Ovation uit 1982 [Archief]

grayfink

11 september 2011, 17:41

Ik denk ook dat ze niet meer in de mode komen. Ze klinken behoorlijk piezo-achtig.
Twintig jaar geleden zat je zo'n beetje vast aan Ovation als je op hoog volume op een podium speelde. Tegenwoordig kun je een elektroacoustische gitaar veel natuurlijker laten klinken.

Ik zeg ook maar wat, ik heb er niet veel verstand van.

Pepe

11 september 2011, 18:05

Fingerpick

11 september 2011, 22:44

Als ik ze tegenkom, Ebay USA, dan pakken ze een paar honderd dollar, niet veel gezien de nieuwprijzen. Ja waarom... gedateerd, niet sexy, men heeft nu andere ideeen over hoe een gitaar moet klinken. Dat geldt in meer of minder mate ook voor de Takemine geloof ik. En straks voor de Taylor zegt het koffiedik.

Takamine is ook al "out" , alhoewel die van mij - mits hulp van een pedaaltje - nog best haar ding doet. Wat Taylor betreft : die zijn tegenwoordig wél "hot" ...;

Pepe

11 september 2011, 22:59

Precies. Hot is een slecht woord als je voor de lange termijn gaat.

jazzie1

12 september 2011, 00:55

Pfoeiii...Zit al een tijdje erover te denken om een gitaar erbij te nemen, Takamine en Taylor staan op mijn lijstje.. Afvoeren die hap :stop:. Ik moet er toch niet aan denken dat ik met een gitaar in mijn handen sta die "out" is..da kannie..
Tsja en dan Taylor.."hot" da's weer teveul van 't goeie:( Is er ook zoiets als een grijze muizen gitaar? Dat past dan ook weer wat beter bij mijn kapsel:seriousf:

RB-1

12 september 2011, 03:07

Na vaak Ovations van dichtbij te hebben aangehoord was begin jaren 90 het geluid van een Takamine een openbaring.
Dat heeft even geduurd, en wel tot er een Martin D-28 langskwam.
Toen begreep ik wat al die andere gitaren misten, klonken als een Martin door de telefoon. Die konden dus meteen de deur uit.
Daarna nooit goed begrepen wat anderen daar dan nog in zagen.

De Martin is nog altijd mijn eerste keus als ik een keer gitaar moet spelen op het podium.
Of ik nooit iets beters in handen heb gehad? Ja hoor, een D-28 uit 1956....
Maar die kan ik me toch niet veroorloven.

wireman

12 september 2011, 03:44

Takamine en Taylor kan je je echt geen buil aan vallen.. In een eerder topic werd al gevraagd naar goeie acoustic sessions.. MTV Unplugged.. bijna ALLES wat toen gedaan is werd met Takamines gedaan.
Ik heb zelf een Taylor gehad.. supergitaar! Bij aanschaf van een duurdere acoustic zou ik ook voor een Martin D28 gaan, echter is de Taylor ook zeker genomineerd.. Weg gedaan voor een strat.. tja.. keuzes... Het singer/songwriter tijdperk was ten einde en het bandje kwam in beeld..
Jammer dat beide topmerken ook een budgetlijn hebben gemaakt.. qua marketing erg slim, maar qua nostalgie en fame...

Ik heb nog zo'n roze hello kitty... wat doen die eigenlijk tegenwoordig? Hot or not?

Pepe

12 september 2011, 09:08

Als de Hello Kitty ooit HOT is geweest zie ik het somber in :seriousf:

Het dieptepunt van de Takemine sound vond ik wel dat singeltje van Candy D met die knaap David Stewart... all highs, no bottom.

