PDA

View Full Version : Akkoorden



Agaatsz
26 september 2012, 18:58
Hallo mede forum leden/gitaristen,

Mijn gitaarspel boekt progressie. Het gehoor herkent telkens beter en sneller akkoorden en haar progressies. Ik ken nu relatief veel basisakkoorden (A min, maj t/m G min/maj).

Nu is mijn vraag

Welke akkoorden zijn handig om erbij te leren? sus?, dim, 7's?

Groeten,


H. Agaatsz

Ernest01
26 september 2012, 20:32
Denk dat je vanzelf andere akkoorden leert als je meer liedjes gaat spelen.
Septiem akkoorden erbij leren kan echter geen kwaad, natuurlijk.

peter_heijnen
28 september 2012, 10:44
Min, maj, 6, dom7, sus4: als je die -met barre- kunt spelen over de hele hals, ben je echt al behoorlijk gewapend.

Min7, maj7, min/maj7, min6, +5, dim, half dim: daarmee is het hoofdkleuren palet nagenoeg compleet.

Alles wat er later nog bijkomt, zijn schakeringen.

-=JEROEN=-
1 oktober 2012, 09:41
Hangt er natuurlijk ook vanaf wat je graag speelt. Als je niet van jazz of klassiek houdt, zal je niet vaak een vermeerderd of verminderd akkoord spelen. En het hangt af van welke akkoorden jou beter liggen (heb je lange of korte vingers, stroef of lenig, speel je akoest. of elec., etc)

De volgorde die ik (ongeveer) aanhoud voor mijn leerlingen:
1. 2 vinger akkoorden (Em Asus2 Cmaj7 G6 Dsus2 etc)
2. open maj en min akkoorden (E Em A Am D Dm C G)
3. open septiem en none (Emadd9 A7 Am7 Amaj7 enz)
4. barree maj en min
5. barree septiem en none

Ik zal er eens een nieuw topic voor maken met een overzicht

terrasbeest
1 oktober 2012, 10:00
Zo werkt dat niet. Speel muziek, nummers dus, en je komt er vanzelf achter welke akkoorden er ontbreken in je 'catalogus'.Of wou je alleen nummers spelen met akkoorden die je al 'kent' ?

Harald
1 oktober 2012, 14:12
Heb jij enig idee hoe vaak ik nog stukken tegen kom met akkoorden die ik nog niet ken? :( Gebeurt echt haast nooit meer. Dan zou ik echt in Holdsworth' zijn stukken moeten duiken. Dat is één van de weinigen.

Maar goed, vond het ook altijd een sport om een greep te verzinnen die ik nog nooit had gespeeld, of met zoveel mogelijk verschillende tonen.

Harald
1 oktober 2012, 14:13
Je hebt wel gelijk trouwens.

gewoon liedjes gaan spelen! Hoe meer hoe beter. En elke stijl heeft zijn eigen 'preferred voicings' Dus niet te bang zijn eens iets heel anders aan te pakken.

terrasbeest
1 oktober 2012, 16:29
Heb jij enig idee hoe vaak ik nog stukken tegen kom met akkoorden die ik nog niet ken? :( Gebeurt echt haast nooit meer. Dan zou ik echt in Holdsworth' zijn stukken moeten duiken. Dat is één van de weinigen.

Maar goed, vond het ook altijd een sport om een greep te verzinnen die ik nog nooit had gespeeld, of met zoveel mogelijk verschillende tonen.

Als je je ooit zou 'vervelen' ;), dit is ook wel fun :


http://www.youtube.com/watch?v=ZPLrTbdr9mQ

-=JEROEN=-
2 oktober 2012, 12:34
Zo werkt dat niet. Speel muziek, nummers dus, en je komt er vanzelf achter welke akkoorden er ontbreken in je 'catalogus'.Of wou je alleen nummers spelen met akkoorden die je al 'kent' ?
Ieder z'n methode. Ik vind 't fijner om de akkoorden vanuit techniek te benaderen. Dan maakt 't namelijk niet uit wat voor soort muziek je speelt. En ga je ook niet zo snel "klinken als ...".

Harald
2 oktober 2012, 13:48
Dan maakt 't namelijk niet uit wat voor soort muziek je speelt. En ga je ook niet zo snel "klinken als ...".

Hmmm... voicings zijn toch echt juist wel behoorlijk stijlbepaald. Een jazzgitarist zal toch echt andere voicings gebruiken dan een rockgitarist, een folkie of punker of een heavy deathy metally kinda guy... De mooie rare open grepen van een Al diMeola in zijn Ciello e Terra periode werken met een bak distortion gewoon niet. En powerchords zouden daar weer behoorlijk misstaan.

En klinken als, ach, kun je ook niet meer klagen dat het nergens op lijkt ;) Genoeg verschillende invloeden husselen levert volgens mij eerder een eigen stijl op.

