Prijs voor een originele Fender Stratocaster uit 1964 (alleen een refinish)

[SaferSephy]

Ik kan via via een strat kopen uit '64. Geheel origineel (zelfs geen refret), hij is alleen gerefinished (in Oly White).

Wat zou hiervoor een goede prijs zijn? Ik heb links en rechts gekeken maar dan vind ik alleen originele, welke zo rond de 20.000 liggen. Wat is de invloed van een refinish...zou dit een 5.000 schelen of een 10.000? Ik zat zelf te denken aan een marktwaarde van ongeveer 14.000 maar weet niet of dit reeel is?

[bass blom]

brrr :hide: wat een bak geld.

[LGK]

Ben je echt van plan om 20.000 euro neer te leggen voor een gitaar?? :eek:

[SaferSephy]

Ben je echt van plan om 20.000 euro neer te leggen voor een gitaar?? :eek:

Nee, laat ik er op houden dat ik niet de marktwaarde ga betalen, maar wel wil weten hoeveel hij normaal zou kosten :)

[edje kadetje]

ik voel een discussie aankomen over de echtheid van de gitaar en de ethiek van het kopen voor een te lage, of verkopen voor een te hoge prijs, waarbij sprake is van een verschil in informatie over de marktwaarde van het betreffende instrument tussen koper en verkoper.

Als het instrument voor een waarde tussen 0 en de marktwaarde wordt verkocht:
wie heeft dan wie bedot?
De koper omdat hij wist dat het instrument veel meer waard was, of de verkoper omdat hij wist dat het een copy was?

Maar evengoed ontstaat er een fijne discussie over de vraag:
klinkt een instrument van 20.000 euro echt 6x zo goed als een instrument van ruim 3.000
of
ben ik met mijn gitaarspel wel zo'n gitaar waard?

Of anders: jaloezie van mijn kant naar de TS dat hij/zij kennelijk kan nadenken over de aanschaf van zo'n instrument (of het nou voor 10 of voor 20 is, het is iets boven mijn budget).

[ieme]

Ouwe strats, linke handel, er zijn meer ouwe strats in omloop dan er ooit gemaakt zijn... Prijs is moeilijk te zeggen, in Amerika zijn de prijzen de laatste 2 jaar een heel stuk gezakt...

[Mitch]

Het is misschien een gek idee, maar misschien kan er ook gereageerd worden als je enige informatie hebt over richtprijzen in plaats van op zijn Hollands weer te gaan lopen zeiken over dat het duur is :dontgeti:

Ik sluit me aan bij ieme: de prijzen in de VS zijn stevig gedaald. Daarbij was het al nooit één op één. De prijzen in Europa lagen toch vaak iets lager dan in de VS. Persoonlijk zou ik zeggen dat je eerder onder de 10k moet denken dan 20k.

[SaferSephy]

Ouwe strats, linke handel, er zijn meer ouwe strats in omloop dan er ooit gemaakt zijn... Prijs is moeilijk te zeggen, in Amerika zijn de prijzen de laatste 2 jaar een heel stuk gezakt...

Klopt wat je zegt over ouwe strats. Het is echter wel zo dat ik de verkoper en de historie van de gitaar al meer dan 25 jaar ken. dus de authenticiteit is gegarandeerd.

[ieme]

Vergeet niet dat er een groot verschil zit in de prijs met of zonder inruil hè? 10000 cash neerleggen is op dit moment niet aan veel mensen besteed dus is dat als koper een goed uitgangspunt. Er komen nu veel ouwe strats in omloop omdat er een hoop mensen zijn die cash nodig hebben. Qua prijs als alles origineel is, Inc trem arm en koffer... Het is een pre CBS... Refin is toch wel drukkend voor de prijs. Is het factory refin of elders gedaan?

[Kingfisher]

Jammer genoeg daalt de marktwaarde van een instrument exponentieel met de hoeveelheid veranderingen die aangebracht zijn. Een refinished zal minder dan de helft van een origineel examplaar zijn. Ironisch genoeg, een volledige afgeragde maar originele versie zal meer waard zijn dan de gerefinishde versie.
Dus de waarde als collectorsitem is vrij laag, blijft alleen nog de waarde als instrument.

Dus bij jouw exemplaar zullen de speelkwaliteiten de doorslag geven.

[muziekschuur]

Of tie zelf overgespoten is of via een goede spuiter, het is geen originele Fender meer in mijn optiek. En dan de vraag, is het een goed instrument. Ik vermoed, waarde tussen de 2.500 en 3500 euro... En dat is al een serieus bedrag.

[ieme]

Origineel gaan ze voor 16 tot 20 k, puur op collecters vallue
Refin kost je 40 tot 60% dus afhankelijk van de bespeelbaarheid denk ik dat je tussen de 6 en 9 k zit.

[jutter]

Origineel gaan ze voor 16 tot 20 k, puur op collecters vallue
Refin kost je 40 tot 60% dus afhankelijk van de bespeelbaarheid denk ik dat je tussen de 7 en 11 k zit.

Je was me net voor.

Rond de 8000,00. Meer niet. Was hij helemaal origineel en nog in topconditie dan misschien 12000,00.

[geert1976]

ik denk dat de waarde max tussen de 6 a 7 k ligt en echt niet meer

[ieme]

Wat wil je er mee trouwens? Als investering? Want dan moet je deze gitaar niet hebben, dan moet je een geheel originele vinden. Zoek je een strat met ouwe feeling!? Of ben je gewoon verliefd op DEZE gitaar? Ga er op spelen en bedenk ook wat hij voor jou gevoel waard is..

[r3ubu3r]

ALS ik er ooit een ga kopen, is het denk ik vooral om de historie van de gitaar. zo'n gitaar is bijna 50 jaar oud, moet je nagaan hoeveel mensen erop hebben gespeeld en waar! :crazyhappy:

zo'n gitaar koop je niet voor het speelgevoel, maar meer voor de emotionele gevoel

(lijkt me)

[benwave]

Bedragen van 15000- 20000 voor een origineel exemplaar, en bedragen van 8000-10000 voor een refinsch zijn echt verleden tijd
Dit is mijn 1965 Strat origineel op een refret na, die bracht een jaar of drie geleden 8000 euro
geveild op Ebay de. Inmiddels zijn de bedragen alleen maar minder geworden.


http://i668.photobucket.com/albums/vv43/Benwave/totalfrontandback.jpg

Vragen is èèn krijgen is twee.

[ieme]

Klopt wat benwave zegt, je kan wel de hoofdprijs vragen maar krijgt t tegenwoordig toch Niet cash...

[jutter]

Wat wil je er mee trouwens? Als investering? Want dan moet je deze gitaar niet hebben, dan moet je een geheel originele vinden. Zoek je een strat met ouwe feeling!? Of ben je gewoon verliefd op DEZE gitaar? Ga er op spelen en bedenk ook wat hij voor jou gevoel waard is..

Laatst ging ik kijken voor een '65er en helemaal origineel. Afgezien van de prijs vond ik het echt geen player. De sound viel me erg tegen en de hals lag me niet. Was leuk voor aan de muur, meer niet. Voor dat geld kun je beter een CS'er kopen.

[TimoSomers]

Ik heb een 63 hals op een 64 body, ben benieuwd wat dat met de prijs doet.
Verder helemaal origineel.

[kenx]

Ik ga eveneens akkoord met Geert1976... 6000-7000, meer zal de gitaar niet gaan... De prijzen die je noemde in de eerste post zijn volledig onrealistisch.

[terrasbeest]

Ik speel zelf het meest op een 66 of 67 Gibson. Maar eerlijk : nieuwe gitaren zijn gewoon beter, m'n 2011 Tele bvb.

Dit is een interessant artikel. Handgebouwde instrumenten,geen spul uit een fabriek :

http://www.nytimes.com/2012/01/03/science/in-play-off-between-old-and-new-violins-stradivarius-lags.html?scp=2&sq=violin&st=cse

[ieme]

Ik speel zelf het meest op een 66 of 67 Gibson. Maar eerlijk : nieuwe gitaren zijn gewoon beter, m'n 2011 Tele bvb.



Ben ik niet met je eens

[LGK]

Ik speel zelf het meest op een 66 of 67 Gibson. Maar eerlijk : nieuwe gitaren zijn gewoon beter, m'n 2011 Tele bvb.

Nee ben ik het ook niet mee eens... :hide:

[kenx]

Nee ben ik het ook niet mee eens... :hide:

Ik ook niet. De kwaliteit is toch nog steeds verschillend, valt niet te vergelijken.

[LGK]

De kwaliteit is toch nog steeds verschillend, valt niet te vergelijken.

Nou ja... Mijn gitaar leraar heeft een CIJ strat uit 1984 (ongerveer) en heb er ff op gespeeld...
Toen in een winkel een american st geprobeert, vond die japper toch 10x beter klinken... :hide:

Grz

[Tabula Rasa]

Volgens mij maakt het geen zak uit. Vroeger werd er troep gemaakt, net als nu. De troep uit 1954 is rond 1965, toen het gewoon oude meuk was verdwenen naar kliko's kleine neefjes die bij een kampvuur het ding uiteindelijk in de fik staken etc,....

Voordat een 1954 strat vintage en waardevol was, is er een periode geweest dat het gewone oude meuk was.

Alleen de allerbeste exemplaren bleven bewaard, gekoesterd en geliefd.

Volgens mij was er vroeger net zo veel troep als nu.

[Tabula Rasa]

Nou ja... Mijn gitaar leraar heeft een CIJ strat uit 1984 (ongerveer) en heb er ff op gespeeld...
Toen in een winkel een american st geprobeert, vond die japper toch 10x beter klinken... :hide:

Grz

Je gitaarleraar heeft dat ding waarschijnlijk al jaren. Elementhoogte is mogelijk eindeloos afgesteld. Favoriete setje snaren is ondertussen ook al bekend. Topkam helemaal ingesleten op dat setje. Mogelijk is de intonatie al eindeloos afgesteld totdat deze perfect was. Eq op de versterker staat ondertussen wel precies zoals ie moet staan.

Jij pakt bij Feedback een strat uit het rek waar de afstelling waarschijnlijk nog 10x beter van kan, prikt hem in een versterker die je nog niet helemaal kent en probeert dan het maximale eruit te halen?

Beetje kromme vergelijking.

[LGK]

Je gitaarleraar heeft dat ding waarschijnlijk al jaren. Elementhoogte is mogelijk eindeloos afgesteld. Favoriete setje snaren is ondertussen ook al bekend. Topkam helemaal ingesleten op dat setje. Mogelijk is de intonatie al eindeloos afgesteld totdat deze perfect was. Eq op de versterker staat ondertussen wel precies zoals ie moet staan.

Jij pakt bij Feedback een strat uit het rek waar de afstelling waarschijnlijk nog 10x beter van kan, prikt hem in een versterker die je nog niet helemaal kent en probeert dan het maximale eruit te halen?

Beetje kromme vergelijking.

Tja.. Mischien heb je wel gelijk.... (ik weet het eigenlijk wel zeker)

[kenx]

Tja.. Mischien heb je wel gelijk.... (ik weet het eigenlijk wel zeker)

Ook hier ga ik mee akkoord, maar je kan niet ontkennen dat het ondertussen gigantische massaproductie geworden is, en dat ze zoveel mogelijk proberen de kosten te drukken om voor zo weinig mogelijk geld, veel te kunnen verdienen. En volgens mij was dat toen veel minder, maar ik kan met mijn 17 jaar en 8 maanden fout zijn natuurlijk, ik was er toen nl nog niet.

[Tabula Rasa]

Tja.. Mischien heb je wel gelijk.... (ik weet het eigenlijk wel zeker)

Hey, luister Smurf! Ik heb ALTIJD gelijk.


dat ze zoveel mogelijk proberen de kosten te drukken om voor zo weinig mogelijk geld, veel te kunnen verdienen. En volgens mij was dat toen veel minder,

ome Leo probeerde ook alles zo goedkoop mogelijk inelkaar te flansen.

Waarom zijn fendernecks recht, zonder scarfjoint, uit een plak in een normale handelsdikte. Waarom zijn de bodies 1 3/4 inch dik? Waarom elzen en essen en soms in het verleden pine?

dat kon ik voor weinig, dichtbij krijgen.

[Fireburst]

Ook hier ga ik mee akkoord, maar je kan niet ontkennen dat het ondertussen gigantische massaproductie geworden is, en dat ze zoveel mogelijk proberen de kosten te drukken om voor zo weinig mogelijk geld, veel te kunnen verdienen. En volgens mij was dat toen veel minder, maar ik kan met mijn 17 jaar en 8 maanden fout zijn natuurlijk, ik was er toen nl nog niet.

Met machines als PLEK kunnen halzen tegenwoordig de perfectie benaderen, ondanks de massaproductie. Om maar even te duiden dat 'moderne' productiemethodes ook voordelen kunnen hebben.
En ja, om nu al "vroeger was alles beter" te zeggen ben je nog te jong...:)

Aan TS : los van wat hier gezegd wordt zou je best het internet afspeuren en zo onderzoeken wat die dingen tegenwoordig doen. Enkel Marktplaats als voorbeeld dient tot niet veel, daar komen er misschien 2 of 3 per jaar van voorbij? Ebay (.com en .de), winkels als frettedamericana en zo.... google je enkele uren helemaal voorbij en je zal al veel wijzer zijn.

[barno]

Oude strats klinken vaak beter door het soort hout (het alder en zeker het swampash van 50 jaar geleden was wezenlijk anders dan wat er tegenwoordig geoogst wordt). Ook de droogte van oud hout geeft een resonatie aan de gitaar die je bij nieuwe niet zult hebben. demagnitsering van de pups en...

Ik zeg niet dat het allemaal winners zijn, die ouwe strats, maar ik heb op ouwe strats gespeeld die de hype absoluut verrechtvaardigden.

[Jasper.]

Maar was dat hout ook zo anders toen dat net geoogst was?

[barno]

Maar was dat hout ook zo anders toen dat net geoogst was?

ja dus,
swamp ash was vroeger veel minder schaars, dikkere en dus oudere bomen, meer airpockets in het hout. Nu vindt je vaak swamp ash dat bijna even zwaar is als northern ash

[terrasbeest]

ja dus,
swamp ash was vroeger veel minder schaars, dikkere en dus oudere bomen, meer airpockets in het hout. Nu vindt je vaak swamp ash dat bijna even zwaar is als northern ash

Wist ik niet.
Maar de prijs vermenigvuldigen met 10? Voor een electrische gitaar dan nog...

Dit daarentegen :

http://www.youtube.com/watch?v=wDf9By_gyNg&feature=related

[barno]

Wist ik niet.
Maar de prijs vermenigvuldigen met 10? Voor een electrische gitaar dan nog...

Dit daarentegen :

http://www.youtube.com/watch?v=wDf9By_gyNg&feature=related

ah, heb de eer gehad die gitaar es te mogen vasthouden (op diezelfde beurs) en van Ken Parker himself uitleg gekregen over concept en bouw: geweldig.

maar ouwe strats... het is vooral ook een marktgegeven natuurlijk: vraag en aanbod weetjewel

[guitarkid]

Het is misschien een gek idee, maar misschien kan er ook gereageerd worden als je enige informatie hebt over richtprijzen in plaats van op zijn Hollands weer te gaan lopen zeiken over dat het duur is :dontgeti:


+1. En over het feit dat het misschien geen echte is. For the sake of the arguement: deze gitaar is echt en er wordt alleen gevraagd wat hij wat kan waard zijn, incl. refinish!


Of tie zelf overgespoten is of via een goede spuiter, het is geen originele Fender meer in mijn optiek. En dan de vraag, is het een goed instrument. Ik vermoed, waarde tussen de 2.500 en 3500 euro... En dat is al een serieus bedrag.

Welterusten....! Nou, daar haal ik 'm kruipend nog voor op en verkoop 'm evt. voor misschien wel het dubbele, refinished en al!

[Little Jay]

Even olie op het vuur met een waargebeurd verhaal:

Ik heb bij gitarist/organist Will Sophie thuis eens op een hele vroege Strat gespeeld, ik meen dat die van Ted Oberg was... een '57er? Een oude sunburst met maple hals in elk geval, lekker afgeragt en vol butsen en krassen.

Ik heb er onversterkt op gespeeld en inderdaad, die plank resoneerde véél beter dan mijn USA Std Strat uit '91. Hij resoneerde bijna net zo goed als mijn Japanse Fernandes '57 The Revival Strat........

:D

[guitarkid]

Even olie op het vuur met een waargebeurd verhaal:

Ik heb bij gitarist/organist Will Sophie thuis eens op een hele vroege Strat gespeeld, ik meen dat die van Ted Oberg was... een '57er? Een oude sunburst met maple hals in elk geval, lekker afgeragt en vol butsen en krassen.

Ik heb er onversterkt op gespeeld en inderdaad, die plank resoneerde véél beter dan mijn USA Std Strat uit '91. Hij resoneerde bijna net zo goed als mijn Japanse Fernandes '57 The Revival Strat........

:D

Da's met recht een '57 Revival. :strat: Dat zijn overigens hele fijne gitaren, (maar dat wist je al... ;) )
Ik heb een oudere Fernandes Tele Custom gehad. Smullen! Maar ja, verkocht in een vlaag van verstandsverbijstering.... :(

[peter_heijnen]

Ik heb er onversterkt op gespeeld en inderdaad, die plank resoneerde véél beter dan mijn USA Std Strat uit '91. Hij resoneerde bijna net zo goed als mijn Japanse Fernandes '57 The Revival Strat........
Maar dan weet je ook dat je op een echt goede strat hebt gespeeld. Wil is er al zo lang mee bezig en heeft altijd goede gitaren gehad/geselecteerd.

[ieme]

+1. En over het feit dat het misschien geen echte is. For the sake of the arguement: deze gitaar is echt en er wordt alleen gevraagd wat hij wat kan waard zijn, incl. refinish!



Welterusten....! Nou, daar haal ik 'm kruipend nog voor op en verkoop 'm evt. voor misschien wel het dubbele, refinished en al!


Voor die prijs wil ik ook wel 5 stuks

[Little Jay]

Maar dan weet je ook dat je op een echt goede strat hebt gespeeld. Wil is er al zo lang mee bezig en heeft altijd goede gitaren gehad/geselecteerd.

Will weet zeker wel goede gitaren te selecteren! Deze gitaar was overigens niet van hem zelf, maar ik meen van Ted Oberg (of een andere aan Living Blues gerelateerde persoon).

Ja, ik chargeer natuurlijk een beetje: die Strat was echt klasse en had mojo, dat voelde je meteen toen je 'm oppakte. Waar dat dan precies aan ligt weet ik niet. Oud uitgedroogd hout? Ik heb wel eens iets gelezen over hars in jong hout dat langzaam droogt en dan gaat breken onder invloed van resonanties en dat dat bepaalt hoe het stuk hout uiteindelijk resoneert. En dan zou de hars dus anders breken bij een 'slechte' gitarist dan bij een 'goede' gitarist (of bij een andere muziekstijl). Kijk, dat vind ik dan wel mooi om te geloven, dan gaat er echte een beetje van de 'geest' van wie er op heeft gespeeld in de gitaar zitten.

Maar over het algemeen sluit ik me wel aan bij de strekking van het topic: Leo bouwde zo goedkoop mogelijk, maar wat destijds als goedkoop en snel geproduceerd kwalificeerde, is niet hetzelfde als volgens de huidige maatstaven: hout was toen beter en vooral goedkoper verkrijgbaar, waardoor de algehele kwaliteit beter kon zijn, dus ook goedkoop productiehout voor gitaren. En ik neig ernaar te stellen dat vakmanschap en arbeidsethiek onder de gemiddelde fabrieksarbeider destijds ook op een hoger plan stonden, maar dat kan ik nergens staven, dus dat is misschien wel onzin.

Of dat alles de hogere prijs van oude instrumenten rechtvaardigt moet iedereen maar voor zichzelf beoordelen (ik vond 1100 euro voor m'n Gibson al erg veel geld voor een gebruiksvoorwerp waar misschien 250 euro aan materiaal in zit). Verzamelwoede en de economie van vraag en aanbod zit in ieder geval tussen de oren van mensen, dat weet ik wel. En dat heeft er wel voor gezorgd dat er een ontkoppeling tussen de prijs en de kwaliteit is ontstaan: ook voor een maandagmorgen strat met noesten in het hout uit '57 worden door de verzamelaar hoge bedragen betaald als 'ie er maagdelijk uitziet (want nauwelijks bespeeld, want het ding klonk en speelde gewoon niet lekker ;-).

En goede instrumenten vind je ook onder de goedkope Aziatische fabrieksklonen, dus als je dan die oude Strat wilt kopen, geef dan in godsnaam toe dat je dat uiteindelijk doet omdat je gewoon het geld hebt en je gewoon gevoelig bent voor de tussen de oren zittende mojo en je zoiets gewoon wilt hebben om de heb. Mag toch? Niks mis mee hoor!

[terrasbeest]

ah, heb de eer gehad die gitaar es te mogen vasthouden (op diezelfde beurs) en van Ken Parker himself uitleg gekregen over concept en bouw: geweldig.

maar ouwe strats... het is vooral ook een marktgegeven natuurlijk: vraag en aanbod weetjewel

OT: Heb je ook het optreden gezien?
Ik had geen zin om er alleen naar toe te trekken, maar ik heb ze vorig jaar gezien in Evergem :

http://www.youtube.com/watch?v=2VYNEPN61U4

[Pepe]

I am with Barno. Bouwen kunnen ze nu ook, in ieder geval nauwkeuriger en consequenter. Maar goed gedroogd oud hout, dat is een ander verhaal. Je hoort het hout droger worden naarmate je oudere gitaren bespeelt, de bassen worden strakker, het midden egaliseert en het scherpe verdwijnt uit het hoog.. het wordt gewoon muzikaler en transparanter. Niet alleen bij dure gitaren, het geldt net zo hard voor een masonite Danelectro.
Eigenlijk de enige reden waarom ik toch liever een oude gitaar heb dan een Customshop, visueel kunnen ze alles perfect namaken maar zolang ze van de grote stapel hout selecteren, ook al hebben ze eerste keus....

[DemolitionColorScheme]

Ik heb wel eens iets gelezen over hars in jong hout dat langzaam droogt en dan gaat breken onder invloed van resonanties en dat dat bepaalt hoe het stuk hout uiteindelijk resoneert. En dan zou de hars dus anders breken bij een 'slechte' gitarist dan bij een 'goede' gitarist (of bij een andere muziekstijl). Kijk, dat vind ik dan wel mooi om te geloven, dan gaat er echte een beetje van de 'geest' van wie er op heeft gespeeld in de gitaar zitten.
Dear lord ...

[ieme]

Monkey sandwich...

[pueblo]

mijn celloleerkracht zei iets dergerlijks over mijn cello. iets in de trant van: je mag blij zijn dat de cello al ingespeeld is geweest door een goede muzikant, misvorm die klank niet.
bij een ander cellootje merk ik ook dat die beter gaat klinken naarmate ik die langer heb (weg uit de tergende handen).

Ik weet niet hoe het komt, maar ook mijn akoestische gitaren, echt budget modellen (daytone en een goedkope hohner), vind ik beter klinken dan veel huidige budgetmodelletjes.

[ieme]

mijn celloleerkracht zei iets dergerlijks over mijn cello. iets in de trant van: je mag blij zijn dat de cello al ingespeeld is geweest door een goede muzikant, misvorm die klank niet.
bij een ander cellootje merk ik ook dat die beter gaat klinken naarmate ik die langer heb (weg uit de tergende handen).

Ik weet niet hoe het komt, maar ook mijn akoestische gitaren, echt budget modellen (daytone en een goedkope hohner), vind ik beter klinken dan veel huidige budgetmodelletjes.

Hou op met die onzin, zo verkoop ik nooit weer wat!!!

[FruscianteFan]

mijn celloleerkracht zei iets dergerlijks over mijn cello. iets in de trant van: je mag blij zijn dat de cello al ingespeeld is geweest door een goede muzikant, misvorm die klank niet.
bij een ander cellootje merk ik ook dat die beter gaat klinken naarmate ik die langer heb (weg uit de tergende handen).

Ik weet niet hoe het komt, maar ook mijn akoestische gitaren, echt budget modellen (daytone en een goedkope hohner), vind ik beter klinken dan veel huidige budgetmodelletjes.
Geloof het of niet, maar ik heb dus enkele jaren terug bij een filiaal van de Marskramer voor €10 een gitaar meegenomen. Zat flinke korting op (1 of 2 keer voor de helft van de prijs, weet niet meer) en aangezien er maar 5 snaren op zaten ging er nog eens de helft af. Ik kocht haar omdat ik voor €20 een gitaar niet kon laten liggen - laat staan voor €10 - maar ik ging er eigenlijk niet van uit dat het iets fatsoenlijks was.

Eigenlijk was ze nauwelijks bespeelbaar (vervelende hals), verschillende noten sloegen meteen dood, klonk nergens naar. Daardoor vond ik het ook niet waard om er een fatsoenlijk setje snaren op te leggen. Echter, onder het mom van 'deze gitaar is toch niets waard', heb ik haar verschillende malen meegenomen op tripjes enzo. Ik begon me steeds meer te verbazen over dat er best een fatsoenlijk geluid uit komt. Sterker nog, het is gewoon een mooi geluid. Zal deels liggen aan het feit dat er nu 'echte' snaren op zitten (toegegeven, zelfs als je ze uit Amerika bestelt zijn Elixirs ongeveer even duur als de gitaar zelf), maar ik geloof best dat ze ingespeeld is, en daardoor gewoon echt goed klinkt. Niet te vergelijken met gitaren van > €1000, maar wel degelijk een erg fijne gitaar.

[zjanke]

Ik heb een hele goede gitaar, maar omdat ik die al had toen ik nog niet zo goed kon spelen is de hars door verkeerde resonanties scheef ingedroogd en nu klinkt mijn gitaar minder goed dan eigenlijk zou moeten kunnen :crazyhappy:

Ik geloof best dat goed hout op een bepaalde manier droogt en daardoor beter kan gaan klinken, maar dat het komt door de juiste vibraties van een goede muzikant lijkt me onzin. Wat ik me wel goed kan voorstellen is dat een goed muzikant een goed instrument uitzoekt, simpelweg omdat bij de eerste keuze van een nieuw instrument bepaalde goede exemplaren voor zo iemand er gewoon uitspringen. Dus een goed instrument wat van een goede muzikant is geweest zal misschien wel wat vaker voorkomen, kwestie van simpele statistiek....
Verder leer je een instrument beter kennen naar mate je er vaker op speelt en dus zul je de goede eigenschappen beter kunnen benutten en de slechte makkelijker kunnen omzeilen, maar dat heeft niets te maken met het beter gaan klinken van het instrument zelf...

[Little Jay]

Dear lord ...

Haha! Dat is de juiste reactie denk ik... ik zei ook dat ik het wel wilde geloven hè! Net zoals je in de Dear Lord moet doen.... da's ook een sterk verhaal zonder wetenschappelijke onderbouwing ;)

[barno]

ik ben zelf nogal van de theorie: oud is goed zoals ik eerder schreef. Anderzijds las ik onlangs dit in de krant: ....

Een oude viool, zoals een 18e-eeuwse Stradivarius of een Guarnieri, klinkt niet beter dan een modern instrument. Als violisten niet kunnen zien op welk instrument zij spelen, kunnen zij aan de hand van de klank geen onderscheid maken tussen oude en nieuwe violen.

Dat heeft een groep wetenschappers rond Claudia Fritz van de Universiteit van Parijs vastgesteld.

Zij schrijven over de resultaten van hun experiment in de Proceedings van de Amerikaanse Nationale Academie van Wetenschappen. Veel musici zeggen dat zij aan de klank van het instrument direct kunnen horen of het om een oude of moderne viool gaat.

Donkere hotelkamer
Fritz en haar medewerkers lieten 21 ervaren violisten in een verduisterde hotelkamer en met lasbrillen op zes violen spelen. Het betrof twee Stradivariussen, één Guarneri en drie moderne instrumenten.

De musici moesten de kwaliteit van de violen beoordelen naar onder meer toonkleur en bespeelbaarheid. Zij moesten ook aangeven welke viool zij het eerst en welke zij het laatst mee naar huis zouden nemen om erop te spelen. Slechts 8 van de 23 violisten gaven aan een oude viool de voorkeur. Een van de twee violen van Stradivari kwam zelfs als slechtste uit de bus.

Instrument waarderen
In plaats van naar het 'geheim' van de Italiaanse vioolbouwers Antonio Stradivari en Giuseppe Antonio Guarneri te zoeken, zouden deskundigen in de toekomst beter kunnen onderzoeken hoe musici hun instrument waarderen, menen de onderzoekers. Er moet worden gekeken aan welke kenmerken zij een bijzondere waarde hechten en hoe die met meetbare eigenschappen van het instrument samenhangen. (mvdb)
02/01/12 14u01

[Little Jay]

Zelfde artikel werd eerder in het topic al naar gelinked ;-)

Interessant is dan ook de vraag naar vergelijkingen die wel eens worden gedaan zonder blindfold: zoals een '58 ES-335 vergelijken met de CS re-issue o.i.d. (stond laatst in Gitarre&Bass door Udo Pfeifer).

In hoeverre denk je dan te horen dat de oude gitaar beter klinkt omdat je ook verwacht dat die beter klinkt? Zouden onze hersenen ons bedotten? Als je dat krantenartikel mag geloven wel dus!

[kapepper]

op dit moment heb ik enkel oude en oudere gitaren, en de enige recente heb ik zelfs onlangs verkocht

ik kan met zekerheid vaststellen dat mijn fascinatie/interesse meer is dan enkel toon en geluid: ik ben daar eerlijk gezegd niet goed genoeg voor om nu het verschil te horen tussen oud en nieuw hout. Mijn avri 52 klonk enorm goed, als ook mijn fender tele custom

mijn interesse in "vintage" gitaren heft meer te maken met

- interesse in gschiedenis van het merk en de gitaar zelf
- nostalgie
- gevoel: een hals die al duizend keer is vastgepakt voelt lekkerder dan een splinternieuwe
- materialen die gebruikt zijn zijn toch nog altijd iets fijner/echter dan die in nieuwe gitaren
- ook al bestond er inde jaren zestig bandwerk, het zal toch niet zijn zoals het vreoger was
- een "uniek" iets willen hebben
- en als je goed koopt verlies je weinig geld

voila :)

[Little Jay]

op dit moment heb ik enkel oude en oudere gitaren, en de enige recente heb ik zelfs onlangs verkocht

ik kan met zekerheid vaststellen dat mijn fascinatie/interesse meer is dan enkel toon en geluid: ik ben daar eerlijk gezegd niet goed genoeg voor om nu het verschil te horen tussen oud en nieuw hout. Mijn avri 52 klonk enorm goed, als ook mijn fender tele custom

mijn interesse in "vintage" gitaren heft meer te maken met

- interesse in gschiedenis van het merk en de gitaar zelf
- nostalgie
- gevoel: een hals die al duizend keer is vastgepakt voelt lekkerder dan een splinternieuwe
- materialen die gebruikt zijn zijn toch nog altijd iets fijner/echter dan die in nieuwe gitaren
- ook al bestond er inde jaren zestig bandwerk, het zal toch niet zijn zoals het vreoger was
- een "uniek" iets willen hebben
- en als je goed koopt verlies je weinig geld

voila :)

Helemaal mee eens!

[terrasbeest]

Op een ander forum werd volgende 'test' gedaan, de ' deelnemers' waren allen ervaren jazz gitaristen :

http://www.youtube.com/watch?v=OMaoRbfpb4E

IIRC had ééntje het goed....

[kenx]

op dit moment heb ik enkel oude en oudere gitaren, en de enige recente heb ik zelfs onlangs verkocht

ik kan met zekerheid vaststellen dat mijn fascinatie/interesse meer is dan enkel toon en geluid: ik ben daar eerlijk gezegd niet goed genoeg voor om nu het verschil te horen tussen oud en nieuw hout. Mijn avri 52 klonk enorm goed, als ook mijn fender tele custom

mijn interesse in "vintage" gitaren heft meer te maken met

- interesse in gschiedenis van het merk en de gitaar zelf
- nostalgie
- gevoel: een hals die al duizend keer is vastgepakt voelt lekkerder dan een splinternieuwe
- materialen die gebruikt zijn zijn toch nog altijd iets fijner/echter dan die in nieuwe gitaren
- ook al bestond er inde jaren zestig bandwerk, het zal toch niet zijn zoals het vreoger was
- een "uniek" iets willen hebben
- en als je goed koopt verlies je weinig geld

voila :)

Helemaal mee eens.

[ieme]

Ik heb een Gibson lp uit 57, het is bijna m'n minst favoriete gitaar. Daarom speel ik er bijna nooit op en ligt ie in de opslag. Ik speel wel veel op m'n haar en nash strats, niet oud maar wel oude feeling met goede bespeelbaarheid.

[Mitch]

Als we dan toch al off topic zijn :D
Mijn oudste gitaar ('68..) heeft zonder meer de meest bijzondere klank. Maar ja, het is ook een apart beestje, hol met pittige pickups. En dat goed uitgedroogde gelamineerde hout, of dat nou zo bijzonder is... :???:
Ik heb ook al wel een '73 Ibanez gehad, kwaliteitje nada. Dat ding bleef een irritant schel hoog houden, ondanks zijn leeftijd. Zelfde merk '83, iets betere bouwkwaliteit: nog steeds irritant hoog en dat ding was goed bespeeld.
Ik heb ook genoeg prachtige gitaren gehoord van 25+ jaar oud, maar even zo goed van een jaar of 5. Ik snap de vage nonsens term "mojo" maar al te goed, maar leeftijd an sich zegt me helemaal niets.

[guitarkid]

Zelfde artikel werd eerder in het topic al naar gelinked ;-)

Interessant is dan ook de vraag naar vergelijkingen die wel eens worden gedaan zonder blindfold: zoals een '58 ES-335 vergelijken met de CS re-issue o.i.d. (stond laatst in Gitarre&Bass door Udo Pfeifer).

In hoeverre denk je dan te horen dat de oude gitaar beter klinkt omdat je ook verwacht dat die beter klinkt? Zouden onze hersenen ons bedotten? Als je dat krantenartikel mag geloven wel dus!

Ik weet het wel zeker! Rond 1987/88 kwam ik de gitarist Teye Wijnterp (inderdaad, van Teye's Guitars http://teye-guitars.com/ ) regelmatig tegen en jamden we in of buiten achter een al lang niet meer bestaande muziekzaak in Groningen. Hij had een merkloze Strat, waar hij zelf een Fender decal op gemaakt had. Hoe weet ik niet precies, maar het leek erg overtuigend en ik heb menig gitarist in vervoering op dat ding zien spelen en er naar staan luisteren. En dat hadden ze niet gedaan als het originele logo erop had gezeten. Ik drum ook en speelde op een oud, maar leuk kitje dat we geheel op dezelfde wijze hadden voorzien van een toen al vintage Premier-logo. En ja hoor... Ergo.... ;)

[arjanb01]

Al die oude strats, allemaal emotie is het. Tegenwoordig worden er betere gitaren gemaakt die beter klinken. Er zijn meer fake vintage strats in omloop dan er gemaakt zijn en als belegging zijn ze alleen interessant als ze uit een bepaald jaar komen (1954, 62, 65 of 69-er) en volledig maar dan ook volledig origineel zijn. Dus geen geouwehoer met hardware, refrets, refinishes en nieuwe potmeters of erger nog potmeters uit een ander jaar.
Geef mij maar een mooie handbouw strat met de specs uit die tijd en ik ben tevreden. Voor 10% van het bedrag van een vintage strat koop je een haar, rebelrelic of de nieuwste rage: Smitty Guitars, die misschien allemaal over 50 jaar het tienvoudige gaan opbrengen, who knows. De haar strat van mij heeft geen serienummer, dus uniek dus zal over 50 jaar misschien 10K gaan opbrengen, future will tell..... Tot die tijd vermaak ik me wel.

[groovieguitarguus]

Ik weet me nog een interview met Gary Moore te herinneren, nog uit de tijd dat hij veel op een Strat speelde, dat hij (ik denk jaren '80) een nog zo goed als onbespeelde Strat - jaren '60 - in handen kreeg, Tags en de hele rimram hingen nog aan de Strat... Hij vond het een afschuwelijke gitaar... dramatisch... Dat geheel tegenstrijdig met de Hype die er al decennia heerst over Vintage gitaren...
Maar de Mojo van die dingen is onwijs...

Ik heb zelf een 30 jaar ouwe Les Paul... The Heritage Elite (zeer geprezen Gibson Reissue) heel gave gitaar... en Mojo!
Mijn The Heritage H150 -Les Paul model - , doet zeker niet onder...
Dus je betaald voornamelijk voor de zeldzaamheid en de Mojo!!!

[DemolitionColorScheme]

Dus je betaald voornamelijk voor de zeldzaamheid en de Mojo!!!
Je betaald voor een illusie, no offense. Het zijn uitstekende gitaren. Is dat zo omdat ze 30 jaar of ouder zijn? Nee, dat niet. Het zijn gewoon goede gitaren.
Mojo is iets wat je jezelf aanprijst, kortom, je creeërt er meer emotionele waarde door.

[Tabula Rasa]

Jammer dat je niet zomaar overal wat hele oude strats kan testen. Zou weleens een clubje willen zien die echt blind spelen op en luisteren naar hele oude en nieuwere. Vraag me af of je het echt hoort.

Als je het verschil alleen maar zou kunnen meten, dan is er geen verschil.

[humbucker]

Ook weer waar.


Toch mag je ook de feel van een oud en compleet 'ingespeeld' instrument niet vergeten. Vaak liggen die dingen echt als boter in je handen!

[SaferSephy]

Leuk om te zien dat dit zoveel discussie en ook emotie bij mensen opwekt. Ik heb helaas nog geen update over het verhaal, erg druk gehad. Zodra ik meer weet kom ik weer bij jullie terug. Ik wil eigenlijk wat foto's scoren.

[humbucker]

Het is toch niet toevallig de deze?

http://www.2dehands.be/muziek/muziekinstrumenten/elektrische-gitaar/fender-sratocaster-1964-l-serie-105629285.html?qq=fender+stratocaster&start=164

edit: ik zie net dat de aanbieder ook een Guttlin in de verkoop heeft staan :)

[SaferSephy]

Het is toch niet toevallig de deze?

http://www.2dehands.be/muziek/muziekinstrumenten/elektrische-gitaar/fender-sratocaster-1964-l-serie-105629285.html?qq=fender+stratocaster&start=164

edit: ik zie net dat de aanbieder ook een Guttlin in de verkoop heeft staan :)

nope, wel goed referentie materiaal!

[benwave]

Ik heb toch sterk de indruk dat een berg mensen hier niet weten, waarom nou precies oude Fenders en Gibson`s geld waard zijn.
Het heeft niets te maken met hoe een oud instrument klinkt of speelt, maar het heeft alles te doen met het feit dat het om vroeg Amerikaanse "kunst" gaat.
Of het nu gaat om een gitaar, een oud reclame bord, een oude oude auto uit begin `20ste eeuw, die Amerikanen zijn gek op hun geschiedenis.
Fender , Gibson, en Martin maken daar deel van uit. In de USA is ook de vintage markt ontstaan
Waarde wordt dan vervolgens bepaald aan de hand van zeldzaamheid, en staat waarin het verkeert .
En daarna wordt de vintage waarde onderhouden aan de hand van de "the 42 Index". Dit zijn 42 Fenders, Martins en Gibsons. Elk jaar worden de veilngopbrensten, handelaarprijzen, enz bekeken, en worden er nieuwe vintage waardes vastgesteld.
Dat is ook de reden waarom een Haar Strat nooit zoveel geld waard zal worden als een oude Fender Strat.
Het zelfde geld voor alle andere merken Stratocasters, puur en alleen opdat het copieeen zijn.
En uiteraard kunnen Jappaner en europeanen vervolgens ook meedoen aan de vintagemarkt, die markt blijft werken totdat de Amerikanen iets anders verzinnen of er geen belangstelling meer voor hebben.

Het eigenlijk precies het zelfde als de handel in oude schilderijen. alleen de originelen zijn geld waard.
Al kan je nog zo goed misschien zelfs wel beter een van Gogh naschilderen, nooit zal die net zoveel waard worden als een origineel

[Tabula Rasa]

Het heeft niets te maken met hoe een oud instrument klinkt of speelt, maar het heeft alles te doen met het feit dat het om vroeg Amerikaanse "kunst" gaat.

Amen. Het orakel heeft gesproken.

[Pepe]

Die Greenwood index, de naam zegt het al, is een indexactie van prijsfluctuaties. Die zetten geen trend, ze volgen een trend. De indexatie is wel een soort van handleiding voor dealers maar die refereren daarbij naar The Blue Book en dat gaat over meer dan 42 gitaren.

Maar het zegt helemaal niks. Als er morgen een Japanse industrieel een recordbedrag neertelt voor een dozijn Fenders ga je dat terugzien in die index maar voor de Nederlandse markt betekent dat nul komma nul.

Het bedrag, en dus de waarde, wordt bepaald door de koper, niet de verkoper, hoe hard je ook met zo'n index loopt te zwaaien.

[benwave]

Die Greenwood index, de naam zegt het al, is een indexactie van prijsfluctuaties. Die zetten geen trend, ze volgen een trend. De indexatie is wel een soort van handleiding voor dealers maar die refereren daarbij naar The Blue Book en dat gaat over meer dan 42 gitaren.

Maar het zegt helemaal niks. Als er morgen een Japanse industrieel een recordbedrag neertelt voor een dozijn Fenders ga je dat terugzien in die index maar voor de Nederlandse markt betekent dat nul komma nul.

Het bedrag, en dus de waarde, wordt bepaald door de koper, niet de verkoper, hoe hard je ook met zo'n index loopt te zwaaien.
Dan moet die japanner wel gitaren uit de lijst van 42 kiezen, anders heeft dat geen invloed, dacht ik
Maar goed dat zei ik dus ook, vast gesteld aan de hand van oa veilingen ( kopers) Gevolg van de index is wel dat nadien veel vintage handelaren en ook particulieren kijken naar de waardes in de priceguides.
Er zijn zelfs muziek winkels die hun inruil waarde bepalen aan de hand van de priceguides.

[guitarkid]

Er zijn zelfs muziek winkels die hun inruil waarde bepalen aan de hand van de priceguides.

Ik denk zelfs heel veel winkels!

[Pepe]

In Amsterdam hanteert men gewoon Nederlandse prijzen maar ik kan me voorstellen dat in de provincie het handboek er bij gepakt wordt om te kijken met wat we van doen hebben... :D

[zjanke]

Dat klopt, want hier lopen we achter. Dit bericht verschijnt ook pas morgen bij jullie :D

[guitarkid]

In Amsterdam hanteert men gewoon Nederlandse prijzen maar ik kan me voorstellen dat in de provincie het handboek er bij gepakt wordt om te kijken met wat we van doen hebben... :D

Verdomd, dat is ook zo, Amsterdam ligt niet in een provincie.....
Pepe, jij komt vast niet op de Noorder Gitaardag! ;)
(Zou overigens wel leuk zijn, btw!) :crazyhappy:

Pfffffff, moet nu stoppen, want ik houdt het niet langer vol om te fietsen voor de stroomvoorziening en m'n Atari 1040ST kan dit niet verwerken. Te emotioneel!!! En mijn vrouw heeft net twee emmertjes water bij de pomp gehaald dus dat wordt weer zuipen!!!!!! :seriousf:

[Pepe]

you're funny dude :crazyhappy:

Satire he, sommige van mijn beste vrienden wonen in...

[guitarkid]

you're funny dude :crazyhappy:

Satire he, sommige van mijn beste vrienden wonen in...

:ok: ..........