PDA

View Full Version : hoe ben je ooit begonnen?



saculcabbie
9 april 2011, 15:55
hoe zijn julie ooit begonnen met gitaarspelen/ het lijkt me leuk om eens verhalen van anderen te horen xD
laat ik maar beginnen:
iamand uit mn klas ging verhuizen en toen zeiden ze dat ze heel veel spullen wegdeden en ik wou al een tijdje een insrument spelen en toen zij hij dat zn zus nog een oude blokker akoestische gitaar had staan, die ik toen voor 2 energyblikjes meegenomen hebt xD
na een jaar oefenen en zeuren is er uiteindelijk een elektrische gekomen ( een yamaha pacifica<3

SantaX
9 april 2011, 16:13
Hoe oud ik was weet ik niet meer zeker. Tussen de 10 en 12.
Al maanden, misschien wel jaren (nouja, in elk geval dagen, of uren, maar met 10-12 zijn dat al snel jaren qua gevoel) wilde ik een gitaar.
Met sinterklaas, ik geloofde er al niet meer in, kreeg ik mijn gedichtje van mams. Er stond in rijmschrift dat achter de grote kast (jullie kennen die kast niet, maar als iemand tegen mij zegt de grote kast, dan weet ik precies waar ik wezen moet) zou een gitaar staan. Ik ben nogal een gevoelsmens. Dus bij het lezen van dat gedichtje, zelfs op die jonge leeftijd, besefte ik dat ik iets heel bijzonders zou krijgen. Ik moest dus huilen van geluk. Nadat ik me vermande rende ik snel naar de grote kast. Mijn ma riep al, niet boos worden!

Ik dook eigenlijk achter die kast, alsof mijn leven ervan af hing. Met de neus viel ik vrij letterlijk op de grond. Boter was te duur. Er stond daar helemaal geen gitaar. Uiteindelijk bleek het gedichtje te zijn geschreven voordat mijn ouders de gitaar achter de kast hadden gezet en tot de conclusie kwamen dat dit nooit zou passen. De goedkope gitaar met nylonsnaren en de belofte om les te mogen nemen stonden in de garage. Achteraf gezien is het de meest kutte gitaar die ik ooit ter hand heb genomen en tegelijk is het de mooiste gitaar die ik ooit ter hand heb genomen. En zo ben ik begonnen, ooit.

De V
9 april 2011, 16:27
Als kind leek het me altijd wel leuk om gitaar te leren spelen.
Vooral leadspelen en soleren en dergelijke (wat ik overigens nog steeds niet kan) leek me geweldig om te kunnen.
Maarja, ik was een kind en was ongeduldig als de pest.
Ik wilde het kunnen, en niet leren, tot mijn grote spijt nu.

Later ben ik begonnen met drummen en na een paar jaar kwam toch de drang tot gitaarspelen weer omhoog.
Toen heb ik op koninginnendag 2009 een oude spaanse doos gekocht en daar ben ik in augustus op begonnen met spelen.

Na nog niet eens een half jaartje wilde ik toch wel eens iets serieus proberen en toen heb ik een Epiphone les paul en een Roland cube 20X in huis gehaald.
Overigens speel ik nog stees met plezier op mijn eerste gitaar, voor acht euro is hij nog niet zo slecht.:seriousf:

Leuk topic trouwens!:cooler:

KurtFender
9 april 2011, 16:44
Toen ik 13 was begon ik met bas spelen, helaas zat ik met een kneus op les die er geen hout van kon, toen op electrisch gegaan :).

Veel oefenen, oefenen....

munkie
9 april 2011, 16:45
Het jeugdsentiment topic, moet af en toe zeker langs komen ;)

Mijn 1e electrische plank stond geen merk op maar was volgens mij een Klira, vreselijk ding eigenlijk met van die rode plastic keukenstoel bekleding erop en een wit biesje, kortom een "Wietse" gitaar :seriousf:

Daarna een zwarte Morris Les Paul Custom kopie, heb ik later aan een vriend verkocht. Schaller mechanieken, DiMarzio super distortion bij de brug :punk: Was lang niet slecht.

Buzzel
9 april 2011, 17:23
Ik weet het nog goed....3 (of 4?) jaar geleden. Dacht ik "fock de accordeon" (nee echt ik speelde voorheen accordeon ) "Ik ga gitaar spelen" me broer speelde al een jaartje of 2 bas en dat vond ik toch wel heel cool. Nou ik vond het flauw om dan ook bas te gaan spelen, dus ben ik gitaar gaan spelen. In Doetinchem kocht ik 3 (of 4) jaar geleden voor een schandalig hoge prijs een yamaha pacifica. Ieder geval het ding was krom en getordeerd naar een jaar dusss..... Als ik er aan terug denk had ik dat nooit moeten doen. Natuurlijk ook op les gegaan. Zit er nog steeds op, is hartstikke leuk en leerzaam. Helaas moet ik het volgend jaar zonder de muziekschool doen aangezien die word wegbezuinigd (echt en dat in de duurste gemeente van de achterhoek:angry:)

Na een jaartje was er een familielid overleden (die ik amper heb gekend) die nog een kleine verzameling gitaren had. Iedereen in de familie mocht er wel 1 op halen, dus zo gezegd zo gedaan wij naar breda en weer terug. En die gitaar is nu mijn huidige gitaar ook. Ik hoop me hele leven nog lekker gitaar te spelen en dingetjes te kopen, want het vermaakt me zo allemaal mooi :)

Laga
9 april 2011, 18:05
Op school tijdens een scheikundeles, ik was denk een jaartje of 14/15 en we kregen les over geluid en trillingen ofzo?
Een klasgenootje mocht der gitaar meenemen om wat te demonstreren. Het was een heel simpel riedeltje wat ze speelde maar ik was meteen helemaal verkocht! Ik dacht gelijk dat wil ik ook!!!
Sindsdien is de gitaar niet meer weg te denken bij me...
Na 1,5 jaar ofzo overgestapt naar de electrische gitaar en nu nog steeds 1 van m'n favoriete tijdsverdrijving :)
Speel alweer ruim 11 jaar gitaar! Time flies when you're having fun :rockon:

Eko
9 april 2011, 18:42
Ik bouwde op 4-5 jarige leeftijd van SIO montage ( oud kinderspeelgoed) al gitaren na. Op m`n 7e ( 1967) mocht ik eindelijk op les. Tot m`n 12e strontvervelende lessen gehad bij Hakkert in Schiedam. Noten spelen en leren tellen.
Op de middelbare school een stel jongens leren kennen en daarmee bij Vox Humana in Vlaardingen op les gegaan zodat het gezelliger was. Eerste band gevormd ( Desert) en sindsdien altijd blijven spelen. Nu wonend in Goor ( Oost West As Best) en spelend in CCBB.

SEAL
9 april 2011, 20:28
op een buurtfeest mocht ik de muziek verzorgen, bij iedereen langsgegaan of ze nog leuke cd's hadden. daar zat Nevermind tussen... vraag me niet hoe dat echt gezellige buurtfeestmuziek kan zijn, maar ja. die had ik een nummertje opstaan, en daar was ik zo van overdonderd dat ik de cd gekopiëerd heb. zo heb ik een lange tijd nirvana geluisterd... toen besloten dat er wel meer moest zijn, en nog een nirvanacd gekocht. en nog een, en nog een... en toen begon ik andere bandjes te luisteren...

en toen ik een mp3 had en op school zat te luisteren naar nirvana, dacht ik opeens: Dit wil ik ook ^^ dus na een maandje zeuren hebben we de spaanse gitaar van mijn oom opgehaald, en daar heb ik toen een paar maanden op gespeeld... kocht ik mijn eerste electrische starterskit van squier... getordeerde hals, maar wist ik veel. het klonk wel als distortion. toen ik na een jaar een akoestische voor mijn verjaardag kreeg, toch maar even teruggegaan naar feedback. nieuwe elektrische gekregen en sindsdien gaat het bergopwaarts :)

Mesjoggah
9 april 2011, 20:56
Toen ik 13 was begon ik met bas spelen, helaas zat ik met een kneus op les die er geen hout van kon, toen op electrisch gegaan :).

Veel oefenen, oefenen....


Dus je bent nog maar pas begonnen? en die kneus ken ik wel denk ik, die zit hier ook regelmatig op het forum.

