Vlakken of herfretten?

[Nielsje]

Aanleiding van dit topic is dat de fretten van mijn main axe toch wel hard aan het slijten zijn. Ik speel gewoon een beetje te fel ben ik bang. Mitch vertelde onlangs dat zijn De Gier gevlakt was, maar dat hij niet helemaal blij was met het resultaat: de feel was weg.
Wat zijn jullie ervaringen ermee? Ik heb verschillende gitaren als eens gevlakt gehad. Een keer laten doen, paar keer zelf gedaan. Technisch was daar niets mis mee. Tevens heb ik een keer een hals laten herfretten. Daar was technisch ook niets mis mee.

Echter, iedere keer als een gitaar gevlakt was, vond ik het spelen toch maar 'zozo'. De feel was weg, gewoon anders. Niet meer de klik als voorheen. Is ook logisch: je hebt lagere fretten. De gitaar die ik heb laten herfretten kwam ook anders uit de bus dan verwacht. Er zijn grote jumbo's in gekomen, en dat vond ik toch niet fijn spelen. Dus ook dáár was de feel verdwenen.

Nu ben ik een tijdje aan het nadenken geweest over wat nou optimaal is: of regelmatig een beetje vlakken zodat de feel langzaam maar een klein beetje veranderd, óf gewoon vaker herfretten met exact dezelfde fretmaat die in je hals zat.

Ik denk dat ik straks gewoon in een keer nieuwe fretten in m'n gitaar laat /of ga zetten.
Wat zijn jullie meningen en ervaringen?

[Eko]

Het is het verschil tussen oude versleten schoenen ( die fijn zitten , lopen enz ) vervangen door nieuwe. Ja , dat voelt anders. Ook ik heb wel een gitaar laten herfretten. Voelt inderdaad anders en vraagt weer een tijdje spelen om wwer dat gevoel terug te krijgen. Het model fretdraad verschilt per soort en type en daar is dus behoorlijk wat winst op te halen.

[frekie]

Herfretten kan je niet oneindig doen denk ik, zonder op den duur de toets te verknallen. Dus indien putjes, (laten) vlakken. Als de frets echt te laag worden, nieuwe frets erop. Al hangt het erg van je voorkeur en stijl af. Een jazz gitarist wil lage frets, die buigt geen snaren. Een bluesman wil medium jumbo's.

[Eko]

Frekie , het ligt ingewikkelder. Je kunt ook dun fretdraad kopen wat hoog is. Er zijn verschillende breedten en hoogten te koop. Daarnaast nog verschillen in hardheid.
Door bij de herfret de zijkanten iets af te ronden en goed te polijsten e.d. krijgt het al snel een gevoel van : gebruikt en lekker bespeeld.
Rolled edges heet dit bij Fender sinds halverwege de jaren 90.
Het slijten van de hals valt wel mee. Walter Trout heeft z`n strat iedere 12 tot 16 maanden bij de gitaarboer. Dat doet ie al sinds 197X met dezelfde strat. Verteld hij op de DVD live in Paradiso ( handig die extra`s op de DVD!)
Bij uitzonderingen , zoals SRV , kan het een keer gebeuren. Maar dan knijp je echt als een bezetene.

[barno]

vlakken als het nog kan, anders herfretten en leren leven met het feit dat de gitaar telkens wat verandert van feel - take it like a man

Je kan ook vragen om bij herfret de frets stuk lager te vlakken, dan kom je dichter in de buurt van hoe ze ingespeeld was.

Echt vaak herfretten is niet goed, afhankelijk van de toets enz... kan dat tussen 5 en 20 keer schat ik, zonder extra gedoe.
Belangrijk is dat er geen gap zit onder frettang, hoe meer je herfret hoe groter de kans daarop natuurlijk (opschonen van fretsslots enz)

kijk ook es hoe je frets gecrowned zijn, heel rond of juist plat en geef dat door aan herfretter. doet heel veel aan de feel en er zit best wat verschil op per merk of bouwer

[Mitch]

