De gitaar voor het leven?

[dj0knuf]

Hoi mede gitaristen,

Ik speel nu bijna 3 jaar op een "speelgoed" gitaartje van 100 euro ofso. Leuk ding om mee te beginnen voor die prijs. Maar ik ben nu toch wel toe aan wat beters. Ik wil daarom een nieuwe gitaar kopen, dan niet weer een gitaar die het "net niet" is, maar een echt goede die ik voor altijd houd.

Ik ben opzoek naar een Fender Strat model, maar vroeg me af wat nou de grote verschillen zijn tussen bijvoorbeeld deze:http://www.rockpalace.com/product/Fender-Classic-60s-Stratocaster-3-Color-Sunburst-Rosewood (533 euro)
en deze: http://www.rockpalace.com/product/Fender-American-Deluxe-Stratocaster-3-Color-Sunburst-Rosewood (1357 euro).

[grayfink]

....vroeg me af wat nou de grote verschillen zijn....

Kijk, daar gaat het al mis. :chicken:

[Pepe]

Een gitaar "voor het leven" is mijn inziens een te ambitieuze insteek.

Een "betere" is doorgaans een werkbaarder concept.

[spriggan]

http://lmgtfy.com/?q=usa+vs+mexican+strat

[barno]

Een gitaar "voor het leven" is mijn inziens een te ambitieuze insteek.

Een "betere" is doorgaans een werkbaarder concept.

niks fout met die insteek imo. Dat je er later achterkomt dat er meerdere gitaren voor het leven around hangen, dat zien we dan wel weer :)

[Orpheo]

niks fout met die insteek imo. Dat je er later achterkomt dat er meerdere gitaren voor het leven around hangen, dat zien we dan wel weer :)

mee eens. je hebt soms toevalstreffers die echt jaren (je hele leven) bij je blijven plakken. maar dat hoeft niet perse zo te zijn. Ik ben er nu pas, na jaren achter wat ik het liefst zie in een gitaar, en dat leerproces gaat met vallen en opstaan.

[espike]

Tussen die 2 gitaren is t verschil: 1 de raduius op het fretboard, de dure heeft een compound radius, wat zeg maar een verloop is van een bollere toets aan de bovenkant, en een platte toets onderaan, en hij/zij heeft locking tuners, en zo te zien ook een beter stukje hout voor de body.

Persoonlijk zou ik alleen beide niet kopen. ga eerst eens naar een grote gitaarzaak, en probeer daar een aantal gitaren uit. Je zal merken dat er erg veel verschil zit in hals profielen, wat ze of erg goed speelbaar, of kompleet ruk maakt.

[Muzieknono]

Als tweede gitaar een gitaar voor het leven kopen lijkt me geen sinicure, maar goed, je weet al dat je een strat wilt, ik denk dat je gedurende je muzikale groei dingen gaat ontdekken die je graag ziet, hoort, voelt in een gitaar en zo zul je op den duur jouw gitaar voor het leven vinden, maar een opwaardering naar een betere gitaar is altijd goed, zeker als je weet dat datgene wat je nu bespeeld compleet ruk is.
Veel proberen in een goed gesorteerde gitaarzaak, van goedkoop naar héééél duur, dan kom je er in ieder geval achter wat je wel of niet bevalt.
Mvgr. Dirk Jan :B

[Triggy]

Gitaar voor het leven..... Was het maar zo simpel.
Heb er twee die ik al meer dan 30 jaar in bezit heb. Die gaan nooit meer weg, niet omdat ze zo goed zijn maar meer vanuit sentimentele redenen:soinnocent:
De zoektocht naar "die ene" heb ik allang opgegeven, temeer omdat ik zoveel verschillende stylen en muziek speel.
Ik zou gewoon de eerdere tips volgen, naar een goede muziekzaak gaan en verschillende soorten en typen uitproberen en degene kopen die op dit moment volgens jou het lekkerste aanvoelt en klinkt.
Zou 'm zeker niet online bestellen....

