PDA

View Full Version : Martin D-18 uit 1973: goedkoop of duurkoop?



Frenk Rijksman
17 december 2011, 20:20
Beste gitaristen,

Ik zit met een twijfel, ik hoop dat iemand mij wat wijzer kan maken.

Zojuist een Martin D-18 gezien en bespeeld bij een particulier. Ze komt uit 1973 en heeft een prachtige warme klank die toebehoort aan Martingitaren van die leeftijd. Ik kan haar voor 1500 euro overnemen. Dat is weinig: nieuw kosten ze 1800 euro en de adviesprijs voor een exemplaar uit 1973 ligt rond de 3000 dollar.

Mede door de lage prijs twijfel ik over de kwaliteit van de gitaar. Ik heb haar kritisch bekeken en beluisterd en heb niet veel mankementen ontdekt. Er zit op het bovenblad een kleine barst die gelijmd is en op het achterblad loopt van de hiel tot de onderkant een rechte snee. Verder vind ik het brugzadel vrij hoog. De actie zag er goed uit (niet opgemeten), maar wel vind ik dat ze lager op de hals wat stroef speelt (wellicht door het hoge zadel?).

Nu is mijn vraag: zijn de mankementen te verwaarlozen en heb ik een koopje gevonden, of haal ik met deze gitaar veel ellende in huis?

Mr.Fingers
17 december 2011, 20:29
Oud hout is oud hout, maar de mankementen die je opnoemt zijn geen zware inbreuken, en vallen door een beetje degelijke gitaarbouwer vlot op te lossen.

Van de hoge brug: is er nog veel "leven" in het zadel, of zit die al op z'n laagste punt (dus dat je niets meer verder kunt afvijlen). Als er nog maar weinig af te veilen valt, kun je de actie niet lager zetten, zonder een neckreset te doen, en dat kost veel geld. Een beetje kiervorming is normaal bij een oude gitaar, en als dat goed geklampt is, mag dat geen probleem geven.

Die rechte snee aan de achterkant is de naad tussen de twee delen die wat open gaan staan is door de droogte. Kan perfect geklampt worden.

Frenk Rijksman
17 december 2011, 20:59
Van de hoge brug: is er nog veel "leven" in het zadel, of zit die al op z'n laagste punt (dus dat je niets meer verder kunt afvijlen).


Het zadel zag er nog goed uit, leek weinig mee aan de hand. Kan geen kwaad om er nog een keer kritischer naar te kijken. Mocht het zadel volledig in orde zijn, hoeveel denk je dat ik ongeveer kwijt ben voor het herstellen van de overige mankementen?

northernlake
18 december 2011, 08:23
1500 voor een d-18 is een mooie prijs, maar ook niet overdreven laag. $3000 voor een 70s D-18 is onzin. De vraagprijs op G-base is niet per sé de werkelijkheid :) Belangrijkste om op te letten voor die periode is intonatie. Is hij zuiver rond de 12e fret? Er zijn gitaren uit die tijd met bruggen die iets verkeerd staan en die dus niet zuiver zijn.
Is te fixen en ik zou voor die prijs, zeker als hij goed speelt en klinkt mijn slag slaan.

petertaylor
18 december 2011, 13:41
Ik zou 300 Euro er bij leggen en lekker een nieuwe kopen.
Hoef je je nergens zorgen over te maken en hij gaat vanzelf steeds beter klinken.

Mr.Fingers
18 december 2011, 14:05
ja, want een nieuwe martin heeft de mojo en de ingespeeldheid van een oude *facepalm*

Dirk_Hendrik
18 december 2011, 22:15
ja, want een nieuwe martin heeft de mojo en de ingespeeldheid van een oude *facepalm*


Oppassen. Northernlake maakt hierboven een wijze opmerking. Het instrument kan nog zo goed ingespeeld zijn maar als hij in de afgelopen 38 jaar een periode minder goed behandeld is geweest kan het ook een mooie strummer voor open akkoorden (en niet anders) zijn geworden. Dan is die 300 euro extra voor nieuw een slimmere investering.

kapepper
19 december 2011, 10:20
je moet hier toch ook een beetje je buikgevoel gebruiken

als er een connectie tussen jou en het instrument, gaan ervoor

als je twijfelt (behalve dan ove de prijs) dan is het misschien toch niet het je dat voor jou

voor de rest zou ik ook lievr een oudere tweedehands hebben dan een nieuwe

zoon van Piet
19 december 2011, 11:10
Precies, de een heeft liever een glimmend nieuwe gitaar aan de muur, de ander ( ikke! )houdt van oud hout.. het is niet verenigbaar, ik had laatst weer een spiksplinternieuwe gitaar in huis.. heb er nauwelijks op gespeeld.

en omdat TS zegt:

Zojuist een Martin D-18 gezien en bespeeld bij een particulier. Ze komt uit 1973 en heeft een prachtige warme klank die toebehoort aan Martingitaren van die leeftijd.
ga ik er van uit dat ie van oud hout houdt.. en dus achter dat ding aan moet, want die klank koop je niet nieuw..

Frenk Rijksman
20 december 2011, 21:53
[QUOTE ga ik er van uit dat ie van oud hout houdt.. en dus achter dat ding aan moet, want die klank koop je niet nieuw..[/QUOTE]

Ik hou inderdaad van het geluid van oud hout. Ik ben me alleen wel bewust van de mankementen die een oude gitaar kan hebben. Aangezien ik geen ervaring heb met het kopen van een oude akoestische gitaar, ben ik benieuwd naar adviezen van mensen die beschikken over iets meer technische kennis dan ik...
Aankomende zaterdag ga ik hem weer bezichtigen met m'n oude gitaarleraar. Zijn advies laat ik zwaar wegen in mijn beslissing om 'm wel of niet te kopen.

zoon van Piet
21 december 2011, 00:25
Ik hou inderdaad van het geluid van oud hout. Ik ben me alleen wel bewust van de mankementen die een oude gitaar kan hebben. Aangezien ik geen ervaring heb met het kopen van een oude akoestische gitaar, ben ik benieuwd naar adviezen van mensen die beschikken over iets meer technische kennis dan ik...


mijn oud hout:
http://img22.imageshack.us/img22/6804/img0108lt.jpg
1961 Gibson J45 en 1969 Guild F112
ik wil niks nieuws meer, want oud klinkt gewoon veel lekkerder. punt. Wie van mooie gave gitaren houdt, zal zijn neus ophalen voor dit ouwe hout. Maar het functioneert allemaal en het ziet ernaar uit dat ik deze oudjes net zo oud gaan worden als ik, of ouder...
Overigens hebben Martins uit die periode geen verstelbare halspen. dat is wel iets om rekening mee te houden..

petertaylor
21 december 2011, 00:41
Als je een nieuwe koopt en je speelt er jaren op, dan wordt hij vanzelf "oud hout", maar is dan wel jouw oud hout.

zoon van Piet
21 december 2011, 10:06
Dan moet je wel een jaar of tig op een nieuwe kutgitaar spelen..
en dan moet die nieuwe gitaar van even goed hout zijn als de oude - en dat zit er niet meer in, want dat is op. Bovenstaande gitaren hebben rio-palissander en honduras mahonie. Ga je dat nog vinden in een nieuwe (betaalbare) gitaar?
En gezien het feit dat de maya-kalender zegt dat het einde der tijden nadert, gaat het sowieso niet meer lukken.. ;)

guitarkid
21 december 2011, 11:36
Ik zeg: kopen als de gitaar je geluidsmatig bevalt! D.w.z. als je zeker weet dat er geen mankementen zijn die niet opgelost kunnen worden. Let vooral op de hals, want deze Martins hebben geen halspen.
Ik heb ong. twintig jaar geleden een (toen weinig bespeelde) D-35 uit 1973 voor idioot weinig op de kop getikt en nog niet vaak Martins gehoord die beter klonken! En hij is in de loop van jaren alleen maar fijner gaan klinken!
@Zoon van Piet: mooi oud hout !!!!

zoon van Piet
21 december 2011, 11:51
Dank je!
Overigens hebben Martins uit deze periode wel een halspen,een soort metalen balk meen ik. Maar die is niet verstelbaar.

guitarkid
21 december 2011, 12:52
Dank je!
Overigens hebben Martins uit deze periode wel een halspen,een soort metalen balk meen ik. Maar die is niet verstelbaar.

Ok! Ik wist dat niet, maar dat stelt me wel wat gerust! :)

northernlake
22 december 2011, 09:37
Dank je!
Overigens hebben Martins uit deze periode wel een halspen,een soort metalen balk meen ik. Maar die is niet verstelbaar.

Yep, verstelbare trussrods zitten pas sinds 1985 in Martins. Vanaf de jaren 60 worden er vierkante, stalen buizen in de hals geplaatst.

Zie hier een compleet overzicht van alle door Martin gebruikte technieken door de jaren heen:
http://www.frets.com/fretspages/history/martin/martinrods/martinrods.html

Alle informatie die je wilt weten over waar je op moet letten bij een 70s Martin:
http://www.bryankimsey.com/70s_D28/index.htm

Enne... als iemand nog een 1973 D-35 of D-28 voor me weet (liefst een shade top of sunburst) Ik zoek ook nog hout dat net zo oud is als ikzelf ;)

Einzeln
22 december 2011, 14:12
Ik heb een M36 uit 1979 en die klinkt wat mij betreft precies als deze:
http://www.youtube.com/watch?v=f_t8u4oa1bo&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=qcbwi-ucw5I&feature=related
Het is het gevoel van oud wat iets extra's biedt. Het heeft al een verhaal achter de rug.

chris c
22 december 2011, 16:59
Ik heb twee Guilds van de jaren '70 gehad. De ene klonk goed, de andere was gewoon OK. Het is met oude gitaren net als met nieuwe: sommige klinken beter dan andere. En het is niet omdat ze oud zijn dat ze per definitie beter klinken. Nieuwe gitaren zijn in vergelijking met de jaren 70 en 80 vaak ook beter gebouwd. Al moet ik zeggen dat ik ook wel uitkijk naar een "goede ouwe" :-) .

zoon van Piet
22 december 2011, 17:30
... En het is niet omdat ze oud zijn dat ze per definitie beter klinken. Nieuwe gitaren zijn in vergelijking met de jaren 70 en 80 vaak ook beter gebouwd. .

Nieuwe gitaren worden misschien 'beter' gebouwd, maar daar zit wat mij betreft net de knoop: ik wil karakter, geen perfectie. ik hoor te veel netjes afgewogen geluid, geen dooie noten. terwijl de dooie noot van mijn J45 zorgt voor de kleur van alle andere noten.
En nee, ouwe gitaren klinken niet per definitie beter, dat heeft niemand beweerd. Ik heb heel wat ouwe rotzooi in handen gehad. Maar van Martin ( en Guild) mag je wel wat verwachten, toch? ;)

guitarkid
22 december 2011, 17:48
Zonder nou mijn '73 D-35 als de Holy Grail te willen zien (hoewel hij dat voor mij wel is!), moet ik zeggen dat ik weinig tot geen nieuwe(re) Martins heb gehoord die ik mooier vond. Ik heb er in de loop der jaren wel de nodige bespeeld en in de studio gehad met andere gitaristen en het gebeurde toch wel heel vaak dat de meegenomen gitaar (al dan niet een Martin) in de koffer bleef en dat mijn gitaar op de opname gebruikt werd. Dat was overigens altijd de keus van de gitarist, niet de mijne, hoewel ik het vaak wel snapte... ;) Zo was er ooit een gitarist met twee D-45's die allebei een duidelijk stemmingsprobleem hadden, iets waar hij bij mij in de studio pas echt mee geconfronteerd werd. Maar ze klonken op zich wel erg goed. Dus wel de D-35 uiteindelijk op de CD..... En da's niet leuk als je de eigenaar van twee gitaren bent met de gezamenlijke waarde van een leuke middenklasse auto! :(

chris c
22 december 2011, 21:28
Nieuwe gitaren worden misschien 'beter' gebouwd, maar daar zit wat mij betreft net de knoop: ik wil karakter, geen perfectie. ik hoor te veel netjes afgewogen geluid, geen dooie noten. terwijl de dooie noot van mijn J45 zorgt voor de kleur van alle andere noten.
En nee, ouwe gitaren klinken niet per definitie beter, dat heeft niemand beweerd. Ik heb heel wat ouwe rotzooi in handen gehad. Maar van Martin ( en Guild) mag je wel wat verwachten, toch? ;)

Dat van die dooie noten weet ik niet hoor. Toch liever geen ;-). Met beter gebouwd bedoel ik onder meer dat Martins nu bv. een verstelbare haspen hebben, en geen intonatieproblemen. En ik vind dat Martin (Guild weet ik niet meer zo goed, zo vaak van bouwer veranderd) nu echt weer top is, en misschien wel betere gitaren bouwt dan in de jaren 70. Maar ze zijn natuurlijk geen 40 jaar ingespeeld, dat scheelt...