Wat kunnen na 2,5 jaar gitaar

[xristina]

Hé!
Ik ben nu sinds 2,5 jaar gitaar beginnen te spelen, als complete beginner, en ik vroeg mij af wat je ongeveer zou moeten kunnen na 2,5 jaar? Of wat jullie toen konden spelen, als jullie dat nog kunnen herinneren. ;) Ik speel zowel elektrische als akoestische gitaar!

[Harald]

Voordat je je nu gaat vergelijken met anderen, dat heeft weinig zin. Ik heb live opnames van Gareth Pearson waar hij 1,5 jaar speelt. Hij mag dan al voor de radio komen spelen, en het klinkt goed, maar wel 'voor hoe lang hij bezig is' Op opnames van een jaar later klinkt hij ronduit erg goed. De opmerking "voor zijn leeftijd" is dan echt niet meer nodig.

Moet je je daaraan meten? Hooguit als je 8 uur per dag of meer gespeeld hebt in die periode. Dat is nl. hoe het gros van de techniekmonsters het gedaan heeft. HEEL maar dan ook HEEL VEEL spelen. En met een half uur per dag doe je dan geen 16 jaar over wat zo iemand in een jaar doet, maar haal je het gewoon nooit.

Na anderhalf jaar (ik twijfel of het na één of zelfs na een half jaar was, maar dat zal wel niet) zocht ik Mood for a day van Steve Howe op gehoor uit, in een ochtendje, en van de eerste plaat van Sacksioni speelde ik het nodige (niet heel brilliant ws. maar toch) op elektrisch kon ik inmiddels ook genoeg uit de voeten om wat in een bandje te klooien. Dat was met schat ik regelmatig toch wel een uurtje of 4 op een dag spelen. Toen lukte dat nog. Mijn vingers reageerden trouwens hevig op de oude nylon snaren, de vellen hingen er vaak vanaf, en de vingertoppen sloegen groen uit. Tegenwoordig heb ik dat eigenlijk nooit meer.

Belangrijkste is niet om je te vergelijken met anderen, maar om er lol in te hebben. Zolang je het leuk vindt om te spelen, doe je het goed. Vinden anderen het ook leuk, dan is het helemaal mooi!

[Riny]

Aan het bovenstaande is niets meer toe te voegen.

Zoals gezegd, veel spelen (oefenen) p/dag en zorgen dat je er plezier in hebt en blijft houden.

P.s. Zelf zit ik op z'n minst 3 tot 4 uur per dag te spelen, onderverdeelt in serieuze oefeningen en technieken en de dingen te spelen die ik zelf leuk vind ter ontspanning.

[Rizz]

Hé!
Ik ben nu sinds 2,5 jaar gitaar beginnen te spelen, als complete beginner, en ik vroeg mij af wat je ongeveer zou moeten kunnen na 2,5 jaar? Of wat jullie toen konden spelen, als jullie dat nog kunnen herinneren. ;) Ik speel zowel elektrische als akoestische gitaar!

Daarmee zeg je eigenlijk dat je "ons" oud vind?! ;) Idd aan bovenstaande weinig meer toe te voegen.. Daarbij gezegd: speel je al 2 1/2 jaar of oefen je al 2 1/2 jaar? Ik bijv speel al 20 jaar, maar met oefenen ben ik al een jaar of 15 geleden gestopt, dus mijn niveau blijft daar een beetje hangen en komt er maar sporadisch iets bij...

[xristina]

Ik heb er zeker plezier in! Maar ik ben tegelijk ook erg ambitieus. 't Zou gewoon leuk zijn om te weten wat het 'algemeen' niveau zou zijn, zodat ik zou weten als ik goed bezig ben vermits ik het gitaarspelen zelf aan het leren ben. Een leerkracht zou je kunnen evalueren, en zeggen wat je goede en slechte kanten zijn, maar dat heb ik dus niet.

[xristina]

Haha sorry, dat bedoelde ik er niet mee! :D Ik bedoelde dat jullie waarschijnlijk al een stuk langer gitaar spelen dan ik.
Ik oefen nu 2,5 jaar, ik speel eigenlijk vooral gewoon nummers na die ik leuk vind. En dan via tabs telkens. Soms eens op gehoor.

[xristina]

Het is duidelijk dat ik nog niet wist hoe ik met citaat moest reageren, maar ik denk wel dat het duidelijk is waar mijn antwoorden op waren. ;)

[Rizz]

Haha sorry, dat bedoelde ik er niet mee! :D Ik bedoelde dat jullie waarschijnlijk al een stuk langer gitaar spelen dan ik.
Ik oefen nu 2,5 jaar, ik speel eigenlijk vooral gewoon nummers na die ik leuk vind. En dan via tabs telkens. Soms eens op gehoor.

;) Wat voor nummers speel je? doe 's wat voorbeeldjes? En wat is je "pats" nummer, het nummer wat grenst aan je kunnen? Dat geeft een idee wat je kunt..

Aan de andere kant zou ik me er niet druk om maken.. Zo te lezen ben je een auto-didact. Ik ook en ik heb gemerkt dat ik daardoor wat richting heb gemist, maar daar is nu niets meer aan te doen.. Je maakt keuzes.. Ik heb ervoor gekozen om liedjes te spelen en daarbij te zingen en niet aan m'n techniek te werken.. Dat zingen en spelen moet ook niet te ingewikkeld worden, want dan lukt het niet meer.. Gooi het er maar op dat ik een vent ben! :D Ik heb door de jaren heen een behoorlijke slagtechniek ontwikkeld en dat biedt me nog steeds plezier!

Algemeen niveau is er denk ik niet, ligt aan je ambitie talent en hoeveelheid van spelen, zoals Harald al zei..

