PDA

View Full Version : Lage output pickups voor mijn Gibson LP classic custom



episua
12 november 2012, 11:34
Hee mede forumleden!
Wie heeft er voor mij nog een goede tip w.b. humbuckers met een lage output die mooi open en clean klinken.
Ik heb nu een Gibson LP classic custom waar de standaard Gibson '57 classics in zitten (zowel in brug als neck positie, dus geen plus versie in de brug zoals dit het geval is bij de lp std traditional).
De '57 classics zijn op zich prima pickups voor een les paul maar ik zoek een pickup die wat minder mid tonen geeft en een heel pak opener klinkt.
Zo kwam ik via de Dimarzio pickup picker uit op de Dimarzio EJ custom set. Iemand bekend met deze pickups?
Speel vooral 60's rock over een vox ac30.
Laat de opties maar horen!
Thanks!

GretschGuy
12 november 2012, 14:14
Ik heb geen ervaring met die DiMarzio. Maar uit de beschrijving begrijp ik dat 't gaat om 'n pickup om je Gibson LP vooral niet als 'n Gibson LP te laten klinken. Is dat de bedoeling?

Een wat minder radicale oplossing is de Gibson '57 pickups vervangen door Gibson Burstbuckers. Klinken heel wat helderder en opener dan de '57. Maar 't blijft herkenbaar Gibson. Burstbucker 1 in de hals en 2 in de brug is gangbaar. Als je heel vintage wil doen, kan je de BB1 in beide posities gebruiken.

episua
12 november 2012, 14:30
Hey Gretschguy, bedankt voor je antwoord.
Ik wil de LP eigenlijk wel als een lp laten klinken, dus dat is meteen mijn twijfel w.b. die Dimarzio EJ custom.
Eric Johnson schijnt volgens het verhaal Larry Dimarzio te hebben gevraagd een pickup te maken die moest klinken als de pickups uit zijn Gretsch country gentleman.
Nou is het niet helemaal de bedoeling om mijn lp om te toveren met als surrogaat Gretsch. Daar heb ik mijn twee echte Gretsch gitaren wel voor. Maar misschien zijn er ervaringen met deze EJ pickups? Mensen die kunnen ontkrachten dat het niet teveel op een filtertron lijkt qua sound.
De BB1 suggestie vind ik ook goed. Heb daar zelf ook al eens over nagedacht. In de '58 plaintop vind ik ze iig erg goed klinken, mooi open. Maar goed, het hout van deze gitaren is ook een pak beter en lichter dan wat op mijn LP zit.

Dus we hebben nu iig 2 opties gevonden. Misschien is de Duncan SH55 ook nog wel een optie trouwens.

Duhsjaak
12 november 2012, 14:40
Hi
Ik stond begin vorige week met een gitaar in handen (Vintage LP kloon*) waarin elementen van The Creamery zaten.

Da's een Engelse club waar ze voor bijzonder nette bedragen en met een levertijd van 2 of 3 weken, elementen op jouw specs winden.

http://www.at-the-creamery.co.uk/

Nee, enige binding met die club heb ik niet. Je komt ze niet veel tegen. Ook op GN schijnt men te zweren bij fabriekspups. Niks mee mis natuurlijk. Ik zou mijn eieren leggen in op persoonlijke voorkeur gemaakte pups.

Je zou ook übertovenaar Oigun een PM kunnen zenden en hem om een prijsopgave te vragen. Ik ken alleen de fabelhafte single coils van hem, dat geeft mij genoeg vertrouwen om hem ook eens te polsen voor humbuckers.

*Ikzelf heb ook iets LP achtig van de Vintage club, ben behoorlijk tevreden over de Wilkinson pups die er in zitten, gezien de kosten. Maar ik ben ernstig in verleiding daar wat aan te gaan doen als het schip met centjes weer eens langskomt.

Succes
Vriendelijke groet, Gus

GretschGuy
12 november 2012, 14:50
Met de SD SH-55 heb ik wel ervaring. Prima pickup. Maar niet zo helder en open als de Burstbucker. De 'voicing' zit zo'n beetje halverwege tussen de Gibson '57 en Burstbucker in.

Mitch
12 november 2012, 17:39
Minder dichtgesmeerd midden is wat je wil volgens mij? Kan met heel veel verschillende pickups. De Lollar Imperials zijn daar heel leuk voor, maar misschien iets te braaf. Bareknuckle Mules of Stormy Monday zijn net wat pittiger maar nog steeds een stuk opener. Persoonlijk ga ik nog steeds helemaal uit mijn dak van mijn RS Fralins, ongeveer vergelijkbaar wat hij nu ook zelf aanbiedt als Fralin True PAFs. Heel erg open en dynamisch, maar nog steeds een echte humbucker sound. Wel een pakkie duurder helaas.
Met de DiMarzios geen ervaring.
Wel weer met Powertrons. Da's ook een stukje opener, maar je maakt zeker geen Gretsch van je LP.

Kakihara
12 november 2012, 18:02
Ik heb ze zelf niet in een gitaar gehad, maar wat ik ervan hoor op het youtube (http://www.youtube.com/user/atthecreamery)-kanaal van de Creamery van Duhsjaak, is toch wel lekker. Of het nu de '57 of de '59 is, of de Swing-O of de Baby '71, het 'ademt' allemaal. Niets dichtgesmeerd, maar wel lucht die verplaatst wordt, comme il faut, quoi. En het is goedkoper dan Fralin.

Mitch
12 november 2012, 18:29
Ik heb er ook al wat clippies van gehoord en 't klinkt inderdaad niet slecht. Maar helaas nog geen hands on ervaring en da's toch echt het enige dat telt voor mij voor een serieus advies. Aanschafprijs is me al iets te vaak zowel een negatieve als een vals positieve raadgever geweest :D

episua
12 november 2012, 18:54
Hee reuze bedankt voor jullie input! Zitten zeker een paar opties bij die in overweging neem!

Orpheo
12 november 2012, 19:58
Ik vind die burstbuckers juist gecscoopde nasale dichtgesmeerde kakpickups. De sh55 seths zijn super open.

Anders zou ik gaan voor een set jon moore pickups of zhangbuckers. Opener dan dat kan haast niet. En je kan t lateb tweaken naar je smaak en niet goed, krijg je een rewind of je geld terug.

En als je echt de geldpest hebt...

Duncam bonamassa set. Me = happy ;) ziek goed setje. Goedkoper maar ook tof is de antiquity set. Maar als je gitaar zuigt hoor je dat dubbel zo hard met die set...

lindstrom
12 november 2012, 20:06
Duncam bonamassa set. Me = happy ;) ziek goed setje. Goedkoper maar ook tof is de antiquity set. Maar als je gitaar zuigt hoor je dat dubbel zo hard met die set...

Wat is nu eigenlijk het verschil tussen de Joe Bonamassa set en de antiquity set?

GretschGuy
12 november 2012, 21:06
Ik vind die burstbuckers juist gecscoopde nasale dichtgesmeerde kakpickups. De sh55 seths zijn super open.

Met 'dichtgesmeerd' refereert men in deze context doorgaans aan prominente en complexe middentonen. Met 'scooped' aan prominent hoog en laag, door 't ontbreken van veel middentonen. Pickups kunnen dus niet gelijktijdig 'scooped' en 'dichtgesmeerd' zijn.

Orpheo
12 november 2012, 21:16
@gretschguy oke wat jij wilt. Effe herformuleren.

Ik vind dat dr burstbuckers weinig mids hebben en wat ze hebben is nasaal. De string separation is matig omdat alles een brei is. De dynamiek is vlak. Dus dichtgesmeerd.

Het verschil tussen de bonamassa en antiquities. Niet alleen andere wind en magneten maar totaal ander geluid. De bonamassa is veel gearticuleerder en echt lastig. Ieder foutje wordt opgeblazen tot immense proporties. De antiquities zijn wat liever en vergevingsgezinder. Beiden heel open en direct maar de bonamassa set is echt mjammjam. Zo lekker.... Moet heel erg mn hoofd erbij houden want verslapte concentratie is dus funest voor tone. Hier helemaal.

lindstrom
12 november 2012, 22:00
Ok, maar die Joe Bonamassa pickups worden niet los verkocht? Ik zoek iets voor alleen Neck.
Dan ben ik beter uit met een antiquity?

GretschGuy
12 november 2012, 22:11
Ik vind dat dr burstbuckers weinig mids hebben en wat ze hebben is nasaal. De string separation is matig omdat alles een brei is. De dynamiek is vlak. Dus dichtgesmeerd.

Het blijft onzin. Afgezien daarvan, zijn mijn ervaringen met de BB tegengesteld aan de jouwe. Gaat met niets anders dan de kracht van de aanslag en / of gitarvolume keurig van heldere plinke-plonk naar sonore grom. En alle nuances daartussen.

