PDA

View Full Version : Welke effecten om het origineel gitaarsound i.h.a. te kunnen benaderen?



Carlos
18 mei 2011, 00:28
Ik speel in een allround coverband (disco, funk, rock, beetje reggae). Welke effecten of wat adviseren jullie in het algemeen om de gitaarsound van gespeelde originele covers zoveel mogelijk te kunnen benaderen ? Mijn huidige setup is:
Fender Strat hotrod 57
Amp; Bogner Shiva head en 1 x 12 speakerkast
Effects:Keeley DS1 en BD2, Boss CE2, DD2, OC2 en Fulltone wah
Ik kom een aardig eindje, maar kan m.i een stuk beter richting origineel.
Heb ooit een GT6 gehad, maar het geluid klonk tijdens het optreden totaal anders . Misschien had ik m beter moeten instellen? Ik ervaarde het instellen als een pittige, niet leuke klus...
Ben benieuwd naar jullie tips en tricks. Hopelijk is de vermelde info voldoende. Thanks!

apekop
18 mei 2011, 00:33
Het is een beetje een heel algemene vraag.
Maar als je echt veel verschillende geluiden wilt imiteren kom je toch weer bij een muti-effect uit. De vraag is alleen of je perse de geluiden moet imiteren. Je kan het ook gewoon met je eigen sound spelen, is meestal nog leuker.

Carlos
18 mei 2011, 00:36
Het is een beetje een heel algemene vraag.
Maar als je echt veel verschillende geluiden wilt imiteren kom je toch weer bij een muti-effect uit. De vraag is alleen of je perse de geluiden moet imiteren. Je kan het ook gewoon met je eigen sound spelen, is meestal nog leuker.

Dank voor je reactie, ben het met je eens, maar het is de wens/een eis van deze band om zo dicht mogelijk bij het origineel te komen qua sound.

apekop
18 mei 2011, 01:12
Je zou als tegenargument tegen de drummer kunnen zeggen dat hij ook maar 1 drumstel heeft en niet alle drumklanken kan nabootsen. :)

FruscianteFan
18 mei 2011, 01:28
Dank voor je reactie, ben het met je eens, maar het is de wens/een eis van deze band om zo dicht mogelijk bij het origineel te komen qua sound.
Dat kan nog alle kanten op. Ik weet niet of je bij een stel perfectionisten in de band zit, maar het kan ook een algemene opmerking zijn.

Ik denk dat jouw setup al behoorlijk veelzijdig is. Het gaat er ook meer om dat je met de hele bezetting het origineel kunt benaderen, en dan maakt het echt niet zoveel uit of je je slagjes op een Strat of Tele speelt. Je kunt veel beter vanuit de set die je al hebt proberen om nog iets beter te tweaken (of misschien je technieken bij te schaven? zou zomaar kunnen), maar vooral uitgaan van je sound in de band. Als je met een band een nummer neerzet, moet dát kloppen.

Mijn coverbandje is uit elkaar, maar uiteindelijk kon ik feitelijk alles spelen op 1 gitaar (met humbucker en SC), een boost, overdrive en distortion (en paar andere pedaaltjes die jij trouwens ook hebt) en een redelijk cleane versterker. Vooral de overdrive, eventueel de boost en veel aan de knoppen op de gitaar zitten, geeft een behoorlijk scala aan geluiden. Het is dan IMO vooral belangrijk om te herkennen wat een gitaar precies doet in een nummer, en je niet te laten leiden door hoe vet je gitaarsound kan zijn, maar door wat functioneel is.

Maar vragen je bandleden ook wel echt teveel van je...

(fijn, nu heb ik marco borsato in mijn hoofd.)

Nitefly7
18 mei 2011, 08:50
benaderen komt vaak neer op kopiëren en imiteren van gebruikte materialen, en kan een heel interessant/diepgravend onderzoek zijn..

tips:
1. een modeller waar je (te) veel tijd in steekt om het goed te krijgen, is vaak - na al dat geprogrammeer - iets dat zijn vruchten afwerpt. De purist zal zeggen dat het speelgoed blijft dat nét niet in de buurt komt, maar ik heb laatst iemand met een Hagstrom Super Swede en een Boss GT-10 echt de spijker op de kop gespeeld zien worden voor Guns 'n Roses en Bon Jovi nummers.. zelf ben ik een beetje te lui om zo diepgravend te programmeren..
tegenwoordig kun je echter ook steeds betere kant-en-klaar instellingen downloaden en in het apparaat opslaan..!
... moet ik wel bij zeggen dat de meeste modellers het 'rock'-gedeelte vaak beter nabootsen dan het 'clean'-gedeelte van het muzikale spectrum

2. de setup die je nu hebt, zou je via een pedalenswitcher met presets (Musicom, G-Lab etc) goed met elkaar kunnen combineren om de basis sound van jullie covers op orde te krijgen.

