Waarom praten zo weinig mensen over deze artiesten?! [Archief]

Orpheo

23 mei 2011, 10:53

Robben Ford
Blue Oyster Cult
Blues Saraceno
Joe Jackson

eve een paar artiesten die ik via via heb leren kennen. waarom zijn die gasten/artiesten niet gewoon mainstream?! In plaats van blue oyster cult zitten we opgescheept met Thin lizzy. in plaats van blues saraceno zitten we met john petrucci, in plaats van joe jackson zitten we met *puke puke* the Police....

in plaats van Ford hebben we Santana. waarom?! de artisten die ik noem hebben zoveel meer diepgang en kunde dan de artieste die mainstream zijn, en duidelijk gesnoept hebben uit de snoeptrommel van de artiesten die ik noem...

Mitch

23 mei 2011, 11:18

Beter is niet gelijk aan populairder en is dus gelijk aan minder exposure en forumblabla.
Maar vlak ook niet uit dat hier meer hard rock en metal liefhebbers zitten. In mijn vriendengroep is Joe Jackson volledig mainstream hoor. Het is dat we nog zo'n hoop andere wensen hebben qua muziek, anders had -ie al lang op onze setlist gestaan.
Los daarvan: eerlijk gezegd vind ik een discussie "deze artiest (is/vind ik) beter dan die artiest" een onzinnig verhaal. Het sluit wel aan bij een hoop andere discussies qua niveau (Warmoth vs Gibson, Fender vs Haar etc) maar goed...

Triggy

23 mei 2011, 11:20

Ik denk dat media-aandacht/airplay daar heel veel met te maken heeft.
Overigens was Joe Jackson eind jaren tachtig wel degelijk "hot".

Mogen we het lijstje aanvullen?

Venice

Volgens David Crosby de beste vocalegroep sinds CSN&Y...

muziekschuur

23 mei 2011, 11:24

Het aantal momenten dat ze een hit hadden is voor zover ik weet bepalend. Ik geloof niet dat een Joe Jackson een tekort aan stage momenten kent. Hij speelt nog steeds...

Er zijn veel artiesten die niet boven de oppervlakte uit weten te stijgen.... It's just a fact.

Met bronnen als I-tunes en cd-baby zal er vast het een en ander veranderen. Amazon meldde dit jaar meer e-books (PDF enzo) te verkopen dan echte boeken...

We zullen zien waar dat naartoe gaat. De basis van veel samenwerkingen is een sterke lokale muziekbeweging. En die leunt vaak weer op een festival & lokale podia. Vandaaruit kun je leuke samenwerkingsverbanden zien (of niet). Maar Nederland is niet zo scheutig in het toekennen van vergunningen voor evenementen, noch in het toekennen van vergunningen voor grotere podia.

Al met al zit de wereldwijde muziekverkoop in een flinke dip. Totdat er een duidelijk nieuw businessmodel er is. En dan hoop ik dat artiesten zoals Joe Jackson via medewerking aan platen van anderen weer eens naar voren komt. Earosmith & Run DMC was tof en zo zijn er natuurlijk meerdere van dit soort dingen geweest die artiesten weer op het menu plaatsen.

Rutger

23 mei 2011, 11:59

Orpheo's vraag is vlg mij niet 'wie is beter' maar meer: waarom krijgt de één wel aandacht en de ander niet, terwijl die dat ook verdient? We zijn hier toch muziekliefhebbers (lees: kwaliteit liefhebbers) en toch ontgaan deze artiesten onze aandacht. Vreemd, niet?

FNaRK

23 mei 2011, 12:24

ik zou Blue Oyster Cult nou niet willlen vergelijken met Thin Lizzy :???:

Qua impact vind ik de laatste toch wel een andere league (dat ze nu weer met reunie-tour zoveel bezig zijn is idd wel jammer)

Basvarken

23 mei 2011, 14:02

Ik snap die koppelingen bij geen van allen eigenlijk

BOC of Thin Lizzy?
Joe Jackson of Police?
John Petrucci of Blues Saraceno?
Robben Ford of Santana?

De reden dat er minder mensen over praten is simpel; Ze zijn (momenteel) minder populair.
Ze zijn appelleren in hun doelgroep iets minder dan die anderen die je noemt.

Ik vind het persoonlijk nooit zo erg als een artiest niet door het grote publiek (h)erkend wordt. Ik sta bij wijze van spreken liever te genieten in Paradiso dan in de Arena.

EuroCinema

23 mei 2011, 16:24

Het zijn alle 4 nou bepaald geen onbekende namen toch? Of ben ik gewoon een ouwe lul?