Harald

12 september 2011, 09:18

Zo'n Adamas met kunststof bovenblad zou ik toch best in mijn verzameling willen hebben. Maar dan wel zo'n oude. Dat nieuwe granieterige model vind ik niet mooi. De naar lichtblauw verlopende burst van die oudjes is ook niet optimaal qua uiterlijk maar wel mooier. Die bovenbladen zijn flinterdun en vreselijk responsief. Het geluid knalt er echt uit... En toen ik ze op marktplaats tegen kwam, en ze op dat moment eigenlijk ook wel had gedurfd kopen, had ik er nog niet op gespeeld. Twee weken later speel ik op zo'n ding, gelijk thuis marktplaats gecheckt, bleken beide exemplaren alweer verkocht. Nu is het budgettair even niet handig, als je ze al vindt.

Een Martin D28 zou ik uit jeugdsentiment wel in de verzameling willen, maar het is eigenlijk meer een strummer dan een fingerstyle gitaar. Je moet toch oppassen dat het niet te boomy wordt met die dingen.

Takamine heb ik onversterkt dan weer niets mee. Taylor is ook wel mooi, maar dan moet het voor mij wel een 714 zijn. En die zijn nu ook weer niet echt goedkoop.

Triggy

12 september 2011, 17:58

Voor de echte liefhebber (als ie nog overgebleven is) wellicht handig bij een geplande aanschaf van Ovation is deze website. Staan alle modellen in van 1981 t/m 2001 en de oorspronkelijke prijs. Zit nogal wat verschil in aanschafprijs tussen de verschillende modellen en jaargangen....

http://www.ovationfanclub.com/files/prices.asp

Pepe

12 september 2011, 19:28

Ja, daar ga je.
Ik heb voor mijn 1614 in '78 ongeveer 1900 gulden betaald. Dat was een hoop geld, een maandloon voor mijn vader en grofweg 3000 euro naar huidige maatstaven. Het lijkt me sterk dat ik nu meer dan 300 voor die gitaar ga vangen als ik hem op marktplaats zou zetten.

Flipkoos

12 september 2011, 20:12

Ik heb zelf een Collectors Edition 1997, parlormodel. Ik ben er niet al te duur aangekomen, maar ik zie ze hier en daar nog regelmatig op het net opdoemen voor toch redelijk stevige prijzen.
Maar ik ben er erg content mee, blijvertje (moet ook wel , want in de staat waarin ik 'm nu heb (redelijk versleten toets, niet al te beste afstelling gerepareerde scheurtjes en een nieuwe laklaag (ipv die enorme dikke laag polyesterlak die ze er op smeren)) istie niet echt meer verkoopbaar inmiddels.

RB-1

12 september 2011, 21:37

Een Martin D28 zou ik uit jeugdsentiment wel in de verzameling willen, maar het is eigenlijk meer een strummer dan een fingerstyle gitaar. Je moet toch oppassen dat het niet te boomy wordt met die dingen. Er is nog een derde stijl en daarin blinken Martin Dreadnoughts en hun lookalikes uit: flatpicking.
Dat gaat uiterst lullig klinken als een gitaar niet een beetje body in z'n klank heeft..... Ook een goed plectrum helpt daarbij (1,45 mm):
http://www.janetdavismusic.com/pk-flat-2038m.jpg
Voor fingerpicking (Scruggs style) beviel me een Gibson J-45 net even beter.
Een beetje meer mid en het gebrek aan laag stoort daar niet zo.
Maar die is terug bij de m.i. rechtmatige eigenaar, de dochter van een overleden vriend die me hem had gegeven.

Jedeel

13 september 2011, 00:35

Voor fingerpicking (Scruggs style) beviel me een Gibson J-45 net even beter.
Een beetje meer mid en het gebrek aan laag stoort daar niet zo.
Maar die is terug bij de m.i. rechtmatige eigenaar, de dochter van een overleden vriend die me hem had gegeven.

De gitaar terug geven, dat vind ik een geweldige daad, RB-1 :blast::blast:

apekop

13 september 2011, 03:12

Ze zijn uit de mode.

alsof dat een maatstaf is. Mij boeit het niet of iets in of uit de mode is. Ik vind een 12-snarige Ovation nog altijd sexy en beter klinken dan menig andere 12-snarige (inclusief veel Taylors).