3. (niet lachen, want het is m.i. een echt te onderzoeken optie):
Koop een telecaster ! Heel veel van de 'klassieke' nummers (disco, jazz/rock, r'n b, blues) zijn ingespeeld door sessiegasten of stammen uit de hoogtijdagen van de popmuziek, met heel vaak een telecaster als basis. een '57 Hotrod (hoe fantastisch ook) blijft in de basis toch een stratocaster, die wat 'dik-zijn' mist voor rock, en 'spank' voor funk/disco/reaggae


Ik speel in een allround coverband (disco, funk, rock, beetje reggae). Welke effecten of wat adviseren jullie in het algemeen om de gitaarsound van gespeelde originele covers zoveel mogelijk te kunnen benaderen ? Mijn huidige setup is:
Fender Strat hotrod 57
Amp; Bogner Shiva head en 1 x 12 speakerkast
Effects:Keeley DS1 en BD2, Boss CE2, DD2, OC2 en Fulltone wah
Ik kom een aardig eindje, maar kan m.i een stuk beter richting origineel.
Heb ooit een GT6 gehad, maar het geluid klonk tijdens het optreden totaal anders . Misschien had ik m beter moeten instellen? Ik ervaarde het instellen als een pittige, niet leuke klus...
Ben benieuwd naar jullie tips en tricks. Hopelijk is de vermelde info voldoende. Thanks!

Epic
18 mei 2011, 10:09
Als je het toch in effecten zoekt kan je eens kijken naar de Line6 m9 en m13 pedalen, die schijnen behoorlijk flexibel te zijn en toch makkelijk in gebruik.

http://line6.com/m9/

Is hier ook ergens een topic over.

Mitch
18 mei 2011, 10:11
+1 voor punt 3 van Nitefly, al zou je ook kunnen denken aan een Les Paul. Da's eigenlijk wat je mist als ik je setup zo zie. Maar ik ben het met iedereen eens dat het een beetje suf is als algemene coverband om dichtbij de originele sounds te komen. Je moet wel een goeie basissound hebben, maar met een strat, een Shiva en twee drivepedalen moet je een héél eind kunnen komen lijkt me. Tenzij er een stevigere drive nodig is voor bepaalde nummers of een stevigere sound in het algemeen (Les Paul).
Kun je wat specifieke voorbeelden geven van nummers waarvan ze vinden dat het geluid niet 'dichtbij' genoeg is? Of heb je misschien ergens opnames van de band?

Tristan
18 mei 2011, 10:30
Bij Disco, Funk en Reggae denk ik eigenlijk gelijk aan een phaser (70's spul), een chorus (80's spul) en misschien ook een autowah.

Bijl
18 mei 2011, 11:58
Ik speel in een allround coverband (disco, funk, rock, beetje reggae). Welke effecten of wat adviseren jullie in het algemeen om de gitaarsound van gespeelde originele covers zoveel mogelijk te kunnen benaderen ?

Als ik denk aan funk en disco covers, dan denk ik aan de onvermijdelijke jaren 70/80 nummers die iedereen zo'n beetje uit z'n hoofd kent. Klopt het als ik zeg dat van jou verwacht wordt dat je het geluid van een 30 tot 40 jaar oude studio opname uit je live setup haalt, en dan ook nog van tientallen artiesten?

Zo ja, dan mag je wat mij betreft de rest van de band gaan uitleggen dat de artiesten die jullie coveren ook niet hetzelfde live geluid hebben als in de studio.

Ik sluit me voorlopig even aan bij de mensen die zeggen dat je huidige setup goed genoeg is en dat je band er gezamenlijk voor moet zorgen dat alles staat als een Brick House met een eigen smoel. :)

Een paar voorbeelden
Studio, oertijd: http://www.youtube.com/watch?v=rrBx6mAWYPU
1978 Live met een Strat: http://www.youtube.com/watch?v=tf0LwyxcQAE
2006 Live met een Les Paul: http://www.youtube.com/watch?v=2BKv45NIsSE&feature=fvwrel

apekop
18 mei 2011, 22:45
hmm..op die Les paul vind ik hem het minst, maar ja is ook een andere gitarist natuurlijk.