Mitch
13 november 2012, 09:32
Hangt ook wel heel erg van de amp af in mijn ervaring. De BBs in mijn Standard waren voor wat ik wilde, met mijn amp, ook verschrikkelijk. Kon er alleen solo's mee doen, akkoordenwerk werd een brei. Hooguit op de brug enigszins bruikbaar maar dan nog was het hard met weinig dynamiek. Gooide je 'm over een marshall en ging je classic rock beuken dan was 't ineens een prima combinatie.

Brum
13 november 2012, 09:40
Bare Knuckle The Mule. Ik heb ze in een Yamaha SG gezet, omdat de stock elementen me te vlak waren, maar wel helder. Die helderheid wilde ik behouden en dat is meer dan gelukt met de Mules. Ik heb ook het idee dat ze minder middig zijn dan veel PAF elementen, in ieder geval de PAF's die ik ken.

Orpheo
14 november 2012, 13:18
Het blijft onzin. Afgezien daarvan, zijn mijn ervaringen met de BB tegengesteld aan de jouwe. Gaat met niets anders dan de kracht van de aanslag en / of gitarvolume keurig van heldere plinke-plonk naar sonore grom. En alle nuances daartussen.

Jij wilt dat het onzin is. Maar ik geef slechts mijn mening. Ík vind het schijtdingen (en velen met mij; zie sdufg...).

De ant neck is los te koop en super gearticuleerd en helder.

Ben t met brum eens. Mule is gaaf.heel open.beetje glassy zelfs maar mijn bkp aversie staat hen adviseren tegen ;)

GretschGuy
14 november 2012, 19:00
Jij wilt dat het onzin is. Maar ik geef slechts mijn mening. Ík vind het schijtdingen (en velen met mij; zie sdufg...).

Ik vind 't onzin omdat je niets schrijft dat daadwerkelijk iets betekent. 'Matige string separation' en 'alles is 'n brij' (want we zijn geen sjaal aan 't breien) is in deze context hetzelfde. Dus in feite verklaar je: 'alles is 'n brij omdat alles 'n brij is'. Op die manier kan ik ook wel 't één en ander aantonen. Inclusief 't bestaan van de Paashaas.

De TS speelt blijkbaar 'ouderwetse' muziek over 'n vintage (ontwerp) amp. En wil 'n 'echte' vintage sound, voor zo ver ik begrijp. Hij vindt de Gibson '57 pickups die hij gebruikt al heel aardig. Maar toch net niet helder / open genoeg. De Gibson '57 is gemaakt conform de specs van de originele PAF. Net als de SD sh-55. De wax-potting van de '57 is 't enige significante verschil. De Gibson BB's zijn kopiën van hoe de originele PAF's daadwerkelijk waren: nooit precies conform de specs, altijd met ongelijk gewikkelde spoelen. Resultaat: minder midden en meer hoge tonen dan 'n PAF die precies volgens de specs is geproduceerd. Precies wat de TS zoekt.

In 't algemeen:
Nogal wat gitaristen vinden 't idee / concept van 'vintage' (geïnspireerde) pickups / versterkers / speakers heel wat aantrekkelijker dan 't resulterende geluid. Hun referentiekader voor 'n 'goed' gitaargeluid omvat doorgaans dan ook niet de periode waarin 't huidige 'vintage' nog modern en gangbaar was: jaren '50 en begin jaren '60. Als je sonische ideaal werd gevormd door gitaristen uit de jaren '70 en '80, die met DiMarzio Super Distortion of Seymour Duncan JB pickups speelden over Marshall of Mesa amps met Celestion of Electro-Voice speakers, zal je weinig lol beleven aan Gibson BB's of Jensen re-issue speakers. Betekent niet dat 't rotzooi is.

episua
14 november 2012, 19:59
Ik ben bekend met Orpheo's mening over de burstbuckers haha. Maar goed, het is zijn mening en die mag hij hebben en uitspreken. Graag zelfs want ik ben op zoek naar deze gebruikerservaringen. Bovendien vindt ik alle andere meningen net zo belangrijk dus ook Gretschguy helpt mij hier verder mee! Gretschguy heeft gelijk dat ik ouwe lullen vintage rock&roll speel. Ik heb een tijdje geleden wat samples opgenomen met de diverse Gibson pickups. Zal ze hier binnenkort ff plaatsen.

Mitch
14 november 2012, 21:17
Ik heb nou inmiddels redelijk wat verschillende pickups gehoord en gezien en wat me nu wel duidelijk is: "precies gebouwd volgens'...'' is bij de ene fabrikant toch echt iets heel anders dan bij de andere.
De meeste Gibson pups vind ik niet veel soeps qua brede inzetbaarheid. Dik in het mid over een behoorlijke bandbreedte waardoor het al gauw als een brij klinkt (ja, sorry). Prima als je over een Marshall wil rocken, kan ook praktisch zijn als je licht aanslaat of met vingers speelt.

GretschGuy
14 november 2012, 22:15
De meeste Gibson pups vind ik niet veel soeps qua brede inzetbaarheid. Dik in het mid over een behoorlijke bandbreedte waardoor het al gauw als een brij klinkt (ja, sorry). Prima als je over een Marshall wil rocken, kan ook praktisch zijn als je licht aanslaat of met vingers speelt.

Werkt ook nog eens prima als je niet speelt over 'n 100 Watt amp met drie kanalen, twee schakelbare voicings per kanaal en zes gain stages. Zelfs als je heel hard aanslaat.

Mitch
14 november 2012, 23:02
Geen idee waarom je dit amp voorbeeld geeft. Is dat ter illustratie of frustratie :???:

GretschGuy
15 november 2012, 00:00
Geen idee waarom je dit amp voorbeeld geeft. Is dat ter illustratie of frustratie :???:

Ter illustratie van 't punt gemaakt in m'n vorige bijdrage. Is verder niet zo serieus bedoeld. Geen idee waar jij over speelt.

'Vintage' pickups zijn nooit 'breed inzetbaar' voor moderne klanken. Fender pickups uit de jaren '50 of Filtertron's uit de jaren '60 produceren nou ook niet bepaald 'n I-can't-believe-it's-not-HiFi sound over 'n moderne hi-gain amp. Dat geldt dus ook voor de originele PAF's en de huidige Gibson BB's.

Voor van-alle-markten-'n-beetje-thuis heb je niets aan vintage pickups, amps en speakers. Of ze nou echt of re-issue zijn. Gibson concentreert zich tegenwoordig vooral op 't reproduceren van de grootste successen uit hun rijke verleden. Da's prima als je 'n sound wilt die met dat verleden wordt geassociëerd. Niet als je 't pickup equivalent van 'n Zwitsers zakmes zoekt.

Brum
15 november 2012, 01:20
PAF elementen zijn juist Zwitserse zakmessen wat mij betreft en scheuren juist als een malle over een high gain kanaal, of met een distortion pedaal. Maar ook het mindere gain gebeuren doen ze prima. En ik heb toch echt al heel wat Gibson elementjes bespeeld en dus tegenwoordig de The Mules van BK, ook PAF-achtigen met lage output. In m'n Deluxe-achtige tele zit een Seymour Duncan '59 in de brug, dito verhaal als de The Mule. Het ligt vaak niet aan de elementen, maar aan de verdere apparatuur en ook niet onbelangrijk, de gitaar.

Mitch
15 november 2012, 10:04
Juist. Ik denk dat je mijn intenties verkeerd begreep GG, ik bedoelde juist (net als Brum hierboven) dat goeie low/medium output mijns inziens breder inzetbaar zijn moderne medium/high output pickups. In mijn ervaring hebben ze meer harmonischen en zijn ze met variëren in aanslag of veranderingen van de volumepot uitstekend van clean tot mean te krijgen. Met strakke high gain heb ik dus helemaal niks zoals je misschien wel veronderstelde.

Brum
15 november 2012, 10:17
En zelfs met strakke high gain kan een beetje PAF element prima mee overweg.;) Ga je downtunen, dan kom je wel in de regionen waar wat meer strakheid gewenst is.

GretschGuy
15 november 2012, 15:16
Ondertussen praten / schrijven we allemaal 'n beetje langs elkaar heen, geloof ik. Waarschijnlijk omdat ondertussen iedereen 'n andere betekenis aan hetzelfde begrip geeft. We lijken wel pickup producenten.

Waar ik 'PAF' schrijf, bedoel ik 'n oude Gibsom pickup. Die klinken doorgaans niet als 'n DiMarzio PAF Pro of 'n SD '59. Wel vaak (ongeveer) als 'n Gibson BB. Nu is 't niet zo dat al die andere PAF-achtigen meteen radicaal anders klinken. Er zijn meer sonische overeenkomsten dan verschillen tussen al die pickups. Maar de kleine verschillen bepalen de persoonlijke voorkeur.

De TS wil 'zo vintage mogelijk', volgens mij. Meer vintage dan 'n low output Alnico II met ongelijk gewikkelde spoelen zonder wax-potting kan 't niet worden in PAF-land.

GretschGuy
15 november 2012, 15:20
Ik heb een tijdje geleden wat samples opgenomen met de diverse Gibson pickups. Zal ze hier binnenkort ff plaatsen.

Dat lijkt me 'n goed idee. Ik ben er in elk geval wel benieuwd naar.

Ik kijk al zeer uit naar de resulterende discussie waarin Orpheo en ik elkaar van toondoofheid beschuldigen. Komt dat zien!

Brum
15 november 2012, 20:10
Ondertussen praten / schrijven we allemaal 'n beetje langs elkaar heen, geloof ik. Waarschijnlijk omdat ondertussen iedereen 'n andere betekenis aan hetzelfde begrip geeft. We lijken wel pickup producenten.

Waar ik 'PAF' schrijf, bedoel ik 'n oude Gibsom pickup. Die klinken doorgaans niet als 'n DiMarzio PAF Pro of 'n SD '59. Wel vaak (ongeveer) als 'n Gibson BB. Nu is 't niet zo dat al die andere PAF-achtigen meteen radicaal anders klinken. Er zijn meer sonische overeenkomsten dan verschillen tussen al die pickups. Maar de kleine verschillen bepalen de persoonlijke voorkeur.

De TS wil 'zo vintage mogelijk', volgens mij. Meer vintage dan 'n low output Alnico II met ongelijk gewikkelde spoelen zonder wax-potting kan 't niet worden in PAF-land.

Alnico IV bedoel je denk ik. Tenminste, als je authentieke PAF humbuckers bedoelt.;) Ik denk dat een SD '59 overigens meer overeenkomsten heeft met de originele PAF humbuckers dan die van huidige Gibsons. BK The Mule komt ook aardig in de buurt naar mijn weten.

Kakihara
15 november 2012, 20:20
Alnico IV bedoel je denk ik. Tenminste, als je authentieke PAF humbuckers bedoelt.;) Ik denk dat een SD '59 overigens meer overeenkomsten heeft met de originele PAF humbuckers dan die van huidige Gibsons. BK The Mule komt ook aardig in de buurt naar mijn weten.

Ten tijde van de "authentieke" PAFs, namen ze gewoon wat magneten uit een doosje, AlNiCo, dat wel. Maar een authentieke PAF kan net zo goed een AlNiCo II, III, IV, of V hebben. Het is pas later (vanaf de zestiger jaren) dat men bij Gibson op de sterkte van de magneten is beginnen letten.

Brum
15 november 2012, 20:24
Volgens Seth Lover voornamelijk Alnico IV, van wat ik er van heb gelezen. Maar het klopt wel wat je zegt, er is wel meer gebruikt inderdaad. Alnico II is in ieder geval zeker niet per definitie authentiek, of meer vintage.

GretschGuy
15 november 2012, 23:00
Volgens Seth Lover voornamelijk Alnico IV, van wat ik er van heb gelezen. Maar het klopt wel wat je zegt, er is wel meer gebruikt inderdaad. Alnico II is in ieder geval zeker niet per definitie authentiek, of meer vintage.

Zoals zo vaak, zegt iemand anders dat Seth Lover dit heeft gezegd. Hij zegt nu niets meer wegens dood. Dus dat treft. En die iemand anders heeft toevallig 'n mooie pickup te koop. Officiëel goedgekeurd door Seth Lover, met z'n laatste adem.

Rock Bottom
23 november 2012, 23:27
Ik denk an een pearly gates

Orpheo
27 november 2012, 14:22
Alnico IV bedoel je denk ik. Tenminste, als je authentieke PAF humbuckers bedoelt.;) Ik denk dat een SD '59 overigens meer overeenkomsten heeft met de originele PAF humbuckers dan die van huidige Gibsons. BK The Mule komt ook aardig in de buurt naar mijn weten.

Seymour Duncan '59 en seth lover komen het meest in de buurt. Ever. en waarom?

gewonden op de ouwe Leesona winders die Gibson ook gebruikte voor zijn PAF. Precies díe machines. Seymour kocht die namelijk van gibson over in hun Norlin periode. Dingen als butyrate bobbins, plain enamel 42 awg draad, maple spacer, nickel silver baseplate yada yada yada komt al een heel eind, maar de Leesona winder is wat IMHO 'erbij' hoort als je een echte PAF wilt namaken.

Aan de andere kant, de Joe Bonamassa, Greenie, Whole lotta humbucker en de Jimmy Page set worden óók op de Leesona gewonden.