[munkie]

Ik heb eens proberen op te schrijven hoeveel keuzes je moet maken als je je eigen Strat samen gaat stellen. Met de hals en de body had ik al bijna 2 kantjes A4 vol, dus nog zonder elementen en electronica. Houtsoorten, vorm vd body, bindings, halsprofiel, fretwerk, toets, frezing vd body, L/R kop, toets radius enz.

1 gitaar waar je echt alles op kan spelen bestaat niet, een goede HSS powerstrat daar kom je wel een heel eind mee. Uitproberen is weer het devies.

[Liquid_Metal]

Een gitaar "voor het leven" is mijn inziens een te ambitieuze insteek.

Een "betere" is doorgaans een werkbaarder concept.

Je voorkeur zal nog eens veranderen, maar op dit moment kan het wel voelen als een gitaar voor het leven. Ik kocht vijf jaar geleden een Fender Highway One Stratocaster en dat was hem helemaal. Maar ik ben sindsdien heel veel gegroeid en heb sinds twee weken mijn nieuwe gitaar voor het leven: een Mayones Setius. Ik heb het gevoel dat de Mayones heel lang blijft omdat ik veel meer research heb gedaan dan bij de aanschaf van de Fender.
Maar je weet het natuurlijk nooit, misschien sla ik over een paar jaar weer een andere richting in.

Anyway, als je zo overdreven op zoek wilt gaan zul je alles moeten testen:
- houtsoort van de body
- houtsoort van de top
- houtsoort van de hals
- houtsoort van de toets
- pickupsetup en pickups
- mensuurlengte
- type brug
- kleur en soort binding/lak
- inleg op de toets
- bolt on, set neck of neck through constructie

Ik heb dit stap voor stap bekeken en getest, en bij elke test kon ik weer iets afvinken. Mayones leverde mij precies de gitaar die ik zocht (ok, eigenlijk wilde ik een 26" scale en set neck).

[bat]

Ik ben er nu pas, na jaren achter wat ik het liefst zie in een gitaar, en dat leerproces gaat met vallen en opstaan.
Ik durf wel te wedden dat het nog niet afgelopen is ook, dat leerproces en niet eens specifiek omdat jij het bent.

Jarenlang kon ik niet overweg met Les Pauls. Ik was al tot de conclusie gekomen dat ik een Fender-man was toen ik begin dit jaar toch weer eens een LP oppakte. Ik ben geen strikte Fender-man meer.

[Makaai]

Een gitaar "voor het leven" is mijn inziens een te ambitieuze insteek.

Een "betere" is doorgaans een werkbaarder concept.

Volgens wijlen Wim Overgauw gaat een gitarist, die zich blijft ontwikkelen, op den duur onvermijdelijk de richting jazz op.

Een Gibson ES 175 misschien? :soinnocent:

[INOXROX]

Volgens wijlen Wim Overgauw gaat een gitarist, die zich blijft ontwikkelen, op den duur onvermijdelijk de richting jazz op.

Een Gibson ES 175 misschien? :soinnocent:

Ik zou dat niet zomaar durven tegenspreken . Het ligt er natuurlijk wel aan hoe "open' c.q. 'leergierig' je bent , danwel hoe vatbaar je bent voor een andere kijk op dingen ( lees : abstractie ? ) .
En die ES175 ? Had je die van mijn dromen al gezien ?
http://img17.imageshack.us/img17/7310/img1574cy.jpg
By inoxrox (http://profile.imageshack.us/user/inoxrox) at 2011-06-04


edit > maar zelfs alle 'lading' en aantrekkingskracht die deze gitaar op me heeft , wil niet zeggen dat dat dit mijn gitaar voor het leven zou zijn ( al zou ik 'm natuurlijk never-nooit-meer-weg-doen .. )

[barno]

Muzieksmaak is onderhevig aan verandering. Er zijn artiesten die heel hun leven op dezelfde gitaren spelen en wat eenkennig zijn qua genre, maar da's vooral uit commerciële overwegingen. Wedden dat Angus zelf nooit naar hardrock luistert?

