jazzy nummertjes

[Wilson]

vandaag in de oefenruimte wat openames gemaakt om te kijken hij een het ander nou eigenlijk klinkt, en hierbij het resultaat. De geluidskwaliteit is nog vrij goed gezien de omstandigheden, maar het blijft uiteraard een repetitie met bijbehorende foutjes e.d. Ben benieuwd wat jullie ervan vinden.

Look for the Silver Lining
http://soundcloud.com/bjazz/lookfor

Willow Weep For Me
http://soundcloud.com/bjazz/willowtrebboostmp3

Is you is or is you aint my baby
http://soundcloud.com/bjazz/isyouistreb

Feelin like making love
http://soundcloud.com/bjazz/feellikemaking

[Wilson]

geen commentaar?

[The Lo Lands]

Lekkere muziek voor de zondagmorgen :) Ben zelf (nog) niet zo in de mellow jazz maar ik vind dat jullie goed op weg zijn. De finesse zit hem in de subtiliteit en juiste timing en op sommigen punten klinkt het nog een beetje twijfelachtig en rommelig. Maar dit gaf je zelf al aan dus voor een oefenopname helemaal goed en leerzaam. Ik denk dat wij jullie niet hoeven te vertellen wat er niet goed aan is ;) Veel spelen en blijven oefenen zal het er alleen maar nog strakker en beter op maken!

[Han S]

Ik ben wel benieuwd wat je er zelf van vindt. Jazz moet natuurlijk niet 'strak' zoals we kennen van speedmetal. Jazz heeft een bewuste ongelijkheid die we 'swing' hebben genoemd.

Als je dat goed onder de knie hebt kunnen mensen niet meer stil blijven zitten, heb je dat als band niet goed onder de knie dan wordt het een rommeltje.

Waar je ook op moet letten is dat je snel te veel doet. Hier en daar een mooi accentje is beter dan de hele boel vol spelen.

Ik had eens een jazz trio van oudere mannen, geweldige muzikanten en er was een jonge zangeres mee gekomen om 'My funny Valentine' te komen zingen. Zij deed verschrikkelijk haar best en dat was ook het probleem. Het nummer heeft een bepaald gevoel nodig, moeilijk uit te leggen en daarvoor moet het ook een beetje los worden gelaten, dan gaat het vanzelf.

Leuk bandje, doe je best en maak er een super swingende band van.

[Harald]

My funny valentine, daar zeg je zowat... de enige die er na Chet Baker nog mee wegkwam wat mij betreft was de (ahum) 'wereldzanger' Herman Brood. Dat is eigenlijk bijna niet na te doen, de emotie en fragiliteit (en totaal gebrek aan mooie zang) die zowel Ba(k)ker als Brood daar in weten te leggen. Zou het aan de naam liggen? :dontgeti:

[Han S]

Daar zeg je wat, het is een heel erg moeilijk nummer dat een bepaalde sfeer moet oproepen. Chet Baker deed dat perfect.

Zangeressen kunnen dat ook, maar weinigen slagen daar goed in.

My funny Valentine
Sweet comic Valentine
You make me smile with my heart
Your looks are laughable, unphotographable
Yet you're my favorite work of art

Is your figure less than Greek?
Is your mouth a little weak?
When you open it to speak, are you smart?

But don't change a hair for me
Not if you care for me
Stay little Valentine, stay
Each day is Valentine's Day

[Han S]

http://www.youtube.com/watch?v=IZTVNhjp7H8&feature=fvwrel

Vrij aardig, maar niet zoals ik het graag zou willen horen.

Sorry voor het kapen van je topic, we gaan verder met jouw bandje, maar het is een idee over hoe en wat.

[The Lo Lands]

Jazz moet natuurlijk niet 'strak' zoals we kennen van speedmetal. Jazz heeft een bewuste ongelijkheid die we 'swing' hebben genoemd.Dat is wat ik ook bedoelde Han :) Bepaalde solo partijen bijvoorbeeld liggen nog niet helemaal lekker in de maat en zou ipv 'strakker' met meer 'swing' gespeeld moeten worden 8-) Dat vergt veel tijd en oefening.

[Wilson]

Klopt, swing is belangrijk en die mist inderdaad soms nog een beetje. Dat is ook zoiets dat je als je zelf aan het spelen bent minder snel opmerkt, maar als je het opneemt wel terughoort. Ik zal vanavond bij de repetitie men er eens op aanspreken. Funny valentine hebben we overigens ook in het repertoire. Die zullen we een volgende keer wel een keer opnemen.

[Duhsjaak]

Klopt, swing is belangrijk en die mist inderdaad soms nog een beetje. Dat is ook zoiets dat je als je zelf aan het spelen bent minder snel opmerkt, maar als je het opneemt wel terughoort. Ik zal vanavond bij de repetitie men er eens op aanspreken. Funny valentine hebben we overigens ook in het repertoire. Die zullen we een volgende keer wel een keer opnemen.

Hi
Ik heb altijd met verve geroepen dat in de Jazz de maatstaf is dat je gelijk begint en gelijk eindigt. Deze post bewijst het tegendeel.

Dus:
Sorry dat ik weer s tegen de draad in ga. Er op aanspreken is de NL pleister op iedere wond. Ook als het om slagaderlijk gaat. Wij geloven heilig in 'aansturen' (een term uit relaiswereld en elektrotechniek) en 'er op aanspreken'.

Kijk naar jezelf. Hoe wil jij worden geholpen. Door 'er op te worden aangesproken?' Geloof er geen reet van.

Voor mij werkt dat niet, en ik heb lang genoeg te maken gehad met mensen om te weten dat ik daar geen uitzondering op ben. Als ik het menselijk brein even vreselijk simpel mag voorstellen dan zitten daar twee vreselijk belangrijke gebieden in. Het strafcentrum en het beloningscentrum.

Spreek TEGEN iemand op zo'n manier dat het in het strafcentrum binnenkomt en dan komt de boodschap gewoonweg niet over. Diegene sluit zich af namelijk.
Spreek MET iemand op zo'n manier dat het het beloningsgebied bereikt, dan is diegene een en al oor.

Voilà..... een van de redenen waarom het hele middle management er voor de kat zijn kut zit, want die bereiken met hun geblaat, werkoverleg en beoordelingsgesprekken precies het tegenovergestelde van wat de bedoeling is. Men voelt zich niet gezien, gaat lopen mokken bij de koffie automaat en het beoogde resultaat blijft uit.

Iedereen herkent dit en toch gaan we door alsof er niks aan de hand is.

Haal de band of groep bij elkaar, maak het gezellig en luister deze opnames af en laat mensen benoemen wat er goed gaat. Neem er de tijd voor. Verbeter de GOEDE punten en je zult zien dat de groep als geheel beter gaat presteren en nog veel meer plezier heeft ook. Dat plezier hoor je de volgende keer terug in het geluid.

Als ik je aan je vlechten omhoog trek, gaan je voeten mee omhoog. Je verbetert namelijk NOOIT alleen de goede punten. Je gaat als groep beter samenwerken en functioneren.

Behandel je mede groepsleden als zelfstandig denkende mensen! Mensen aanspreken op fouten ondergraaft dat idee. Bovendien, wat wil je tegen ze zeggen? Je zingt niet mooi genoeg? Je moet beter toeteren? Allemaal gelul waar de groepsprestatie geen bal mee opschiet.

Zorg dat je oprecht bent (flattery will get you nowhere - da's ook een teken van gebrek aan respect voort het intellect van de ander) en zorg dat je een zwaar accent legt op de goede punten.

Kijk naar jezelf, kijk hoe of jij geholpen zou willen worden. Doe dat dan ook bij een ander.
En nou genoeg geouwehoerd: 't Is weekend; as de donder aan de slag.
En de volgende keer weer posten en mij er een klein stukkie bij laten schijven.
Vriendelijke groet, Gus

[peter_heijnen]

Hey Wilson, hoe/waarmee hebben jullie opgenomen. Sommige stukken zijn kwa klank net alsof je een oude plaat op hebt gezet, vind ik heel leuk.

[Tristan]

Ik moet zeggen dat ik het in deze (zoals misschien wel vaker) met Gus eens ben.
Die swing, niet teveel spelen, etc, het zijn allemaal belangrijke en valide punten, maar ze gaan voor mij voorbij aan het belangrijkste punt en dat is, durven en doen.

Wat de opnames volgens mij eigenlijk naar voren brengen is dat jullie het allemaal wel begrijpen en kunnen, maar net niet de durf hebben om het gewoon te doen.
Ik heb namelijk een beetje het idee dat jullie vrij voorzichtig spelen, waardoor de timing een beetje wiebelt (zit 'ie nu wel of niet hier, ik weet het niet zeker) en de interactie / speciale momenten minder of minder sterk naar voren komen.

Het is in zekere zin een aan twee kanten snijdend zwaard, je wil je ontwikkelen als individu en als band, maar je wil ook dat alles op dat moment binnen wat je kan zo goed mogelijk klinkt en voelt en daar wringt 'm de schoen.
Controle geeft je namelijk de mogelijkheid om bepaalde problemen aan te pakken en hopelijk te groeien in een bepaalde tijd, maar ontneemt je tegelijkertijd het volledige potentieel dat je op dat moment hebt.
Dat geldt zowel voor jezelf (individueel) als voor de groep.

Daarom denk ik ook dat het 't beste is om een sfeer te creeeren waarin iedereen dingen durft te doen en uit te proberen en dit juist wordt gestimuleerd.
Dat vergt enig vertrouwen (veel vertrouwen) in jezelf en in de groep en is misschien wennen, maar ik ben er zelf inmiddels wel van overtuigd dat het uiteindelijk de kwaliteit alleen maar ten goede komt.