PDA

View Full Version : Oude Fender gitaren, echt zo goed?



beruk
10 februari 2012, 00:28
Bij het zien van dit filmpje:

http://www.youtube.com/watch?v=nswcAPvH0P8&feature=g-all-f&context=G215a8c1FAAAAAAAAGAA

Vraag ik me het oprecht af. Nog afgezien van de medewerkers die (als ze nog leven) aan de zuurstof hangen van het inademen van houtstof of dement zijn van het onbeschermd verfspuiten (tolueen, uw vriend in geheugen problemen).
Ik begrijp niet waarom een zaagmachine bediend door een mensch een betere gitaar oplevert dan een door een robot.
Het moet haast wel de keuze voor materialen (hout, lak, hardware)zijn die het verschil maakt.

Kingfisher
10 februari 2012, 00:44
Het is een beetje als wijn. Kijk, de Australische wijn wordt bijna in een labo gemaakt: Rvs vaten, computergestuurd procede,... Als gevolg is hun wijn van een degelijke kwaliteit, en dit jaar na jaar
Franse wijn wordt op eiken vaten gerijpt, via een veel natuurlijker procede. Dus soms zijn er mindere jaren. Maar omdat ze het toeval toelaten, ontstaat er af en toe, door samenloop van omstandigheden, magie. Dan komt er iets unieks.
Net zo met gitaren. Soms jeb je net dat stuk hout, dat dan net iets dikker wordt gezaagd, en waar die ene pickup net iets anders wordt gezet.

beruk
10 februari 2012, 00:50
Even chargeren: De produktie afwijkingen bepalen de kwaliteit? :)

Rock Bottom
10 februari 2012, 00:59
Het grootste verschil is denk ik wel dat er toen genoeg hout was wat op een natuurlijk langzame manier gegroeid had.

rijsberman
10 februari 2012, 01:00
Even chargeren: De produktie afwijkingen bepalen de kwaliteit? :)

De afwijkingen bepalen de kwaliteit van de uitschieters, inderdaad. Naar beide zijden. En de uitschieters naar onderen zijn allang eens in een haardvuur verdwenen. Blijven de uitschieters naar boven over.

Beter kwaliteitscontrole, minder afwijkingen, minder uitschieters, gemiddeld betere kwaliteit.

barno
10 februari 2012, 03:13
+1 voor de twee voorgaande posts



Even chargeren: De produktie afwijkingen bepalen de kwaliteit? :)

en deze stelling vind ik eigenlijk ook nog zo gek niet. perfectie is saai

Rutger Molenberghs
10 februari 2012, 07:29
Als je vandaag de dag een oude Fender (of Gibson,...) in handen krijgt, dan speelt evolutie ook mee. Een goede gitaar uit de jaren 50/60 heeft meer kans om te overleven. Natuurlijk blijven er ook mindere exemplaren over, maar de meeste daarvan zullen ondertussen al overleden zijn.

beruk
10 februari 2012, 08:57
Beter kwaliteitscontrole, minder afwijkingen, minder uitschieters, gemiddeld betere kwaliteit.
Heden of vroeger?

Kingfisher
10 februari 2012, 09:39
Kwaliteit is beter heden. Tegenwoordig is de gemiddelde Epiphone even goed als de betere '59 Gibson. Nogmaals, we kennen alleen de uitschieters, de pareltjes die men de moeite vond om 50 jaar te bewaren. De bagger is in de vuilbak beland. Dat geeft een idealistisch beeld. Van de ong. 10.000 Les Pauls gemaakt in '58, hoeveel blijven er van over? Dat is een pijnlijk selectieprocess. Moesten ze de huidige output onderwerpen aan 50 jaar selectie, en de beste 1% overhouden, er zouden alleen fenomenale gitaren op de wereld zijn.

In de jaren '50-'60 kon je enkel maar dromen van ooit een Gibson te kunnen kopen, als ze al te koop waren in onze kontreien. Nu kan elke student zich een degelijke gitaar veroorloven. Ik ben liever gitarist nu dan in de jaren '50-'60

Tristan
10 februari 2012, 09:42
Dat is ook mijn visie, Fender en Gibson zijn over het algemeen beter (karaktervoller) dan de rest, omdat ze ook slechte gitaren durven te maken.
Oude Fender gitaren zijn ook zeer wisselend van kwaliteit, met name de Strats vallen mij meestal erg tegen.

Johannes
10 februari 2012, 11:05
Enige waar je niks aan kan doen, is het feit dat oude gitaren daadwerkelijk oud zijn. Ze zijn door de jaren heen anders gaan klinken. Misschien waren ze op de dag van productie wel hetzelfde als een instrument dat vandaag van de lopende band rolt.

zoon van Piet
10 februari 2012, 11:49
Kwaliteit is beter heden. Tegenwoordig is de gemiddelde Epiphone even goed als de betere '59 Gibson. Nogmaals, we kennen alleen de uitschieters, de pareltjes die men de moeite vond om 50 jaar te bewaren. De bagger is in de vuilbak beland. Dat geeft een idealistisch beeld. Van de ong. 10.000 Les Pauls gemaakt in '58, hoeveel blijven er van over?

eh.. 10.000? Mijn Gibson boek zegt 434 sunburst LP's... en de meesten daarvan lijken nog in omloop/vitrines voort te leven. Ik geloof helemaal niks van dat gitaren in vuilnisbakken verhaal. Vintage Fenders en Gibsons zijn al sinds de 70-er jaren gewilde objecten, ze werden toen al niet meer weggegooid maar verkocht voor hogere prijzen dan nieuwe F en G's. In 40 jaar gitaarmanie ken ik één verhaal/legende over een fender die naar de stort ging - en ik vraag me nog steeds af of dat verhaal echt is én of die fender dan zo slecht was..
Het vuilnisbakkenverhaal kan( mogelijk/misschien) opgaan voor de mindere merken, de goedkope gitaren. Dat zijn ook de enige gitaren die ik als vuilnisman (!) ooit aangetroffen heb. Maar het gaat niet op voor gitaren waarvan de meeste gitaristen zoals je zelf zegt enkel maar konden dromen.

Of CNC-gestuurde machines een betere gitaar opleveren dan vaklui, laat ik in het midden. Zelfs het verschil in houtkwaliteit - rio palissander kwam met vrachtwagenladingen binnen- kunnen we negeren. maar niet de vijftig jaar dienstverband die deze gitaren achter de rug hebben. Of dat een betere gitaar oplevert? In ieder geval een andere gitaar. Ik durf mijn L-serie Jaguar naast iedere RI-nakomeling te zetten, hij vreet hem helemaal op. Vraag blijft of de eigenaar van die nakomeling dat ook vindt, hij kan andere ideeën hebben over wat goed is..

petpas
10 februari 2012, 12:11
Ik zit even met een klein dilemma in mn hoofd, kan simpel zijn dat ik t niet snap :???:

Houtsoort is van belang als je onversterkt speelt toch? De kwaliteit van de diverse houtsoorden en jaren rijping komt dan goed tot zijn recht.

Echer bij electr gitaren boeit het toch niet van welk hout ze gemaakt zijn voor de klank? Plug erin, versterker aan en spelen maar. De elementen zijn magnetisch en voor die dingen boeit het houtsoort niet. Dit is mij tenminste ooit eens uitgelegd. De kwaliteit van winding van de elementen maken dan het verschil.

Qua feeling en bespeelbaarheid vindt ook ik bep houtsoorten fijner.

Toffe film trouwens ;)

Base6
10 februari 2012, 12:18
eh.. 10.000? Mijn Gibson boek zegt 434 sunburst LP's... en de meesten daarvan lijken nog in omloop/vitrines voort te leven. Ik geloof helemaal niks van dat gitaren in vuilnisbakken verhaal. Vintage Fenders en Gibsons zijn al sinds de 70-er jaren gewilde objecten, ze werden toen al niet meer weggegooid maar verkocht voor hogere prijzen dan nieuwe F en G's. In 40 jaar gitaarmanie ken ik één verhaal/legende over een fender die naar de stort ging - en ik vraag me nog steeds af of dat verhaal echt is én of die fender dan zo slecht was..
Het vuilnisbakkenverhaal kan( mogelijk/misschien) opgaan voor de mindere merken, de goedkope gitaren. Dat zijn ook de enige gitaren die ik als vuilnisman (!) ooit aangetroffen heb. Maar het gaat niet op voor gitaren waarvan de meeste gitaristen zoals je zelf zegt enkel maar konden dromen.

Of CNC-gestuurde machines een betere gitaar opleveren dan vaklui, laat ik in het midden. Zelfs het verschil in houtkwaliteit - rio palissander kwam met vrachtwagenladingen binnen- kunnen we negeren. maar niet de vijftig jaar dienstverband die deze gitaren achter de rug hebben. Of dat een betere gitaar oplevert? In ieder geval een andere gitaar. Ik durf mijn L-serie Jaguar naast iedere RI-nakomeling te zetten, hij vreet hem helemaal op. Vraag blijft of de eigenaar van die nakomeling dat ook vindt, hij kan andere ideeën hebben over wat goed is..

Het verhaal van de weggegooide gitaren is inderdaad niet waar. En grote productieaantallen? Yeah right, en zijn inderdaad maar "weinig" solidbodies gebouwd. Vergeet niet dat gitaristen nogal conservatief zijn in hun gear selectie. Het was een hollowbody wereld en de solids moesten zich nog bewijzen. Dit hebben de bekende gitaristen uit de eind jaren 60 en in de 70-ers gedaan en toen wilde iedereen ineens de solids die in de late jaren 50 zijn gemaakt. Daar zijn er niet zoveel van (opnieuw relatief) en dus maakt vraag x aanbod dure gitaren. Met alle charme en romantiek, en wellicht ook rechtvaardiging voor de prijzen, ontstaan er allerlei legendes....

Zijn deze gitaren nu beter? Misschien... Maar sowieso, wat is beter? Maar ik neem aan dat we het over iets suggestiefs hebben als een “betere” klank hebben. Anyway, productstandaarden waren niet zoals nu. Men nam het niet zo nauw met toleranties in productieomgevingen. Denk je nou echt dat een vrouw die bij Gibson de gaatjes boorde voor de truss rod cover om brood op de plank te krijgen een magisch gevoel had voor tone en locatie nauwkeurig uitmeet? Dus daar zit het mijn inzien zeker niet in. Wat oude gitaren wel echt anders maakt is de selectie hout, gebruikte lijm en lak soorten en het feit dat zo al zolang aan elkaar zitten in deze constructie.

Met de huidige massaproductie is er geen hout meer dat van hele oude bomen komt. Het hout is veel jonger. Massaproductie vereist kortere doorlooptijden en door grote concurentie moet je af en toe ook wel iets kostenbesparends doorvoeren. De procedures zijn dus zeker anders. Door milieuregels zijn de recepten voor lijm en lak veranderd en hout "zet" (solidifies) zich naarmate er lange tijd een contante belasting op staat (zoals snaarspanning!), dit zijn invloeden die de gitaren wel echt anders maken dan een exacte kopie gemaakt met hedendaagse productietechniek en middelen.
Maar zijn ze hierdoor beter? Ze hebben in ieder geval iets unieks…..

Kingfisher
10 februari 2012, 12:28
Ik zit even met een klein dilemma in mn hoofd, kan simpel zijn dat ik t niet snap :???:

Houtsoort is van belang als je onversterkt speelt toch? De kwaliteit van de diverse houtsoorden en jaren rijping komt dan goed tot zijn recht.

Echer bij electr gitaren boeit het toch niet van welk hout ze gemaakt zijn voor de klank? Plug erin, versterker aan en spelen maar. De elementen zijn magnetisch en voor die dingen boeit het houtsoort niet. Dit is mij tenminste ooit eens uitgelegd. De kwaliteit van winding van de elementen maken dan het verschil.

Qua feeling en bespeelbaarheid vindt ook ik bep houtsoorten fijner.

Toffe film trouwens ;)

De pick up registreert de trillingen van de snaar. De trillingen van de snaar worden o.m. beinvloed door:
- materiaal van de snaar (dikte, type,..)
- resonantie van de body/neck/ headstock/tuners/enzovoort

Een goede pickup is net die pickup die al die nuances en boventonen kan oppikken. Andere pickups zijn dan weer gewoon gemaakt om luid te spelen (EMG)

Neem twee gitaren, zet er dezelfde pickup op, gaan steeds anders klinken.

Johannes
10 februari 2012, 12:33
Ik zit even met een klein dilemma in mn hoofd, kan simpel zijn dat ik t niet snap :???:

Houtsoort is van belang als je onversterkt speelt toch? De kwaliteit van de diverse houtsoorden en jaren rijping komt dan goed tot zijn recht.

Echer bij electr gitaren boeit het toch niet van welk hout ze gemaakt zijn voor de klank? Plug erin, versterker aan en spelen maar. De elementen zijn magnetisch en voor die dingen boeit het houtsoort niet. Dit is mij tenminste ooit eens uitgelegd. De kwaliteit van winding van de elementen maken dan het verschil.

Qua feeling en bespeelbaarheid vindt ook ik bep houtsoorten fijner.

Toffe film trouwens ;)

Het dilemma valt reuze mee :) Het gebruikte materiaal is ook bij elektrische gitaren van groot belang. Het hout van de body en hals resoneren namelijk mee met de trilling van de snaren en beïnvloeden hierdoor ook weer e manier waarop de snaar trilt. Je hebt gelijk als je zegt dat bij een akoestische gitaar het gebruikte hout meer invloed heeft op de klank dan bij een elektrische gitaar.

Edit: Kingfisher was me voor :)

humbucker
10 februari 2012, 12:34
Toevallig heb ik een tijdje terug een ES-345 uit 1960 mogen bespelen. De dag daarvoor had ik in de winkel een nieuwe ES-335 getest, op de variotone switch en de andere inlays dus dezelfde gitaar. Alleen een klein leeftijdsverschil van dik 50 jaar.

Het verschil was enorm, daar waar die nieuwe mij teleurstelde liet die oude mij steeds opnieuw in verbazing vallen. Echt een fenomenale gitaar.

Waar het aan ligt, geen idee. De nieuwe gitaren zullen vast consistenter in elkaar zitten als de oudjes, en het verschil in hout lijkt me bij een ES van maple multiplex ook niet zo'n grote rol te spelen. De pickups en electronica? Ja, daar vond ik het kwaliteitsverschil het opvallends. Komt dit door een geleidelijke demagnetisering doorheen de jaren? Werd er vroeger ander materiaal gebruikt? Op een andere manier gewikkeld? Ik weet het allemaal niet, maar tussen die 2 specifieke modellen was het overduidelijk. Ouder was beter! En daarnaast, de mojo die zo'n bak heeft. Das toch onbetaalbaar? :)

zoon van Piet
10 februari 2012, 12:53
De pickups en electronica? Ja, daar vond ik het kwaliteitsverschil het opvallends. Komt dit door een geleidelijke demagnetisering doorheen de jaren? Werd er vroeger ander materiaal gebruikt? Op een andere manier gewikkeld?

ja, de samenstelling van magneten schijnt aanzienlijk veranderd te zijn sinds de kobaltcrisis van de late jaren zestig. En het onregelmatig winden ( 'met de hand' of in elk geval met grotere toleranties) zal zeker invloed hebben op het geluid.
Komt nog bij dat nagenoeg alle oudere pickups in mindere of meerdere mate microfonisch zijn. dat is tegenwoordig een vies woord, het mag niet, is not done en onder de maat. En gefet problemen bij veel volume en vervorming ( piiiep! ). Maar het geeft wel een andere, rijkere klank, met al die harmonischen, en laat absoluut zeker meer 'hout' horen..

TimoSomers
10 februari 2012, 12:57
Ik zit even met een klein dilemma in mn hoofd, kan simpel zijn dat ik t niet snap :???:

Houtsoort is van belang als je onversterkt speelt toch? De kwaliteit van de diverse houtsoorden en jaren rijping komt dan goed tot zijn recht.

Echer bij electr gitaren boeit het toch niet van welk hout ze gemaakt zijn voor de klank? Plug erin, versterker aan en spelen maar. De elementen zijn magnetisch en voor die dingen boeit het houtsoort niet. Dit is mij tenminste ooit eens uitgelegd. De kwaliteit van winding van de elementen maken dan het verschil.

Qua feeling en bespeelbaarheid vindt ook ik bep houtsoorten fijner.

Toffe film trouwens ;)

Waarom klinken mijn 2 identieke Bo-El's dan heel verschillend?
En mij 2 Gibson BFG's al helemaal?

Juist. Hout.
Juist de elementen en heel de shit doet VEEL minder dan het hout van de gitaar.

zoon van Piet
10 februari 2012, 12:59
...heel de shit ...

Precies: alles hangt samen, alles is Zen.. :)

geert1976
10 februari 2012, 13:05
eh.. 10.000? Mijn Gibson boek zegt 434 sunburst LP's... en de meesten daarvan lijken nog in omloop/vitrines voort te leven. Ik geloof helemaal niks van dat gitaren in vuilnisbakken verhaal. Vintage Fenders en Gibsons zijn al sinds de 70-er jaren gewilde objecten, ze werden toen al niet meer weggegooid maar verkocht voor hogere prijzen dan nieuwe F en G's. In 40 jaar gitaarmanie ken ik één verhaal/legende over een fender die naar de stort ging - en ik vraag me nog steeds af of dat verhaal echt is én of die fender dan zo slecht was..
Het vuilnisbakkenverhaal kan( mogelijk/misschien) opgaan voor de mindere merken, de goedkope gitaren. Dat zijn ook de enige gitaren die ik als vuilnisman (!) ooit aangetroffen heb. Maar het gaat niet op voor gitaren waarvan de meeste gitaristen zoals je zelf zegt enkel maar konden dromen.

Of CNC-gestuurde machines een betere gitaar opleveren dan vaklui, laat ik in het midden. Zelfs het verschil in houtkwaliteit - rio palissander kwam met vrachtwagenladingen binnen- kunnen we negeren. maar niet de vijftig jaar dienstverband die deze gitaren achter de rug hebben. Of dat een betere gitaar oplevert? In ieder geval een andere gitaar. Ik durf mijn L-serie Jaguar naast iedere RI-nakomeling te zetten, hij vreet hem helemaal op. Vraag blijft of de eigenaar van die nakomeling dat ook vindt, hij kan andere ideeën hebben over wat goed is..

Die L-serie, is dat degene die ik in elkaar moet gaan klussen?

Voor wat betreft sound ben ik het met je eens.
Ik wel een re-issue Mustangs en Duo-Sonics vergelijken met mijn jaren 60 en 70 exemplaren en de oudjes klonken naar mijn mening toch echt lekkerder en forser.

zoon van Piet
10 februari 2012, 13:18
Die L-serie, is dat degene die ik in elkaar moet gaan klussen?


eh.. ja en nee. Het is niet mijn Jaguar die opgeknapt moet worden, maar mijn eveneens L-serie Mustang die helemaal naar de klote is...
http://img402.imageshack.us/img402/3973/img0029khw.jpg
en ja.. dat heb ik allemaal zelf gedaan.. :)

Kim Wilson
10 februari 2012, 13:24
Ik zit even met een klein dilemma in mn hoofd, kan simpel zijn dat ik t niet snap :???:

Houtsoort is van belang als je onversterkt speelt toch? De kwaliteit van de diverse houtsoorden en jaren rijping komt dan goed tot zijn recht.

Echer bij electr gitaren boeit het toch niet van welk hout ze gemaakt zijn voor de klank? Plug erin, versterker aan en spelen maar. De elementen zijn magnetisch en voor die dingen boeit het houtsoort niet. Dit is mij tenminste ooit eens uitgelegd. De kwaliteit van winding van de elementen maken dan het verschil.

Qua feeling en bespeelbaarheid vindt ook ik bep houtsoorten fijner.

Toffe film trouwens ;)
Ik heb ooit eens een rijtje tele's getest. Eerst onversterkt, en daarna versterkt. Het grappige was dat je het onversterkte karakter van de gitaar direct op je versterker terughoort.

Ergo, onversterkte sound (wat dus mede bepaald wordt door de houtsoort) is juist voor een groot deel bepalend voor je versterkte sound. De invloed van je elementen is marginaal.

Riny
10 februari 2012, 13:26
Is het niet zo dat het allemaal heel persoonlijk is wat men er van verwacht?
Kwaliteit even achterwegen gelaten.

Ik ken mensen die zweren bij een Strat of Tele en die moeten niet echt iets hebben van Gibson of Gretsch (om maar even iets te noemen).
Zelf ben ik van mening, en die hoeft men niet te delen, wanneer een paar schoenen lekker zitten en lopen gaat men niet op klompen lopen.:supercool:

Dus, wat bij een persoon klikt daar zal een ander hem/haar niet van af kunnen halen.

benwave
10 februari 2012, 13:39
Het is net als met een ouwe Jukebox uit de jaren `50, zet hem aan en je hoort het gelijk.
probeer dat maar eens na te maken met modere spullen.
Een oude gitaar uit de jaren `50/60/70 is toch een beetje het zelfde,
het is net alsof je de era`s kan horen en zeker kan voelen met de gitaar in de handen

lindstrom
10 februari 2012, 13:51
Het is net als met een ouwe Jukebox uit de jaren `50, zet hem aan en je hoort het gelijk.
probeer dat maar eens na te maken met modere spullen.
Een oude gitaar uit de jaren `50/60/70 is toch een beetje het zelfde,
het is net alsof je de era`s kan horen en zeker kan voelen met de gitaar in de handen

Heel leuk,.. maar het blijft een rammelende bleek klinkende Fender :stop:

geert1976
10 februari 2012, 14:15
eh.. ja en nee. Het is niet mijn Jaguar die opgeknapt moet worden, maar mijn eveneens L-serie Mustang die helemaal naar de klote is...
http://img402.imageshack.us/img402/3973/img0029khw.jpg
en ja.. dat heb ik allemaal zelf gedaan.. :)

Als ik binnenkort in de buurt ben, bel ik je effe en kom ik wel effe buurten, kan ik de gitaar gelijk meenemen.:)

zoon van Piet
10 februari 2012, 14:18
Superdesuup!

en dan in Nashville stemming.. :)

bass blom
10 februari 2012, 14:25
vet met die P90's :p

guitarkid
10 februari 2012, 14:37
Kwaliteit is beter heden. Tegenwoordig is de gemiddelde Epiphone even goed als de betere '59 Gibson.

Ik zal Slash, Billy Gibbons, Joe Bonamassa, Jimmy Page etc. even waarschuwen.... Verdorie, ben ik blij dat ik mijn '59-er heb geruild voor een Epi! Ik vond zwart ook mooier dan dat lelijke verkleurde rood en geel. En er zaten ook al wat beschadigingen op! :seriousf:

Little Jay
10 februari 2012, 14:42
Toevallig heb ik een tijdje terug een ES-345 uit 1960 mogen bespelen. De dag daarvoor had ik in de winkel een nieuwe ES-335 getest, op de variotone switch en de andere inlays dus dezelfde gitaar. Alleen een klein leeftijdsverschil van dik 50 jaar.

Het verschil was enorm, daar waar die nieuwe mij teleurstelde liet die oude mij steeds opnieuw in verbazing vallen. Echt een fenomenale gitaar.

Waar het aan ligt, geen idee. De nieuwe gitaren zullen vast consistenter in elkaar zitten als de oudjes, en het verschil in hout lijkt me bij een ES van maple multiplex ook niet zo'n grote rol te spelen. De pickups en electronica? Ja, daar vond ik het kwaliteitsverschil het opvallends. Komt dit door een geleidelijke demagnetisering doorheen de jaren? Werd er vroeger ander materiaal gebruikt? Op een andere manier gewikkeld? Ik weet het allemaal niet, maar tussen die 2 specifieke modellen was het overduidelijk. Ouder was beter! En daarnaast, de mojo die zo'n bak heeft. Das toch onbetaalbaar? :)

De interessante (maar lastig te beantwoorden) vraag is dan natuurlijk hoe de nieuwe ES-335 over 50 jaar klinkt!

In het blad Gitarre & Bass staat zo'n maandelijkse rubriek van ik meen Udo Pfeiffer waarin hij ook wel originele oude en nieuwe productiemodellen van gitaren of reissues ervan met elkaar vergeleken heeft. Opvallend daarvan vond ik dat hij door de vervanging van onderdelen (hardware) de verschillen tussen oud en nieuw steeds kleiner kreeg, dus daarin zit kennelijk toch ook nog wel verschil (samenstelling van het metaal, oude versus nieuwe tone-caps, benen topkammen, aantallen tremoloveren, kwaliteit pots en wiring, etc.). Uiteindelijk bleven er altijd wel verschillen over waarvan hij ze ook toeschreef aan ouderdom en andere kwaliteit van het hout. Overigens ook wel opvallend dat hij de oude instrumenten niet altijd beter vond voor alle toepassingen; zo vond hij de nieuwere ES-335 veel overtuigender rocksounds voortbrengen. (Overigens vind ik zijn artikelen altijd wel een beetje reclame makend voor de vintage/retro hardware-aftermarket......).

TimoSomers
10 februari 2012, 14:47
+1, net zoals je niet weet hoe een 50 jaar oude gitaar nieuw klonk.

Mijn CS fender is veruit mijn nummer 1 strat. Mijn '63 strat klinkt heel anders, maar heeft wel een 'diepere' toon met meer soul. Maar ik schrijf dat liever toe op de gitaar zelf dan op de ouderdom.
Maar wie weet klonk die gitaar wel net zo fel toen hij nieuw was bijvoorbeeld. Of klinkt die CS wel nog dieper en beter over 50 jaar, who knows.

Little Jay
10 februari 2012, 14:52
Het is net als met een ouwe Jukebox uit de jaren `50, zet hem aan en je hoort het gelijk.
probeer dat maar eens na te maken met modere spullen.
Een oude gitaar uit de jaren `50/60/70 is toch een beetje het zelfde,
het is net alsof je de era`s kan horen en zeker kan voelen met de gitaar in de handen

Yep. Ik heb een Philips F6X62A Bi-Ampli radiomeubel met platenspeler uit 1956. Alle buizen en zelfs nog alle caps volledig origineel en dat klinkt echt anders als m'n moderne hifi installatie...... maar technisch gezien zeker niet beter moet ik toegeven. Alles wat je erop speelt - ook radio 538 - gaat ineens zo lekker donkerbruin en organisch klinken (ik vind 't erg lekker klinken overigens, vooral m'n oude jazz platen en originele singles van Elvis en Louis Prima ;-)

zoon van Piet
10 februari 2012, 14:55
Ik ben ervan overtuigd dat al die jaren meetellen en doorwegen in de sound..
of zoals ik het ooit uitlegde: een gitaar is van hout en hout komt van een boom.
Bomen leven erg langzaam en als ze verzaagd en gitaar geworden zijn, duurt het ene hele tijd voor ze in de gaten hebben dat ze niet langer boom zijn en zich voortaan als gitaar moeten gedragen.. :)

Maar ik heb mijn ouwe Jag sinds 1978.. ik heb geen verschil gehoord tussen toen en nu in geluid. Dat kan ook niet, is immers een geleidelijk proces en mijn oren veranderen mee. Maar op opnames van toen hoor ik wel dat de gitaar vrijwel hetzelfde karakter heeft - alleen ben ik zelf gelukkig beter gaan spelen :)

bass blom
10 februari 2012, 14:58
Kwaliteit is beter heden. Tegenwoordig is de gemiddelde Epiphone even goed als de betere '59 Gibson.

:seriousf: :seriousf: :seriousf: :seriousf:
:seriousf: :seriousf: :seriousf: :seriousf:

muziekschuur
10 februari 2012, 15:13
Ik neem een moderne versterker, cd speler, speakers. Ervoor zwart doek. Eerst Eq vlak. Tegen de mensen die luisteren vertel ik dat dit een moderne set is. Dan verander ik de eq. Minder hoog, beetje loudnes. Dan vertel ik dat dit de vintage set is. En jawel. De tweede setting vinden mensen mooier, romiger en nog meer sentimentele zaken.

DemolitionColorScheme
10 februari 2012, 15:27
Ik neem een moderne versterker, cd speler, speakers. Ervoor zwart doek. Eerst Eq vlak. Tegen de mensen die luisteren vertel ik dat dit een moderne set is. Dan verander ik de eq. Minder hoog, beetje loudnes. Dan vertel ik dat dit de vintage set is. En jawel. De tweede setting vinden mensen mooier, romiger en nog meer sentimentele zaken.
Dit. Ik ben zelf ook aardig fan van ouderwetse dingen zoals LP spelers, bandrecorders en soms valt dat ook niet na te bootsen, maar in velen gevallen is het een kwestie van snappen waarom iets klinkt zoals het klinkt. Het is vaak 'inferieure technologie' en als je eenmaal snapt hoe dat bijdraagt aan het geluid, dan kun je - als je dat wilt - vrij makkelijk nabootsen. (perfect nabootsen is natuurlijk weer discutabel)

Anyways, betreffende gitaren: zo'n oude gitaar heeft natuurlijk een hoog 'mojo gehalte' maar of het beter is dan zijn moderne counterpart vind ik ergens vrij mierenneukerig. Het ligt natuurlijk wel aan het jaartal, bijv. Gibson Studio's uit '85 tot '95 zijn over het algemeen beter bevonden, maar ik ga er niet gelijk vanuit dat een jaren 60 Strat de kroon van de hemel is.

Vaak heeft het te maken met het projecteren van een beeld op zo'n instrument: "Hij is al 50 jaar oud ... hij heeft zoveel meegemaakt en dat hout is zo mooi verouderd, dat hoor je." - hoor je dat echt? Ook als je gaat vergelijken? Je hoort een verschil en ik denk dat vaker die emotionele waarde en die projectie bepaald hoeveel malen 'beter' zo'n instrument is dan de versie waarmee je het vergelijkt.

Ik vind dat verschil groter bij een delay unit als een Binson EchoRec en dat tegenover een BOSS DD-2/etc. zetten. Maar gitaren onderling? Hm.

lindstrom
10 februari 2012, 15:33
Is in de vioolwereld ook al eens onderzoek naar gedaan. redelijk recent ook.
Ik denk dat het met gitaren niet veel anders zal zijn.

Een oude viool, zoals een 18e-eeuwse Stradivarius of een Guarnieri, klinkt niet beter dan een modern instrument. Als violisten niet kunnen zien op welk instrument zij spelen, kunnen zij aan de hand van de klank geen onderscheid maken tussen oude en nieuwe violen. Dat heeft een groep wetenschappers rond Claudia Fritz van de Universiteit van Parijs vastgesteld.

Zij schrijven over de resultaten van hun experiment in de Proceedings van de Amerikaanse Nationale Academie van Wetenschappen. Veel musici zeggen dat zij aan de klank van het instrument direct kunnen horen of het om een oude of moderne viool gaat.

Donkere hotelkamer
Fritz en haar medewerkers lieten 21 ervaren violisten in een verduisterde hotelkamer en met lasbrillen op zes violen spelen. Het betrof twee Stradivariussen, één Guarneri en drie moderne instrumenten.

De musici moesten de kwaliteit van de violen beoordelen naar onder meer toonkleur en bespeelbaarheid. Zij moesten ook aangeven welke viool zij het eerst en welke zij het laatst mee naar huis zouden nemen om erop te spelen. Slechts 8 van de 23 violisten gaven aan een oude viool de voorkeur. Een van de twee violen van Stradivari kwam zelfs als slechtste uit de bus.

Instrument waarderen
In plaats van naar het 'geheim' van de Italiaanse vioolbouwers Antonio Stradivari en Giuseppe Antonio Guarneri te zoeken, zouden deskundigen in de toekomst beter kunnen onderzoeken hoe musici hun instrument waarderen, menen de onderzoekers. Er moet worden gekeken aan welke kenmerken zij een bijzondere waarde hechten en hoe die met meetbare eigenschappen van het instrument samenhangen. (mvdb)

SRV2000
10 februari 2012, 15:55
Oude gitaren kun je vergelijken met oude oldtimers,

Om een voorbeeld te geven.

Tot heden rijden er nog veel oldtimers rond die 50 a 60 jaar geleden gebouwd zijn. Er zijn veel op de sloop beland maar er zijn nog meer die je rond ziet rijden in het dagelijks verkeer.

De auto`s die nu geproduceerd worden gaan echt niet 50 a 60 jaar mee. Die zijn dan allang afgeschreven.

Zo is het ook met gitaren. Als je een oude Fender uit de jaren 60 hebt die nog steeds geweldig klinkt en speelt heeft zich door de jaren heen wel bewezen dat het een top product is.

Een oude Ibanez TS808 uit de jaren 80 is tot heden nog steeds de meest gewilde overdrive.
Ik wil nog wel eens zien dat de Boss GT 10 of 20 jaartjes mee gaat. Ik weet wel zeker van niet.

Om een lang verhaal kort te maken, Zodra het om massa productie gaat is de levensduur korter dan dat het om ambachtelijke makelij gaat zoals 1959.

En mensen betalen grof geld voor een gitaar die al 50 jaar oud is. Omdat deze gitaar zich al 50 jaar lang bewezen heeft dat de levensduur erg hoog ligt.

Luke-wannabe
10 februari 2012, 16:03
Ik heb een keer op de '63 Strat van Age Kat gespeeld. Súper toffe gitaar hoor, maar ik vond hem nou niet per sé beter dan andere (nieuwere) Fenders die ik bespeeld heb.
Ik denk dat het heel erg tussen de oren zit :)

Mitch
10 februari 2012, 16:05
Ja, dat viool verhaal zal nog wel vaker gebruikt worden als tegenargument in de vintage discussie. Die pilot is natuurlijk veel te kleinschalig om te projecteren naar grotere aantallen, maar daar zal -ie wel vaak voor worden gebruikt waarschijnlijk. Nou ja, het zal wel.

Dat "alleen de goede oude gitaren zijn nog over'' idee over kwaliteit komt waarschijnlijk van mensen die nog nooit een oude low budget gitaar hebben gehoord. Crap toen is nog steeds crap nu. Dat is niet de betere crap, het gaat alleen niet meteen kapot. Brengt me op het punt: wat is kwaliteit?

