Bepalen van budget

[Captain Planet]

Ik speel nu een aantal maanden gitaar en ben nog steeds tevreden over mijn LAG. Maar ben al een tijdje aan het sparen voor een nieuwe gitaar (en ik moet nog even sparen).

Ik ben echt op zoek naar een kwaliteitsgitaar nu dus. Maar ik vroeg me af vanaf waar de kwaliteit stopt met groeien met de prijs en wanneer er enkel verschillen zijn in uiterlijk of dergelijke.

Heb al begrepen dat het verschil groter is tussen een 100 EUR en een 300 EUR gitaar dan tussen een 2000 EUR en 2500 EUR.

Dus waar ligt het punt ongeveer?

[LaurentB]

Ergens bij die 2500, inderdaad :noob:

Alhoewel je bij 1500 ook al een goed eind op weg bent.

[--=HANS=--]

Ik sluit me aan bij Laurent, boven de € 2.500,- komen de wat meer exotische houtsoorten aan bod en wat mooiere afwerkingen en natuurlijk ook nog mooier klinkende instrumenten maar voor dat bedrag moet je echt een prima gitaar kunnen vinden. Denk ook eens aan een gebruikt instrument, dan zit je voor dat bedrag al naar hogere series van bekende merken te kijken.

[Captain Planet]

Oké, bedankt!

[JohnLord]

Omdat je nog maar een aantal maanden speelt, zou het best kunnen dat je gehoor nog niet zover is onwikkeld dat je het verschil tussen een dure en een hele dure gitaar kunt horen. Kijk dus niet alleen naar giteren in de hoge prijsklassen.

[synapse]

Als je het over hebt voor een geweldige gitaar zou ik die zeker kopen, doe het alleen niet in een opwelling.
Je kunt nu volgens mij best bepalen of je een gitaar lekker vindt spelen en klinken.
Een geweldige gitaar is voor de meesten (en voor mij dus ook) een langdurige stimulans!
Toen ik 35 jaar geleden een Martin d18 kocht heeft dat mij jarenlang gestimuleerd om te blijven spelen rn oefenen en misschien nog wel belangrijker, 20 jaar voorkomen dat ik gasaanvallen kreeg!

[Eko]

Tot aan de , laten we zeggen , Martin HD 28 , kun je nog spreken van serieproduktie. Met budgetten daar boven begin je in het segment te komen van handgebouwde gitaren. Sommige bouwers zijn bekend , anderen wat minder , maar ze leveren een gitaar zoals jij hem wilt hebben. Je hebt , denk ik , enige ervaring in het spelen nodig voor dat je een eigen smaak krijgt wat klank betreft. Ook halsprofielen en afwerking komen dan om de hoek.
Ik ben al een tijdje aan het zoeken naar een handgebouwde gitaar. Op dit moment gaat m`n voorkeur uit naar een Morgen Dreadnought met Cocobolo hout. De klank is fantastsisch en bespeelbaarheid eveneens. Helaas ook de prijs. Ca 4000,- voor een gitaar is nogal wat , maar het blijft trekken. En als je het budget bijna hebt is de wachttijd nog een probleem. Ja, ik weet het , ik ben verwend ( beter dan verwaarloosd.....)

[Captain Planet]

Omdat je nog maar een aantal maanden speelt, zou het best kunnen dat je gehoor nog niet zover is onwikkeld dat je het verschil tussen een dure en een hele dure gitaar kunt horen. Kijk dus niet alleen naar giteren in de hoge prijsklassen.

Kan je duur en heel duur definiëren? :)

Ik denk trouwens dat ik niet meteen voor een 2500+ ga gaan. Misschien eerst nog een stapje tussenin maken, niet dat ik het geld er niet voor over heb, eerder gewoon omdat ik nu al amper kan wachten om gitaren uit te gaan testen in de winkel. :D

[budje]

ik heb anders nog nooit meer dan 600 pleuries uitgegeven voor een gitaar, en ook dat vind ik al best veel. Maar dan heb ik ook echt wel een goede koop gedaan!

[Flipkoos]

Het verschil zit 'm toch in de kleine dingetjes. Nét iets duurder hout, nét iets meer handwerk, nét iets exclusiever, nét iets betere afwerking.

Als ik geblindoekt voor iemand zou zitten die me een gitaar van 1000 en een gitaar van 3000 euro zou laten horen durf ik ernstig te betwijfelen of ik zou kunnen zeggen welke de duurste is. En ik heb echt wel een goed gehoor (durf ik van mezelf te zeggen na jaren conservatorium).
Ook durf ik hardop te zeggen dat mijn Simon & Patrick SCFM beter klinkt dan menig gitaar van een keer zo duur. Ach misschien is het wel net als met whisky...de één heeft een wat duurdere smaak dan de ander.

