Een Les Paul..ik durf het bijna niet te vragen....

[jutter]

.....maar doe het toch! Ik speel zo'n beetje ruim 35 jaar op strats en ik weet onderhand wel zo'n beetje hoe een goeie strat moet klinken. Nu heb ik ook weleens wat Gibsons Les Pauls gehad maar dat was altijd voor een paar weekjes; ik vond ze altijd wat modderig klinken, net alsof alles dichtslibte. Het kan zijn dat ik steeds de slechte exemplaren eruit pikte...:seriousf:
De exemplaren die ik heb gehad waren:
4x LP Studio,
2x LP Standard,
1x LP Classic.
De Standard vond ik nog het beste van die drie te pruimen.
Nu mijn vraag: hoe moet/hoort een goede Gibson LP te klinken?

[grayfink]

.
Nu mijn vraag: hoe moet/hoort een goede Gibson LP te klinken?

Modderig, net alsof alles dichtslibt :ok:

[jutter]

Modderig, net alsof alles dichtslibt :ok:

Gadver.....

[grayfink]

Geluidsomschrijvingen zijn altijd subjectief uiteraard. In vergelijking met een strat, klinkt een LP ook modderiger, zeker met dezelfde ampsettings.
Maar als je wil weten wat een goede LP sound is, er zijn voorbeelden genoeg.
Ik vind de Gary Moore sound op "Still got the blues" of de Slash sound op de grootste GnR hits bijvoorbeeld erg mooi.

[iWishmaster]

Ik heb dezelfde ervaring. Sommige mensen halen er fantastische geluiden uit, maar ik heb er nog geen gevonden die mijn ding is ... Dichtste bij kwam de Burny LP kopie uit de jaren 80 die ik nu heb: die klinkt redelijk helder en open, maar is nog steeds een beetje modderig in het laag.

[jutter]

Ik heb dezelfde ervaring. Sommige mensen halen er fantastische geluiden uit, maar ik heb er nog geen gevonden die mijn ding is ... Dichtste bij kwam de Burny LP kopie uit de jaren 80 die ik nu heb: die klinkt redelijk helder en open, maar is nog steeds een beetje modderig in het laag.

Gelukkig! Ben ik niet de enige! Ik zat net te denken dat ik ook nog een Gibson LP Junior heb gehad. Die met die ene P90. Die vond ik overigens wel goed. Maar de 'normale' Les Pauls....maar misschien dat ik steeds de mindere exemplaren had...

[macwilliams]

bla bla ba ens:
Nu mijn vraag: hoe moet/hoort een goede Gibson LP te klinken?

Ben jij niet eens bij mij thuis geweest of???

[E-J]

Klinkt mij erg bekend in de oren. Ik heb ook een haat/liefde relatie met deze gitaren. Met Stratocasters ben ik gauw tevreden, met Les Pauls absoluut niet, maar toch is het mijn favoriete gitaarmodel. Ik ben al een tijdje op zoek naar een hele goede, dat is voor mij eentje die die beuk in het laag heeft (als je een noot aanslaat er een dik romig randje bij komt) en tegelijkertijd heel mooi gebalanceerd klinkt. Veel hebben de neiging om erg donker of juist behoorlijk schreeuwend in het hoog te klinken. Ik heb de afgelopen tijd een aantal Customshop Gibsons geprobeerd waarbij slechts twee me dat geluid gaven (helaas beide 3000-4000 euro) maar dat waren ook echt de enige, ik heb geen normale non-customshop Gibsons gehoord die de klank hadden die ik zoek. De lataste maanden heb ik veel goeds gehoord en gelezen over Japanse kopieën uit eind jaren '70, begin '80. Sommigen zouden behoorlijk dicht in de buurt van een goede jaren '50 Les Paul komen. Ik ga daarom binnenkort wat Tokai's, Greco's en Burny's proberen in de hoop een goede (voor mijn doen) te vinden... :)

[pueblo]

onze gitarist laat zijn les paul gibson ook vaak hangen en neemt dan de london city van de drummer z'n broer omdat de les paul wat te modderig klinkt

[signsofzodiac]

Same here, ik wil van ze houden maar het lukt me nog niet echt. Twee briljante Les Pauls bespeeld: een Custom van eind jaren 90 en een waarlijk briljante Gary Moore sig, van rond 2000. Veel push in het laag, mooie balans over het hele spectrum, romig in overdrive. De laatste 10 jaar geen Les Paul meer gehoord waar ik echt vrolijk van werd (waarmee ik ABSOLUUT niet wil zeggen dat er geen goeie gemaakt worden, laat ik duidelijk zijn). In december een PRS Singlecut uit 2006 bespeeld waarmee ik wel binnen een minuut die "klik" had. Perfecte gitaar. Zoals een LP in mijn hoofd moet klinken.

EDIT: ik vergeet de BFG's, die vond ik waanzinnig!

[Mitch]

Het hangt van een paar dingen af. Ten eerste de afstelling van de versterker. Als je versterker perfect geEQ'ed staat voor een Strat dan zal een LP, met zijn veel ruimere laag en middengebied, al gauw modderig klinken. Maar stel een amp puik af voor een LP en een Strat klinkt iel en schel. Dat ijn ze natuurlijk ook, kunnen ze niet helpen, maar het gaat even om het idee :D
Ten tweede de gitaar zelf. Inkoppertje, het hout, de ene is de andere niet maar daar heb je niet zoveel aan als advies.
Ten derde: de pickups. Er is niet voor niets zo'n hype in de PAF-achtige pickups. En dan heb ik het niet over wat Gibson beweert over PAF-achtigen, maar elementen die ook daadwerkelijk helderheid koppelen aan een sterk harmonisch karakter en een grote dynamiek hebben. Er zijn vele pickupbouwers die steeds mooiere producten maken. Tot op zeker hoogte wordt het mierenneuken, maar grotendeels is het geen onzin. Dit soort elementen kunnen een gitaar compleet openbreken qua geluid.
Het maakt het dus echter niet makkelijker. Je moet de LP wat mij betreft voornamelijk op akoestische kwaliteiten beoordelen (nee, niet uitsluitend, maar wel hoofdzakelijk) en er daarna goede low output humbuckers inknallen.
Mijn eigen LP heb ik op die manier uitgezocht en geloof me, met de standaard Burstbuckers was dat ding alleen maar geschikt voor solowerk. Akkoorden klonken als bagger. Puike pups erin en het is een heerlijke elektrische gitaar geworden.

[Bert Gitaar]

Zou het mischien er aan kunnen liggen dat de scale heel anders is. Dat ligt je of niet. Al zou je strat elementen erop zetten. Het is het dan toch net niet.

[Thiez]

Ik prefereer zelf de SG over de les paul. Zowel wat speelgemakt als sound betreft. SG is net wat minder lomp in sound maar beukt nog steeds als een malle.
Ik vind les paul wel lekker klinken hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar voor wat ik er mee speel, geef mij maar een SG.

[no 1 hops]

hoe moet een les paul klinken?
mag ik even flauw zijn?

http://www.youtube.com/watch?v=S8O5wZAd2z4

vaak niet het eerste idee waar men aan denkt ;-)

en wat jutter betreft zou ik jouw eerder met een nighthawk zien denk ik

[Epic]

Zoiets ? http://www.youtube.com/watch?v=lV-qjXts2XM

[JeroenP]

Zoiets ? http://www.youtube.com/watch?v=lV-qjXts2XM

Klinkt inderdaad erg lekker! Al is dat wel iemand die zelfs uit een ibanez met emg's een lekkere sound krijgt.

Een nighthawk of een lp met p90 is inderdaad misschien wel wat je zoekt. Niet dat typische PAF geluid, maar wel meer open en wellicht "meer acceptabel" voor je afgestelde amp. Hoef je minder om te gooien om die leuke sound te krijgen.

[LesPaul1612]

Les Pauls hebben een mooi sologeluid, maar het model moet je nu eenmaal wel liggen. Je zal niet de eerste zijn die van een koude kermis thuiskomt na het bespelen van eentje. Ik moet wel zeggen dat de meeste Gibsons die ik bespeeld heb toch wel een erg mooie weergave van het geluid gaven. Prima elementen en goed hout. Modderigheid is dan soms ook meer de schuld van de gitarist die erop speelt, al zijn er natuurlijk ook slechte LPs gemaakt.

Maar als je liever een gitaar hebt die strak in het laag is kun je beter een superstrat kopen. Die spelen nog een tien keer beter ook:seriousf:

[johanb]

Ik kan het hals element single coil maken d.m.v. een bluesbuckerelement en een triple shot systeem .Ik vind het een verbetering t.o.v.de burstbucker

[Luca P]

hoe moet een les paul klinken?
mag ik even flauw zijn?

http://www.youtube.com/watch?v=S8O5wZAd2z4

vaak niet het eerste idee waar men aan denkt ;-)

en wat jutter betreft zou ik jouw eerder met een nighthawk zien denk ik


je bent me net voor....