[Harald]

Vergat trouwens nog een element. Leeftijd speelt ook nog een rol. Er wordt gezegd dat hoe jonger je begint, hoe beter. Afgaande op wat ik bij leerlingen zie levert een begin op iets latere leeftijd in het begin een stijlere leercurve op. Maar je moet ook weer niet te oud zijn. Bij jonge kinderen zie je toch dat concentratievermogen net wat minder zijn, en spierkracht en de grootte van de handen zijn ook wat minder. Dat vang je een beetje op met een kleinere gitaar, maar ook niet helemaal. Op zich trouwens wel mal, een 3/4 piano heb ik nog nooit gezien. Kids die op piano beginnen krijgen gewoon 'aangepast' repertoire... Bij mensen die het op latere leeftijd weer op pakken, of opnieuw beginnen merk je dan weer dat nieuwe dingen leren wat langzamer gaat, en dat de handen vaak al wat stroever zijn.

Dat mensen die jong begonnen zijn en doorzetten uiteindelijk vaak erg goed spelen komt omdat ze tot het groepje behoren dat stug doorzette. Daar zit natuurlijk al en schifting in tussen mensen die het redelijk oppakken en de mensen die er echt heel hard voor moeten werken. Daarnaast hebben ze simpelweg veel uren gemaakt. Maar wat ik zie bij jonge leerlingen die ik heb die hier eerst een jaar op de plaatselijke muziekschool hebben gezeten is dat ze nauwelijks veel, of niet verder zijn dan heel eenvoudige melodietjes in de eerste positie. de klassieke manier van leren speelt daar ook een rol in trouwens. Doordat er van noten gewerkt wordt moet dat heel langzaam opgebouwd worden.

[xristina]

;) Wat voor nummers speel je? doe 's wat voorbeeldjes? En wat is je "pats" nummer, het nummer wat grenst aan je kunnen? Dat geeft een idee wat je kunt..

Aan de andere kant zou ik me er niet druk om maken.. Zo te lezen ben je een auto-didact. Ik ook en ik heb gemerkt dat ik daardoor wat richting heb gemist, maar daar is nu niets meer aan te doen.. Je maakt keuzes.. Ik heb ervoor gekozen om liedjes te spelen en daarbij te zingen en niet aan m'n techniek te werken.. Dat zingen en spelen moet ook niet te ingewikkeld worden, want dan lukt het niet meer.. Gooi het er maar op dat ik een vent ben! :D Ik heb door de jaren heen een behoorlijke slagtechniek ontwikkeld en dat biedt me nog steeds plezier!

Algemeen niveau is er denk ik niet, ligt aan je ambitie talent en hoeveelheid van spelen, zoals Harald al zei..

Euhm eens denken. Op het moment ben ik vooral bezig met fingerpicking op de akoestische gitaar. Wat voorbeeldnummers die ik al fingerpickend aan 't doen ben: Weird Fishes/Arpeggi en No Surprises van Radiohead, Green Gloves van the National, When you're Mind's Made Up van Glen Hansard, en Middle of the Bed van Lucy Rose. Verder kan ik wel alle akkoorden en powerchords. Barrees gaan goed op de elektrische gitaar, maar kunnen nog vlotter op de akoestische. Met solo's heb ik mij nog niet zoveel bezig gehouden. Onder andere de solo van Instant Street van dEUS kan ik, en Plug In Baby van Muse, alhoewel die nog slordig is.

Zoals jij zing ik ook meestal terwijl ik speel. En dat gaat nog niet zo geweldig. Dus zelfs het vrouwelijk geslacht heeft er moeite mee, dingen tegelijk doen. ;) Met strumming lukt het, en sommige tokkelpatronen ook, maar als het ritme van het tokkelen te fel afwijkt van het ritme van de zang, lukt het gewoon niet. Maar da's gewoon een kwestie van veel oefenen, vermits het in het begin ook al moeilijk was om te zingen met strumming, maar dat lukt nu wel probleemloos.

[xristina]

Vergat trouwens nog een element. Leeftijd speelt ook nog een rol. Er wordt gezegd dat hoe jonger je begint, hoe beter. Afgaande op wat ik bij leerlingen zie levert een begin op iets latere leeftijd in het begin een stijlere leercurve op. Maar je moet ook weer niet te oud zijn. Bij jonge kinderen zie je toch dat concentratievermogen net wat minder zijn, en spierkracht en de grootte van de handen zijn ook wat minder. Dat vang je een beetje op met een kleinere gitaar, maar ook niet helemaal. Op zich trouwens wel mal, een 3/4 piano heb ik nog nooit gezien. Kids die op piano beginnen krijgen gewoon 'aangepast' repertoire... Bij mensen die het op latere leeftijd weer op pakken, of opnieuw beginnen merk je dan weer dat nieuwe dingen leren wat langzamer gaat, en dat de handen vaak al wat stroever zijn.

Dat mensen die jong begonnen zijn en doorzetten uiteindelijk vaak erg goed spelen komt omdat ze tot het groepje behoren dat stug doorzette. Daar zit natuurlijk al en schifting in tussen mensen die het redelijk oppakken en de mensen die er echt heel hard voor moeten werken. Daarnaast hebben ze simpelweg veel uren gemaakt. Maar wat ik zie bij jonge leerlingen die ik heb die hier eerst een jaar op de plaatselijke muziekschool hebben gezeten is dat ze nauwelijks veel, of niet verder zijn dan heel eenvoudige melodietjes in de eerste positie. de klassieke manier van leren speelt daar ook een rol in trouwens. Doordat er van noten gewerkt wordt moet dat heel langzaam opgebouwd worden.

Ik ben begonnen op mijn 18de. Da's eigenlijk al te laat, maar beter te laat dan nooit? :D
Moet ook wel zeggen dat het begin echt doorzetten was. Ik ben begonnen met de akkoorden, en dat vond ik toch wel moeilijk.
Misschien achteraf gezien beter begonnen met losse snaren te plukken.

[Harald]

18 is laat, maar Wes Montgomery is nog later begonnen. Ook laatbloeiers kunnen nog behoorlijk goed terechtkomen. Heb ook een leerling die al wat ouder is, kinderen heeft, geen idee, ergens tegen of net over de 30, en die pakt het behoorlijk goed op allemaal. Kan al leuke dingen spelen.

[Rizz]

Ik ben begonnen op mijn 18de. Da's eigenlijk al te laat, maar beter te laat dan nooit? :D
Moet ook wel zeggen dat het begin echt doorzetten was. Ik ben begonnen met de akkoorden, en dat vond ik toch wel moeilijk.
Misschien achteraf gezien beter begonnen met losse snaren te plukken.

Vind ik een prima volgorde, het snarenplukken gaat in mijn ogen ook beter als je de akkoorden ook goed kent.. Ik heb een leerlinge die al best aardig wat kon en graag wilde tokkelen.. Ze leert vreselijk snel, maar loopt erg achter met de akkoorden. Moet er echt op blijven hameren dat ze akkoorden in 1 keer pakt bijv.. Daardoor mist ze wel aanslagen.. Zij heeft ook verder nooit les gehad en is gewoon begonnen met liedjes van internet te plukken, zodoende ook een beetje akkoordjes leren en simpel liedjes "plukken".. Echt uitdagen deed ze zichzelf niet, maar dat past in haar geval ook wel een beetje bij de leeftijd (15).. En dus ben ik heel veel bezig met dingen afleren en zoals je weet, kost dat meer moeite dan iets aanleren..

[xristina]

Vind ik een prima volgorde, het snarenplukken gaat in mijn ogen ook beter als je de akkoorden ook goed kent.. Ik heb een leerlinge die al best aardig wat kon en graag wilde tokkelen.. Ze leert vreselijk snel, maar loopt erg achter met de akkoorden. Moet er echt op blijven hameren dat ze akkoorden in 1 keer pakt bijv.. Daardoor mist ze wel aanslagen.. Zij heeft ook verder nooit les gehad en is gewoon begonnen met liedjes van internet te plukken, zodoende ook een beetje akkoordjes leren en simpel liedjes "plukken".. Echt uitdagen deed ze zichzelf niet, maar dat past in haar geval ook wel een beetje bij de leeftijd (15).. En dus ben ik heel veel bezig met dingen afleren en zoals je weet, kost dat meer moeite dan iets aanleren..

Da's waar wat je zegt, van dingen afleren. Daarom hoop ik ook dat ik niks al te fout aan 't doen ben!

[Tabula Rasa]

Als je nu met plezier speelt, dan zit je nu op het juiste niveau. Dat is wat je nu moet kunnen.

[Robin...]

pas 4-2 jaar geleden begon ik het echt serieus te nemen. van me 8ste tot me 13ste was het gewoon doen omdat ik les had. En geloof me verbetering zag ik totaal niet. Nu is gitaarspelen voor mij echt een deel van het leven geworden. 6 uur per dag is niks. Ik jam nu ook enorm veel en dat motiveerde me ook enorm om elke week beter te worden. Het is maar net hoeveel je speelt per dag. En dat is wat het verschil maakt. Ook als je in een band zit leer je enorm veel van en brengt je alleen verder. Maar naar 2.5 jaar half tot 1 uur spelen denk ik dat je gewoon kampuurliederen en riffjes kan spelen. Maar als je 2.5 jaar 6 uur speelt per dag en veel interactie met ander muzikanten heb dan denk ik dat je al veel verder bent en ook een aankomend talent kan worden! Het is maar net hoeveel plezier je erin heb en die word in de loop der tijd alleen maar groter.

[Brewskie]

Maar als je 2.5 jaar 6 uur speelt per dag en veel interactie met ander muzikanten heb dan denk ik dat je al veel verder bent en ook een aankomend talent kan worden! Het is maar net hoeveel plezier je erin heb en die word in de loop der tijd alleen maar groter.

Je bent een talent. DNA en genetisch bepaald. En je kunt aankomend talent worden als je het talent combineert met veel oefenen.

[Harald]

En dus ben ik heel veel bezig met dingen afleren en zoals je weet, kost dat meer moeite dan iets aanleren..

Volgens mij is dat ook een mentaliteitsissue. Je kunt iets afleren en er iets nieuws voor in de plaats leren, of je kiest ervoor om een alternatief erbij te leren. Dan spaar je het afleren uit. Gitaar is best een bizar instrument. Er zijn mensen die met een 'foute' benadering uitzonderlijke resultaten weten neer te zetten. Wes Montgomery is daar een voorbeeld van. Zeker niet het enige. Wat pertinent not done is in één stijl van spelen kan voor een andere stijl juist weer noodzakelijk zijn, zoals de duim wel of niet over de hals, of fretten/dempen met de duim.

Echt dingen volledig moeten dumpen ben ik bij mezelf alleen tegengekomen als ik vingerzettingen wat langer heb geoefend die uiteindelijk echt niet willen werken. Dan moet je een nieuwe vingerzetting voor die passage leren, en de oude echt kwijtraken. Dat duurt soms even.

[muziekschuur]

Na.....


Je wordt alleen goed als je EN EEN FENDER en EEN GIBSON hebt...

Zie het vaak genoeg... Ontwikkelt zich een speler alleen op een Fender... is het toch eenzijdig...
En met een acoustische haal je het al helemaal niet....

(harhar... wink wink...)

