Han S
7 mei 2011, 23:22
Vandaag heb ik een opname gemaakt met een duo, de een speelt akoestische gitaar en de ander speelt accordeon en beiden zingen.
Ze hebben al eens eerder een CD opgenomen, maar vonden dat een behoorlijke ramp omdat de opnametechnicus zeer kritisch was en eerst de muziek wilde opnemen en daarna de zang. En dat ging zo moeizaam dat een van de nummers 18 keer opnieuw moest.
Ik ben ook heel kritisch, maar de andere kant op en ik wil dat er muziek wordt gemaakt. Dus ik heb het volgende bedacht: de accordeon met twee SP B1's omdat die mooi neutraal klinken, een goede off axis response hebben en als daar de zang ook op binnen komt dan heb je geen groot probleem.
De gitaar had een piezo, dus die heb ik met een DI meegepakt voor eventueel gebruik en ik heb een paartje Samson CO2's in XY op de gitaar gericht.
Voor de accordeonist, die een vrij heldere stem heeft en vrij hard zingt heb ik een MXL V77 buizenmicrofoon gezet en de gitarist, die een vrij donkere stem heeft kreeg de Neumann M149 welke in fig 8 stond. De voorkant van de microfoon schuin op zijn mond gericht, de achterkant in de ruimte waar niks vandaan kwam en de zijkant op de gitaar en de accordeon gericht.
Een fig 8 microfoon wordt vaak ondergewaardeerd, maar als je het verschil hoort tussen de proefopname met de 149 in hyper cardioid en de opname met de mic in fig 8, dan sta je verbaasd te luisteren. De overspraak van gitaar en accordeon is dramatisch veel minder en met de stem kun je doen wat je wilt.
De muzikanten, die de vorige opname gruwelijk vonden als ervaring, waren super tevreden, heel relaxed gespeeld en 25 nummers opgenomen in 3.5 uur, waarvan een paar dubbel en een enkel nummer zelfs vier keer.
Maar het grappige is dat je een microdoon van duizenden euro's gebruikt naast een paar van 100 euro en een paartje van 50 euro per stuk en over die laatste wil ik het hebben.
De Samson CO2 is voor zijn prijs een fijn microfoontje, maar ik merkte vandaag iets heel vervelends: ik gebruik zelden een XY plaatsing, maar met deze akoestische gitaar moest ik vrij dicht op de gitaar en dan gaat ORTF niet werken, dus koos ik voor XY omdat de CO2 hardstikke richtinggevoelig is.
Maar toen ik beide microfoons tegelijk in solo afluisterde, hoorde ik een enorme fasefout en dat kan met XY niet gebeuren. Dus ik keerde er een 180 in fase om en toen klonk het zoals het moet klinken. Dat heb ik zo gelaten en de opname op die manier gewoon gedaan.
Maar toen de mannen waren vertrokken ben ik dat uiteraard gaan onderzoeken. Ik heb twee matched pairs Samson CO2's en ik heb uitgevonden dat het ene paar 180 graden in fase verschilt van het andere paar. Beetje veel slordig van meneer Samson.
Ik heb nu het ene paar gemarkeerd met rode tape en het andere paar met gele tape, zodat ik dit niet nog een keer meemaak.
Als je dus meerdere goedkope microfoons gebruikt van Chinese komaf, ga dat onderzoeken. Het is heel simpel, je legt beide microfoons tegen elkaar aan op een stoel oid, met de kapsels zo dicht mogelijk bij elkaar. Je zet een geluid aan, gewoon een CD draaien en je luistert eerst naar de ene microfoon, dan naar de andere, dat moet hetzelfde klinken en dan luister je naar beide mics.
Het geluid mag nu alleen harder worden en niet qua kleur veranderen. Gaat het nu ineens heel anders klinken en zachter worden, dan heb je een flinke fasefout. Keer als het kan de fase van een van de mics 180 graden en als het geluid nu weer mooi vol en harder wordt heb je een microfoon die verkeerd om is gemonteerd inwendig.
