Welke strats zijn beter en goedkoper dan MIA Fenders?

[telecastermaster]

Welke strats zijn minimaal even goed (of beter) en goedkoper dan Amerikaanse Fender strats? Ik ben benieuwd....

[Mr.Fingers]

Fender Classic en Classic Player reeksen (Made in Mexico)
Fender Japan (de '57, '62 en '75, maar die zijn amper te vinden in Europa)
Blade

[spirit]

Fender Japan (de '57, maar die zijn amper te vinden in Europa)

Volgens mij heb ik er deze week 2 zien staan op MarktPlaats.

[patrick0108]

Fender Classic en Classic Player reeksen (Made in Mexico)
Fender Japan (de '57, '62 en '75, maar die zijn amper te vinden in Europa)
Blade

Fender Road Worn '60 als die niet onder de classic reeks zou vallen (MIM)

[Hendriks]

Menzinger ,Diego , oude japaners .

[Fiendish]

G&L ?
tientekens

[terrasbeest]

Menzinger ,Diego , oude japaners .

Mensinger : vertel ... heb je er 1 ?

[Hendriks]

Mensinger : vertel ... heb je er 1 ?

Komen uit Polen dacht ik , wel eens 1 in handen gehad , kwaliteit druipt eraf.
http://www.public-peace.de/index.php?option=com_content&view=article&id=57&Itemid=204

[Luke-wannabe]

Ik vind de Fender classics eigenlijk niet echt beter dan de US standards. US standards zin gewoon heel erg degelijke gitaren voor een heel goede prijs. Misschien hebben ze iets minder karakter dan de mex classics, maar als het puur om kwaliteit gaat zeg ik US standard of Roadworn. Dat zijn wel bang for the buck instrumenten.
Oude Jappen begin ik steeds minder fan van te worden. Zijn vak goede gitaren, maar de elektronica is best slecht doorgaans. kleine, zwakker pots en schakelaars vaak.

[Hendriks]

Oude Jappen begin ik steeds minder fan van te worden. Zijn vak goede gitaren, maar de elektronica is best slecht doorgaans. kleine, zwakker pots en schakelaars vaak.

Dat is voor €25 aan onderdelen te fixen.

[Luke-wannabe]

Ik was niet volledig genoeg geloof ik. Elementen vind ik ook vaak een beetje zwakjes en output jack. Eigenlijk vind ik heel de elektronica gewoon een beetje slecht bij de oude Jappen vaak.

[Brum]

Vooral de elementen inderdaad, die zijn niet altijd geweldig. Maar da's te vervangen en dan heb je vaak toch een erg goeie gitaar, nog steeds tegen een erg lage prijs.

Gister m'n ouwe begin jaren '80 Ibanez Roadstar II maar 's meegenomen naar de repetitie en die heeft me nogal blij verrast. JB humbucker in de brug en dat ding gaat als een malle. Is te splitten ook. Clean echt instant strat geluid, maar wat mij betreft beter dan veel huidige strats, waar ik niet zoveel mee heb. Ik wilde 'm bijna weg doen, maar toch maar even niet.:crazyhappy: Ook totaal niet te vergelijken met de huidige Ibanez gitaren. Ik zeg niet beter, of slechter, maar hele andere halzen en meer echt strat.

Zit nu te twijfelen of ik de single coil midden en hals elementen ga vervangen voor betere, of dat ik er alleen een splitbare brughumbucker in laat zitten en er een andere slagplaat op zet. Ik zou zelf nog voor een twee, of drie humbucker gitaar kunnen gaan, gezien de zwembad routing in dat ding.

Wat mij betreft een goeie tip voor dit topic; Ibanez Roadstar!

[Kakihara]

Blade is geweldig als je niet op zoek bent naar een oud geluid. Een Blade klinkt wat moderner, maar qua bouwkwalitateit moet het zeker niet onderdoen voor een USA strat, ook de goedkopere, Koreaanse Blades niet.
G&L is niet goedkoper dan een Amerikaanse strat, het is een flink pak duurder zelfs, maar de Tribute-reeks (ook samengesteld in Korea) is zeker dik in orde. Maar ook hier: het klinkt wat moderner.
Je zou voor de grap ook eens een Cort G260 moeten proberen ...

[terrasbeest]

Komen uit Polen dacht ik , wel eens 1 in handen gehad , kwaliteit druipt eraf.
http://www.public-peace.de/index.php?option=com_content&view=article&id=57&Itemid=204

Ik ' ken ' het merk, ik had die site ook al gevonden. Maar ook bij dit merk heb je verschillende prijsklassen, ik neem aan dat er dan ook een kwaliteitsverschil zal zijn tussen de verschillende modellen. Vandaar mijn vraag...