[terrasbeest]

Hé!
Ik ben nu sinds 2,5 jaar gitaar beginnen te spelen, als complete beginner, en ik vroeg mij af wat je ongeveer zou moeten kunnen na 2,5 jaar? Of wat jullie toen konden spelen, als jullie dat nog kunnen herinneren. ;) Ik speel zowel elektrische als akoestische gitaar!

Jij wil eigenlijk weten of je na 2,5 jaar staat waar je zou moeten staan, denk ik.

Welke nummers speel je,speel je in een bandje....?
De moeilijkheidsgraad van hetgeen je speelt is een deel van je vraag beantwoorden, eenvoudige dingen speel je nu eenmaal vlugger goed dan lastige.
Hoe goed wil je worden, en wat ben je bereid daarvoor te doen, maar vooral heb je ook het talent en het doorzettingsvermogen om dat te bereiken? Je hebt het al gemerkt : sommigen hier nemen muziek heel 'ernstig', het is een belangrijk deel van hun leven...

Gitaar , en muziek in het algemeen, is een levenslang leerproces, komt daar bij dat je als je 50 bent niet meer dezelfde muzikante zal zijn dan als je 20 bent. Als je het meent met musiceren , dan doe je het werk nu,leg je de basis nu al, lessen nemen dus.

[Rizz]

Volgens mij is dat ook een mentaliteitsissue. Je kunt iets afleren en er iets nieuws voor in de plaats leren, of je kiest ervoor om een alternatief erbij te leren. Dan spaar je het afleren uit. Gitaar is best een bizar instrument. Er zijn mensen die met een 'foute' benadering uitzonderlijke resultaten weten neer te zetten. Wes Montgomery is daar een voorbeeld van. Zeker niet het enige. Wat pertinent not done is in één stijl van spelen kan voor een andere stijl juist weer noodzakelijk zijn, zoals de duim wel of niet over de hals, of fretten/dempen met de duim.

Echt dingen volledig moeten dumpen ben ik bij mezelf alleen tegengekomen als ik vingerzettingen wat langer heb geoefend die uiteindelijk echt niet willen werken. Dan moet je een nieuwe vingerzetting voor die passage leren, en de oude echt kwijtraken. Dat duurt soms even.

Ik niet hee? Zij heeft dingen verkeerd aangeleerd en idd ze is nogal gemakzuchtig, daarom duurt het wat langer voor ze zaken afgeleerd heeft.. Ze heeft aangeleerd het zichzelf nogal moeilijk te maken met vingerzettingen bijv.. Als ik haar laat zien hoe het ook kan, duurt dat best lang, maar dat komt ook omdat ze te weinig oefent naar mijn zin.. Ze leert nieuwe dingetjes vreselijk snel, daar hoeft ze amper moeite voor te doen, en dat is, denk ik, ook de oorzaak van..

Heb ook een autist als leerling en die leert sws moeilijk, maar op de 1 of ander manier krijg ik daar ook vreselijk moeilijk zaken in of uit.. Als hij 1 nummetrje geleerd heeft, gaat dat na verloop van tijd goed, maar stop exact dezelfde akkoorden in een ander nummer en hij moet weer helemaal overnieuw beginnen.. Maar als de les een keer niet doorgaat en ik zie hem pas twee weken later, komt het nogal eens voor dat hij dingetjes verkeerd oefent, omdat hij iets niet helemaal begrepen heeft, probeer het er dan nog maar 's uit te krijgen! Zelfs als het met koeiletters op papier staat! Het andere uiterste....

[smullie]

Maar naar 2.5 jaar half tot 1 uur spelen denk ik dat je gewoon kampuurliederen en riffjes kan spelen. Maar als je 2.5 jaar 6 uur speelt per dag en veel interactie met ander muzikanten heb dan denk ik dat je al veel verder bent en ook een aankomend talent kan worden! Het is maar net hoeveel plezier je erin heb en die word in de loop der tijd alleen maar groter.

Ik speel nu nog niet zoveel langer dan 2,5 jaar (ben al 7 jaar 25 trouwens) en af en toe heb ik periodes dat ik gemiddeld 1 a 2 uur per dag speel, af en toe zijn er periodes dat ik 1 a 2 uur per week speel. Zelden meer eigenlijk. Mijn vrouw, familie, andere hobbies en vooral werk vragen ook veel tijd.

Ik schat mezelf in onder de categorie "talent van een onevenhoevig zoogdier" en ik kan idd wat kampvuurliedjes spelen, iets meer dan een paar riffjes, ik probeer me een beetje eigen te maken aan de pentatonische toonladders om wat amateuristische solotjes te improviseren op een backing trackje.
En ik amuseer me er geweldig mee. Mag het sneller gaan? Zeker, maar dat zal alleen maar gebeuren als ik les neem en meer oefen en voor beiden is momenteel geen tijd. Dus modder ik maar verder aan en leer ik ongetwijfeld verkeerde technieken aan.
Ooit komen die lessen hoor, ooit... ;)

[Harald]

@Rizz, was geen aanval, gewoon een suggestie voor een alternatieve benadering. Wel eentje die sommige mensen min of meer vanzelf doen, en anderen juist weer heel lastig vinden. in dat geval kun je het het beste gelijk goed leren. Met leerlingen met stoornissen is het sowieso lastig. Dan moet je ook niet dezelfde verwachtingen hebben. Heb een tijdje een kennisje van mijn vrouw lesgegeven in ruil voor babysitten op onze kids. Ze had een of ander iets waardoor ze slecht tegen drukte kon, en ook vrij moeilijk leerde op alle mogelijke gebieden. Dat schoot voor geen meter op, maar op een gegeven moment hoorden we van haar moeder dat ze de gitaarlessen juist heel graag deed, en dat dat één van de weinige dingen was die ontspanning opleverden. De muziek is er nooit beter van geworden, maar dan is het op een andere manier toch nog nuttig. En eerlijk is eerlijk, voor de meesten van ons is dat pingelen gewoon bezigheidstherapie tenslotte.