[jutter]

Zoiets bedoel ik:
http://www.youtube.com/watch?v=DBaLLuuJyrA

[Pepe]

Snowy White was ook de eerste waar ik aan dacht kwa helderheid. Helaas, het is goed oud hout wat dat doet. Oud hout trekt de boel naar elkaar, het haalt de modderigheid uit je bassen en warms up de treble content.
Een goeie amp doet wonderen though, en goeie pickups even aangenomen dat je geen oude gitaar even voor handen hebt.
Op een JCM of een Fender amp blijft het een lastig verhaal, met mijn Lightning klinkt de boel al een stuk helderder. En low output Paf's helpen ook.

Fralin maakt reissues van de oude Fender humbucker, ik zou het meer in die richting zoeken.

edit. linkje (http://www.youtube.com/watch?v=djHlaaQLXw0)

[Willem76]

Tja, hoe moet een Gibson klinken? Is volgens mij moeilijk aan te geven en is idd ook weer afhankelijk van speelstijl, versterker, noem maar op.

Strat is wat sprankelender/helderder wat ik vooral op low gain erg lekker vind klinken. Een Les Paul is wat rauwer/romiger, zeker als je de gain opschroeft. Is ook maar net waar je voorkeur ligt. Voor mij gaat er niks boven een Gibson (speel ook voornamelijk rock), dat neemt niet weg dat ik een Fender niet ok vind maar ik mis toch altijd wat in de sound. Anderen zullen het misschien net andersom hebben.

Van de studio ben ik niet kapot maar als je een aantal standards/trad/cs test weet je volgens mij precies of het wat voor je is of niet.

[iWishmaster]

Klinkt mij erg bekend in de oren. Ik heb ook een haat/liefde relatie met deze gitaren. Met Stratocasters ben ik gauw tevreden, met Les Pauls absoluut niet, maar toch is het mijn favoriete gitaarmodel. Ik ben al een tijdje op zoek naar een hele goede, dat is voor mij eentje die die beuk in het laag heeft (als je een noot aanslaat er een dik romig randje bij komt) en tegelijkertijd heel mooi gebalanceerd klinkt. Veel hebben de neiging om erg donker of juist behoorlijk schreeuwend in het hoog te klinken. Ik heb de afgelopen tijd een aantal Customshop Gibsons geprobeerd waarbij slechts twee me dat geluid gaven (helaas beide 3000-4000 euro) maar dat waren ook echt de enige, ik heb geen normale non-customshop Gibsons gehoord die de klank hadden die ik zoek. De lataste maanden heb ik veel goeds gehoord en gelezen over Japanse kopieën uit eind jaren '70, begin '80. Sommigen zouden behoorlijk dicht in de buurt van een goede jaren '50 Les Paul komen. Ik ga daarom binnenkort wat Tokai's, Greco's en Burny's proberen in de hoop een goede (voor mijn doen) te vinden... :)

Je mag die van mij komen proberen als je wilt. Heb een zwarte 1986 Burny Les Paul Custom met gouden hardware. Ik overweeg al een tijdje om de mijne verkopen, maar alleen als ik er echt iemand blij mee kan maken, niet als 'ie bij een verzamelaar aan de muur komt te hangen: het is een player, geen museumstuk, als je begrijpt wat ik bedoel.

[ateng]

Heb altijd strat gespeeld en heb sinds kort een Epiphone LP uit Korea gekocht omdat ik m over kon kopen voor €180... niet gek toch!
Nu ik zo al die verhalen hoor dat het te romig klinkt en alles dicht slibt ben ik blij dat mijn LP juist strak en gedefinieerd klinkt. Moet wel zeggen dat als ik mijn versterker iets voluit zet beter klinkt dan een beetje open. En dan bedoel ik niet dat mijn versterker beter klinkt... ja dat ook wel... maar mijn LP beter reageert op mijn spel en de tonen beter tot zijn recht komen. Ga er waarschijnlijk Classic '57 plus in de bridge gooien dus kijken hoe dat klinkt.

[Muchachooo]

Mijn probleem bij mijn Les Paul is altijd dat ie thuis echt geweldig klinkt, maar tijdens de repetities krijg ik het nooit voor elkaar om hem lekker te laten klinken in de mix, hij 'prikt' er gewoon niet doorheen :(

[jutter]

Snowy White was ook de eerste waar ik aan dacht kwa helderheid. Helaas, het is goed oud hout wat dat doet. Oud hout trekt de boel naar elkaar, het haalt de modderigheid uit je bassen en warms up de treble content.
Een goeie amp doet wonderen though, en goeie pickups even aangenomen dat je geen oude gitaar even voor handen hebt.
Op een JCM of een Fender amp blijft het een lastig verhaal, met mijn Lightning klinkt de boel al een stuk helderder. En low output Paf's helpen ook.

Fralin maakt reissues van de oude Fender humbucker, ik zou het meer in die richting zoeken.

edit. linkje (http://www.youtube.com/watch?v=djHlaaQLXw0)

Toch zie je Snowy White vaak met een Fender Twin spelen ( ook met een Vox)...
Het oude hout is zeker van invloed en de pups ook. Is er dan tegenwoordig geen goeie LP meer te vinden, een nieuwe bedoel ik dan want de oude zijn onbetaalbaar....

[mesaman]

pfff wat een heerlijk gezeur weer zeg.....er zijn zooveeeel invloeden op je geluid.
versterkers eb de knopjes daar op. ,uitvoering .de speler...pedaaltjes? en de oren zelf natuurlijk en daarbij de verwachtingen van dit alles niet uit te sluiten zijn. ik denk dat we er niet uitgaan komen en er voor en tegenstanders blijven bestaan.....nog meer open deuren?

[jutter]

pfff wat een heerlijk gezeur weer zeg.....er zijn zooveeeel invloeden op je geluid.
versterkers eb de knopjes daar op. ,uitvoering .de speler...pedaaltjes? en de oren zelf natuurlijk en daarbij de verwachtingen van dit alles niet uit te sluiten zijn. ik denk dat we er niet uitgaan komen en er voor en tegenstanders blijven bestaan.....nog meer open deuren?

Gezeur is het zeker niet zoals je ook kunt lezen van de andere reacties(als je die al gelezen hebt..). Verder hebben we het ook niet over pedaaltjes, oren, verwachtingen enz. Lijkt me beter dat je je eerst goed inleest eer je reageert.

[macwilliams]

Mijn goldtop is echt een uitschieter in de verzameling LP's, deze klinkt zoals geen andere die ik ooit heb vast gehad. Ik heb nog nooit, maar dan ook NOOIT zo'n open gitaar geluid gehad. En hoe dat nu komt weet ik niet maar het zal ongetwijfeld de som der delen zijn. Die andere LP's klinken zoals een LP zou moeten klinken, zwaardere bassen en helder, maar toch meer "dicht"

[jutter]

Mijn goldtop is echt een uitschieter in de verzameling LP's, deze klinkt zoals geen andere die ik ooit heb vast gehad. Ik heb nog nooit, maar dan ook NOOIT zo'n open gitaar geluid gehad. En hoe dat nu komt weet ik niet maar het zal ongetwijfeld de som der delen zijn. Die andere LP's klinken zoals een LP zou moeten klinken, zwaardere bassen en helder, maar toch meer "dicht"

Die goldtop van jou klonk inderdaad waanzinnig! Dat is nou ook precies wat ik bedoel! Komt die niet uit de 70'er jaren?

[Pepe]

Ja, meneer White heeft zijn gitaar mee, dat klinkt op bijna elke amp wel goed.
Een LP door een MP Sweet Honey klinkt ook die richting op. Dit filmpje (http://www.youtube.com/watch?v=3LNC4OI1MAo&feature=related) geeft het aardig weer, althans, zo klinkt het ook door mijn Sweet Honey.

[macwilliams]

Nee joh, da's een uit de jaren tachtig! Ergens tussen begin 86 en eind 88 is die gebouwd. Het is een "gewone" P90-goldtop standard met een laagje goud. Die custom is van '70.

[Orpheo]

Het probleem bij gibson is zo breed. Tis geen mahonie meer, teveel lijmoppervlak, wat de tone dempt, te zachte frets,te dikke laklaag, te zacht 'esdoorn' wat gewoon sycamore is... om maar te zwijgen over de tuners en t pisbakkenstaal voor de brug en tailstop.

Een goede les paul klinkt warm,open, grommend en complex op ee hals, en bijtend,bijna twangy en snerpend op de brug, als n f1 auto die bijna uit de bocht vliegt. Luister eens naar t ouwe werk van jimmy page, kossoff, duane allman, thin lizzy. Die les payks zijn niet modderig, of baggervet.

Oud hout is te simpel als excuus. Het gaat om goed mahonie, en hard esdoorn. Goed metaal als brug,tailstop en frets. Warm klinkt n hamer singlecut of prs anders zo goed? De term 'doods' is voor mij alleen maar 'gebrek aan merk omdat Ik n merkensloerie ben' (tot op zekere hoogte). Een goede les paul hoeft niet uitgehold te zijn om open,airy, woody te klinken. Een van mijn favoriete les pauls was maar 795 euro. Maar t hout is te gek.alles klopt, en met de paf klonen die Ik gebruik, kan Ik er alles mee wat Ik wil. Speelt soepeler dan welke jackson Ik ooit geprobeerd heb. Klinkt beter dan menig gibson, prs, of welke customshop ook!

