Nog een gitaar?

[Goldfoxx]

Ik ben in het bezit van een fantastische Taylor 714ce ltd, die gaat niet de deur uit. Recent heb ik wat gitaren uit de duurdere prijsklasse uitgetest, en heb flinke GAS opgelopen bij een Taylor 814ce, ding klinkt werkelijk fantastisch. Ik was eigenlijk aan het sparen voor een 2e electrische gitaar, maar ik loop nu ook te overwegen om deze taylor aan te schaffen.

Ik ben benieuwd in hoeverre jullie ervaring hebben met het hebben van (electrisch of acoustische) meerdere gitaren. Krijgen ze allebij evenveel speeltijd, of blijft de één vaak in de doos liggen. Ik speel ongeveer evenveel acoustisch, dus dat biedt geen uitkomst.

Graag jullie ervaringen. ;)

[-Martijn-]

Ik heb twee staalsnarige akoestische gitaren, een goede gitaar (Furch) waarmee ik optreed en een die wat goedkoper is (Alvarez).
Eigenlijk speel ik thuis altijd op m'n Alvarez; die gaat 's nachts niet de koffer in en licht dus altijd voor het pakken, en af en toe staat ie eens in de huiskamer. Geeft ook niet als er een putje of krasje op komt als ie tegen mijn bureau of stoel of iets dergelijks stoot.

Ik merk dat m'n goeie gitaar dan eigenlijk pas uit de koffer komt als ik van plan ben langer te gaan oefenen of een paar nummers in afwijkende stemmingen wil spelen. En voor opnames uiteraard.

Er zal ooit best nog eens een duurdere gitaar bij komen, maar dat wordt er dan wel een die een heel ander karakter heeft dan die die ik nu heb. Wellicht weer een Furch, maar dan niet weer een Super Jumbo. Het voordeel van meerdere gitaren lijkt mij juist dat je dan twee gitaren met hele andere klankkleur hebt.

[fastfolkert]

Op zolder, in mijn muziekhoekje, staat voor het band-werk een 1981 Ibanez Artist altijd ingeplugged, en ook nog een oude Fender 12 snarige acoustic klaar.
Beneden in de woonkamer staat een acoustische Yamaha en een LC strat-kloon die ik via een pocket-pod bespeel. Vaak pingel ik op 1 van die 2 terwijl ik TV zit te kijken of anderszins onzinnige dingen doe.
Kortom, het hebben van meerdeer gitaren is de meeste gitaristen niet vreemd ;)

[Eko]

Ik heb een kamer vol , dus kan niet anders zeggen dan: veel verschillende modellen hebben zorgt voor variatie. Niet alleen qua halsprofiel , maar ook qua klank. Ik heb een ColeClark staan en net een SJ 200 aangeschaft. Totaal anders van klank en hals , maar heel erg de moeite waard. Daarnaast nog meerdere versterkers en electrische gitaren.

[Laser]

Ik denk dat, wanneer je wat variatie wil in klankkleuren, je het niet bij één gitaar houdt.
Het kàn wel, en het voordeel van één gitaar is dat je je gaat toeleggen om uit die éne gitaar verschillende klankkleuren te halen.

Maar ik geniet ervan om die dread eens te wisselen met de concert size.
En dan heb ik het nog niet over mijn GAS naar een parlor....

Verder nog een klassieke gitaar - ben ik erg aan gehecht, maar ik heb er al veel betere (en duurdere) bespeeld die me doen kwijlen van GAS. Ooit komt die ene goede Manuel Bellido er hopelijk nog... :lovelove:

En één elektrische voor de fun om eens goed lawaai te maken.

Het maximum aantel ooit in mijn bezit was 7, nu 4. Ik probeer het nu op max 5 te houden ( er is dus nog plaats voor één) kwestie van ze allen regelmatig te gebruiken.


Als ik merk dat ik een gitaar nooit ter hand neem dan doe ik ze weg. Het is beter dat er dan wel op gespeeld wordt door iemand die er verliefd op wordt.

[Fingerpick]

Ik ben in het bezit van een fantastische Taylor 714ce ltd, die gaat niet de deur uit. Recent heb ik wat gitaren uit de duurdere prijsklasse uitgetest, en heb flinke GAS opgelopen bij een Taylor 814ce, ding klinkt werkelijk ;)

Ik heb ooit mijn 814 naast een 714 bespeeld : allebei fantastische instrumenten, maar er is volgens mij alleen een klankleurverschil. Kwestie van smaak welk je verkiest. Ik viel voor de 814, ook omdat ze "universeel inzetbaar" is, dit in tegenstelling tot een OM of Jumbo type.
Als ik jou was -maar dat ben ik niet ;-) )- zou ik die GAS aanval even laten bezinken en binnen een paar maanden eens zien wat er van de verliefdheid over blijft.
Persoonlijk zou ik voor een ander model gaan, een andere body kan door zijn expressie je speelstijl verbreden.
GAS : ben er ook al een aantal keren door besmet.....

