PDA

View Full Version : De slagplaat voor mijn folk/western gitaar



Dootch
3 juni 2011, 10:29
Nu mijn zelfbouw bijna klaar is stelt zich het probleem van de slagplaat.
In mijn boek wordt er niet over gesproken

1) Doen of niet doen?
a) om esthetische redenen
b) om klanktechnische redenen


2) En als we het doen in welk materiaal? Bij site als Stewmac zie ik alleen composieten en kunststoffen. Over mijn lijk dat dat op het klankbord komt.
Kan het vb uit een stukje wortelfineer (is wel nogal dun) of een sandwich van wortelfineer...

3) aanbrengen op het hout (en dus mee lakken) of op de lak?

Graag jullie visie.

oigun
3 juni 2011, 11:09
Als je geen kunstof wilt gebruiken denk dan aan ebben ofzo met een klein bindingkje Als je dit niet meelakt maar in de olie zet kan je eventuele krassen er weer makkelijk uithalen.

barno
3 juni 2011, 11:42
+1 voor oi's idee

zonder vind ikzelf ook mooi. krassen horen derbij vind ik. tommy zou eigenlijk zijn hele top moeten voorzien van een slagplaat :)


http://www.apple.ee/pildid_uus/jazzkaar/tommy_emmanuel.jpg

Dootch
3 juni 2011, 12:09
+1 voor oi's idee

zonder vind ikzelf ook mooi. krassen horen derbij vind ik. tommy zou eigenlijk zijn hele top moeten voorzien van een slagplaat :)


http://www.apple.ee/pildid_uus/jazzkaar/tommy_emmanuel.jpg

LOL:seriousf:


Ok eerste conclusie dus: slagplaat aanbrengen na het lakken en slagplaat zelf niet lakken maar olieën .

Ike57
3 juni 2011, 12:44
Als je geen kunstof wilt gebruiken denk dan aan ebben ofzo met een klein bindingkje Als je dit niet meelakt maar in de olie zet kan je eventuele krassen er weer makkelijk uithalen.

Mee eens me de kanttekening dat ik ook andere houtsoorten in overweging zou nemen. Persoonlijk vind ik een relatief groot stuk ebben nogal "doods".

Alternatieven: Esdoorn (mwah), Pakouk (mooie rode kleur)

loose-fur
3 juni 2011, 14:22
Ik begrijp jouw dilemma, Dootch, bij de bouw van m’n parlor werd ik er ook mee geconfronteerd.
Langs de ene kant gaan bouwers vaak met behoorlijk dure plankjes aan de slag, zorgvuldig geselecteerd, naadloos gevoegd en met microscopische waarden op dikte gebracht, waarbij dagenlang getik en getob over de klank geen uitzondering is. Ten slotte gaan ze op het eind van het bouwproces doodleuk aan de slag met strakke, knalharde componentenlakken en kleven er als toetje nog een millimeter dik stuk plastic op.
Mensen worden gewoon graag belazerd, denk ik soms, een verkoper zonder verhaal komt immers nergens.

Als uitgangspunt het best mogelijke instrument proberen te bouwen –esthetiek hoeft daarom niet verwaarloosd te worden- en toelaten dat het later ook zijn ‘leeftijd’ mag krijgen vind ik geen slecht compromis. En dus verkies ik klank én kras.


Tee.

Dootch
3 juni 2011, 14:22
Mee eens me de kanttekening dat ik ook andere houtsoorten in overweging zou nemen. Persoonlijk vind ik een relatief groot stuk ebben nogal "doods".

Alternatieven: Esdoorn (mwah), Pakouk (mooie rode kleur)

ik neem aan dat je paDouk bedoelt...

Blijkbaar maakt het dus niet veel uit welk hout ik zou gebruiken?

Ik heb nog slangenhout (letterhout) liggen. Heb ik ook in de randinleg gebruikt...
Ook nog een stuk mazerberk, maar dat is veel bleker van kleur, heb ik eigenlijk nog nooit gezien een bleke slagplaat.
Donkerbruin wortelhout heb ik denk ik ook nog, zal eens checken.

Ike57
3 juni 2011, 14:41
ik neem aan dat je paDouk bedoelt...


Oops, inderdaad :)
Dat krijg je dus van snel typen en niet controleren.

Ik weet niet of het veel uitmaakt. Het zal in ieder geval een soort moeten zijn waar je goed een fineer uit kunt halen. Bovendien zal het m.i. een harde soort moeten zijn die redelijk "krasbestendig" is. Wat dat betreft komt ebben wel in aanmerking, maar ook paDouk is behoorlijk hard.

Bij gebruik van padouk zul je er wel om moeten denken dat het zo wordt afgewerkt dat het zijn oorspronkelijke kleur behoudt want onbehandeld is het niet kleurecht (het wordt bruinachtig). Ik weet zo niet of olie hiervoor geschikt is.

De kleur is wel prachtig (vind ik) http://www.fernsguitars.nl/guitar/gallery_nl.php

INOXROX
3 juni 2011, 15:21
- mag ik 's wat vragen ?
Komt die slagplat dan werkelijk vlak ( geplakt? ) op je klankkast te zitten of is er niet iets te bedenken waarbij je een systeem hebt dat je zelfs eventueel toelaat om van slagplaat te veranderen ( om cosmetische redenen , natuurlijk ) .
IK bedoel : zo'n plaat zou toch ook op bijv. 3 punten aan je kast kunnen zitten op - hele mooie , houten pennetjes natuurlijk , ( en die hoeven echt niet hoog te liggen ; als d'r maar een beetje 'vlees' aan zit ... ).
Als het inderdaad zo is dat anders je slagplaat sec op de kast word geplakt , kan ik me niet voorstellen dat 3 bevestigingspunten de resonantie van het instrument ten nadele zouden moeten beïnvloeden ; eerder het tegendeel . En nogmaals : je zit niet aan 1 look vast ! ( just my thoughts on the subject ) succes

Dootch
3 juni 2011, 15:41
- mag ik 's wat vragen ?
Komt die slagplat dan werkelijk vlak ( geplakt? ) op je klankkast te zitten of is er niet iets te bedenken waarbij je een systeem hebt dat je zelfs eventueel toelaat om van slagplaat te veranderen ( om cosmetische redenen , natuurlijk ) .
IK bedoel : zo'n plaat zou toch ook op bijv. 3 punten aan je kast kunnen zitten op - hele mooie , houten pennetjes natuurlijk , ( en die hoeven echt niet hoog te liggen ; als d'r maar een beetje 'vlees' aan zit ... ).
Als het inderdaad zo is dat anders je slagplaat sec op de kast word geplakt , kan ik me niet voorstellen dat 3 bevestigingspunten de resonantie van het instrument ten nadele zouden moeten beïnvloeden ; eerder het tegendeel . En nogmaals : je zit niet aan 1 look vast ! ( just my thoughts on the subject ) succes

Ik heb ook al in die richting zitten denken,
was al eens aan het rondkijken naar neodymium magneetjes om ze te bevestiggen.

Vroeger (en dan wel vele decennia geleden :sssh:) had ik een mandolientje waar de slagplaat bevestigd was op een metalen beugel die op de kast geschroefd was. Natuurlijk had die mandolien een zeer dik blad.

Ik had ook al gedacht om een beugel te maken die door het klankbord (of langs het klankgat ) gaat en tegen de RUG wordt bevestigd.

Zjef
3 juni 2011, 15:49
Een houten slagplaat kan, maar elke slagplaat vermindert het vermogen van de top om te trillen. En een houten slagplaat is vaak net iets dikker dan een synthetische slagplaat.
Kinkead heeft er zo een paar voorbeeldjes van in zijn gitaarbouwboek (titel was 'build your own acoustic guitar' denk ik).
Hij gebruikt een dun palissander fineertje.
Ik denk dat elke harde houtsoort geschikt is. Wortelhout valt daar niet echt onder (hoewel het er ongelofelijk sexy uit zou zien).

Of als je vind dat een slagplaat afdoet aan de esthetiek van je gitaar kan je eventueel voor een kleurloze opteren. Hier vind je 3 pagina's info over de installatie: http://www.frets.com/fretspages/luthier/Technique/Guitar/Pickguards/ClearGuard/clearguard1.html

INOXROX
3 juni 2011, 16:14
Ik heb ook al in die richting zitten denken,
was al eens aan het rondkijken naar neodymium magneetjes om ze te bevestiggen.

Vroeger (en dan wel vele decennia geleden :sssh:) had ik een mandolientje waar de slagplaat bevestigd was op een metalen beugel die op de kast geschroefd was. Natuurlijk had die mandolien een zeer dik blad.

Ik had ook al gedacht om een beugel te maken die door het klankbord (of langs het klankgat ) gaat en tegen de RUG wordt bevestigd.
'k heb pas een electrische mandoline ergens uit de 70's op de kop getikt van EKO . Ook in het blad geschroefd .
Maar d'r zou toch ook iets te bedenken moeten zijn met lijmen anders - alles valt te prefereren boven gaten d'r in aanbrengen . Terugdraaien doe je dan niet zoveel meer , woar ?