Exi
9 april 2011, 21:00
Leuke verhalen allemaal.
Die van mij is niet echt spannend. Ik heb eigenlijk altijd al gitaar willen spelen en tweeënhalf jaar geleden toch maar begonnen. Op markplaats een leuk setje gevonden, een Ibanez SA120 en een Cube 15X. Ik was met de trein naar Utrecht gegaan om het op te halen. Na thuiskomst snel aangesloten en ik dacht: Verdomd! Daar had ik eerder mee moeten beginnen!
Nu speel ik nog steeds met enorm veel plezier gitaar.:lp:

broeder6x6
9 april 2011, 21:18
Haha ik ben begonnen omdat ik van m'n ouders een instrument mocht gaan spelen en omdat m'n vader echt heel "goed" gitaar speelt wou ik dat =P

Thyrif
9 april 2011, 21:41
Ha, leuke verhalen allemaal! Hier dan mijne:

Mijn vader speelt al eeuwen gitaar, en ik wilde dat als kind ook. Mn ouders waren echter uit elkaar, dus mn moeder vond dat niet zo'n goed idee. Ik mocht toen wél op pianoles, dus dat eerst gedaan.

Al die jaren nogsteeds het verlangen gehad, en altijd wel een gitaar in de buurt gehad, maar nooit echt fanatiek begonnen. Tot een jaar of drie geleden ik een paar maanden in Hamburg zat, zonder internet thuis. En ik had een gitaar meegenomen. Daar toen best veel op gespeeld en geprobeerd, bakte er vrij weinig van maar het was wel leuk! Toen ik terug kwam meteen een electrische gitaar gekocht, en door wat grapjes van vrienden stonden we nog geen drie maanden later op een open mic avond in Emmen keiharde metal te spelen voor een klein publiek! Iedereen was dronken (incluis wijzelf), maar stiekem ging het helemaal niet zo slecht. Het publiek ging uit zijn dak en ik vond het geweldig! Sindsdien helemaal verslaafd en alleen maar fanatieker geworden! :punk:

zeiler
9 april 2011, 21:49
leuk ;)!

Mijn muziekbeginsel ligt ergens in groep 4: mijn moeder zeulde mij naar pianoles (een half jaar) waar ik haar achteraf wel heel dankbaar voor ben. De docente was een huppel***je van het conservatorium en ik was de eerste leerling: standaard kwam zij van het half uur 15 minuten te laat met het excuus "ik kom niet te laat, de bus komt te laat" met nadruk op het woord bus *trauma's!* Toen heel lang een aversie gehad van alles wat muziek was (tot mijn grote spijt!)

part 2: in 3 VWO gamede ik teveel, ID-crisis denk ik, waardoor ik op twee vakken terug moest naar de HAVO. Daar deed ik niets, haalde negens en begon weer te gamen: toen zeiden mijn ouders dat het toch echt afgelopen moest zijn: ik kon na veel inzet van pa en ma terug naar 't vwo waarna ik abrupt ben gestopt met gamen en een Alvarez RD20S kocht, akoestisch. na een half jaar had ik les van een enorm toffe en begaafde docent waar ik al snel overging naar een Swing S2 en een AD15Vt (halverwege 2008). In 2009 kocht ik mijn Fender Standard strat en sindsdien ging 't allemaal vrij vlug: hele zooi effecten gehad, toffe versterker gekocht in 2010 en sinds een maandje ofzo een Gibson Les Paul ;)...

jammer dat ik er pas zo laat achterkwam dat muziek maken zo tof is :D!

BobvanKempen
9 april 2011, 23:07
Mijn stiefvader speelde gitaar en speelde in de zomer altijd buiten in de tuin. Vroeg op een gegeven ogenblik of ik een paar akkoordjes wilde leren omdat hij een solotje wilde uitproberen en vanaf toen was ik verkocht.

RoelSmoel
9 april 2011, 23:15
Al in begin 2008 wilde ik weer een nieuw instrument erbij gaan pakken, na een paar jaar klarinet gespeeld te hebben. Foo Fighters, ja, daar wilde ik alles van kunnen spelen, DVD's werden dag en nacht gekeken, hoe deden ze dat wel niet? Ja.. Dat wil ik ook!
Ergens tegen augustus aan was het dan zo ver, mijn eerste gitaar, een starterssetje van LTD, met een of andere crappy versterker en een gitaar met 2 humbuckers, les was al geregeld, en toen heb ik het 2 jaar bij die leraar uitgehouden, maar veel ben ik er niet mee opgeschoten. Nu ben ik sinds september bij een andere leraar op les, en dat gaat super. Deze meneer ontmoet bij de guitarshop waar hij en ik vaker komen, regelmatig aan de praat, en nu is het een van mijn beste vrienden.. Zo kan dat gaan..

Luca P
9 april 2011, 23:24
Ergens rond 1970 speelde ik een 'hand tap' stukje dat ik van mijn vader leerde. Helemaal fout dacht ik bij mezelf, maar het klonk wel leuk.
(Jaren later werd Eddie van Halen beroemd vanwege onder andere die techniek....heeft ie van mijn vader gejat...)
Enfin, het was ineens 1977 en mijn zus haar vriendje speelde "Smoke on the water", ook helemaal fout, maar dat was het moment dat mijn bescherm engel me een schop onder mijn kont gaf, om de gitaar op te pakken.
Ik zag het licht en vanaf die middag groeien mijn vingers in gitaar houding...

pim raaijmakers
10 april 2011, 00:17
ergens in '88 moet het zijn geweest. van vrienden van mijn ouders twee gitaren gekregen. een merkloze akoestische en een aria jazzbak met een neckcrack.ik heb nog spijt dat ik die aria uiteen gesloopt heb en het hout heb weggeflikkerd... wist ik veel dat dat te repareren was. nou ja... ik had ook een boekje met akkoorden gekregen. en zo ben ik begonnen.

Jaren later, toen ik student was en op kamers woonde liep ik de plaatselijke muziekzaak in en speelde per ongeluk op een ovation. meteen verkocht. na drie maanden ravioli uit blik en ander goedkoop voedsel eten, kon ik weer verse groenten kopen. deze gitaar heb ik nog steeds. er zijn er ondertussen wel wat bij gekomen.

Sinds een jaar heb ik les, en moet mij allerlei gewoontes afleren die ik in de afgelopen 20 jaar mijzelf heb aangeleerd.......

nverschoor
10 april 2011, 00:48
Vijf jaar geleden gingen mijn broer en zus samen op gitaarles, maar al na twee lessen had mijn zus er geen zin meer in. Omdat mijn ouders wel voor een hele maand betaald hadden, ging ik het maar proberen in haar plaats. De eerste twee lessen vond ik helemaal geweldig, want ik had niet verwacht dat ik er een redelijk geluid uit kon krijgen! Maar al gauw begon het te vervelen, omdat het moeilijker bleek dan dat ik met mijn 12 jaar had verwacht.

Maar verlegen als ik was, durfde ik dat niet te zeggen tegen mijn ouders ;)
Na een half jaar tegen mijn zin en falend Beatles nummers te hebben gespeeld (Ik ben opgegroeid met de Stones, en toen vond ik dat een goede reden om tegen de Beatles te zijn x), speelde mijn broer op een mooie zomerse dag Tears In Heaven.
Verrast dat er meer dan slechts akkoorden uit die houten plank kwam, ging ik aan de slag. Ik begon steeds meer handigheid erin te krijgen, en nogmaals een half jaar verder was daar mijn eerste elektrische gitaar (Een rode SX namaak-Strat mét zelf opgeplakte Stones sticker ^^).

Sindsdien is het onmisbaar :)

Gothra
10 april 2011, 08:59
10 jaar geleden toen ik 8 was, zat ik in groep 5 van de basisschool en ik had een leraar die af en toe een liedje speelde op de gitaar.. vanaf dat moment wou ik het ook leren! Toen ben ik akoestisch les gaan nemen op een crappy gitaar school in de buurt, 2 jaar later electrisch op dezelfde school. Het enige wat je er leerde waren riffjes van bekende liedjes en dat was ik wel zat omdat je ze een keer ziet en dan al kan spelen. Dus ben ik privé les gaan nemen. Ondertussen ben ik een leraar verder waar ik al een jaar of 3 les van heb en het gaat prima!