Overigens heb ik ook nooit meer dan 750 (L'arrivee, inmiddels weer verkocht, was het nét niet) betaald voor een gitaar. Maar ik koop dan ook alleen tweedehands en alleen als de prijs echt heel gunstig is...soort wedstrijdje. Voor alles uit mijn sig was ik in totaal nog geen twee duizend kwijt...

[Captain Planet]

Deze laatste posts stellen me toch wel wat geruster dan ik eerst was. Moet ik toch al geen fortuin bijeen gaan werken om een ietwat goede gitaar te hebben :D.

Deze vraag hoort hier niet echt thuis, maar vroeg me af of het hetzelfde is bij een elektrische gitaar? Dat bvb. een Fender strat standaard model even goed zou zijn dan een Eric Clapton model die toch meteen een pak duurder is. Of heeft het daar met helemaal andere zaken te maken dan luxe/afwerking?

[budje]

Ik had trouwens niet duidelijk gemaakt dat die 600 voor mn duurste gitaar wel voor een 2ehandse was... Maar mijn ervaring blijft toch: Speel af en toe eens op verschillende gitaren, je staat soms verbaast van wat er wel en wat totaal niet bij je speelstijl blijkt te passen. Er kunnen wel dure aanpassingen zijn met de naam van een beroemde gitarist erop, maar is het dan ook een goed instrument voor jou? De meeste van die beroemde gitaristen zijn uiteindelijk beroemd geworden met gewone (en meestal niet de duurste) standaardmodelletjes waar ze vaak zelf met de botte bijl goedkope aanpassingen aan hebben gemaakt omdat ze zelf toen ook nog niet beroemd waren en het verder niet konden betalen.

Experimenteer en ontdek!

[LaurentB]

Deze laatste posts stellen me toch wel wat geruster dan ik eerst was. Moet ik toch al geen fortuin bijeen gaan werken om een ietwat goede gitaar te hebben :D.

Deze vraag hoort hier niet echt thuis, maar vroeg me af of het hetzelfde is bij een elektrische gitaar? Dat bvb. een Fender strat standaard model even goed zou zijn dan een Eric Clapton model die toch meteen een pak duurder is. Of heeft het daar met helemaal andere zaken te maken dan luxe/afwerking?

Gedeeltelijk, denk ik. Er zitten dan vaak wel componenten op die specifiek volgens de eisen van die betreffende gitarist zijn, en die kunnen van duurdere kwaliteit zijn dan standaard. Ook kan de vorm van de hals wel eens anders zijn, en wellicht geeft dat extra werk wat hem duurder maakt, maar er zit beslist ook een prijskaartje aan de naam.

[Eko]

Het ligt er ook maar aan of je bereid bent om de centen neer te tellen voor zoiets als een gitaar. Ook ik heb jaren gespeeld op normale instrumenten , en doe dit nog steeds. In de bandsituatie speel ik nog steeds op m`n ColeClark Fatlady 1. Ik heb live nog niets beters gehad ,en gehoord , als begeleiding. Dat ding krijgt ongenadig op z`n lazer en gaat alleen maar mooier klinken.
Voor thuis , gewoon in m`n muziekkamer , wil ik een goede acoustische gitaar. Als je een om je heen gaat kijken en testen dan kom je toch verschillen tegen. Pak maar eens een goede Taylor , Santa Cruz , Gibson , Martin e.d. uit het rek en luister maar eens goed. Niet naar het geld kijken , maar luisteren en spelen. Er zijn grote verschillen in klank. Bracing en bovenbladdikte maar veel uit , maar ook houtsoorten en afwerking.
Uiteraard geef je niet dagelijks veel geld uit aan een instrument. Sommigen zouden het wellicht nooit doen. maar als je in de gelegenheid bent....... Ik heb geen zin om tot m`n dood te wachten met geld uit geven. Kinderen de deur uit en pa speelt nog steeds in bands. Waarom dan niet iets gedaan waar je al 40 jaar over droomt?

[Captain Planet]

De meeste van die beroemde gitaristen zijn uiteindelijk beroemd geworden met gewone (en meestal niet de duurste) standaardmodelletjes waar ze vaak zelf met de botte bijl goedkope aanpassingen aan hebben gemaakt omdat ze zelf toen ook nog niet beroemd waren en het verder niet konden betalen.

Experimenteer en ontdek!

Nu ga ik een beetje offtopic, maar ik heb ook eens wat speurwerk gedaan achter elektrische gitaren uit interesse. Nu vroeg ik me af wat een 'standaard' is. Al mijn gitaaridolen spelen op stratocasters, maar wat is de standaard strat? Mijn oog is al gevallen op een Standard 'mexican' strat, een Standard american strat (die ook in mexico wordt gemaakt), maar ook een G&L S-500. Deze is afkomstig uit een bedrijf van Leo Fender blijkbaar.