[Hendriks]

Ik ' ken ' het merk, ik had die site ook al gevonden. Maar ook bij dit merk heb je verschillende prijsklassen, ik neem aan dat er dan ook een kwaliteitsverschil zal zijn tussen de verschillende modellen. Vandaar mijn vraag...

prijzen afhankelijk van de uitvoering , pickups ,hardware , etc . Ik heb een tele van rond 800 in handen gehad en die was echt topklasse.
Zijn allemaal handgemaakt.

[mesaman]

is een gebruikte render usa strat niet ook gewoon financieel haalbaar?Heb je eigenlijk wat je wilt,toch? of even door sparen, lekker rond kijken naar een goede gitaar die jij wilt en mooi vind. en als je het geld hebt toe slaan als je de goede deal ziet.

[Kim Wilson]

Het hangt er een beetje van af met welke USA Strat je gaat vergelijken. Er zijn wel Mexicaanse exemplaren die de strijd aankunnen met de Highway1 (ook made in USA) en misschien zelfs wel met USA Standards. Maar boven de Std's worden echt wel heel goeie gitaren gemaakt. De RI's bijvoorbeeld. Of de Strat Pro's. Andere prijskaartjes, dat wel. Maar allemaal USA.

[stijnkenens]

Fender Classic en Classic Player reeksen (Made in Mexico)
Fender Japan (de '57, '62 en '75, maar die zijn amper te vinden in Europa)
Blade

Heb een '80 blade in het atelier gehad overlaatst: klonk voor geen meter, veel te zwaar, en de aankoopprijs was redelijk hoog, dus ik weet niet of het beter is dan eender welke fender ...



s.

[Ijselrobo 07]

de Fender Lone Star strat (mim) is voor mij nog steeds de nummer 1. naast Fender heb ik een blade dayton standard, alleen soleert deze niet echt heel lekker, maar is voor rhythm partijen heel lekker.
Vroeger heb ik nog een Am. standard strat uit 2007 (geloof ik) gehad. maar die beviel me niet en heb ik later weer verkocht..

[RS-Rik]

Classic Player is erg leuk, toevallig gisteren met een maat een gitaar gehaald en de Classic Player 60 vergeleken met een Classic Vibe 50.

Qua gevoel en afwerking is de echte Fender niet de dubbele prijs waard tov de Squier... Holy Shit wat zijn die Squiers GOED zeg!! Die hals jonge, die misstaat ook niet op een drie keer zo dure gitaar. De pups zijn wel wat minder maarja, kun je vervangen he.

[Antoon]

Die Squiers van nu zijn toch minstens net zo goed als die Japanse budgetdingen uit de jaren 70/80?

[Nocki]

Tja... Ik ben absoluut geen strat speler en heb dus altijd op Gibsons gespeeld. Maar nu heb ik na een heleboel squiers, jappen en mexicanen toevallig een heerlijke amerikaanse strat en ben er erg blij mee.

Dat gezeur dat squiers beter zijn dan us gitaren vindt ik onzin. Wel vindtik dat de squiers voor de prijs enorm leuke kwaliteit leveren. Dus tot zover kan ik het begrijpen. Voor de prijs is het enorm leuk. Uiteindelijk ben ik blij dat ik uiteindelijk toch nog een US strat heb geprobeerd. Na 2 Blade RH4's gehad te hebben en een hele rits andere strats is dit toch wel een erg fijne gitaar...

Gewoon de sprong wagen dus... Probeer het maar eens. Zo duur zijn ze niet.

Wel heb ik de slagplaat vervangen en er anders pu's in gedaan... Dat kan altijd beter naar mijn mening...

Succes!

[Midwolda]

Hier net zo... Japanse Fender uit 1985, nieuwe slagplaat met Kent Armstrong pickups er op gezet,
0.011 er op en je hebt een geweldig goed spelende en klinkende Strat voor nog geen 500 euro.

[Hendriks]

Die Squiers van nu zijn toch minstens net zo goed als die Japanse budgetdingen uit de jaren 70/80?

Ik wil japanse budgetding niet ruilen tegen een USA strat , over een Squier wil ik het al helemaal niet hebben.