@Smullie zolang je lol hebt in het spelen is er niks aan de hand.

[smullie]

@Smullie zolang je lol hebt in het spelen is er niks aan de hand.

Happy dance!! (http://www.youtube.com/watch?v=BbV_iRpBZ3Q&feature=fvwrel)

[xristina]

Na.....


Je wordt alleen goed als je EN EEN FENDER en EEN GIBSON hebt...

Zie het vaak genoeg... Ontwikkelt zich een speler alleen op een Fender... is het toch eenzijdig...
En met een acoustische haal je het al helemaal niet....

(harhar... wink wink...)

Mijn elektrische gitaar is een Fender tele, woop woop.

[xristina]

Jij wil eigenlijk weten of je na 2,5 jaar staat waar je zou moeten staan, denk ik.

Welke nummers speel je,speel je in een bandje....?
De moeilijkheidsgraad van hetgeen je speelt is een deel van je vraag beantwoorden, eenvoudige dingen speel je nu eenmaal vlugger goed dan lastige.
Hoe goed wil je worden, en wat ben je bereid daarvoor te doen, maar vooral heb je ook het talent en het doorzettingsvermogen om dat te bereiken? Je hebt het al gemerkt : sommigen hier nemen muziek heel 'ernstig', het is een belangrijk deel van hun leven...

Gitaar , en muziek in het algemeen, is een levenslang leerproces, komt daar bij dat je als je 50 bent niet meer dezelfde muzikante zal zijn dan als je 20 bent. Als je het meent met musiceren , dan doe je het werk nu,leg je de basis nu al, lessen nemen dus.

Een paar nummers die ik speel: Weird Fishes/Arpeggi en No Surprises van Radiohead, Green Gloves van the National, When you're Mind's Made Up van Glen Hansard, en Middle of the Bed van Lucy Rose. Dit al fingerpickend. Solo's waar ik mij aan gewaagd heb zijn onder andere Instant Street van dEUS en Plug In Baby van Muse. Oh en de battletheme van Final Fantasy 13 want ik ben nogal een FF-nerd.

In een band speel ik helaas niet. Waar ik nu vooral naartoe wil gaan, is richting solo met akoestische gitaar en zang.
Het talent weet ik niet. Ik denk niet dat ik bijzonder getalenteerd ben, maar mijn motoriek is wel oké. Ik denk dat ik op dat vlak nogal gemiddeld ben. Qua doorzettingsvermogen: ab-so-luut. Ik ben enorm ambitieus. Als ik iets wil, dan ga ik er voor.
Alhoewel muziek erg belangrijk voor mij is, gaan er toch dingen voor. Bijvoorbeeld mijn universitair diploma behalen staat toch wel op de eerste plaats.

[Rizz]

@Rizz, was geen aanval, gewoon een suggestie voor een alternatieve benadering. Wel eentje die sommige mensen min of meer vanzelf doen, en anderen juist weer heel lastig vinden. in dat geval kun je het het beste gelijk goed leren. Met leerlingen met stoornissen is het sowieso lastig. Dan moet je ook niet dezelfde verwachtingen hebben. Heb een tijdje een kennisje van mijn vrouw lesgegeven in ruil voor babysitten op onze kids. Ze had een of ander iets waardoor ze slecht tegen drukte kon, en ook vrij moeilijk leerde op alle mogelijke gebieden. Dat schoot voor geen meter op, maar op een gegeven moment hoorden we van haar moeder dat ze de gitaarlessen juist heel graag deed, en dat dat één van de weinige dingen was die ontspanning opleverden. De muziek is er nooit beter van geworden, maar dan is het op een andere manier toch nog nuttig. En eerlijk is eerlijk, voor de meesten van ons is dat pingelen gewoon bezigheidstherapie tenslotte.

Is ook zo.. In mijn voorbeeld zou ik het ook zo moeten bekijken, want hij vind gitaarspelen ook vreselijk leuk.. Ik ben al 2 jaar met hem bezig, maar heel ver zal hij nooit komen, eigen initiatief zit er nauwelijks in.. Ik wil misschien gewoon te graag dat hij het leert en ik wil ook te graag dat het meisje iets meer met haar talent doet.. Wat ik vooral wil, is dat ze er allebei iets van hunzelf ingooien en dat gebeurt niet tot nauwelijks.. Ik heb zelf nooit les gehad en daarom is het moeilijk om het over te brengen, vooral omdat ik daar zelf ook richting in heb moeten vinden..

En misschien moet ik zelf ook wel het één en ander afleren, niemand heeft me er ooit ergens op gewezen.. :D

Dus Xristina, al schrijvend kom ik tot de conclusie dat ik persoonlijk het belangrijkste vind om niet alleen maar een nummer na te spelen, maar er je je eigen versie van te maken.. Dat maakt je een muzikant en je technisch niveau heeft daar maar in beperkte mate invloed op.. Als je kan spelen wat je wilt en je daagt jezelf daarbij af en toe uit, kom je al een heel eind..