Orgasmocaster

23 mei 2011, 16:56

BOC of Thin Lizzy?

ik begrijp Orf ook niet helemaal..
in het geval van BOC of thin Lizzy, volgens mij hoor je "dont fear the Reaper" of Godzilla vaker op de Radio (in NL) dan "Boys are back" of "I am just a Cowboy"

Persoonlijk vindt ik Thin Lizzy veel meer undergewaardeerd dan BOC.

volgens mij hoor ik Blues Saraceno ook vaker op Classic Rock stations dan Dream Theater.. ik denk dat ik Pull Me Under hooguit anderhalve keer op de Radio heb gehoord in de laatste 10 jaar..

het is inderdaad maar wat de platen maatschappijen pushen of wat de Radio DJs leuk vinden.. verder is het ook zo dat bepaalde artiesten het beter doen in bepaalde landen. zo zijn er obscure (buitenlandse) artiesten die alleen wereld beroemd zijn in Nederland

verschild ook per nummer van artiesten.. zo hoor je in NL alleen Running with the Devil, Panama en Why can't this be love van VH op de radio, terwijl je in andere landen alles behalve deze 3 nummers hoord.. zelfde met Kiss.. in NL hoor je eigenlijk alleen "I was made for Loving you" op de radio, terwijl ik die hier nog nooit op de radio heb gehoord.

Harald

23 mei 2011, 19:05

Santana die van Robben Ford jat??? Weet niet precies hoe oud Ford is, maar daar zit toch wel een generatie de andere kant op tussen dacht ik. En wat ik de laatste tijd van Santana voorbij heb horen komen is het toch weer een tijd geleden dat hij nog een nieuw riffje heeft bedacht. (al heb ik die laatste cover cd nog gemist, die leek eigenlijk wel interressant)

EuroCinema

24 mei 2011, 10:00

Robben Ford heb ik een paar keer live gezien, en op een goede avond is-ie fenomenaal. Moet wel een beetje glimlachen om dat "de ex-gitarist van Miles Davis" waar-ie altijd zo mee schermt. In Miles' hele autobiografie staat 1 zin over hem, en wel de volgende: "Robben Ford heeft ook nog een tijdje bij me gespeeld." :seriousf: Volgens mij staan er alleen op een zeldzame livebox wat nummers van hun samen...

Anyway, het hangt er maar net vanaf wie je spreekt. In mijn muzikale kennissenkring wordt Boogaloo Joe Jones meer besproken dan Mark Knopfler, maar dat is niet representatief voor de rest van de wereld :)

speedmusic

24 mei 2011, 10:55

En in mijn kringen spreken we vwb gitaristen meer over Vinnie Stigma dan over Jimi Hendrix. En iedereen die Agnostic Front live heeft heeft gezien met Vinnie zal begrijpen waarom.

Orpheo

24 mei 2011, 12:19

Rutger heeft 't bij het juiste eind wat mij betreft ;) (qua insteek van dit topic).

even wat dingen 'uitleggen'.

BoC vs Thin lizzy: beiden in mijn oren/ogen classic rock, met een lich psychedelische inslag. Zeker de beginjaren van lizzy. later ging lizzy de hele andere kant uit met de dubbele gitaarharmonieen, maar ok.

Santana vs Ford: allereerst, qua gear liggen die 2 heren dicht bij elkaar. En in interviews las ik regelmatig dat Santana zo onder de indruk was van Ford (die een krappe 10 jaar jonger is dan santana, en een jaar of 5 na woodstock zijn doorbraak beleefde) dat hij z'n stijl en licks ging overnemen, en dat vind ik duidelijk te horen, hoewel santana natuurlijk z'n latin-inslag bleef houden.

Joe Jackson vs Police. Beiden pakken de ska en reggae en maken het hun eigen. De parallelen, zeker in hun beider beginperioden zijn aanzienlijk. Later ging Joe eigenwijs doen en eigen shit verder uitbrengen. maar je hoort vaker die shit van the police dan jackson, wat ik jammer vind. Je hoort z'n pareltjes echt zelden, alleen 'is she really going out with him' wat echt tof is, maar hij heeft zoveel meer (ik ben geen fan van the police, sorry dus dat ik t wat pittig schrijf).

@orgasmocaster: hier in NL hoor je dreamtheater en blues saraceno sowieso nauwelijks. maar als ik in de cd-rekken kijk vliegt DT me overal tegemoet maar BS zie je nergens eigenlijk. heb echt ebay af moeten wroeten om cd's te vinden van blues saraceno hoor. in de nederlandse metal-wereld, de symfonische(re) metal, is DT veel bekender dan BS. althans, in de kringen waar ik me begeef...

ik vind dat BoC een invloed heeft gehad op de muziek die niet te bevatten is hoor.

maar inderdaad, het ging me er meer om van 'waarom horen we andere gruwelijk goede muziek zo weinig en waarom is mainstream vaak minder top dan de onderlagen'.

minoin

24 mei 2011, 12:28

Nou, ik denk dat het ook verschilt hoe groot de niche zelf is. Dream Theater is de nummer 1 in progressive metal en geen enkele band doet iets gelijks en komt daarmee in de buurt. S'wereld beste rock/metaldrummers komen er niet voor niets auditeren.

Begin maar niet over de hoeveelheid goede bluesgitaristen, die eigenlijk allemaal hetzelfde spelen. Uiteraard met een totaal andere vibe, gear enz. Maar jullie begrijpen vast wat ik bedoel.
Dus, de roem moet verspreid worden over het aantal topbands/muzikanten.

Pepe

24 mei 2011, 12:51

maar inderdaad, het ging me er meer om van 'waarom horen we andere gruwelijk goede muziek zo weinig en waarom is mainstream vaak minder top dan de onderlagen'.

Joe Jackson was behoorlijk mainstream, mid tachtig. Zonder hits zakt het weer weg naar sub maar daar wordt de muziek niet beter of slechter van.
Robben heeft nooit een hit gehad maar voor iemand als Marc Ribot is Ford ook mainstream. Mainstream wil ook niet meer zeggen dat je een grote groep mensen weet te bereiken.
Of je muziek goed of slecht is wordt bepaald door een hele hoop dingen maar populariteit hoort daar niet bij.

Orpheo

24 mei 2011, 13:26

Joe Jackson was behoorlijk mainstream, mid tachtig. Zonder hits zakt het weer weg naar sub maar daar wordt de muziek niet beter of slechter van.
Robben heeft nooit een hit gehad maar voor iemand als Marc Ribot is Ford ook mainstream. Mainstream wil ook niet meer zeggen dat je een grote groep mensen weet te bereiken.
Of je muziek goed of slecht is wordt bepaald door een hele hoop dingen maar populariteit hoort daar niet bij.

mag ik parafraseren?

of je muziek populair of niet is wordt bepaald door een hele hoop dingen maar kwaliteit hoort daar niet bij.

denk Justin bieber, black eyed peas en nog vele, vele, vele anderen (eerste wat in me op komt).

showband

24 mei 2011, 13:41

in plaats van joe jackson zitten we met *puke puke* the Police.....

ik ben bang dat the police er eerder was dan Joe en wel degelijk trendsettend was.

Overigens is iets nieuws uitvinden een kunst.
Maar het uitwerken tot iets wat " de standaard" wordt minstens net zo moeilijk.
Ik vind daarom def rhymes net zo top als osdorp posse....
of Rage Against the Machine, Fishbone net zo goed als Urban Dance Squad

in het bovenstaande kader:
Judee sill nomineer ik voor een biografische film met hitparadenotering.

EuroCinema

24 mei 2011, 15:05

Joe Jackson werd vroeger trouwens altijd in 1 adem genoemd met Elvis Costello. Beide hebben een reeks wereldalbums gemaakt, maar weinig klassieke hitsingles (al waren de songs enorm sterk).

Verder populariteit en kwaliteit: als die 2 samenhingen, was McDonalds het beste restaurant ter wereld, zeg ik altijd maar.
Volgens mij werkt het in grote lijnen als volgt:

- je hebt muziek waar heel veel mensen een beetje van houden (veel top 40 hits).
- je hebt muziek waar heel relatief weinig mensen enorm veel van houden (jazz, blues, sommige alternatieve pop en rock etc.)
- en je hebt muziek die beide voor elkaar krijgt: een breed publiek plezieren én heel veel betekenen voor de fanatieke liefhebbers (Stones, Bowie, hoewel het mijn smaak niet is ook U2, Beatles).

(Disclaimer: natuurlijk is er altijd een grijs gebied daartussen)

iWishmaster

24 mei 2011, 15:22

Waarom praat er niemand over? Omdat niemand het kent. Tenminste, ik niet. Waarom kent niemand het zou een betere vraag zijn ...

zoon van Piet

24 mei 2011, 17:28

Joe Jackson was behoorlijk mainstream, mid tachtig.
Of je muziek goed of slecht is wordt bepaald door een hele hoop dingen maar populariteit hoort daar niet bij.

Inderdaad, Joe was een wereldster begin jaren tachtig. Maar dat heeft ie (moedwillig) weer verkwanseld, door jazzplaten te maken en zo. Hij zit er niet mee dat ie niet meer beroemd is.

