Flashes (Ry Cooder) fingerstyle

[Harald]

En weer iets heel anders, impressionistische pianomuziek voor 6 snaren

Dit nummer stond ooit uitgeschreven in de Music Maker (long ago) Jazz cornettist Bix Beiderbecke schreef het stuk op piano, geinspireerd door Debussy's muziek die hij in Parijs had gehoord. Ry Cooder bewerkte het voor zijn Jazz plaat voor akoestische gitaar.

De transcriptie in Music Maker gebruikte een aangepaste open D stemming, blijkbaar gebaseerd op een bootleg video waarop Ry Cooder het nummer op een strat speelt. Er is nu een video te vinden op youtube waar Ry het speelt, en ik weet nu eigenlijk wel zeker dat hij het gewoon in standaard stemming speelt. Maar om het nu helemaal opnieuw te leren:makeup: Hier speel ik het dus gewoon in die rare open stemming. Kleine glitch tegen het einde, en dan ook nog in een stukje dat eigenlijk niet herhaald had moeten worden... maar dit nummer is een stuk lastiger dan het klinkt. Doe je het over is het ergens anders wel weer minder mooi. Hoor je tenminste dat het live is ;)


http://www.youtube.com/watch?v=ciKXe6ipTgc

enjoy!

[Pepe]

Goed werk, nice.

[Don Capo]

Zo, dat werkt echt afleidend, die tekstjes onderaan terwijl je speelt zeg. Heb het stuk daarna nog maar eens geluisterd zonder beeld en dan hoor je de schoonheid pas. Knap werk, uiteraard.

[Ernest01]

Knap gedaan. Wederom mijn complimenten.

[Harald]

Thanks!

@DonCapo ach, gewoon vaker kijken. Is ook goed voor de 'aantal keren bekeken'. Dat mag wel omhoog, willen die videootjes nog viral gaan (I know, dream on). Al vraag ik me bij sommige mensen af of ze geen truukjes gebruiken om die counter omhoog te jagen... Dit is trouwens sowieso een nummer wat enige gewenning nodig hebt voordat het op een compositie lijkt, ipv een serie geimproviseerde zinnetjes. Vaker luisteren maakt het alleen maar mooier. Wat dat betreft lijkt het op the black page van Zappa. De eerste keer dat je dat hoort kun je het ook vrij makkelijk opzij zetten als een serie lastige passages. Maar er zit echt lijn in.

[-Martijn-]

Mooi! Zitten een aantal grappige loopjes in ook.

[DTmaster]

rare tune, rare stemming , prachtige benadering , prachtig gitaargeluid :)

[Harald]

Bedankt! Die Alhambra klinkt idd. best goed, fijne gitaren. Opname hier is alleen twee mic's, geen pickup.

[Cubone]

Ry Cooder ken ik van die film crossroads, toen ik nog pas begon met gitaar spelen. Ik keek ik dat filmpje keer op keer !! erg goede slide speler is het toch ??

Mijn complimenten ! Vraag me nu toch echt af, of je die liederen op gehoor leert of met tabs/muziekbladen ?


Greetz,

[Harald]

Dank je :) Stonden van die teksten onder het beeld... ;) deze dus via een transcriptie in de Music Maker

en de vorige twee waren eigen nummers... mocht ik willen, dat die in de muziekbladen stonden :makeup: Maar, er heeft al eens een nummer van mij op een cd die bij het blad Akustik Gitarre zat gestaan. Dat is al iets :)

Heb genoeg op gehoor uitgezocht, maar ook genoeg van blad gespeeld.

[Duhsjaak]

Hi
@Harald
De liefde van Ry Cooder voor Bix's pianomuziek is bekend. Mijn lief dacht dat ik Ry op had gezet, maar dat bleek dit lied te zijn. De dame is behoorlijk kritisch, dus ik denk dat dat onbedoeld zo ongeveer het best denkbare compliment is.

Wat moet je hier nog op zeggen? Topniveau?
Eén klein puntje van kritiek: Probeer de camerastand eens zo te krijgen dat je niet steeds half onthoofd in beeld komt. En iets vrolijker kijken zou ik persoonlijk wel weten te waarderen.

