finger picking + plectrum strum in hetzelfde nr

[Fingerpick]

Hallo!

Sinds een paar maanden heb ik me samen met een andere gitarist op het RealBook gestort : dus jazz standards, swing en latin muziek.
Omdat we versterkt spelen (ik op akoestische steelstring) doet er zich een technisch probleempje voor...
In sommige nrs gebruik ik zowel fingerpick als plectrumstrum techniek : dit resulteert in een aanzienlijk verschil in geluidsvolume binnen hetzelfde nr. Fingerpicken klinkt veel zachter.
Ik doe beroep op jullie ervaring om te weten hoe je dat volumeniveau ongeveer hetzelfde door het hele nr verkrijgt.

Thnks!

[Harald]

Oefenen :sssh:

Maar wat bedoel je met plectrumstrum? Akkoorden aanslaan? Kan prima zonder plectrum. Snel soleren is wat lastiger zonder plectrum.

[barno]

je hebt de keuze tussen
met fingerpicks gaan spelen
alles zonder plectrum spelen
of beide technieken gebruiken en op mekaar afstemmen
kwestie van oefenen dus

[Fingerpick]

Oefenen :sssh:

Maar wat bedoel je met plectrumstrum? Akkoorden aanslaan? Kan prima zonder plectrum. Snel soleren is wat lastiger zonder plectrum.

Inderdaad snel wisselende akkoorden aanslaan, zeker in swing nrs is het niet evident dit "met de losse vingers" te doen. Misschien toch nog meer oefenen vrees ik; zelfs na 40 jaar gitaarklooien blijf je nog telkens weer tegen het plafond van je mogelijkheden botsen...

.....of is er ook een mogelijkheidom dit electonisch/versterkersgewijs op te lossen?

[Rizz]

Inderdaad snel wisselende akkoorden aanslaan, zeker in swing nrs is het niet evident dit "met de losse vingers" te doen. Misschien toch nog meer oefenen vrees ik; zelfs na 40 jaar gitaarklooien blijf je nog telkens weer tegen het plafond van je mogelijkheden botsen...


Ik speel al jaren uitluitend met m'n handen en het is gewoon techniek.. Ik zou bijna zegen dat ik meer volume produceer dan met een plectrum..

Maar er is ook nog zoiets als hybrid-picking: tegelijkertijd met plectrum en vingers, de oplossing is langere nagels, of, als die niet stevig genoeg zijn, heb je ook nog de Alaskapiks (http://www.alaskapik.com/). Dat moet je probleem sws wel oplossen, al zijn de meningen daar ook over verdeeld, maar dat gaat vooral om het type geluid wat je daarmee produceert.

[Plant]

Mooi voorbeeld is Richard Thompson, goed te zien vanaf 1.05 minuut:


http://www.youtube.com/watch?v=HApy-Xoix-g

T.o.v. volledig fingerpicken (duim, wijs-, middel- en ringvinger) hou je alleen de middel- en ringvinger over. Ik heb dit ook weleens een tijdje geprobeerd om juist wat krachtigere basnoten te krijgen, maar het voelt heel onwennig als je het al op de klassieke manier kunt. Het is net of de aan de duim 'vastzittende' wijsvinger de andere 2 in hun bewegingsvrijheid beperkt, althans zo voelt het voor mij. Maar als je hoort wat Richard allemaal kan met deze techniek, is het dus zeker mogelijk. Met het plectrum slaat hij waarschijnlijk relatief zacht aan voor de balans.

[Harald]

Als ik hybrid speel springt mijn pink al snel bij met aanslaan. Ben hybrid begonnen spelen met van die bossa patronen

---------------
----5------5---
----4------4---
----5------5---
-3-----------3-
------3-3------

bassen met plectrum, en de andere noten met a m en n

Scheelde wel dat ik al vrij snel zowel elektisch als akoestisch naast elkaar speelde.

Een echte gipsy slag is trouwens aardig op volume gericht. Liefst met dik plectrum. Maar met oefening en goede handhouding kun je ook met een plectrum een vrij zachte slagpartij spelen. Plectrum niet loodrecht op de snaar, en zorgen dat het plectrum een beetje over de snaren stuitert, alsof je een kiezeltje op het water laat ketsen.

Hoe je het wendt of keert, het blijft toch echt vooral oefenen. Mocht je technisch gezien iets moeten veranderen, daar is op afstand geen zinnig woord over te zeggen.

