laat begonnen

[pescatore]

Hey,

Ik vroeg me af, ik ben 31 en net een paar weken begonnen met gitaar en ik moet zeggen het gaat al vrij redelijk (tuurlijk kan ik nog helemaal niks hahah) en ik ben tevreden. Ik vroeg me echter af, niet dat ik overambitieus ben hoor, ben al tevreden for now als ik soepel simpel kan spelen maar ben je erg beperkt als je op mijn leeftijd begonnen bent. Ik snap dat je leercurve langer is dan bij kinderen maar iemand ervaring hiermee?

Gr

[ghost-rider2006]

hmzz laat begonnen ? valt mee toch
Ik ben zelf 45 en ben begonnen op mijn 44e haha das pas laat

[pescatore]

Nou ja ik bedoel het is fijner als je 10 bent vanuit een leerperspectief hahah

[dagrim1]

Ah joh, ben zelf ook pas begonnen op mn 32 a 33e (en ben nu 34 :P), tja... je leert inderdaad wat minder snel enzo misschien maar verder, heel beperkt niet hoor. Gewoon wat later gestart en uiteindelijk kost het gewoon wat tijd en moeite voor het echt n beetje soepel gaat :)

[ghost-rider2006]

Ach het is geen wedstrijd meer lol

DE Kuip hoeft niet vol te zitten hahaha

[pescatore]

Nou wat ik meer bedoelde ik ben meestal vrij extreem als ik dingen leuk vind. Dus ik vroeg me af of ik uiteindelijk tegen problemen aan ga lopen

[Fingerpick]

Op mijn 30ste (35 jaar geleden) kon ik ook niet meer dan op m'n gitaarje met een plectrum een 20 tal akkoorden krabben, ben dan naar een muziekacademie gaan les volgen (lees : techniek leren) en dat heeft mijn gitaarspel binnen een 3 tal jaren een enorme boost gegeven.
Ik zal nooit een fingerpickende of stummende virtuoos worden (met de jaren wordt dat er niet meer beter op ), maar ik ben blij nu mijn muziek met andere muzikanten te kunnen delen. En daar gaat het tenslotte toch om hé ? Allee, voor mij is dat toch zo.

[pescatore]

Ik doe het via http://www.jamplay.com/landing/index/5 (mag ik zoiets posten of ben ik dan aan t spammen?) en dat is vrij uitgebreid dus ik ben nog wel een tijdje zoet denk ik haha Ik hoef ook geen virtuoos te worden maar eigenlijk is mijn vraag inderdaad ben je op je 30e te oud om nog een virtuoos te worden....

[Pepe]

Het is als een berg die steeds steiler wordt. Grote leercurve in het begin maar naarmate je beter wordt gaat het moeizamer. En ergens ligt een punt waar je niet voorbij komt.
In plaats van steil te klimmen kan je ook erom heen lopen.. of een beetje schuin. Dat je ook andere technieken en stemmingen gaat spelen. Breder.
Die top bereik je nooit, dat doet niemand maar daar gaat het niet om. De wandeling en het uitzicht, dat is de point.

[pescatore]

Ja dat ben ik met je eens, ik ben ook heel blij en enthousiast dat ik ermee ben begonnen. Maar het is meer een soort van wetenschapsvraagje zeg maar :)

[Pepe]

Wel, je klimt in je eigen tempo, iemand met 20 jaar voorsprong haal je niet meer in maar daar gaat het dus ook niet om. Het ligt een beetje aan talent en ambitie maar je comfortabel voelen op je gitaar in de zin dat je kan spelen wat je wil spelen... daar gaan jaren en jaren overheen. Eerder 20 dan 2. Dagelijks spelen.

[Ruudj]

Natuurlijk is jong beginnen (en doorgaan!) het beste . Maar 31 valt nog nog wel mee vind ik. Wat nu het belangrijkste is ,is dat je GEREGELD en liefst ELKE dag oefent ... en dat je VOLHOUDT. Dat je je niet laat ontmoedigen als het leren niet zo snel gaat als je had gehoopt/verwacht. En niet zeurt over de 'pijnlijke vingertoppen' van je linkerhand waar nog eelt op moet groeien wanneer je net bent begonnen. Dus: veel oefenen en je niet laten stoppen, door niets en niemand; en je zult zien .....:B

[snaarplukker]

Haha, ik was 50+ toen ik begon. De kans dat ik ooit op een podium komt te staan lijkt vrij klein. Hooguit een optreden in een bejaardentehuis, de meesten zijn toch doof.;)

[--=HANS=--]

Ik ben begonnen met spelen toen ik een jaar of 17 was maar na dat ik de basisakkoorden geleerd had vond ik het wel genoeg. Ik kon met deze akkoorden de meeste (kampvuur)liedjes wel spelen en had het te druk met nog honderd andere dingen dus verder gebeurde er weinig op de gitaar. Nadat ons eerste kind geboren was, ik was toen net 32, waren we ineens veel vaker thuis en hield ik een hoop tijd over. Ik heb op een gegeven moment m'n gitaar weer eens gepakt en met de komst van internet werd het ineens heel erg makkelijk om vanalles uit te zoeken. Ik heb na een jaar of twee zelf aanpielen ook nog een jaar les genomen om verder te komen. Ik heb hier erg veel aan gehad, zowel qua speeltechniek als qua muziektheorie. Ik ben niet heel erg goed maar ben zelf wel tevreden over het niveau dat ik nu heb. Voor mij is gitaarspelen alleen maar ontspanning en ik rommel lekker in m'n eigen tempo door. Zo nu en dan maak ik me weer eens een paar avonden kwaad om iets nieuws te proberen en daar kan ik dan weer fijn een tijdje mee voort. M'n grootste probleem, voor zover je natuurlijk over een probleem kan spreken, is dat ik slecht kan kiezen tussen verschillende speelstijlen. Bij tijd en wijle ben ik erg into klassiek, dan weer flamenco en dan weer blues en pop en zo nu en dan probeer ik ook nog wat jazz te spelen. En van al die stijlen beheers ik er natuurlijk niet 1 echt goed :seriousf:
Kortom, ik ben ook erg van de wandeling en het uitzicht!

[jazzie1]

Ach beperkt...'t is maar wat jij daar persoonlijk onder verstaat..Zolang jij in je spel vorderingen bemerkt hoe klein dan ook ben je niet beperkt. In de hoedanigheid van snelheid icm leren tsja ook dat bepaal je zelf. Laat je niet meeslepen door "jonkies" welke binnen enkele weken jou met zevenmijls laarzen voorbij streven, geniet van je spel en vorderingen..jij bepaalt zelf je beperkingen. Er is altijd wel iemand beter dan jou (in mijn geval bijna iedereen..maar dat boeit mij niets want zolang ik maar kan spelen euhh.. oefenen ben ik zo blij als een klein kind..).En ik beklim elke keer weer die berg en donder er soms weer keihard vanaf so what daar leer ik weer van toch?
Misschien is jou enige "beperking"dat jij denkt dat jij "beperkt bent"..Ga gewoon door en geniet van je nieuwe hobby succes!!

[Plant]

Het belangrijkste is dat je nu de stap genomen hebt om te beginnen en dat je er lol in hebt, ongeacht wat het resultaat word.

Een ex-collega is op latere leeftijd begonnen met saxofoon spelen. Hij wilde wel al eerder, maar schoof het voor zich uit omdat hij toch geen hoog niveau meer zou bereiken. Op een dag is hij toch maar gewoon begonnen. Hij zei: "Beter laat beginnen en maar zien hoever ik kom, dan helemaal niet beginnen en later spijt hebben dat ik het nooit geprobeerd heb."

That's the spirit.

[Eric van Esch]

Ik begon ook pas op mijn 44ste (nu drie jaar terug). En het verhaal is als zovelen hierboven, klooi lekker voor mezelf en mijn ontspanning aan. Stijlen wisselen zich steeds af, netzoals de voorliefde voor elektrisch of akoestisch. Sinds twee jaar dan ook aan het lessen, maar die gaan met wisselende regelmaat vanwege het feit dat ik veel op reis ben voor mijn werk. Ik doe het voor mezelf, haal daar de lol uit, vind het leuk om zo nu en dan eens met iemand samen te spelen, topgitarist zal ik wel nooit worden. Maar wat maakt het uit......zolang het plezier er is is het meer dan prima.