Die quote van Kingfisher over een Epi van nu en een Gibson uit 59 is nu een paar keer voorbij gekomen, maar snappen we ook wat -ie bedoelt? Kan me voorstellen dat -ie het puur heeft over bouw, constructie. Efficiënter is -ie zéker in elkaar gezet. "Beter", wat moet ik me daarbij voorstellen? Dat 't wel of niet kapot gaat als je 'm omgooit? Dat -ie 'mooier' klinkt? Wat is dat dan?
Mijn De Gier heeft een superstijve mahonie hals, kop erop gelijmd i.p.v. één stuk zoals bij Gibson. De hoek is ook net effe anders gekozen. Dat maakt 'm vele malen steviger. Maar de hogere stijfheid en snaarspanning levert ook een andere, strakkere sound op. Moderner, zo u wilt. Da's dus voor de één een gruwel en de ander vindt het geweldig klinken. Niks kwaliteit: smaak.
De ES kwam al eerder ter sprake. Mijn oudste gitaar is ook gewoon van multiplex, maar klinkt wel hemels. Zitten ook nog eens relatief hoge output pickups in met keramische magneten, waar ik normaal niet van houd. Klinkt ook eignelijk iets te scherp, totdat je de mastervolume op de gitaar (inferieure pot die zwaar loopt en ontzettend snel dof wordt) een tikkie terugdraait. Dan is de icepick eruit en houd je precies de juiste hoeveelheid hoog over. Dat heeft dus niks met demagnetisatie te maken, da's gewoon een goede toonregeling, ahum. De gitaar is ook al eens uit elkaar gevallen, heeft een nek-reset gehad en de binding brokkelt langzaam af. Kwaliteit zei u? Nee, maar hij klinkt wáánzinnig. Maar ik durf niet te beweren dat dat is omdat -ie oud is. Mijn Les Paul is krap 8 jaar oud maar kwam in een onderling vergelijk als onversterkt prettigst klinkende gitaar uit. Met de juiste PAF kloons erin klinkt -ie precies zoals ik een 'oude' verwacht te zijn.

Kim Wilson
10 februari 2012, 16:14
Tot heden rijden er nog veel oldtimers rond die 50 a 60 jaar geleden gebouwd zijn. Er zijn veel op de sloop beland maar er zijn nog meer die je rond ziet rijden in het dagelijks verkeer.

De auto's die nu geproduceerd worden gaan echt niet 50 a 60 jaar mee. Die zijn dan allang afgeschreven.

Dat heeft een andere reden. Vroeger werd er nog niet zoveel gereden. Tegenwoordig staat er na 10 jaar al twee ton op de klok.

Sowieso is het totaal niet te vergelijken. De materialen van een gitaar zijn al 60 jaar hetzelfde, bij auto's ligt dat wel even anders.

dml
10 februari 2012, 16:26
Oude gitaren kun je vergelijken met oude oldtimers,

Om een voorbeeld te geven.

Tot heden rijden er nog veel oldtimers rond die 50 a 60 jaar geleden gebouwd zijn. Er zijn veel op de sloop beland maar er zijn nog meer die je rond ziet rijden in het dagelijks verkeer.

De auto`s die nu geproduceerd worden gaan echt niet 50 a 60 jaar mee. Die zijn dan allang afgeschreven.

Zo is het ook met gitaren. Als je een oude Fender uit de jaren 60 hebt die nog steeds geweldig klinkt en speelt heeft zich door de jaren heen wel bewezen dat het een top product is.

Een oude Ibanez TS808 uit de jaren 80 is tot heden nog steeds de meest gewilde overdrive.
Ik wil nog wel eens zien dat de Boss GT 10 of 20 jaartjes mee gaat. Ik weet wel zeker van niet.

Om een lang verhaal kort te maken, Zodra het om massa productie gaat is de levensduur korter dan dat het om ambachtelijke makelij gaat zoals 1959.

En mensen betalen grof geld voor een gitaar die al 50 jaar oud is. Omdat deze gitaar zich al 50 jaar lang bewezen heeft dat de levensduur erg hoog ligt.

Hou nou toch op, zeg!! Auto's uit de jaren '50 zie je helemaal niet meer in het dagelijkse verkeer rijden, alleen nog maar bij oldtimer tourtochten. Denk je nou echt dat de km-stand van zo'n auto rond de 200.000km zit? De helft zal 'ie bij normaal gebruik nog niet eens halen. Veel van die auto's zijn gerestaureerd, de motor is gereviseerd en worden alleen van stal gehaald tijdens mooi weer of tourtochten, echte km's maken ze echt niet meer.

En voor jouw info: de eerste Boss GT, de GT-5 kwam ongeveer 15 jaar geleden uit en duikt regelmatig op op marktplaats, om nog maar te zwijgen van de ME-5 of Roland's GP8 en GP15 die toch ook al resp. 25 en 20 jaar meegaan.

Als ik nu een nieuwe Squier van € 250,- koop, hierop nauwelijks speel en behandel als een kleine baby, dan gaat 'ie echt wel 50 jaar mee.

dml
10 februari 2012, 16:28
Dat heeft een andere reden. Vroeger werd er nog niet zoveel gereden. Tegenwoordig staat er na 10 jaar al twee ton op de klok.

Sowieso is het totaal niet te vergelijken. De materialen van een gitaar zijn al 60 jaar hetzelfde, bij auto's ligt dat wel even anders.

Ah, je was me al voor.
Twee ton, daar doe ik drie jaar over :seriousf:

DemolitionColorScheme
10 februari 2012, 16:38
Een oude Ibanez TS808 uit de jaren 80 is tot heden nog steeds de meest gewilde overdrive.
Ik wil nog wel eens zien dat de Boss GT 10 of 20 jaartjes mee gaat. Ik weet wel zeker van niet.

Om een lang verhaal kort te maken, Zodra het om massa productie gaat is de levensduur korter dan dat het om ambachtelijke makelij gaat zoals 1959.
Wat een onzin ... Ten eerste is de TS808 gewoon een hype pedaal, dat heeft niets te maken met de qualiteit van het geluid of bouwqualiteit. Prima pedaal, maar omdat iedereen een oude wilt heeft meer te maken met de cool-heidsfactor dan de qualiteit. Als je dezelfde chip / etc. in een RI gooit kom je op hetzelfde uit. Het is geen magisch pedaal. Het design is prima, maar dat mensen die oudere willen is puur kudde-gedrag, and we all know it.



En voor jouw info: de eerste Boss GT, de GT-5 kwam ongeveer 15 jaar geleden uit en duikt regelmatig op op marktplaats, om nog maar te zwijgen van de ME-5 of Roland's GP8 en GP15 die toch ook al resp. 25 en 20 jaar meegaan.
Precies. Zeggen, en nog met zekerheid ook, dat een GT-10 over 20 jaar niet meer werkt is eigenlijk gewoon een feesttoeter uit je anus trekken. Die bouwqualiteit is echt meer dan prima en daar staat BOSS ook om bekend. Die units gaan nog jaren mee. Het is sowieso onzin om te zeggen dat nieuwe gear nooit zo lang mee zal gaan als oude gear. In mijn optiek is het andersom. Het wordt alleen maar steviger en steviger.

Overigens, qualiteit? Ik houd van oude EHX pedalen, bijv. een Deluxe Memory Man of een Electric Mistress, maar als er iets qua qualiteit het vaak begeeft, dan het is oude EHX gear wel.

humbucker
10 februari 2012, 16:49
Wat ik me afvraag is hoe mijn gitaren over pakweg 50 jaar gaan klinken. In prinicpe zouden ze beter moeten klinken als de gitaren die nu 50jaar oud zijn, door consistentere bouw etc..

De enige factor die dan nog discutabel is, is de huidige kwaliteit van het hout.


Time will tell!

Kakihara
10 februari 2012, 16:54
Met de huidige technieken zal het bouwproces van een seriegebouwde gitaar wel precieser, en dus beter (?), verlopen. Ook het elektronica-gedeelte zou beter in mekaar moeten zitten : de huidige doorsnee toleranties zijn veel kleiner dan die van 50 jaar geleden, m.a.w. de kans dat een nieuwe potmeter met een opgegeven weerstand van 500 kOhm ook daadwerkelijk een weerstand heeft van 500kOhm is vele malen groter dan dat een gelijkaardig exemplaar van 50 jaar oud een gemeten weerstand heeft van 500kOhm.
Het grote verschil zit hem mijns insziens in de gebruikte materialen : 50 jaar geleden was er voldoende oud hout beschikbaar, lekker langzaam luchtgedroogd. Staal was toen nog staal en niet iets wat er op trekt en China had 50 jaar geleden nog niet zo'n grote honger naar koper als vandaag, waardoor de hedendaagse legeringen en elektronicadraad (om maar wat te noemen) niet zijn wat ze 50 jaar geleden waren.
Demagnetisatie van de magneten van pickups ? Een magneet verliest - onder normale omstandigheden - 0,5% van zijn kracht, na 100 jaar.
Ik durf bij wijze van overdrijving wel eens te opperen dat de 50's Les Pauls in feite schelle kutbakken zijn : zet er moderne potmeters in, gebruik modernere kabels en speel over een wat minder midzware versterker dan die eind jaren 60 Marshalls of Oranges en Kossoff en Page zijn in geen velden of wegen te bespeuren.
Of oude gitaren beter zijn dan nieuwe ? Wat je zelf wil, veel zit toch sowieso tussen de oren.

Riny
10 februari 2012, 16:59
Wat ik me afvraag is hoe mijn gitaren over pakweg 50 jaar gaan klinken.
Hahaha, dat ga ik niet meer meemaken dus maak ik mij daar niet druk om.:seriousf:
Ik zal de 107 jaar niet halen denk ik,...............maar zeg nooit, nooit.

benwave
10 februari 2012, 17:00
"Een feesttoeter uit je anus trekken" ...kijk dat zijn nog eens uitspraken

Riny
10 februari 2012, 17:22
"Een feesttoeter uit je anus trekken" ...kijk dat zijn nog eens uitspraken

http://dl.dropbox.com/u/793212/Smileys/grappigmuisje.gif

muziekschuur
10 februari 2012, 17:45
Een gitaar afstellen kost tijd. Vaak moet een "vers gemaakte" gitaar nog tot rust komen. En dan moet ie nog 2 keer afgesteld worden... M.a.w. een gitaar die wat ouder is zal "lekkerder pakken".... Een van die dingen die bijdragen tot het "vintage = beter" syndroom.

Mr.Fingers
10 februari 2012, 17:50
Ook het elektronica-gedeelte zou beter in mekaar moeten zitten : de huidige doorsnee toleranties zijn veel kleiner dan die van 50 jaar geleden, m.a.w. de kans dat een nieuwe potmeter met een opgegeven weerstand van 500 kOhm ook daadwerkelijk een weerstand heeft van 500kOhm is vele malen groter dan dat een gelijkaardig exemplaar van 50 jaar oud een gemeten weerstand heeft van 500kOhm.

I beg to differ. Ik heb eens wat moderne CTS potmeters van 500K doorgemeten, omdat daar altijd toleranties op zitten, en ik altijd een hogere weerstand in de hals wil, en een lagere in de brug. Op een verzameling van 30 500K potmeters kwam ik waardes tegen van 405K tot 601K, met de dichtste benadering 502K en 499K. Ik had ook nog een doosje NOS CTS potmeters van 1966 tot 1974 van 500K en 250K, en daar was de maximum spreiding tussen de reële waarde en de opgegeven waarde maximum 37K. Veel nauwkeuriger dus.

En qua condensator: tegenwoordig zit in vrijwel iedere gitaar zo'n zeer kleine keramische condensator, vroeger was dat een grotere, en de allereersten hadden nog een paper-in-oil "chicklet" condensator. Veel beter (en ook duurder, toendertijd was de catalogusprijs voor zo'n chicklet-capacitor was 3$, terwijl een telecaster toen 249$ kostte)

Kakihara
10 februari 2012, 18:47
I beg to differ. Ik heb eens wat moderne CTS potmeters van 500K doorgemeten, omdat daar altijd toleranties op zitten, en ik altijd een hogere weerstand in de hals wil, en een lagere in de brug. Op een verzameling van 30 500K potmeters kwam ik waardes tegen van 405K tot 601K, met de dichtste benadering 502K en 499K. Ik had ook nog een doosje NOS CTS potmeters van 1966 tot 1974 van 500K en 250K, en daar was de maximum spreiding tussen de reële waarde en de opgegeven waarde maximum 37K. Veel nauwkeuriger dus.