Er zit wat mij betreft geen voodoo of mojo aan vast: ik kan gewoon slecht overweg met lage frets. Ik houd er niet van om constant met mijn vingers op de toets te zitten, zeker met opduwen. Ik heb mijn aktie graag wat hoger, duw van mezelf wat hard en sla ook niet aan met een fluwelen hand. De Tele die ik had met die irritant dunne, lage vintage fretjes vond ik ook niet fijn. Zéker niet op een bolle radius! Wat dat betreft is de Les Paul hals voor mij perfect: lekker vlak, medium frets.
Op mijn De Gier had ik twee stuks fretwave. Een prachtig systeem waardoor met twee kleine buiginkjes in de eerste en tweede fret er keurig gecompenseerd wordt voor de inherente onzuiverheid van de gitaartoets. Maarrrr.... die waren van zachter materiaal dan de rest van de frets. En door de band waar ik toen in speelde moest ik heel veel open akkoorden spelen en daardoor stonden de putten na een paar jaar intensief optreden erin. De boel moest behoorlijk ver gevlakt worden om weer 'glad' te zijn. Dus zit ik onmiddellijk op de toets met mijn vingertoppen en heb ik aanmerkelijk minder speelplezier.
Hij ligt nu bij De Gier, ik laat er nu gewoon allemaal rechte, harde frets in zetten. Gaat helemaal goed komen, ik heb straks weer een 'nieuwe' gitaar.

[frekie]

Ik heb 2 strats met Allparts necks, 1 met dunne hoge frets en 1 met medium jumbo's. De laatste vind ik toch wel lekkerder spelen zeker voor blues. Walter Trout, ok zelfde neck maar ook dezelfde toets? Ik heb ooit een GLPC gehad met bij aankoop eigenlijk al te lage frets. Wist ik veel. 5 jaar op gespeeld en verkocht. Later terug gezien, eigenaar had hem naar de luthier gebracht en die had er een heel nieuwe toets op moeten zetten wegens slijtage. Te lang doorspelen met te lage frets is dus niet verstandig.

[Rinze]

In principe kun je blijven vlakken zolang er genoeg fret overblijft om te kunnen crownen, toch? Dus je moet eerst kijken naar de plek met de grootste slijtage om te kijken wat je na het vlakken overhoudt. Als het erg laag wordt vind ik het zelf in ieder geval niet prettig, heb zelf ook een gitaar die eigenlijk opnieuw gefret moet maat waarbij ik bang ben dat de toets helemaal aan gort gaat omdat het de derde herfret zou zijn waarbij de vorige keren niet zuinig met de toets is omgesprongen. Wil het eignelijk wel zelf gaan doen maar ja..

Bij een herfret inderdaad kijken naar wat voor frets er al in zaten als je die prettig vond spelen. Goed crownen en polijsten, poosje wennen, klaar. Het zal toch wat anders aanvoelen. Maar ik snap wel dat je er tegenaan hangt. Vooral omdat het ook bij de zgn. profs lang niet altijd even goed gebeurt. Van de week nog de Rickenbacker bas van een bandlid behoorlijk verknoeid terug zien komen..

[Orpheo]

ram er gewoon stainless steel frets op. Ik ken gasten die al 10 jaar intensief met 1 gitaar spelen, met SS frets, en geen deukje te bekennen. Daarnaast speelt het superslick. M'n crimsons hebben ook SS frets; nooit meer wat anders. De fabel dat het al je materiaal naar z'n grootje helpt tijdens het vlakken is ook niet waar, als ik sommige luthiers mag geloven.

[Rinze]

ram er gewoon stainless steel frets op. Ik ken gasten die al 10 jaar intensief met 1 gitaar spelen, met SS frets, en geen deukje te bekennen. Daarnaast speelt het superslick. M'n crimsons hebben ook SS frets; nooit meer wat anders. De fabel dat het al je materiaal naar z'n grootje helpt tijdens het vlakken is ook niet waar, als ik sommige luthiers mag geloven.
Dat denk ik ook niet maar het crownen en polijsten is wel een kutklus met ss. Daar staat dan weer tegenover dat je daarna heeel lang niet meer hoeft.

[Mitch]

Zo, hij is weer als nieuw. Moest er gewoon effe aan wennen hoe dat voelde, maar dat ligt meer omdat ik veel op mijn 60s profile LP's heb gespeeld en die boomstam op mijn De Gier en de iets bredere hals weer even schrikken is :D Maar die heb ik zelf gewild, ghehehe... Anyway, het was het helemaal waard. Vlekkeloos vervangen, perfect afgesteld nar mijn wensen...wat nou "het voelt niet meer hetzelfde, die nieuwe schoenen"?! Ik ben blij dat -ie weer nieuw is :seriousf: