akkoordnamen: sus of add, en hoe zit dat met none enzo

[-=JEROEN=-]

Ik heb 2 vragen voor de geleerden onder ons:

1. wanneer noem je het 2 en wanneer een 9?

Bijv. een c, d en g noem ik Csus2 omdat sus betekent dat er geen terts is (die is suspended = temporarily inactive) en c, e, g, d noem ik Cadd9 (of C/9 als ik 't schrijf met pen). C9 is wanneer de b7 ook aanwezig is en Cmaj9 met 7, toch?

2. doorgaand op dat laatste, wanneer de (b)7 ontbreekt, dan gebruik ik 't zo:

intervallen = naam
1 (3) 5 9 = add9
1 b3 (5) 11 = m add11

Maar wat ik vaak tegenkom is dat ze officieel ook erbij noemen of de terts aanwezig is bij een 9 of 11 akkoord (omdat die dicht bij elkaar zitten en elkaar dwars zitten?) en met de 6 of 13 weet ik soms ook geen raad. Ik ken het 6/9 akkoord, maar waarom heet het de ene keer 6 en anders 13?

Ik heb nooit les gehad hierin, autodidact, bits of pieces here and there, dus weet weinig van harmonieleer, never got the whole picture.

[-=JEROEN=-]

Heb ooit gedacht aan overstappen op dit systeem:

http://www.standingstones.com/chordname.html

coz it makes a lotta sense to base it on thirds

[rocker_71]

Leuke vragen, altijd leerzaam. ;)
Volgens mij kopt punt 1 inderdaad.
Punt 2 gaat even boven mijn petje.

[-=JEROEN=-]

Verder niemand die zich hier aan waagt?

[terrasbeest]

Is er iets veranderd sinds de laatste keer dat er hier een topic is over ditzelfde is geweest ?

[Jimi Hendrix]

Ik heb 2 vragen voor de geleerden onder ons:

1. wanneer noem je het 2 en wanneer een 9?

Bijv. een c, d en g noem ik Csus2 omdat sus betekent dat er geen terts is (die is suspended = temporarily inactive) en c, e, g, d noem ik Cadd9 (of C/9 als ik 't schrijf met pen). C9 is wanneer de b7 ook aanwezig is en Cmaj9 met 7, toch?

2. doorgaand op dat laatste, wanneer de (b)7 ontbreekt, dan gebruik ik 't zo:

intervallen = naam
1 (3) 5 9 = add9
1 b3 (5) 11 = m add11

Maar wat ik vaak tegenkom is dat ze officieel ook erbij noemen of de terts aanwezig is bij een 9 of 11 akkoord (omdat die dicht bij elkaar zitten en elkaar dwars zitten?) en met de 6 of 13 weet ik soms ook geen raad. Ik ken het 6/9 akkoord, maar waarom heet het de ene keer 6 en anders 13?

Ik heb nooit les gehad hierin, autodidact, bits of pieces here and there, dus weet weinig van harmonieleer, never got the whole picture.

Punt 1 ben ik 't mee eens. Aanvulling: om verwarring te voorkomen schrijf ik C79 en Cmaj79 (C'driehoekje'9).

Punt 2: een akkoord is sowieso gebaseerd op de drieklank dus als je GEEN terts wilt moet je dat erbij zeggen. (Cadd9 NO 3 ofzo (is in feite Csus2)).
11-akkoord bestaat in principe alleen bij mineurakkoorden, in majeur heb je #11. Als je toch de 4 en de 3 tegen elkaar wilt hebben kun je 't opschrijven als Fmaj7/C of iets dergelijks.
Maar goed, er is geen universeel systeem daarvoor, zo zie je wel eens C11 als wordt bedoeld C79sus oid. (sus staat dan voor sus4, komt neer op Bb/C).
6 is in principe add6 (C-E-G-A), of in de klassieke muziek 'six ajouté'.
13 is de zes een octaaf hoger, dus boven de septiem -> suggereert een dominant septiemakkoord. Om verwarring te voorkomen schrijf ik dan C713.
Maj13 en mineur13 kom je als notatie (bijna) niet tegen, maar kun je spelen als je 't mooi vindt. Als 't geen dominant septiemakkoord moet zijn dus eerder C6 (of C69) en Cm6 (of Cm69).

[-=JEROEN=-]

Maar goed, er is geen universeel systeem daarvoor
Daarom maar mn eigen universele systeem ontwikkelen ;)

Waar 't dus weer op neer komt is: functie!

Had ik ook al enigszins opgemaakt uit deze aanpak: http://www.standingstones.com/chordname.html

[Jimi Hendrix]

Daarom maar mn eigen universele systeem ontwikkelen ;)

Waar 't dus weer op neer komt is: functie!

Had ik ook al enigszins opgemaakt uit deze aanpak: http://www.standingstones.com/chordname.html

ja maar behalve functie heb je ook nog zoiets als 'kleur'.
en wat heb je aan zelf een systeem bedenken als je daarmee niet kunt communiceren met medemuzikanten? conventie, daar gaat t om

[terrasbeest]

Daarom maar mn eigen universele systeem ontwikkelen ;)

Waar 't dus weer op neer komt is: functie!

