Gitaargeluid

[Jeroen vdW]

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw op dit forum en hier mijn eerste discussieonderwerp

Na ongeveer 8 jaar niet meer gespeeld te hebben, ben ik er achter gekomen dat op dit moment 'pedaaltjes' helemaal in zijn en 19inch apparatuur niet meer zo. Ik verbaas me dat het fenomeen gitaargeluid met zoveel mistiek behandeld wordt. Discussies over oude apparatuur/analoog/digitaal/boutiquespul/buizen/transistors snap ik niet helemaal..

Mijn mening is dat er zo veel verschillende gitaargeluiden mogelijk zijn, er zoveel factoren en omstandigheden zijn die dit beinvloeden dat je eigenlijk geen conclusie kan maken wat nou 'het beste is'.

Voorbeelden:Soort geluid wat je wilt bereiken, Stijl, Gitaar, Elementen, Versterker, speakers, kabels, omgeving (live, thuis, koptelefoon), volume, stemming (van jezelf), leeftijd, speelervaring en vaardigheid van de gitarist, flexibiliteit, buget, feit of iets praktisch is (6 trappen opzeulen naar gigs), samenstelling van de band, enzovoort, enzovoort, teveel om op te noemen

Zelf stam ik uit de shred-tijd en eigenlijk een beetje nog steeds een beetje geil van 19 inch spul en ben van mening dat zelfs het oude 19 inch spul uit de jaren 90 nog prima voldoet en dat pedaaltjes ok zijn maar niet zo flexibel zijn. Het lijkt erop dat er tegenwoordig twee kampen bestaan: Pedaaltjes-freaks of nieuwste-van-het-nieuwste 19inch rackspul. Oh ja, dan heb ook je ook nog allerlei moddeling-apparatuur (zelf nog nooit gebruikt) en de middle-of-the-road floor-multi-effects...

Mijn menig is vooral dat je eigenlijk op een redelijk volume moet spelen om alles lekker te laten klinken en dat je als optredend gitarist de boel redelijk simpel moet houden, als je in een band speelt details wegvallen en dat bovenal belangrijk is wat je speelt....

Wat gebruiken jullie zo al, waarom? graag reakties op bovenstaand.

Groeten van Jeroen...

[Schrevel]

Bij Black Sabbath valt het me altijd op hoe belangrijk de bas is voor het heavy geluid en hoe transparant de muziek eigenlijk is. Het tegenovergestelde van een wall of sound.

[Harry]

ik begrijp je stelling niet helemaal, maar het deel waarin je zegt dat de keuze cq aankoop van te gebruiken apparatuur af hangt van allerlei omstandigheden klopt wel. Zelf heb ik gekozen voor een simpele combo (Vox AC30CC1) met een paar pedaaltjes (MI Audio Blues pro en een Fultone OCD), in eerste instantie voor het geluid, en ten tweede omdat het te tillen en te vervoeren is, en niet te veel ruimte op een kroegenpodium inneemt, en omdat ik het kon betalen.

Verder zijn er natuurlijk nog oneindig veel combinaties te bedenken die ook goed klinken,maar die luxe heb ik niet. Nou ja, in mijn andere band speel ik momenteel op een Kittyhawk Junior Pro, en misschien dat ik mijn oude Bedrock versterker weer eens uit de mottenballen ga halen...

[tommus42]

.....Zelf stam ik uit de shred-tijd en eigenlijk een beetje nog steeds een beetje geil van 19 inch spul en ben van mening dat zelfs het oude 19 inch spul uit de jaren 90 nog prima voldoet en dat pedaaltjes ok zijn maar niet zo flexibel zijn.....

19 inch spul is niet persé beter tov een (combo)versterker met pedaaltjes, het is meer een kwestie van wat praktisch is. Wel is een stereorack heerlijk om mee te spelen, en idd erg veelzijdig.

Eind jaren '80 was volgens mij een belangrijke tijd ihkv het 19 inch gebeuren. De versterkers waren (nog) goed, maar een effectprocessor om het boeltje stereo te maken was duur en naar huidige maatstaven erbarmelijk slecht.

Een stereo buizeneindtrap uit de begin periode van het 19 inch gebeuren is de moeite waard om op de kop te tikken. Begin jaren '90 kwamen er mooie voorversterkers op de markt; GT trio, Hafler triple giant, Reussenzehn, en ook Koch en Ernst Fliek hadden een goede van nederlandse bodem. Als je die combineert met een moderne effectprocessor, de goedkope zijn al prima tegenwoordig, heb je een mooie set.

[Henri H]

Die hele discussie over "gitaargeluid" is natuurlijk ook vooral van de laatste 10 jaar, gevoed door de internet-fora.
Het is allemaal heel persoonlijk.

Het is wel zo dat er een grote groep gitaristen is die van bepaalde sounds houden, zoals b.v. Fender-clean, Marshall-crunch, Mesa-gain, etc.
De zoektocht naar sound is "never-ending", hoewel ik persoonlijk na een jaar of 10 zoeken weer terug bij af ben: Marshall JCM 800/JMP 2204. :rockon:

En ik moet zeggen dat er tussen de hedendaagse gear ook wel heel leuk spul zit, en dan heb ik het over gear in het algemeen, alles dus.
Vroeger had je Ibanez, BOSS, Marshall, Fender, en nog wat kleinere merkjes.
Tegenwoordig schieten de custom-shops de grond uit.
Kijk b.v. naar Weehbo, Fractal Audio, etc. Mooi spul!

[DemolitionColorScheme]

en hoe transparant de muziek eigenlijk is.
Oh-Oh ... here we go: transparante muziek. FFS.