[Harald]

Eigen versies... eigen versies zijn vaak het resultaat van er niet in slagen om het letterlijk na te spelen. Bij mij iig wel, en heb ooit in een interview met van Halen een zelfde stelling van de man zelf over zijn unieke stijl gehoord :D

[Rizz]

Eigen versies... eigen versies zijn vaak het resultaat van er niet in slagen om het letterlijk na te spelen. Bij mij iig wel, en heb ooit in een interview met van Halen een zelfde stelling van de man zelf over zijn unieke stijl gehoord :D

Probeer ik er wat positiefs in te gooien, haalt hij het weer onderuit! :stop: tsk tsk.. :D

Laat ik het dan anders zeggen: gooi er wat van jezelf in, naspelen is zo saai.. Ik begin daar altijd wel mee, maar als het er dan inzit, gooi ik toch weer om.. Maar je hebt wel gelijk, hoor, daar gaat het niet om... ;)

[Roxanne Poeki]

Waar ik momenteel op bots... (ik speel 2 jaar helemaal zelfstandig) er zijn zoooooveel verschillende dingen!
Er is geen volgorde van eerst dit leren en daarna dit. Er zijn zoveel verschillende dingen en stijlen. Ergens frustrerend voor mij als beginneling zonder enige achtergrond en zonder enige hulp dan weet ik zo nauwelijks waar te beginnen. Laat staan dat ik kan kiezen waar ik naartoe wil. Ik denk dat vergelijken met anderen dus zeker niet nodig is. Sommigen hebben ook meer 'talent' dan anderen. Voor mezelf maak ik muziek die ik mooi klinken vind en oké het klinkt nog een beetje vals en van techniek bak ik nog niet zoveel maar ik vind het leuk :) dat is denk ik het belangrijkste, als je zelf maar voldoet voor je eigen.

[terrasbeest]

Het voordeel van lessen is natuurlijk ( als je een goeie leraar hebt ) dat er structuur in zit . Waarom zou gitaar anders zijn dan eender welk vak dat je op school hebt geleerd? Waarom zou het met gitaar wèl, en met algebra niet kunnen zonder leraar?

Plus :Gitaar blijft 'bijleren', je hele leven lang.

[EDV]

Je bent een talent. DNA en genetisch bepaald. En je kunt aankomend talent worden als je het talent combineert met veel oefenen.

daar wil ik graag een kanttekening bij maken. Talent voor gitaarspelen kan natuurlijk nooit genetisch bepaald zijn. Gitaren komen in de natuur immers niet zoveel voor. Wat wel kan is dat je motoriek er geschikter voor is dan bij een ander. Of je gehoor. Maar in de eerste fase van je leven krijg je zoveel nieuwe indrukken en die zijn niet voor iedereen hetzelfde. Je vaardigheden zullen zich dus ook verschillend ontwikkelen.

Talent of niet is een eeuwig durende discussie, ook wel onder de noemer nature vs. nurture en 't laatste woord is er nog niet over gezegd. Maar zelfs als je lichamelijk perfect geschikt bent als gitarist, moet je er idd nog steeds al die (10.000) uren insteken om de mogelijkheden te benutten

[MRH]

ben bijna een jaar bezig....ben begonnen uiteraard met open akkoorden, daarna de barré's en tegelijk met rock solo technieken incl. pentatonisch ladders beetje proberen te improviseren.

begin nu wat serieuzer te kijken om nummers te spelen en wat langere solo's
heb ff 1e recording gemaakt vandaag stukje into sweet child o mine. Gespeeld met mijn marshall mg30fx amp (heb geen pedaaltjes nog) en opgenomen met mijn iPhone in de woonkamer.

http://www.youtube.com/watch?v=RRBHL9NwODc&feature=plcp

ben begonnen om mijn 44'e btw...

[xristina]

Het voordeel van lessen is natuurlijk ( als je een goeie leraar hebt ) dat er structuur in zit . Waarom zou gitaar anders zijn dan eender welk vak dat je op school hebt geleerd? Waarom zou het met gitaar wèl, en met algebra niet kunnen zonder leraar?

Plus :Gitaar blijft 'bijleren', je hele leven lang.

Algebra zou ook zonder leraar kunnen geleerd worden, mits enige vorm van intelligentie. Ik heb even gitaarlessen gevolgd, leuk was het wel, maar om te zeggen dat ik er nu echt veel van heb bijgeleerd... Het heeft me vooral geld gekost, en als studente is elke cent waardevol.

[xristina]

ben bijna een jaar bezig....ben begonnen uiteraard met open akkoorden, daarna de barré's en tegelijk met rock solo technieken incl. pentatonisch ladders beetje proberen te improviseren.

begin nu wat serieuzer te kijken om nummers te spelen en wat langere solo's
heb ff 1e recording gemaakt vandaag stukje into sweet child o mine. Gespeeld met mijn marshall mg30fx amp (heb geen pedaaltjes nog) en opgenomen met mijn iPhone in de woonkamer.

http://www.youtube.com/watch?v=RRBHL9NwODc&feature=plcp

ben begonnen om mijn 44'e btw...

Klinkt leuk!

[terrasbeest]

Algebra zou ook zonder leraar kunnen geleerd worden, mits enige vorm van intelligentie. Ik heb even gitaarlessen gevolgd, leuk was het wel, maar om te zeggen dat ik er nu echt veel van heb bijgeleerd... Het heeft me vooral geld gekost, en als studente is elke cent waardevol.

Klinkt bekend. Goeie leraars zijn er niet op overschot.

[R.J]

Ik heb nu ruim 4, bijna 5 jaar een gitaar staan hier.... Betekend niet dat ik Petrucci bijhoudt.
Het is wat je zelf wil, hoe intensief je oefent en wat je oefent.

[Harald]

Het voordeel van lessen is natuurlijk ( als je een goeie leraar hebt ) dat er structuur in zit . Waarom zou gitaar anders zijn dan eender welk vak dat je op school hebt geleerd? Waarom zou het met gitaar wèl, en met algebra niet kunnen zonder leraar?

Plus :Gitaar blijft 'bijleren', je hele leven lang.