[INOXROX]

BZN had vroeger ook een andere 'doelgroep' . Tot het interessant werd om vinyl te verkopen ..

[rijsberman]

Kan me ook niet voorstellen dat die mannen van Status Quo in hun vrije tijd nog steeds vrijwillig naar hun eigen muziek luisteren.

Ik kan een eind meegaan met Wim Overgaauw, hoewel ik denk dat blues óók een richting is waar je tot je dood in door kan groeien. Niet steeds ingewikkelder ritmes, maatsoorten, akkoorden en dat het dan niet meer zonodig hard moet, waardoor het jazz wordt, maar juist steeds meer de basale essentie. Kale muziek.

[jim__]

Volgens wijlen Wim Overgauw gaat een gitarist, die zich blijft ontwikkelen, op den duur onvermijdelijk de richting jazz op.
Grappig, dat begin ik de laatste tijd ook steeds meer te spelen. Les Paul op z'n halspickup, plectrum terug de broekzak in, m'n Cube op z'n cleane JC120 stand, beetje reverb (toch wel) en gaan met die banaan. Er verfrissend naast die rockcovers ;)

[INOXROX]

Maybe you need your roots first , before you can decide where it is you're actually going ?

[bat]

Volgens mij gaan gitaristen die zich blijven ontwikkelen eerst richting de jazz (als ze steeds meer fouten beginnen te maken) en dan richting de pure blues (als ze beseffen dat de kans om fouten te maken bij simpele muziek een stuk kleiner is).

Grapje.

[Kim Wilson]

Als tweede gitaar een gitaar voor het leven kopen lijkt me geen sinicure, maar goed, je weet al dat je een strat wilt, ...
Mijn tweede gitaar moest en zou een Les Paul zijn. Ondertussen ben ik vanaf die Les Paul via een hollowbody en een Fender Strat bij de Fender Tele terechtgekomen. En ik ben bang dat dit ook nog niet mijn laatste is, al moet ik wel zeggen dat ik nu in de buurt kom.

Met andere woorden: ik denk niet dat je nu je gitaar voor het leven zult vinden, of je moet veel geluk hebben. Je gehoor ontwikkelt zich naarmate je meer speelt en meer andere gitaren hoort. Je leert de nuances beter te herkennen en ook steeds meer te ontdekken wat je zelf wel en niet mooi vindt in je gitaargeluid. De kans is dus best aanwezig dat je op den duur tegen bepaalde beperkingen van je gitaar aanloopt, vooral als je zo'n ding als beginner koopt. Toen ik begon met gitaarspelen, kon ik nauwelijks een humbucker van een singlecoil scheiden. Laat staan dat ik toen al kon bepalen welke gitaar de juiste sound had. Nuances ga je pas later herkennen.

Ga eens naar een grote gitaarwinkel en probeer alles wat enigszins binnen je budget past. Gewoon zoveel mogelijk testen. Les Pauls, Tele's, Strats, hollow's, alles wat je kunt pakken. Daar leer je het meest van, en ik denk dat je dan uiteindelijk een grotere kans hebt een gitaar te vinden die langere tijd dienst zal doen.

[INOXROX]

Volgens mij gaan gitaristen die zich blijven ontwikkelen eerst richting de jazz (als ze steeds meer fouten beginnen te maken) en dan richting de pure blues (als ze beseffen dat de kans om fouten te maken bij simpele muziek een stuk kleiner is).

Grapje.

Ja dat moet wel ,bat .Een grapje zijn , dan ;)
Want het kan oooohhhh zoveel moeilijker zijn om dingen weg te laten dan ze wel te spelen . En je gaat het je toch niet ingewikkelder maken dan nodig , alleen maar om 'fouten te verstoppen' ?