En qua condensator: tegenwoordig zit in vrijwel iedere gitaar zo'n zeer kleine keramische condensator, vroeger was dat een grotere, en de allereersten hadden nog een paper-in-oil "chicklet" condensator. Veel beter (en ook duurder, toendertijd was de catalogusprijs voor zo'n chicklet-capacitor was 3$, terwijl een telecaster toen 249$ kostte)

I stand firmly corrected. Holy Moly, da's een tolerantie van 20%, toch iets wat je vandaag de dag niet direct verwacht, en al helemaal niet van CTS, eerder van alpha-pots en dan te bedenken dat CTS-pots 3 keer zoveel kosten :o

guitarkid
10 februari 2012, 19:18
I stand firmly corrected. Holy Moly, da's een tolerantie van 20%, toch iets wat je vandaag de dag niet direct verwacht, en al helemaal niet van CTS, eerder van alpha-pots en dan te bedenken dat CTS-pots 3 keer zoveel kosten :o

Maar Kakihara, je neemt het als een man! En dat kan ik waarderen!:grouphug:

@Muziekschuur: "wat ouder" is toch wezenlijk anders dan "vintage". Een nieuwe, "vers gemaakte" (sic) gitaar is als het goed is al twee keer afgesteld in het eerste jaar!

Tabula Rasa
10 februari 2012, 20:33
Ik heb recent op 2 oude gitaren gespeeld. Een strat uit 63 of 64 met '59 elementen en een accoustische Gibson van iets voor 1960 en beiden deden me bijna van mijn stoel vallen. GEWELDIG!!! waar het aan lag? Geen idee, maar die strat had ik geblinddoekt met de opmerking dat het een squier zou zijn nog geweldig gevonden hebben.

Aan de andere kant ook genoeg nieuwe instrumenten gehoord die na afstelling subliem waren.

Ik denk dat het ook een hoop gehype is. Volgens mij is een goed instrument een goed instrument en wordt het niet met de jaren heel veel beter.

DemolitionColorScheme
10 februari 2012, 20:54
"Een feesttoeter uit je anus trekken" ...kijk dat zijn nog eens uitspraken
Geen dank!
Als de toeter toetert, dan blaas ik hem ook. ;)

Anyways, dit topic is wel een van de betere die de laatste tijd opgesprongen is. Lekker veel verschillende meningen. Lekker subjectief allemaal. Dat verhaal over die tolerentie is wel interessant om te horen!

Quink
10 februari 2012, 21:52
Veel van die auto's zijn gerestaureerd, de motor is gereviseerd en worden alleen van stal gehaald tijdens mooi weer of tourtochten, echte km's maken ze echt niet meer.

Inderdaad! En de meeste oude gitaren worden iedere avond gebruikt ergens op een podium! Die staan niet ergens in de temperatuur en vochtigheidsgraad gecontroleerde kluis van e.o.a verzamelaar..... :stop:

jutter
10 februari 2012, 23:02
Inderdaad! En de meeste oude gitaren worden iedere avond gebruikt ergens op een podium! Die staan niet ergens in de temperatuur en vochtigheidsgraad gecontroleerde kluis van e.o.a verzamelaar..... :stop:

Daar zou ik maar niet al te zeker van zijn.....

Leutjejong
11 februari 2012, 08:16
zou het kunnen dat die oude gitaren zo "goed" gevonden worden omdat er bij de bouw ruimere marges werden gehanteerd?

ik stel me voor dat in het oude proces aan het einde van de rit iemand de gitaar naliep en bijstelde/regelde of verbouwde tot het geheel aanvaardbaar klonk.

bij een modern proces is alles vastgelegd in maten met toleranties en een steekproef (voor de geintresseerden google eens op 6 sigma proces of kijk op de engelstalige wiki pagina)


dat moderne proces levert minder uitval (ongewenste kosten) maar helaas ook een soort eenheidsworst zonder kraak of smaak.

heel bruut gesteld , macdonalds tegen een chefkok.

crapton
11 februari 2012, 10:00
Hmm die redenering snap ik niet.

Moderne produktietechnieken mbv cnc machines geeft minder spreiding in maatvoering (nauwere toleranties) en dus weinig verschil tussen de gitaren. Dat lijkt me wenselijk.

Nu wordt er hier gesteld dat juist die gitaren die op of over de toleranties zitten 'beter' zouden zijn. Ofwel de nek zit iets anders in de body of wat wordt er dan precies bedoeld??

Mijn punt is: als die 'afwijking' zoveel beter zou zijn, prettiger zou spelen of beter zou klinken waarom maakt een fabrikant dat dan niet als standaard? De machine een tikje anders instellen en wat eerst de afwijking was wordt nu de basis. Dat lijkt me niet zo moeilijk. Even een paar supergoede vintage gitaren opmeten en hoppa produceren.

Dus dat 'afwijking is beter' verhaal lijkt me wat ongeloofwaardig, sorry.


Ik denk even aan de Ibanez Prestige serie. Worden juist extra nauwkeurig gemaakt. Met de beste materialen. Of de PRS-en. Of Mayones. Enz enz.

Ofwel hoe ziet de vergelijking eruit van een nieuwe topkwaliteit gitaar tegenover een 'vintage'. Zit de feel tussen de oren of kan je het echt meten. Kan je het meten dan kan je het namaken.

Orpheo
11 februari 2012, 10:10
even het 'electronica' punt van kakihara negerend, hij heeft verder wel gelijk! die ouwe les paul standards zijn echt schel! Ze moeste concurreren met telecasters, en gibson zou wel gek zijn geweest als ze niet iets zouden maken wat in die lijn zou liggen. vandaar ook de maple cap enzo. het waren gewoon heel felle gitaren, zijn het eigenlijk nog steeds, maar ouwe plexi's + greenbacks + krulkabels trokken al een hoop hoog weg...

Over die anale feesttoeter: :seriousf: :seriousf:

jerome
11 februari 2012, 10:26
CNC machines zijn op zich inderdaad fantastisch, zo nauwkeurig kan je met de hand niet werken.
Dus in die zin kan het alleen maar een kwaliteits verbetering geven.
Maar er moet wel een vakman achter staan, iemand die precies weet waar hij mee bezig is en niet een een of andere ongeïnteresseerde werknemer die totaal geen vakkennis heeft en geen interesse met wat hij aan het maken is...
Want hout is een natuurproduct en elk stuk hout is dus anders en zal door een echte vakman in "zijn" machine(s) in de productielijn ingespannen verwerkt moeten worden.

Maar zoals al meer hier aangaven, een groot probleem is om nog echt goed hout te vinden.
Men geeft tegenwoordig de boom geen kans meer om lekker rustig te groeien.
Hoe langzamer het hout groeit, hoe beter het hout.
Juist voor toonhout, dus hout dat voor muziekinstrumenten gebruikt wordt, is dat heel belangrijk.
En na de kap krijgt het hout helaas ook nog eens minder tijd om te drogen en te klimatiseren...

DemolitionColorScheme
11 februari 2012, 10:28
Ik had laatst een discussie met een gitaarbouwer en toen kwamen we op die PLEK apparaten (http://www.plek.com/en_US/home/). Hij zei ook dat er iets moois is aan handgeplaatste frets, maar hij zei ook dat je het eigenlijk niet kunt winnen van zo'n apparaat en dat, als hij het geld had, hij er zelf ook een zou hebben.

Daarom kan ik me ook niet voorstellen dat datsoort technologie het nou zou kunnen 'winnen' van de 'oude manier'. Ik blijf erbij: veel van die oude gitaren, dat is sentimentele mojo, naar mijn mening. Daarbij ben ik ook van mening dat het grootste verschil nog altijd de amp / pre-amp is. Als ik een oude Strat en een nieuwe Strat zou pluggen in dezelfde amp, dan is dat verschil kleiner dan dat ik van amp / setup zou wisselen. Laatst had mijn vaste gitaartech die bij Fender werkt een Customshop Strat meegenomen. Prachtig ding, maar toen ik mijn USA Strat inprikte was dat verschil voor mij echt amper hoorbaar of voelbaar.

jerome
11 februari 2012, 10:39
...... Laatst had mijn vaste gitaartech die bij Fender werkt een Customshop Strat meegenomen. Prachtig ding, maar toen ik mijn USA Strat inprikte was dat verschil voor mij echt amper hoorbaar of voelbaar.



Dat kan natuurlijk ook exemplarisch zijn he? :)
Juist omdat hout een natuurproduct is en je nooit precies weet of een geselecteerd "goed" stuk hout ook echt "goed" is weet je eigenlijk pas als de gitaar helemaal klaar is en je erop gaat spelen.
Het is me al zo vaak opgevallen, test 3, 4, 5 gitaren die precies het zelfde zijn wat betreft merk/model/houtsoorten/uitvoering en je merkt dat de ene véél beter klinkt als de andere.
(dat is overigens ook de reden dat ik zelf geen gitaar meer ga maken of ga laten maken door een gitaarbouwer)
Dus het kan in jouw geval geweest zijn dat die andere persoon een wat mindere CS strat heeft en jij toevallig een hele goede USA Standard Strat... ;)

Orpheo
11 februari 2012, 11:00
een instrument dat al goed is uit de fabriek zal je blijven bespelen. Ik merk het in mijn collectie. de beste gitaren blijf ik bespelen,en ze worden alleen maar beter. alsof ze 'soepeler' gaan klinken, vloeiender, beter 'luisteren' naar wat ik wil. het zijn van die vage termen, maar ik ken niks beters.

DemolitionColorScheme
11 februari 2012, 11:15
een instrument dat al goed is uit de fabriek zal je blijven bespelen. Ik merk het in mijn collectie. de beste gitaren blijf ik bespelen,en ze worden alleen maar beter. alsof ze 'soepeler' gaan klinken, vloeiender, beter 'luisteren' naar wat ik wil. het zijn van die vage termen, maar ik ken niks beters.
Is dat niet meer dat je je meer verbonden voelt met dat instrument? Dat lijkt me wat meer logisch. Hoe meer ik op een gitaar speel, bijv. een hele week dezelfde, hoe fijner hij in de hand ligt. Ik heb dat vaker, dan speelt 'ie gewoon lekkerder.
Je zou het andersom kunnen zeggen: ipv. dat ze beter luistert naar wat jij wilt hoor jij beter wat zij zegt.

Orpheo
11 februari 2012, 11:20
Is dat niet meer dat je je meer verbonden voelt met dat instrument? Dat lijkt me wat meer logisch. Hoe meer ik op een gitaar speel, bijv. een hele week dezelfde, hoe fijner hij in de hand ligt. Ik heb dat vaker, dan speelt 'ie gewoon lekkerder.
Je zou het andersom kunnen zeggen: ipv. dat ze beter luistert naar wat jij wilt hoor jij beter wat zij zegt.
zou je denken, maar de mensen die wel eens op mijn gitaren spelen, minder binding 'ervaren' met mijn gitaren, maar wel in de loop der jaren erop spelen merken ook een verschil door de tijd heen. wat natuurlijk logisch is. tis net als een auto; uit de fabriek heeft ie 180 PK, 20 jaar later verliest ie zoveel PK's. hij blijft niet gelijk, en een gitaar ook niet.

bass blom
11 februari 2012, 11:24
ik ben er ook van overtuigd dat spelen 'iets' doet met een gitaar.