[smullie]

Nou wat ik meer bedoelde ik ben meestal vrij extreem als ik dingen leuk vind. Dus ik vroeg me af of ik uiteindelijk tegen problemen aan ga lopen

Ja. Het grootste probleem van allemaal: GAS...

[pescatore]

Haha ik weet zelfs al wat GAS is, en ik heb daarom gekozen voor een modelletje om te beginnen net boven de meeste instapmodellen zodat ik iig probeer daar een tijdje geen last van te hebben. Ik vind m echt geweldig mijn Seagull S6. Liet m laats bespelen door een pro studio muzikant die was echt onder de indruk. Ik natuurlijk zo trots als een hond met zeven staarten :D En nogmaals ik hoef ook geen superheld zelf te worden maar ik vroeg me dit gewoon af hoe dat precies werkt. Er is wel een hele nieuwe wereld open gegaan, het is echt een subcultuur met hele enthousiaste en vriendelijke mensen, dat is met piano toch anders kan ik je melden ;). Ik speel nu iedere dag en ik denk dat ik dit wel een tijdje vol kan houden. Er is niks leukers dan muziek maken als ontspanning vind ik en het is een beetje een serieuze x-box. Zo zie ik het iig alleen zo uitgebreid dat je ff paar decennia lol mee kan hebben en er zoveel features zijn dat je onbeperkt zoet bent ;)

[pescatore]

btw het doet niet echt zeer meer maar is het normaal als ik nog steeds lijntjes over mijn vingertoppen heb lopen na t spelen?

[jazzie1]

Jaaahh, dat is normaal en dat toont je enthousiasme en doorzetting... Enjoy the club..
Gaat wel weg hoor, als je wat eelt op je vingertoppen hebt en met jouw tempo heb je dat gauw..
En dammned.. om te beginnen een Seagull S6 da's nie verkeerd zeg!

[pescatore]

Haha gelukkig en tnx. Nou ja ik had zoiets van als ik na 3 maanden een betere wil bespaar ik mee een starters gitaar en t verliest niet veel waarde dus ik zag t nut niet van een goedkopere halen. Ik kon t me veroorloven dus leek me gewoon de beste oplossing

[angel-eyes18]

Ach..ik ben ook 45 en heb net een jaartje les , kan al aardig wat pingelen....nu ben ik bezig mn eigen gitaar te bouwen:rockon:

[vederlicht]

Ik doe het via http://www.jamplay.com/landing/index/5 (mag ik zoiets posten of ben ik dan aan t spammen?) en dat is vrij uitgebreid dus ik ben nog wel een tijdje zoet denk ik haha Ik hoef ook geen virtuoos te worden maar eigenlijk is mijn vraag inderdaad ben je op je 30e te oud om nog een virtuoos te worden....

Whauw, zo'n site zou ook in het Nederlands moeten bestaan!!!!!!!!!!!!!!
Vederlicht♫

[pescatore]

Het is echt ideaal ik ben er iig heel tevreden mee. En ik laat een vriend af en toe kijken in real life of er geen slechte technische fouten insluipen... Ik heb trouwens geen problemen met engels. Heb meteen een jaarabo gekocht maar je kan ook 7 dagen free trial nemen, heb ik ook eerst gedaan via www.justinguitar.com dat overigens gratis is

[SnoopWinckel]

Ik ben zelf ook 'laat begonnen' op mijn 28ste nu bijna 3 jaar geleden. Initieel was ik ook een beetje geïntimiteerd door het jongere volk in de gitaarles. Tegenwoordig zie ik mijn leeftijd niet meer als beperking bij het leren en oefenen, maar eerder de tijd die ik er al dan niet in steek. Uiteraard gaat het wat langzamer dan bij de tieners in mijn klas, maar van de zaken die ik mezelf heb vooropgesteld heb om te kunnen heb ik er nog géén gevonden waarvan ik zeg 'oei dit lukt echt niet, ik ben te oud'. Zolang ik er genoeg tijd in steek lukken die dingen wel en merk ik ook dat ik vooruit ga.

[pescatore]

Ja ik begin het ook te merken wat dat betreft, gaat al vrij aardig al zeg ik het zelf. Begin was ff doorzetten en nog steeds natuurlijk, maar als je nog helemáál niks kan spelen en acoorden pakken aan t leren bent is t wel aanpoten. Nu kan ik zo trots als een pauw simpele liedjes en ook nog niet zo glad als het zou moeten maar we hebben geluid iig. Maar gaat iig steeds beter nu.
Ben meestal een vrij snelle leerling met sporten en ook dingen met mijn handjes zoals pool, gamen (guitar hero :p), dus ik hoop dat het zich ook vertaald naar de gitaar een beetje. Maar hartstikke leuk man, dat ik daar niet eerder opgekomen ben :dontgeti: ben nu uurtje per dag bezig soms meer en ik merk niks van pijn aan handen e.d. Hoop dat dat zo blijft :D
Maar jij hebt les begrijp ik. Lijkt me ook wel wat in de toekomst...

[Muzieknono]

Les kan ik je echt aanraden, bij een goede leraar, lerares leer je de juiste kneepjes, alternatieve pakkingen die een soepele overgang van akkoorden mogelijk maken, voor mij ging en gaat er nog steeds een wereld voor me open, ook na vier jaar les.
Mvgr. Dirk Jan :B

[pescatore]

Ik heb er ook over getwijfeld maar ik had een eigen theorie ontwikkeld dat ik het harde werk in t begin wel zonder zou kunnen en dan later mss les nemen en kijken hoe t bevalt. Ik heb nu een online site die ik super vind en naar mijn gevoel is dat de komende tijd voldoende. Maar mss leer ik mezelf wat foute dingetjes aan dus ik weet niet of het de ideale manier is maar we zijn al bezig nu hahah

[angel-eyes18]

Maar mss leer ik mezelf wat foute dingetjes aan dus ik weet niet of het de ideale manier is maar we zijn al bezig nu hahah

En fout aangeleerde dingetjes zijn heel moeilijk af te leren....;)

[Muzieknono]

En fout aangeleerde dingetjes zijn heel moeilijk af te leren....;)
Het is vele malen gemakkelijker iets goed aan te leren dan iets wat je fout hebt aangeleerd af te leren.
Net als met alles is een goede basis eigenlijk onmisbaar.
Mvgr. Dirk Jan :B

[pescatore]

Ik probeer op alle details te letten en voorlopig lijkt alles goed te gaan(aan de andere kant weet ik dat niet natuurlijk heheh). Ken nog wel wat ervaren mensen die een beetje getweaked hebben aan mn houding en mn frethand, maar niet heel veel. Probeer eerst veel akkoorden te pakken en wisselen en als dat soepel gaat ga ik wss les nemen een keer per week. Dat is logisch in mijn hoofd, maar eigenlijk doe ik natuurlijk maar wat. Of is dat niet handig?

[JGD]

volgens mij leeftijd heeft er niets mee te maken, t gaat er denk ik persoonlijk om hoe graag je wil.

mensen die zeggen: vanaf een bepaalde leeftijd leer je er niet zoveel meer bij, proberen vaak gewoon niet hard genoeg meer misschien.

zo heb ik pas na mijn dertigste leren sweepen (ok, das electrisch, het gaat om t punt).

gewoon lekker rveel oefenen!

ok, als je 80 bent en reuma hebt (ik noem maar wat) dan is het misschien wat anders ;)

[pescatore]

Ik snap je punt en gelijk heb je hoor. Waar een wil is is een weg. Het is echter wel zo dat als je test hoe snel kinderen dingen oppikken dat de resultaten verbluffend zijn tov ouderen. Dat zijn gewoon wetenschappelijke feiten, daar doen wij helaas niks aan :D