Carlos
19 mei 2011, 00:27
Dank voor de reacties allemaal. Ik had zelf ook sterk het idee dat de eisen out of limit zijn, want ik ben best al gefocused op een goed geluid. Omdat ik pas nieuw ben in deze band, en er werd aangegeven dat de vorige gitarist alle gitaarsounds in een multi-effectprocessor had voorgeprogammeerd en perfect klonken ("zoals het origineel op de CD") begon ik te twijfelen aan mijn eigen setup en was benieuwd naar de ervaring/tips van o.a. andere (coverband) gitaristen. Mijn BossGT 6 programmeren vond ik een sh.tklus en het geluid was thuis anders dan bij een optreden, logisch. Speel het liefst back to basic, dwz amp en wat losse pedaaltjes. Dus de GT6 ligt nu stof te happen. Mitch, ik heb geen opnames maar zal morgen wat nrs uit de setlist vermelden. De tips voor een tele/gibson neem ik zeker in overweging. Groet!

driftkop
19 mei 2011, 00:39
Coverbands zijn het feest van de herkenning. Het publiek gaat je echt niet slecht vinden omdat je niet 100% als het origineel klinkt. Zolang de hele band maar staat als een huis. Een goed basis geluid is daarbij veel meer van belang, de rest is versiering.

Mitch
19 mei 2011, 10:09
Precies. Je bandleden maken ook een foute redenering. Als het publiek exact het geluid op de plaat willen horen, huren ze wel een DJ. :listen:

Logisch dat als je nog maar kort bij deze band je geen opnames hebt. Jammer, ik was wel nieuwsgierig! En tja, misschien was die vorige gitarist wel een ongelofelijke programmeer-nerd. Fijn voor 'm, maar ze hebben je niet voor niets aangenomen toch?

Het is wel fijn als je voor funknummers een tussenstandje op een strat hebt, zeker als een nummer opent met een herkenbaar gitaargeluid, maar goed... de strat heb je al. De juiste effecten zijn al grotendeels genoemd. Wah, phaser, chorus, compressortje waar nodig. That's it. Verder heb je alleen een bovengemiddeld ritmegevoel nodig :D

MSNL
19 mei 2011, 10:24
Zorg dat je het geluid in essentie benadert:
- Dus gebruik zelfde hoeveelheid gain
- Gebruik effecten als delay, reverb indien in het origineel dat ook duidelijk gebruikt wordt
- Gebruik indien nodig de 'speciale' effecten als die in het origineel ook gebruikt worden, bijv phaser of flanger.

Ik speel al jaren in coverbandjes en gebruik hiervoor 'normale' buizen versterkers met pedaaltjes en ook digitale modeling (Digidesign 11R).
Ik heb nog nooit klachten gehad van de bandleden dat de geluiden niet genoeg het origineel benaderen, hoewel ik in de praktijk eigenlijk altijd dezelfde geluiden gebruik.
Eigenlijk gebruik ik alleen verschilende soorten vervorming, van klein randje tot medium crunch tot heavy lead.
Ik gebruik 2 delay pedaaltjes: een voor de solo's en 1 analoge voor de slapback. Daarnaast heb ik een wah-pedaal en een chorus pedaal die ik soms gebruik bij wat jaren 80 nummers of als leslie effect.

Eigenlijk gebruik ik dit soort effecten ook als ik de 11R gebruik: ik zou elk geluid exact kunnen kopieren, maar dan sta je heel de avond meer presets te wisselen dan te spelen. Eigenlijk komt het hier ook neer op verschillende soorten vervorming: fender clean, fender randje, marshall randje, vox dikke rand , marshall crunch en marshall leads.

En zorg dat je geluiden goed zijn: als de mensen jou geluid mooi vinden, hebben ze geen of minder behoefte aan iets anders. Als jouw geluid niet bevalt, zullen ze eerder roepen dat het meer richting orginele sounds moet ( het geluid dat ze kennen van de cd en mooi vinden)

FruscianteFan
19 mei 2011, 11:48
Ik ben wel benieuwd naar de toon van het gesprek. Het komt namelijk een beetje over alsof je nieuwe band niet helemaal doorheeft dat een nieuwe gitarist ook een andere sound en benadering ervan met zich meebrengt. Het zou ook zomaar kunnen dat ze je gewoon vertelden dat hun vorige gitarist het allemaal precies zoals op plaat liet klinken.

Het is ook lastig te beoordelen of je echt iets helemaal verkeerd doet, of dat je bandleden gewoon aan het zeuren zijn...

Carlos
19 mei 2011, 12:50
Ik ben wel benieuwd naar de toon van het gesprek. Het komt namelijk een beetje over alsof je nieuwe band niet helemaal doorheeft dat een nieuwe gitarist ook een andere sound en benadering ervan met zich meebrengt. Het zou ook zomaar kunnen dat ze je gewoon vertelden dat hun vorige gitarist het allemaal precies zoals op plaat liet klinken.

Het is ook lastig te beoordelen of je echt iets helemaal verkeerd doet, of dat je bandleden gewoon aan het zeuren zijn...