Pepe

13 september 2011, 18:31

Het heeft niks met maatstaf te maken maar niet hip heeft wel degelijk iets te maken met wat er 2e hands voor geboden wordt en dat werkt ook andersom.

grayfink

13 september 2011, 18:37

En zo had ik het ook bedoeld.
Ik houd zelf ook niet meer van die sound, en dat zal met mijn modegevoeligheid te maken hebben. :chicken:

jplm

13 september 2011, 19:29

Het dieptepunt van de Takemine sound vond ik wel dat singeltje van Candy D met die knaap David Stewart... all highs, no bottom.

Aan de andere kant, als ik hoor wat Boubacar Traoré (Karkar) met z'n blote vingers uit zo'n ding haalt....

http://www.youtube.com/watch?v=X4uJP6atMP8

Ik heb 'm afgelopen maart nog live gezien en gehoord in Amsterdam, hele rustige sympathieke man, met een geluid, klinkt meteen Malinees, vanaf de eerste aangeslagen noot. Dan denk ik maar weer dat wij teveel tijd verdoen met ouwehoeren op gitaarforums in plaats van spelen ;).

Groet, Jan.

geert1976

14 september 2011, 12:42

hmm ik heb een Ovation Balladeer uit 1977, fijne gitaar en mij bevalt het Ovation geluid juist wel.

Takamine vind ik juist weer niet mooi qua geluid.

Gerth

14 september 2011, 13:06

Had ook ooit een Takamine (die ieg een stuk duurder was dan mijn huidige Celebrity) en die klonk onversterkt heel "vlakjes"... Versterkt was ie heel goed en dat was ook de bedoeling gezien het een model met een ondiepe kast betrof, maar wetende dat een (goedkope) Ovation niet echt de maatstaf is qua akoestische klank hou ik toch meer van de typische "direkte projectie" van de akoestische sound; niet echt warm, maar wel "aanwezig" (als je begrijpt wat ik bedoel... ).

RB-1

16 september 2011, 18:24

De gitaar terug geven, dat vind ik een geweldige daad, RB-1 :blast::blast:Dat is dan wel weer leuk om te horen...
Maar het lag nogal voor de hand.
De beste meid was een paar maanden na het overlijden van haar vader begonnen met zingen en zichzelf begeleiden op een Martin OOO-18.
Dat durfde ze eerst niet, haar vader was een fenomenaal zanger....
Ik heb haar toen een keer op mijn D-28 laten spelen en daar knapte het geheel toch een stuk van op.
Zo'n OOO blijft (met respect) toch een soort speelgoed gitaar. Een mooi, maar veel te iel geluid.
Toen ik merkte dat ze heel snel vooruit ging, heb ik haar die Gibson gegeven.
Logisch, toch?

Flipkoos

16 september 2011, 20:29

Zo'n OOO blijft (met respect) toch een soort speelgoed gitaar. Een mooi, maar veel te iel geluid.

Die is bijna sig-waardig...:)

Maar goed, hangt er van af wat je er mee doet natuurlijk. Een strummertje is het niet nee, maar met fingerpicking vind ik OOO's veel aanweziger en gebalanceerder dan dreadnoughts...
Wel grappig trouwens dat je in een topic over Ovations alleen maar over Martins praat...

RB-1

19 september 2011, 20:11

Dat klopt, maar daar is een reden voor....
Toen deze vraag naar voren kwam:

Wat is er verkeerd aan Ovation ?
,wilde ik dat wel uitleggen en daarbij geraakten wij van Ovation via Takamine uiteindelijk bij Martin.
En dan met name de Dreadnoughts omdat die zo mooi gebalanceerd zijn.
Zoals gezegd ik vond de Gibson J-45 voor fingerpicking nog iets beter omdat die juist niet zo gebalanceerd is door een beetje bult in het midden.
That's all.....:)