[Goldfoxx]

Ik heb ooit mijn 814 naast een 714 bespeeld : allebei fantastische instrumenten, maar er is volgens mij alleen een klankleurverschil. Kwestie van smaak welk je verkiest. Ik viel voor de 814, ook omdat ze "universeel inzetbaar" is, dit in tegenstelling tot een OM of Jumbo type.
Als ik jou was -maar dat ben ik niet ;-) )- zou ik die GAS aanval even laten bezinken en binnen een paar maanden eens zien wat er van de verliefdheid over blijft.
Persoonlijk zou ik voor een ander model gaan, een andere body kan door zijn expressie je speelstijl verbreden.
GAS : ben er ook al een aantal keren door besmet.....

Betreft voornamelijk inderdaad een klankverschil, maar ook een volumeverschil. De 814 is t.o.v. mijn cedar/koa een veel lekkerde strummer. De 714 houd zich goed staande als strummer, maar is een heerlijke fingerpicker.

Had ook een gibson J45 bespeeld, die was ook erg lekker ;)

[Fingerpick]

Had ook een gibson J45 bespeeld, die was ook erg lekker ;)

(nog) Niet kunnen kiezen tss al dat lekkers:....zalig!

[Eko]

Ik heb slechts 1 manier van kiezen: Als een instrument mij direct iets doet dan moet ik hem hebben.
Voorbeeld: 2 weken geleden reed ik naar iemand om eeen Gibson Les Paul Studio te kopen. Geld mee , alles geregeld. Kom ik bij de vrouw en dochter binnen kijk ik in de hoek naar een rek met gitaren. Allemaal acoustisch , van Takamine Santa Fe tot Taylor. Met een SJ 200 er tussen. Even op gespeeld en daarna de Studio gekocht. Daar kwam ik tenslotte voor. Studio was heel goed , niet mis mee. Op de terugweg bleef die SJ 200 door m`n kop spoken , de nacht wakker gelegen. De volgende dag slecht humeur en de nacht er na weer maar 2 uren geslapen en daarna de stoute schoenen aan getrokken en een mail gestuurd. Eerste reactie van haar : Je hebt de verkeerde Gibson gekocht! Ze hadden zelf al de SJ 200 apart gezet voor me. Ze hadden gezien hoe ik gereageerd had op het instrument en besloten dat ik een paar dagen kreeg om te reageren. Mijn oplossing was dus Studio terug en de rest bijgelegd. De SJ 200 heeft inmiddels geen dag rust en het eerste optreden achter de rug. Die is dus zoals veel instrumenten bij mij, niet meer te koop zolang ik hem kan bespelen.

[northernlake]

In mijn geval: meer gitaren dan talent. Inmiddels bouw ik zelf, dus wellicht gaan de fabrieksgitaren er ooit wel uit als de mijne datzelfde niveau bereiken. Of als de wederhelft me daartoe verplicht ;)

[Basileia]

Tsja, ik speel voornamelijk elektrisch, en ik heb er 4 van. Ik speel toch voornamelijk op m'n ibanez. Soms pak ik een van de andere 3 op, omdat ik dan vind dat daar ook nog eens op gespeeld moet worden, maar na 5 minuten pak ik altijd m'n ibanez terug, en dat voelt dan ook als thuiskomen. Al m'n gitaren vallen eigenlijk ook in hetzelfde genre: (super)strat met 2 humbuckers. Misschien dat het daar ook wat mee te maken heeft.

[Pepe]

Ik heb, sinds kort, de meeste gitaren opgeborgen wat de overzichtelijkheid enorm verbeterd. Wat overblijft zijn een aantal haakjes aan de muur. Elektrisch om lickjes te oefenen en bedenken, een akoestische voor songschrijven en een klassieke voor al mijn flamengo/classical moods.

Van mijn akoestische begint het bovenblad te scheuren dus daar zal nog wel iets voor in de plaats komen maar voor de rest ga ik langzaam opruimen denk ik. Uiteindelijk wil ik terug naar een half dozijn, meer dan genoeg voor het karma om de wereld mee door te zeulen.

