Zylver - Dromen

[TimoSomers]

Nog een preview track van het aankomende Zylver album!
Dit nummer heet 'Dromen'.
Ik op lead gitaar (John Mayer vibes in de intro :D), Cor Mutsers (anouk, ilse delange) op akoestische gitaar.

http://soundcloud.com/janvangeerenstein/dromen

Ben benieuwd wat jullie er van vinden!

[TimoSomers]

Mooi? :D:soinnocent:

[Duhsjaak]

Mooi? :D:soinnocent:

Hi
Weet ik niet. Ik heb geen koptelefoon in mijn lapdancer.
Wat vind je er zelf van?
Dan luister ik als het weer regent.

Of zal ik mijn staandaard ding doen? Doorgaans is jou muziek niet echt mijn ding, maar voor je vakmanschap neem ik diep mijn petje af.

Alhoewel, afgaande op je vorige post leek het wel of je de muziek meer liet ademen. De kansen op mijn lidmaatschap van de fanclub zijn dus nog niet helemaal verkeken!

Fijn weekend
Gus

[zoon van Piet]

Mooi? :D:soinnocent:

Het gitaarspel wel...
ik kwam alleen bij de eerste beluistering niet door dat amechtige gezang heen, sorry..\
dus nu dapper een tweede poging gewaagd en het gitaarspel is prima.
dat mag verwacht worden want jij ruled en Cor is gewoon te goed (niveau 'dat moest niet mogen')
en eerlijk gezegd valt de combinatie elektrisch en akoestisch verrassend goed uit, dat is in de praktijk vaak een ongemakkelijk combi.

Maar met name de zang in het intro blijft eh.. nie mijn ding..
( te overdreven en teveel gezwollen taalgebruik in ABH ( algemeen bekakt hilvejsums). Dit is toch een Brabantse productie?)

Stoor je niet aan mijn commentaar. en zotoch, kraak dan gerust mijn dubbele fuzzoctave-muziekje af :)

[TimoSomers]

Dank!

Ik kan me voorstellen dat sommige mensen de zang niet trekken. Ik moest er zelf ook aan wennen maar kan het nu heel erg waarderen.
Overigens is de track nu opnieuw gemasterd en klinkt een stuk beter! (Voller, minder vermoeiend voor de oren).

Ik check straks ff je fuzzoctavebrouwsel! :D

[Duhsjaak]

Hi
Altijd leuk als je het met jezelf eens kunt zijn. Maar ook met Zoon van Piet. Dat maakt het gelijk wat minder verdacht hoop ik.

Die gekwelde toon van zingen is, als ik mij niet vergis, een beetje begonnen met Rick de Leeuw in zijn Trokener Kecks periode. Hij beelde er toen ook treffend puber-emoties mee uit. Ik vond dat wel een vondst.

'Je ligt in bed
't is halluf 10
want halluf 10 is halluf 10'.......

Geniaal in herkenbaarheid en eenvoud.

Sinds die tijd is ongeveer iedereen die afstand wilde nemen van de palingsound zo gaan zingen, in de hoop dat wij (het publiek dus) dan ervan overtuigd zouden raken dat het oprecht en doorleefd wordt gezongen.

Zelf ben ik niet zo van het grote gebaar, zeker als je publiek niet in een stadion zit.

Ik vond het lied wat gefragmenteerd opgebouwd. Ik heb het idee dat dat maar ten dele door een andere mastering wordt opgelost. Misschien is ernaar gestreefd eens een nieuwe weg in te slaan en zou ik er dus positief tegenover moeten staan. Wijs mij alsjeblieft op mijn gedachtefout als ik iets niet snap, maar nu vind ik persoonlijk het geheel wat gekunsteld overkomen.

And then we're back to square one:
Niet mijn ding, maar wat een vakmanschap Timo. Petje af. Vreselijk goed gedaan!
Vriendelijke groet, Gus

[EBOUE]

Met je nrs word ik tussen twee kampen verdeeld (jaja, jouw kamp, mijn kamp ;) geintje ;)).

Het ene is zwaar onder de indruk van je gemak waarmee en hoe je speelt en de andere kant maakt mij minder enthousiast en dat gooi ik onder een noemertje 'bewijsdrang' (dat hoeft niet zo te zijn, maar het 'kiek-'m'gaan principe is wel een beetje aanwezig). Dat gezegd hebbende, technisch kan je ongetwijfeld nog veel meer, maar dat hoeft niet. Alsof je als gitarist een of andere hogesnelheidslijn op je fretboard hebt aangelegd, maar die live gewoon maar een keer gebruikt: 10 seconden en het publiek slaat achterover. Doe je dat vaker of zelfs continue, dan krijg je moeheid. Zoiets. Ik geloof ook dat ik zoiets gezegd heb bij een andere song. Dit nr heeft dat minder hoor, maar het geeft me wel een stemmetje in mijn achterhoofd 'oh ja..'.