Zou dit misschien niet moeten zeggen, als iemand die les geeft, maar...

Ik zet met plezier een plaat van Hendrix, Tommy Emmanuel, Andres Segovia of Wes Montgomery op, om maar eens wat autodidacten in verschillende stijlen te noemen. Een operatie van iemand die zichzelf open hart chirurgie geleerd heeft op zijn zolderkamer... I think not!

Er is blijkbaar wel degelijk een verschil.

[terrasbeest]

Autodidact ben je nooit helemaal . Ook autodidacten leren van anderen.
Ik ben ook autodidact, maar ik had geluk dat er in de buurt een heleboel ' gitaristen' rondliepen. Samenspelen en van elkaar leren was geen probleem. Noten lezen, dat leerden we op school. M'n vader speelde dwarsfluit. Bandje begonnen, weer met andere gasten, weer andere dingen van elkaar leren , weer nieuwe nummers....
' Theorie-probleem' : tram op naar de ' gitarenwinkel', de verkopers kenden er ook wel wat van( namen van akkoorden bvb,), en anders liep er daar altijd wel iemand rond aan wie je kon vragen , conservatoriumgasten bvb.

De 60ties dus.....geen DVD's, geen internet, geen computer.Alleen de radio.

[hjh360]

Weet niet precies meer wie de topic heeft gestart, maar had volgens mij gelezen dat zij/hij nu Arpeggi/Weird Fishes van Radiohead kan spelen.

Het grappige is; ik speel nu nog net geen 3 jaar gitaar, en heb een cover van dit nummer op youtube staan ;)
http://www.youtube.com/watch?v=wjLJ0SLkSrU

Heb me nooit echt afgevraagd hoe ver ik nou ben in het hele gitaar spelen. Heb nooit les gehad, en heb alles met youtube/google aangeleerd. Nu ik alles, behalve solo's, zo'n beetje wel kan spelen, heb ik ook niet echt de behoefte verder te leren. Ik heb enorm veel plezier in het maken van muziek, en heb niet de motivatie om nu voor mijn pc de toonladders te leren.. :)

[Braddie]

Ik ben zelf niet heeeeel ver, ik ben mijzelf tegenwoordig na 2 jaartjes bezig gaan houden met de stijl van The Edge(Akkoorden helemaal losbreken, en bekijken per akkoord wat er nou waar past, met bijvoorbeeld 2 of 3 snaren...)

En solo`s speel ik tegenwoordig ook zo simpel mogelijk (Al kan ik heeeel licht sweepen, tappen, alternate picken, hybrid picken en fingerpicking)

Vaak merk ik wel, dat ik nog wat te snel wil, of toch een bepaalde snaar of noot bij een solo niet lekker aansla enzo...

maar dat zal wel veel oefenen zijn enzo.

[beruk]

Na 2,5 jaar speelde ik 15 accoorden, meer had ik voor het kampvuur niet nodig. Andere dingen begonnen me pas jaaaaaaaaarrrrrreeeeen later te boeien.
Maar ik bak er nog steeds niks van.

[Gearjunkie]

Ik kan zelf stemmen.


Zonder gekheid, het is niet zinvol om daarover een uitspraak te doen. Talent, tijd, discipline en motivatie....

[Harald]

Na 2,5 jaar speelde ik 15 accoorden, meer had ik voor het kampvuur niet nodig. Andere dingen begonnen me pas jaaaaaaaaarrrrrreeeeen later te boeien.
Maar ik bak er nog steeds niks van.

Roosteren gaat ook beter met een kampvuur ;)

[kassie]

Je bent een talent. DNA en genetisch bepaald. En je kunt aankomend talent worden als je het talent combineert met veel oefenen.

Wat men doorgaans voor talent aanschouwd is simpelweg te verklaren door ervaringen in het erg jonge leven (Het horen van muziek boven je wiegje, het samenleven met andere muzikanten van bijvoorbeeld familie, muziek). Door inprenting in de primaire socialisatie verkrijgt de hersenpan een bepaalde gevoeligheid voor muzikale audiogolven. Een en ander is zelfs door te voeren tot omgevingsinvloeden die inwerken op de baby in de baarmoeder. Het is absoluut niet genetisch bepaald.

[kassie]

Autodidact ben je nooit helemaal . Ook autodidacten leren van anderen.


plus 1: Bekende Nederlandse Socioloog Elias: "Zelfs onze diepste dromen en onze meest eigenzinnige gedachten hadden niet kunnen bestaan indien we niet met anderen in contact waren gekomen. M.a.w. een kluizenaar is nog steeds een sociaal wezen door middel van de taal en de gesprekken die hij voert in zijn eigen hersenpan". Autodidactisch is een populaire term om aan te geven of iemand wel of niet les heeft gehad, vaak zit er ook een of andere vage talent connotatie bij waardoor hun virtuositeit gekoppeld wordt aan genetica of DNA (wat volslagen onzin is, een van de grootste mythes van het huidige mensbeeld). De zogenaamde autodidacten leren en stelen ook van anderen. Echte autodidacten worden op de maan afgezet na geboorte met een gitaar. Kijken wat ze er dan van bakken.

[Harald]

Autodidactisch is een populaire term om aan te geven of iemand wel of niet les heeft gehad, vaak zit er ook een of andere vage talent connotatie bij waardoor hun virtuositeit gekoppeld wordt aan genetica of DNA (wat volslagen onzin is, een van de grootste mythes van het huidige mensbeeld).