Ik vroeg me af welke de verschillen zijn tussen deze drie gitaren en welke het dichtst aanleunt tegen de 'standaardmodelletjes' van de grote gitaristen van vroeger voor ze bekend werden.

[VanDiekum]

@ CaptainPlanet ten eerste ik heb zelf dit weekend een nieuwe elektrische gitaar gekocht ik heb ook die G&L Tribute S-500( Tribute staat voor made in Idonesia) maar nadat ik een Blade Texas Classic in me handen had gehad was ik verkocht mijn keuze viel tussen G&L Tribute S-500, LC Spitfire MK2 en die Blade dan.
Alle gitaren waren goed maar de Blade kwam het dichts bij het Fender geluid, maar ik spreek uit eigen ervaring ook na genoeg aankoop fouten te hebben gemaakt dat "het" merk meer tussen je oren zit ;) .
Moet ook eerlijk bekennen dat de LondonCity mee ook erg aan sprak , maar de elementen in de LondonCity waren iets minder maar de hals van de Blade gaf mij vooral de doorsleag lag mij beter in de hand.
Maar dat zijn eigenlijk maar kleine verschillen en tenslotte is het toch eerst je eigen smaak die je moet laten door klinken.
Ik zou zelf en vooral omdat ik een aankomend vader wordt geen toren hoge bedragen uitgeven aan een gitaar soms moet je gewoon een compromis zoeken.

Ik weet niet of je de amerikaanse G&L S-500 hebt getest maar daar kan ik helaas niks over zeggen maar Blade gitaren doen nergens voor onder en zijn egt boven de MIM Fenders te plaatsen. Ik zou zeggen probeer ze gewoon eens uit naast een Fender AM STD STRAT en oordeel dan maar eens zelf

Hoop dat je hier wat aan hebt gehad en laat ons weten wat het wordt

[freddy]

Nu ga ik een beetje offtopic, maar ik heb ook eens wat speurwerk gedaan achter elektrische gitaren uit interesse. Nu vroeg ik me af wat een 'standaard' is. Al mijn gitaaridolen spelen op stratocasters, maar wat is de standaard strat? Mijn oog is al gevallen op een Standard 'mexican' strat, een Standard american strat (die ook in mexico wordt gemaakt), maar ook een G&L S-500. Deze is afkomstig uit een bedrijf van Leo Fender blijkbaar.

Ik vroeg me af welke de verschillen zijn tussen deze drie gitaren en welke het dichtst aanleunt tegen de 'standaardmodelletjes' van de grote gitaristen van vroeger voor ze bekend werden.

Beste Captain Planet,er zullen zeker kleine verschillen zijn maar stel jezelf daar niet te veel van voor.Kijk naar het verhaal van VanDiekum.Ik heb een stratocaster die gebouwd is in 1965 het serienummer is L66368. Fender heeft slechts korte tijd gitaren gebouwd met een L in het serienummer.In de loop van 1965 heeft Leo Fender zijn bedrijf verkocht aan ik meen CBS.Die gitaar van mij is dus nog een echte oude.Deze gitaar heeft 35 jaar op een zolder gelegen,hij is herfret er zit een nieuwe topkan in en er was een zadelbrug gebroken,er zitten dus ook nieuwe zadelbruggen in,ondertussen heb ik iemand gevonden die de zadelbrug hersteld heeft dus de oude zouden er terug in kunnen.Het enige wat niet meer origineel is is de lak, het was een sunburst en nu is hij naturel zonder lak.Waarom vertel ik dit?wel ik ben enorm geschrokken van de waarde van deze gitaar als de lak origineel geweest zou zijn was de waarde nog veel hoger geweest nu komt de moraal van het verhaal,is dit nu een goede gitaar?
Als je aan de waarde denkt dan zeg ik dat het absurd is,het is een goede gitaar maar ook niet meer dan dat ik speel er bijna nooit op, mijn Taylor is mijn beste gitaar ondanks dat daar 012 op ligt tegen 09 op mijn strat toch speel ik liever op mijn Taylor.Wat ik hiermee wil zeggen is staar je niet teveel blind op het merk en op het model en in jouw geval ook op de legende maar bekijk het op je gemak wat het beste voor jou is.Zoals gezegd speel ik het liefst op mijn Taylor maar dat had evengoed een Martin of een Larrivee kunnen zijn.Ik val als een blok voor gitaren die soepel bespeelbaar zijn en die Taylor had dat en de klank was ook goed,gitaar spelen is al moeilijk genoeg dus was het een logische stap dat ik koos voor de gitaar die het lekkerst speelde.