[lefthandstrat]

Zelf heb ik nog geen ervaring met dit merk (andere GN'ers misschien wel?), maar ik heb er al wel een hele poos aandacht voor:
http://www.gordonsmithguitars.com/index.php

[Antoon]

Ouwe Gordon Smiths, Hamers, Peavey T-serie, 70ties MusicMan gitaren, Guild, Levin en Ovation solid bodys, ouwe Framussen, Gibsons zoals de Marauder en de S1 of obscure Rickenbacker en Gretsch solid bodys zijn allemaal gitaren die je hier regelmatig tegenkomt en die allemaal geen drol waard zijn en door hun kwaliteit interessant zijn voor armlastige gitaristen. Al die westone en aria, condor zijn echt de moeite niet waard. Ik ben er mee opgegroeid en ken ze door en door. Er is maar een periode geweest dat ze in Japan echt goede gitaren maakte en dat zijn de high end modellen uit de eerste helft jaren 80 en misschien eind jaren 70. Maar alleen de high end modellen. Ibanez AS200s uit bepaalde jaren, Lee Ritenour en George Benson signature modellen uit die tijd daar zaten soms gitaren tussen waar ik even stil van werd. De rest is leuk voor aan de muur. Er is echt nog nooit eerder een periode zoals nu geweest waarin je voor zo weinig geld goede nieuwe gitaren kan kopen. Voor echt weinig geld kan zo'n Fernandez of Blazer of zo'n Roland synthesizergitaar nog wel aardig zijn maar de eerste de beste London City is minstens net zo goed, qua hout, lak en hardware. Waarschijnlijk trap ik nu op de tenen van allerlei lokale handelaartjes die hier rondhangen maar als ik al een paar beginnende gitaristen die Japanse low end ellende die wij vroeger door de Nederlandse muziekhandel door onze strot geramd kregen kan besparen ben ik al blij


Ik wil japanse budgetding niet ruilen tegen een USA strat , over een Squier wil ik het al helemaal niet hebben.

Edit: en "Hendriks", je mag altijd je amerikaanse Telecaster tegen mijn "vintage" HONDO komen ruilen hoor

[Hendriks]

Ouwe Gordon Smiths, Hamers, Peavey T-serie, 70ties MusicMan gitaren, Guild, Levin en Ovation solid bodys, ouwe Framussen, Gibsons zoals de Marauder en de S1 of obscure Rickenbacker en Gretsch solid bodys zijn allemaal gitaren die je hier regelmatig tegenkomt en die allemaal geen drol waard zijn en door hun kwaliteit interessant zijn voor armlastige gitaristen. Al die westone en aria, condor zijn echt de moeite niet waard. Ik ben er mee opgegroeid en ken ze door en door. Er is maar een periode geweest dat ze in Japan echt goede gitaren maakte en dat zijn de high end modellen uit de eerste helft jaren 80 en misschien eind jaren 70. Maar alleen de high end modellen. Ibanez AS200s uit bepaalde jaren, Lee Ritenour en George Benson signature modellen uit die tijd daar zaten soms gitaren tussen waar ik even stil van werd. De rest is leuk voor aan de muur. Er is echt nog nooit eerder een periode zoals nu geweest waarin je voor zo weinig geld goede nieuwe gitaren kan kopen. Voor echt weinig geld kan zo'n Fernandez of Blazer of zo'n Roland synthesizergitaar nog wel aardig zijn maar de eerste de beste London City is minstens net zo goed, qua hout, lak en hardware. Waarschijnlijk trap ik nu op de tenen van allerlei lokale handelaartjes die hier rondhangen maar als ik al een paar beginnende gitaristen die Japanse low end ellende die wij vroeger door de Nederlandse muziekhandel door onze strot geramd kregen kan besparen ben ik al blij



Edit: en "Hendriks", je mag altijd je amerikaanse Telecaster tegen mijn "vintage" HONDO komen ruilen hoor

Ik heb een AVRI 52 tele waar ik heel erg blij mee ben en die gaat zeker weg en ik heb een Tokai strat uit 1981 en die zou ik dus niet ruilen voor een USA strat. Tja en Hondo , daar noem je wat , ik heb ooit eens een geweldige :) LP daar van gehad , ja die mag je vergelijken met Squiers.

[frekie]

@Antoon: mooi verhaal:seriousf:

Ik heb een LC tele en jazzbas, beide even uitstekend. Maar ik heb ook een hele verzameling ouwe Jap meuk, allemaal goedkoop inkoop. Even opknappen en je hebt weer een gitaartje waar ik zo de buehne mee op durf. Het enige nadeel van die ouwe meuk is fretwerk, medium jumbo frets had je nog niet in die tijd dus slijtage is een factor.

Maar ik heb echt niet 1 ouwe Jap met een kromme of getordeerde neck. Bijna allemaal bolt-on maar met een vette sustain tot bovenin. Goede elementen, MMK45 humbuckers, meestal splitbaar. Goed hout. Superdikke schakelaars en grote pots. Dikke bruggen en trems met messing brugzadels. En echt 30 jaar oud geen nep relic.

[apekop]

maar de eerste de beste London City is minstens net zo goed, qua hout, lak en hardware.

Ik vind London City gitaren ook maar matig. Prima beginnersgitaren vergelijkbaar met de meeste Squiers, maar niet meer dan dat.

[Brum]

Een andere ingang, veel dure Fenders zijn minstens zo slecht, if you will, als veel goedkope Aziatische meuk en ik snap nog steeds niet waarom er zoveel mensen zijn die er toch het, mijns inziens, veel te hoge bedrag voor over hebben. Het enige wat ik me kan bedenken is merkengeil, of vreselijk conservatief. Het één sluit het ander dan ook zeker niet uit.

[Luke-wannabe]

Een andere ingang, veel dure Fenders zijn minstens zo slecht, if you will, als veel goedkope Aziatische meuk en ik snap nog steeds niet waarom er zoveel mensen zijn die er toch het, mijns inziens, veel te hoge bedrag voor over hebben. Het enige wat ik me kan bedenken is merkengeil, of vreselijk conservatief. Het één sluit het ander dan ook zeker niet uit.
Nou, dat is dus gewoon niet waar. Een US Fender is gewoon een serieuze gitaar zonder teveel fratsen met een vrij hoge kwaliteit. Goed materiaal, goede elektronica en een steady, solide 'feel'. Goedkope Aziatische 'meuk' (zoals je het zelf al aangeeft) is gewoon troep. Slechte elektronica, waaibomenhout, en het houdt zich nog geen twee jaar bij elkaar als je er regelmatig op speelt.
Mijn Road Worn Fender Telecaster is een stuk betere gitaar dan mijn Strat, samengesteld uit vrij goedkope onderdelen. Ik sleep dat ding overal mee naartoe, en daar gebeurd werkelijk waar niets mee. Hoe onhandig ik er soms ook mee om ga.

[Brum]

Weet je, ik wil het verhaal dat een Amerikaanse Fender zoveel beter is en dus z'n geld waard best aannemen, ware het dat ik al exemplaren in handen heb gehad, die echt absoluut het bedrag wat er voor gevraagd werd niet waard was. En die indruk neemt toch echt niemand mij meer af, want ik heb ze zelf in handen gehad. De hardware was wellicht beter dan van veel goedkopere gitaren en daar hield het ook echt wel op. Misschien dat Fender 's een strengere selectie moet hanteren voor het bedrag dat ze vragen voor hun Amerikaanse afdeling. Het is grotendeels nog machinaal ook, dan mag je toch zeker verwachten dat het wat netter afgewerkte gitaren zijn. Als ze bijvoorbeeld een neckpocket niet strak kunnen krijgen, dan heb ik zo mijn bedenkingen.

Niet lullig bedoeld, maar de verdediging van een merk door eigenaren is te verwachten.;)

Ik ben ook nog steeds voor zelfbouwers, of in elkaar gezette gitaren van de bekende merken daarin, maar dat is weer een andere discussie.

[humbucker]

Zoals met alles geldt ook voor gitaren: je krijgt waarvoor je betaald, al de rest is bullshit! Er zijn uitschieters, naar boven en naar beneden, maar wanneer je 1000 gitaren van alle categorieën met elkaar vergelijkt, is de prijs een goede indicatie van wat je ervoor terugkrijgt.

Ik heb zelf een classic player tele. Die is duidelijk beter dan de standard mex van een vriend, maar zeker niet zo goed als een AVRI, die op zijn beurt de duimen weer moest leggen voor een customshop. Hetzelfde geldt voor mijn strat, wel een AVRI, die voelt gewoon degelijker aan als al het mexicaans stratgeweld dat ik al in handen heb gehad. Maar is minder dan de customshops die ik heb vast gehad.

De enige gitaar waarvan ik dacht, damn, die is goedkoop, was een roadworn tele. Dacht echt dat ik een customshop vasthad destijds, was echt een hele goeie gitaar. Een uitschietertje :)

[apekop]

Uitzonderingen daargelaten geldt toch wel de algemene kwaliteitsnormering voor Fenders/Squiers (van laag naar hoog):
Squiers- Fender Mex - Fender highway- Fender USA standaard modellen -andere meer 'speciale' Fenders USA zoals RI's of signature modellen -Fender customshop

Er zijn altijd per categorie uitschieters naar boven of onder. Maar deze volgorde klopt in 80% van de gevallen wel. Wil je echt iets goeds hebben zul je er gewoon meer voor moeten betalen. Zo werkt het niet alleen met gitaren maar met bijna alles.