[zoon van johanb]

Ik heb wel een gitaar voor het leven gevonden, en het was ook mijn tweede gitaar. De Fender Telecaster '91 Mexico

ik denk dat het ook te maken heeft met emotionele waarde.
dat je de muziek winkel instapt en denkt: tijd voor een "echte" gitaar
dat je een gitaar vastpakt, en je je daar gewoon goed bij voelt, dat hij lekker speelt etc.

ik heb zelf nu ook meerdere gitaren maar omdat de fender mijn eerste echte gitaar was is het toch een gitaar voor het leven geworden ;)

[lefthandstrat]

Het zal ongetwijfeld voor iedereen persoonlijk zijn als een definitie gegeven moet worden van "de gitaar voor het leven". Voor de één zal het met technische specs te maken hebben, voor de ander bespeelbaarheid en voor weer anderen (waar ik toe behoor) geldt meer de emotie:

Ik heb 3 gitaren die nooit meer weggaan:
Een Custom lefty Stratocaster (sunburst, maple), dit is mijn eerste electrische gitaar. Gekocht rond 1976.
Een rechtshandige (door mijzelf linkshandig gemaakt) acoustische Ibanez Concord Hummingbird, gekocht rond 1977.
Een Fender Stratocaster USA lefty 60th Anniversary Diamond. Gekregen van mijn vrouw die zonder dat ik het wist die 1200 euro bij elkaar spaarde om mij hiermee te verrassen.

Mijn Fender Stratocaster lefty Mex en mijn London City lefty Telecaster gaan eruit zodra ik ze zat ben (en geloof me, ze hebben al een paar voorgangers gehad). Hier heb ik niets mee qua emotie. Puur gereedschap, meer niet.

[Schrevel]

Als je een gitaar zoekt waar je oud mee wil worden, kies dan een shortscale. Daar stoot je minder snel de geraniums mee om.

[Makaai]

Volgens mij gaan gitaristen die zich blijven ontwikkelen eerst richting de jazz (als ze steeds meer fouten beginnen te maken) en dan richting de pure blues (als ze beseffen dat de kans om fouten te maken bij simpele muziek een stuk kleiner is).

Grapje.
Een beetje stoeien met jazz en dan richting blues gaan hoeft ook niet verkeerd te zijn:

http://www.youtube.com/watch?v=BoyvTiSdz18&feature=related


Grappig, dat begin ik de laatste tijd ook steeds meer te spelen. Les Paul op z'n halspickup, plectrum terug de broekzak in, m'n Cube op z'n cleane JC120 stand, beetje reverb (toch wel) en gaan met die banaan. Er verfrissend naast die rockcovers ;)

Aha, het gaat dus al de goeie kant op :ok:

[Nobler]

sommige mensen zullen om de paar jaar iets anders willen en zijn dus niet geschikt voor 'een gitaar voor het leven'.

Verder zal de gitaar voor het leven vooral een blijvertje zijn als je er prettig en lekker op speelt, meer dan van welke materialen hij is gemaakt etc.

Als ik om me heen kijk zijn gitaren die mensen lang hebben toch ook meestal serieuze gitaren, dus Gibson en Fender. De meeste gitaristen zijn in te delen in 'vooral Gibson' en 'vooral Fender'. Jij hebt blijkbaar al gekozen voor Fender.

Overigens zijn 2e gitaren nog vaak geen 'blijvende' gitaren, maar betreft dat meestal pas latere gitaren. Misschien is het daarom beter om te groeien en eerst een gitaar van een betere prijsklasse te kopen (laten we zeggen rond de 1000 euro) om door te groeien, en dan over een aantal jaren de ultieme gitaar. Voor de verkoopwaarde kun je dan ook beter een Gibson of Fender kopen.

Als je toch een kans wilt hebben om meteen je blijvende gitaar te kopen, zorg dan eerst dat je een flink budget hebt (laten we zeggen tegen de 3000 euro, want zoveel kán een goede Fender kosten, meer natuurlijk ook, maar dat zal niet je bedoeling zijn), en trek er een aantal jaren voor uit om op héél veel gitaren te spelen. Je moet er op spelen en een klik met de gitaar ervaren. Dat zal je nooit lukken als je bij een Duitse gigant over de post bestelt. Heb geduld en koop niet een van de eerste gitaren. Uiteindelijk zul je een gitaar tegenkomen die er uitspringt. Koop die. Klaar is kees.