Ijselrobo 07
10 april 2011, 09:11
toen ik 5 was kreeg ik mijn eerste gitaar, een nylonsnarige, van mijn ouders die beide in de muziek werken.
op mijn 6e begon ik met gitaarlessen.
rond mijn 14e ontdekte ik "Billy Talent" en ik wilde nummers van hun leren spelen, en het eerste nummer was "Fallen Leaves"..
Na een tijdje pielen op die nylonsnarige kon ik het nummer spelen, maar ik miste toch wat overdrive.
dus toen begon ik te kijken naar een elektrische gitaar, en ik wist toen al dat het een HSS stratocaster zou worden.
maar ik kreeg een Blade Dayton Standaard, en van mijn oom (ook actief in de muziek) kreeg ik een Roland Cube-Go!
dus toen ben ik meer Billy Talent nummers gaan spelen, en vanaf zomervakantie 2010 zit ik op elektrisch gitaarles. en nu schrijf ik mijn eigen nummers en mijn band is bijna comleet.

Grtz.
Ijselrobo 07

Mr. Dynamite
10 april 2011, 10:49
Tja dat was zo'n 10 jaar terug, op een houten plank met snaren gemaakt van touw, een brug van krammetjes. Wel een hele mooie one piece body en neck van mdf -dat was een cover van oerend hard voor de lieve sint- :cooler:

Altijd al gaaf gevonden dus, maar toen ik 12 werd moest het er toch echt eens van komen. Voor mijn verjaardag kreeg ik een starters setje en lessen. Maar het viel nog flink tegen vooral omdat ik niet kon spelen wat ik wilde, eerst moest ik akkoorden leren en dat vond ik lang niet zo leuk. Ook zat ik met een jongen op les die er niets van kon. Eerste jaar is eigenlijk helaas weg gegooid.

Daarna werd het steeds leuker en ik vond het machtig mooi. Er werd een fatsoenlijke (Epi) aangeschaft en toen ging het allemaal een stuk sneller, meters maken.

Plant
10 april 2011, 10:52
Ik kreeg mijn eerste Spaanse voor mijn 12de verjaardag (op de kop af 30 jaar geleden). Merk weet ik niet meer, ze was wel nieuw.

Ik had al sinds mijn 9de pianoles, maar dat was niet echt aan mij besteed. Ik hoorde op de radio al die lekkere rocknummers, dus gitaar moest en zou het worden. Dat het een klassieke gitaar werd kon me niets schelen, gitaar is gitaar.

De pianolessen hadden in ieder geval opgeleverd dat ik noten kon lezen, dus van een neef kwamen gitaarlesboeken van Jan Sirks waarin echt het klassieke werk werd behandeld. Dus echt met de (rechtshandige) gitaar op de linker knie, voetenbankje onder de voet en met duim en 3 vingers tokkelen.

Met deze zelfstudie liep ik toch al snel vast en mocht ik op les. Bovendien was ik meer geinteresseerd in die rocknummers en zat ik uit te vogelen hoe ik die kon spelen.
Mijn docent gaf al 'moderner' les (spelen met plectrum) en zo heb ik wat jaartjes les gehad.

Ik ben vrij lang op een spaanse gitaar blijven spelen, mijn eerste elektrische kwam pas rond mijn 20ste. Akoestisch ben ik daarna overgestapt op western, staalsnarig dus.

SantaX
10 april 2011, 11:03
Tja dat was zo'n 10 jaar terug, op een houten plank met snaren gemaakt van touw, een brug van krammetjes.

Mark, is that you?

marter544
10 april 2011, 11:08
Ik heb gewoon de oren van mijn moeder kapot gezeurd tot ik een gitaar kreeg, en toen ik die had haar oren nog even gruwelijk mishandelt met maanden, zo niet jaren Nirvana-achtig gerag.

Jay75
10 april 2011, 11:48
Leuke verhaaltjes, dan hier die van mij :)

Lang geleden ( 1994 ) werkte ik in een platenzaak en op een gegeven moment kwam er een nieuw plaatje uit van een bandje genaamd "Green Day". Grappig hoesje, maar het kwam er niet van om die plaat te draaien tot na een paar weken. We mochten cd's lenen en ik dacht, ik neem dat ding eens mee. Ze hadden toen nog geen hitjes gehad. Eenmaal thuis hoorde ik het ene na het andere te gekke nummer en dat werd echt jaren mijn favoriete cd/band.

Ongeveer een jaar ofzo daarna zag ik een live show van ze op MTV toen daar nog muziek op kwam en ik zag de gitarist alleen maar op en neer gaan met z'n hand, precies zoals ik airgitaar speelde hehe. Dus dat moest ik ook kunnen toch? De dag erna meteen naar Van Leest gegaan hier in Eindhoven waar ze toen nog instrumenten verkochten en een soort van starterskit gekocht voor 500 gulden ( afzetters ) en daarbij een gitaartab boek van Dookie. En daar heb ik het zo'n beetje van geleerd. Niet dat ik nu supergoed kan spelen, maar ik kan meestal wel wat ik wil en sta eigenlijk dankzij dat plaatje dit jaar op Bospop met mijn bandje :P

Jasper.
10 april 2011, 12:14
Ik speel al sinds de basischool trombone. (groep 6 of 7 ofzo)
Maar toen ik op de basischool kwam begon mijn muzieksmaak wat te veranderen. Ik kocht een MP3-speler en ontdekte meat loaf. Van daaruit wat guns n roses, iron maiden etc. En na een tijdje trok de gitaar mij steeds meer aan. Eerst nog guitar hero voor de PS2 gekocht. Dat vond ik zo leuk, en was er zo veel mee bezig dat ik dacht dat gitaarspelen wel echt wat voor mij was. Zeuren bij mijn ouders, en na een tijdje zeiden ze dat het wel goed was, maar ik moest eerst een gitaar huren. Dus ik heb 3/4 maanden een richwood met marshall mg gehuurd en daarna mijn eigen spul gekocht. Nu speel ik inmiddels 2,5jaar.

Pepe
10 april 2011, 12:24
Pepe was nog maar net geboren toen de ouders van Pepe besloten dat ie de eerste Olympisch Schansspring kampioen zou worden die Nederland zou voortbrengen.
Helaas waren er in die tijd weinig schansen in Nederland. Papa Pepe had daarom vanaf het slaapkamer raam de tuin in met hout en karton een schans in elkaar geflanst die, bij gebrek aan sneeuw, dagelijks met groene zeep werd ingesmeerd.

Willen jullie dit verhaal echt horen? Het is lang hoor..

geert1976
10 april 2011, 12:35
Kooymans is de reden:ok:

Ik het Veronica Beach concert met Golden Earring (die speelde na de Veronica Strandraces)
En ik wilde dat ook.

Ik kreeg eerst een Spaanse gitaar van mijn ouders en toen ik dat onder de knie had kreeg ik een ......2e hands Fender Strat uit eind jaren 70 met een één of andere grote transistor versterker, het merk weet ik niet meer, wel weet ik nog dat die grijs van kleur was.

in 1990 ging ik in mijn eerste bandje en begon ik Japanse gitaartjes erbij te kopen, die gingen toen voor weggeefprijzen weg, vooral op rommelmarkten.....

Sjit86
10 april 2011, 12:43
Ik zat in huis een dvdtje van AC/DC te kijken en bedacht me toen "Dat wil ik ook wat die man in dat schoolpakje daar staat te doen" Dus toen heb ik even de laptop erbij gepakt en ben ik gaan zoeken waar bij mij in de buurt een winkel was waar ze gitaren verkochten. Het was toen al wel 18:00 uur, dus ik hij er moest ook nog koopavond zijn. Toen had ik eindelijk een winkel gevonden de open was en waar ze gitaren verkochten, dus toen ben ik naar mijn pa gegaan en gevraagd of hij zin had om even mee te rijden. Eenmaal aangekomen bij die winkel zei ik tegen de verkoper dat ik gitaar wou spelen. Hij liet mij toen een starterssetje van Stagg zien en vertelde me erbij dat dit een heel goeie gitaar was met echt een super mooi geluid. Ook vroeg hij me of ik hem even wou testen. Ik had nog nooit zo'n ding in mijn handen gehad en zei dus ook tegen hem dat dat niet al te veel zin heeft. Dus toen zei ik tegen die man dat ik hem wel wou kopen. Toen kreeg ik de vraag van hem welke kleur ik het liefst wou: "Zwart" of "sunburst"
Heb toen gekozen voor de sunburst.

Toen ik eenmaal thuis was gekomen ik al dat spul aansluiten en eens wat geprobeerd. Toen kwam ik er toch al wel snel achter dat ik er niks van kon en dat ik toch ook wel het beste gitaarles kon nemen. Toen via google op dit forum gekomen waar iemand in zijn onderschrift had staan dat hij gitaarles geeft in de muziekstijlen die ik mooi vind, en het was nog in de buurt ook. Dus even een berichtje gestuurd en afspraak gemaakt voor een proefles.