Nogmaals. Als gibson zo goed is, waarom zou Ik dan in 5 jaar tijd 15 gibson verkocht hebben, en 15 warmoths? (Ok ok, nummer 14 en 15 komen er nog aan ;) walnut top op korina, ebben hals en toets,floyd, en 15 is zebrano op mahonie,mary kaye white top, daphne blue back, floyd,cocobolo hals).

En nee, de exotische lp's maak ik niet om de 'halllmark les paul tone' te krijgen. Die maai Ik omat t hout mooi is, en omdat warmoth altijd topspul maakt, Ik niks meer wil behalve, en het me wat meer biedt dan t standaard werk,mahonie en flamed maple

[jutter]

Nee joh, da's een uit de jaren tachtig! Ergens tussen begin 86 en eind 88 is die gebouwd. Het is een "gewone" P90-goldtop standard met een laagje goud. Die custom is van '70.

Dat geluid van je goldtop is me altijd bijgebleven; het is ook de eerste Gibson die echt heel goed klonk, precies wat ik bedoel! De custom klonk ook wel goed maar vond hem persoonlijk wat 'minder' dat de goldtop...

[jutter]

Het probleem bij gibson is zo breed. Tis geen mahonie meer, teveel lijmoppervlak, wat de tone dempt, te zachte frets,te dikke laklaag, te zacht 'esdoorn' wat gewoon sycamore is... om maar te zwijgen over de tuners en t pisbakkenstaal voor de brug en tailstop.

Een goede les paul klinkt warm,open, grommend en complex op ee hals, en bijtend,bijna twangy en snerpend op de brug, als n f1 auto die bijna uit de bocht vliegt. Luister eens naar t ouwe werk van jimmy page, kossoff, duane allman, thin lizzy. Die les payks zijn niet modderig, of baggervet.

Oud hout is te simpel als excuus. Het gaat om goed mahonie, en hard esdoorn. Goed metaal als brug,tailstop en frets. Warm klinkt n hamer singlecut of prs anders zo goed? De term 'doods' is voor mij alleen maar 'gebrek aan merk omdat Ik n merkensloerie ben' (tot op zekere hoogte). Een goede les paul hoeft niet uitgehold te zijn om open,airy, woody te klinken. Een van mijn favoriete les pauls was maar 795 euro. Maar t hout is te gek.alles klopt, en met de paf klonen die Ik gebruik, kan Ik er alles mee wat Ik wil. Speelt soepeler dan welke jackson Ik ooit geprobeerd heb. Klinkt beter dan menig gibson, prs, of welke customshop ook!

Nogmaals. Als gibson zo goed is, waarom zou Ik dan in 5 jaar tijd 15 gibson verkocht hebben, en 15 warmoths? (Ok ok, nummer 14 en 15 komen er nog aan ;) walnut top op korina, ebben hals en toets,floyd, en 15 is zebrano op mahonie,mary kaye white top, daphne blue back, floyd,cocobolo hals).

En nee, de exotische lp's maak ik niet om de 'halllmark les paul tone' te krijgen. Die maai Ik omat t hout mooi is, en omdat warmoth altijd topspul maakt, Ik niks meer wil behalve, en het me wat meer biedt dan t standaard werk,mahonie en flamed maple

Nou ben ik al jarenlang een Fender liefhebber en misschien kan jij je voorstellen dat ik een LP al gauw modderig of dicht geslibt vind klinken. Als ik nou een Gibson wil kopen, nieuw of een paar jaartjes oud, wat voor advies zou jij mij geven?

[macwilliams]

Orpheo,


Daarom had ik ook dicht tussen aanhalingstekens staan.
Een les Paul klinkt ook niet echt dicht maar hij is niet zo luchtig/breesy van tone. Complexer dus.

[macwilliams]

Dat geluid van je goldtop is me altijd bijgebleven; het is ook de eerste Gibson die echt heel goed klonk, precies wat ik bedoel! De custom klonk ook wel goed maar vond hem persoonlijk wat 'minder' dat de goldtop...

Wat mij altijd opvalt, iedere keer weer, alle strat of Tele spelers raken dol dwaas enthausiast van de goldtop. Die klinkt zo luchtig.

Maar de lp spelers komen altijd bij de custom uit. Die klinkt zoveel meer zwaarder enzo. Maar niet dicht.

[jutter]

Wat mij altijd opvalt, iedere keer weer, alle strat of Tele spelers raken dol dwaas enthausiast van de goldtop. Die klinkt zo luchtig.

Maar de lp spelers komen altijd bij de custom uit. Die klinkt zoveel meer zwaarder enzo. Maar niet dicht.

Shit, ik bedenk me nu dat ik weer aan een nieuwe speurtocht ben begonnen...:???:

[Orpheo]

mijn advies? neem geen gibson :) neem iets anders. warmoth, prs, hamer, mcnaught, huber. neem iets met n lange neckjoint, of n bolt-on neck, zoals warmoth.

neem een set geweldige pickups. ik adviseer het zelf maken van een '59/custom hybrid set van duncan. ik heb echt veel picukps getest in een les paul, en ook gruwelijk veel paf-klonen, en ik vind die set het best klinkt. en ook het beste is qua je portemonee.

en anders: neem een OUWE lp custom! eentje pre 1980, of blijf zoeken. zoeken tot je een ons weegt. ik heb alleen de 2 beste gibsons behouden, en dat zijn niet zozeer de besten uit mijn collectie, maar uberhaupt de besten (in mijn oren) die ik ooit gehoord heb. en toch speel ik vaker op een warmoth LP. I rest my case :)

en als je ooit overweegt eens uit de band te springen, en niet te mikken op een 'bekend' merk: I'm your man ;)

[Orpheo]

bij een les paul merk je het direct als je unplugged speelt. als ie levendig, sprankelend klinkt, met flinke resonantie, een tone die niet doodslaat na wat tellen (dus niet sustain, ik doel echt op tone die doodslaat, en niet de noot), met harmonics, overtones, belletjes, je noemt 't maar op, dan heb je n goede. en die goldtop van macwilliams heeft dat, en zijn custom in wat mindere mate. je kan 't nabootsen met klankkamers en wat al niet, maar ik vind dat nep, fake, en zo 'hoort' het in mijn optiek niet. je les paul moet gewoon puur en direct en '' echt''klinken.

[jutter]

Orpheo, ik heb genoeg stof tot nadenken en ook stof genoeg om verder te gaan zoeken. Het is duidelijk dat er best wel 'goede' LP's zijn maar misschien moet ik me, zoals jij zegt, op iets anders concentreren. Hoe dan ook, bedankt voor je inbreng!

Alex

[joke]

toch gek eigenlijk , als je er eentje pakt (ik heb 2 begin jaren 90 studio's ) klinken ze geweldig vol romig met de neckpup met een onwijze bite in the bridgepup maar wil je het in een mix leggen bij opnames ben je zo aan het e q-en dat je net zo goed een strat had kunnen pakken want das meteen goed.
eigenlijk heb je een gibbie alleen nodig bij classic rock achtig soundwerk waarbij er weinig anders gebeurd want het zit eigenlijk anders van alles in de weg.
meestal pak ik dus mijn strat voor opnamen (orkestbanden maken )
voor vettere crunchy dingen pak ik wel eens mijn burny goldtop met p90 want die zit een beetje tussen gib en fender in en klinkt redelijkmopen en ik ben best gecharmeerd van die tone en looks, mijn conclusie opnemen met een strat maar kicken op een gibson!

en ze zijn wel het mooiste natuurlijk die gibby's

[johanb]

ik denk ook dat dat het probleem is van vele gitaristen,die gibsons zijn zo verschrikkelijk mooi dat de meesten de "mindere"sound niet willen horen.

[no 1 hops]

even over snowy.
in een oude musicmaker stond meen ik het verhaal over zijn goldtop.
meer nog zijn pups, of moet ik ex pups zeggen.
het moet rond het concert van 'the Wall' zijn geweest dat hij ze opgestuurd had naar een persoon die toendertijd bekend stond om zijn goede werk om de magneten van oude pups op te peppen.

hij kreeg ze terug en de sound was weg, geluid genoeg, maar 'the sound was gone'

heeft de kapjes eraf gehaald en kwam iets anders tegen dan dat er van origine onder zat.
(oorspronkelijk zebra en nu niet of andersom dat weet ik niet meer)

ander verhaal, sorry jutter ik kan het niet laten, is dat o.a op het Bill lawrence forum vaak gesteld word dat een goede paf een laag ohmig element is, of in BL termen lage H waarde heeft.
dus zoek je het in clean, dan dit in gedachten houden lijkt mij.
ander idee, die pup van SD die 3 typen herbergt, humbucker, single en p90.
weet alleen de naam niet meer

[Woml]

ander idee, die pup van SD die 3 typen herbergt, humbucker, single en p90.
weet alleen de naam niet meer

P-Rails (http://www.seymourduncan.com/products/electric/humbucker/prails_hot/), als ik het zo even vlot opzoek.