De toon van het gesprek was constructief bedoeld, het is m.n. de bandleider/ bassist die de visie uitdraagt dat het gitaargeluid het origineel zo dicht mogelijk moet benaderen. Ik speel al jaren en luister erg goed naar de sound, en in mijn vorige coverband was het perfect. De doelstelling van de huidige bandleider is om de middenmoot te ontstijgen en om weer aan de top te horen v.w.b. de coverbands. Er zitten ook profs tussen. Ik ben gevorderd, kan aardig groovy ritmes neerzetten, ben gemotiveerd om me te ontwikkelen etc. "Puntjes op de i" prima, maar het moet wel relaxed :supercool: blijven, het is immers mijn hobby. Aan 1 baan heb ik voorlopig voldoende...

Mitch
19 mei 2011, 13:18
Aaaah, dat idee. Ja, dat is echt te perfectionistisch gedacht van de bandleider. Ik blijf erbij: als mensen exact de muziek willen, huren ze wel een DJ. Van een live band verwachten ze andere dingen. En mensen vinden een coverband professioneel overkomen als de communicatie goed verzorgd is, het geluid en opbouw van backline en dergelijk probleemloos verloopt, als het optreden levendig overkomt en foutloos is. Tuurlijk moet je wel in de buurt zitten van de sound, maar perfectie nastreven in sound kopiëren... geen hond die dat interesseert. Kijk, wil je een heel specifieke band perfect neerzetten in een tributeband: da's wat anders. Maar een goeie discu/funk/rockband moet gewoon knallen en spetteren.
Ik heb ze wel gezien hoor, perfecte bands met een geweldige toetsenist die nog wat extra sequences aanstuurde en een gitarist met een modeller, maar het werd al heel snel doodsaai. Ze stonden hoog aangeschreven, maar dat perfectionisme deden ze vooral voor zichzelf, niet voor publiek of boekers.

Nielsje
19 mei 2011, 13:31
Dit gebruik ik voor disco/funk:

http://img838.imageshack.us/img838/6756/img8102y.jpg

De volgorde is inmiddels wel veranderd, en er staat een wah bij, maar dit is prima. Misschien nog een keer een envelope filter oid..

the sure thing
19 mei 2011, 13:32
(...) Ik heb ze wel gezien hoor, perfecte bands met een geweldige toetsenist die nog wat extra sequences aanstuurde en een gitarist met een modeller, maar het werd al heel snel doodsaai (...)
+1. Echt vreselijk die bands. Die waren ook "doods". Ze stonden hun riedel af te draaien met een fake -american-style-smile (een grimas dus). Bands die met klick-tracks werken (en dus partijen mee laten lopen) heb ik altijd vreselijk gevonden. De drummer is dan niet maar aan het drummen, maar zijn best te doen om het tempo goed te houden. En voor improvisatie (in opbouw van het nummer) is dan al helemaal geen ruimte meer. Echt afgrijselijk.

Ik speel veel in coverbands. Een (goede) gitarist vervangen die de band net heeft verlaten, is ook niet leuk. Vooral die KUT-opmerkingen als "die vorige gitarist deed daar-en-daar een heel leuk loopje zo van fiedel-fiedel". Je kan snel een statement maken zo van " IK ben dus anders".

Verder ben ik het ook helemaal met bovenstaande commentaren eens. Als jij je goed voelt bij een goede amp en een paar pedaaltjes, dan speel je automatisch zoveel beter. Als de band dan toch blijft zeiken, is het tijd om te vertrekken.

Ik heb echt ook NOG NOOIT een gitaar solo van het origineel nagespeeld, behoudens dan de slide-solo van "one word" van Anouk. Voor de rest klooi ik maar wat aan :). Ik vind ter plekke improviseren echt het leukste wat er is!

Mitch
19 mei 2011, 14:04
Da's dan zelfs voor mij te zwart-wit :) Met click werken hoeft absoluut niet doods te klinken. Als het permanent zo moet wordt het wel wat saai, maar dan hoofdzakelijk voor de drummer omdat -ie zich minder op de muziek kan concentreren. Ruimte voor improvisatie is er wel degelijk, maar wiseling in tempi ligt wat minder voor de hand. Bij mijn huidige band hebben we een aantal nummers die beduidend lekkerder lopen met click dan zonder. Maar sommige nummers vragen er juist om om een sneller refrein en een langzamer couplet te hebben.
En per definitie niet de bekende solo's spelen, mwoh... publiek verwacht toch op zijn minst wel een paar herkenbare stukjes, 50/50 is wel aan te raden in het algemeen. Zeker bij het niveau wat Carlos beschrijft zit je daar wel een beetje aan vast. Al is het beginnetje en het eindje maar herkenbaar, tussenstuk maakt meestal niet zoveel uit. Alsof artiesten zélf altijd dezelfde solo spelen...