[Brum]

Zo zou het wel moeten werken, ja... De praktijk is helaas vaak anders en dat geldt absoluut niet alleen voor gitaren. Gemiddeld genomen durf ik ook wel te zeggen dat je voor meer kwaliteit, simpelweg meer moet betalen. Maar dit is echt lang niet altijd zo en ik ben geneigd te zeggen dat vooral de merken die grotendeels teren op hun naamsbekendheid, nog wel 's de uitzondering op de regel zijn.

[caliban]

Squier J Mascis jazzmaster is van Aziatische makelijk, vrij goedkoop, maar kan qua kwaliteit mee met zowat alle MIM fenders die ik al ooit bespeeld heb. Baja tele is misschien een uitzondering, maar die vind ik dan ook fijner spelen dan de MIA standard tele die ik had.

[Montecristo]

Ik heb in mijn zoektocht naar een american standard zo 20 verschillende geprobeerd (2008 en 2010 modellen) en dat waren allemaal goed afgewerkte puike exemplaren. Uiteindelijk zo veel vertrouwen in de productie standaard dat ik het door mij gewenste model heb laten bestellen. Ook deze was een subliem exemplaar.
MIJ/MIM etc. zijn uiteraard ook gewoon puike gitaren en met wat upgrades is het helemaal interessant. Echter kruipt de prijs dan al weer meer richting een american standard en dan gaan voor mij toch ook zaken als gevoel, waardevastheid, merkengeilheid, plain GAS etc. meespelen. Indien je dat totaal geen issue vindt, is het leven alleen nog maar aangenamer als je in de markt bent voor een goede strat. Ik heb echter zelf voldoende vertrouwen in de kwaliteitscontrole en service om via gitaarzaken blind een american standard te bestellen, heb ik nog niet eerder gehad met een gitaar.... had ik bijvoorbeeld ook niet gedaan voor mijn LP studio (is toch een beetje zelfde prijssegment), een LP standard kan ik echter niet over oordelen.

[apekop]

Zo zou het wel moeten werken, ja... De praktijk is helaas vaak anders en dat geldt absoluut niet alleen voor gitaren. Gemiddeld genomen durf ik ook wel te zeggen dat je voor meer kwaliteit, simpelweg meer moet betalen. Maar dit is echt lang niet altijd zo en ik ben geneigd te zeggen dat vooral de merken die grotendeels teren op hun naamsbekendheid, nog wel 's de uitzondering op de regel zijn.

Daarom zei ik ook 'uitzondering daargelaten'. Door de band genomen werkt het zo met Fenders/Squiers is mijn ervaring. Ik heb zelf ook veel strats gehad en geprobeerd en het rijtje wat ik opnoemde klopte behoorlijk. Feit blijft gewoon dat mensen vaak denken dat ze dezelfde kwaliteit voor minder kunnen krijgen. En vervolgens zijn ze trots op hun aankoop van hun goedkope Squier en verklaren ze hem als beter dan een Fender.

[Brum]

Ik heb in mijn zoektocht naar een american standard zo 20 verschillende geprobeerd (2008 en 2010 modellen) en dat waren allemaal goed afgewerkte puike exemplaren. Uiteindelijk zo veel vertrouwen in de productie standaard dat ik het door mij gewenste model heb laten bestellen. Ook deze was een subliem exemplaar.
MIJ/MIM etc. zijn uiteraard ook gewoon puike gitaren en met wat upgrades is het helemaal interessant. Echter kruipt de prijs dan al weer meer richting een american standard en dan gaan voor mij toch ook zaken als gevoel, waardevastheid, merkengeilheid, plain GAS etc. meespelen. Indien je dat totaal geen issue vindt, is het leven alleen nog maar aangenamer als je in de markt bent voor een goede strat. Ik heb echter zelf voldoende vertrouwen in de kwaliteitscontrole en service om via gitaarzaken blind een american standard te bestellen, heb ik nog niet eerder gehad met een gitaar.... had ik bijvoorbeeld ook niet gedaan voor mijn LP studio (is toch een beetje zelfde prijssegment), een LP standard kan ik echter niet over oordelen.

