SnoopWinckel
28 november 2012, 12:56
Eigenlijk een late HNGD, want ik heb deze gitaar al bijna twee weken liggen :D
Anyhoo, deze tele heb ik gekocht na een hevige GAS aanval voor een stratocaster :???:
Heel veel van mijn 'gitaarhelden' spelen op een strat en dus leek het voor mij heel logisch dat ik ook voor een strat zou gaan. Daarnaast is een strat een heel veelzijdige gitaar, kortom de ideale gitaar voor mij (dacht ik).
Initieel heb ik dan ook redelijk wat strats getest, en ik kon van geen enkel exemplaar zeggen dat het
een slecht instrument was. Toch was er nooit een echte 'klik'. Ik heb nog altijd geen idee hoe dit komt, maar niet getreurd want er is ook nog zoiets als een tele :crazyhappy:
De eerste keer dat ik een tele vastnam (Am. Std. 2012) was ik meteen aangenaam verast. De output (tov een strat) viel meteen op. Daarnaast viel de veelzijdigheid van het instrument me ook op. Al de (cliché) riffjes en licks die ik speelde klonken exact zoals ik ze in mijn hoofd had. Na het testen van een aantal modellen in de MiM en MiA reeks heb ik gekozen voor de 2012 standard vanwege de pickups en de ergonomie van het instrument. De belly cut vind ik echt aangenaam, ook al ben ik niet van de breedste :D
De Baja tele heb ik ook overwogen, maar de S1 schakeling en de vintage ergonomie zijn niet weggelegd voor mij.
De eerste foto is die van Fender zelf, omdat ik vind dat de transparant rode finish niet goed doorkomt op mijn foto's. Het betreft dus de 'Crimson Red' versie met maple fretboard.
http://media.fmicdirect.com/fender/images/products/guitars/0113202738_frt_wlg_001.jpg
http://i274.photobucket.com/albums/jj259/Pookiemccoo/kist2.jpg
http://i274.photobucket.com/albums/jj259/Pookiemccoo/whole2.jpg
En nu terug naar de twaaaaaang :punk:
Anyhoo, deze tele heb ik gekocht na een hevige GAS aanval voor een stratocaster :???:
Heel veel van mijn 'gitaarhelden' spelen op een strat en dus leek het voor mij heel logisch dat ik ook voor een strat zou gaan. Daarnaast is een strat een heel veelzijdige gitaar, kortom de ideale gitaar voor mij (dacht ik).
Initieel heb ik dan ook redelijk wat strats getest, en ik kon van geen enkel exemplaar zeggen dat het
een slecht instrument was. Toch was er nooit een echte 'klik'. Ik heb nog altijd geen idee hoe dit komt, maar niet getreurd want er is ook nog zoiets als een tele :crazyhappy:
De eerste keer dat ik een tele vastnam (Am. Std. 2012) was ik meteen aangenaam verast. De output (tov een strat) viel meteen op. Daarnaast viel de veelzijdigheid van het instrument me ook op. Al de (cliché) riffjes en licks die ik speelde klonken exact zoals ik ze in mijn hoofd had. Na het testen van een aantal modellen in de MiM en MiA reeks heb ik gekozen voor de 2012 standard vanwege de pickups en de ergonomie van het instrument. De belly cut vind ik echt aangenaam, ook al ben ik niet van de breedste :D
De Baja tele heb ik ook overwogen, maar de S1 schakeling en de vintage ergonomie zijn niet weggelegd voor mij.
De eerste foto is die van Fender zelf, omdat ik vind dat de transparant rode finish niet goed doorkomt op mijn foto's. Het betreft dus de 'Crimson Red' versie met maple fretboard.
http://media.fmicdirect.com/fender/images/products/guitars/0113202738_frt_wlg_001.jpg
http://i274.photobucket.com/albums/jj259/Pookiemccoo/kist2.jpg
http://i274.photobucket.com/albums/jj259/Pookiemccoo/whole2.jpg
En nu terug naar de twaaaaaang :punk: