PDA

View Full Version : Near Destiny: oud gejank wat getweakt



Gwi
6 oktober 2012, 14:34
Hoi,

Met het risico van sterk in herhaling te vallen en als spammer gebrandmerkt te worden: ik heb m'n minst scheve nummers van het afgelopen jaar eens wat bijgewerkt en in albumvorm gegoten. Onder het motto dat de verpakking natuurlijk ook heel wat doet. Heb eens proberen na te denken over volgorde van nummers, gelijktrekken van volumes, etc. Commentaar zeker welkom zodat ik het volgende keer beter doe :) Heb m'n project Near Destiny genoemd, en het album is gratis te krijgen op deze link:

http://neardestiny.bandcamp.com/

Resultaat is 8 eigen nummers en een collaboratie met een maat van me. Voor de belgen die op vi.be zitten, laat ons gerust vrienden worden (http://vi.be/neardestiny).

Dank!
D

Duhsjaak
22 oktober 2012, 14:49
Hi
Heb dit draadje met lede ogen van de eerste naar de tweede pagina zien afzakken, zonder teveel aandacht te hebben getrokken.
Lede ogen en pijn in het hart.

Ik doe een greep met willekeurige voorbeelden:
- heb een pa die was bakker
- heb een vriendingetje die schildert
- heb een vriendje die was slager (echt waar? ja, echt waar)
- heb een vriend en vriendin die voorzien scholen van schoolbenodigdheden

Zó kan ik nog een half uur doorgaan, maar echt nodig? Nee, dat is het niet.
Nou, noem mij nou eens één product of dienst uit deze kolom die er op vooruitgaat als zij (die mensen) er eerst op schijten.

Misssssssschien, heeeel misschien het tweede voorbeeld. Je zal verbaasd zijn over waar mensen geld aan uitgeven als daar een beeldschone Franse vrouw in haar blote gat boven heeft gehangen. Maar voor de rest?

Waarom denk jij dan dat jouw post aandacht krijgt met jouw intro. Van jezelf nota bene?
Misschien dat de mod bereid is de hele post er af te gooien. En als je dan een maand of zo wacht en m opnieuw post met een normale, neutrale of liever positieve tekst, dat het dan wat wordt. Het zit er zo maar in. Heb er een paar nummers van beluisterd. Ik ben er erg blij mee.

Morgen rij ik 70 kilometer in mijn kleine gele auto'tje en dan ga ik m op mijn gemak beluisteren.
Ik verwacht weinig meezing repertoire, en daarom heeft ie bij mij al een streepje voor. Dan heb ik lekker de tijd voor.

Dankzij cruise control kan ik lekker met mijn voet de beat meetappen. Moest ik vroeger een afgezaagde bezemsteel voor gebruiken.

En misschien kom ik er nog op terug. Maar met zo'n kloten opschrift gaat iedere post, zelfs met overduidelijke kwaliteiten, geheid naar de haaien.
Laat ik niet merken dat je dat nog eens flikt.

Laat het-met-de-grond-gelijk-maken maar rustig aan ons over.
Vriendelijke groet, Gus

muziekschuur
22 oktober 2012, 15:51
Mooi werk...

Mis alleen een duidelijke zangstem... Verder... mooi...

Gwi
22 oktober 2012, 16:58
Oh Gus, bedankt om dat even hoogst kleurrijk aan me duidelijk te maken :) Is een verdedigingsmechanisme denk ik. Vanaf ik iets doe in de richting van het semi-professionele moet ik daar even dwars tegeningaan met zelfafbraak om te compenseren. Ironisch dan wanneer ik dit albumpje heb samengeplakt als eerste stap om het marketinggewijs wat strakker aan te pakken. Als je iets doet, dan beter meteen goed, nietwaar. In elk geval wederom een bescheiden buiging uit dank voor deze moeite.

Gegroet!

Fusion
22 oktober 2012, 18:31
Ik had 3 nummers geluisterd, weet ff niet meer welke. Vind de ingredienten soms erg fijn, maar als geheel zou ik t niet opzetten. Het mist daarvoor opbouw, spanningsbogen, verrassende wendingen etc

Duhsjaak
25 oktober 2012, 03:48
Hi
Zonder nou nummer voor nummer langs te lopen, hoop ik dat ik het volgende er toch over mag zeggen.

Je hebt boeken die, ondanks een hoofstukindeling, lezen als één verhaal.
En er zijn er die, hoewel gepresenteerd als één geheel, toch het gevoel van een verhalen bundel geven.
Misschien dat je je afvraagt waar dit over gaat? Ik probeer uit te leggen dat ik de stukken muziek vaak erg interessant vond, maar weinig onderliggend verband vond hebben. Zoals dat bij een verhalenbundel helemaal niet storend hoeft te zijn, vond ik dat hier ook niet. Maar misschien was het dus je bedoeling helemaal niet.

Een van de meest bijzondere LP's uit de rock geschiedenis, is er één van Moby Grape. Daar hebben ze kans gezien ieder volgend nummer te laten beginnen op de eindtoon van het vorige. En niet allemaal in E of zo. Het gevolg is een krankzinnige eenheid, terwijl het toch allemaal totaal verschillende nummers zijn. M.G. staat behoorlijk in aanzien, maar iedereen noemt toch andere LP's als hun favoriet.

Het is dus maar net wat je ermee voor ogen staat. Als je gewoon zo maar een verzameling van wat materiaal wilde maken, is die poging in mijn ogen totaal geslaagd.
Muziekschuur heeft al als punt van aandacht het ontbreken van een zangstem genoemd. Ik persoonlijk was op losse nummers erg ingenomen met ingelaste gesproken tekst. En eerlijk gezegd leek het mij dat hij de plank missloeg; nu ik ze allemaal heb beluisterd, kan ik mij wel vinden in zijn opmerking.

Als je alle nummers achter elkaar beluistert, vindt er een zekere kaalslag plaats en gaat het een beetje als een kunstje klinken. Misschien dat zang en gesproken tekst afwisselen dit kan voorkomen.

Als je van mening bent dat je geen echte zanger bent, is het gebruik van wisselende effecten op je stem dan misschien een idee?
Ik heb lange tijd mijn stem tamelijk ver achter in de mix gezet, omdat ik van mening was (ben nog steeds eigenlijk) dat een stem gewoon een zoveelste instrument is.

Misschien mag ik je bij wijze van inspiratie en als illustratie een voorbeeld geven van een van mijn favorieten. Je moet wel wat geduld hebben; het duurt bijna een minuut voor het feest begint:


http://www.youtube.com/watch?v=lnWY3cP8Hr0

Verder ben ik in niks teruggekomen op mijn eerdere opvatting over je muziek. Een volmaakt unieke niche/eigen geluid. Top!
Vriendelijke groet, Gus

Gwi
26 oktober 2012, 10:26
Gus,

Wat je zegt is inderdaad iets wat een goeie vriend van me ook opmerkte na het luisteren van alle nummers, namelijk dat het nogal fragmentarisch overkomt en hij nog niet goed doorhad welke richting ik uitwou met m'n deuntjes. Ik heb enigzins geprobeerd om de emotionele achtbaan van het geheel vloeiend te houden, kwestie dat je niet bovenaan een onafgewerkte top komt en naar beneden knalt met je voertuigje. Maar het blijft natuurlijk een verzameling experimenten van het afgelopen jaar. Ik vermoed dat naarmate ik meer nummers schrijf er wel vanzelf een eigen geluid en typerende stijl zal uit voortbloeien. De combinatie vreemd sfeertje, veel gitaren, digitaal klinkende toevoegingen en soundbytes begint nu wel standaard te worden. Maarja, het ene nummer is met een akoestisch drumgeluid, het andere met samengeplofte samples, dan weer met geslicete drumloops, zo gaat het geluid als rode draad in het album wel weg :) Tenzij ik een andere x-factor niet inzie die ik nog mis.

Daarom kan ik me ook vinden in Fusion z'n opmerking, als het om bepaalde nummers gaat. Sommige zijn inderdaad gewoon een in elkaar geflanste drumloop, 100 keer laten loopen en rakken maar. Het is een experiment, maar opbouw en verrassing vallen dan weg. Nu, ik hoop dat dit niet over alle nummers gaat want dan snap ik het ook niet meer ;)

Zang, tja, ik heb op The Dip wel gezongen, en sommige stijlen gaan me wel af, maar vind gewoon dat ik een te beperkt bereik heb, en meestal schrijf ik de nummers niet met zang in het achterhoofd. Heel goed idee dan wel om de zang eerder als een zoveelste instrument te zien, bedankt voor de tip. Past zeker ook bij de semi-elektronische muziek waar ik naartoe werk, net zoals sommige trance ook zang op die manier gebruikt. Ik zal eens wat experimenteren met diep in de mix in meerdere lagen harmonie te zingen, misschien dat dat me meer ligt.

En gek muziekje zeg, die american metaphysical circus! Vind het altijd interessant als groepen uit de doos stappen in iets moeilijk definieerbaars. Zal er nog eens wat van opzoeken. Bron van inspiratie is het in elk geval.

Gegroet,
Dieter