[Harald]

en slag niet met je vingers? Nee, maar met de duim kan het prima. Onze eigen Giovanni Agricultura is er een meester in. Die solos zijn leuk, maar zoals hij kan grooven, WOW!


http://www.youtube.com/watch?v=zfHhz2_hGag

Hele stuk is mooi, maar slag is vanaf 2'44'' heb trouwens het idee dat het samengeknipt is. Hij begint in drop D maar dat tweede stuk is standaardstemming tenzij ik me erg vergis.

[jplm]

.....of is er ook een mogelijkheidom dit electonisch/versterkersgewijs op te lossen?

Hallo.

Misschien kan ik wat hulp bieden: ik heb namelijk zowel op m'n gitaar alsook op de versterker een draaiknop zitten waar het woord "vol" bij staat geschreven. Nooit geweten waar die voor dienden, totdat ik er onlangs stomtoevallig achter kwam dat als je daar aan draait, het geluid van je gitaar harder of zachter gaat! Wat het geluid precies doet hangt af van elke kant je op draait, maar afgezien daarvan werkt het eigenlijk vrij simpel.
Om het allemaal nóg gemakkelijker te maken schijn je die draaiknoppen ook in de vorm van een pedaal te hebben dat je met je voet kunt bedienen, alleen gaat het dan niet linksom of rechtsom, maar naar beneden en naar boven, maar het resultaat is hetzelfde. Dat is dus helemáál ideaal, je hebt dan dus je linkerhand op het fretboard, je rechter voor het aanslaan, één voet voor de pedaalbediening, en de andere om op te staan.

Succes, Jan :).

[Harald]

Tja, eigenlijk moet je gewoon een mp3-speler tussen je gitaar en versterker pluggen. Dan zit het gitaarspelen je drankgebruik ook niet zo in de weg :seriousf:

'Just being serious' Beetje elektronisch oplossen wat je met een goede techniek ook kunt oplossen is zonde. Dynamiek komt uit je spel. De versterking is voor een bruikbaar eindvolume, zodat je fluisterend nog steeds het koffieapparaat achter de bar overstemt.

[barno]

Tja, eigenlijk moet je gewoon een mp3-speler tussen je gitaar en versterker pluggen. Dan zit het gitaarspelen je drankgebruik ook niet zo in de weg :seriousf:

'Just being serious' Beetje elektronisch oplossen wat je met een goede techniek ook kunt oplossen is zonde. Dynamiek komt uit je spel. De versterking is voor een bruikbaar eindvolume, zodat je fluisterend nog steeds het koffieapparaat achter de bar overstemt.

+ 1
een volumepedaal voor acoustische gitaar gebruiken is tamelijk vd pot gerukt. Acoustisch spelen is all about dynamiek die je maakt met je handen: that's the fun

[Fingerpick]

Dynamiek komt uit je spel. De versterking is voor een bruikbaar eindvolume, zodat je fluisterend nog steeds het koffieapparaat achter de bar overstemt. .

Kijk, dàt is nu net wat ik wou bereiken : heel mooi gezegd.
Ik heb het begrepen en weet nu wat me te doen staat : gitaar spelen gaat inderdaad vóór en volumeknopjes kunnen daar niet veel aan helpen : het wordt een aantal uuuren oefenen!
Bedankt voor jullie advies!
Toch leuk hé, muziek als passie hebben, zeker als je als gepensioneerde tijd zat hebt ?! :crazyhappy:

[Eezz]

Het is misschien niet de puristen oplossing, maar ik vind bij het versterken van een akoestische gitaar en compressor een geweldig stuk gereedschap. Niet alleen brengt een compressor de onderlinge volumes van strummen en fingerpicken dichter bij elkaar, het compenseert ook de soms wat onvoorspelbare pieken die een piezo element kan geven en het zorgt er ook nog eens voor dat je gitaarpartij veel makkelijker in een bandmix te voegen is.

Zelf gebruik ik de Build Your Own Clone 5 knob compressor (vanwege de mix knop; mijn DTar Multisource heeft een erg hoge output waardoor de compressor moeilijk subtiel in te stellen is), maar als je element niet een al te hoge output heeft denk ik dat de meeste compressors wel te gebruiken zijn. Ik zou wel kiezen voor een redelijk transparant klinkende.

[Fingerpick]

Ik zou wel kiezen voor een redelijk transparant klinkende.

Hiermee steek ik als komplete technische nitwit weer wat van op.
Verder dan een "akoestisch verbeterend" pedaaltje of DI heb ik nooit gekeken of nodig gehad.
Wat bedoel je met transparant klinkende ? bvb merk/type?
Of het een bevredigend resultaat geeft weet ik niet maar ben nooit te oud om te leren hé?
Temeer dat voor de muziekstijl die ik nu ga spelen de "pure acoustic sound" niet echt nodig is, ze moet alleen harmonieren met een dikke Gibson jazzgitaar.