Maar dan ben je dus echt alleen maar uitgegaan van Fender, zoals ik het lees?

[mesaman]

fender strat usa standaard is gewoon de beste, de duurdere types worden alleen nog maar anders. daar onder is het gewoon minder.
Ja toch? wees reeel. oja,dit is geen mening.

[Kim Wilson]

fender strat usa standaard is gewoon de beste, de duurdere types worden alleen nog maar anders. daar onder is het gewoon minder.
Ja toch? wees reeel. oja,dit is geen mening.
Nee. USA Std is leuk, maar niet bijzonder. Ik zou mijn Baja er niet voor inruilen. Een AVRI daarentegen...

[terrasbeest]

Eigenlijk moet je vaststellen dat Fender een probleem heeft als er voor elke ' fabriek' een andere norm zou gelden.
Een Strat zou een Strat moeten zijn, waar ze ook gebouwd wordt.
Heel misschien zit het meer tussen de oren dan we willen toegeven. Misschien ook niet : als je een auto van een Japans merk koopt is het niet zeker dat hij in Japan geassembleerd is, het kan evengoed Engeland of Tsjechië zijn. Maar of het ook ' even goed' is ?

[humbucker]

Nee, dat heeft daar niks mee te maken. Ze hebben gewoon een plant in Mexico omdat de uurlonen daar stukken lager liggen als in de US, hierdoor kan de verkoopprijs van die gitaren ook naar beneden, waardoor ze een groter publiek bereiken, meer omzet draaien, en (hopelijk voor hen dan) meer winst kunnen maken...

[stikel]

Ik heb een AVRI 52 tele waar ik heel erg blij mee ben en die gaat zeker weg :???:

Niet weg zal het moeten zijn vermoed ik (je weet het nooit met jouw ;)).

Je noemde al even Diego, maar is dat ondertussen geen Roger ? (en of die er nog zijn heb ik ook mijn twijfels over). Ik kan uit ervaring zeggen dat er met de bouwkwaliteiten van Roger absoluut niets mis is en ik durf op dat gebied de vergelijking met o.a. Blade, de goedkopere MIM Fenders, G&L's etc aan. Maar het geluid is geen Fender, ook niet beter of slechter maar anders. (maar heet dat geen smaak ?)

[Hendriks]

Drukfoutje Jan , die gaat ook niet weg . De Roger gaat dus wel weg ,zag ik.

[stikel]

Mijn zoon heeft momenteel andere interesses (voetbal en iets met hormonen ;)). Jammer want hij heeft meer talent dan ik. We gaan er wel eentje houden met een mooie buizenampje. (Waarschijnlijk de Framus Renegade op een Excelsior. De Renegade is ook een gitaar welke, even als de Roger, door velen wordt onderschat).

[Scarface]

Wat is beter???

Ik kan alleen maar afgaan op mijn gevoel en gehoor. Er word gezegd dat iedere 100 euro die een gitaar duurder is hoorbaar is !!! GELUL.. Waar het op neer komt zijn de handjes die hem/haar bespelen. Ik heb het zelf ondervonden toen ik een gitaar ging kopen en iemand hoorden spelen en ik vroeg wat voor een gitaar is dit,ik kreeg als antwoord ALDI !!! oftewel 175 euro en hij is van jouw.

Maar deze gitarist had de gitaar afgesteld,nieuwe snaren ….plus zijn handjes…..tja,sta je daar met je goed gedrag en een peperdure Fender in je handen... Vaak laten mensen zich leiden door beter is duurder..natuurlijk mag je dat aannemen, waarom anders zoveel prijs verschil tussen een MIM en een MIA.

Maar ik denk dat het ook te maken heeft met het commerciële verhaal een MIA is nu eenmaal de real deal.
Bij Fender snappen ze dit helemaal en spelen hier ook op in…. Ik heb namelijk nog nooit een bekende artiest zien spelen op een relic Fender CS. Meestal spelen zij op gitaren die gewoon standaard zijn en voor iedereen te koop. Masterbuild en CS is iets van de laatste 10,20 jaar voor de gewoone gitarist die graag laat zien dat hij een leuke gitaar heeft. Sorry maar dat is de waarheid…En ja ook ik doe hier graag aan mee………:soinnocent:

Dus wat is beter!! Jouw smaak,gehoor ,hoe goed kun je spelen en geld…dat bepaald alles.
Verzamelwaarde kun je pas over 10,20,30 jaar bepalen…..Dus nogmaals wat is beter?;)

Groet,
Marco

[Montecristo]

Excuus om het enigzins leesbaar te houden, betrof een qoute op Brum:

Maar dan ben je dus echt alleen maar uitgegaan van Fender, zoals ik het lees?

