PDA

View Full Version : Favoriete PAF element?



Don Olivier
23 februari 2011, 22:39
Ik heb er vrij veel geprobeerd in een Les Paul. Allerlei sites en boutique merken beloven DE paf sound....
Persoonlijk kom ik altijd weer terug op een Seymour Duncan 59.

Wat vinden jullie nou HET hedendaagse 'paf' element voor een Les paul?

ccc
23 februari 2011, 23:23
Ik heb er vrij veel geprobeerd in een Les Paul. Allerlei sites en boutique merken beloven DE paf sound....
Persoonlijk kom ik altijd weer terug op een Seymour Duncan 59.

Wat vinden jullie nou HET hedendaagse 'paf' element voor een Les paul?

Seth Lover !

Lexvandoef
23 februari 2011, 23:29
Sheptone PAF Tribute set.

Mooi gebalanceerd, dynamisch en 3D. Helemaal prima dus!

Oranjeaap
23 februari 2011, 23:33
Ik HAAT paf

Lexvandoef
23 februari 2011, 23:39
constuctieve nieuwe members hebben we toch weer....

Orpheo
23 februari 2011, 23:42
Ik HAAT paf

constructieeeefff!!!!! (not!)

geef eens een reden waarom? als jij een goede paf hoort, zoals die sheptones, dan piep je wel anders. Met een goede paf kan je alles. echt, ALLES.

Oranjeaap
24 februari 2011, 00:00
geef eens een reden waarom? als jij een goede paf hoort, zoals die sheptones, dan piep je wel anders. Met een goede paf kan je alles. echt, ALLES.

Misschien heb je gelijk.
Die paar die ik bespeelt heb zijn gewoon niets voor mij.
Ik vind de hoge tonen te hoog, te knarsend. Ik hou er wel van hoe goed sommige reageren op je spel.
Ik speel sowieso liever met wat meer gain en dat gaat toch niet echt goed samen. IK kan het moeilijk uitleggen, ik neig toch altijd weer naar de meer moderne humbuckers. In iedergeval met meer output dan je standaard PAF set.

TimS
24 februari 2011, 00:04
Ik HAAT paf
Ben ik de enige die dit in de stem van kabouter Wesley las? :seriousf:

zoon van Piet
24 februari 2011, 10:18
Seymour Duncan 59

Blijft een moeilijke zaak. Niet alleen omdat het persoonlijk is, maar ook omdat het per gitaar verschilt.
Voor mijn Les Paul is het idd ook een Seymour Duncan 59..
maar op mn andere humbuckergitaar (mahonie met doorlopende hals) ben ik toch niet echt tevreden. Binnenkort gaat daarin de oorspronkelijke Dimarzio PAF terug..

Little Jay
24 februari 2011, 13:35
De SD '59 is een element met specifieke voorkeuren. Ik had ze in m'n Epiphone Sheraton II maar daar deed 'ie niet: leeg, hol, geen punch en hij viel altijd weg in de mix. Maar dat is een volledig esdoornen instrument en daardoor helder klinkend met veel bas maar weinig mid. Gecombineerd met de mid-dip van de SD '59 gaat dat niet lekker..... een goedkope StewMac Golden Age humbucker bracht de gitaar weer tot leven met lekkere warme mids! (Om dezelfde reden moet je de Epiphone elementen lekker laten zitten in hun Dot's en Sheratons: klinkt uitstekend!).

Ik kan me wel voorstellen dat een SD '59 in een 'modderige' Les Paul de boel lekker op kan helderen en een strakkere overdrive tot gevolg heeft.

In mijn ES-333 (een minder fancy ES-335 uitvoering) zitten Gibson Classic 57s en die vind ik echt geweldig klinken: lekker complex, mellow maar niet saai, donkerbruin maar toch met een bepaalde helderheid die nooit scherp is. Héérlijk. Ik vermoed dat ze het in een Les Paul ook goed doen, maar ik denk wel dat je dan je tone-knop niet te ver dicht wil draaien.

Ook erg te spreken ben ik over Gibson's Burstbucker #1. Net een tikkeltje agressiever dan de Classic '57 wat - gek genoeg - weer te gek klinkt in mijn Japanse ES-175 kopie, waar ik alleen maar brave jazz op speel...


Een échte PAF heb ik nog nooit in m'n gitaren gehad.... ben eigenlijk wel benieuwd hoe dat nou klinkt, of die hype echt waar is.

Hotpepper01
24 februari 2011, 14:12
Een échte PAF heb ik nog nooit in m'n gitaren gehad.... ben eigenlijk wel benieuwd hoe dat nou klinkt, of die hype echt waar is.

Die heb ik in mijn 1962 Gibson SG zitten. In vergelijk tot de 57 classics in mijn 2009 LP, vind ik de echte PAF's veel en veel helderder en hoger, bel-achtig, maar ook minder hard. In een akkoord blijf je als het ware elke snaar afzonderlijk horen. Die oude SG klinkt erg clean... Waar ik je niet aan kan helpen is een vergelijk tussen de echte PAFs en moderne versies.

Exi
24 februari 2011, 14:27
Ik heb lang niet alle PAF's gehoord, maar mijn favoriet is tot dusver ook een Seymour Duncan '59 (in een Les Paul). Heerlijk!

Little Jay
24 februari 2011, 16:43
In een akkoord blijf je als het ware elke snaar afzonderlijk horen.

Maar dat vind ik bij de classic '57 ook het geval... in mijn ES-333 tenminste.


Waar ik je niet aan kan helpen is een vergelijk tussen de echte PAFs en moderne versies.

Jawel hoor, soldeer 'm even uit en leen 'm aan mij.... :D

Maar de classic '57 is volgens Gibson toch hun PAF-kopie? Of zijn dat juist de Burstbuckers?

Rock Bottom
24 februari 2011, 16:59
Tom Anderson H3
SD Pearly Gates