@Cubone
Ry Cooder hoorde is voor het eerst op de LP van Norman Greenbaum (Peteluma - zijn 3e LP) en sindsdien heb ik geprobeerd te volgen wat Ry allemaal uitspookt. Er wordt een beetje gelachen om Norman Greenbaum's muziek, maar neem de moeite eens te kijken of je iets van die LP te horen kunt krijgen. Dan ben je zwaar hooked.

Akelig hoog niveau is dit stuk! Probeer het ook eens op 1 electrische gitaar te spelen, zonder verdere begeleiding, en je zult versteld staan van de publieksreactie!

Vriendelijek groet, Gus

[Harald]

Thanks!

Lachen tijdens het spelen, wil soms best lukken, maar bij sommige stukken is het simpelweg een concentratieslag... zeker als er een opname mee loopt. Dit is ook geen makkelijke om te spelen, wel een erg mooie :) En ik heb ook al op die video van Ry Cooder gezien dat het in standaard stemming ook niet makkelijker is. Maar, je hebt een punt.

[rawdata]

Mooie versie. Chapeau!
De truc zit hem in de timing (nadat je het stuk in de vingers hebt), die is zo ongelooflijk moeilijk. Rubato, dat was vrijwel het enige dat Alfred Birney in zijn MusicMaker artikel juist had.

Als je ooit een goede transcriptie wilt hebben, mail me dan even via RyCooder.nl.
Leuke achtergrond info:

Producer Joseph Byrd copied the Challis piano transcriptions and his wife played them for Ry (who, like Beiderbecke, did not read music well). “This was a huge undertaking … I carefully wrote out the guitar parts and gave them to my friend Ted Greene (a legend in his own right, he is on the Field Hippies album and was author of Chord Chemistry, a seminal book on guitar voicings). Ted made tablature parts. But that was some tough music! Sure, I know how to write for guitar, but tablature was never intended to do impressionistic music. Ry did it though. Very impressive, but that's a mark of just how damn good he was”. As already noted, Byrd’s idea was to arrange Bix’s piano music for a chamber ensemble similar to what Beiderbecke himself might have organized, under ideal circumstances...

Joseph Byrd adds this description of the special difficulties involved in getting “Flashes” on tape: “(It) was something else again. No ensemble to help out, and a guitar trying to play moving altered 9th and 11th chords. Barbara had – Ry's idea – made a tape of the piano piece, playing very slowly, and he practiced with it. But when we went into the studio (and it was one of the last things we did) he struggled. Doing it in one take was just impossible, but my engineer, Douglas Decker, calmly recorded it in bits and pieces, and one day we presented Ry with the edited whole. He didn't like the idea, but agreed, and that's what's on the album. By the time we did the promotional trip, though, Ry was thoroughly pissed at me, and when I suggested we not do the middle "movement", he just glared. The first time we heard it was at Carnegie Hall. He was flawless”.

Marc

[Duhsjaak]

Hi
@Rawdata
Wat ontzettend leuk dat je de Field Hippies/Joseph Byrd kent.
The United States of America en The Field Hippies LP's zijn eenvoudig als 40 jaar en langer onder mijn favoriete LP's.

(USA) Columbia verwachtte zoveel van deze nieuwe stroming, dat dit vast en zeker de nieuwe klassieke muziek zou worden. En men gaf de LP van de Field Hippies dan ook uit op hun klassioeke sub label. US of A nog in bruine boterhamzakken sleeve over de bekende hoes met foto's.

De eerste band die ik ooit zag die van het podium liep en dat de muziek gewoon doorjengelde. Met die vreemde ring modulators. Heel weirde ervaring. Duizendpoot die Byrd.

Ik heb ze ooit digi gemaakt, maar of ze nog te koop zijn????

Vriendelijke groet, Gus

[aaronstonebeat]

Ik raak steeds dieper onder de indruk, Harald.