Had ik ook al enigszins opgemaakt uit deze aanpak: http://www.standingstones.com/chordname.html

Wat op die site staat, verkondig ik hier al heel de tijd : de relatie tussen akkoorden en toonladders en hun modes. Identieke analyse.
Waarom ik daar op in ga, is omdat voor jou een akkoord gewoon 'een akkoord' is, een Emin7 bevat de E G B en D. Klopt, maar Emin7 is de ii van D, de iii van C, en de vi van G. Dat is een zaak die je je moet eigen maken, al was het maar om het inzicht dat je er kan mee verwerven als je single notes speelt. Vergelijk het maar met de functie waarnaar jij steeds zo graag naar verwijst.

[-=JEROEN=-]

Ja precies, weer wat geleerd. Nu gaan toepassen.

Dank.

[terrasbeest]

Voorbeeldje voor Dmin7/pentatonische ladders :





(Uit Cmajeur) :

Majeur Penta C F G
Relatief Mineur. A D E

(Uit Bbmajeur ):

Majeur Penta Bb F C
Relatief Mineur. G D A

(Uit Fmajeur ):

Majeur Penta F Bb C
Relatief Mineur. D G A

[-=JEROEN=-]

Ik heb voor mezelf nu deze conclusies getrokken:

sus = zonder terts
6 = zonder septiem
add = zonder septiem

Verder ga ik uit van het tertsen-stapel-systeem als basis: 1 3 5 7 9 11 13

En benoem ik het akkoord naar de grondtoon behalve wanneer het overduidelijk een omkering is.

Mis ik nog iets?

[terrasbeest]

Yep,je mist nog iets : omkeringen blijven dezelfde naam hebben.

Over omkeringen, google eens ' drop2 ' en 'drop 3'.

Dit kan je ook al op weg helpen :

http://www.youtube.com/watch?v=HBvw6dQWXz8&feature=channel_video_title

http://www.youtube.com/watch?v=f2bXeajgBJA&feature=relmfu

http://www.youtube.com/watch?v=sciPDvDGHlg&feature=channel_video_title

Er zijn er nog wel andere op die pagina, je zal het wel vinden ( zoek :inversions)

[-=JEROEN=-]

Omkeringen vind ik lastig, vooral als het hele akkoord ondersteboven staat ofzo. Standaard omkeringen als C/G 332010 of D/F# 200232 vind ik wel vrij duidelijk, maar hoe noem je xx2413 als je het als Cmaj7 gebruikt?

[terrasbeest]

Gymnastiek ?:stop:

[Jimi Hendrix]

Omkeringen vind ik lastig, vooral als het hele akkoord ondersteboven staat ofzo. Standaard omkeringen als C/G 332010 of D/F# 200232 vind ik wel vrij duidelijk, maar hoe noem je xx2413 als je het als Cmaj7 gebruikt?

Cmaj7/E

Dat drop-gebeuren van Terras heb ik nooit gesnapt (of iets mee hoeven doen),
maar de gangbare benamingen zijn:
C/E (terts in de bas): eerste omkering / sextligging
C/G (kwint in de bas): tweede omkering / kwartsextligging

bij vierklanken:
C7/E (terts in de bas): eerste omkering / tertskwartligging
C7/G (kwint in de bas): tweede omkering / kwartsextligging
C7/Bes (septiem in de bas): derde omkering / secundeligging

zie ook
http://nl.wikipedia.org/wiki/Omkering_(muziek)

[terrasbeest]

Drop2 bij Cmaj7 ( C E G B ) verhuist de 2de hoogste ( G ) naar de bas, het wordt dan C E B G.
Drop 3 doe je hetzelfde met de 3de hoogste ( E ), wordt C G B E.

Als ik eerlijk ben : ik ' denk' dit evenmin, het leek me goed om omkeringen uitgelegd te krijgen.

( Bij een Maj7 : nooit de 7 in de bas, en de 1 on top. Klinkt niet...)

[Jimi Hendrix]

( Bij een Maj7 : nooit de 7 in de bas, en de 1 on top. Klinkt niet...)

er zijn echter talloze liedjes met dit soort akkoordenschema's:
C - C/B - Am

dus..... context is weer eens king.

En soms klinkt 't wel hip als je bijv in de melodie van een jazzstandard de grondtoon bovenin hebt. Dan krijg je bijv zo'n greepje: B E G C (van laag naar hoog).

[terrasbeest]

er zijn echter talloze liedjes met dit soort akkoordenschema's:
C - C/B - Am

dus..... context is weer eens king.

En soms klinkt 't wel hip als je bijv in de melodie van een jazzstandard de grondtoon bovenin hebt. Dan krijg je bijv zo'n greepje: B E G C (van laag naar hoog).