Harald
2 oktober 2012, 13:51
Wat trouwens op een gegeven moment wel echt openend kan werken voor gitaristen is om eens los te stappen van grepen, en daadwerkelijk gewoon naar een akkoord te kijken in functionaliteit, sfeer, en welke noten er in zitten. Maar daar ben je met beginners echt niet mee bezig. Eerst zorgen dat er een goed vocabulaire aan grepen beschikbaar is.

-=JEROEN=-
3 oktober 2012, 17:01
En daar was mijn bericht dan ook op gericht, Harald: beginners!

Eerst een stevige basis leggen voor je naar allerlei hogere sferen gaat.
Zoals onze juf 'healing en reading' zegt: "als je met healing energie gaat werken zonder stevige gronding, sweef je zo weg".

frekie
7 oktober 2012, 23:23
Als je een smartphone of tablet hebt met Google Android download dan maar eens zo'n app:

https://play.google.com/store/apps/details?id=com.rabugentom.chord&hl=en

Ik kom er na meer dan 30 jaar nu pas achter hoe complex de gitaar wel niet is. C majeur , 1e trap vd C majeur toonladder, CDEFGABC, CEG dus. Tik dat maar eens in in zo'n app. Bij Chord kan je ahw dan boven op je toets kijken (bij een tablet, niet op een smartphone helaas), je ziet alle posities met alle noten C, E en G. Je kan ze zelfs ten gehore brengen door erop te klikken! Eindeloze mogelijkheden. Bedenk ook dat je 3 losse snaren hebt, lage en hoge E en G.

Je hoort mij niet beweren dat toetsen spelen makkelijk is maar je ziet de noten tenminste logisch voor je. Met de gitaar is dat heel anders. En dan hebben we het nog niet over de honderden alternatieve stemmingen, slide, bij-instrumenten als mandoline, banjo, dobro, ukelele...

Ik heb altijd maar wat aangekloot op het gehoor, eigenlijk zou je het vanaf het begin methodisch aan moeten pakken. Alle noten op alle posities uit je hoofd leren. Noten leren lezen vanaf het begin. Toonladders, toonsoorten, kwarten-en kwintencirkel, harmonieleer. En dan zelf je vingerzettingen verzinnen, je weet welke noten er in een akkoord zitten en je weet waar die noten op de toets zitten.

Dan heb je de code gekraakt zogezegd. Het genre wat je wil gaan spelen doet er dan niet toe.

terrasbeest
7 oktober 2012, 23:46
@ frekie . Je bent nog wat vergeten te vermelden : Ritme, frasering,picking, je rechterhandtechniek dus.
( En de kleur van je gitaar natuurlijk ;) )

Harald
8 oktober 2012, 11:30
En dan zelf je vingerzettingen verzinnen, je weet welke noten er in een akkoord zitten en je weet waar die noten op de toets zitten.

Dan heb je de code gekraakt zogezegd. Het genre wat je wil gaan spelen doet er dan niet toe.

Vingerzettingen zelf verzinnen??? Soms wel, en je moet zeker durven afstappen van de geeikte oplossingen, als dat voor jou makkelijker is of als het beter klinkt. Maar, om het wiel helemaal opnieuw te gaan uitvinden is het andere uiterste. Er is toch ook voor heel veel wel een goede manier gevonden. Alleen heb je op een gitaar meestal wat meer opties dan op een toetseninstrument. (zoals het wel of niet gebruiken van open snaren, two hand tapping, sweeps, vingers of plectrum (wat een enorm verschil in frasering mogelijk maakt) om maar eens een paar te noemen) Maar voor de standaard toonladder patroontjes bestaan echt wel wat standaard vingerzettingen.

Wat betreft de opmerking 'het genre doet er dan niet toe' Het is eerder omgedraaid. Als jij overtuigend als een bluesgitarist wilt klinken zul je toch echt de vingerzettingen van de oude garde bluesmuzikanten moeten gebruiken. Te veel extra tussennootjes (hoe harmonisch verantwoord ze ook zijn) en het houdt op blues te zijn. Bluezy misschien, maar de hardcore bluesfanaat loopt weg... Speel je jazz, gooi je vibrato dan maar weg, en met te veel legato mag je ook oppassen. Korte nootjes, slides ipv vibrato. De juiste nootkeuze, en een blue note speel je netjes een fretje hoger, vooral niet benden. Wil je een bepaald genre overtuigend neerzetten zul je je moeten houden aan de clichées/regels van dat genre.

Wil je een eigen stijl, dan is dit denk ik ook niet de manier. Daarvoor moet je gewoon slordig naspelen, en naar van alles en nog wat luisteren.

Maar, kennis van de theorie en akkoorden zal zeker helpen. Een goed gehoor helpt nog veel meer, en weten hoe je wilt klinken, en wat je wilt zeggen, daar kan helemaal niets boven.