GretschGuy
28 november 2012, 01:20
Seymour Duncan '59 en seth lover komen het meest in de buurt. Ever. en waarom?

gewonden op de ouwe Leesona winders die Gibson ook gebruikte voor zijn PAF. Precies díe machines. Seymour kocht die namelijk van gibson over in hun Norlin periode. Dingen als butyrate bobbins, plain enamel 42 awg draad, maple spacer, nickel silver baseplate yada yada yada komt al een heel eind, maar de Leesona winder is wat IMHO 'erbij' hoort als je een echte PAF wilt namaken.

Aan de andere kant, de Joe Bonamassa, Greenie, Whole lotta humbucker en de Jimmy Page set worden óók op de Leesona gewonden.

Yep. En 'n Les Paul is geen echte Les Paul als de hals niet is geschuurd met hetzelfde stukje schuurpapier dat ze in 1952 gebruikten om de hals van de eerste te schuren. Details als houtsoorten, afmetingen, fretten, halspen, hoek van de kop, bla-di-bla brengen je mischien wel 'n eind op weg. Maar zonder dat originele stukje schuurpapier is 't natuurlijk geen echte Les Paul.

Brum
28 november 2012, 01:37
Je posts in dit topic worden er qua aanvullende waarde niet beter op. Je hebt al wat stellingen gedeponeerd, zonder ze te kunnen onderbouwen en bepaalde vlakken lijkt het dat je er niet veel kaas van hebt gegeten. Ik ga er geen ellenlange discussie aan wijten, maar een aantal stellingen van je kloppen simpelweg niet en je cynische posts maakt het niet sterker.;) Pafs die geen high gain aan kunnen... bepaalde merken, anders dan Gibson, die lang niet zo in de buurt komen van authentieke pafs; niet waar.

Duhsjaak
28 november 2012, 01:44
Hi
Wat leuk toch eigenlijk. En wat zijn we toch een geweldige hoop wijzer geworden in al die eeuwen. Natuurlijk is mojo een deel van de lol. Maar waarom geloven we toch zo vreselijk in de mojo als we gewoon op onze oren af kunnen gaan.

Als de dingest in de puddig is, vind ik nog altijd een mooi klinkende gitaar veruit belangrijker dan de mecano winder die ik ooit heb gebruikt om mijn eigen pups te winden.

Eén keer raden waarom ik dat nu niet meer doe.

Op de markt spuugden ze (ja, net als of hoor) op het eerst verdiende geld. Waarom zeg ik nog altijd hals en beinbruch tegen gasten als ze opgaan? 't Hoort er allemaal bij, maar stiekum is het allemaal een beetje bijgeloof.

Je oren. Die gaan het je vertellen. En de rest is allemaal leuke verhalen voor bij het open haardvuur. Voor in het open haardvuur misschien.
Vriendelijke groet, Gus

GretschGuy
28 november 2012, 03:05
Je posts in dit topic worden er qua aanvullende waarde niet beter op. Je hebt al wat stellingen gedeponeerd, zonder ze te kunnen onderbouwen en bepaalde vlakken lijkt het dat je er niet veel kaas van hebt gegeten. Ik ga er geen ellenlange discussie aan wijten, maar een aantal stellingen van je kloppen simpelweg niet en je cynische posts maakt het niet sterker.;) Pafs die geen high gain aan kunnen... bepaalde merken, anders dan Gibson, die lang niet zo in de buurt komen van authentieke pafs; niet waar.

Zelf heb je onderbouwingen van gewapend beton voor je eigen stellingen. Gelukkig maar. Anders zou 't nog wel eens wat potsierlijk kunnen lijken.

Hoeveel originele PAF's heb je precies als vergelijkingsmateriaal? En hoe krijg je ze zo goed klinked over 'n moderne hi-gain amp? Het wollige laag van de meeste jaren '50 PAF's klinkt meestal toch niet zo best over dergelijke amps. Nog afgezien van 't feit dat je ongeveer 'n kilometer van je speaker moet staan om oncontroleerbare feedback te voorkomen.

Brum
28 november 2012, 11:36
Ik heb 0,0 ervaring met originele Pafs, maar huidige Paf-achtigen, waar ik wel enige ervaring mee heb, doen het meer dan prima met high gain en zijn dan ook erg goed gewaxpot, zo ook Gibson BB's. En daar ging het immers over, huidige paf-achtigen.

Je richt je peilen nu op mij, maar ik was het niet he, die tegen BB's of Gibson elementen was. Ik zeg alleen dat je stelling niet klopt wat betreft Pafjes van andere merken en je high gain idee met Pafjes. Ik denk ook dat je niet heel veel ervaring hebt met high gain, omdat daar duidelijk jouw voorkeur niet ligt. Maar je doet er wel een uitspraak over.