[Eezz]

De compressors van Keeley klinken vrij transparant bijvoorbeeld, waar de klassieke MXR dynacomp het signaal wat meer kleurt. Er zullen meer compressors zijn die transparant klinken, maar de Keeley is de enige waar ik ervaring mee heb.

[jplm]

Een volumepedaal voor acoustische gitaar gebruiken is tamelijk vd pot gerukt. Acoustisch spelen is all about dynamiek die je maakt met je handen: that's the fun

Heb jij gelijk in. Alleen, ik meen begrepen te hebben dat het probleem van de topicstarter nou juist was dat hij volumeverschil had tussen plectrum en vingers. En je kunt dan als advies wel iets roepen van "flink oefenen om die twee volume's gelijk te krijgen" (en daarmee ondertussen fijntjes impliceren dat jou dat wel lukt), maar daar heeft ie mijns inziens niet veel aan, want hij geeft nou nét aan in zijn vraag dat er volumeverschil zit tussen fingerpicking en plectrum, iets wat tamelijk logisch is, ikzelf speel bijvoorbeeld met de nagels, maar ook wel met plastic Dunlop fingerpicks (op 'n reso), maar het volume van die Dunlops kun je met je nagels nooit bereiken, dan kun je trekken wat je wilt. Verder lijkt het mij dat als je tijdens het spelen (alleen maar) aan het proberen bent om twee volumes van de verschillende speelstijlen hetzelfde te krijgen, dat je dan niet veel tijd en aandacht meer overhebt voor verschillen in dynamiek tijdens een nummer. Verder geeft de topicstarter aan dat ze versterkt spelen, en dat juist dan/daardoor het probleem naar voren komt, vandaar dus mijn idee van een volumepedaal. Dat wordt dan weer als "van de pot gerukt" gekwalificeerd, terwijl even verderop net zo vrolijk een compressor wordt aanbevolen, en die doet nou toevallig in principe weer nét wat je met je voet en een volumepedaal ook zou doet ....

Groet, Jan.

[Harald]

fingerpicks op een resonator is toch wel anders dan met een plectrum spelen. En die resonator is sowieso al harder dan een normale flattop. Op een banjo speel ik met mijn nagels (fair enough, die zijn versterkt met acryl) net zo hard als met fingerpicks. Op resonator heb ik het nooit geprobeerd. Wil ik wel doen, maar vermoed dat ik al een beetje weet wat daar uit komt.

Plectrum en vingers zijn echt wel in balans te krijgen. Luister maar naar Tommy als hij hybrid speelt. En Tommy speelt zonder nagels.

Met plectrum speel je al snel harder dan nodig. Maar die heel snelle dingen die Tommy speelt, is grotendeels ook een kwestie van niet al te veel volume produceren. Daar zit een deel van zijn snelheid in. Alleen vereist zacht spelen met een plectrum weer wat oefening. Daarnaast ook wat experimenteren met hoe je de snaren raakt.

Datzelfde geldt voor een duimplectrum. Dat is in het begin ook altijd te hard. Maar als je eraan gewend bent kun je er ook heel subtiel mee spelen.

Zat gitaristen die die balans prima voor elkaar krijgen. Het is dus echt een kwestie van oefenen. Heb met mijn akoestische spel ook nooit de behoefte gehad aan een volumepedaal. Elektrisch wel, heb er zelfs in principe twee in mijn keten. Eentje als master, en eentje voor de hele effecten.

[apekop]

In sommige nrs gebruik ik zowel fingerpick als plectrumstrum techniek : dit resulteert in een aanzienlijk verschil in geluidsvolume binnen hetzelfde nr. Fingerpicken klinkt veel zachter.
Ik doe beroep op jullie ervaring om te weten hoe je dat volumeniveau ongeveer hetzelfde door het hele nr verkrijgt.

Het is logisch dat een normale (dus geen hybride) plectrum aanslag harder klinkt dan met de vingers. Zeker als je zonder nagels speelt. Wat ik zou aanraden is om alles met de vingers te gaan spelen. Veel jazz gitaristen doen dat ook. Akkoorden strummen klinkt van nature al harder en scherper en een plectrum versterkt dat effect alleen. Je kan dan wel heel zacht met een plectrum gaan aanslaan, maar dan kun je het net zo goed met de vingers doen.
Ook lijkt me het praktisch gezien lastig om steeds te moeten wisselen tussen vingers en plectrum. Waar laat je je plectrum dan? Doe net als Jeff Beck, hang je plectrum aan de wilgen.