[iWishmaster]

Alternatief: koop een Strat met een mahony body ;)

Ik GAS al een tijdje op de Jim Root signature Stratocaster, om er vervolgens passieve elementen in te zetten, maar die dingen zijn bijna nergens te koop ...

[Wabbie]

Grappig! Dit is precies het probleem wat ik altijd heb met Les Pauls. Ik heb voor mezelf maar besloten dat ik een echte Fender-man ben en gewoon niet zoveel kan met een Les Paul, mede ook vanwege de mensuur. Wat ergens wel erg jammer is want het is een verschrikkelijk mooi model.

Ik heb zelf thuis een Hohner Pro Goldtop staan (met P90's) die ik ooit voor mijn eindexamen kreeg van mijn ouders. Is opzich best een redelijke Les Paul, vergelijkbaar met een Koreaanse Epiphone Custom qua afwerking. Zou me niks verbazen als ze uit dezelfde fabriek zijn komen rollen ooit.
De P90's die er in zitten zijn niet de meest geweldige elementen, maar omdat ik dus niet zo vaak op deze gitaar speel ben ik er nooit aan toe gekomen om die te vervangen. De enige reden dat ik deze gitaar handhaaf is dat als ik eens in de zoveel tijd weer eens trek heb in een Les Paul, ik er eentje uit mijn gitaarrek kan trekken en omdat ze zo mooi is natuurlijk!

[no 1 hops]

een belangrijk verschil tussen strat en lp is de scale length.
je kan een mahonie strat maken met maple top en toch zal die niet dat brengen wat een LP kan.
de beroemde gitaar reparateur Dan Erlewine
http://www.danerlewine.com/

omschreef in zijn reparatiehandboek een short scale als een gezellig harmonisch zanggroepje een long scale als een strak professioneel koor.

versterkt zal dat dus altijd anders klinken denk ik.

[iWishmaster]

Lijkt me interessant te horen hoe een 25.5 inch scale length LP zou klinken eigenlijk. Zal vast iemand ooit geprobeerd hebben. Orpheo op zn warmoths misschien?

[Kakihara]

Lijkt me interessant te horen hoe een 25.5 inch scale length LP zou klinken eigenlijk. Zal vast iemand ooit geprobeerd hebben. Orpheo op zn warmoths misschien?

Duesenberg 49'er is dat min of meer

[Van Dattum]

Ik heb zelf weinig met LP's. Ik ben een overtuigd Stratman... :strat:
Ik heb wel een paar favoriete LP sounds die ik te gek vind:
I feel free - Cream
Bird of paradise - Snowy White
Oh well - Fleetwood Mac
Albatross - Fleetwood Mac

Allemaal min of meer cleane/low gain sounds...

Als gitaristen LP's gaan gebruiken met veel gain haak ik af, bv. Slash (daar haak ik sowieso bij af...), Gary Moore. Ik vind dat van die nietszeggende doorzaaggeluiden, die afbreuk doen aan het karakter van een LP.

Just my 2 cts.....

[Orpheo]

Lijkt me interessant te horen hoe een 25.5 inch scale length LP zou klinken eigenlijk. Zal vast iemand ooit geprobeerd hebben. Orpheo op zn warmoths misschien?

Jep, heb er 5. Ik vind t verschil tussen 24,75" en 25,5" bijna altijd al verwaarloosbaar. Ik denk dat hout,pickups en brug meer uitmaken, maar als Ik even alleen scale vergelijk,dus zelfse hout en zelfde pickups, is 25.5" misschien wat snappier,helderder. Maar Ik denk dat profiel,en dan vooral dikte, meer uitmaakt dan mensuur.

[jutter]

Eigenlijk is het een beetje te gek voor woorden dat je een oudere Gibson Les Paul moet hebben die 'open' klinkt. Tegenwoordig is men toch heel wat mans met de moderne technieken. Als ik bijvoorbeeld kijk naar mijn Fender '57 Hot Rod met SCN's, klinkt die echt naar een oude strat. Maar ja, daar heeft Bill Lawrence een behoorlijke steen (zeg maar kei) aan meegedragen. Wat ik zeggen wil is dat het toch mogelijk moet zijn om een nieuwere Gibson LP ook open te laten klinken. Als Gibson deze mogelijkheid laat liggen is het toch geen wonder dat andere merken hier op inhaken? Richt Gibson zichzelf hiermee ten gronde? Want ik kan me voorstellen dat niet iedereen het geld heeft om een oude LP te kunnen kopen...

[macwilliams]

Dan ben ik blij dat ik nog een paar oudjes heb:cheerup: vooral die ene...http://www.gitaarnet.nl/forum/images/icons/icon6.gif

[munkie]

Met Stratocasters ben ik gauw tevreden, met Les Pauls absoluut niet

Bij mij precies andersom :) Ik heb vanalles gehad, nu o.a. een goedkope Vantage van '80 met MMK45's erop, speelt en klinkt heerlijk. Recentelijk een Richwood van 99 euro nieuw met GFS Crunchy PAFs, heerlijk.

Tip voor Strat/Tele spelers die de bespeelbaarheid en de sustain van een LP willen hebben zonder het gewicht, de lompe body, de prijs en de muffe sound.
Westone Thunder: http://link.marktplaats.nl/409295654

24,75 inch schaallengte, kop iets achterover, 3 aan 3 mechanieken, dubbele MMK45 humbuckers, vaste (messing!) brug. Gelamineerd maple geschroefde neck, body midden gelamineerd maple/walnoot met essen zijkanten. messing hardware dus. Klinkt veel feller dan een Gibson en is splitbaar. Compacte body met armsteun en "body bevel". Begin/mid 80s dus al vintage maar nog betaalbaar. Veel sterkere neck dan Gibson, hoezo kopbreuk?

[iWishmaster]

Jep, heb er 5. Ik vind t verschil tussen 24,75" en 25,5" bijna altijd al verwaarloosbaar. Ik denk dat hout,pickups en brug meer uitmaken, maar als Ik even alleen scale vergelijk,dus zelfse hout en zelfde pickups, is 25.5" misschien wat snappier,helderder. Maar Ik denk dat profiel,en dan vooral dikte, meer uitmaakt dan mensuur.

Kijk eens aan, weten we dat ook weer :)

@munkie: bedankt voor de tip, zal er eens naar kijken, best aardige gitaartjes om te zien. Ik ben met alle gitaren erg kieskeurig eigenlijk ...

[zoon van Piet]

Jep, heb er 5. Ik vind t verschil tussen 24,75" en 25,5" bijna altijd al verwaarloosbaar. Ik denk dat hout,pickups en brug meer uitmaken, maar als Ik even alleen scale vergelijk,dus zelfse hout en zelfde pickups, is 25.5" misschien wat snappier,helderder. Maar Ik denk dat profiel,en dan vooral dikte, meer uitmaakt dan mensuur.

Wel mee eens.. maar ik denk dat het verschil voor een Fenderfreak zwaarder weegt dan voor een LP-lover. Ik voel me nooit echt thuis op 24,75"...( en heb ooit een strat gehad met die scale..)

Ik heb een mooie Tokai en een Junior. Die laatste komt nog het dichtst bij mn door Fender verwende oren. De JR heeft een dynamisch bereik dat min of meer overeenkomt met een fender.. De LP heeft dat niet. Daar kun je van alles aan doen natuurlijk, coilsplitten en treblebleeden. maar het helpt niks, ik blijf er mee zitten dat het prachtig is als je rockt, met powerchords en leads, maar zodra je een stapje terug doet, is het een vergiet waar je tone uit wegdruipt...

[Orpheo]

Wel mee eens.. maar ik denk dat het verschil voor een Fenderfreak zwaarder weegt dan voor een LP-lover. Ik voel me nooit echt thuis op 24,75"...( en heb ooit een strat gehad met die scale..)

Ik heb een mooie Tokai en een Junior. Die laatste komt nog het dichtst bij mn door Fender verwende oren. De JR heeft een dynamisch bereik dat min of meer overeenkomt met een fender.. De LP heeft dat niet. Daar kun je van alles aan doen natuurlijk, coilsplitten en treblebleeden. maar het helpt niks, ik blijf er mee zitten dat het prachtig is als je rockt, met powerchords en leads, maar zodra je een stapje terug doet, is het een vergiet waar je tone uit wegdruipt...

Jij refereert nu naar feel, ik doelde op tone.

Ik herken jullie problemen echt niet hoor, ja, in mijn gibsons. maar met mn warmoths kan Ik net zo'n sprankelende sound als n fender pakken. Kwestie van goed hout hebben.

[mrweird]

Jij refereert nu naar feel, ik doelde op tone.

Ik herken jullie problemen echt niet hoor, ja, in mijn gibsons. maar met mn warmoths kan Ik net zo'n sprankelende sound als n fender pakken. Kwestie van goed hout hebben.

Helemaal mee eens... Ik wilde een goeie LP, heb een paar Gibsons geprobeerd, ik was niet echt onder de indruk, ik was wel onder de indruk van een Tokai, maar die vond ik te duur.. Heb toen een gokje gedaan met mijn chineesje (pigro) en 't gaan me denk ik hier nu een berg kritiek en boe geroep opleveren maar qua klank is 't een topgitaartje, en die mening wordt gedeelt door kennissen en vrienden díe erop gespeeld hebben...