Mensen die het zonder les hebben geleerd, precies wat ik bedoel... Elke muzikant 'steelt' van andere muzikanten. Behalve Ingwie Malmsteen dan, die heeft vast ook nog nooit van Paganini en Bach gehoord ;) Wat betreft talent, heb al vaker gezegd dat dat overschat wordt. Vergelijk je de speeluren van de talenten met die van de mensen die zeggen geen talent te hebben zul je in vrijwel 100% van de gevallen een heel groot verschil zien. Het belangrijkste talent is het leuk vinden van het spelen, waardoor je continu zit te pingelen. Voor de virtuozen komt daar dan nog het vermogen om efficient te oefenen bij. Maar dat laatste is ook te leren. Er zijn wel mensen met een beperking. Sommigen zullen het inderdaad nooit echt kunnen leren. Maar dat zijn er op zich niet zo heel veel.

[Snijdie]

Grappig om het zo te lezen. Ik dacht altijd dat ik een soort anti-talent had om gitaar te spelen. Door een filmpje wat laatst gepost was waarin Victor Wooten zijn visie gaf op 'music as a language' ben ik anders gaan kijken. Als aangeboren slechthorende heb ik me me name tot mijn tienertijd nooit bezig gehouden met muziek. Überhaupt was ik niet auditief bezig. Pas rond mijn twintigste ben ik me gaan openstellen voor muziek. Ik weet nog dat in mijn eerste gitaarlessen de lessen werden aangepast. Eerst moest ik leren meetikken, omdat het ritmegevoel absent was. Regelmatig heb ik me best rot gevoeld dat zelfs het simpelste me nog erg moeilijk af ging.

Het is nu ruim vier jaar later voordat ik af en toe echt wat leuks kan spelen. In vergelijking met andere speel ik best belabberd. Toch heeft doorzettingsvermogen me gebracht op een punt die andere nooit voor mogelijk hebben gehouden.


Wat mij betreft mag talent worden verwoord tot ontwikkelingsvoorsprong. Zoals de heren hierboven al aangeven, zo'n voorsprong kan alleen worden gebruikt na oefening.

[kassie]

Mensen die het zonder les hebben geleerd, precies wat ik bedoel... Elke muzikant 'steelt' van andere muzikanten. Behalve Ingwie Malmsteen dan, die heeft vast ook nog nooit van Paganini en Bach gehoord ;) Wat betreft talent, heb al vaker gezegd dat dat overschat wordt. Vergelijk je de speeluren van de talenten met die van de mensen die zeggen geen talent te hebben zul je in vrijwel 100% van de gevallen een heel groot verschil zien. Het belangrijkste talent is het leuk vinden van het spelen, waardoor je continu zit te pingelen. Voor de virtuozen komt daar dan nog het vermogen om efficient te oefenen bij. Maar dat laatste is ook te leren. Er zijn wel mensen met een beperking. Sommigen zullen het inderdaad nooit echt kunnen leren. Maar dat zijn er op zich niet zo heel veel.

Jep! Welk interview ik ook heb gezien van Malmsteen, Emmanuel, Bonamassa, Slash, Page en ga zo maar door... ze zeiden allemaal dat ze dagen achter elkaar aan het oefenen waren. Tevens zijn ze als jonge kinderen al opgegroeid in een omgeving met mede muzikanten, of familie die veel muziek draaide. Emmanuel bijvoorbeeld verslond Chet Atkins platen, Malmsteen luisterde heel veel klassieke muziek, en zijn zus speelde viool. Welnu in het huidige mensbeeld waarin we erg veel toeschrijven aan psychologie (Daar houden we nu eenmaal van, simpel verklaren en ook mythevorming). En anders dan wel het DNA. Is het veel beter om naar de sociale omgeving te kijken. Kijk naar een persoon als een spons die alle invloeden van de omgeving in zich opzuigt. Zelfs het idee van virtuoziteit, of die onstilbare honger om een ontzettend goede gitarist te worden is gewoon een product van de maatschappij (socialisatie). De noodzaak om goed in iets te zijn, competitie, wat leidt tot sterke narcistische trekken (kijk maar eens naar elk willekeurig interview met Malmsteen voor een grote dosis zelfverheerlijking, is hij slecht? nee gewoon sterk beïnvloedt door omgeving, hij heeft geleerd dat gitaarspelen leidt tot succes, geld, macht en aanzien en dat is natuurlijk een enorme stimulus). Een groot deel van de virtuozen (of het nu gitaristen of iets anders betreft) geeft ook aan dat het lastig is om zich te uiten zonder een instrument. Dus het instrument is een extensie van hunzelf. En extensieel is dan ook weer erg gelijk aan 'Liefde'.

Als bovengenoemde heren in bijvoorbeeld India opgegroeid waren, hadden ze een totaal ander idee over muziek, welke noten vals waren en welke niet. Welk instrument ze al dan niet kozen te bespelen, en hadden wij nooit van ze gehoord. Een overtuigender bewijs van sociale omgeving drukkend op het individu is er niet. Zelfs de 'creativiteit' of het zogenaamd 'dingen anders doen' is te verklaren door simpelweg experimenteren met al reeds bestaande invloeden (toonladders, muzikale leer, en daar een eigen draai aan geven), hadden deze heren waarschijnlijk les gehad dan was er minder aangeleerde ruimte om te experimenteren op reeds bestaande voorgegeven invloeden. CFR; hoe maatschappij ons afleert om creatief te zijn
http://www.youtube.com/watch?v=iG9CE55wbtY.

[terrasbeest]

Niet te moeilijk maken. Er zijn een heleboel mensen die ' het' niet kunnen waarmaken, gewoon omdat ze weinig belangstelling hebben in de dingen die ze nu eenmaal moeten doen. Niks met muziek te maken : je vind het overal terug. Mensen die hun werk slecht doen omdat ze er geen interesse voor hebben, zullen evenmin veel enthousiasme tonen voor het ontwikkelen van hun 'creativiteit'.