En hierbij vind ik de discussie weer leuk geweest.:) De topicstarter heeft hoop ik wat alternatieven nu en helaas ook een hoop ruis in z'n topic, waarvoor excuses.

GretschGuy
28 november 2012, 14:00
Ik heb 0,0 ervaring met originele Pafs, maar huidige Paf-achtigen, waar ik wel enige ervaring mee heb, doen het meer dan prima met high gain en zijn dan ook erg goed gewaxpot, zo ook Gibson BB's. En daar ging het immers over, huidige paf-achtigen.

Nog maar even iets feitelijks:
Net als de originele PAF's, zijn de Gibsoon BB's niet wax-potted (afgezien van de BB-pro serie) . De SD Seth Lover is dat trouwens ook niet. En zo zijn er nog 'n paar.

Brum
28 november 2012, 14:10
Oh nou, kijk aan, dus het gaat ook prima met niet gewaxpotte Pafjes.:) Burstbuckers ken ik dan weer wel, ook in combinatie met high gain. Ik wist niet dat ze niet gewaxpot zijn, maar ze doen het dus prima met een flinke dosis gain. Persoonlijk lijkt me een gewaxpotte Paf humbucker alleen maar een voordeel, maar het is dus geen pre blijkt. Toch leuk, die feitjes.;)

GretschGuy
28 november 2012, 22:37
Wijze woorden van degene die stelde dat ik onterecht schreef dat sommige pickups niet erg klinken als de originele PAF's. Op basis van ruime ervaring met welgeteld 0 (nul) PAF's.

Orpheo
29 november 2012, 15:18
Yep. En 'n Les Paul is geen echte Les Paul als de hals niet is geschuurd met hetzelfde stukje schuurpapier dat ze in 1952 gebruikten om de hals van de eerste te schuren. Details als houtsoorten, afmetingen, fretten, halspen, hoek van de kop, bla-di-bla brengen je mischien wel 'n eind op weg. Maar zonder dat originele stukje schuurpapier is 't natuurlijk geen echte Les Paul.

heerlijk cynisch, maar je mist mijn punt. het gaat erom dat een 'echte paf' een hoop features, faccetten en factoren kent. Laat ik het anders zeggen. Ik heb een auto, hij is zilver en heeft een pittige motor, maar het is geen boxer model, heeft 4 deuren, motor voorin en een automaat in plaats van schakelbak. MAARRRRRR hij wordt in duitsland gemaakt door Volkswagen, en omdat daar de 'eerste' porsche vandaan kwam is dit meer porsche, terwijl Porsche spullen gebruikt die wel kloppen bij wat er hoort op of in een porsche. welke is dan juist?

Precies... Het gaat niet om dat schuurpapiertje of de leesona winder, het gaat om het totaalplaatje.

en high gain op low output PAF style pickups niet kunnen? zeg dat effe tegen John Sykes, randy rhoads, slash, Billy Gibbons, etc etc. beroerd joh.

GretschGuy
29 november 2012, 19:35
Porsche: als je claimt in 'n 'vintage style Porsche' te rijden, zijn geen van beiden 'juist'. Want ze hebben allebei geen onderdeel gemeen met 'n Porsche uit de jaren '50. Ze klinken, rijden, sturen, accelereren en remmen dan ook heel anders als 'n vintage Porsche.

Geen van de gitaristen die je noemt, speelt / speelde in de verste verte over 'n amp / met 'n sound die tegenwoordig als 'hi-gain' zou worden geclassificeerd. John Sykes gebruikte altijd Gibson Dirty Fingers. Niet bepaald 'n pickup die veel gemeen heeft met de originele PAF's. Rhoads gebruikte meest Gibson 'T-tops' en DiMarzio Super Distortion. Dito.

fred dons
29 november 2012, 20:57
sykes dirty fingers zijn al heeeeel lang geleden gesneuveld en er zitten 57's in zijn custom (en hij speelt behoorlijk high gain op zijn jcm 800) ;)

Orpheo
30 november 2012, 20:40
Porsche: als je claimt in 'n 'vintage style Porsche' te rijden, zijn geen van beiden 'juist'. Want ze hebben allebei geen onderdeel gemeen met 'n Porsche uit de jaren '50. Ze klinken, rijden, sturen, accelereren en remmen dan ook heel anders als 'n vintage Porsche.

Geen van de gitaristen die je noemt, speelt / speelde in de verste verte over 'n amp / met 'n sound die tegenwoordig als 'hi-gain' zou worden geclassificeerd. John Sykes gebruikte altijd Gibson Dirty Fingers. Niet bepaald 'n pickup die veel gemeen heeft met de originele PAF's. Rhoads gebruikte meest Gibson 'T-tops' en DiMarzio Super Distortion. Dito.

Zie fred. En rhoads had t tops in zijn LP en wat zijn t tops? Paf klonen. Trek ze eens open en kijk.

Chris Winsemius
1 december 2012, 00:06
aantal van die gasten hadden ook opgevoerde amps, echt wel wat meer gain dan 'n '68 plexi/etc.

Orpheo
1 december 2012, 00:30
aantal van die gasten hadden ook opgevoerde amps, echt wel wat meer gain dan 'n '68 plexi/etc.
uhu dat bedoel ik. redeljk low output pickups. het ging erom dat low output pickups, paf achtigen, niet met high gain konden samengaan.

Oh, en wat te denken van Ad Vandenberg? Ook high gain met pafs!

GretschGuy
1 december 2012, 02:53
Zie fred. En rhoads had t tops in zijn LP en wat zijn t tops? Paf klonen. Trek ze eens open en kijk.

T-tops zijn PAF klonen... Uh-huh. Daarom kreeg Tim Shaw, toen T-tops de standaard LP pickups waren, van Gibson de opdracht om 'n pickup te ontwerpen die klonk als de oude PAF's. Omdat... eh, ze er nog één wilden die precies hetzelfde klonk. Ofzo.

Sykes heeft overigens gedurende heel z'n jaren tachtig carriëre die Dirty Fingers gebruikt.


uhu dat bedoel ik. redeljk low output pickups. het ging erom dat low output pickups, paf achtigen, niet met high gain konden samengaan.

Nee, 't ging over PAF's. Niet over PAF-achtigen. De Seymour Duncan JB is ook 'n PAF-achtige. In de zin dat 't ontwerp is gebaseerd op 'n PAF. Toch hebben z'n sonische eigenschappen verdomd weinig gemeen met de gemiddelde Gibson humbucker uit de jaren '50.

Mitch
1 december 2012, 12:11
Het topic heeft nu weinig meer inhoud dan ruimte te bieden voor het ultieme gelijk halen. Gaarne nuttige bijdrages anders gaat er een slot op.

GretschGuy
1 december 2012, 16:52
Ik ben bekend met Orpheo's mening over de burstbuckers haha. Maar goed, het is zijn mening en die mag hij hebben en uitspreken. Graag zelfs want ik ben op zoek naar deze gebruikerservaringen. Bovendien vindt ik alle andere meningen net zo belangrijk dus ook Gretschguy helpt mij hier verder mee! Gretschguy heeft gelijk dat ik ouwe lullen vintage rock&roll speel. Ik heb een tijdje geleden wat samples opgenomen met de diverse Gibson pickups. Zal ze hier binnenkort ff plaatsen.

Al iets besloten / aangeschaft? Die samples zou ik trouwens graag horen.

episua
2 december 2012, 16:09
Nog niks besloten wb de nieuwe humbuckers. Bovendien heb ik net deze week mijn geld nog aan een Rickenbacker 350v63 uitgegeven haha! Dus het gitaarpotje is voor dit jaar weer leeg. Heb wel na aanleiding van Gus zijn 'The creamery pickups' tip mijn rickenbacker 330 brugelement naar hem opgestuurd. Hij gaat er voor zorgen dat hier wat meer output uit gaat komen.
De 57 classics klinken echt niet slecht en naar mijn eigen mening klinkt mijn Les Paul toch wel zoals een goede lp moet klinken. Misschien wil ik er iets van maken wat het niet is?
Met de nieuwe ric ben ik meteen tevreden, de lp heb ik altijd mooi gevonden hoor maar misschien is het mijn sound gewoon niet.
Die soundclips heb ik nog wel. Is er een soort photobucket maar dan voor mp3tjes?

Hotpepper01
16 april 2013, 23:54
Misschien ben ik niet helemaal on topic met mijn vraag, maar ik probeer het maar. Les Paul (de man zelf) heeft jaren lang gespeeld met een Les Paul recording. Die van Les zelf zou best eens fors gemodificeerd kunnen zijn geweest, In de serie exemplaren van de Gibson Les Paul recording zaten elementen met lage impedantie. Wat voor voordelen en nadelen zaten daar nou aan verbonden?