Na ongeveer 3 weken kwam ik er al snel achter dat die Stagg gitaar toch ook wel echt rommel is en die versterker was ook niet echt wat. Toen maar naar een andere winkel gegaan en heb daar toen een epiphone sg gekocht met een marshall versterker.

dit alles is nu ongeveer 2,5 jaar geleden.

Ijselrobo 07
10 april 2011, 12:44
Willen jullie dit verhaal echt horen? Het is lang hoor..

ja :ok:
maar ff offtopic: pepe is toch spaans? en hier in nederland betekent het toch Pepels?

LesPaul1612
10 april 2011, 13:02
Toen ik, ongeveer 2 jaar geleden, op mijn dertiende in de intertoys stond kocht ik een guitar hero setje. Vooral vanwege mijn obsessie voor hardrock/metal muziek:metal:. Ik ben er ongeveer een paar maanden helemaal gek op geweest, maar toen de uitdaging weg was had ik de stap gezet om echt gitaar te gaan leren spelen. Op een blauwe maandag pakte ik de klassieke gitaar van moekie en 'probeerde' gitaar te spelen. Er was geen geld voor les, dus ik mocht alles lekker zelf uitzoeken:crazyhappy:. De eerste paar maanden waren echt geweldig, ondanks dat ik echt geen noot kon spelen. Na een half jaar werken en sparen moest er een epiphone les paul komen, omdat Slash en Page ook daarop spelen.

Ik kwam er al gelijk achter dat mijn techniek na een half jaar stevig oefenen echt ondermaats was, dus ik moest maar eens enorm veel gaan oefenen. Het heeft bloed, zweet en tranen gekost, maar na een half jaar kreeg ik eindelijk de eerste echt fatsoenlijke noten eruit. Nu, bijna weer een jaar later, speel ik in een goed lopend bandje en krijg ik soms zelfs complimenten over mijn spel:speed:

Volharding!

Pepe
10 april 2011, 13:07
ja :ok:
maar ff offtopic: pepe is toch spaans? en hier in nederland betekent het toch Pepels?

Het is ook allemaal te lezen in mijn nog te verschijnen autobio:
12 Duivelse Maagden Over De Kling Gejaagd Op Een Bedje Van Lauwe Theebladeren.


Het is de werktitel, het kunnen ook 13 maagden worden.

SantaX
10 april 2011, 13:31
Goed, pepe mag niet meer in de buurt van mijn vriendin komen tot de bio af is. Niet dat die nog maagd is, maar ze kan goed doen alsof. Hell, ik vraag me af of ze eigenlijk wel... nouja laat ook maar. Ander forum.

Tupelo
10 april 2011, 13:41
Geld teveel, gitaar gekocht voor aan de muur.
Later op een terras kwam ik een Amerikaanse hippie van middelbare leeftijd tegen (later mijn thuisdealer), die speelde gitaar; de broer van zijn vriendin, dito hippie alleen Nederlander, speelde ook gitaar, alleen beter, voldoende om les te kunnen geven.
Enfin ik langs, hij mij uitlachen met mijn The Animal, ik geld zat, al snel in de mallemolen van het GAS, gitaarles, en twee thuisdealers rijker.

En vandaag de dag kan ik nog niets. :cheerup:

Ron Houben
10 april 2011, 14:13
Vanaf mijn 7e een gitaar willen hebben, mocht niet. Toen ik 14 was van een krantenbaantje mijn eerste ARIA AC6 gekocht. Een jaar daarna hoorde ik Rory Gallagher Irish Tour. Toen was het gebeurd, ik moest en zou serieus electrisch gaan spelen. Ook gedaan.

marter544
10 april 2011, 14:38
Erg grappig om te lezen dat veel jongere gitaristen zijn begonnen door guitarhero!

Lush High
10 april 2011, 15:32
Op m'n 6de ben ik begonnen met drummen. 11 jaar later had ik er wel genoeg van en ben ik piano gaan spelen voor een klein jaartje. Toen ben ik verhuist en heb ik een akoestische gitaar gekocht (eind vorig jaar). Zonder les wat aan zitten rommelen (wat aardig lukte) en nu heb ik sinds 2 dagen m'n eerste elektrische gitaar; een gibson les paul studio uit 87 :supercool:

Liquidje
10 april 2011, 15:48
Toen ik zo 15 was begon de wereld van Rock en Metal mijn ogen te openen, en zoals dat wel vaker gaat op die leeftijd, heb ik mij volledig op deze genres gestort. Jarenlang wilde ik een gitaar hebben om te gaan spelen, maar als je slechts 200 gulden verdient en je rond die leeftijd zit, wil je ook geld voor stappen en andere dingen. Hoe dan ook, de extreme voorkeur voor rock en metal gingen weg, maar ik bleef uiteraard wel luisteren.

Tussendoor op mijn 21e nog een reminder eraan gehad toen een studiegenoot ging gitaarspelen met een vriend.

Totdat ik anderhalf jaar geleden ging samenwonen met een maatje van mij. Ik hou nogal van gamen, en voor de wat gezelligere avondjes werd er nog wel eens een potje Guitar Hero gespeeld. Die maat van mij is nogal impulsief (typetje 100.00 dingen willen doen, maar niets afmaken), dus hij begon dat hij wel gitaar wilde leren spelen. Dat deed mij dus meteen denken aan mijn "puberpassie".

Dus wij als twee totale beginnelingen een SX stratocaster gehaald met een 10W versterker (zo'n beginnerssetje) na wat gerommelen over links/rechtshandig, gezien we verschillen daarin. Toch maar een rechtshandige genomen en gaan maar! Geen lessen, gewoon de bijgeleverde DVDs, youtube, boeken en whatever raadplegen.

Hoe dan ook: hij haakte vrij snel af (hij heeft bij elkaar 5x die gitaar gepakt voor 5 minuutjes, speelde willekeurig wat akkoorden een voor een en legde hem weer terug). Ik kwam na een maandje ook nogal in een hiaat terecht, voornamelijk door een gebrek aan echt een fatsoenlijke richting: ik had geen zin om dagenlang hetzelfde nummer te proberen met weinig resultaat, maar het vinden van eenvoudige nummers die vrij snel "goed" klinken was ook erg moeilijk.

Na twee maanden heb ik toen plots verse motivatie gekregen, een soort leerrichting uitgestippeld die uiteindelijk een balans was tussen leren en resultaat. Ik ben begonnen met veel van Nirvana, eerst loos powerchords leren en strum technieken (ook palm muting etc) en een beetje solo werk, daarna akkoorden en barre akkoorden geleerd en nu na een jaar eindelijk een basis waarop ik de meeste nummers wel kan spelen als ik vaak genoeg oefen.

Mr. Dynamite
10 april 2011, 17:06
Mark, is that you?

Ghehe nee, maar ik zal vast niet de enige zijn op die leeftijd met zon plank :seriousf:

Geenhippie
10 april 2011, 22:32
Tja, guitar hero 3 gekocht en op een dag vroeg me ma of het me wat leek om een echte gitaar te bespelen. EnthousiastEnthousiastEnthousiast.
Paar dagen later naar de feedback gegaan (wist ik van te voren nog niet echter :sssh: )

Maandje later gitaarlessen genomen.

Details weg gelaten. ;)

Bolder
10 april 2011, 22:38
Mijn ouders zitten beide in de muziek dus het was erg makkelijk. Na twee jaar klassiek toch maar elektrisch gaan spelen. Uiteindelijk vooropleiding conservatorium gedaan en nu doorstromen naar het eerste jaar.

lauke_101
11 april 2011, 08:33
Ik wilde altijd drummen (en nu nog steeds, maar dan voor erbij) maar dat mocht ik niet van mijn ouders :( Dat is een jaar of 6 geleden, ik was toen 14. Toen maar van kennissen van mijn ouders een oude spaanse gitaar mogen lenen. Of ja gitaar, het was een stuk triplex met nylon erover heen, de actie was in de orde van grootte van een centimeter of anderhalf tot twee. Voor gitaarles moest ik naar de stad 7 km verderop, dus eerst maar een tijdje mezelf les gegeven en dat ging wonder boven wonder heel goed. Na een maand of 2 was ik tot Californication in staat, een aantal White Stripes nummers kon ik daarvoor al, ik meen dat het eerste wat ik ooit helemaal kon spelen Offend In Every Way was.
Ik weet niet hoe lang het toen precies geduurd heeft, ik schat een maand of 4-5 voor ik mijn eerst elektrische gitaar kreeg, een tweedehands Cort S2600 en een Vox Pathfinder 15 ampje. Toen was de liefde voorgoed bezegeld en ik begon als een gek te oefenen. In het weekend vrolijk 6-7 uur per dag, mijn ouders moeten krankzinnig geworden zijn :p
Een jaar of 2 geleden heeft mijn gear verzameling nogal een vlucht genomen, ik zat in een band en wilde dus een serieuze versterker en buizen moest het worden. Daarna nog een Fender en vorig jaar een Gretsch en een andere versterker (AC30) gekocht. Pedalen her en der tussendoor gekocht en verkocht. Hopelijk binnenkort nog een Fender tele erbij.
Qua muziek ben ik van metal (wie niet? ;)) en chili peppers naar blues en nu vooral rockabilly/rock 'n roll/jump blues gegaan.

Ohja, de reden dat ik niet mocht drummen was dat het te groot, te duur en te luid was. M'n spulletje nu valt toch ook wel in die categorie geloof ik :seriousf:

wireman
11 april 2011, 10:19
Ik zit er nog steeds over te dubben of ik zal beginnen of niet...:dontgeti:

showband
11 april 2011, 12:07
wilde altijd drummen of trombone oid. Als het maar herrie maakte.. Ouders hielden dat subtiel tegen.

kennis van me ging de teleac-cursus gitaarspelen doen. En toen wilde ik ook gitaar.

Dat was wel zacht.... dus pa heeft toen een hele goede leraar gevonden (ap bronckhorst haags gitaarcentrum. Legendarische man) en geregeld dat ik elke woensdagmiddag direct na school op les kon. En met mij afgesproken dat ik het minimaal 3 maanden moest volhouden.

Na 3 maanden zit je in een ritme en ben ik nooit op het idee gekomen te stoppen. Zo heb ik de lagere school al sagreras-methode doorploegend gitaargespeeld terwijl ik geen idee had waar ik mee bezig was.

In de zesde klas vroegen ze of ik voorbereidend conservatorium wilde doen en toen ben ik eigenlijk per direct gestopt met spelen. HAHAHAHA
(Zonder bladmuziek kon ik niets. En bladmuziek speelde ik direct "tien vingers blindtypen" weg. Dus op schoolreis ergerde ik me blauw aan "kampvuur-3 akkoorden-gitaristen" die totally fout de hele hitparade speelden terwijl iedereen zei hoe goed ze waren. En ik kon niets zonder blaadje. Dat is leuk in de haagse kunstkring, maar niet iets voor een jongen van 12 jaar oud)

Het jaar daarop in de brugklas tijdens het eerste klassefeest ineens geconfronteert met de uitwerking van popmuziek op klasgenoten. TOEN viel het kwartje.
heee.....
-met een gitaar kun je op het toneel staan -met een gitaar vind iedereen geweldig -met een gitaar ben je de koning...... @!#$%^&Ik kan @#$%^ gitaar spelen en deze muziek is volgens mij helemaal niet moeilijk! ik moet NU een electrische gitaar hebben!

Pap zag het vuur in de ogen en heeft toen een vreselijke kinor en tweedehands transistoramp gekocht bij bas van de rest. En een nieuwe muziekschool gevonden.
Die school was waardeloos, maar via via ben ik in contact gekomen met iemand die een paar jaar ouder was en allemaal mooie spullen had. En hij had van zijn hawaii gitaarspelende vader op gehoor leren spelen. Die deed santana solo's en wist wel wat vervorming en wah was.... Dat was het laatste puzzelstukje.

Uiteindelijk in 1982 de eerste echte band en nooit meer terug gekeken.
Onvoorstelbaar koele optredens gedaan, en ook voor ****optredens drie trappen rhodespiano's lopen sjouwen. Rock&roll ervaringen voor uren verhalen. En leer nog steeds bij.

Heibel
11 april 2011, 12:27
Leuke verhalen..De meeste zijn trouwens vrij recent valt me op..

Ik ben wat langer geleden begonnen. Zo'n 25 jaar geleden speelde ik op 'n Bontempi luchtorgel. Nadat ik me daarmee onsterfelijk voor schut heb gezet door op de lagere school tijdens kerst "Stille nacht.." te spelen voor de hele klas, bedacht ik me dat het niet zo rock 'n roll was. Vervolgens net zo lang gezeurd tot ik 'n akoestische gitaar kreeg van m'n ouders, die we ophaalden bij de plaatselijke muziekhandel. Géén idee hoe het ding gestemd moest worden, maar ik kreeg er twee plectrums bij en ik ben op gehoor mee gaan rammelen met alles wat ik interessant vond.

Op m'n 13e voor Sinterklaas 'n "King" elektrische gitaar gekregen, 'n "Tiger" versterker en 'n boekje. Eindelijk leerde ik hoe ik moest stemmen en welke noten je kon spelen. Op die manier leerde ik "Kom van dat dak af!" spelen..en één half jaar later speelde ik in m'n 1e band..

Van Zero to Hero in 'n half jaar..het was en is geweldig, het mooiste wat er is..

ErikM
11 april 2011, 13:10
Ik heb vanaf mijn 7de (euhm da's al 37 jaar geleden) tot aan mijn 11de geprobeerd een accordeon te bespelen. Dat was hopeloos omdat mijn linker en rechter hand niet onafhankelijk genoeg van elkaar waren. Dezelfde conclusie moest ik trekken met betrekking tot het electronische orgel wat in de huiskamer stond, en eigenlijk niemand echt op kon spelen.

En toen! Wilde ik gitaar spelen, waar op mijn moeder mij aanmoedigde om de zolder maar eens te gaan verkennen. Daar vond ik drie Egmond gitaren, en eentje daarvan heb ik daarna eerst bewerkt met een plektrum geboden van een paperclip totdat er nog maar 2 snaren op zaten. Mijn mam vond het toen wel een plan om een echte set snaren en een paar echte plektrums te kopen :-) Die Egmond had ook een element, dus na een paar jaar raggen op de buisradio heb ik van mijn eerste vakantiewerk centjes een Pearl Les Paul gekocht, en daarna al sparend een gitaar versterker gebouwd. Door chronisch geld gebrek speelde ik doorgaans op "gerepareerde" snaren, als ze afbreken bij de kam kun je best nog een keer erop zetten :-) Ook wat vage gitaareffecten gebouwd, en uiteindelijke een bescheiden collectie bodemtrappers gekocht, die toen goedkoop waren omdat iedereen overging op rekken met effecten.

In 89 kwam daar een vage japanse strat bij, en een bas en nog een bas en een paar akoestische gitaren. Tot 2000 gitaar gespeeld, en na een verhuizing wilde ik graag weer in een band, en de eerste beste die vond vroeg een bassist. Dus een hele poos bas gespeeld, tussendoor een echte strat gekocht.

De band werd opgedoekt (vorig jaar) en dus maar eens een gitaar gepakt voor een bedrijfsbandje. Beviel zo goed (lees, we hadden zo'n goede bassist) dat ik sindsdien hoofdzakelijk gitaar speel. Alle genoemde instrumenten heb ik nog...

smullie
11 april 2011, 13:43
Ik heb altijd al gitaar willen leren spelen sinds ik als kind de Dire Straits op de radio (en later op cassetteke) gehoord heb. Om een of andere vreemde manier heb ik dat echter nooit durven vragen, waarschijnlijk door een onnodige schrik om uitgelachen te worden. :roll:

Toen ik het 2 de jaar op kot in Antwerpen zat (+-20 jaar oud) was er een andere kotbewoner (overbuur) die zo fier als een gieter zijn nieuwe steelstring gitaar kwam voorstellen. Toen ik zei dat ik dat ook al altijd had willen leren, maar dat ik niet zou weten hoe te beginnen, heeft hij me zijn oude gitaar (spaanse gitaar met een "extra klankgat" erin) in mijn handen gestopt voor de prijs van een bakje frieten en een curryworst (frikandel).
Redelijk kort daarna heb ik een Epiphone LP Special II gekocht met een 20w stagg versterkertje...
Heel veel heb ik daar eigenlijk nooit op gespeeld, voornamelijk door gebrek aan tijd (en meer goesting om andere dingen te doen als er dan toch eens tijd overbleef), maar ze stond er en de plannen bleven bestaan om er ooit wat meer mee te gaan doen. Af en toe flakkerde de liefde voor de gitaar weer even op en op zo'n moment heb ik mijn Yamaha APX-5 gekocht.
De spaanse gitaar raakte ik toch nooit meer aan en daar heb ik iemand anders gelukkig mee gemaakt, voor de volle prijs van "ne kebab" (broodje warm vlees? :hippie:).
De epiphone heeft mijn ma per vergissing (ze had begrepen dat ik hem wou verkopen terwijl ik toegezegd had deze even uit te lenen aan de buurjongen) ongeveer 5 jaar geleden verkocht voor een 100€, wat op zich geen foute prijs was gezien de kwaliteit van die gitaar. De versterker heb ik weggegeven (voor de prijs van nen hamburger, ik verhandel precies veel voor junkfood :cooler:) toen ik een andere versterker kocht.