Mijn advies, staar je niet blind op merk of land van afkomst, probeer d'r zoveel mogelijk en als je een goeie vindt gelijk kopen.

[Mitch]

Jongens toch, wat een geleuter meteen weer als het om Gibson Les Pauls gaat. Het moet per se oud, het moet allemaal anders, afijn...
Ik sta nog steeds achter het advies in mijn eerste post maar wil dat wel wat nader toelichten. Tuurlijk: het chamberen, zoals dat nu gebeurt, zorgt voor een enigszins geforceerde manier om het harder en opener te laten klinken. Persoonlijk ben ik er ook niet gek op en heb bewust voor een weight relieved gekozen en niet voor een gechamberede, maar plenty mensen die dat wél mooi vinden. Juist als je van het minder modderige geluidje houdt kunnen chamered LPs een prima alternatief zijn.
Qua houtkeuze is het duidelijk dat gitaren invidueel beoordeeld moeten worden maar het gemekker op materiaalkeuze gaat wel weer heel erg makkelijk één kant op. Laat je dus vooral niet te snel beïnvloeden door één roepende in de woestijn, jutter.
Beste advies: ga eens naar een winkel die er meerdere heeft. Allerbeste advies: probeer een mini-meeting van de grond te krijgen met meerdere LPs van forumleden die je op je gemakje in een oefenruimte kan testen. Is veel leerzamer dan alles wat we hier kunnen lullen.

[iWishmaster]

Mee eens. Alweer helemaal vergeten: tijd terug een LP Worn Studio bespeeld, compleet chambered en hol vanbinnen, maar wat een topgitaar was dat. Was in de VS en kon toen geen gitaar meenemen in het vliegtuig, anders had ik 'em voor 600 dollar nieuw in koffer gekocht ... Altijd spijt van gehad dat ik het ding niet op heb laten sturen oid.

[synapse]

Ik ben het helemaal met Mitch eens,
Ik verbaas mij telkens weer over de dicussies over Les Pauls.
Daarbij gaat het er altijd over hoe men nu vindt hoe een les paul hoort te klinken, waarbij er altijd vergeleken wordt met vroeger, wat dat dan ook moge zijn.
Denk maar niet dat toen alle Les Pauls hetzelfde klonken.
Iemand als Orpheo heeft er een dagtaak aan uit te leggen hoe een echte Les Paul in elkaar hoort te zitten en hoe hij klinkt (volgens hem dan). Koop gewoon een gitaar die klinkt zoals jij wilt. Vind je een strat model mooi, dan zoek je die klank bij een strat(achtige), vind je een Les Paul mooi, dan zoek je het bij een Les Paul(achtige) enzovoort enzovoort.
Maakt het je niet uit hoe de gitaar er uit ziet trek alles van de muur wat er is en proberen maar.
(Is natuurlijk ook een open deur, maar toch...)

Overigens ben ik het eens met het advies om de gitaar eerst onversterkt te proberen. Dit geeft het beste beeld van hoe de gitaar kan klinken.
Dat vervolgens Pickops en versterker in zeer belangrijke mate het geluid kleuren is nogal logisch.

[jutter]

Ik ben het helemaal met Mitch eens,
Ik verbaas mij telkens weer over de dicussies over Les Pauls.
Daarbij gaat het er altijd over hoe men nu vindt hoe een les paul hoort te klinken, waarbij er altijd vergeleken wordt met vroeger, wat dat dan ook moge zijn.
Denk maar niet dat toen alle Les Pauls hetzelfde klonken.
Iemand als Orpheo heeft er een dagtaak aan uit te leggen hoe een echte Les Paul in elkaar hoort te zitten en hoe hij klinkt (volgens hem dan). Koop gewoon een gitaar die klinkt zoals jij wilt. Vind je een strat model mooi, dan zoek je die klank bij een strat(achtige), vind je een Les Paul mooi, dan zoek je het bij een Les Paul(achtige) enzovoort enzovoort.
Maakt het je niet uit hoe de gitaar er uit ziet trek alles van de muur wat er is en proberen maar.
(Is natuurlijk ook een open deur, maar toch...)

Overigens ben ik het eens met het advies om de gitaar eerst onversterkt te proberen. Dit geeft het beste beeld van hoe de gitaar kan klinken.
Dat vervolgens Pickops en versterker in zeer belangrijke mate het geluid kleuren is nogal logisch.



Vergeet niet dat ik dit topic ben begonnen omdat ik een leek ben betreft de LP. Blijkbaar zijn er meer die vinden dat veel LP's modderig klinken. Zodoende kwamen we terecht op de oudere LP's die blijkbaar toch beter/opener klonken dan de nieuwere. Ik begrijp ook wel dat je zo veel mogelijk LP's moet uitproberen en dat een pup switch veel kan uitmaken en dat je amp eq ook erg bepalend is voor je geluid; ik draai ook al ruim 35 jaar mee in de muziek... Ook een gitaar eerst 'akoestisch' horen is altijd één van de eerste dingen die ik doe als ik een nieuwe gitaar wil kopen. Begrijp me goed, tips zijn altijd welkom voor een leek: om zo'n topic af te zeiken als gezeur of dat je het verbaast dat er zo 'n discussie geopend wordt, daar help je een leek niet verder mee.

[Sinner1980]

Pfff! Gaat ie ook ineens aan de les paul...naäper!!!:seriousf:

Ik zou eens lekker naar Max guitar gaan Alex,die hebben een hoop mooie les pauls hangen en nog eens lekkere koffie ook.

Als je het leuk vindt ga ik nog met je mee ook;

ik ben altijd wel in voor een bakkie en een berg gitaren betasten:lp:

[arnoldtims]

Ik vind een gibson es een mooi alternatief voor een lp.
Als je de f sleutels dicht maakt of je koopt een Lucille (bb king signature) die heeft geen f sleutels. Dan kan je er mee scheuren als een lp maar zonder dat hij modderig word in het laag.
Je kan hem heerlijk romig afstellen of als een tele laten knallen

[Liquid_Metal]

Ik vind een gibson es een mooi alternatief voor een lp.
Als je de f sleutels dicht maakt of je koopt een Lucille (bb king signature) die heeft geen f sleutels. Dan kan je er mee scheuren als een lp maar zonder dat hij modderig word in het laag.
Je kan hem heerlijk romig afstellen of als een tele laten knallen

Waarom zou je dan niet gewoon voor elke willekeurige andere gitaar die niet onder Strat of LP valt gaan? Eigenlijk alle superstrats van Ibanez, Mayones, ESP, PRS, Carvin, Epiphone, Guild, Jackson, Musicman of whatever gaan?

[Sinner1980]

Ik vind een gibson es een mooi alternatief voor een lp.
Als je de f sleutels dicht maakt of je koopt een Lucille (bb king signature) die heeft geen f sleutels. Dan kan je er mee scheuren als een lp maar zonder dat hij modderig word in het laag.
Je kan hem heerlijk romig afstellen of als een tele laten knallen

Er is geen alternatief voor een les paul...alleen een les paul klinkt als een les paul.:lp:

Verder is een ES natuurlijk wel supervet...en degene die die f keys dicht maakt supergek...:supercool:

[arnoldtims]

@Waarom zou je dan niet gewoon voor elke willekeurige andere gitaar die niet onder Strat of LP valt gaan? Eigenlijk alle superstrats van Ibanez, Mayones, ESP, PRS, Carvin, Epiphone, Guild, Jackson, Musicman of whatever gaan?

Omdat een es niet zo gek veel van een lp afstaat en ook een gibson is

@Verder is een ES natuurlijk wel supervet...en degene die die f keys dicht maakt supergek

Als je hard wilt scheuren op een podium is het wel handig om de sleutels dicht te maken. Maar niet permanent natuurlijk gewoon dicht stoppen met een doek of een met tape

[Sinner1980]

Als je hard wilt scheuren op een podium is het wel handig om de sleutels dicht te maken. Maar niet permanent natuurlijk gewoon dicht stoppen met een doek of een met tape[/QUOTE]

Pepper Keenan scheurt anders als een malle met de sleutels open maar goed,kan hier vedre niet over mee praten want heb weinig tot geen ervaring met een ES...nog niet helaas

[Tankman]

en nog eens lekkere koffie ook.

ik ben altijd wel in voor een bakkie

Whaha! Straks word je nog expert op gebied van gitaarwinkelkoffie. Wat dacht je van een gitaarwinkelkoffie shootout?:seriousf:

(overigens vind ik die van ons niet de beste ooit:D)

[etemm]

mijn advies? neem geen gibson :) neem iets anders. warmoth, prs, hamer, mcnaught, huber. neem iets met n lange neckjoint, of n bolt-on neck, zoals warmoth.

Gezien je een hoop ervaring hebt met Les Paul modellen van verschillende merken, merk je echt veel verschil qua tone tussen een gelijmde hals of een geschroefde hals zoals de Warmoth.