[Rizz]

volgens mij leeftijd heeft er niets mee te maken, t gaat er denk ik persoonlijk om hoe graag je wil.

mensen die zeggen: vanaf een bepaalde leeftijd leer je er niet zoveel meer bij, proberen vaak gewoon niet hard genoeg meer misschien.

zo heb ik pas na mijn dertigste leren sweepen (ok, das electrisch, het gaat om t punt).

gewoon lekker rveel oefenen!

ok, als je 80 bent en reuma hebt (ik noem maar wat) dan is het misschien wat anders ;)

Training zal ook een hoop doen met je snelheid, als je elke dag oefent, ga je dingen op een gegeven moment sneller oppikken. Je hersens moeten wel eerst baantjes aanleggen voor het gitaarspelen. Tuurlij, het zal ietsje minder snel gaan, maar who cares? Als je maar lol hebt..

Ik speel al jaren meer of minder en merk dat het nu wat langzamer gaat allemaal, maar als ik weer in een periode van veel spelen zit, leer ik ook weer sneller...

[pescatore]

Haha ik ben er echt verslaafd aan, is echt te erg. Ik ben dat type dat als je mijn score op een computerspel verbeterd ik nachtenlang op de computer zit totdat ik het terug heb, beetje sneu maar wellicht handig voor de gitaar ;), althans dat hopen we dan maar. En nogmaals, ik ben niet overdreven streberig met mijn niveau hoor ik vind het idd gewoon leuk om te doen dat is het belangrijkste, tis tenslotte geen wedstrijd. Baal er wel van dat ik jarenlang een hobby heb misgelopen door passiviteit met daadwerkelijk beginnen. Ik probeer ook andere mensen aan te steken nu die er helemaal geen zin in hebben hahaha

[Fenderfan]

De vraag die ik mijzelf altijd afvraag is: Hoe komt het dat je zo laat begint met een instrument spelen?
Voor mij was het (toen ik 6 ofzo was) logisch dat ik piano wilde spelen. gitaar op mijn 12e en drums op mijn 14e erbij.
Als je muziek door je aderen hebt stromen, dan zie je dat toch al als je nog heel klein bent? Of niet?
Waarom nu pas Pescatore? Kun je die vraag proberen te beantwoorden?

[pescatore]

Ik speel piano, al jaren. Wilde gewoon al heel lang gitaar erbij doen omdat het een leuk en veelzijdig instrument is. Lamlendigheid en uitstellen en vergeten hebben tot nu geleid. Ik heb wel een beetje het gevoel dat ik me aan het verdedigen ben, ik snap het nut van je vraag niet zo goed om eerlijk te zijn...?

[Rizz]

Denk niet dat je je hoeft te verdedigen, dat hhij het niet zo bedoeld. En het geldt duidelijk niet voor jou, omdat je al muziek maakte.. Maar ik spreek voor m'n beurt..

Ik ben ook pas later begonnen, op m'n 17e, al valt dat mee. Maar ik wilde al veel langer muziek maken, maar mocht niet van m'n ouders. Op school had ik de mogelijkheid om saxofoon te leren spelen, maar dat mocht niet, omdat ik al door mijn drie activiteiten heen was en ik dit volgens m'n ouders toch ook niet vol zou houden.. Toen ik vanonder het juk van m'n ouders was heeft het slechts een jaar geduurd voordat ik muziek aan het maken was, dus bij mij stroomde het wel degelijk, maar werd het tegenhouden.. Wisten zij veel dat ik 20 jaar later nog steeds gitaar zou spelen..

[pescatore]

Wat geldt niet voor mij dan? Ik begrijp het kennelijk niet. Ik bedoel het ook niet vijandig hoor hahah helemaal niet zelfs maar ik snap nog steeds niet wat de vraag is? Nou ja, het lijkt erop dat iemand die op zijn 50e begint met zijn eerste instrument wat uit te leggen heeft of niet muzikaal is. Het is muziek, geen wedstrijd of beter / slechter iets toch? In de categorie, ja als je een "echte" bent begin je vroeg, dan weet je dat al van kinds af aan. Ik ken zat mensen waarvan ik weet dat ze in potentie heel muzikaal zijn die te lui zijn om er aan te beginnen. Ik zie het probleem daar niet van. Ieder zijn ding, probeer het wel te stimuleren. Piano is ook een grotere instap qua kosten, maar gitaar kan iedereen wel lijkt me.