Klopt, ik wilde een fender. Noem het merkgeil of een dingetje uit het verleden. Het voelt voor mij gewoon goed. Maar inderdaad kan ik dus geen vergelijk trekken naar een G&L, Haar etc. Welke ongetwijfeld kwalitatief veel betere gitaren bouwen dan een american standard. Echter goed is voor mij goed en hoeveel beter wil je het hebben (tegen welke prijs)? Ik heb een heerlijke werkplank met een veelzijdig geluid die naar mijn mening heel goed is in het doorvertalen van iemands kunde. Het is een eenvoudige gitaar om kut op te klinken zogezegd...

[Dweezman]

Mijn beste Strat is een Tokai Silver Star uit '81.

[Hendriks]

Mijn beste Strat is een Tokai Silver Star uit '81.

En die van mij een Tokai Springysound uit 1981 . Ik kan mij herinneren dat meneer Dweezman ook een aantal zeer begerenswaardige strats heeft gehad , dus zijn mening doer er toe :) .

[Dweezman]

;-)

Heb er nog steeds een paar, maar de Tokai is de gitaar die ik pak als ik een echte Strat wil horen. Blijft raar.

[Stratman70]

Ah, eindelijk wordt Tokai genoemd. Ik heb 2 Tokai strats die echt geweldig spelen. Dan heb ik nog 3 Fender Strats. De beste bovenaan:
1: Japanse "E5..." '72 RI Strat, hoop aan gemod.
2: Tokai Springy ST-80
3: US originele 1978 Strat (misschien wel gedeelde tweede plaats)
4: Mexicaanse Ritchie Blackmore Strat
5: Tokai ST-50

[apekop]

Ah, eindelijk wordt Tokai genoemd. Ik heb 2 Tokai strats die echt geweldig spelen.

Ik kan niet spreken voor strats, maar ik heb een Tokai jazz bas gehad, uit het zogenaamd goede jaar etc. maar dat was dus echt 3 keer niks. Klonk voor geen meter, en was gewoon van slechte bouwkwaliteit. Die heb ik na een week weer snel verkocht. Dus voor mij nooit geen Tokai meer. Misschien heb ik nou net dat ene slechte exemplaar getroffen, maar ik kan daarom al die 'Tokai is zo geweldig' verhalen moeilijk geloven.

[Pepe]

Ik zou zo'n lijstje niet kunnen maken van mijn strats. De Japanners uit 80'/83' lijken het best gebouwd, tussen de USA zitten meer dogs maar ook uitschieters. De 73' heeft het beste geluid denk ik. Ik heb een zwak voor een vroege 82' USA Dan Smith, daar heb ik echt een klik mee. Ik heb nog ergens een 82' USA, die klinkt weer beter maar die gitaar zegt me helemaal niks.

Af en toe loop ik door wat strats heen als ik toevallig in de Plug ben. De seventies USA zijn meestal junk, de eighties en ninetees missen karakter en de nieuwe pak ik niet eens op. Een oude Fernandes of Tokai, dat kan verrassend zijn. Maar meestal niet.

[rijsberman]

Oude Jappen begin ik steeds minder fan van te worden. Zijn vak goede gitaren, maar de elektronica is best slecht doorgaans. kleine, zwakker pots en schakelaars vaak.

Ik heb een jap uit 1996. Met nieuwe electronica (pups, pots, schakelaar, cap etc) een die-gaat-nooit-meer-weg gitaar. :)

[geert1976]

Ouwe Gordon Smiths, Hamers, Peavey T-serie, 70ties MusicMan gitaren, Guild, Levin en Ovation solid bodys, ouwe Framussen, Gibsons zoals de Marauder en de S1 of obscure Rickenbacker en Gretsch solid bodys zijn allemaal gitaren die je hier regelmatig tegenkomt en die allemaal geen drol waard zijn en door hun kwaliteit interessant zijn voor armlastige gitaristen. Al die westone en aria, condor zijn echt de moeite niet waard. Ik ben er mee opgegroeid en ken ze door en door. Er is maar een periode geweest dat ze in Japan echt goede gitaren maakte en dat zijn de high end modellen uit de eerste helft jaren 80 en misschien eind jaren 70. Maar alleen de high end modellen. Ibanez AS200s uit bepaalde jaren, Lee Ritenour en George Benson signature modellen uit die tijd daar zaten soms gitaren tussen waar ik even stil van werd. De rest is leuk voor aan de muur. Er is echt nog nooit eerder een periode zoals nu geweest waarin je voor zo weinig geld goede nieuwe gitaren kan kopen. Voor echt weinig geld kan zo'n Fernandez of Blazer of zo'n Roland synthesizergitaar nog wel aardig zijn maar de eerste de beste London City is minstens net zo goed, qua hout, lak en hardware. Waarschijnlijk trap ik nu op de tenen van allerlei lokale handelaartjes die hier rondhangen maar als ik al een paar beginnende gitaristen die Japanse low end ellende die wij vroeger door de Nederlandse muziekhandel door onze strot geramd kregen kan besparen ben ik al blij



