PDA

View Full Version : 2012 LP studio VS 1975 LP custom



bass blom
28 juni 2012, 14:35
een vergelijkend warenonderzoekje.

maandag 'kreeg' ik dus een nieuwe 60's tribute LP binnen...
toen vrijwel meteen daddario 010-052 er op, mijn standaard snaren sinds een flinke tijd alweer.
(moest ook echt want de B knapte bij het op hoogte stemmen meteen, bij de tuner)

gister de oude custom nieuw besnaard, was hoog tijd en dan is het meteen leuk (en eerlijker) om een vergelijkje te doen.

http://hetgelegevaar.nl/60sLP/IMG_2337.jpg

de gitaren droog, zoals het hoort.. met de zoom H4, met een condensatormicrofoon (MXL 990) op 1 kanaal hier in het computerhok met de LP's op schoot.
de MXL op 10 of meer 15 cm afstand van ongeveer de 15e fret.

ik heb niet helemaal goed opgelet of die afstand gelijk was na wisselen, maar dit clipje geeft voor mij goed het verschil weer wat ik hier live hoor, de nieuwe iets harder, wellicht door de toooooon kamers :D

verder niets aan EQ ofzo gedaan, 48K 16 bit opgenomen, per ongeluk, de zoom stond nog in die stand :D
dus in cubase genormalized (beide clips tegelijk) en op -0.3 dB geëxporteerd en dan met CDex naar 192 K mp3 gezet.

https://www.box.com/s/1ad250d1841a4668b5c0

de nieuwe klinkt zo droog iets harder en helderder.
in de ouwe hoor je de heerlijke lompheid, die dat ding duidelijk meer heeft, ook duidelijk doorkomen.

versterkt klinkt de oude, zoals je zou mogen verwachten 'rijker', breder, meer laag en vooral hoog.
het is versterkt natuurlijk geen 1 op 1 vergelijk want we hebben het over P90's VS P94's.

later meer clips met de fender mustang III en wellicht ook met de JTM45.

nickofzo
28 juni 2012, 14:41
droog zou ik voor de eerste gaan ja. maarja door de versterker hoor je de echte gitaar pas ;)

bass blom
28 juni 2012, 18:08
volgende ronde, Fender Mustang III via USB opgenomen.
(twin simulatie met alleen reverb).
alleen in cubase op niveau gezet.

eerst de nieuwe, dan de oude :ok:

https://www.box.com/s/22d2c29491a372b154df

B-stone
28 juni 2012, 18:50
volgende ronde, Fender Mustang III via USB opgenomen.
alleen in cubase op niveau gezet.

eerst de nieuwe, dan de oude :ok:

https://www.box.com/s/22d2c29491a372b154df

leuk dat je dit doet!! :D

ik vind het verschil tussen die twee niet echt denderend...

volgende meer high gain?? :D

bass blom
28 juni 2012, 18:57
ja leuk, gewoon omdat het kan :D
ik had ook geen denderend verschil verwacht.
je voelt het wel in spelen, de studio voelt goedkoper aan, maar is natuurlijk ook nog voor geen meter ingespeeld, heeft nog geen 2 uur nu, of 3 misschien.

vandaag geen nieuwe clips meer, morgen oefen ik weer met de band en ga ik zeker 1 nummer achter mekaar met oud nieuw of andersom spelen en die plak ik dan morgenavond laat of zaterdag hier.

frekie
28 juni 2012, 19:42
De ouwe vond ik iets voller klinken. Maar het is subtiel. De oude vind ik wel veel mooier :lovelove:

Ik heb nog een projectje liggen waar het maar niet van komt, Tele met P90 in humbucker formaat, moet ik toch maar eens mee aan de gang...

macwilliams
28 juni 2012, 22:19
Ik heb zo de zelfde ervaringen als jou bass. Niet versterkt klinkt het tribuutje al luid genoeg om zo te spelen. En als ik heel eerlijk ben dan gaat versterkt mijn voorkeur uit naar de custom.

bass blom
28 juni 2012, 22:26
bijna een vraag voor het wetenschap topic, een gitaar die akoestisch hard klinkt, is die elektrisch zacht?
(omdat hij meer energie aan het hout kwijtraakt)

macwilliams
28 juni 2012, 22:32
Dat is vast wetenschappelijk te onderbouwen. Lucht als isolator voor trillingen, massa die trilling versterkt.

bass blom
28 juni 2012, 22:38
waar is orpheo als je hem nodig hebt?

aaronstonebeat
28 juni 2012, 22:45
Heb je geen mogelijkheid om de inductantie van de elementen te meten? Dat zou heel wat zeggen over hoe luid de verschillende gitaren klinken.
Ik heb er een metertje voor; ik kan zelden de verleiding weerstaan om gitaren daar even aan te hangen.