Ik vraag dit omdat ik een 1973 Ibanez Goldtop kan kopen, helemaal identiek aan de Les Paul Goldtop, ook de kop en nog helemaal origineel.
Het is er zo een: http://www.wutzdog-guitars.de/inventory/inventory-details/article/1973-ibanez-2351-goldtop

Het enige waar ik aan twijfel is dat de Ibanez dus wel een geschroefde hals heeft. Ik heb wel eens gehoord dat dit veel invloed zou hebben op de tone en sustain.

Heeft er verder iemand ook ervaring met de oude Ibanez Les Paul, hoe verhoud dit zich met Tokai, Burny en de echte Gibson Les Paul, qua sound en bespeelbaarheid.

[Orpheo]

De bolt on van fender is slap,wijd,breed,niet strak. De bolt on van anderson is zo strak,je kan er geen vloetje tussen krijgen.

Een anderson van 'esdoorn en elzen heeft lange sustain,diepe,complexe tone. Een fender is toch wat zwakjes daarbij vergeleken.

Wat ik wil zeggen de ene bolt on is de ander niet. Een strakke bolt on levert wat meer transparantie en grind aan je tone,dan n vergelijkbare set neck.wat sustain betreft. Mn bolt on warmoths sustainen langer dan welke gitaar Ik ooit getest heb...

[etemm]

Dank je Orpheo voor je snelle reactie...

[synapse]

Vergeet niet dat ik dit topic ben begonnen omdat ik een leek ben betreft de LP. Blijkbaar zijn er meer die vinden dat veel LP's modderig klinken. Zodoende kwamen we terecht op de oudere LP's die blijkbaar toch beter/opener klonken dan de nieuwere. Ik begrijp ook wel dat je zo veel mogelijk LP's moet uitproberen en dat een pup switch veel kan uitmaken en dat je amp eq ook erg bepalend is voor je geluid; ik draai ook al ruim 35 jaar mee in de muziek... Ook een gitaar eerst 'akoestisch' horen is altijd één van de eerste dingen die ik doe als ik een nieuwe gitaar wil kopen. Begrijp me goed, tips zijn altijd welkom voor een leek: om zo'n topic af te zeiken als gezeur of dat je het verbaast dat er zo 'n discussie geopend wordt, daar help je een leek niet verder mee.

Ik vind het geen onzin, ik vind dat je in principe met al je vragen op het forum terecht moet kunnen. Ik verbaas mij er alleen over dat het altijd dezelfde stokpaardjes zijn die bereden worden. Ik blijf er (ook na 35 jaar) bij dat je uiteindelijk kiest voor een geluid waar je voor valt. Dat je voorkeuren in de loop der jaren veranderen is niet meer dan logisch. Vroeger speelde ik alleen acoustisch, nu voornamelijk elektrisch.
In ieder geval succes met je zoektocht!

[signsofzodiac]

De bolt on van fender is slap,wijd,breed,niet strak. De bolt on van anderson is zo strak,je kan er geen vloetje tussen krijgen.

Wat gaan we weer krap door de bocht Orph. Heb zelf een boel Strats gehad en lettterlijk massa's bespeeld waarbij de neckpocket perfect was. Zelfs als er een gap is wil dat over de kwaliteit van de specifieke gitaar nog niets zeggen. De nummer 1 van SRV had een onwijze gap, daar kon een plectrum in. Het heeft zijn toon en spel niet beinvloed.

Overigens ook wel eens een perfect afgewerkte Anderson tele in de klauwen gehad die volledig bagger klonk. Ook een stel goeie btw.

De neckpocket is niet zaligmakend en maakt een gitaar niet beroerd. Het totaalplaatje maakt je plank.

De rest van je post kan ik alleen maar be-amen, een goed gefabriceerde bolt-on heeft net zoveel sustain als een set-neck. Toon is vaak wat meer helder, meer snap. Kwestie van smaak. Ik hou er van, wat makkelijker af te stellen ook.

[Hendriks]

De bolt on van fender is slap,wijd,breed,niet strak.

Gedeelte mee eens , het is exemplarisch , ik heb ze gehad (ook AVRI's) waar je er met gemak een plectrum in kon steken , bij die ik nu heb kun je de schroeven eruit draaien en nog bij de hals optillen. Ik let er altijd op bij aanschaf.

[etemm]

Ok, voor sustain maakt het dus niks uit alleen ietwat verschil in tone, weer wat geleerd!

[Michael AE]

Tsja, Les Pauls. Net zulke vreemde materie als strats.

Hou dat perfecte exemplaar in je handen en je weet meteen waarom mensen zo enthousiast zijn over deze gitaren.

Na met een exemplaar van Robbert (Les Paul op het forum) geconfronteerd te worden, wist ik hoe mijn LP zou moeten klinken.

Ik hou van een open klinkend instrument, met een gebalanceerd frequentiespectrum. En geloof me, dat kost helaas tijd om bij Gibson te vinden. (De Japan fanboys hebben een punt; een vette LP is bij Tokai en de oude Jappen prima te vinden. Ik wil echter een open en helder exemplaar en dat kost ook daar tijd en geld...)

Ik had een paar obscure stukken hout in mijn handen en die werkte niet voor mij. Orpheo is echter dol op zijn LP's en terecht. Heel andere sound en bespeelbaarheid en voor hem de bakermat van LP's.

Chris Winsemius heeft een LP die helemaal te gek is, maar voor mij te strak. Ongetwijfeld is die van mij weer te losbollig voor hem.

Kortom, het is lastig, zelfs met jouw uitgebreide omschrijving van wat je wil, een type of merk LP aan te raden. Proberen is nogmaals het devies. Je bent bij deze uitgenodigd om mijn R9 en R6 te komen horen. Wellicht vind je het niks, maar het is altijd moeilijk om in een winkel te horen wat deze jongens kunnen; op een Line6 amp op huiskamervolume of een Marshall in een geluidsdichte kabine van 2X2, bijvoorbeeld. Een LP komt pas tot leven met een goede Marshall op 10. ;) (Niet echt hoor, puur voor de cliché factor.)

Damn, LP's. Vreselijk moeilijk om de juiste te vinden, maar je geeft een goede omschrijving van wat je wil en ik vind dat in mijn R9. Nogmaals, je bent welkom.

Succes!

[Triggy]

Gezien je een hoop ervaring hebt met Les Paul modellen van verschillende merken, merk je echt veel verschil qua tone tussen een gelijmde hals of een geschroefde hals zoals de Warmoth.

Ik vraag dit omdat ik een 1973 Ibanez Goldtop kan kopen, helemaal identiek aan de Les Paul Goldtop, ook de kop en nog helemaal origineel.
Het is er zo een: http://www.wutzdog-guitars.de/inventory/inventory-details/article/1973-ibanez-2351-goldtop

Het enige waar ik aan twijfel is dat de Ibanez dus wel een geschroefde hals heeft. Ik heb wel eens gehoord dat dit veel invloed zou hebben op de tone en sustain.

Heeft er verder iemand ook ervaring met de oude Ibanez Les Paul, hoe verhoud dit zich met Tokai, Burny en de echte Gibson Les Paul, qua sound en bespeelbaarheid.

Ik heb zelf een Ibanez 1976er Super Seventies Les Paul '59 model Ivory white.Welliswaar met diMarzio-elementen maar dat mag de pret niet drukken. Waanzinnige hals en speelbaarheid en heel wat sustain.
Persoonlijk vind ik 'm beter dan doorsnee Les Paul die ik wel eens in handen heb gehad maar aan de andere kant zijn er ook, zoals ook al door anderen wordt aangegeven waanzinnige LP gibby's te koop. Zou ooit nog wel een een jaren zeventig LP custom (black)willen aanschaffen maar goed...

[iWishmaster]

Beste Les Paul die ik ooit in handen heb gehad was een Jimmy Page signature customshop. Heel dik en vol, niet modderig EN een fijne hals. Echter het prijskaartje van 6000 euro viel wat tegen. Wie weet, ooit :makeup:.

Deze post heeft me er wel van overtuigd mijn Burny weer eens uit zn koffer te halen. En na 10 minuten spelen overtuigd om hem toch maar weg te doen. Fijne gitaar, maar niet mijn ding ...

[Orpheo]

Tsja, Les Pauls. Net zulke vreemde materie als strats.

Hou dat perfecte exemplaar in je handen en je weet meteen waarom mensen zo enthousiast zijn over deze gitaren.

Na met een exemplaar van Robbert (Les Paul op het forum) geconfronteerd te worden, wist ik hoe mijn LP zou moeten klinken.

Ik hou van een open klinkend instrument, met een gebalanceerd frequentiespectrum. En geloof me, dat kost helaas tijd om bij Gibson te vinden. (De Japan fanboys hebben een punt; een vette LP is bij Tokai en de oude Jappen prima te vinden. Ik wil echter een open en helder exemplaar en dat kost ook daar tijd en geld...)

Ik had een paar obscure stukken hout in mijn handen en die werkte niet voor mij. Orpheo is echter dol op zijn LP's en terecht. Heel andere sound en bespeelbaarheid en voor hem de bakermat van LP's.