Begin vorig jaar heb ik het dan weer in mijne kop gekregen en sindsdien heb ik redelijk wat geoefend en ook een hoop nieuwe dingen gekocht. Ik ben er nu na een jaar nog altijd relatief veel mee bezig (ik probeer elke dag wat te spelen, maar dat lukt niet altijd wegens tijdsgebrek) en de liefde is nog altijd even groot.

Ik plan om ooit eens lessen te volgen, maar tijd en goesting ontbreken me momenteel nog... :dontgeti:

saculcabbie
11 april 2011, 15:27
Ik zit er nog steeds over te dubben of ik zal beginnen of niet...:dontgeti:

vind iemand het hier verstandig om nog te twijfelen?
gewoon doen joh
je vind er een leuke hobby in wara je ook echt wat aan hebt en mocht je ervanaf willen zijn er genoeg die ook willen beginnen en je setje wer overkopen (;

wireman
11 april 2011, 22:07
Thanks voor de tip.. :seriousf:

iFender
14 april 2011, 22:45
Eigenlijk heeft mijn moeder me gedwongen om een instrument te gaan leren spelen. En ik dacht: "Als ik toch een instrument moet spelen, dan wordt het de gitaar!". En dus begon ik met een cheapo nylonsnarige akoestische gitaar van 50 euro. Eerst een half jaar zelf leren spelen en daarna op gitaar les gegaan.

spykie
14 april 2011, 23:07
Ik vond gitaar altijd al stoer.
Toen besloot ik op muziekles te gaan en (o.a. omdat mijn toenmalige liefje ook gitaar speelde en ik het ook daarom te gek vond :p) is het natuurlijk gitaar geworden!
Nu, 6 jaar later, ben ik helemaal verslaafd aan gitaar spelen! :noob:

Mike999999999
15 april 2011, 13:47
Ik ben begonnen met trombone spelen, toen ik 8 jaar oud was, want toen mocht dat en de hele familie deed dat, bij zo'n echte ouderwetse fanfare. een jaar later kwam ik erachter dat zo'n ding meer lucht nodig had als ik had en toen ben ik trompet gaan blazen. Toen ik met mijn 10 jaar ook bij de fanfare ging ben ik bugel gaan spelen. voor 2 jaar lang ofzo. Toen had ik bedacht dat ik de muziek saai vond en toen ben ik gestopt.

toen ik 15 werd moest ik weer muziek gaan maken, het moest natuurlijk geen instrument zijn dat je bij een fanfare kon spelen, dus toen ben ik gitaar gaan spelen, toen luisterde ik nog volop ac/dc enzo.

Toen kwam ik bij een leraar die alleen akkoorden speelden, en toen ik dat een beetje gezien had ging ik naar de muziekschool waar ik 2 jaar op een wachtlijst stond. Toen uiteindelijk daar mijn eerste leraar ermee ophield kreeg ik les van de man waar ik echt heb leren spelen. Hij leerde mij hoe je kon improviseren en toen kwam ik erachter waarom de fanfare niks voor mij was. Ik wilde geen muziek spelen zoals andere hem bedacht hadden, ik wou dat zelf doen. Sindsdien ben ik verslaafd aan lichte muziek en speel ik vooral blues en een beetje jazz.

Bijl
27 april 2011, 10:44
Ik was al een tijdje fan van Iron Maiden, Slayer, en Metallica. Toen ik 17 was vond ik een acoustische gitaar op zolder. Een stemschroef was kapot en dus speelde ik met 5 snaren.

Na een jaartje was ik het zat om Slayer unplugged op nylon snaren te spelen en kocht ik mijn eerste electrische gitaar, een Ibanez Universe. Toen had nog 100 gulden over voor een versterker dus mijn geluid was nog steeds bagger.

Mijn eerste band was een ramp, maar we hadden wel veel lol. Ik speelde toen met een 100 watt buizentop in de garage van de andere gitarist. Er kwam alleen geen behoorlijk nummer uit.

Daarna ging het hard en heb ik met twee Nu-Metal bands (Impassive en Brainshake) in heel veel kleine en middelgrote zalen in Nederland gespeeld.

Ik speel nu in een metalcore band.

JGD
30 april 2011, 15:25
ik was 14 en mijn oom speelde gitaar, beetje blues enzo.
en ik wilde dus ook.
maar mijn ouders stonden niet direct te springen want ik was al nooit zo'n ijverige scholier en ze zagen misschien toen al in hoe bezeten ik er door zou raken.:seriousf:
Dus ik had wel eens een gare gitaar geleend oid en rammelde wat, een E-mineur vooral want meer wist ik niet.

Enfin, op mijn 16e mocht ik dan toch op gitaarles, klassiek.
Ik ging meteen heel hard, was super gemotiveerd.
Op mijn 18e kwam de eerste electrische gitaar (een Squiertje, had ik hem nog maar...) en vandaar af aan is het fout gegaan en ben ik in de extreme metal geraakt ;)

Ben nu 35, heb met mijn band Grindpad de metalbattle gewonnen,speel ELKE dag gitaar en heb als motto: altijd blijven leren, stilstand is achteruitgang.
Ben de laatste maanden vooral aan het sweepen, Malmsteen'en.
Gaat me goed af, ik heb gelukkig het geduld altijd gehad om het langzaam en coorrect erin te laten slijten.
Geweldig, neoklassiek.

Alhoewel friemelarij NOOIT op kan tegen die mannen die met 1 noot je ziel weten te raken (Steve Ray Vaughn, Dimebag, Gary Moore, noem ze maar op)

mesaman
2 mei 2011, 00:05
ik speel eigelijk geen gitaar,heel raar,toch waar. ooit begonnen als flamenco gitarist en ben vrij snel in de blackmetal verzeild!aangezien bands gewoon kut zijn met die zeurlui ben ik het zelf gaan doen.maar een aantal bands hadden de grensen van het universum al voorbij gespeeld! en wou/kan hun niveau niet bereiken en weiger tijd/geluid/vinyl verspilling te worden.maar ik vind de gitaar/fiets/auto een leuk voorwerp om wat mee te knooien.heerlijke tijdsverknooiing!dus dat.....mischien moet ik ze maar eens verkopen...

marco v
2 mei 2011, 20:59
Ik was 10 toen ik begon.
Mijn toenmalige leraar van de lagere school speelde elke dag wat nummers(hij was helemaal gek van Simon & Garfunkel en the Dubliners)
Mijn eerst nr was dan ook bridge over troubled water....:seriousf:
Na 2 jaar van hem les gehad te hebben heb ik een aantal jaren klassiek les gevolgd, daarna via een lokale gitaarleraar wat rock en blues. Nu, zo´n 27 jaar later, in diverse bands gezeten te hebben met hoog en dieptepunten speel ik voornamelijk voor mezelf en ik geniet er nog steeds van en ontdek telkens weer nieuwe uitdagingen.

cerpintaxt
2 mei 2011, 22:36
Ik vond gitaar altijd al stoer.
Toen besloot ik op muziekles te gaan en (o.a. omdat mijn toenmalige liefje ook gitaar speelde en ik het ook daarom te gek vond :p) is het natuurlijk gitaar geworden!
Nu, 6 jaar later, ben ik helemaal verslaafd aan gitaar spelen! :noob:

Haha same here, ik was echt vet impressed omdat zij "al" 6 jaar speelde. En dat ze nothing else mathers en dat soort dingen kon spelen, ik stond met open mond te kijken en dacht jaaaaaa dat wil ik ook. Dus even later met z'n 2tjes naar de gitaar winkel gegaan me eerste gitaar(spaanse) gehaald. Liefde voor haar is weg. Maar de gitaar is er nog steeds en we leven nog lang en gelukkig (:

gertjan87
5 mei 2011, 14:56
Als van kleins af zat ik bij een jeugdvereniging. En op kamp keek ik er altijd naar uit om bij het kampvuur liedjes te zingen onder leiding van gitaar. Mijn toenmalige leider speelde echt mooi. Toen, ik nog een jonkie, hij een geobsedeerde pepper fan... Gewoon geweldig, ik keek er echt tegen op. En dat is zo altijd gebleven. Naarmate ik ouder werd, kreeg ik zelf ook zin om die gitaar een vast te pakken, ik wou ook spelen. En op mijn 14de kreeg ik dan mijn eerste gitaar! Een bucht gitaar, maar evenzeer machtig gevoel zo een eigen gitaar. 't was een akoestische. Maarja net als mijn obsessie voor die gitaar had ik ook het virus van de peppers, dus moest en zou ik een elektrische hebben met kwalitatief hetzelfde vervolg :)
Nu 10 jaar later speel ik enkel nog akoestisch met vooral invloeden John Frusciante. Later kan ik echt zeggen dat dit nostalgie is :)

the sure thing
5 mei 2011, 15:20
Ik ben op mijn 14e begonnen op een Rockson gitaar! Was toen Fl. 400,-.... Aangesloten op de Phono ingang van de stereo.... Instant distortion :)

Rizz
5 mei 2011, 17:48
Ik ben begonnen op m'n 17e, leerde toen een jongen kennen die mij ingewijd heeft in blowen, Pink Floyd en gitaarspelen!! Hij heeft mij de basisakkoordjes geleerd en binnen 2 maanden kon ik zo'n beetje alle akkoordjes wel spelen, incluis barré-akkoorden. Een paar jaar heel intesief gespeeld, toen echt 5, 6 jaar niet of nauwelijks en langzaam verder gegaan. Ik heb nooit les gehad, ja een maand in soleren, maar toen ik per ongeluk een buts had gemaakt in mijn leraar z'n peperdure jazzgitaar, was dat heel snel over... Heb zelfs nog in de schoolband gespeeld en ook een jaar bas in een Doommetalband..:???: (ik hou helemaal niet van doommetal....)

Enniehoe, op een gegeven moment voorzichtig aan mezelf leren zingen en spelen tegelijk, en daar ook veel tijd aan besteed. niet dat ik dat nou zo goed kan, maar goed genoeg om m'n huidige vriendin ermee te versieren!!:blast:

Toch vond ik dat ik te lang stil had gestaan en heb onlangs de Harry Sacksioni Methode gekocht en ben weer heul veul aan het spelen! "Vervelend" gevolg daarvan is dat mijn huidige gitaar prima voldoet voor akkoordjes spelen, maar ik nu toch echt wel ga sparen voor een wat betere gitaar, vooral geschikt voor fingerpicking enzo...

Akoestisch is echt mijn ding en ik heb een hoop mooie momenten beleefd met de gitaar!:harmony:

Legit
5 mei 2011, 18:00
Een jaar geleden (was 14) begonnen met een cheapo 90€ stratocaster (waarvan de action echt HEEL erg hoog was) dan op m'n 15e verjaardag een Les Paul Special 2 gekocht, en nu volop aan het sparen voor 'n V of 'n exp :)

Noeks
6 mei 2011, 11:33
Ik was een bakvis van vijftien jaar. In de voorgaande jaren had ik blokfluitles gehad, had ik klarinet leren spelen en moest ik tromboneles nemen.
Wel sneu, die trombone-leraar moest bijna een uur rijden om mij les te geven en ik vond er niks aan.
Zoals ik zei, ik was vijftien. Mijn muzieksmaak ging eindelijk de goede kant op en ik wilde een instrument bespelen waarbij ik kon zingen. Gitaar dus!
Dus ik met mijn vader naar Bill Coolen in Tilburg (die verkocht toen nog gitaren) en daar een Spaans gitaartje van het 'merk' Prince uitgezocht. Toen ik na de eerste les het introotje van Come As You Are uit mijn gitaar voortbracht, was het hek van de dam. Ik was enorm enthousiast.
Die bewuste gitaar, prachtig gedecoreerd met stickers en zilverkleurige nagellak, speelt na twaalf jaar nog steeds prima.
Na een paar uitstapjes naar elektrisch en een semi-akoestische Fender (ik trof natuurlijk één van de slechtste Fenders ooit gemaakt), zweer ik nog steeds bij nylon!
:noob:

Greasemouth
6 mei 2011, 13:28
Die bewuste gitaar, prachtig gedecoreerd met stickers en zilverkleurige nagellak, speelt na twaalf jaar nog steeds prima.
:

Benieuwd hoe die eruit ziet. Enfin, mijn eigen verhaal.

M'n vader vond dat ik teveel achter de pc zat en vond dat ik iets anders moest doen. Heb toen gedacht aan van alles en nog iets en dus ook het bespelen van een instrument. Van alle instrumenten uiteindelijk toch maar gekozen voor een van de mooiste instrumenten eruit. Op m'n 15e ben ik toen beginnen met het spelen op een Spaanse Akoestische gitaar geleend van m'n oom. Na een beetje zeuren toen m'n eigen elektrische gitaar gekregen. Een Squier Affinity Strat + Fender 15G Versterker. De Strat word niet veel meer gebruikt(Lang leve de Les Paul) maar die Versterker nog dagelijks.

chet atkins
6 mei 2011, 18:03
Ik weet het nog zo goed als de dag van gisteren, ben inmiddels 51 jaar oud en het begon zo'n kleine 3 maanden geleden. Ik stond voor een gitaarwinkel en zag zo'n prachtige zwarte Gretsch staan. Binnen gekomen heb ik hem uitvoerig laten testen door de verkoper. Die moest wel lachen natuurlijk want dat had ie nog nooit meegemaakt. Vanaf die dag ben ik elke dag aan het oefenen, maar ik vindt het nog steeds leuk. Ik als indo zou het eigenlijk allang moeten kunnen. Heb nu spijt dat ik niet veel eerder ben begonnen.
Het virus heeft me nu te pakken en mijn 2 e gitaar is er inmiddels ook.Dat is een zwarte Fender Stratocaster geworden. Alles draait op een Fender Mustang 3. En voor de avond sluit ik mijn gitaar aan op een Boss ME 70 met koptelefoon. Mijn eerste foutloze nummer ( Happy birthday to You ) kan ik inmiddels spelen, dus jullie begrijpen dat smaakt naar meer.Voor goeie tips en raad sta ik natuurlijk altijd open en kom vaak op deze site.

Groetjes

Chet

Epiphone Casino For Life
6 mei 2011, 21:36
Ik ben begonnen als gup van 12 jaar met een droom om bassist te worden van een succesvolle band. Ik moest van mijn ouders eerst de basis dingen leren van de gitaar in het algemeen.
Ik ben nu 16 en heb dus 4 jaar les gehad. Nog steeds overigens. Ik ben in les gegaan bij een leraar klassieke gitaar. Dit wordt waarschijnlijk mijn laatste jaar bij hem in les, want ik wil mijn horizon verbreden en naar een leraar lichte muziek.
Door de (korte) jaren heen dat ik de kunst van het gitaar spelen ben beginnen te snappen heb ik veel mijzelf mijlpalen gesteld:
- Ik moest en zou per se solo's leren te improviseren
- Ik moest en zou per se barre akkoorden leren
Nu heb ik beide wel redelijk onder de knie en ben ik bezig om mijn eigen nummers te schrijven. danwelniet bandloos maar toch.
Mijn droom om bassist te worden bestaat nog steeds alleen heeft die wel ruimte moeten maken voor een andere droom: Gitarist, singer/songwriter worden.
Ik geniet nog steeds elke dag van de vaardigheden die ik heb geleerd. Er gaat geen dag voorbij zonder de snaren met rust te laten.

Ike57
7 mei 2011, 23:42
Mooie verhalen. Alleen jammer dat er geen foto's van de beginnersgitaren worden geplaatst.

Hier is mijn eerste gitaar. Gekregen van mijn oma toen ik een jaar of 9 was - dat is dus zo'n 45 jaar geleden. Ik weet nog dat ik, samen met haar, met de bus naar de "stad" ging om die gitaar te kopen. Hij kostte toen 30 gulden - inclusief tas.

Ik heb nog een poos les gehad van een lerares die bij ons thuis kwam maar ik ben nooit een geweldige gitaarspeler geworden.