Orpheo
28 juni 2012, 22:47
wat wil je precies weten? Ik volg 't niet volledig.

Orpheo
28 juni 2012, 22:49
Dat is vast wetenschappelijk te onderbouwen. Lucht als isolator voor trillingen, massa die trilling versterkt.

nee, dat gaat alleen als het object dat moet trillen, of juist niet, de juiste resonantiefrequentie heeft voor de snaar op de frequentie die jij wilt, en het kan ook alleen als de air pockets dat dus ook hebben.

kortom: nee, er is geen direct verband tussen dempende sustain door lucht of juist versterkt door hout en vice versa.


ik ga nog even malen hierover als ik naar huis tuf.

aaronstonebeat
28 juni 2012, 23:00
Dat is vast wetenschappelijk te onderbouwen. Lucht als isolator voor trillingen, massa die trilling versterkt.

Slechts in algemene termen, is mijn idee. Een gegeven gitaar is een veel te complex object om tot in het laatste detail te vergelijken met een andere en dan met sluitende natuurkundige argumenten te komen waarom de ene zus klinkt en de andere zo.

In mijn ervaring zijn de klank van het kale, onversterkte instrument een belangrijke indicator alsook de karakteristieken van de elementen.

Aan elementen valt een aantal interessante dingen te meten.

macwilliams
28 juni 2012, 23:07
Ik kan me voorstellen dat een massa (even om het even welke) een ideaal frequentie heeft. Welke hij het luidst zal weergeven zeg maar. En ik meen me te herinneren dat je een dubbele wand met daartussen lucht kunt gebruiken als demper. Het is misschien niet het beste maar het word toch gebruikt, een kamer in een kamer om geluid binnen te houden. Een simpele studio?

macwilliams
28 juni 2012, 23:10
Slechts in algemene termen, is mijn idee. Een gegeven gitaar is een veel te complex object om tot in het laatste detail te vergelijken met een andere en dan met sluitende natuurkundige argumenten te komen waarom de ene zus klinkt en de andere zo.

In mijn ervaring zijn de klank van het kale, onversterkte instrument een belangrijke indicator alsook de karakteristieken van de elementen.

Aan elementen valt een aantal interessante dingen te meten.

Laat ik het dan herformuleren, "enigszins onderbouwen"?
Of ook niet?
Het leek zo logisch...

aaronstonebeat
28 juni 2012, 23:11
Ik kan me voorstellen dat een massa (even om het even welke) een ideaal frequentie heeft...

Dat is de resonantiefrequentie.

aaronstonebeat
28 juni 2012, 23:14
Laat ik het dan herformuleren, "enigszins onderbouwen"?
Of ook niet?
Het leek zo logisch...

Dat is wel een fysisch onderdeel van de zaak; maar lang niet het enige.

macwilliams
28 juni 2012, 23:15
Dat is de resonantiefrequentie.

Gesundheid :D

Even zonder dollen, dat wist ik niet. Ik zocht zelf naar een omschrijving om het duidelijk te maken wat ik bedoelde. (redelijk gelukt ook nog :).)

aaronstonebeat
28 juni 2012, 23:20
Ik kan me voorstellen dat een massa (even om het even welke) een ideaal frequentie heeft. Welke hij het luidst zal weergeven zeg maar. En ik meen me te herinneren dat je een dubbele wand met daartussen lucht kunt gebruiken als demper. Het is misschien niet het beste maar het word toch gebruikt, een kamer in een kamer om geluid binnen te houden. Een simpele studio?

Ik kan me herinneren dat ik als vakantiebouwvakker meewerkte aan een medische inrichting waarvan geluidsdichte ruimtes onderdeel vormden. Die waren dan middels holle wanden gescheiden van de rest maar ze hadden ook een eigen betonnen vloer die op rubberen blokken stond zodat trillingen niet of zo weinig mogelijk naar de rest van het gebouw konden worden door gegeven.
Bij een gitaar met holtes zit alles nog steeds aan elkaar vast; het is één trillend geheel met uiteindelijk één resonantiefrequentie, net als die brug 'Galloping Gertie'.

macwilliams
28 juni 2012, 23:20
Dat is wel een fysisch onderdeel van de zaak; maar lang niet het enige.