Ze hebben al eens eerder een CD opgenomen, maar vonden dat een behoorlijke ramp omdat de opnametechnicus zeer kritisch was en eerst de muziek wilde opnemen en daarna de zang. En dat ging zo moeizaam dat een van de nummers 18 keer opnieuw moest.
Ik ben ook heel kritisch, maar de andere kant op en ik wil dat er muziek wordt gemaakt. Dus ik heb het volgende bedacht: de accordeon met twee SP B1's omdat die mooi neutraal klinken, een goede off axis response hebben en als daar de zang ook op binnen komt dan heb je geen groot probleem.
De gitaar had een piezo, dus die heb ik met een DI meegepakt voor eventueel gebruik en ik heb een paartje Samson CO2's in XY op de gitaar gericht.
Voor de accordeonist, die een vrij heldere stem heeft en vrij hard zingt heb ik een MXL V77 buizenmicrofoon gezet en de gitarist, die een vrij donkere stem heeft kreeg de Neumann M149 welke in fig 8 stond. De voorkant van de microfoon schuin op zijn mond gericht, de achterkant in de ruimte waar niks vandaan kwam en de zijkant op de gitaar en de accordeon gericht.
Een fig 8 microfoon wordt vaak ondergewaardeerd, maar als je het verschil hoort tussen de proefopname met de 149 in hyper cardioid en de opname met de mic in fig 8, dan sta je verbaasd te luisteren. De overspraak van gitaar en accordeon is dramatisch veel minder en met de stem kun je doen wat je wilt.
De muzikanten, die de vorige opname gruwelijk vonden als ervaring, waren super tevreden, heel relaxed gespeeld en 25 nummers opgenomen in 3.5 uur, waarvan een paar dubbel en een enkel nummer zelfs vier keer.
Maar het grappige is dat je een microdoon van duizenden euro's gebruikt naast een paar van 100 euro en een paartje van 50 euro per stuk en over die laatste wil ik het hebben.
De Samson CO2 is voor zijn prijs een fijn microfoontje, maar ik merkte vandaag iets heel vervelends: ik gebruik zelden een XY plaatsing, maar met deze akoestische gitaar moest ik vrij dicht op de gitaar en dan gaat ORTF niet werken, dus koos ik voor XY omdat de CO2 hardstikke richtinggevoelig is.
Maar toen ik beide microfoons tegelijk in solo afluisterde, hoorde ik een enorme fasefout en dat kan met XY niet gebeuren. Dus ik keerde er een 180 in fase om en toen klonk het zoals het moet klinken. Dat heb ik zo gelaten en de opname op die manier gewoon gedaan.
Maar toen de mannen waren vertrokken ben ik dat uiteraard gaan onderzoeken. Ik heb twee matched pairs Samson CO2's en ik heb uitgevonden dat het ene paar 180 graden in fase verschilt van het andere paar. Beetje veel slordig van meneer Samson.
Ik heb nu het ene paar gemarkeerd met rode tape en het andere paar met gele tape, zodat ik dit niet nog een keer meemaak.
Als je dus meerdere goedkope microfoons gebruikt van Chinese komaf, ga dat onderzoeken. Het is heel simpel, je legt beide microfoons tegen elkaar aan op een stoel oid, met de kapsels zo dicht mogelijk bij elkaar. Je zet een geluid aan, gewoon een CD draaien en je luistert eerst naar de ene microfoon, dan naar de andere, dat moet hetzelfde klinken en dan luister je naar beide mics.
Het geluid mag nu alleen harder worden en niet qua kleur veranderen. Gaat het nu ineens heel anders klinken en zachter worden, dan heb je een flinke fasefout. Keer als het kan de fase van een van de mics 180 graden en als het geluid nu weer mooi vol en harder wordt heb je een microfoon die verkeerd om is gemonteerd inwendig.