[Harald]

Is een mogelijkheid. Ik ben behoorlijk flexibel. Goede kans dat ik met een partij die ik normaal met de vingers speel hybrid een heel eind kom. En als ik een melodietje in mijn hoofd heb krijg ik het er met een plectrum uit, maar met mijn vingers ook wel als het moet. Maar al die technieken hebben wel degelijk hun sterke en zwakke punten. Als ik met plectrum improviseer speel ik andere dingen dan als ik met mijn vingers speel. Waarom of of als en en ook kan? :)

[apekop]

Je hebt gelijk. Het is goed om het allemaal te kunnen. Zo doe ik het zelf ook.
Maar het ging om het probleem dat Fingerpick had met ongelijke volumes. Dat is wel grotendeels opgelost als je alles met de vingers gaat spelen.

Het kan trouwens heel verhelderend zijn als je eens een paar weken zonder plectrum speelt. Want dan moet je andere oplossingen verzinnen en dat levert weer veel nieuwe ideeën op. Ik doe dat tegenwoordig veel op elektrische gitaar.

[chris c]

Ik zou het zelf niet kunnen, maar Brian Setzer doet het zo :
http://www.youtube.com/watch?v=e42TGN1LTz0
Ik hoor niet veel verschil in volume tussen plectrum en vingers. Kwestie van oefenen zeker...

[Mr.Fingers]

Roger Mcguinn speelt met een flatpick (plectrum) tussen duim & wijsvinger, en aan de middel- en ringvinger twee metalen banjo fingerpicks

http://www.youtube.com/watch?v=yi6Y7OrdQZw
(vanaf 1.25)

[apekop]

Ik heb ook een tijdje met vinger plectrums (zowel plastic als die ijzeren banjo dingen) en gespeeld maar ik heb er nooit dezelfde souplesse mee gekregen als zonder vinger plectrums. Ik had toch steeds het gevoel dat ik geen goede controle en grip had doordat er iets op je vingers zit en je de snaren niet direct met de vingertoppen aanraakt.


de oplossing is langere nagels, of, als die niet stevig genoeg zijn, heb je ook nog de Alaskapiks (http://www.alaskapik.com/). Dat moet je probleem sws wel oplossen, al zijn de meningen daar ook over verdeeld, maar dat gaat vooral om het type geluid wat je daarmee produceert.

heeft iemand ervaring met deze? Misschien dat deze meer aanvoeling als gewone nagels? omdat die minder scherp zijn dan de normale vinger plectrums en onder je nagel zitten ipv erop. Alleen moet je hier wel nagels voor hebben om ze vast te klemmen? Ik heb nl geen nagels omdat ik ook veel bas speel.

[Rizz]

Maar er is ook nog zoiets als hybrid-picking: tegelijkertijd met plectrum en vingers, de oplossing is langere nagels, of, als die niet stevig genoeg zijn, heb je ook nog de Alaskapiks (http://www.alaskapik.com/). Dat moet je probleem sws wel oplossen, al zijn de meningen daar ook over verdeeld, maar dat gaat vooral om het type geluid wat je daarmee produceert.


heeft iemand ervaring met deze? Misschien dat deze meer aanvoeling als gewone nagels? omdat die minder scherp zijn dan de normale vinger plectrums en onder je nagel zitten ipv erop. Alleen moet je hier wel nagels voor hebben om ze vast te klemmen? Ik heb nl geen nagels omdat ik ook veel bas speel.

Naar wat ik begrepen heb, heb je er amper nagels voor nodig.. Je moet ze wel èrgens achter kunnen klemmen, dus als je je nagels helemaal afkluift, is het not done.. In dit (http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?148612-Over-nagels&highlight=alaskapik) topic staat er ook nog wat over..

[jplm]

heeft iemand ervaring met deze?

Ja, daar heb ik inderdaad ervaring mee, en zoals Sef zegt: "helemaal niks", tenminste, dat was mijn ervaring. Het idee op zich is niet verkeerd, alleen, als ik ze gewoon op m'n vingertop schuif dan zitten ze mooi recht, maar dan dus niet onder de nagel. Wip je ze onder de nagel dan komen ze weer schuin op je vingertop te zitten, bij mij tenminste.
Ik heb zo ongeveer alle soorten fingerpicks geprobeerd, en van die simpele witte Dunlops voldoen mij nog het best, alhoewel niets in de buurt komt van de gewone eigen nagels. Het blijft voor mij toch maar behelpen met al die dingen, het enige truckje wat ik gebruik om er enigzins aan te wennen is om, als je een bepaald type gaat uitproberen, dit dan gelijktijdig te doen met een nieuw in te studeren nummer, m'n hersentjes staan daar dan blanco tegenover, en het gevoel van de fingerpicks wordt dan als het ware "meegenomen" met het leren spelen van dat nummer. Steek ik een paar fingerpicks om en ga iets spelen wat ik al ken dan voelt het alsof er een bos wortelen aan m'n vingers hangt, weet ik na een paar maten al niet meer wat ik moet aanslaan, en loopt alles in de soep. Dat is de leven (weer Sef):).