Nee maar je zult je bij dit soort tests toch een beetje toleranter moeten zijn om überhaupt een test als deze zin te geven.
Ik denk ook dat mijn tribute anders klinkt dan die van bass ondanks dat ze bijna hetzelfde zijn.

macwilliams
28 juni 2012, 23:23
Ik kan me herinneren dat ik als vakantiebouwvakker meewerkte aan een medische inrichting waarvan geluidsdichte ruimtes onderdeel vormden. Die waren dan middels holle wanden gescheiden van de rest maar ze hadden ook een eigen betonnen vloer die op rubberen blokken stonden zodat trillingen niet of zo weinig mogelijk naar de rest van het gebouw konden worden door gegeven.
Bij een gitaar met holtes zit alles nog steeds aan elkaar vast; het is één trillend geheel met uiteindelijk één resonantiefrequentie, net als die brug 'Galloping Gertie'.

Maar er is minder massa die trilt en en dit aan de elementen door geeft.

Mitch
28 juni 2012, 23:23
De natuurkunde interesseert me geen drol, dus als je 't niet erg vindt gewoon een mening over de clips. Unplugged is die chambered Studio wel harder, maar net als mijn eerdere ervaring met chambered Gibsons is de versterkte klank juist killer en veel beperkter in het laagmid. Hoewel ik niet weet hoe jij speelt (je attack klinkt nogal typisch) lijkt de Studio eigenlijk nergens op. Nou kan het zijn dat dit amp model gewoon beter klinkt met de Custom en dat het met crunch anders is, maar het is wat mij betreft een bevestiging van wat ik al vaker hoorde.

bass blom
28 juni 2012, 23:27
het is natuurlijk flink appels met peren :D

wat bedoel je met typisch attack mitch?

het harder zachter denk ik gewoon, er gaat energie in de snaar.
wet van behoud van..
het wordt verdeeld, harder akoestisch kost energie.
die gaat dan dus minder naar het element.
en andersom ook.

aaronstonebeat
28 juni 2012, 23:34
Nee maar je zult je bij dit soort tests toch een beetje toleranter moeten zijn om überhaupt een test als deze zin te geven.
Ik denk ook dat mijn tribute anders klinkt dan die van bass ondanks dat ze bijna hetzelfde zijn.

Dat denk ik ook.
Bijkomend probleem is het oor van de tester: als die een doorgewinterd gitarist is, zal hij of zij meer verschillen horen.

Een andere complicatie is wie de gitaar bespeelt; zolang je het zelf bent, kun je redelijk vergelijken. Maar ieder heeft zijn beperkingen. Als puber had ik een prachtige Höfner 176; ik was er niet blij mee want een vriend van me had een Ibanez strat en die rockte de pan uit op die gitaar. Op een dag speelde hij op mijn gitaar en hij klonk net zo heavy als op zijn eigen Ibanez.

Midwolda
28 juni 2012, 23:36
het is natuurlijk flink appels met peren :D

wat bedoel je met typisch attack mitch?

het harder zachter denk ik gewoon, er gaat energie in de snaar.
wet van behoud van..
het wordt verdeeld, harder akoestisch kost energie.
die gaat dan dus minder naar het element.
en andersom ook.

Dat vraag ik me af.
Akoestisch hoor je niet zozeer de snaar, maar meer de trillingen van het hout.
Versterkt hoor je de beïnvloeding van het magnetisch veld van het element.
Dat zijn toch twee verschillende dingen.

Dat magnetisch veld is er altijd, of je de gitaar nou aansluit op een versterker of niet.
Er gaat dus nooit meer of minder energie naar het element.
Of zit ik nou klok en klepel bij elkaar te verzinnen?

B-stone
28 juni 2012, 23:40
oke mijn benadering (probeersel iets :D)

een snaar trilt (punt 1 bingo ;) )
een tone (trillende snaar) sterft snel uit als de body niet mee resoneert.

oke wtf!! het ligt gewoon aan de elementen: mijn akoestische ibanez op mijn marshall klinkt zeker niet harder versterkt als mijn les paul. terwijl onversterkt........

ureka!! elementen is het sleutenwoord :D

natuurkundig gezien is het de hoogte van de golf die bepaald hoe "hard" iets klinkt (qua db). die hardheid is een spanning die ontstaat dmv inductie in de elementen. hoe een snaar akoestisch trilt heeft hier geen bal mee temaken lijkt mij zo.

nogmaals my approach, zal er wel weer pontificaal langs zitten of gewoon uiteraard de kern niet raken :D
maarja wie weer hè? :soinnocent:

B-stone
28 juni 2012, 23:41
Dat vraag ik me af.
Akoestisch hoor je niet zozeer de snaar, maar meer de trillingen van het hout.
Versterkt hoor je de beïnvloeding van het magnetisch veld van het element.
Dat zijn toch twee verschillende dingen.