'waarom horen we andere gruwelijk goede muziek zo weinig en waarom is mainstream vaak minder top dan de onderlagen'.
Simpel: De Man maakt uit wat wij te horen krijgen, en dus ook wat populair is. want dat gaat niet om kwaliteit, maar om exposure.
Dat is vast ook de reden geweest dat Joe liever in de luwte leeft. ( plus dat ie lelijk en behoorlijk sikkeneurig is, dat zijn geen popsterattributen ;) ).

Overigens zie ik je vergelijkingen echt niet, Orpheo. Lizzy was bv altijd op folk geënt en had m.i. niks te maken met de van oorsprong zwaar op Velvet Underground geënte BOC (ken je V.U., trouwens?). Santana is al decennia een slechte kloon, maar wel van zichzelf, niet van Robin Ford, die echt geen vijf, maar pas vijftien jaar na woodstock in de schijnwerpers kwam. Santana was een baanbrekend, vernieuwend en uitermate invloedrijk gitarist in zijn glorietijd, zijn geluid ( met dat wat we nu sustain noemen als groot wapenfeit) is zeker niet afgekeken van Ford, want de man klonk al in 1970 min of meer zoals ie nu doet.

En Dream Theater... geef mij saraceno maar. Maar idd: DT is de grootheid op dit gebied. En iemand merkt op dat we DT in .nl weinig horen.. toch was Nederland het land van waaruit DT midden jaren negentig de wereld veroverde - Omdat De Man dat wilde. De Man was in dit geval William Jansens van platenmij Warner. Hij zette zich in voor DT en gaf de band de status die ze nu heeft. Ik was erbij, als popjournalist - ik werd werkelijk van iedere scheet van die mannen op de hoogte gesteld, met interviewmogelijkheid. Zo maakt De Man populariteit.

Nu ga ik weer don't fear the reaper draaien..
en spelen! dat valt nog niet mee... dat riffje ligt even makkelijk in het gehoor als dat het moeilijk te spelen is ;)

EuroCinema

25 mei 2011, 10:20

Waarom praat er niemand over? Omdat niemand het kent. Tenminste, ik niet. Waarom kent niemand het zou een betere vraag zijn ...

Joe Jackson is gewoon top 100 allertijden-werk dat bij elke oom en tante in de kast staat, Blues Saraceno en Robben Ford stonden vroegah altijd in de gitaarblaadjes, maar Blue Oyster Cult moet je toch tenminste kennen van dé favoriete sketch die elke muzikant altijd nadoet!
http://www.funnyhub.com/videos/pages/snl-more-cowbell.html

beruk

25 mei 2011, 11:55

Tja, Blue oyster cult omdat lange haren-koiboihoeden rock niet populair is in nederland (Lynyrd skynyrd toch ook niet?)
joe Jackson, volledig mainstream in de jaren 80.
En zo obscuur is Robben Ford niet?
Heeft te maken met geen hits hebben. Wellicht ook niet de juiste marketing.
Waarom The Alarm niet en U2 wel?
Waarom R.E.M wel en The Tragically hip niet?

EuroCinema

25 mei 2011, 12:57

Nope, als je met Larry Carlton 1 van de grootste zalen van North Sea Jazz volspeelt, ben je bepaald niet obscuur te noemen.

Toch snap ik Orpheo z'n punt wel: ik verbaas me heel vaak over de schijnbaar willekeurige selectie van welke nummers en bands veel besproken en gedraaid worden. Ik heb me regelmatig verbaasd bij het horen van bands als Big Star of Television, hoe invloedrijk en toegankelijk die zijn en toch luistert de massa alleen naar hun beroemde volgelingen. Volgens mij kun je wel stellen dat degene die een ster wordt, diegene is die een underground-stijl naar de massa kan brengen. Nirvana deed dat met het stijltje van Pixies/Husker Du/Sonic Youth en al die subpop dingen, Elvis met zwarte r'n'b, de Stones ehm ook met zwarte r'n'b, U2 en de Police met new wave etc. etc.
Verder is het godzijdank voor veel muzikanten niet het hoogst haalbare om een winderig voetbalstadion je refrein mee te horen lallen en daarna weer door je bodyguard de tourbus ingeduwd te worden. Er zijn verhalen te over van mensen als Joe Jackson die bewust voor een wat "kleinere" carriere kozen na het eerste succes.

hoofd

25 mei 2011, 14:07

Waarom praten zo weinig mensen over deze artiesten?!

Waarom?

OMDAT HET KUTARTIESTEN ZIJN!!!

