adrinalino
4 februari 2011, 14:49
Ik heb nu ongeveer 30 topics gelezen over halsbuiging maar het fijne heb ik er nog niet van geleerd.
Dit is wat ik wil : zo laag mogelijke action (of dit zinvol is of niet maakt nu even niet uit).
Halsbuiging, dit is wat ik te weten ben gekomen : (als het fout is wordt ik graag verbeterd)
Om een goed profiel te krijgen wordt de hals zonder snaren door middel van de truss rod zo recht mogelijk gemaakt. Ik doe dat door de G-snaar te laten zitten en tussen de 1e en laatste fret de snaar in te drukken en naar de ruimte tussen de snaar en de frest te kijken. Vervolgens worden de frets gevlakt en gekroond zodat de bovenkant van de frets in een perfect rechte lijn liggen. Vervolgens de snaren er weer op. Je stelt de truss rod zo in dat de als je de G-snaar indrukt tussen de eerste en de laatste fret er een afstand van 0,3 mm ontstaat. De grootste diepte moet dan ergens tussen de 7 en de 9 fret liggen. Vervolgens stel je de brug zo in dat er net geen buzz ontstaat.
Ik heb dat gisteren gedaan met mn Les Paul look-a-like en de eerste buzz begint bij de G-snaar op de 8e fret bij een action van 1,9 mm gemeten op de 12 fret.
Nu las ik in een gitaar test van Jasper Boerma : "De vorm van de hals is ook zeer goed. Net hol genoeg tussen de topkam en de 20ste fret, maar vlak als je meet tussen de 7e en de laatste fret.".
Mijn hals is nog licht hol tussen de 7e en de laatste fret.
In een filmpje over een PLEK machine (een computergestuurde machine die de frets op de juiste hoogte slijpt) werd gesproken van "fall off".Dit wil zeggen dat de hogergelegen frets steeds lager werden maar het fijne weet ik er niet van. Hierdoor zou de action nog lager kunnen worden.
Wat is de ideale kromming van de hals?
Is hier enig wetenschappelijk werk over bekend? Ik ben natuurkundig ingenieur en zou me er zelf aan kunnen wagen maar het is een complex geheel en de praktijk is altijd anders dat de theorie.
Um abraço,
Adriano.
Dit is wat ik wil : zo laag mogelijke action (of dit zinvol is of niet maakt nu even niet uit).
Halsbuiging, dit is wat ik te weten ben gekomen : (als het fout is wordt ik graag verbeterd)
Om een goed profiel te krijgen wordt de hals zonder snaren door middel van de truss rod zo recht mogelijk gemaakt. Ik doe dat door de G-snaar te laten zitten en tussen de 1e en laatste fret de snaar in te drukken en naar de ruimte tussen de snaar en de frest te kijken. Vervolgens worden de frets gevlakt en gekroond zodat de bovenkant van de frets in een perfect rechte lijn liggen. Vervolgens de snaren er weer op. Je stelt de truss rod zo in dat de als je de G-snaar indrukt tussen de eerste en de laatste fret er een afstand van 0,3 mm ontstaat. De grootste diepte moet dan ergens tussen de 7 en de 9 fret liggen. Vervolgens stel je de brug zo in dat er net geen buzz ontstaat.
Ik heb dat gisteren gedaan met mn Les Paul look-a-like en de eerste buzz begint bij de G-snaar op de 8e fret bij een action van 1,9 mm gemeten op de 12 fret.
Nu las ik in een gitaar test van Jasper Boerma : "De vorm van de hals is ook zeer goed. Net hol genoeg tussen de topkam en de 20ste fret, maar vlak als je meet tussen de 7e en de laatste fret.".
Mijn hals is nog licht hol tussen de 7e en de laatste fret.
In een filmpje over een PLEK machine (een computergestuurde machine die de frets op de juiste hoogte slijpt) werd gesproken van "fall off".Dit wil zeggen dat de hogergelegen frets steeds lager werden maar het fijne weet ik er niet van. Hierdoor zou de action nog lager kunnen worden.
Wat is de ideale kromming van de hals?
Is hier enig wetenschappelijk werk over bekend? Ik ben natuurkundig ingenieur en zou me er zelf aan kunnen wagen maar het is een complex geheel en de praktijk is altijd anders dat de theorie.
Um abraço,
Adriano.