DemolitionColorScheme
11 februari 2012, 11:39
zou je denken, maar de mensen die wel eens op mijn gitaren spelen, minder binding 'ervaren' met mijn gitaren, maar wel in de loop der jaren erop spelen merken ook een verschil door de tijd heen. wat natuurlijk logisch is. tis net als een auto; uit de fabriek heeft ie 180 PK, 20 jaar later verliest ie zoveel PK's. hij blijft niet gelijk, en een gitaar ook niet.
Dat kan ik tot een punt snappen, maar dan de volgende vraag:
Hoeveel jaar voordat een gitaar 'iets verliest' of m.a.w. hij niet meer gelijk blijft?

crapton
11 februari 2012, 11:41
Jullie beweren dat het hout veel uitmaakt in de klank van een electrische gitaar. Ik kan me voorstellen dat een andere dichtheid en structuur anders resoneert, dwz andere klank en reactie. Dus veroudering kan een invloed hebben, de vraag is hoeveel.

De vorm en bouwwijze is echter zeker zo belangrijk. En de rest van de 'signal chain'. En je vingers, je eigen mojo.

Je moet mbt hout wel appels en appels vergelijken - zelfde gitaar uitvoering: is er dan echt een objectief waarneembaar verschil of is het mojo tussen de oren. Dat laatste is mij ook goed, iedereen mag geloven wat hij wil maar predik dat dan niet als absolute waarheid.

Iemand haalde aan een US Strat vergeleken met een vintage, weinig verschil. Ik denk dat een moderne en goed gebouwde gitaar (bv een Ibanez Prestige of een US Strat) niet onderdoet voor een vintage.

Watchmaker
11 februari 2012, 11:43
Mijn Manuel Raimundo was destijds (1982) een in 1979 gebouwde studiegitaar van 845 gulden. Hij sprong er in de gitaarzaak al met kop en schouders bovenuit, en ik gebruik 'm nog steeds - nu standaard in de Koyunbaba-stemming (google ff), dat scheelt vreselijke omstem-toestanden. Enne... Ik heb aan materiaal (topkwaliteit plankjes en een high-end Gotoh mechaniek) voor mijn zelfbouwgitaar destijds al 1800 gulden betaald, het is een adembenemend mooie gitaar geworden met vooral een "what the fuck" kwaliteit bovenblad qua dichtheid van nerf en "flame" (in sparrehout dus).

Neemt niet weg dat de Raimundo nog steeds de klankmatige wow-factor heeft en mijn blinkende zelfbouwertje er niet aan kan tippen. Jarenlang hebben diverse gitaarleraren, in verschillende gradaties van serieusheid, voorgesteld hun eigen gitaar te ruilen tegen de mijne. Een van hen was er echt bloedserieus over, als ik er op was ingegaan had in nu zijn gitaar van toen 7000 gulden gehad.

En nou komt-ie: Jaren terug "wierp" ik een muziekstandaard door het Raimundo-bovenblad heen. Om een lang verhaal iets minder lang te maken - laten repareren, waarbij aan het licht kwam dat het achterblad van gelamineerd triplex was! Achteraf ook wel logisch in die prijsklasse, maar ik wist van niets. Prijsklasse en houtsoorten geven echt nooit meer dan een ruwe indicatie van wat het gaat worden.

LGK
11 februari 2012, 11:53
Ik denk dat het te maken heeft met tijd.. Alles willen ze nu snel/vlug/veel !!
(Ff iets heel anders, maar ff een voorbeeld) Ik hou van varen, en ik ken een man die een ouwe sleepboot heeft. hij is 16 meter lang, en weegt 35 ton!! Alleen de motor weegt al 7ton! dat wegen nu de boten helemaal zeg maar. Een daaraan kan je wel zien dat vroeger alles kwaliteit moest hebben..
En ik denk dat het ook zo zit met die gitaren.. Iedereen kon rustig en goed z'n werk doen, en nu moet alles snel, meer, vlugger!! En de kwaliteit komt daar onder te leiden denk ik..

Grz

Orpheo
11 februari 2012, 11:56
Dat kan ik tot een punt snappen, maar dan de volgende vraag:
Hoeveel jaar voordat een gitaar 'iets verliest' of m.a.w. hij niet meer gelijk blijft?
na 2 jaar begon er bij mij een lampje te branden 'goh volgens mij gaat er iets gebeuren!" en nu, 5 jaar later, merken we een behoorlijk verschil. op zich logisch; alsof al die trillende snaren en trillend hout niet iets zou veranderen.

over constructie: allicht maakt dat heel veel uit, maar dat staat buiten kijf. ik dacht dat het nu even ging om leeftijd vs 'ontwikkeling' van het geluid. ik denk dat een goed instrument dat flink bespeeld wordt uiteindelijk anders zal klinken. niet dat een tele veranderd in een RG550, maar dat ie meer opener, luchtiger, houteriger, dynamischer wordt.

DemolitionColorScheme
11 februari 2012, 12:52
na 2 jaar begon er bij mij een lampje te branden 'goh volgens mij gaat er iets gebeuren!" en nu, 5 jaar later, merken we een behoorlijk verschil. op zich logisch; alsof al die trillende snaren en trillend hout niet iets zou veranderen.
Sorry, maar ergens ben ik daar toch weer zeer skeptisch over. 2 tot 5 jaar? Really? Hm. Was je setup exact hetzelfde? Dezelfde snaren, dezelfde pickups? Plectra?

Michael AE
11 februari 2012, 13:12
Zet 20 gitaren naast elkaar en er is er niet 1 die hetzelfde klinkt als een ander. Dat is nu eenmaal zo bij gitaren. Of het aan het hout ligt, de constructie, de elementen, dat is eigenlijk totaal oninteressant.

Juist het feit dat ze allemaal anders zijn, maakt dat we bepaalde exemplaren mooier vinden klinken dan anderen. Als een instrument je dwingt beter te spelen omdat hij zo lekker klinkt en je meer inspireert, dan moet je daar alleen maar enorm blij mee zijn. En ik ken mensen die dat gevoel hebben bij hun oude Squier uit de '80's, maar ook zat die het zoeken in een instrument van Gibson of Fender uit 1950-1960.

Er zijn nu eenmaal een hoop nostalgische gitaristen en mensen. Zo'n oude gitaar heeft een geschiedenis; er zit een verhaal achter. Of je daar als muzikant iets mee kan is aan jou. Ik ken mensen die een heel ander gevoel van thuiskomen hebben als ze in hun ouderlijk huis komen, dan wanneer ze bij hun vrouw en kindertjes aanschuiven aan tafel na een dag werken. Het is een GEVOEL!

Ik vind het persoonlijk heel inspirerend om op een instrument te mogen spelen met een geschiedenis, maar ik ben van mening dat een goede gitaar een goede gitaar is. Ik beoordeel een gitaar op zijn klank, zijn dynamiek, wat hij met mijn spel doet als ik er op speel, of hij me inspireert om bepaalde dingen anders te spelen, etc. Elke gitaar heeft zijn charmes, maar er zijn er ook genoeg waartegen je moet vechten om er een sound uit te halen die jij prettig vind. Dat kan voor sommige mensen juist een bepalende faktor zijn.

Anyways, het is absoluut, zoals Mitch al zegt, een kwestie van smaak. Als jij je sound uit een Ibanez Prestige haalt, dan zul je vrij weinig kunnen met een LP junior en andersom. Het is absoluut geen feit dat oudere gitaren beter zijn dan nieuwere, het is een feit dat er mensen zijn die meer geïnspireerd raken door gitaren met een geschiedenis.

Tunes
11 februari 2012, 13:23
Dit is echt HET topic van 2012, nu al.
Zoveel bullshit, en gelukkig ook wat waarheden, in 1 topic het simpel weg briljant.
En de vergelijkingen zijn mogelijk beter, het is als wijn, het net als met oldtimers, enz enz.

Kwa precisie, door betere techniek en stabiliteit in produktie denk ik dat de standaard van de huidige gitaren echt veel ,heel veel hoger ligt.
Als ik zie wat voor gitaren er b.v. uit het oosten komen, ja het is goedkoop en nee het zijn heel vaak niet de top materialen die men meestal gebruikt, en hoe deze soms gemaakt zijn dan ben ik heel vaak verbaast over die kwaliteit.
Natuurlijk er zit ook heel veel meuk tussen, maar dat is omdat men ook wel heel goedkope gitaren maakt.
Volgens mij was het mitch die zei, prut toen is nu nog steeds prut (of zoiets) en zo simpel is het.
Voor de rest is het grootste deel sentiment en broodje aap.

Michael AE
11 februari 2012, 13:47
Je moet in discussies als deze wel definieren wat je bedoelt met kwaliteit. Voor de één is dat puur de constructie, maar laten we wel wezen, de voornaamste functie van een gitaar is dat er een klank uit komt.

Ik heb gitaren in mijn bezit die bijna niet meer te intoneren zijn en half van ellende uit elkaar vallen, maar die beter klinken dan instrumenten die perfect in elkaar zitten.

Drie keer raden op welke gitaren ik vaker speel? Juist.

Een discussie over de kwaliteit van de constructie van oude gitaren t.o.v. nieuwe is volgens mij zeer nutteloos. Er is namelijk vrijwel niemand die zegt dat er tegenwoordig niet consistenter gitaren gebouwd worden. Sure, er zullen mensen zijn die vinden dat vroeger beter gebouwd werd met betere materialen, maar die mensen zullen ook toegeven dat met de huidige technieken betere gitaren gemaakt zouden moeten kunnen worden.

Het gaat de vintage-puristen bijna altijd om de klank van de gitaren. De discussie gaat dan wel vaak over hoe de constructie de klank beïnvloedde en of dat ook daadwerkelijk alleen met de constructie te maken had.

Het is echter niet echt zinvol om te gaan lullen over constructiekwaliteit met elkaar. Natuurlijk, met de huidige technieken zou je theoretisch gezien veel consistenter en constructie-kwalitatief nauwkeuriger moeten kunnen bouwen. De vraag is echter waarom oude gitaren dan voor veel mensen zo anders klinken.

Orpheo
11 februari 2012, 13:56
Sorry, maar ergens ben ik daar toch weer zeer skeptisch over. 2 tot 5 jaar? Really? Hm. Was je setup exact hetzelfde? Dezelfde snaren, dezelfde pickups? Plectra?

joh geloof t of niet, kan mij 't bommen, ik geef je mijn ervaring. ik speel al JAREN met dezelfde (soort) plectra en ik pak voor die gitaar al JAREN dezelfde snaren (die paarse tortex en ghs 010-046, respectievelijk). met gemiddeld 3,5 uur per dag spelen op die gitaar, gaat 't rap. reken 't eens uit voor de gein. laten we krap doen, 3 jaar. 365 dagen a 3,5 uur. dat is dan ruim 1000 uur spelen. laten we zeggen, 1000 uur dat ik op die gitaar gespeeld heb (en dat zou dan dus redelijk aan de magere kant zijn!) in 5 jaar. Jij wilt dan niet geloven dat dat een effect kan hebben?

bass blom
11 februari 2012, 13:58
de gitarist verandert natuurlijk ook in die 5 jaar :D

Orpheo
11 februari 2012, 14:00
@tunes: wat vind jij dan de bullshit die hier staat?

@michael: ik denk dat 'het verschil' toe te schrijven valt aan 3 dingen. 1: hout is anders (!) behandeld voor het verwerkt werd tot gitaar. 2: door het vele bespelen is er een verandering opgetreden in de gitaar waardoor hij meer klinkt zoals ik al eerder zei.