Dat magnetisch veld is er altijd, of je de gitaar nou aansluit op een versterker of niet.
Er gaat dus nooit meer of minder energie naar het element.
Of zit ik nou klok en klepel bij elkaar te verzinnen?

en waarom ben ik nu weer net 4 minuten te lang bezig met typen waardoor jij de tijd had mijn gedachten te stelen? :D

Midwolda
28 juni 2012, 23:46
:grouphug:

bass blom
28 juni 2012, 23:48
Dat vraag ik me af.
Akoestisch hoor je niet zozeer de snaar, maar meer de trillingen van het hout.
Versterkt hoor je de beïnvloeding van het magnetisch veld van het element.
Dat zijn toch twee verschillende dingen.

Dat magnetisch veld is er altijd, of je de gitaar nou aansluit op een versterker of niet.
Er gaat dus nooit meer of minder energie naar het element.
Of zit ik nou klok en klepel bij elkaar te verzinnen?

ik bedoel ook niet dat er minder energie naar het element gaat als hij aangesloten is.
gewoon altijd.
maar ja, bij een akoestische versterkt de kast heel veel dus het zal bij een chambered les paul ook wel gewoon zo zijn dat je hem unplugged harder hoort.

wel leuk dat je echt de basisgeluiden van beide gitaren hoort, unplugged.

aaronstonebeat
29 juni 2012, 00:06
ik bedoel ook niet dat er minder energie naar het element gaat als hij aangesloten is.
gewoon altijd.
maar ja, bij een akoestische versterkt de kast heel veel dus het zal bij een chambered les paul ook wel gewoon zo zijn dat je hem unplugged harder hoort.

wel leuk dat je echt de basisgeluiden van beide gitaren hoort, unplugged.

Het hele object, inclusief snaren (en de specifieke dikte en spanning die ze hebben) en elementen (die trekken meer of minder aan de snaren), heeft een 'eigenfrequentie', een resonantiefrequentie; en harmonischen daarvan.

Conceptueel kun je proberen dat uiteen te rafelen in aparte factoren die je natuurkundig kunt beschrijven. Maar de interactie is zo complex dat het, naar mijn idee en vooralsnog, niet mogelijk is er harde uitspraken over te doen.
Een element met een hogere inductantie gaat elektrisch harder en een kast met holtes gaat akoestisch harder.

Dat neemt niet weg dat het heel erg leuk en heel erg interessant is om te proberen gitaren te vergelijken. Zeker zoals jij het nu doet Bass :ok:

Orpheo
29 juni 2012, 00:09
ho ho wacht, over het uitsterven van de trilling kan je 3 kanten op (OVERIGENS! dit gaat volgende maand een van mijn blogs worden!!!!!).

1: de snaar trilt. de body is ZO stijf dat er geen energie uit de trilling verloren gaat om de body mee te laten trillen, dus de snaar trilt eindeloos door. denk de betere norlin les pauls, of een strat met esdoorn body en hals en toets oid. sustain voor dagen. of het klinkt laat ik even in het midden.

2: de snaar trilt. de body is een zachte spons waardoor ie alle trillingen absorbeert. als een hoopje nat karton ben je alle trillingen uit de snaar kwijt omdat ie probeert de body mee te laten resoneren wat dus hopeloos mislukt. wat je hebt bij een stratje van slecht basswood of brak, nat poplar ofzo met een beroerd halsje en een nepfloyd van pisbakkenstaal.

3: de snaar trilt. de body is een droge lufa, waardoor de trillingen niet geabsorbeerd worden door de body maar juist omgezet worden in een trillende body die de snaar een extra push geeft, soort-van feedback lus.

Het gaat er dus om hoe de snaar zijn boventonen produceert door middel van een trillende body, en die boventonen (die het karakter van de gitaar ontwikkelen!) meegeeft via pickups de amp in. Op die manier ben je dus electrisch ook afhankelijk van je body.






Nu terug naar de 'matter at hand'. Waarom die gaten in de body doen en werken hoe ze doen en werken.

Mijn idee.

Ik denk dat die gaten, die natuurlijk lucht bevatten, de sustain doden omdat de lucht OOK in trilling gebracht moet worden. de body trilt en probeert dus de lucht te doen bewegen (die in tegengestelde richting de body uit dempt!) en de snaar zelf probeert dat ook. die kringbeweging van beweging remt her en der wat af; hoe meer 'onderdelen' hoe meer er tegengestelde bewegingen zijn. Kijk maar naar een lichtstraal die een prisma ingaat. Hoe helder de prisma ook is, je bent altijd wat energie kwijt. dat niet alleen, op quantummechanisch niveau gaat de golf in de prisma 1/2 lambda achterlopen, wat dus dat energieverlies verklaart. Bij grote golven is dat net zo, overigens. En daarom zal een solidbody met gaten tot op zekere hoogte geen sustain opleveren, zeker nie tals het flinke joekels zijn.

Bij een semi akoest zoals de es335, of juist de grote 175's merk je dat nog veel extremer. die sustainen echt niet zo lang als een les paul, ook al wegen ze niet significant verschillend meer of minder van elkaar. daarnaast gaan bij die gitaren de kamers een heel andere rol spelen; de top gaat door de trillende lucht veel meer meetrillen wat feedback makkelijker in de hand werkt (via de amp bedoel ik 't nu) en je krijgt dan nog meer snaardemping (wat gedeeltelijk opgeheven wordt door dus de extreem trillende body).



Nogmaals, dit is mijn idee,en ik ga dit verder uitwerken in m'n blog voor seymour duncan.

bass blom
29 juni 2012, 00:11
machtig interessant allemaal :D

aaronstonebeat
29 juni 2012, 00:21
Mogelijk zijn hier eigenfrequenties in het geding:

Kantoortoren ontruimd na trillingen (http://nos.nl/artikel/389204-kantoortoren-ontruimd-na-trillingen.html)

B-stone
29 juni 2012, 00:25
te zware kost voor vroeg op de ochtend inmiddels al weer :D

maar ik snap je punt denk ik wel oph ;)

maar betekend dat dan ook dat de dichtheid van houd hier ook weer mee te maken heeft?

dat hout met een hoge dichtheid een langere sustain zou hebben? of heeft het puur en alleen met de stijfheid van het materiaal te maken? ik ken mensen die (ik geloof) grafiet als hals hebben gebruikt, het zelfde met die ampeg pmma gitaren.

ik kan me wel erg goed voorstellen dat een pisbakkenstalen-floyd-rose-tremolo (:D) je trillingen negatief beinvloed. zelfde met een plastieken topkam en dus misschien zelfs of tuners kleine speling hebben (wat dan weer ontstemming kan veroorzaken?)

aaronstonebeat
29 juni 2012, 00:31
Dichtheid is iets anders dan stijfheid; sommige materialen zijn weinig dicht maar wel stijf (aluminium komt in me op), andere zijn dicht maar niet erg stijf (lood bijvoorbeeld).

B-stone
29 juni 2012, 00:41
Dichtheid is iets anders dan stijfheid; sommige materialen zijn weinig dicht maar wel stijf (aluminium komt in me op), andere zijn dicht maar niet er stijf (lood bijvoorbeeld).

dat vraag ik dus of sustain met stijfheid of met dichtheid te maken heeft... ;)

aaronstonebeat
29 juni 2012, 00:43
dat vraag ik dus of sustain met stijfheid of met dichtheid te maken heeft... ;)

Met beide, op een onontwarbare manier.

B-stone
29 juni 2012, 00:52
Met beide, op een onontwarbare manier.

ik vroeg mij dit af omdat, omdat er natuurlijk materialen zijn met een veel grotere dichtheid dan het hout.
en natuurlijk ook met een veel grotere stijfheid. Of deze materialen dan niet beter geschikt zouden zijn om een gitaar á là 2012 te bouwen? aaron zal hier ook wel antwoord op kunnen geven verwacht ik :D

of geeft hout dan juist ook weer die specifieke klank die andere materialen niet hebben?

Orpheo
29 juni 2012, 00:55
nee heeft helemaal niks te maken met elkaar, en dat moet je ook snappen aaron ;)

sustain kan dus met iets dat heel weinig dichtheid heeft (superlicht honduras mahonie) of juist iets dat heel zwaar is (aluminium, walnut, sipo mahonie). als we alleen kijken naar bodyhout lijkt het alsof je een soort dip hebt in dichtheid; daarboven gaat het goed, daarondr gaat het goed, maar daar tussenin is het een ramp ofzo. heel vaag. maar dat heeft ook weer iets te maken met de nerven denk ik. ik probeer daar ook een correlatie in te zien maar die is lastiger, haha. wat ik wel kan zien is dat sustain dus niet perse in iets moet zitten met een hoge dichtheid, of juist laag.

waar het 'm WEL in zit is het watergehalte en hoeveel hars erin zit en hoe erg de hars uitgehard is en in welke mate de hars eruit gespoeld is. Wat je wilt is weinig water en de hars er zoveel mogelijk uitgespoeld hebben en wat overblijft uitgekristalliseerd, als ik meneer Paul Reed Smith mag geloven, en dat doe ik ook wel. Ik zie zijn 'bericht' namelijk wel vaker om me heen. Het gaat niet om massa ofdichtheid maar wat er in de cellen over is gebleven.

aaronstonebeat
29 juni 2012, 01:09
Alle onderdelen samen vormen één systeem, met zijn eigen resonantieverschijnselen. Volgens mij is dat één van de belangwekkende dingen die Tesla ontdekte. Wilde verhalen die over hem de ronde doen, vertellen dat hij ooit een hotel tot het punt van instorten heeft weten te brengen door een trillend apparaat aan een dragende balk te bevestigen. Naar verluidt, is erger voorkomen door zijn deur in te beuken en de triller te vernietigen.

De specifieke eigen schappen van het hout zullen zeker een bijdrage leveren, maar ook die van de stemmechanieken, de topkam, de frets, de brug en het staartstuk. En nog veel meer.

@ Orpheo:
Zei ik niet iets in die richting? Naar mijn idee zou je een gitaar helemaal van aluminium kunnen bouwen maar niet van lood.

B-stone
29 juni 2012, 01:11
oké, dan misschien best een noob vraag maar: wat maakt het verschil dan uit tussen brugzadels?? daar moet het 'um dan toch wel in de dichtheid zitten? (verschillende metalen, dus geen cellen?) ook heeft het gewicht van de tremolo blok bij een strat toch weer invloed op sustain of niet?

en ik hoeverre is dat hout zo belangrijk als er dus sustain met andere hardware te verkrijgen is?

(topic kaping, sorry bas :D)

EDIT: aaron geeft al deels antwoord in zijn vorige post.

Orpheo
29 juni 2012, 01:13
ik heb in dat hotel gelogeerd, ghehe. bleek gelukkig overdreven verhaal te zijn, maar OK. het kan wel (maar met een gebouw lastiger dan een brug omdat die brug qua materiaal veel homogener is dan een gebouw).

mbt je laatste opmerking: ik heb er dan misschien overheen gelezen. ben een beetje moe :chicken:

aaronstonebeat
29 juni 2012, 01:34
Wilde verhalen, hè ;)

Ik heb op mijn Les Beat de volgende ervaring: als ik de solo van Jimmy (Boudewijn de groot) speel, sterft de eerste e die ik tegenkom, snel uit als ik die op mijn g-snaar speel maar niet als ik 'm op de b-snaar speel. Speeltechnisch komt het me beter uit om die noot op de g-snaar te spelen maar vanwege de specifieke gitaar werk ik er soms omheen (het is eigenlijk een Es en ik heb geen idee hoe het uit zou pakken als ik de gitaar werkelijk in E zou stemmen omdat ik dat nog nooit heb gedaan).

You tell me. Die gitaar heeft, bij dat nummer, op die plaats een kennelijk dode plek bij die specifieke frequentie op die snaar. Als we Sympathy for the Devil spelen, heb ik geen enkel probleem om diezelfde toon op de g-snaar eindeloos door te laten klinken als we aan de afsluitende solo beginnen.

Iets vergelijkbaar vreemds heb ik met zingen. We spelen 'Don't let me down' van de Beatles en dat heeft een aantal hoge uithalen helemaal op het eind, dunne e-snaar 12de positie, zo hoog moet ik dan. Als ik thuis zit te oefenen, haal ik dat zowat nooit. Als ik met de band repeteer of optreedt altijd.

Mensen zijn ook resonerende systemen; verklaar het maar eens.

Orpheo
29 juni 2012, 01:38
geeeeeeen idee. ik snap 't totaal niet. alelen bij dat nummer doet ie zo raar? stem 'm eens in E, en geef eens door wat ie dan doet? :P

aaronstonebeat
29 juni 2012, 01:51
Misschien scheelt het dat bij Sympathy for the Devil de bassist ook luid op een (lage) E begint? (hij produceert dan een andere fundamentele dan de C in Jimmy)
Alles wat ik maar wil zeggen, is dat natuurwetten an sich redelijk eenvoudig zijn, als je ze in isolatie beschouwt; zodra ze op elkaar in beginnen te werken, heb je met een heel complexe realiteit te maken. Bijna niet te beschrijven gegeven de huidige stand van technologische ontwikkeling; of je zou een miljarden-setup als bij het CERN moeten hebben. En zelfs dan, daar worden geen gitaren bespeeld, slechts protonen op elkaar afgeschoten.