[Harald]

Er zijn gitaren die ik meer bespeel dan andere, en sommige heb ik nog staan, puur omdat ik ze niet wil weggooien, en verkopen eigenlijk niet loont. Om het laatste te voorkomen zou je in één keer moeten sparen voor wat je echt wil.

Maar goed, live met band gaan er in principe 3 elektrische gitaren mee, tenzij ik van tevoren weet dat het een festivalset is waar ik niets in open stemming hoef te spelen, dan kan er eentje thuisblijven. Alles wat ik bij de band in open stemming speel, (tot nu toe, is over met een nummer op de nieuwe cd, dan moet misschien ook de resonator mee) kan ik mocht het ineens toch gespeeld worden, ook in standaardstemming zonder slide spelen trouwens. De Blade Strat en de Epiphone Sheraton nodigen allebei tot heel ander spel uit. Voor sommige nummers zal ik ook altijd dezelfde gitaar gebruiken. Voor een nummer als Born under a bad sign (om maar eens iets te noemen) is het net waar ik zin in heb, of hoe ik het aantal gitaarwisselingen kan beperken. Little Wing wil ik dan toch echt gewoon op de Blade doen. Is me één keer overkomen dat ik het vergat, en halverwege het nummer erachter kwam dat ik geen wammy had :D

Speel ik akoestisch dan wisselt het. Half uurtje op een beurs of whatever, dan houd ik het meestal bij 1 max. 2 gitaren. 12 string is toch ook leuk tenslotte. Maar als ik avondvullend speel kunnen het er ook 5 of 6 zijn.
6 string, 6 string met cutaway, 12 string, resonator, harpgitaar, en evt. een klassieke. Die gitaren zijn dermate verschillend dat het gewoon leuk is. Twee 6 snarige is live ivm omstemmen geen overbodige luxe. Al die alternatieve en open stemmingen ook ;)

Wat er voor de rest in huis rondhangt, zijn voornamelijk gitaren van vroeger. Overgebleven van geleidelijk aan steeds wat beters te kopen, en voorzover ze überhaupt nog met goed fatsoen te verkopen zijn levert het nauwelijks wat op. Eén van die gitaren is bv. in standaard stemming niet meer te bespelen. In Nashville tuning klinkt hij vreemd genoeg helemaal te gek als je hem opneemt. Die hangt dus met een heel ander setje snaren, en pak ik soms weer eens op.

Maar er zijn ook genoeg gitaristen die zich prima met één instrument weten te redden... lucky bastards :angry:;)

[rijsberman]

In mijn geval: meer gitaren dan talent.

Same here. Maar het is wel leuk, al die spulletjes. En mijn 'collectie' (zie sig) biedt aardig wat diversiteit, afhankelijk van in welke stijl ik zin heb. Ik wil er nog wel iets bij van een Mustang/Jazzmaster en een SG met P90's. En een leuke parlor ofzo. :soinnocent:

Gek genoeg heet mijn Fryette me geheel genezen van amp GAS. Totaal afwezig.

[Goldfoxx]

Reden voor de vraag is dat ik mij afvraag in hoeverre ik een 2e gitaar ga gebruiken (sowieso), en in hoeverre ik op mijn oude blijf spelen. Is natuurlijk persoonlijk, maar er is misschien wel een algemeen beeld te zien.

Daarnaast nog het dillema of ik dus een 2e acoustische ga kopen of een 2e electrische. Was helemaal niet van plan om eventueel een acoustische te kopen, ik had nooit op die dingen moeten gaan spelen. :seriousf:

Ik wacht meestal te lang met het wisselen van snaren, als ik ze wissel zorgt dat voor een flinke vermindering van mijn GAS. Vorige week na een jaar (!) mijn snare verwisselt op mijn telecaster, en ik vroeg mij direct af waarom ik nog een andere electrische nodig heb, hij klinkt echt weer fantastisch.

Hoe vaak vervangen jullie snaren overigens?

[Merelvh]

Om de anderhalve maand.. Behalve als ik heel veel heb gespeeld en heel veel heb omgestemd, dan een maand.

[grayfink]

Zijn snaren vervangbaar? :eek:

[fastfolkert]

Hoe vaak vervangen jullie snaren overigens?

Electrisch ongeveer om de twee-drie maand, maar mijn 6 snarige acoustic (Yamaha 730s) klinkt gek genoeg beter imho met wat "oudere" snaren, dus die zitten er wel eens een maandje of vier-vijf op :sssh:

YMMV uiteraard, en als je kleffe handjes hebt of erg veel speelt zul je vaker moeten vervangen....

FF