De oude gitaar is wel altijd bij me gebleven. Er is een tuner kapot, de hals lijkt wel een achtbaan, de actie is enorm maar dit is de enige gitaar die ik nooit zal willen missen ...

http://www.atgp.nl/eigengitaar/eerstegitaar.jpg

Madcow
8 mei 2011, 01:43
Ik ben begonnen met gitaar spelen toen ik 11 was. Omdat ik net zo stoer wou zijn als Godsmack en Slayer!

Plant
8 mei 2011, 13:22
Mooie verhalen. Alleen jammer dat er geen foto's van de beginnersgitaren worden geplaatst.

Ook een mooi verhaal. Maar hoeveel (oudere) gitaristen zullen hun beginnersgitaar nog hebben of er tenminste nog foto's van hebben?

Van mijn eerste nylonsnaar weet ik zelfs het merk niet eens. Daar hield ik me op m'n 12de al helemaal niet mee bezig. Echt slecht zal het instrument niet geweest zijn, er zijn genoeg beginners snel afgehaakt door brakke instrumenten en daar val ik dus niet onder.

Mijn beginnersgitaar heb ik na een paar jaar sparen ingeruild voor een andere gitaar. Zo zal dat bij de meesten gegaan zijn.

Rizz
8 mei 2011, 14:22
Ik heb 'm ook niet meer.. Had een brandhout gitaartje en die heb ik geruild +100 gulden met een vriend voor een Yamaha G-230 uit '78, daar zijn genoeg plaatjes van te vinden!
http://www.elderly.com/items/images/28U/28U-1501_front.jpg

Dit is niet de mijne, maar zo ziettie eruit..! En ik heb hem nog nog steeds..
Hij moet gemaakt worden, kast is gescheurd en hij zit helemaal vol battlescars, de toets is in het tussen het 2e en 3e fret alles behalve vlak, maar wat klinktie mooi!!!!

SEAL
8 mei 2011, 15:52
Oh, maar die heb ik nog wel, het is nog steeds mijn main axe... het eerste versterkertje heb ik ook nog, maar die is inmiddels omgebouwd, en gebruik ik niet meer zoveel... afijn, hier mijn eerste gitaar die ik in handen had, van mijn oom. die is weer terug naar zijn rechtmatige eigenaar
http://94.100.122.38/134150001-134200000/134192501-134192600/134192596_5_Ohmx.jpeg
en hier mijn eerste gitaar en versterkertje toen
http://94.100.121.215/209850001-209900000/209874101-209874200/209874137_5_UEq2.jpeg
en beiden nu
http://94.100.116.82/1270100001-1270150000/1270126501-1270126600/1270126522_5_WxmJ.jpeg

verhaal staat ergens verder terug in dit topic

Plant
8 mei 2011, 16:39
Hé, dat speakercabinet had ik nog niet gezien :seriousf:
Wel die SP-10 top in het werkbank forum.

Tja, achteraf jammer dat er van mijn vroegere (zelfgebouwde) gear geen foto's zijn.

SEAL
8 mei 2011, 19:30
inmiddels is het cabinet ook goed af, heerlijk lelijk ding is het geworden. Nu wel met grille en vier grotere speakers, en een zestal tweeters. moet er nog eens een foto van posten... eerst het versterkertje maar weer maken, volumepot heeft het begeven :(

mrweird
8 mei 2011, 20:52
Leuk topic..
Nu ikke! Ik wilde een drumstel toen ik een jaar of 10 a 11 was of zo. Mocht niet.. Iets met herrie of zo. Toen ben ik naar gitaar les gestuurd naar de plaatselijke accordeon vereniging waar iemand gitaar les gaf met de ouwe akoestische gitaar van m'n moeder, een triplex flut ding.. (Ik heb 'm nog steeds hier thuis staan. Hij is ooit roze gespoten door m'n broer toen de Peavey Edje Vandenberg uit kwam.)
http://www.mrweird.demon.nl/temp/wrak.jpg
Dat was dus niet zo'n succes.. 5 jaar lang daarna geen gitaar aangeraakt tot Gary Moore met z'n wild frontier kwam. Toen wilde ik weer gitaar spelen! Toen heb ik een tweedehands Welson gekocht uit het lokale advertentie blaadje van geld wat ik had verdiend met m'n eerste baantje. Een Gibson SG kopie. En toen heb al doende mezelf gitaar leren spelen met een paar boekjes en tabulatuur uit allerlei gitaar bladen..

ps, ik heb nu toch lekker (ook) een drumstel hier staan.

SnoopWinckel
9 mei 2011, 12:21
Ik ben een jaar of twee geleden begonnen (op mijn 27ste), op een scheve akoestische gitaar van Stagg. Die heb ik dan ook lekker omgeruild :) De reden waarom ik ben beginnen te spelen is tweeledig. Ik ben nieuwsgierig waarom ik bepaalde muziek leuk vind om naar te luisteren, reverse engineering is ook iets wat ik regelmatig beroepsmatig doe (als informaticus). Daarnaast is muziek spelen gewoon een goede uitlaatklep :)

Soms (meestal wanneer iets niet lukt tijdens het oefenen) vraag ik me wel af of ik niet te laat begonnen ben met spelen. Dat idee zou ik toch echt eens moeten leren bannen uit mijn hoofd, het remt af. Dit komt gelukkig niet al te vaak voor, voor de rest heb ik gewoon heel veel plezier van mijn instrument, ook al vorder ik niet zo snel als de meute 12 jarige wannabe metal spelers die ik in de les tegenkom ;).

lauke_101
9 mei 2011, 14:06
Maak je daar geen zorgen om, ieder heeft z'n eigen tempo toch? En het gaat er in de eerste plaats om dat je er plezier in hebt, zolang je dat doet is het prima.

En je kan maar op 1 manier te laat beginnen; en dat is als je het eigenlijk al véél eerder had willen doen. En dan nog alleen maar omdat je dan een aantal jaren plezier van het spelen gemist hebt ;)

SnoopWinckel
9 mei 2011, 15:40
Wat dat betreft ben ik wel op de juiste leeftijd begonnen denk ik. De zin om gitaar te leren spelen kwam pas samen met een verbreding van mijn smaak in muziek (tijdens en na mijn studententijd).

En uiteraard heb ik er veel plezier van, in september begin ik al mijn derde jaar muziekschool. Ik ben niet van plan om er mee te stoppen :D

Jitze
9 mei 2011, 17:28
Mijn ouders hadden het idee om mij een instrument te laten spelen. Voor ontwikkeling etc. Mijn vader, een echte muziekliefhebber (allerlei soorten: rock,blues, jazz en zelfs punk. Met als idool Frank Zappa) wilde mij dus wel graag gitaar laten spelen.

Het begon dus in groep 4 lagere school. Toen was ik een jaar of 8. Ik kreeg spaanse les bij Dik van der Kaaden, die bij mij op het dorp woont, logische keuze dus. Mijn had mij beloofd dat ik een elektrische gitaar kreeg als ik naar de brugklas ging. Onderhand had ik dus al een beetje aangesukkeld wat betreft spaanse muziek, a la flamenco, en natuurlijk standaard akkoorden.

Met de komst van de Ibanez GSA60, en een goedkoop onbekend 15watt versterkertje begon dat avontuur. Liep echter niet zoals verwacht en toen dus eigenlijk zo goed als 3 jaar stilgestaan, maar ging bijna dwangmatig nog wel naar gitaarles. Toen ik aan het eind van de derde in aanraking kwam met een meisje die op zangles zat en ontstond het idee om haar eens te begeleiden(op een steelstring) met wat (pop)nummertjes. Zo ontstond er, naast een vriendschap tussen ons, weer plezier in gitaar spelen. Toen een via die vriendin in een jeugdige popcover band terecht gekomen. Toen dus ook een 100 watter gekocht (? moet dat ding echt maar eens verkopen en een kleinde buizen kopen, wat bezielde me...) en afgelopen zomer van mijn spaarcentje een Fender strat. De laatste 3 jaar heb ik dus weer heel veel plezier in gitaarspelen, en maak weer vorderingen. (fav genre= blues, rock.) (pop speel ik alleen in band-verband)

Daniel78
2 juli 2011, 17:16
Ik geloof dat begon te kriebelen toen ik op 10 jarige leeftijd 'Thunderstruck' van ACDC, dat toen nog in de top 40 stond, op TV zag. Er was iets met die openingssolo en dat lalalalalalala dat me vervulde met de drang mijn vinders over een fretboard te laten racen.. :) Goeie herinnering...