Midwolda
29 juni 2012, 06:06
oké, dan misschien best een noob vraag maar: wat maakt het verschil dan uit tussen brugzadels?? daar moet het 'um dan toch wel in de dichtheid zitten? (verschillende metalen, dus geen cellen?) ook heeft het gewicht van de tremolo blok bij een strat toch weer invloed op sustain of niet?

en ik hoeverre is dat hout zo belangrijk als er dus sustain met andere hardware te verkrijgen is?

(topic kaping, sorry bas :D)

EDIT: aaron geeft al deels antwoord in zijn vorige post.

Hee, toevallig, daar zat ik gisteren in de auto nog even aan te denken.
Heb net een 72RI gekocht met die gegoten en verchroomde brugzadels, historisch correct maar niet zo mooi vind ik. Heb ook nog een vintage brug liggen met van die gebogen gestempelde plaatstalen brugzadels, die vind ik veel mooier. Maar wat maakt het uit? Omdat ik in de auto zat kwam toen het begrip "onafgeveerde massa" naar boven drijven. Die moet zo klein mogelijk zijn zodat het systeem zoveel mogelijk trillingen kan absorberen, met als doel zo weinig mogelijk trillingen doorgeven aan de afgeveerde massa.
Slaat natuurlijk nergens op, de onafgeveerde massa bij een gitaar is gelijk aan het gewicht van de snaar vanaf het brugzadel tot aan de tuner (plus het stukje wat er uit de tuner steekt?). Of hoort het hele tremolosysteem bij het onafgeveerde gewicht? Verklaart dat misschien iets waarom een Les Paul grosso modo meer sustain heeft dan een Strat? Voor mijn gevoel maakt het wel degelijk uit of de brugzadels een grotere of een kleinere massa hebben. Groter = meer sustain, kleiner = meer tone? En ook of het tremoloblok dik of dun of van staal of van zink is, dat kun je toch gewoon horen?

Edit: 'k sta d'r net onder de douche nog even over na te denken...
ja, Onze Lieve Heer kent vreemde kostgangers.

Neem zo'n jaren tachtig Japanner, neckthrough, brass zadels, brug en topkam:
absolute sustainmonsters, snappy attack, beetje kil in het hoog.
Of een gewone Les Paul copy uit die tijd, stalen brug met plastic zadels, benen topkam:
veel donkerder geluid, maar op de een of andere manier wel dynamischer,
met pinchen en flageoletten, meer/minder attack, het geluid leefde meer.

Nah ja, daarom is het klojowen aan gitaren ook zo leuk natuurlijk,
je kunt het geluid wat er uit komt helemaal shapen naar wat jij wilt.
De enige gitaar die ik nog niet heb willen veranderen is m'n LPC. ;)

bass blom
29 juni 2012, 06:55
de brug en zadels zijn denk ik bij een gitaar belangrijker dan je denkt.
veel belangrijker dan de topkam, die speelt alleen mee bij die 6 noten op de open snaren.

Mitch
29 juni 2012, 09:29
Brug is zéker zeer belangrijk, ook voor de klankeigenschappen.
Met typische attack bedoelde ik dat ik niet goed kon beoordelen hoe hard of zacht je nou soms aansloeg. Het leek soms vrij helder door te komen maar op andere momenten leek het weer te smoren. Ik weet dan niet, als ik je nooit persoonlijk he zien/horen spelen, of dat door jouw manier van spelen komt of dat dat iets zegt over de gitaar. Maar ondanks dat vond ik het wel opvallend dat mijn eerdere ervaringen met chambered Gibsons weer bevestigd werd.
Maar goed, ik zal de theoretische discussie niet onderbreken, stel je voor dat het er toe doet hoe je een gitaar vindt klinken :chicken:

bass blom
29 juni 2012, 09:35
:D ja, het is voor het eerst zover ik weet dat ik een chambered les paul in handen heb.
ik speel met een dikke stubby.

marter544
29 juni 2012, 09:51
Ik vind de 2012 studio lekkerder klinken :hide:

bass blom
29 juni 2012, 09:58
Ik vind de 2012 studio lekkerder klinken :hide:

dat mag hoor :D

Sinner1980
29 juni 2012, 10:05
Mijn god... Als we allemaal zo goed konden spelen als moeilijk lullen over gitaren had iedereen hier een pro geweest!

