The Who

[Van Dattum]

Ik zeg:
http://i62.photobucket.com/albums/h104/hertog01/the_who_logo_profile_card_business_card-p240057393177114137yq46_400.jpg

en

http://i62.photobucket.com/albums/h104/hertog01/untitled.jpg

The Who!!!
Wat spreekt jullie aan, wat maakt The Who geweldig? Hebben ze de genialiteitsfactor? Wie vindt Quadrophenia eigenlijk stiekum nog beter dan Tommy?

Het rauwe geweld van Won't get fooled again? De emotie van Behind Blue Eyes? Het akkoordengeweld van Pinball Wizzard?

Shoot!!:blast:

[budje]

The who... Verantwoordelijk voor de leukste bijna 3 minuten ooit (http://www.youtube.com/watch?v=4d6mj7PG9qA)in een muziekfilm

en verder vind ik ze meestal geweldig. Heb de poster van live at leeds ingelijst in de woonkamer hangen. :strat:

[.slash.]

zelf vind ik the Who echt awsome.

vooral de "karakters" in de band, ik bedoel keith moon was zo gek als een deur, prettig gestoord, maar ze haden we humor allemaal! ook 1 v.d beste drummers aller tijden!

we won't get fooled again
substitude
my generation

alle 3 zeer goede nummers

[driftkop]

Hoe goed ik ook mijn best doe, ik heb er nooit wat aangevonden. Klinkt mij veel te veel 'bedacht' in de oren.

[budje]

Hoe goed ik ook mijn best doe, ik heb er nooit wat aangevonden. Klinkt mij veel te veel 'bedacht' in de oren.

verwar je ze nou niet met the backstreet boys?
overkomt meer mensen

[ThomasL]

Hoe goed ik ook mijn best doe, ik heb er nooit wat aangevonden. Klinkt mij veel te veel 'bedacht' in de oren.

Ooohja, en da waren de beatles nie...

The Who was één brok energie, frustratie en agressie. Alles wat er in hun instrumentarium zat werd eruit gehaald (buiten dat het aan gort werd geslagen), wat in die tijd trouwens nog nooit gedaan was. Zelfs Jimi was fan van Townshend... Grote fan hier, hoewel ze ook hun ups en downs hebben gehad... Net als Jimi trouwens, en de beatles, en de stones...

[driftkop]

Nee hoor, ik vergis me niet. Het is gewoon mijn muziek niet. :ok:

[E-J]

Groot fan hier. Ik vond ze een tijd lang totaal niets, Tommy een verschrikkelijk album... maar sinds dat ik meer naar ze ben luisteren is het mijn favo band en 'Lifehouse' mijn favo album (ook al is het nooit als een Who album uitgebracht), wát een nummers staat daarop. Ik vind ze vandaag de dag erg ondergewaardeerd... het is zo'n band die je moet leren kennen. Veel mensen zien ze als 'dat bandje dat gitaren kapot sloeg'. Ze zijn zoveel meer dan dat. Geweldige teksten, composities, Daltrey de prototype rockzanger met onbloot torso en lange blonde krullen, een akkoorden/riffmachine op gitaar... en wie had in het midden van de jaren '60 gehoord van een basgitaar of drumstel als leadinstrument?

Daarnaast ook pioniers in veel opzichten... feedback, Marshall versterkers, 4x12 cabinetten, synthesizers in rockmuziek, veel innovaties op PA gebied, eerste band met lasers bij shows etc etc...

[beruk]

Ik heb me jaren zo geërgerd aan het in elkaar rossen van hun instrumenten dat ik niet eens geïnteresseerd was in hun muziek....:chicken:
Dit is een meesterlijke plaat:
http://ecx.images-amazon.com/images/I/61LSQUoY8zL._SL500_AA280_.jpg

[mikeyaxeman]

The Who geweldige band!
Leuk filmpje:

http://www.youtube.com/watch?v=MVa4q-YVjD8&feature=related

Gunpowder in je kit wie verzint het, dat kan alleen maar Moon the Loon
zijn! :seriousf:
Hier krijg ik ook nog steeds kippenvel van, een van de hoogtepunten van de Woodstock film:

http://www.youtube.com/watch?v=m7AHblQ3_oM&feature=related

[wireman]

The Who.. geweldige band.. Die blik van Townshend in zn jonge jaren.. man o man.. Een van de betere protestbands zou ik bijna zeggen.. Townshend.. Zowieso een man die met veel meesters heeft gewerkt.. (deep end project uit '86 met Dave Gilmour.. masterlijk!!)
En ja.. Keith Moon.. de octopus.. Nog steeds een van de meest coole drummers die ik ooit heb gezien.. Er zit trouwens nog steeds een stuk van Townshend zn gitaar in het plafond van de Royall Albert Hall.. (geinig verhaal) heeft men nooit verwijderd om nostalgische redenen.
The Who.. gotta love em!!

[Pete Townshend]

Mijn favoriete band aller tijden. Sinds ik in 1990 "My Generation" hoorde ben ik helemaal verknocht aan deze band. Ik heb mezelf gitaar leren spelen aan de hand van de nummers van Townshend. Trots dat ik was toen ik het intro van "Pinball Wizard" helemaal ontfutseld had (dat was nog pré gitaartabs.com en zo).

"Quadrophenia" is het beste dat deze band ooit op plaat heeft gezet. Townshend is een genie - op de gitaar, maar ook als songwriter. Luister ook eens naar zijn akoestische werk: Drowned (http://www.youtube.com/watch?v=cpjwE1_IJUw) bijvoorbeeld. John Entwistle en Keith Moon - wat eeuwig zonde dat ze overleden zijn. Naast de muziek is alle onzin die ze backstage en op tournee uithaalden natuurlijk geweldig leesvoer. Keith Moon zorgde voor veel vertier.

In de loop der jaren ben ik een aantal keren naar The Who geweest (toen nog met John Entwistle), heb Roger Daltrey en live-Who-gitarist Simon "broer van" Townshend ontmoet en wat andere mensen in de wereld van The Who en ben moderator van een groot Engels Who forum. Ook heb ik een Who weblog (http://www.whonederland.web-log.nl), waar het laatste Who-nieuws op te lezen valt. Afgelopen donderdag hebben ze opgetreden in Londen, met Jeff Beck als gast. Townshend en Beck samen solerend op "Join Together"...

Och, ik zou uren en uren over The Who kunnen door kletsen

[puntdroad]

Hehe, lachen zeg. Het blijkt dat ik jouw site bijna dagelijks bekijk of er wat nieuws is.
Ik kan me herinneren het al eerder hier met jou over the Who gehad te hebben.

Ik weet nog dat ik als klein ventje opnamen zag the Who op Monterey pop. Ik was 8 of zo. (30 jaar geleden)
Ik wist gelijk, ik wil een sunburst strat. (die sloeg hij aan puin).

Ik weet dat Quadrophenia het beste werk is, maar ik vind eerlijk gezegd de nummers van Tommy toch beter. Kan niet precies uitleggen waarom. Misschien toch ook door de film waarvan ik de muziek fenomenaal vind. Erg mooie versies (mooiere imo dan de originele lp) van acid queen, sensation, i'm free etc. De film muziek werd toch ook later opgenomen.

http://www.youtube.com/watch?v=rb167cc4ZeU


Vetste van the Who vind ik eigenlijk toch de drums. (ook al ben ik gitarist hehe)
Wat is Keith Moon om te genieten. Dat is zo'n drummer dat als iets niet lukt, hij het daarna drie keer achter elkaar doet alleen om te laten zien dat hij het toch kan!


En uiteindelijk, na jaren, kocht ik een sunburst strat die ik nog als main gitaar gebruik.

Hulde aan the Who!

[Orpheo]

the who is zo'n band die ik gewoon niet leuk vind. Ik weet niet waarom, maar het is gewoon mijn muziek niet. kom er gewoon niet doorheen.

[budje]

later als je groot bent ;)

[E-J]

Je moet de achtergrond/denkbeelden van Townshend een beetje kennen, dan gaan alle teksten/nummers plotseling 'leven' vind ik. Ik heb ze jaren verschrikkelijk gevonden, maar toen ik eens een korte biografie las... ook toen ik later de biografie van Richard Barnes las en daarna 'Tea & Theatre' van het 2006 album Endless Wire opzette snapte ik plotseling alles wat in de tekst stond :) erg knap nummer waarin Townshend een terugblik doet op de band.