INOXROX
3 juni 2011, 16:21
@zjef :
en de resonantie ? Heb je daar een mening over ? nieuwsgierig als ik ben ...
( neem aan dat je het hebt over op de slagplaat plakken?




met bevestigspunten maakt het niet zoveel uit hoelang een slagplaat meegaat , je zou 'm dan ook zomaar kunnen vervangen ( net zo makkelijk voor een kunststof versie - totdat dat je verveelt en je iets anders wilt of juist terug ) . Daarnaast bedenk me zojuist dat je jezelf daarmee toch ook een zekere mate van vrijheid in handen speelt m.b.t. de exacte contouren van de slagplaat ( je bevestigingspunten blijven immers hetzelfde maar je zou goed kunnen variëren in het ontwerp in de loop der tijd )
ave,


@Dootch : neodymium magneetjes . ça veut dire quoi ,ça ? hoe werkt dat dan ?

Zjef
3 juni 2011, 18:01
Ik had het inderdaad over een slagplaat die volledig aan het bovenblad vastgeplakt hangt. Daar geldt volgens mij de regel: hoe lichter hoe beter. Mijn buikgevoel zegt dat alles wat je aan het bovenblad hangt een invloed heeft op de klank.
Zangbalkjes worden meestal gemaakt op het randje: dikker en de top wordt te stijf, dunner en ze bieden te weinig stevigheid. Idem voor de brug: een te zware brug dempt de trilling van het bovenblad.
Dus ik zou vermoeden dat een slagplaat best zo licht mogelijk is.

Bij archtops en mandolines heeft de manier van bevestiging twee redenen volgens mij. 1) de top is niet vlak, de slagplaat wel (bij flattops ook niet, maar wel zijn wel zo goed als vlak) en 2) door de slagplaat maar op twee plekken te bevestigen (aan de zijkant van de gitaar en aan de rand, dicht bij de nek) kan de top vrijer trillen. Dit laatste was zeker van groot belang: archtops zijn origineel ontwikkeld om luider te kunnen spelen tijden het pre-versterker tijdperk, dus elke demping werd vermeden (ook zichtbaar in het brug/tailpiece design). Mandolines hebben al een kleiner klankblad, dus daar is het sowieso te vermijden om er nog veel extra massa bij te plakken.

Voor een folk/westerngitaar lijkt mij de enige aanvaardbare methode een superlichte, doch stevige, gelijmde slagplaat.
Een slagplaat met magneetjes bevestigen lijkt me geen goed idee omwille van bijgeluiden.
En een slagplaat op voetjes lijkt me een beetje hoog te komen ten opzichte van de snaren.

Maar dit is enkel mijn visie. Een gitaar maak je volgens mij ook dood met een te dikke laklaag.

INOXROX
3 juni 2011, 18:23
r een folk/westerngitaar lijkt mij de enige aanvaardbare methode een superlichte, doch stevige, gelijmde slagplaat.
Een slagplaat met magneetjes bevestigen lijkt me geen goed idee omwille van bijgeluiden.
En een slagplaat op voetjes lijkt me een beetje hoog te komen ten opzichte van de snaren.

Maar dit is enkel mijn visie. Een gitaar maak je volgens mij ook dood met een te dikke laklaag.

Everything you say makes sense as far as I can see maaaaaaar : zoveel invloed kunnen 3 miniscule steunpuntjes niet hebben ; tenminste niet vergeleken met een plaatselijke complete verdikking ( komt 't toch op neer ) van het bovenblad . Dat moet je resonantie toch tennadele beϊnvloeden ?
*** was een foutje geslopen in de copy ***

Zjef
4 juni 2011, 18:20
zoveel invloed kunnen 3 miniscule steunpuntjes niet hebben

Daar heb je zeker een punt, maar om de andere redenen die ik aangaf zie ik het niet echt doenbaar.

Plant
4 juni 2011, 22:41
Ik begrijp uit je eerste post dat je ook de mogelijkheid openlaat om er helemaal geen op te plakken. En waarom zou je inderdaad?

Ben je een strummer die met grote schuine halen met het plectrum over het bovenblad maait? Steun je met vingers (nagels) op het bovenblad?

Als je dat allebei al niet doet, waarom dan een slagplaat?

En je hebt tegenwoordig toch ook van die dunne transparante (folie) slagplaten?

http://www.tfoa.eu/user_files/images/Lowden%20F50%20Koa%20Redwood%20100010103.jpg

Dootch
5 juni 2011, 12:45
Wat een mooie gitaar.

Ik ben van plan om te beginnen zonder slagplaat. (denk ik)
als de gitaar beschadigd raakt kan ik er nog eentje over plakken.

Maareh, ik twijfel nog.