Enne, doe mij toch die custom maar😉

bass blom
29 juni 2012, 10:21
Mijn god... Als we allemaal zo goed konden spelen als moeilijk lullen over gitaren had iedereen hier een pro geweest!

Enne, doe mij toch die custom maar��

tja, we zijn hier natuurlijk in eerste instantie om over gitaren te lullen.
over spelen lullen gebeurt veel minder, zie sounds..
wel heb je vaak het vermoeden dat veel mensen 'voorwaardescheppend' (vluchtgedrag) bezig zijn.
maar dat is een heel erg menselijk gedrag :D

de technische wetenschappelijke discussie vind ik gewoon erg boeiend.
want eigenlijk slaat het natuurlijk nergens op.
de twee gitaren liggen erg ver uit mekaar, de ene ongeveer het duurste wat je ton kon kopen EN 36 jaar oud.
en de andere zo ongeveer het goedkoopst en splinternieuw.
toch een ijzersterk concept, die les paul.. de verschillen zijn erg klein.

muziekschuur
29 juni 2012, 10:36
Meeste goede gitaren balanceren tussen Orpheo's punten en met de verschillende pickups hebben we verschillende resultaten. En dat icm met verschillende speelstijlen hebben we "electrisch gitaarspelen" en "verschillende geluiden". M.a.w. wel lekker allemaal maar voor iedereen betekent het wat anders.

bass blom
29 juni 2012, 10:37
ah mitch, ik snap het, die attack..
ik speel vaak met de zijkant van een plectrum in plaats van de punt, niet bewust, dat is gewoon zo gekomen.
de nagel van mijn wijsvinger slijt ook altijd scheef af, dus soms is een aanslag een combi van plectrum en wijsvinger :D

muziekschuur
29 juni 2012, 10:44
Vind ze beiden lekker klinken... Ik vind die burst met matte afwerking geniaal. Ik vermoed, dat de dikke laklaag op die zwarte ook voor een gedeelte dat lompe veroorzaakt. De studio's (Gibson) met de rode doorzichtige afwerking klinken meestal veel subtieler...

Mijn Les Paul copieen hebben ook dat lompe. Terwijl daar bagger hardware enzo op zit. Toch is dat dikkige midlaag er echt. En mijn Stagg L400's hebben binding en veel laklagen... Net als die zwarte Gibson...

Mr. Dynamite
29 juni 2012, 12:02
Vind ze beiden lekker klinken... Ik vind die burst met matte afwerking geniaal. Ik vermoed, dat de dikke laklaag op die zwarte ook voor een gedeelte dat lompe veroorzaakt. De studio's (Gibson) met de rode doorzichtige afwerking klinken meestal veel subtieler...

Mijn Les Paul copieen hebben ook dat lompe. Terwijl daar bagger hardware enzo op zit. Toch is dat dikkige midlaag er echt. En mijn Stagg L400's hebben binding en veel laklagen... Net als die zwarte Gibson...

Had zelf een 70s Pearl les paul copy, custom uitvoering met set neck etc. Die had ook echt dat lompe in het midlaag, herken het wel op de droge samples.

Over dat dichtheid van het hout trouwens: Ik denk dat je het beste of heel licht resonerend hout kunt hebben, of heel dicht zwaar hout dat amper resoneert. Die laatste vraagt daarom weinig energie van de snaar, en is als het ware een vast punt. Er tussenin zou veel energie vragen en dus minder sustain geven?

Verder, de elementen pikken de verandering in hoogte van de snaar op, dus als de snaar veel energie zou afstaan aan de body trilt deze misschien wel meer maar zal de snaar een mindere uitslag hebben en dus een minder grote verandering in het magnetisch veld.

Edit: dat was ook een plank van 4,7 - 4,8 kilo.

johanb
2 juli 2012, 19:09
Zou de dikte van de plak mahonie en de plak maple niet zo gekozen zijn dat er met deze dikten de meeste sustain verkregen wordt en de beste balans tussen donker en helder.Ik had ook altijd begrepen dat een fender beter klinkt als je hem een halve toon lager stemt.In die tijd was de meeste muziek met blazers(jazz en big bands?) die stemmen in bes.Ik dacht dat de gitaristen ook in es stemden.Ik kan het ook helemaal mis hebben

bass blom
2 juli 2012, 19:15
lagere stemming zal alles anders maken ja.

en maar, deze zwarte les paul heeft geen stagg dikte laklaag hoor :D