Wat ik ook knap aan ze vind is dat er eigenlijk geen gelijke zijn van Townshend, Entwistle en Moon, ze spelen ieder behoorlijk anders dan de standaard gitarist, bassist en drummer. Moon legde eigenlijk zelden een solide beat, hij speelde daarentegen op vaak briljante wijze met zijn bandmaten, de ene keer volgde hij bijvoorbeeld Entwistle, bij gitaarsolo's Townshend en bij andere stukken weer Daltrey. De techniek van Entwistle die hij in de jaren '90 en '00 liet zien kan volgens mij geen enkele bassist nadoen... wat een geweldenaar. En Townshend lijkt zo'n simpele gitarist maar nu ik een Who coverbandje aan het opstarten ben en voor het eerst zijn partijen grondig bekijk moet ik toch wel bekennen dat zijn manier van spelen nadoen toch niet makkelijk is...

[budje]

klopt :-) townshends rechterhand is aardig agressief en zijn gebruik van accoorden wijkt vaak aardig af van de standaard

[Harald]

The who... Verantwoordelijk voor de leukste bijna 3 minuten ooit (http://www.youtube.com/watch?v=4d6mj7PG9qA)in een muziekfilm :strat:

idd. zo'n band waar je niemand kunt vervangen zonder dat de band anders gaat klinken en werken. Townsend lijkt me idd. behoorlijk lastig te kopieren. Die solo zo rond 2:25 zou ik niet letterlijk willen moetn naspelen. Technisch zo brak dat het eigenlijk niet kopieerbaar is. Sowieso niet echt een leadgitarist. Slag daarentegen :crazyhappy: En zijn teksten zijn vaak geweldig, ook het wat minder zware oudere werk...

'substitute you for my mom, at least I get my washing done' of deze
http://www.youtube.com/watch?v=h4_eSW6D6sc en dan gezongen door het prototype macho rockzanger :D

Eén van mijn favorieten, met zo te zien een gastoptreden van Gerard Joling op gitaar :???::hippie:http://www.youtube.com/watch?v=JWpz2OYf1QU&feature=related

Wel een band die zonder de uitvinding van ducttape het niet zolang volgehouden had :D

[E-J]

idd. zo'n band waar je niemand kunt vervangen zonder dat de band anders gaat klinken en werken. Townsend lijkt me idd. behoorlijk lastig te kopieren. Die solo zo rond 2:25 zou ik niet letterlijk willen moetn naspelen. Technisch zo brak dat het eigenlijk niet kopieerbaar is. Sowieso niet echt een leadgitarist. Slag daarentegen :crazyhappy:

Zijn blik rond 1:08 zegt genoeg denk ik... hij lijkt me al aardig wat glaasjes brandy op te hebben... :)

Dit is één van mijn favorieten, weliswaar zonder Moon en ze zijn hier 55+ maar wat een kracht en energie komt er nog van het podium af.. en die baspartij!! (die lick op 1:00 alleen al!). Sowieso is de DVD waar het af komt een hele dikke aanrader.

http://www.youtube.com/watch?v=7dlN55SoF4Q

[E-J]

Het gitaarslaan heeft ze in de beginperiode wel de nodige publiciteit gegeven en ze sloegen meestal enkel gitaren/instrumenten kapot als ze daar een slaatje uit konden slaan. Maarja als op een bepaalde avond een optreden niet lekker ging... volgens Townshend zelf sloeg hij in de periode 1965-1968 ongeveer 90 verschillende gitaren kapot. Tom Wright, de tourmanager destijds zei over het repareren van deze:

"Sometimes you'd have to sweep the guitar into a bag and get it all glued back together again and be playing it the next night. Pete would glue it back together in his room. He had this great glue. It was English and like powdered milk. He'd mix it up with water and glue the parts together and put thick rubber rings around it to hold it in place. It was real quick-drying and hard as a motherfucker. (...) Fenders seemed best, like if you had the neck you could always repair it. It was either broken or not, there might be big gashes out of it, but that just made it more fun. But one neck would fit on another. Rickenbackers often only lasted once and seemed a lot weaker. Sometimes Pete would start smashing a Rickenbacker and it would go off like a light bulb into a thousand pieces."