Groet, Jan.

[apekop]

Ik heb zo ongeveer alle soorten fingerpicks geprobeerd, en van die simpele witte Dunlops voldoen mij nog het best, alhoewel niets in de buurt komt van de gewone eigen nagels. Het blijft voor mij toch maar behelpen met al die dingen,

Dat gevoel had ik zelf ook. Die metalen fingerpicks klinken te scherp. Plasticen klonken wel goed, maar is moeilijk om ze goed passend te krijgen zonder dat ze van de vingers glippen. Als je ze weer te strak maakt knelt het weer aan je vingers. Voor de sound op een staalsnarige is het mooier dan zonder nagels. Maar het ongemak weegt hier niet tegenaf vind ik.

Dank voor de uitleg over de Alaska picks. Ik heb dus hele erg korte nagels dus Alaska picks onder mijn nagels schuiven zit er niet in, ik vrees dat ze dan ook niet goed zullen blijven zitten.
Toch maar gewoon met bare flesh blijven spelen dus voor mij.

[jplm]

Hallo.

Even een paar reacties: ik heb ook metalen fingerpicks, ook Dunlop toevallig, en daarvan vind ik nou juist weer dat ze vrij "mellow" klinken, zachter dan de witte plastic exemplaren (die metalen zijn die met een gaatje in het pick-gedeelte, een paar gaatjes in de klemmen, en dat Dunlop patent bla bla tekstje erop.
Verder, via het Michael Messer forum weet ik dat je die witte kunt vormen door middel van heet water; wat (bijna) kokend water in een kopje, pick erin (met een tangetje vansthouden) en dan om je vinger en dan maar vormen, zowel de klem als het pick-gedeelte zelf. Je kunt ze dan bijvoorbeeld zo buigen dat het uiteinde van de fingerpick zover omhoog steekt dat ze nagenoeg op dezelfde plaats eindigen als waar je nagel zou zitten, dat scheelt al een hoop qua "vreemd gevoel". Het enige verschil is dan nog dat de nagel "van boven komt" en die fingerpick van onder, als je begrijpt wat ik bedoel.
Trouwens, ik denk dat die Alaska's het juist het beste doen bij korte nagels, het gaat er maar om dat ze vast worden gehouden op een bepaalde positie, langere nagels "kiepen" de pick teveel, zoals ik schreef.
Tot slot, ik was een jaar of wat terug bij een optreden van Bob Brozman, die speelt ook met gewone witte plastic picks, je weet niet wat je ziet (en hoort). Razendsnel, en op een of andere manier maakt hij er ook downstrokes mee, zonder dat ze blijven haken. Kortom, extra frustrerend als je daar als leek naar zit te kijken en luisteren ;).

Groet, Jan.

[apekop]

Verder, via het Michael Messer forum weet ik dat je die witte kunt vormen door middel van heet water; wat (bijna) kokend water in een kopje, pick erin (met een tangetje vansthouden) en dan om je vinger en dan maar vormen, zowel de klem als het pick-gedeelte zelf. Je kunt ze dan bijvoorbeeld zo buigen dat het uiteinde van de fingerpick zover omhoog steekt dat ze nagenoeg op dezelfde plaats eindigen als waar je nagel zou zitten, dat scheelt al een hoop qua "vreemd gevoel". Het enige verschil is dan nog dat de nagel "van boven komt" en die fingerpick van onder, als je begrijpt wat ik bedoel.

Dat wist ik al, en dat heb ik ook gedaan. Maar in de praktijk valt het niet om het echt goed passend te krijgen zonder dat ze ook gaan knellen, maar toch goed vastzitten.
Het feit dat de normale fingerpicks boven de nagel komenen is juist het onwennige/onhandige vind ik. vandaar mijn interesse in die Alaska picks.

Metalen vingerplectrums geven weer van die metaal-achtige bijgeluiden en tikken. Ik heb het eigenlijk al opgegeven en prefereer nog altijd direct contact met de snaar.