Heel iets anders; er circuleert een fragment uit Home Alone uit 1990 waarvan gezegd wordt dat de figurant met baard Elvis is. Waar of niet, als ik je zie spelen in je filmpjes moet ik er steeds aan denken:


http://www.youtube.com/watch?v=cOYbXeLTnf0

[Harald]

@rawdata/marc bedankt! Leuk achtergrond verhaal. Wist niet dat Ry dit in etappes had opgenomen. Lijkt me idd. niets voor hem. Van wat ik zie op video is de versie in standaardnotatie net zo lastig, zo niet nog lastiger. Houd het gewoon bij deze. Het stuk is herkenbaar, en het is hoe dan ook een bewerking. Ry is voor mij net als Santana of Zappa (als gitarist) zo'n muzikant die je niet letterlijk moet naspelen, maar waar je de ziel van het spel te pakken moet zien te krijgen.

@Aaronstonebeat :seriousf: Sh*t, I blew my cover! Heb eindelijk wat tijd om gitaar te spelen, nu ik mijn baantje als hamburger bakker heb opgegeven ;) Just being serious, is voor het eerst dat ik met Elvis vergeleken wordt :seriousf:

[Duhsjaak]

@Aaronstonebeat :seriousf: Sh*t, I blew my cover! Heb eindelijk wat tijd om gitaar te spelen, nu ik mijn baantje als hamburger bakker heb opgegeven ;) Just being serious, is voor het eerst dat ik met Elvis vergeleken wordt :seriousf:

Hi
Wilde dat ik dat had bedacht!!! Hihi.
Nou enkel nog effe zo leren zingen.........

Meesterlijk die associatie!
Vriendelijke groet, Gus

[rawdata]

@rawdata/marc bedankt! Houd het gewoon bij deze. Het stuk is herkenbaar, en het is hoe dan ook een bewerking. Ry is voor mij net als Santana of Zappa (als gitarist) zo'n muzikant die je niet letterlijk moet naspelen, maar waar je de ziel van het spel te pakken moet zien te krijgen.

Dat is de last van mijn bestaan. Vanuit de hele wereld komen verzoeken om Tabs van Ry Cooder. Daar begrijp ik niets van. Ala, soms, als studie dingetje.
Maar als je niet op jeugdige leeftijd een oog verliest, les krijgt van een paar groten der aarde, als studiomuzikant ervaring opdoet in wereldberoemde sessies, dan ben je geen Ry Cooder.
Hetzelfde geldt voor zijn gitaren. Samengesteld uit een pickup van een oude steelgitaar (omdat dat ene element zo lekker klonk) een hals die hij van David Lindley kreeg, een body waar de meeste eigenaardige gaten in zitten, enzovoorts. Die gitaar bouw je nou eenmaal nooit goed na.
Zou iedereen maar p een vrije manier z'n eigen ding doen. Dan zouden veel mensen ons en zichzelf verbazen.
Of zoals Samantha van the Be Good Tanya's me ooit schreef: "stijl is het product van je beperkingen". Daar geloof ik in. Toch? Ofzo.

[Harald]

Zou iedereen maar p een vrije manier z'n eigen ding doen. Dan zouden veel mensen ons en zichzelf verbazen.
Of zoals Samantha van the Be Good Tanya's me ooit schreef: "stijl is het product van je beperkingen". Daar geloof ik in. Toch? Ofzo.

Zo heb ik Great Dream from heaven ook in open D uitgezocht, het was immers Ry Cooder. Begin langzaam te geloven dat die anderen allemaal gelijk hebben met drop D... Maar ik heb nu wel lekker mijn eigen versie. En in die stemming kan ik weer wat dingen doen die in drop D niet gaan lukken :supercool:

Ben het helemaal eens met van Halen. Ze vroegen hem ooit hoe hij zijn eigen stijl ontwikkelt heeft. Antwoord was dat hij niet goed kon naspelen. Als hij dat probeerde klonk het altijd anders :)

[Duhsjaak]

Hi
Helemaal eens!
Een eigen geluid bereik je door je handicaps maximaal uit te buiten.
Geldt in ieder geval 100% voor mij.

Heb je geen handicaps, zul je dat met een overmaat aan techniek en studie moeten compenseren.

Vriendelijke groet, Gus

[Harald]

Gus, nog bedankt voor de byrdfiles... had dat mailtje gemist. Ben benieuwd!