Als een C je topnoot is ( melodie ) speel je beter een Amin7 bvb, of een C6, afhankelijk wat de baslijn is, maar een B in de bas vind ik iig niet klinken.
Context = progressie is altijd king. Maar het moet ook nog mooi klinken.
Mss dat Harald hier even kan inchimen, ik ben ook wel benieuwd hoe dat binnen zijn stijl wordt aangepakt.

[Harald]

Dan geef ik de voorkeur aan slash akkoorden dus. Drop 2 en drop 3 ken ik niet, alleen drop D of double drop D, maar dat zijn gewoon stemmingen. En zelfs dan nog zie ik een D/F# greep gewoon als een D. Behalve als de F# ook echt essentieel is voor wat er in de baslijn, of eventueel de lage stem (bij solostukken ) gebeurt. Dan loont het de moeite om het te benoemen. Voor een slagpartij met de kampvuurgrepen is het gewoon optioneel. Staat er een D dan klinkt D/F# gewoon lekker vol. Zelfde geldt voor een C/G.

In de notatie en hoe je het onthoudt is 'keep it simple' dan best belangrijk. Des te makkelijker onthoud je het, en al die lopende baslijntjes of melodielijntjes moet je ook als zodanig in je hoofd hebben. Niet als iets wat wel gebeurt als je al die 8 verschillend genoteerde C akkoorden hebt gespeeld. Wat ik in die andere post al schreef, als je wilt dat in een slag of tokkelpartij een melodie of baslijn eruit springt is de makkelijkste manier, om die lijntjes bij het oefenen een paar keer apart te spelen, zonder de rest van de partij. Je hersens en vingers weten dan wat je wilt, en je spieren kunnen dat dan gewoon gaan doen, zonder dat je alle extra accentjes apart oefent. Als je mij vraagt om de c in een A- akkoord harder aan te slaan dan de rest van het akkoord lukt dat niet, of alleen met veel concentratie. Maar als die C een deel van de melodie is, en ik me daar bewust van ben, doe ik het onbewust wel vanzelf. Mijn spieren kunnen dat beter dan ik. Net zoals je voet vaak beter maat houdt dan je hersens.

Omkeringen ga ik verder niet apart benoemen. Als je daar op gitaar aan gaat beginnen is het einde zoek.

C met een B in de bas kan voorkomen, maar dan zal het bijna altijd zijn dat die B deel van een baslijn is. Het gebeurt bv. in My baby only cares for me van Nina Simone. Gaat van C naar A-7, maar de B bas hoort daar bij het C akkoord. hetzelfde vind je in Tommy's arrangement van Blue Moon. Essentieel is gewoon dat de akkoorden C, A-7, F, G zijn waar een baslijn onder loopt. Ander voorbeeld is bv. het B stukje van Saturday Night, ik zie dat toch functioneel gezien als een D akkoord waar een langzame dalende lijn onder door loopt. De kracht van dat clicheetje is ook net dat je beweging tegen iets statisch afzet, waardoor het statische gedeelte van smaak lijkt te veranderen.

[terrasbeest]

Cmaj7 als tonica : gewoon substitutie door Emin7 of Amin7, is ook een oplossing.

Of waar theorie van penta's al niet goed voor kan zijn.

[Harald]

E-/B in de eerste positie is op een gitaar hetzelfde als een Cmaj7/B in de eerste positie, of als je wilt een Asus2/B

Maar niet hetzelfde als een C/B, wat dan weer wel een A-7/B zou kunnen zijn.

Maar het is maar de vraag of je snapt wat er gebeurt als je het op die manier gaat opschrijven. Meestal loopt er dan gewoon een baslijn door de akkoorden heen. De C blijft dan gewoon C totdat je bij het A- akkoord bent aangekomen. Het is gewoon een I VI- progressie. Die substituten zijn natuurlijk prima binnen de jazz, maar als je op die manier partijen van James Taylor, Paul Simon of bv. Chet Atkins bekijkt ga je er iets heel anders van maken.

Zag ooit iemand op tv Stella by starwars spelen. Dat was Stella by starlight, maar dan net zo lang doorgehobbeld met akkoordsubstituten dat de akkoorden partij chromatisch omlaag liep. Leuk voor je brein, dat dan weer wel. Maar dat is natuurlijk niet altijd wat je met muziek wilt bereiken.

[Harald]

PS in de fingerstyle hoek zitten erg veel self taught muzikanten, net als ik ook grotendeels alles zelf heb beredeneerd en gezocht. Je ziet ze dan regelmatig gewoon toonladdertrappen uittellen in een akkoord. En dat gaat ook niet altijd goed. Zag laatst nog zoiets bij uitgerekend Stefan Grossman, die na Mel Bay ws. een van de grootste gitaarboekboeren in Amerika was... Ook Chet Atkins kan daarmee wel eens de mist in gaan. Maar ze horen wel of het werkt of niet, en uiteindelijk gaat het natuurlijk gewoon om de muziek die je hoort.