Kolere zeg.... Wat een topic.

muziekschuur

25 mei 2011, 15:12

De koppeling nieuwe platen=draaien op de radio is nu niet bepaald een rechte streep. Sommige platen komen er niet door. Ondanks de potentie. Dit heeft alles te maken met de business die de stations willen hebben voor dit werk.... En wat al dan niet hiervoor betaald wordt...

EuroCinema

25 mei 2011, 16:49

Harry

25 mei 2011, 16:54

dan heb je het inderdaad over de wat meer integere stations. Ik ken een artiest die op eigen label zijn muziek uitbracht, en op het pluggersuurtje van het toenmalige Veronica (jaren 80/90) mocht komen.
Voor de grote jongens was een uitgebreid spreekuur, maar de kleine, onafhankelijke artiesten mochten even snel hun singletje promoten, maar werden er net zo hard weer uitgebonjourd als er weer een grote firma binnen kwam vallen met zakken cocaine en dozen alcohol.

Orpheo

26 mei 2011, 12:22

ik ben het wel eens dat thin lizzy meer op Folk gebaseerd is, maar het latere werk van lizzy kan je imho wel rustig naast BoC houden.

Ford's eerste klapper-album kwam in 1976...ok, 7 jaar. maar zeker geen 15 ;)

de eerste plaat van the police was '78, eerste van joe jackson '79. jaartje verschil, maar inderdaad, police was eerder. ik snap dat ze 'groot' waren/zijn, maar ik vind ze verschrikkelijk.

ik vind dat santana steeds vlakker is gaan spelen, en vanaf halverwege jaren 80 steeds meer zich is gaan focussen op Robben Ford (zegt ie zelf ook, overigens). vind 'm tot halverwege de jaren 70 veel rauwer, ranziger, funkier spelen.

maar m'n beginpost was slecht. de vraag was eerder 'waarom krijgen andere geweldige artiesten minder aanzien van de mainstream'. en ik kwam met vergelijkingen die op dat moment in mijn ogen het meest logisch waren ;) BoC vergelijken met the police zou nergens op slaan, bijvoorbeeld.

showband

26 mei 2011, 13:28

Radiostations die zich laten omkopen ken ik alleen van verhalen van vroeger. Wel gaat het verhaal dat een zekere NL ondernemer zowel een publishingbedrijf als een radiozender bezat. Als zijn zender dus nummers draaide waarvan hij de publishing in handen had, ging er weer BUMAgeld zijn zak in. Bedenk zelf maar wat dat voor de playlist zou kunnen betekenen.

Verder zijn de radioprogrammeurs waarmee wij (en onze promotor) te maken hebben gehad gewoon integere muziekfreaks, die wel gebonden zijn door het doelgroepprofiel van de zender/het programma. Maar goed, dat gaat dan om zenders als Radio6, Radio1 in de nacht en een liefhebberszender als BBC6. Heavy rotation op 538 is ongetwijfeld een heel ander spel, dan gaat het echt om big business...

de op hem moment zo bejubelde willem duys was de uitvinder van de omkoping.
Als hij iets leuk vond gaf hij het een contract op zijn label dureco (DUys RECords).
Je werdt naar een door hem geregelde studiogezonden waar een door hem uitgegeven liedje klaarstond.
En hij nodigde je dan uit in voor de vuist, werkte je in elk gala van de AVRO binnen en draaide je op de radio in al zijn programma's. Indertijd had je twee zenders op TV dus zijn primetime programma had geregeld tussen de 4 en 6 miljoen kijkers terwijl ons land nog maar 14 miljoen inwoners had....

Daar is hij, om het eens zacht te zeggen, gods-gruwelijk-stinkend rijk mee geworden.
En hij wordt vereerd als goeroe door elke radio en tv bons. (Die dat kunstje uiteraard ook wel zou willen. ;) )

Basvarken

26 mei 2011, 15:12

En die andere Willem (Van Kooten) deed precies hetzelfde kunstje. Zijn eigen radiozender, eigen platenmaatschappij, eigen uitgeverij. Kassa.

zoon van Piet

27 mei 2011, 09:00

Willem van Kooten zijn eigen radiozender? Niet echt, hij draaide op Hilveersum 3, maar zijn eigen Cable One tv/radio-zender - nog voor RTL Veronique- werd een faliekante mislukking.
Ik kan het weten,want ik stond bij hem onder contract en te trappelen tot ie me beroemd en rijk zou maken ;)
Want het is natuurlijk een boevenbizniz, maar als je er zelf beter van kunt worden, ben je daar opeens minder principieel is, raar he?