Ik krijg nog steeds een 'knip-en-plak-gevoel' van het nummer, met name in het tweede deel. In het begin hoort het bij elkaar en daarna is het een riff, solo, whaaap, ritme, orgeltje nog even: van de ene kant naar de andere kant wordt de luisteraar geslingerd. 'Oh ja, ik had ook nog een riff en een strak akkoordenschema, nou even een beetje omschrijven en gaan met die banaan!'. De totale samenhang is dan wat weg. Ik had het gitaargeluid iets minder modern laten klinken, dan combineert het wat mooier met de akoestische gitaar. De zang vind ik erg, als je dat draait tijdens een romantisch nachtje, komen er de komende tien jaar geen kinderen meer (op dit adres dan.. haha). De tekst kan ik ook niet zoveel mee.

Over meneer Cor kan ik alleen Zoon van maar citeren: 'dat moest niet mogen'. Ik vind het themaatje /melodietje op 1 minuut heel erg mooi: ik zou die leadsound op het tweede deel weglaten zelfs, het intieme gaat verloren.

[TimoSomers]

Met je nrs word ik tussen twee kampen verdeeld (jaja, jouw kamp, mijn kamp ;) geintje ;)).

Het ene is zwaar onder de indruk van je gemak waarmee en hoe je speelt en de andere kant maakt mij minder enthousiast en dat gooi ik onder een noemertje 'bewijsdrang' (dat hoeft niet zo te zijn, maar het 'kiek-'m'gaan principe is wel een beetje aanwezig). Dat gezegd hebbende, technisch kan je ongetwijfeld nog veel meer, maar dat hoeft niet. Alsof je als gitarist een of andere hogesnelheidslijn op je fretboard hebt aangelegd, maar die live gewoon maar een keer gebruikt: 10 seconden en het publiek slaat achterover. Doe je dat vaker of zelfs continue, dan krijg je moeheid. Zoiets. Ik geloof ook dat ik zoiets gezegd heb bij een andere song. Dit nr heeft dat minder hoor, maar het geeft me wel een stemmetje in mijn achterhoofd 'oh ja..'.

Ik krijg nog steeds een 'knip-en-plak-gevoel' van het nummer, met name in het tweede deel. In het begin hoort het bij elkaar en daarna is het een riff, solo, whaaap, ritme, orgeltje nog even: van de ene kant naar de andere kant wordt de luisteraar geslingerd. 'Oh ja, ik had ook nog een riff en een strak akkoordenschema, nou even een beetje omschrijven en gaan met die banaan!'. De totale samenhang is dan wat weg. Ik had het gitaargeluid iets minder modern laten klinken, dan combineert het wat mooier met de akoestische gitaar. De zang vind ik erg, als je dat draait tijdens een romantisch nachtje, komen er de komende tien jaar geen kinderen meer (op dit adres dan.. haha). De tekst kan ik ook niet zoveel mee.

Over meneer Cor kan ik alleen Zoon van maar citeren: 'dat moest niet mogen'. Ik vind het themaatje /melodietje op 1 minuut heel erg mooi: ik zou die leadsound op het tweede deel weglaten zelfs, het intieme gaat verloren.


Ik hoor niet echt waar ik hier 'overplay' en over het fretboard heen raas??
Anyway, ik snap wel wat je bedoelt, maar je moet ook voorstellen dat snelheid gebruiken voor mij ook juist emotie impliceert. Maar dat is altijd moeilijk uit te leggen aan mensen.

Het knip en plakkerige kan ik inkomen! De intentie van dit nummer was ook een beetje proggy, dit nummer is inderdaad de minst logische qua arrangement.
(Overigens heb ik niets geschreven, alleen m'n eigen instrumentale nummer op de CD).

Cor is buitenaards indd! Heel muzikaal wat ie doet.

[zoon van Piet]

Die 'snelheid = emotie' snap ik wel. en anders vertalen we m even naar de snelweg: gas erop! :)
En ik heb me bij die ene keer dat ik het nummer hoorde ( en ik zet m echt niet nog een keer op*) niet gestoord aan een opvallend racende gitaar of zo.
Maar snelheid is wel een valkuil, waar bijvoorbeeld die Mailmsteen met zn dikke kop dagelijks inflikkert..
(*: heeft niks met jou of cor te maken, en ik stoorde me ook nog niet aan de fragmentarische opbouw. Maar de zang, dat trek ik niet.. )

[The Lo Lands]

Gaaf nummer dit Timo!! Ik vind het schitterend klinken, mooi gitaarwerk van jullie beiden. Het nummer loopt ook gewoon lekker. Top, mag wat mij betreft zo een zomerhit worden :-)