Ik heb een LP bespeeld met hout dat 80 jaar geleden gekapt is, minimaal. dus uit ongeveer dezelfde lichting als waar de 'holy grails' van gemaakt waren. dat ding was gebouwd ergens in dit millennium, dus nagelnieuw. Toch had ie niet de kwaliteit van 't geluid van een oude. Het is maar een exemplaar geweest, maar ik heb meerdere oudjes geprobeerd, en die hadden allemaal een specifiek karakter, wat ik toe wilde schrijven aan hout en/of ouderdom. Nu in dat ene exemplaar dus het hout precies hetzelfde was (maar wel moderne hardware, dat dan weer wel!) wil ik bijna de conclusie trekken dat hardware en 'bespeeld zijn' net zo belangrijk zijn als het hout zelf.

Michael AE
11 februari 2012, 14:06
Zo denk ik er ook over, Orph. Het ging mij er alleen meer om dat de discussie niet moet verzanden in twee verschillende visies op kwaliteit. Natuurlijk, het verouderingsproces doet "iets" met een gitaar en natuurlijk, de constructiemethoden waren vroeger heel erg anders. Toch zijn er zat merken die tegenwoordig een gitaar erg goed kunstmatig kunnen verouderen en die klankmatig iets kunnen bouwen dat erg dicht in de buurt van oudere gitaren komt. Ik ben inderdaad zoals velen benieuwd hoe die gitaren over 50 jaar dan klinken en of huidige oudjes dan niet al heel lang in de kast of het museum zullen liggen.

Michael AE
11 februari 2012, 14:11
En oud hout is prachtig, maar wordt steeds zeldzamer en duurder. Volgens mij moeten er methoden zijn om het goedkoper te kunnen doen tegenwoordig.

Orpheo
11 februari 2012, 14:12
ah ok, dan snap ik wat je bedoelde :) :ok:

Michael AE
11 februari 2012, 14:23
;)

​tientekens.....

barno
11 februari 2012, 14:35
Puur rationeel geloof ik geen reet van het verhaal dat een gitaar herinneringen opslaat enz... maar ik weet toch heel zeker dat het wel zo is.
Dat een gitaar zich moet zetten en dat dat enkele jaren kan duren eer de zaak echt in de plooi valt, weet ik ook tamelijk zeker ahv de vele gitaren die ik gebouwd heb. Dat ik niet juist kan benoemen wat er dan allemaal verandert, vind ik niet erg. Zou forums als deze stuk minder leuk maken.

Michael AE
11 februari 2012, 14:37
Puur rationeel geloof ik geen reet van het verhaal dat een gitaar herinneringen opslaat enz... maar ik weet toch heel zeker dat het wel zo is.
Dat een gitaar zich moet zetten en dat dat enkele jaren kan duren eer de zaak echt in de plooi valt, weet ik ook tamelijk zeker ahv de vele gitaren die ik gebouwd heb. Dat ik niet juist kan benoemen wat er dan allemaal verandert, vind ik niet erg. Zou forums als deze stuk minder leuk maken.

Helemaal mee eens! :ok:

Tabula Rasa
11 februari 2012, 14:48
Dat een gitaar zich moet zetten en dat dat enkele jaren kan duren eer de zaak echt in de plooi valt, weet ik ook tamelijk zeker ahv de vele gitaren die ik gebouwd heb.

Dit weet ik ook wel 100% zeker na een behoorlijk aantal zelfbouwers. Voorbeelden zijn: 6 schroeven van een stratbrug staan nooit 100% op de 100ste van een millimeter in lijn. Door de jaren wordt dit wel steeds strakker getrokken waardoor alle schroeven evenveel contact maken. En hals gaat ook steeds strakker tegen het eind van de neckpocket aan zitten na een paar keer loshalen en zo zijn er meer voorbeelden waardoor de passing steeds beter wordt. Dat is wel absoluut waar.

Maar of veel bespelen de klank echt beter maakt????

Michael AE
11 februari 2012, 14:57
Dit weet ik ook wel 100% zeker na een behoorlijk aantal zelfbouwers. Voorbeelden zijn: 6 schroeven van een stratbrug staan nooit 100% op de 100ste van een millimeter in lijn. Door de jaren wordt dit wel steeds strakker getrokken waardoor alle schroeven evenveel contact maken. En hals gaat ook steeds strakker tegen het eind van de neckpocket aan zitten na een paar keer loshalen en zo zijn er meer voorbeelden waardoor de passing steeds beter wordt. Dat is wel absoluut waar.

Maar of veel bespelen de klank echt beter maakt????

Het klinkt misschien vreemd, maar ik denk dat veel op een gitaar spelen wel degelijk uitmaakt.

Sterker nog; schoonmaken, af-en-toe andere snaardikte, afstelling aanpassen, etc. Het doet allemaal iets met je klank. (Uiteraard, zou je zeggen, maar ik bedoel de klank van de gitaar zelf; niet de specifieke klank van andere snaardiktes bijv., maar hoe je gitaar op frequenties reageert...hmm, lastig uit te leggen.)
Ik ben niet zo'n enorme mierenneuker ofzo, hoor, maar ik merk echt wel verschil. Vooral ook omdat ik veel opneem met dezelfde setup.

Vooral het experimenteren met snaardiktes vind ik interessant. Ik merk bijvoorbeeld bij mijn CS Esquire, CS strat en CS Les Paul dat ze saai gaan klinken als ik te lang dezelfde diktes gebruik. Het heeft natuurlijk ook met afstelling te maken, maar als ik twee keer een set 0.011's op mijn esquire zet, dan gaat hij achteruit in ballen en dynamiek. Zet ik er vervolgens een setje 0.010 op, dan komt hij weer helemaal tot leven.

Ach, wat maakt het ook uit allemaal. Al zit het tussen de oren, het resultaat is uiteindelijk het belangrijkste. Al giet je elke avond een liter schapenpis over je gitaar omdat je hem dan beter vindt klinken, wie is iemand anders om daarover te oordelen?

crapton
11 februari 2012, 15:51
OK, dus leeftijd maakt iets uit met een gitaar.

Hier een leuk artikel om te lezen, zeer relevant: http://www.edroman.com/techarticles/betterstrat.htm Is het de 'waarheid', tja niet te zeggen, kan ook pure marketing blabla zijn dus zeker niet voor zoete koek aannemen. Er zullen wel meer van dit soort artikelen te vinden zijn, en er zal zeker een grootste gemene deler zijn van hoofd factoren die het verschil maken tussen een goede en de beste gitaar. Zoals hout, pickups maar ook de kwaliteit van de nekfit.

Zo beweert hij dat verwijderen van verf op nek en cavity verschil maakt: dat kan dus ook bij die goede 'vintage' Fenders het geval zijn - bij toeval dan. Om je toch weer op de toleranties en individuele verschillen. Vroeger kwamen deze 'afwijkingen' willekeurig voor in de productie. Een goede had bv toevallig een stuk goed hout (wat is goed) en een goede passing van de nek en zonder verf en net 100 windingen meer in de PU's enz enz.


Ps. en als je geilt op allerlei exotisch hout dan moet je op zijn homepage eens kijken... niet helemaal mijn ding teveel bling bling.

Tunes
11 februari 2012, 15:51
Wat ik nogal overdreven vind (bullshit maakt de discussie meteen weer dood, sorry daarvoor), enkele van de vergelijken die hier werden getrokken.
Het is net als wijn, of oude auto's, totaal onvergelijkbaar en ook al vrij snel door anderen aangegeven.

En voor de rest is het meeste sentiment, sentiment tussen de oren.
Dat wil niet zeggen dat sommige zaken wel invloed hebben (ik geloof ook dat een gitaar zich zet) maar de mate waarin lijkt soms een beetje zoek bij de reacties.
Maar ja, dat zie je ook al snel bij b.v. fender en gibson gerelateerde discussies.

Michael AE
11 februari 2012, 15:58
Wat ik nogal overdreven vind (bullshit maakt de discussie meteen weer dood, sorry daarvoor), enkele van de vergelijken die hier werden getrokken.
Het is net als wijn, of oude auto's, totaal onvergelijkbaar en ook al vrij snel door anderen aangegeven.

En voor de rest is het meeste sentiment, sentiment tussen de oren.
Dat wil niet zeggen dat sommige zaken wel invloed hebben (ik geloof ook dat een gitaar zich zet) maar de mate waarin lijkt soms een beetje zoek bij de reacties.
Maar ja, dat zie je ook al snel bij b.v. fender en gibson gerelateerde discussies.

Tsja, sentiment is nu eenmaal onmeetbaar, maar dat wil niet zeggen dat het geen belangrijke factor is in het kiezen van een gitaar.

Gitaristen zijn conservatief. De meesten zullen toch kiezen voor een archetypische gitaar. Je kunt je afvragen of dat kansloos is of niet, maar dat maakt het niet minder waar. Het is juist interessant om te praten over waarom dat zo is vind ik. Naar mijn bescheiden mening is er gewoon niet veel meer wat je als gitarist nodig hebt naast een goede strat, tele en Les Paul. Je ziet fabrikanten daar ook enorm op inspelen. De meeste "vernieuwende" instrumenten zijn niets anders dan een variant op de klassiekers. Ik neem dan aan dat daar minstens een rede voor is.

zoon van Piet
11 februari 2012, 16:52
Hier een leuk artikel om te lezen, zeer relevant: http://www.edroman.com/techarticles/betterstrat.htm Is het de 'waarheid', tja niet te zeggen,


Oh Nee.. toch niet weer Ed Roman.. Dat is een zwetser van t onzuiverste water! ;)

Orpheo
11 februari 2012, 18:03
Oh Nee.. toch niet weer Ed Roman.. Dat is een zwetser van t onzuiverste water! ;)

2 puntjes.

1: WAS Ed Roman is dood.
2: zo erg ongelijk heeft hij niet hoor...

DemolitionColorScheme
11 februari 2012, 20:13
de gitarist verandert natuurlijk ook in die 5 jaar :D
Precies. Dat was mijn punt ook. :)

Mitch
11 februari 2012, 20:52
Ja mooi verhaal, maar dat is een complete onzekerheid. Als je dat als tegenargument wil gebruiken kun je 't net zo goed als argument vóór gebruiken. Er zijn gewoon veel te veel variabelen. Ik snap het 'leukste topic in tijden' geroep niet zo, want in de eerste plaats is het onderwerp nog steeds vaag (ik weet nog steeds niet wat de topic starter verstaat onder 'kwaliteit') en in de tweede plaats zijn er teveel variabelen voor een discussie die de mogelijkheden 'beter of niet' als eindresultaat moet hebben.

Orpheo
11 februari 2012, 21:48
Precies. Dat was mijn punt ook. :)

zoals ik al zei, ik ben niet de enige die een verschil merkte. gitaristen die veel minder regelmatig op mijn gitaar/gitaren spelen merkten precies hetzelfde als ik...

Tunes
12 februari 2012, 08:21
Tsja, sentiment is nu eenmaal onmeetbaar, maar dat wil niet zeggen dat het geen belangrijke factor is in het kiezen van een gitaar.

Gitaristen zijn conservatief. De meesten zullen toch kiezen voor een archetypische gitaar. Je kunt je afvragen of dat kansloos is of niet, maar dat maakt het niet minder waar. Het is juist interessant om te praten over waarom dat zo is vind ik. Naar mijn bescheiden mening is er gewoon niet veel meer wat je als gitarist nodig hebt naast een goede strat, tele en Les Paul. Je ziet fabrikanten daar ook enorm op inspelen. De meeste "vernieuwende" instrumenten zijn niets anders dan een variant op de klassiekers. Ik neem dan aan dat daar minstens een rede voor is.

Daar ben ik ook helemaal mee eens Michael, maar het is ook een factor die de blik vertroebelt.
En waarom men de modellen kopieert ?
Daar zijn meerdere redenen voor, de belangrijkste is geld een ander is dat eigenlijk helemaal niet zoveel mogelijke en bruikbare vormen voor een gitaar zijn.
Vierkante of driehoekige gitaren dragen gewoon niet prettig, om maar een uiterste te noemen.

beruk
12 februari 2012, 11:44
want in de eerste plaats is het onderwerp nog steeds vaag (ik weet nog steeds niet wat de topic starter verstaat onder 'kwaliteit') en in de tweede plaats zijn er teveel variabelen voor een discussie die de mogelijkheden 'beter of niet' als eindresultaat moet hebben.
volkomen terechte opmerking. Ik hinkel op twee gedachten. Levert een productieproces waar naar moderne maatstaven overduidelijk opmerkingen over te maken zijn zulke goede gitaren op?
Ik bespeur een zekere hang naar romantiek af en toe. Ambachtsmannen en vrouwen die door noeste arbeid een prachtige gitaar maken.
Terwijl over dit soort fabrieken met regelmaat denigrerend gedaan word:

http://www.youtube.com/watch?v=nFFvrHHct70

jerome
12 februari 2012, 12:20
Bizar, wat wordt daar nog heel veel handwerk verricht!
Je zou in eerste instantie verwachten dat het helemaal vol zou staan met (Chinese) CNC machines.
Maar ja, de Chinese handjes zijn natuurlijk veel goedkoper.
Overigens zegt het allemaal niets over de technische- en bouwkwaliteit en ook niets over de geluidskwaliteit.
Ik heb geen ervaring met Chinese gitaren maar er zijn zoveel fabrieken daar in China, er zal heus wel een Chinese gitaarfabriek bestaan die gitaren maken met een goede bouw- en geluidskwaliteit...

Pepe
12 februari 2012, 13:28
Wat handwerk betreft, elke gitaar is handwerk.
Er is geen machine waar je aan de ene kant wat ijzer en een blok hout ingooit en aan de andere kant een glimmende gitaar uitkomt.

Het merk G+L, dat zich beroept op CS achtig ambachtswerk heeft een van de meest gecomputeriseerde fabricage processen. Een stuk hout maakt het niet uit of het wordt gefiguurzaagd of ge-CNC'd.

Het grote verschil zit in de assemblage. Ik zet mijn geld eerder op een miereneukeriger oldtimer dan een snotneus met een kater van het weekend.
Ik gok dat ome Leo dat ook deed toen ie zelf de boel nog dagelijks controleerde om niet teveel gezeur van afnemers te krijgen.

Kim Wilson
12 februari 2012, 14:10
Even een long shot. Vroeger werden gitaren met de hand gemaakt, met de nodige tolerantie. Zou het misschien kunnen dat ze die tolerantie gebruikten om bijvoorbeeld de verschillen van het hout op te vangen? Met CNC zijn alle halzen exact gelijk, maar het gebruikte hout is nooit gelijk. Wellicht dat ze vroeger rekening hielden met die afwijkingen.

barno
12 februari 2012, 14:19
Even een long shot. Vroeger werden gitaren met de hand gemaakt, met de nodige tolerantie. Zou het misschien kunnen dat ze die tolerantie gebruikten om bijvoorbeeld de verschillen van het hout op te vangen? Met CNC zijn alle halzen exact gelijk, maar het gebruikte hout is nooit gelijk. Wellicht dat ze vroeger rekening hielden met die afwijkingen.

too long a shot :)

er wordt wel es gezegd dat in moderne fabrieken de boomstammen erin gaan aan ene kant, en gitaren uitrollen aan andere kant, maar zelfs bij major players komt er ook tegenwoordig nog verrassend veel handwerk aan te pas na het cnc process

Pepe
12 februari 2012, 14:24
Bij ome Leo werd ook niks verspild, als je als blok hout daar werd binnengereden eindigde je hoe dan ook in een instrument. Als het resthout echt niet meer gebruikt kon worden voor een stratocaster dan ging en naar de afdeling Rhodes of bedacht hij simpel een nieuw model.

http://www.artichokeguitars.com/published/our_collection/dat/musiclander_bodyf_b.jpg

Ulgi
12 februari 2012, 15:33
Misschien zit het ook wel 'tussen de oren' dat dure oude en handgemaakte gitaren beter klinken. Net zoiets als met een stradivarius.

http://www.nu.nl/wetenschap/2705744/stradivarius-klinkt-niet-beter-dan-moderne-viool.html

Pepe
12 februari 2012, 15:59
Wat bij mij tussen mijn oren zit is niet onbelangrijk. Sterker, dat maakt het des te meer waar.

Braindead
12 februari 2012, 18:07
Volgens mij zijn er zoveel factoren dat het erg moeilijk is te achterhalen wat het nu is dat een oudere gitaar anders (ook beter?) klinkt. Ik weet wel dat ik in het verleden vaak meerdere gitaren van eenzelfde model en type en merk heb gehad en dat er altijd een enorm verschil in zat in sound maar ook in bespeelbaarheid en feel. Verschillen die volgens mij erg persoonlijk worden gewaardeerd in termen van beter of slechter. De een zal een gitaar met een wat dikker en donkerder geluid lekkerder vinden en de feel van die net iets dikkere hals fijner en de ander juist het heldere en de feel van de wat dunnere hals, ook al gaat het dan om fracties van afmetingen.

Hout was vroeger vast anders. Kon langer groeien had schonere lucht werd misschien nog anders gedroogd en anders bewerkt en gelakt. Daaropvolgens zal het hout ook nog agen als een gitaar 50 jaar oud is dus dan heb je al een hele zooi factoren die een invloed hebben los van verlies in output van de pickups en uiteraard de mojo die natuurlijk veel doet. Neem ook eens als voorbeeld het verschil in geluid tussen een gitaar met een dikke laklaag en een dunnen laklaag of een nitro of cellulose.

ateng
13 februari 2012, 12:01
Wat een topic dit...

Het is allemaal persoonlijk en een kwestie van smaak... gevoel speelt ook een rol.
Iedereen heeft een eigen mening wat ze beter vinden maar het blijft je eigen smaak en niet van een ander dus ga een ander niet overtuigen dat een bepaald gitaar beter is dan een ander gitaar... heel fijn voor je.
Een gitaar past bij je qua sound en bespeelbaarheid en dat is toch waar het om gaat? En als een gitaar uit de jaren 50 of 60 meer jouwn ding is omdat er een verhaal achter zit prima dan.

Kwaliteit van een gitaar bepaald niet JE sound want dat bepaal je zelf door misschien een ander pickup in te plaatsen of ander fretdikte te zetten enz. Kan ook dat je een gitaar bent tegen gekomen waar je niks aan hoefde te veranderen en helemaal je de ding is... en op de hals staat gedrukt Made in China :)
Zeker is dat een PRS of een Suhr gitaar qua constructie, materiaal en afwerking wat kwaliteit betreft beter is dan een gitaar van €200.

Maar heeee dit is mijn mening ;)

jutter
13 februari 2012, 16:54
Wat een topic dit...

Het is allemaal persoonlijk en een kwestie van smaak... gevoel speelt ook een rol.
Iedereen heeft een eigen mening wat ze beter vinden maar het blijft je eigen smaak en niet van een ander dus ga een ander niet overtuigen dat een bepaald gitaar beter is dan een ander gitaar... heel fijn voor je.
Een gitaar past bij je qua sound en bespeelbaarheid en dat is toch waar het om gaat? En als een gitaar uit de jaren 50 of 60 meer jouwn ding is omdat er een verhaal achter zit prima dan.

Kwaliteit van een gitaar bepaald niet JE sound want dat bepaal je zelf door misschien een ander pickup in te plaatsen of ander fretdikte te zetten enz. Kan ook dat je een gitaar bent tegen gekomen waar je niks aan hoefde te veranderen en helemaal je de ding is... en op de hals staat gedrukt Made in China :)
Zeker is dat een PRS of een Suhr gitaar qua constructie, materiaal en afwerking wat kwaliteit betreft beter is dan een gitaar van €200.

Maar heeee dit is mijn mening ;)

Tja, helemaal met je eens! En hier hoeft niets meer aan toegevoegd te worden!

jerome
13 februari 2012, 18:16
Wat handwerk betreft, elke gitaar is handwerk.
Er is geen machine waar je aan de ene kant wat ijzer en een blok hout ingooit en aan de andere kant een glimmende gitaar uitkomt.
.

Klinkt misschien raar, maar dat is waarschijnlijk een kwestie van tijd...;)
In sommige gitaarfabrieken gaat de productie van de onderdelen al helemaal volautomatisch. Balken hout gaan een vierzijdige CNC schaaf/freesbank in, vervolgens door een samenvoeg-/lijmstraat en na het drogen worden er volautomatisch achter elkaar body's uitgefreesd.
Halzen en toetsen worden ook al volautomatisch gefreesd.
Het assembleren zou ook al voor 80% automatisch kunnen gebeuren met robotassemblagestraten.
Maar dat zou alleen in landen met hoge arbeidslonen en met grote productieaantallen rendabel zijn.
Het besnaren en het afstellen/intoneren zal waarschijnlijk altijd wel handwerk blijven... ;)
Ik kom bij allerlei Westeuropese fabrieken en als je ziet wat er mogelijk is.
Laatst weer bij een turbofabriek geweest, aan 1 kant van een lijn gaan alle onderdelen, bouten en moeren erin en aan de andere kant komen er compleet geassembleerde turbo's uit...

California Jam
13 februari 2012, 19:40
Is het niet een beetje als: 'Beauty is in the eye of the beholder'.

Met andere woorden, JIJ vindt iets mooi (lees 'beter' enzovoort) en dat is toch wat het belangrijkste is.

Ik heb net foto's van mijn strats in het Strato topic neergeplempt en tuurlijk, die Squier is volgens velen ruk maar IK vind het een top gitaar. Ja, hij is niet oud maar so what?
En ja, mijn '77 strat is wel oud (ouder dan menigeen hier denk ik) maar ook zij heeft haar nukken. Is ze daarom slecht? Nee, ze is anders.

(ik merk nu pas op dat ik over de '77 in de 'zij' vorm spreek. Als m'n vrouw dat hoort....)

wireman
14 februari 2012, 06:40
Mijn '57 reissue see-thru blonde strat uit 2009 is door de nitro lak nu helemaal aan het vergelen en bij elke kras gaat ie beter klinken.. ;)

Een gitaar is erg persoonlijk.. Zo persoonlijk dat ook tal van beroemde en rijke gitaristen maar vast blijven houden aan 'hun' gitaar.. Nostalgie of omdat het gewoon een retegoed instrument is?

Waarom speelt mijn grote held Gilmour nog altijd op zn afgekloven '69 er met diverse slecht gerepareerde verbouwingen en opgevulde gaten? Omdat hij geen nieuwe kan betalen? En dat is er maar een van velen! Een gitaar vertelt het verhaal van de gitarist erachter.. en dat maakt het mooi! Oud is nostalgie en oud is 'mojo'... muziek is mojo.. Waarom nog altijd Hendrix de hemel inprijzen.. Omdat er vandaag de dag geen goeie gitaristen zijn? Het doet ons terugdenken aan waar het allemaal begon.. noem het voor de gein de heilige graal.. (wat in de indiana jones film ook een oude kutbeker bleek te zijn)

Oude gitaren zijn gewoon cool.. Net zoals velen nieuwe gitaren er 'oud' uit willen laten zien en hier grif voor betalen..

Dat is ook meteen de reden dat ik een schijthekel aan 'gerelicte' gitaren heb.. Koop dan gewoon een oudje!