Onderdelen herkennen?

[zjanke]

Ik heb wel topics gevonden over complete gitaren en namaakgitaren, maar nog niet over losse onderdelen.

Bij dezen dus: Hoe herken ik losse onderdelen op de tweedehandse markt? Ik heb een partscaster aangeboden gekregen en de hals is waarschijnlijk een mighty mite, body en tremolo zijn van een clone waarvan ik op dit moment nog geen merk weet. Voor de prijs hoef ik het niet te laten, maar hoe weet ik dat het ook echt is wat er gezegd wordt? :dontgeti:

[Hotpepper01]

Dat blijft lastig, die namaak onderdelen. Hele nagemaakte dingen zijn soms al lastig te herkennen, laat staan losse onderdelen. Maar zo lang er geld te verdienen valt, zijn de malafide handelaren meestal niet ver vandaan. Soms zie je iets aan de gebruikte materialen iets (lichter of juist zwaarder) of de afwerking, maar meestal blijft namaak dan onopgemerkt.

Zelf heb ik wel eens een valse claim gehad over een compleet mislukte oogst uit een Aziatisch land. (we leverden verpakkingen voor zaad van gewassen). Wat de indiener echter niet wist, was dat we een grafisch truukje hadden toegepast om namaak te kunnen onderscheiden van echt. Dat truukje werkte feilloos.
En niet al te lang geleden waren er nog een paar dingen in het nieuws : een compleet nagemaakte I-store in China met uiteraard nagemaakte koopwaar en wat te denken van een nagemaakte Bugatti Veyron. Jawel, nagemaakt...

[Pepe]

Je kan je verdiepen in codes als die aanwezig zijn of je verdiept je in karakteristieken. That's it. Een hoop kilometers op de teller helpt.

Ik liep een tijdje geleden met een pickguard binnen bij de Plug. Oh, zei de knaap achter de kassa, een originele Fender.
Ja, zei ik, uit '77 maar hoe weet je dat? Dat zie je gewoon, zei hij.
En zo is het met veel van die dingen.

[vulvasonic]

Als het je om de waarde gaat, dan heb je inderdaad een probleempje. Is het vervangen van een originele Fenderbrug door een nieuwe originele Fenderbrug een ramp? Het is niet te zien (zeker niet na een goede relic job) en het is niet te merken. Ik heb zo ooit een strat uit 1962 voor 900 gulden kunnen kopen, maar ik twijfelde te lang omdat vrijwel NIETS origineel was. Maar achteraf had ik spijt, want het was wel een waanzinnig mooie gitaar met een waanzinnig goed geluid. En dat is mijn tweede punt: als het geen verzamelobject hoeft te zijn, maar 'slechts' een goede player, wat boeit het dan nog? :)

[fred dons]

vooor nekken is het "relatief" eenvoudig, bijvoorbeeld mighty might dot spacing op de 12 fret is wijder dan charvel/fender, daarnaast heeft een MM neck een zwarte plastic trussrod ingang op de kop
al wat moeilijker is de verschillende strat koppen herkennen maar echt iedere bouwer maakt "zijn" strat kop net wat anders, bijvoorbeeld de afstand tussen de topkam en de lage e tuner, de golf in de lijn aan de rechterkant van de kop (bij een aantal aftermarket nekken is die bijna recht)
ook verschilt de lengte en de vorm van de walnut truss rod strip op de achter kant (van die nekken die een walnut strip hebben) per merk maar dan ben je al heel erg op de milimeter aan het kijken
qua bodies, de radius van de afronding, die is bijvoorbeeld kleiner op mighty might bodies tov all parts en fender, daarnaast kun je kijken naar de armrest die scheelt ook per maker (groter of kleiner)

Maar het gemakkelijkst zijn natuurlijk stempels in de neck pocket en de hiel van de nek, uiteindelijk is het voor mij meer belangrijk de kwaliteit van het hout van de neck en of het goed aanvoelt en dan maken de merken me niet zoveel uit echter als ik iets online koop dan zijn dit o/a de dingen waar ik op let