[Schrevel]

Oh-Oh ... here we go: transparante muziek. FFS.

:)

Dat betekent dat je kunt horen wat alle instrumenten doen en dat die elkaar niet in de weg zitten.

[EuroCinema]

Lekker vrijdagmiddag-topic!

Het is volgens mij allemaal eb & vloed. Naarmate de digitale mogelijkheden groter werden en sounds "perfecter", gingen mensen terug verlangen naar de rauwheid en simpliciteit van oude opnames. In mijn genre muziek (grensgebied jazz/funk) is een heel sterke omslag geweest van de geliktheid van acid jazz naar de back to basics ruigheid van deep funk. Allemaal tijdsgeest: retro is nog steeds hot, spijkerbroeken en gitaren moeten af-fabriek al scheurtjes, krassen en vegen hebben. Dat die authenticiteit nep is, weten we allemaal en kan steeds minder mensen schelen. Het is wellicht een kwestie van tijd voordat het tij weer keert en de blik weer op de toekomst en de perfectie gericht wordt.

Daarnaast zijn er inderdaad de internetfora gekomen, waar vaak ongefundeerde meningen gepapegaaid worden en waar de stem van de meest ervaren muzikanten niet altijd het luidst klinkt (zei hij diplomatisch ;)). Mensen zoeken ook wel zekerheid in technische specs en in de heersende mening i.p.v. op hun oren en persoonlijke voorkeur te vertrouwen. Als 1 of 2 smaakmakers of drammers heel hard schreeuwen dat iets absoluut klote klinkt, heeft dat ongeacht hun muzikale prestaties invloed op een boel mensen. Al is het alleen maar omdat je geen zin hebt in het gezanik als je jouw afwijkende mening post. Dus als genoeg mensen roepen dat een rack niet "warm" of "transparant" of noem maar een moeilijk te definiëren modewoord klinkt, dan "is" dat op internet opeens zo.

Als laatste factor heb je nog de "regels" van een genre versus algemene esthetiek. Een geluid dat erg aangenaam aan de oren is, kan voor liefhebbers van een bepaalde stroming toch erg fout en lelijk klinken. Zelf vind ik Gilmour's sound erg mooi op een Pink Floyd plaat, maar als iemand zo'n sound gebruikt op een funkplaat haak ik af. Omgekeerd kun je expres kiezen voor een schel, dun, dof of lelijk geluid omdat dat binnen jouw muziek de juiste sfeer en associaties oproept.

Dikke +1 voor de opmerking over het simpel houden. Less is more voor de gitarist die optreedt maar niet de luxe heeft om altijd met eigen geluidsman over een uitstekende PA te spelen (en die het ook nog eens zelf moet sjouwen allemaal). Gitaar->wah->tuner-amp does the trick for me.

[DemolitionColorScheme]

:)

Dat betekent dat je kunt horen wat alle instrumenten doen en dat die elkaar niet in de weg zitten.
Het betekent niets. Het is een term waar je zelf vanalles bij kunt invullen.
Een vrij 'transparante' term.

Overigens ga ik weer devil's advocate spelen door te zeggen dat 'less is more' niet 'more' is. More is more. Dat voor sommige personen 'minder' overzichtelijker is, dat is begrijpelijk, maar less hoeft niet altijd synoniem te zijn voor 'puurder' of 'beter'. Ook hier komen we weer op genres, muziekstijlen, speelstijlen en eigen voorkeuren en benpdigdheden.

Daarnaast ben ik, persoonlijk, van mening dat bepaalde rackapparatuur wat interessanter is dan een pedaaltje. Bijv. een rackdelay met modulatie vs. een BOSS DD-6 (whatever) als voorbeeld.

Ik gebruik zelf een combinatie van bepaalde pedalen en rackgear. Soms ook een buizenversterker, maar soms ook een Axe-FX ULTRA. Het kan allemaal. Waarom 'of' - 'of' als en 'en' - 'en' kan.

[Schrevel]

Het betekent niets. Het is een term waar je zelf vanalles bij kunt invullen. Een vrij 'transparante' term.

Wat een gewauwel. Dat geldt natuurlijk voor elk willekeurig woord. Maar op een filosofieforum zitten ze ongetwijfeld op je te wachten.

[Epii]

@ Eurocinema

Ik ben wel met je eens dat je voor verschillende dingen nou eenmaal heel verschillende dingen nodig hebt. Hoewel het soms wel eens leuk verrassend uit de hoek kan komen als iemand metal speelt op een Gretsch.


Verder: Think outside of the box! Van de week een mooi stukje in de Volkskrant: een man legde uit dat veel dingen die tegenwoordig als kunst beschouwd worden gewoon een soort 'kunstje' zijn die iedereen wel kan. Akkoordjes achter elkaar zetten en hopen op een mooi melodielijntje, zo een nummertje gemaakt. Het is juist de kunst die nieuw en anders is die in het geheugen blijft hangen. Wat Hendrix destijds deed was ongehoord.

Dus gebruik ook vooral gekke effecten als dat voor jou iets nieuws, aparts en toch moois oplevert. Voor mij is het gewoon gitaar-tuner-amp, heel traditioneel. Dan moet je weer met genres door elkaar gaan kloten om er iets aparts uit te halen ofzo :seriousf:

Neem deze post vooral niet te serieus; er zit hier gewoon iemand achter het scherm die z'n gedachten kwijt moet.

[DemolitionColorScheme]

Wat een gewauwel. Dat geldt natuurlijk voor elk willekeurig woord. Maar op een filosofieforum zitten ze ongetwijfeld op je te wachten.
Transparante reply.