Chris Winsemius heeft een LP die helemaal te gek is, maar voor mij te strak. Ongetwijfeld is die van mij weer te losbollig voor hem.

Kortom, het is lastig, zelfs met jouw uitgebreide omschrijving van wat je wil, een type of merk LP aan te raden. Proberen is nogmaals het devies. Je bent bij deze uitgenodigd om mijn R9 en R6 te komen horen. Wellicht vind je het niks, maar het is altijd moeilijk om in een winkel te horen wat deze jongens kunnen; op een Line6 amp op huiskamervolume of een Marshall in een geluidsdichte kabine van 2X2, bijvoorbeeld. Een LP komt pas tot leven met een goede Marshall op 10. ;) (Niet echt hoor, puur voor de cliché factor.)

Damn, LP's. Vreselijk moeilijk om de juiste te vinden, maar je geeft een goede omschrijving van wat je wil en ik vind dat in mijn R9. Nogmaals, je bent welkom.

Succes!

ik heb een paar van de les pauls bespeeld die jij noemt. die LP van robbert vind ik veel te schel en bijtend. jou LP is wat ik vind, een ultieme 'vintage lp tone'. Die van cmw ken ik niet :)

nog een opmerking over fender/anderson neckpockets. Ik scheef 't via mijn telefoon, na n dienst van bijna 12 uur. ik was niet helemaal helder, en doelde meer op exemplarische verschillen, specifieke gitaren, niet het merk an sich.

[geert1976]

Gezien je een hoop ervaring hebt met Les Paul modellen van verschillende merken, merk je echt veel verschil qua tone tussen een gelijmde hals of een geschroefde hals zoals de Warmoth.

Ik vraag dit omdat ik een 1973 Ibanez Goldtop kan kopen, helemaal identiek aan de Les Paul Goldtop, ook de kop en nog helemaal origineel.
Het is er zo een: http://www.wutzdog-guitars.de/inventory/inventory-details/article/1973-ibanez-2351-goldtop

Het enige waar ik aan twijfel is dat de Ibanez dus wel een geschroefde hals heeft. Ik heb wel eens gehoord dat dit veel invloed zou hebben op de tone en sustain.

Heeft er verder iemand ook ervaring met de oude Ibanez Les Paul, hoe verhoud dit zich met Tokai, Burny en de echte Gibson Les Paul, qua sound en bespeelbaarheid.

De Ibanez LP heeft een heel ander karakter dan een Gibby LP, ze klinken wat schriller en helderder.
Qua bouw verschilt de Ibby ook t.o.v. bij de oude Tokai's en Gibsons.

De top is niet massief, hij is als het ware een beetje chambered en de body is opgebouwd uit meerdere stukken mahonie.

Je moet een Ibanez LP niet kopen met de gedachte een Gibson kopie te kopen.
Onderhuids verschillen er nog wel een aantal dingen.
Kwalitatief zijn de Ibanez LP's prima hoor, niets mis mee, ook de Maxon humbuckers zijn prima.
Ibby's klinken mooi helder en de bespeelbaarheid is ook heel goed, mits goed afgesteld natuurlijk.
Enige punten van aandacht zijn de mechanieken, die willen naar veel dienstjaren nog wel eens speling vertonen, alsmede de plastic topkam, die moet je indien nog origineel vaak vervangen, omdat de snaren nog wel eens blijven knellen, waardoor ze bij pulling en bending snel willen ontstemmen:ok:

[Pepe]

Geert vat het goed samen. De Ibanez is een frame van gebogen houtjes, dat heeft niks te maken met de blokken mahonie van de post 77 Greco's, Tokai's en Gibson. Maar wel een bruikbaar geluid, de neckhumbuckers hebben een lekkere fifties jazbox sound.

[Rutger]

Het hangt van een paar dingen af. Ten eerste de afstelling van de versterker. Als je versterker perfect geEQ'ed staat voor een Strat dan zal een LP, met zijn veel ruimere laag en middengebied, al gauw modderig klinken. Maar stel een amp puik af voor een LP en een Strat klinkt iel en schel. Dat ijn ze natuurlijk ook, kunnen ze niet helpen, maar het gaat even om het idee :D
Ten tweede de gitaar zelf. Inkoppertje, het hout, de ene is de andere niet maar daar heb je niet zoveel aan als advies.
Ten derde: de pickups. Er is niet voor niets zo'n hype in de PAF-achtige pickups. En dan heb ik het niet over wat Gibson beweert over PAF-achtigen, maar elementen die ook daadwerkelijk helderheid koppelen aan een sterk harmonisch karakter en een grote dynamiek hebben. Er zijn vele pickupbouwers die steeds mooiere producten maken. Tot op zeker hoogte wordt het mierenneuken, maar grotendeels is het geen onzin. Dit soort elementen kunnen een gitaar compleet openbreken qua geluid.
Het maakt het dus echter niet makkelijker. Je moet de LP wat mij betreft voornamelijk op akoestische kwaliteiten beoordelen (nee, niet uitsluitend, maar wel hoofdzakelijk) en er daarna goede low output humbuckers inknallen.
Mijn eigen LP heb ik op die manier uitgezocht en geloof me, met de standaard Burstbuckers was dat ding alleen maar geschikt voor solowerk. Akkoorden klonken als bagger. Puike pups erin en het is een heerlijke elektrische gitaar geworden.


+1

Zelfde ervaring met Strats vs. LP's, om een LP toch open te breken luistert het heel nauw wat voor pickups je erin gooit. En daar hoef je echt niet op te bezuinigen. Een setje goede (écht goede) PAF's maakt al een hoop verschil.

Wat volgens mij toch het grote verschil is tussen nieuwe en oude LP's (die zover ik weet wel helderder/gebalanceerder waren) is het soort mahonie wat gebruikt werd/wordt. Het hout wat toe ngebruikt werd is helaas te duur geworden voor een productie gitaar. Je zou bijna overstappen op ash oid. Maar dat is vloeken in de Gibson kerk...

Blijft het natuurlijk een kwestie van smaak en vooral of je er zelf wel iets mee kunt. Ik kan zelf veel eenvoudiger iets leuks uit een Strat toveren dan zeg, een ES335. Toch kunnen anderen fantastische dingen halen uit een ES335 wat ik prachtig vind om naar te luisteren, maar zelf lukt het me niet. Soms moet je je daar ook gewoon bij neerleggen.
Je moet een gitaar je ook eigen maken, ontdekken wat je uit zo'n plank kunt krijgen, en dat is per gitaar weer verschillend. Daarom moet je een nieuwe model ook eigenlijk zeker een jaar in huis hebben en er regelmatig op spelen om het model je helemaal eigen te maken. Speel je al 10 jaar op een Strat dan snap ik dat het lastig is om over te stappen op iets als een LP, da's toch een heel ander beestje.

[E-J]

Ik heb laatst verhalen gehoord dat Gibson op de goedkopere lijn gitaren overgestapt is (?) op een ander type hout, wat volgens Gibson wel "dezelfde klank oplevert". Of dit allemaal waar is (het gerucht alsmede Gibson's verklaring)... geen idee.

Ik hoop binnenkort wat oude Japannertjes te testen om te kijken of dat verhaal van oud mahonie een beetje 'klopt'. Doet me denken aan de discussie rond dit videotje waarin een 1959 Les Paul met een 2002 Historic werd vergeleken. http://www.youtube.com/user/LarryDiMarzio?blend=2&ob=1#p/u/10/tgbgUMqUMns

[zoon van Piet]

http://www.youtube.com/user/LarryDiMarzio?blend=2&ob=1#p/u/10/tgbgUMqUMns

Zelfs over de kutspiekertjes van mn laptop klinkt die ene dus 25 keer vetter dan die andere.. :)
( hij is vast ook honderd keer duurder.. :( )

[Jorikjet]

Nu mijn vraag: hoe moet/hoort een goede Gibson LP te klinken? fleetwood mac, t-rex sound? vind ik behoorlijk lekker!

[2350]

Geert vat het goed samen. De Ibanez is een frame van gebogen houtjes, dat heeft niks te maken met de blokken mahonie van de post 77 Greco's, Tokai's en Gibson. Maar wel een bruikbaar geluid, de neckhumbuckers hebben een lekkere fifties jazbox sound.


De Ibanez LP heeft een heel ander karakter dan een Gibby LP, ze klinken wat schriller en helderder.
Qua bouw verschilt de Ibby ook t.o.v. bij de oude Tokai's en Gibsons.

De top is niet massief, hij is als het ware een beetje chambered en de body is opgebouwd uit meerdere stukken mahonie.