:)

[Pete Townshend]

the who is zo'n band die ik gewoon niet leuk vind. Ik weet niet waarom, maar het is gewoon mijn muziek niet. kom er gewoon niet doorheen.

Terwijl de band toch heel veel verschillende muziekstijlen in hun muziek heeft verwerkt. Ouwe R&B (in de beginperiode), blues, powerpop (in de jaren '60), hardrock, prog-rock ("Quadrophenia"), country ("Squeeze Box"), sommige jams in de jaren '70 neigden naar metal.. en daar binnen heb je ook nog een variatie.



toen ik later de biografie van Richard Barnes las en daarna 'Tea & Theatre' van het 2006 album Endless Wire opzette snapte ik plotseling alles wat in de tekst stond :) erg knap nummer waarin Townshend een terugblik doet op de band.

Alleen gaat "Tea & Theatre" over de drie hoofdpersonen in de rockopera "The Boy Who Heard Music", waar veel tracks van "Endless Wire" vandaan komen. Die drie hoofdpersonen vormden in die opera de band The Glass Household. Daar gaat "Tea & Theatre" over.


klopt :-) townshends rechterhand is aardig agressief en zijn gebruik van accoorden wijkt vaak aardig af van de standaard

Ja, door die aparte akkoordengrepen krijg je het typische Townshend-geluid.

[Hansie]

Nog steeds helemaal geweldig!

Pete Townshend is nog altijd een van de meest ondergewaardeerde gitaristen op deze aardkloot. Geweldige akkoorden, en ritmisch nog veel beter! "Pinball wizard" was mijn reden om gitaar te gaan spelen.

[Orgasmocaster]

Ik ben een grote fan, als tienertje was het een grote obsessie voor me om alle zeldzame en eerste prints van alles wat ze op vinyl hadden te verzamelen.

The Who heeft de basis gelegd voor alle hard rock en metal bands, een soort van blue print zeg maar...
en ze zijn net als de Beatles tijdloos.. (in tegenstelling tot bijv de rolling stones)

Quadrophenia is al ruim 25 jaar een van mijn favoriete platen, en ik ben er nog steeds niet flauw van!! Ik heb de reunie tour in 89 in de Royal Albert Hall in London gezien, een van de beste ervaringen evah!

[E-J]

Alleen gaat "Tea & Theatre" over de drie hoofdpersonen in de rockopera "The Boy Who Heard Music", waar veel tracks van "Endless Wire" vandaan komen. Die drie hoofdpersonen vormden in die opera de band The Glass Household. Daar gaat "Tea & Theatre" over.

Ik weet het nog niet hoor, ik dacht me te kunnen herinneren dat Townshend eens mondjesmaat heeft toegegeven dat de opera over The Who gaat. Maar je kunt gelijk hebben, al heeft de tekst wat aparts... zo is Roger gek op een goed bakkie thee ("would you have some tea.."), net alsof het nummer gericht is aan Daltrey. Tijdens de 2006 tour eindigden ze ook steevast met het nummer, daardoor lijkt het net een soort ode aan de band... enfin!

[Pete Townshend]

Ik weet het nog niet hoor, ik dacht me te kunnen herinneren dat Townshend eens mondjesmaat heeft toegegeven dat de opera over The Who gaat. Maar je kunt gelijk hebben, al heeft de tekst wat aparts... zo is Roger gek op een goed bakkie thee ("would you have some tea.."), net alsof het nummer gericht is aan Daltrey. Tijdens de 2006 tour eindigden ze ook steevast met het nummer, daardoor lijkt het net een soort ode aan de band... enfin!

Hij is er inderdaad erg mistig over. Het kopje thee dat Roger altijd op het podium dronk was een of andere schimmelthee, bedoeld om zijn stem in vorm te houden. Ik vond het wel een mooie afsluiter voor die concerten.