[pescatore]

Denk niet dat je je hoeft te verdedigen, dat hhij het niet zo bedoeld. En het geldt duidelijk niet voor jou, omdat je al muziek maakte.. Maar ik spreek voor m'n beurt..

Ik ben ook pas later begonnen, op m'n 17e, al valt dat mee. Maar ik wilde al veel langer muziek maken, maar mocht niet van m'n ouders. Op school had ik de mogelijkheid om saxofoon te leren spelen, maar dat mocht niet, omdat ik al door mijn drie activiteiten heen was en ik dit volgens m'n ouders toch ook niet vol zou houden.. Toen ik vanonder het juk van m'n ouders was heeft het slechts een jaar geduurd voordat ik muziek aan het maken was, dus bij mij stroomde het wel degelijk, maar werd het tegenhouden.. Wisten zij veel dat ik 20 jaar later nog steeds gitaar zou spelen..

Dat is wel jammer, lijkt me nuttig iets voor een kind. Aan de andere kant, kinderen kunnen ook heel impulsief zijn :)

[Rizz]

Denk dat je persoonlijke situatie daar wel degelijk iets mee te maken heeft, zoals je zelf als zegt.. Door invloeden van buitenaf kan je pas veel later ontdekken dat je er interesse in hebt. Er moet soms wel een stimulans vanuit huis zijn om daar vroeg bij te zijn.. En soms is de mogelijk er gewoon niet of is het gewoon in een familie dat alle jongetjes voetballen en de meisjes gaan hockeyen, ik roep maar wat.. We zijn niet allemaal voorbestemd om een muzikaal wonderkind te zijn..

En idd het is jammer, maar dan had ik dit mooie instrument ook niet ontdekt, of wel, wie zal het zeggen.. Ik geef m'n ouders achteraf ook geen ongelijk, al heb ik daar toen wel een hoop heibel om geschopt..

[smullie]

De vraag die ik mijzelf altijd afvraag is: Hoe komt het dat je zo laat begint met een instrument spelen?
Voor mij was het (toen ik 6 ofzo was) logisch dat ik piano wilde spelen. gitaar op mijn 12e en drums op mijn 14e erbij.
Als je muziek door je aderen hebt stromen, dan zie je dat toch al als je nog heel klein bent? Of niet?
Waarom nu pas Pescatore? Kun je die vraag proberen te beantwoorden?
Ik heb op mijn 23ste of zo mijn eerste gitaar gekocht, een paar akkoordjes geleerd en daarna 7 jaar niet meer naar omgekeken. Sindsdien (2 a 3 jaar) speel ik regelmatig. Waarom pas zo laat begonnen? Dat vraag ik me nu ook af, maar dat was toen niet echt aan de orde. Ik tenniste, zwom, ging naar school, was nog in andere bewegingen actief, ... Toen ik 16 was wou ik wel ook al gitaar spelen, maar daar had ik dan niet het geld voor en ik heb dat toen nooit aan mijn ouders durven vragen omdat ik toen dacht dat ze me gingen uitlachen en laat dat nu een van de ergste dingen zijn die een 16jarige, die nog nooit vanzeleven iets meegemaakt heeft, denkt dat hem kan overkomen. Naast een liefje dat het uitmaakt natuurlijk. Al het geld dat ik verdiende (relatief weinig) ging naar ander hobbies en uitgaan. Ik dacht trouwens dat ik dat toch niet zou kunnen en ik kende ook absoluut niemand die gitaar speelde, laat staan electrische gitaar. Mensen die piano speelden kende ik wel, maar dat vond ik maar een bourgeois snobinstrument en dat wou ik niet kunnen.
Al bij al was dat dom, want had ik mijn ouders gezegd dat ik een instrument zou gaan spelen, dan had ik heel snel een gitaar gehad. Mijn pa kennende zou ik, als een jaartje later bleek dat het niet zomaar een bevlieging was, van hem een pracht van een gitaar naar keuze gekregen hebben... Ik besefte toen nog niet helemaal hoe geweldig mijn ouders eigenlijk zijn/waren... :makeup:

Ik leg maar uit wat toen de reden was, niet dat dat logisch, verstandig of een goede reden was. :makeup:

Op mijn 23ste heb ik de moed bijeen geraapt om er alsnog aan te beginnen, maar heb toen niet het karakter getoond om door te zetten. Het excuus dat ik toen gebruikte was: teveel met andere dingen bezig zoals studeren, stundentenverenigingen, vriendin, ...

Toen ik op mijn 29ste mijn rug brak en ik daarna 2 jaar noch kon sporten noch kon motorrijden had ik de tijd om het op te pikken...

Ik heb er geen overschot aan talent voor, zou eens lessen moeten pakken, zou meer moeten spelen, ... Allemaal waar, maar ik doe gewoon waar ik zin in heb en ik amuseer me er rot mee... Als ik een weekje geen goesting heb om te spelen doe ik dat niet. Als ik niets anders wil doen dan spelen, dan doe ik dat (na mijn werk, de afwas, met de hond wandelen, ... nog altijd veel te weinig dus).

[pescatore]

Zo hoort het ook. Ieder op zijn eigen manier. In je bloed dat soort dingen, ach. Sommige mensen hebben wat meer tijd nodig om bepaalde stappen te nemen. Talent it wss wel in je bloed maar dat is niet het belangrijkste imho. Als je maar plezier er mee hebt. Ik heb zelf gitaar erbij gedaan omdat dit praktischer is om jezelf te begeleiden, hoewel ik wel denk dat schrijven van muziek en experimenteren iets makelijker is op piano. Hoewel dit wss ook te maken heeft met het niveau dat ik op beide instrumenten heb.

[jazzie1]

Ach Fenderman.., als je muziek door je aderen hebt stromen dan zie je dat toch als je klein bent? Tsja ik vraag mij af of een ieder dat zo heeft beleefd. Je aderen kunnen zoveel gevuld zijn met muzikaliteit echter de externe omstandigheden daar buiten maken of je er wat mee kan (kunt) gaan doen.. Klein persoonlijk voorbeeldje..Kom uit een muzikale familie in jaren '60/'70 hadden mijn ooms/tantes een bekende band ging als kind wel eens mee, heeft veel indruk gemaakt echter hoe graag ik het ook had gewild mijn ouders hadden gewoonweg niet de financiele middelen om mij ook een instrument te laten bespelen, en wij woonden niet bij de rest v/d familie om de hoek zodat ik van hun ff een gitaar ofzo kon lenen..M.a.w. ook al wilde ik heel graag en zou ik mijn aderen propvol gevuld hebben met muzikale noten, het kon toen niet, Punt.
Toen ik op mijzelf woonde had ik mijn zuur verdiende geld hard nodig voor belangrijkere zaken. Pas veeeel later toen ik wat ruimer bij kas zat en mijn kameraad ( ik mag hem nog steeds niet de opschepper:seriousf:) bij elk liedje wat hij hoorde binnen no time de akkoorden kende en "zomaar" meespeelde, is het half gedoofde vuurtje weer aangewakkerd en dacht ik(de stumperd) dat kan ik ook..Echter nu ik oud en "wijs" ben of behoor te zijn (vooral oud vlgs mijn kids) had ik besloten om mijn non-talent maar eens weg te stoppen en les te gaan nemen om dat kleine beetje aan muzikaliteit wat ik zgn geerfd hebt te laten ontwaken..
Het is fijn als je jong bent en muziek door je aderen hebt stromen, ouders hebt die jou wel hierbij kunnen ondersteunen maar besef een ding heel goed niet iedereen zit/zat in zo'n bevoorrechte positie..en dat kan een van de redenen zijn dat sommigen onder ons "laat" zijn begonnen met gitaar spelen...