Born in Chicago

[rocker_71]

Nog eentje uit de oude (2010) doos: optreden met de Wildcard Dukes in de Boerderij te Zoetermeer.
Een cover van Paul Butterfield: Born in Chicago.

Man, wat was het toen (6 augustus) heet.
Ik zweette als een otter, maar wel lekker gespeeld. ;)


http://www.youtube.com/watch?v=g8alkibmZw8


(joepie: het linken naar een video werkt!! )

[Cubone]

Heel goed gespeeld. alleen vond ik dat je solo een beetje pit ontbrak. Misschien wat meer gain erbij :rockon:

2.51 is die bend een beetje out of tune en bij 2.57 lijkt het ook beetje out of tune als je die vibrato doet.

knap hoor zo kunnen spelen voor een groepje mensen. Doe ik je niet na !

groetjes

Misschien heb je wat op te merken aan mijn solo's ?

http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?144437-Pegasus-Fantasy-en-Crowd-Chant-cover

[Duhsjaak]

Hi
Eentje uit de stal 'IJzeren repertoire'.

Met live optredens kun je voor de zekerheid geen risico's nemen. Of je gooit er een zekere mate van enthousiasme in. En accepteert de risico's.

Daar tekent zich al een verschil af. Ondanks dat Cubone's post dik OK was vond ik het lastig daar iets zinnigs over te zeggen.

Hiermee heb ik dat minder. Ik hoor liever een uitglijer hier of daar dan een soort technische perfectie, waarbij de zeggingskracht alleen maar terugloopt. En al helemnaal in de blues.

Ik heb de oude bluesnegers nog horen optreden en geloof me maar, het rammelde aan alle kanten. Heerlijk! Wat een bende en wat een gezellige muziek.
Luister maar eens naar het American Folk Blues Festival. Een serie met opnames van de toen nog net levende garde. Werden 's morgens even opgewarmd en in een kostuum gehesen en dan mochten ze 's middags of vroeg op de avond nog even een paar nummers doen. Voor ze van hun hoeven stortten. Ieder nummer een plezeier om naar te luisteren. Kritiek of niet.

Ik heb weing punten van kritiek op jouw opname of het zou de repertiore keus moeten zijn.

Kom anders maar eens langs (effe PMmen). Niet dat ik vind dat ik de wijsheid in pacht heb, maar wel omdat ik denk dat ik je op ideeën kan brengen. Er is echt meer te doen in de wereld (ook de wereld van de blues) dan Born in Chicago.

En voor de rest: Lekkere opname, tering broeierig en heet, zoals de blues hoort te zijn.
Vriendeleijke groet, Gus

[vpilot]

Heerlijk, dit! Gewoon blues :B

[rocker_71]

Bedankt voor de reacties! ;) Zeker interessant om te lezen.

Leuk om de reacties te lezen en ik snap ze helemaal. De onvolkomenheden die Cubone constateert zijn zeker waar. Ik ben een beetje een 'rommelaar' en soms komen er goede dingen uit en soms zit ik er ook wel eens naast.
Ik doe heel veel op gevoel, dus dat is het risico. Dat maakt het wel levendig en bluesy, maar het is zeker niet vooraf mijn bedoeling! Gelukkig maak ik wel steeds minder van deze uitglijders. =]

Deze versie is ook wat afwijkend. Normaal zit ik eerder met mijn solo, je ziet mijn voet op 2:20 naar mijn Tubescreamer gaan, maar op dat moment gaat de zanger door met zingen, dus dan moet ik even inhouden. Dan is het nummer al wat 'buiten de geoefende paden'. Zanger Harrie ziet dat ik door ga met het ritme en gaat dan op de bluesharp soloren.
Maar omdat ik het zo'n heerlijk nummer vind om op te soloren, pak ik mijn solo op het einde. De gain vind ik wel voldoende hoor.
Wel leuk om zo even te analyseren. Altijd leerzaam.

(we spelen trouwens het meeste eigen nummers)

[jannest]

yup
lekker
goeie gitaar sound
me likee

[ThaBluesBreaker]

Dat imperfecte van de blues hoort en is mooi vind ik. Joe bonamasas bijvoorbeeld dat wordt tegenwoordig steeds meer geoliede machine, hij is ontzettend goed. Maar tword mij allemaal een beetje te geolied.

Zelfs zijn kleren, altijd een kostuum aan nu. Paar jaren terug toen hij nog wat rauwer was dat was mooi.