Edit: en "Hendriks", je mag altijd je amerikaanse Telecaster tegen mijn "vintage" HONDO komen ruilen hoor

Zeker stevig aan de LSD gezeten en half doof gewesst in die jaren, echt een load of crap wat je nu verkondigd.
Over de Fender CBS en Norlin Gibson is veel te vinden op het www en dan vooral hoe het mis ging in die jaren.

Vanaf de tweede helft van de jaren 70 rolde er prima gitaren van de band af in Japan, er werden toen puike gitaren gitaren geproduceerd.
Matsumoku ( o.a. producent van Aria, Aria Pro II, Westone, Custom), maakte prima gitaren hoor, beter als een gehypte London City.
Fernandes, Tokai, Ibanez, Kasuga, Squier JV, SQ en E gitaren lust ik ook graag, prima planken, niets mis mee en die mokeren de cheapo Chinezen de grond in, naar mijn mening.
En wat te denken van Fresher (Chu Shin Gakki), Yamaki?

De Japanners maakten ook cheapo gitaren natuurlijk, maar om alles even in één keer over één kam te scheren is mij even te makkelijk.
Ik heb hier thuis bijvoorbeeld ook een prototype van een Takamine te weten een PT-007N, gemaakt in 1980, puike jumbo, met een schitterende klank en de kwaliteit druipt er vanaf en.. top, sides en back solid, denk niet dat die onder doet voor wat er4 destijds uit de US kwam.

Oh en voor wat betreft de solid Rickenbackers uit de 70's kan ik je vertellen dat die ook niet echt meer cheapo zijn, check EvilBay maar eens.

[LRS]

Ik heb momenteel twee USA Stratocasters waar ik erg blij mee ben, maar ook eens een Squier Classic Vibe (€300,-) en een Am. Standard HSS (€900,-) gehad. De HSS was mijn eerste elektrische gitaar, en ik had bij de aankoop niet goed gelet op doodlopende frets. Mag wat mij betreft niet voor een gitaar in die prijsklasse. Van de Squier had ik de elementen vervangen door een setje Bare Knuckle Slow Hand, en voor een totaalprijs van 500 Euro een super gitaar. Ik kwam er alleen achter dat ik op deze gitaar kramp in mijn linker hand kreeg t.g.v. het slanke halsje. Doet niks af aan een geweldig goede prijs/kwaliteit verhouding, maar helaas niet mijn prettigst spelende gitaar. Heb em weggedaan en een John Mayer Strat (€1600,-) voor in de plaats gekocht. Deze heeft een vollere ‘60s hals, voor mij helemaal goed. Deze JM Strat gaat nooit meer weg, werkelijk een geweldige gitaar. Mijn backup gitaar is een Am. Standard Strat die ik 2e hands op de kop had getikt voor een leuke prijs (€650,-). Elektronisch was het een drama, de vorige eigenaar had echt zitten kloten, de elementen schakelaar zat “typisch” gesoldeerd waardoor je altijd zat te zoeken naar het juiste element, en er zaten elementen in die niet mijn ding waren, maar dat ding speelt als boter en die hals kwam qua feel aardig in de buurt van mijn JM Strat (met dat verschil dat het een esdoorn toets betreft t.o.v. palissander op de JM Strat). Gekocht, een prewired setje RS Guitarworks potmetertjes en Bare Knuckle elementjes erin gesoldeerd, en ook deze is een blijvertje. Samengevat is mijn ervaring dat een Am. Strat geen garantie is voor kwaliteit. Mijn JM Strat is ontzettend goed, maar vijf maal beter dan die Squier? Nee. Je komt gewoon op een punt dat de laatste procenten verbetering onevenredig meer geld gaan kosten. Aan jou om de sweet spot te bepalen voor prijs vs kwaliteit. Die Classic Vibe serie van Squier biedt echt heel veel waar voor je geld.