Je moet een Ibanez LP niet kopen met de gedachte een Gibson kopie te kopen.
Onderhuids verschillen er nog wel een aantal dingen.
Kwalitatief zijn de Ibanez LP's prima hoor, niets mis mee, ook de Maxon humbuckers zijn prima.
Ibby's klinken mooi helder en de bespeelbaarheid is ook heel goed, mits goed afgesteld natuurlijk.
Enige punten van aandacht zijn de mechanieken, die willen naar veel dienstjaren nog wel eens speling vertonen, alsmede de plastic topkam, die moet je indien nog origineel vaak vervangen, omdat de snaren nog wel eens blijven knellen, waardoor ze bij pulling en bending snel willen ontstemmen:ok:



Jullie hebben het over de instapmodellen. Niets mis mee, I love'em, maar zoek eens een Ibanez model 2650/2651 op. Da's top of the line en echt andere koek. Eén of twee delen mahonie met een massieve esdoorn top erop. Gewoon zoals het "hoort". Qua sound, feel en constructie zijn deze modellen WEL identiek aan jaren 70 Gibsons. In mijn ogen ideale (hard)rock machines.

P@ul

[groovieguitarguus]

Ha die Jutter...

Les Pauls zijn Gaaf!!!! Ook naast een stratje, luke of Silhouette...

Als je niet zo ver weg zou wonen zou een dagje gitaren uitwisselen me wel wat lijken ;-).
Ik heb een The Heritage Les Paul... Gave plank... Met SD'59 Pick Ups.
Ik vind het zeker geen moddervette gitaar.
Geld ook voor mijn Gibby Hertiage Elite... Zeldzamer en stuk duurder.
Heeft wel Tim Shaw Pick-Ups... mooi Mellow...
Succes met je zoektocht!!!
Vind het te gekke gitaren om naast mijn Stratachtigen en ES te gebruiken!!!

[macwilliams]

Als je een single cut gitaar met open geluid wilt hebben?








koop een telecaster.

[groovieguitarguus]

Oja... Onze Duitse Oosterbuur Gregor Hilden heeft een Truckload YouTube filmpjes met heel veel verschillende Les Pauls!
Kan je een beetje oriënteren hoe en wat.
Een Custom met een Ebben toets zou ook wat opener moeten klinken.
Een mooie met 2x P90 lijkt me ook te gek!!!

[jutter]

Gregor vind ik nogal eentonig; zijn geluid is nogal hetzelfde...vind ik! Als gitarist is hij best wel goed.

[EJPostema]

weet niet of het al genoemd is, maar een les paul deluxe?

Als je mazzel hebt vind je ze wel op MP. Deze heeft single humbuckers en klinkt daarom minder modderig.

There are some that love it, and some that hate it...

[HenkHenk]

weet niet of het al genoemd is, maar een les paul deluxe?

Als je mazzel hebt vind je ze wel op MP. Deze heeft single humbuckers en klinkt daarom minder modderig.

There are some that love it, and some that hate it...

Of als alternatief daarop, een Studio GEM?
De (aparte) kleuren moeten je liggen, maar het geluid en feel is overwegend goed!

http://i666.photobucket.com/albums/vv30/jayedwin556/DSCN2302.jpg

[nickofzo]

http://link.marktplaats.nl/415572311 hier misschien een aanvulling (voor het les paul geluid)

[Oranjeaap]

Koop een goeie R9

[geert1976]

http://link.marktplaats.nl/415572311 hier misschien een aanvulling (voor het les paul geluid)

Nock effe met dit soor advertenties, ik zit hier nu weer met een stramme hals, achter de computer:)

[macwilliams]

Dit is ook een optie.

http://i257.photobucket.com/albums/hh237/max1m1n0666/DSC04511.jpg

[ThaBluesBreaker]

Luister eens naar Robben Ford, die speelt vrijwel altijd op een Les Paul. Kristal helder solo geluid haalt ie er uit. Het snijdt er vaak echt lekker in en het klinkt helemaal niet modderig. In tegendeel.

[Ferraririk]

Dit is ook een optie.

http://i257.photobucket.com/albums/hh237/max1m1n0666/DSC04511.jpg

was dat niet je blackout LP?

Anyway, ziet er wel vet uit!

[Pepe]

Luister eens naar Robben Ford, die speelt vrijwel altijd op een Les Paul. Kristal helder solo geluid haalt ie er uit. Het snijdt er vaak echt lekker in en het klinkt helemaal niet modderig. In tegendeel.

Nou ken ik Ford al een jaar of 30 maar het is altijd leuk weer wat nieuws te leren!

[Oranjeaap]

Dit is ook een optie.


Wow dat is wel gaaf. Die pickup ring maakt het een beetje jammer vind ik maar het ziet er verder echt ruig uit.
Hoe heb je dit ding in die kleur gekregen? Met tru oil?

[TimoSomers]

Gewoon HEEL veel testen!

Ik ben toch wel Les paul fanaat, maar hou eigenlijk helemaal niet zo van HET typische Les Paul geluid.
Al mijn Les Pauls zijn geselecteerd vooral op bite, attack, felheid, strakheid, harmonische boventonen en dikkkkke sound.

Ik heb echt een hekel aan zo'n zompige bluesbak, en daar zijn er heel erg veel van!

Dus gewoon veel testen en op een gegeven moment vind je er een.

Overigens, ik blijf het gewoon zeggen: BFG :).

[Agent_Smith]

weet niet of het al genoemd is, maar een les paul deluxe?

Als je mazzel hebt vind je ze wel op MP. Deze heeft single humbuckers en klinkt daarom minder modderig.

There are some that love it, and some that hate it...

Huh?? 'Single humbuckers'....??
Een Deluxe heeft zogenaamde minihumbuckers. Deze hebben een uniek, eigen geluid. Helderder, beetje bijtender en minder modderig idd wat bij fullsize hb snel kan neigen.
Ik heb toevallig al vele jaren twee Deluxes ('72 en '73), maar ze zijn helaas tegenwoordig eigenlijk behoorlijk onbetaalbaar geworden.

[Oranjeaap]

Huh?? 'Single humbuckers'....??
Een Deluxe heeft zogenaamde minihumbuckers. Deze hebben een uniek, eigen geluid. Helderder, beetje bijtender en minder modderig idd wat bij fullsize hb snel kan neigen.
Ik heb toevallig al vele jaren twee Deluxes ('72 en '73), maar ze zijn helaas tegenwoordig eigenlijk behoorlijk onbetaalbaar geworden.

Valt wel mee. Ik zie ze wel eens op marktplaats met vraagprijzen van rond de 3000 tot zelfs 5000 euro.
Een deluxe van na 1970 is eigenlijk niets speciaals. Maar mensen denken oud = goud dus vragen ze absurde bedragen.

[Pepe]

Ze vragen het omdat ze het ervoor kunnen krijgen.
Of ze het waard zijn is heel wat anders. Die twee moet je niet door elkaar halen.

[Oranjeaap]

Ze vragen het omdat ze het ervoor kunnen krijgen.
Of ze het waard zijn is heel wat anders. Die twee moet je niet door elkaar halen.

Ok. Ik wist niet dat er mensen waren die dat er ook nog echt voor betalen.
Tja wat moet je er over zeggen

[macwilliams]

Wow dat is wel gaaf. Die pickup ring maakt het een beetje jammer vind ik maar het ziet er verder echt ruig uit.
Hoe heb je dit ding in die kleur gekregen? Met tru oil?

Dat is een worn Brown. En die ring die had ik nog liggen.

[Oranjeaap]

Dat is een worn Brown. En die ring die had ik nog liggen.

Geen veranderingen aan de lak gedaan? Hmm dan is ie een stuk mooier dan die ik laatst vasthield

[macwilliams]

Ik heb niks aan de gitaar veranderd dan alleen de elementen en de slagplaat er af.

[Agent_Smith]

Valt wel mee. Ik zie ze wel eens op marktplaats met vraagprijzen van rond de 3000 tot zelfs 5000 euro.
Een deluxe van na 1970 is eigenlijk niets speciaals. Maar mensen denken oud = goud dus vragen ze absurde bedragen.

99,999% van alle Deluxes zijn van na 1970.... Ze zijn sinds '68/'69 geïntroduceerd en toen nog met P90's. Dus eigenlijk is een Deluxe met mini's altijd van na '70...
Maar een Deluxe van vóór 1975 is wel degelijk andere koek dan daarna en imo wel speciaal. Maar da's persoonlijk en een heel andere discussie.
Hoe dan ook: als jij 3000 - 5000 euro geen probleem vindt, prima. Maar ik vind het best veel geld; da's alles wat ik wilde zeggen.
Ben blij dat ik ze al een jaar of 10 - 15 heb.

[Oranjeaap]

Hoe dan ook: als jij 3000 - 5000 euro geen probleem vindt, prima. Maar ik vind het best veel geld; da's alles wat ik wilde zeggen.
Ben blij dat ik ze al een jaar of 10 - 15 heb.

Ik bedoelde juist dat ik dat te veel geld vind. Die paar deluxes die ze voor 1970 maakten, hadden andere specificaties. Die worden gezien als beter dus zijn die veel waard. Een deluxe uit 69 kan inderdaad zeker wel 5000 euro opbrengen.
Maar toen Norlin de boel overnam en dingen ging veranderen, werden ze minder gewild.
Het blijven leuke gitaren, maar ze zijn niet super speciaal, en niet de prijs waard die mensen er voor vragen. Je kunt ook een 70's custom halen voor dat geld. Daar komt nog bij dat toch al de helft van de deluxes aangepast zijn voor humbuckers