Puur natuur Relic! [Archief]

Michael AE

31 december 2010, 00:58

Las een dergelijk topic op TGP en het leek me wel leuk om hier ook wat horrorverhalen te lezen.

Hebben jullie wel eens (ernstige) schade aan je gitaar gehad?

Hoeveel deuken heb je in je gitaar en stoor je je er aan?

Mijn gitaren hebben allemaal wel een deukje of wat schade ergens, maar ik stoor me er persoonlijk niet aan. Ik vind het wel wat hebben en het geeft een gitaar karakter. Mijn deukjes zijn ook bijna allemaal het gevolg van optredens, want thuis ben ik zo voorzichtig mogelijk.

Toch ben ik vreemd genoeg wel altijd zuur na het eerste deukje in een nieuwe gitaar. Na een tijdje wen ik er meestal wel aan.

Mijn SG heeft helaas wel schade op de hals opgelopen. Tijdens het spelen merk ik er weinig van, maar het is een behoorlijk groot gat in de lak. Erg jammer en het enige wat ik ooit nog wel eens wil laten repareren. Echte horrorverhalen heb ik nog niet meegemaakt gelukkig. (Even afkloppen)

Wat zijn jullie verhalen?

TimoSomers

31 december 2010, 01:02

vulvasonic

31 december 2010, 01:08

TimoSomers

31 december 2010, 01:12

Michael AE

31 december 2010, 01:14

Mijn pa heeft eens een originele witte fender strat uit 63 gefreesd, met zoutzuur overgoten, gescaloped, humbuckers ingedaan, floyd opgezet, uitgezaagd, ingekleurd tot er een gigantisch gat in de body zat en de rest weet ik niet (weggeflikkerd?)

Poeh, als hij dat geweten had!

Heel veel mensen zullen dit verhaal lezen en je vader het liefst willen wurgen, maar tegenwoordig modificeert men zijn strat bij het leven en denkt men er ook niet aan wat er in de toekomst met deze gitaren gaat gebeuren. Okay, er worden tegenwoordig veel meer strats gemaakt, maar je weet het nooit.

Dit soort dingen gebeurden en ook in een tijd dat alternatieven te duur waren of helemaal niet verkrijgbaar. Als je dan een strat hebt en je kan er niks mee, dan modificeer je hem. Heb ik persoonlijk geen problemen mee, maar verzamelaars zullen daar heel anders over denken.

Wel zonde dat hij die gitaar niet meer heeft, zeg! Cool verhaal.

Michael AE

31 december 2010, 01:17

De meeste van mijn gitaren hebben wel wat lakbeschadigingen en deukjes, maar als ik me om dat soort dingen druk moest maken had ik me 20 jaar geleden al een keer opgeknoopt. Eén keer heb ik de hals van mijn Tele moeten laten vervangen, na een val uit het rek. Dat deed vooral zeer aan de portemonnee, maar verder...

Ik zou overigens wel helemaal uit m'n plaat gaan als 1 van mijn Gibsons zou sneuvelen.

Horrorverhalen ken ik vooral van anderen.

Ja, ik ook. Geen echte horrorverhalen hier gelukkig.

Mijn Gibsons ben ik ook zo zuinig mogelijk op, maar ik gebruik ze zelf regelmatig live en wil ze ook nog wel eens uitlenen en dan is een krasje zo gemaakt en een ongeluk zo gebeurd. Het blijven voor mij gebruiksvoorwerpen, maar ik ben vreemd genoeg wel voorzichtiger met mijn Gibsons dan met mijn Fenders.

beruk

31 december 2010, 01:18

Hebben jullie wel eens (ernstige) schade aan je gitaar gehad?

Hoeveel deuken heb je in je gitaar en stoor je je er aan?

Wat zijn jullie verhalen?

Mijn akoestische gitaar eens om geflikkerd: mahonie hls dus: krak
Heeft nogal wat deuken in de hals, dat stoort nogal.
Heeft ook een dag in een kelder met waterschade gestaan (in de kist) viel gelukkig mee...

Strat omgeflikkerd: klaar voor een neck set job. Bleken ook haarscheuren in de lak van de body te zitten.

Valt nogal mee dus.

Michael AE

31 december 2010, 01:19

Ikzelf heb verder alleen veel bucklewear op de achterkant van m'n LP's.
M'n BFG is ooit gedonderd en heeft een headcrack (meer headscheur) maar die is gelijmd en merk je niks meer van (Hoewel ik altijd denk dat hij slechter klink, maar dat is psycisch :D).

Ja, bucklerash. Heb ik op al mijn LP's ook en dat hou je bijna niet tegen.

Ik had wel ooit een Gibson LP Custom Black Beauty met P90 en Alnico en die had echt helemaal nergens een plekje. Had hem ook voor de verkoop gekocht. De koper kon zijn ogen niet geloven. Ding zag er echt als nieuw uit.

vulvasonic

31 december 2010, 01:26

Ik vind deuken en putjes in de hals (niet op de toets) zelfs wel prettig. Ze geven een persoonlijk tintje aan de gitaar en je kunt er zo prettig met je duim in friemelen. En het worden vanzelf referentiepunten op de hals, dus het komt de oriëntatie alleen maar ten goede. :)

Luke-wannabe

31 december 2010, 01:29

Ik liet m'n Tele pas gewoon zo vallen :D
Had hem om en de band schoot los. Zó op de grond. BOEM. Nou maakt het bij mijn Tele niet uit, het is een relic :D

Pepe

31 december 2010, 01:34

richwoodplayer

31 december 2010, 01:35

mijn gibson heeft ook allemaal van die dunne lijntjes op de achterkant, van dat hij tegen je riem aan heeft gehangen ofzo, doe je niks aan.
maar je ziet het ook niet als je speelt!

maar ben er wel zo zuinig mogelijk op. speel er eigenlijk alleen thuis op.

Michael AE

31 december 2010, 01:43

Mijn enige horror in al die jaren was een Casino die ik, amper een week oud, zelf omverliep uit zijn standaard. Nek gebroken. Laten lijmen maar de liefde had ook een deuk opgelopen en voor peanuts verkocht. De gitaar kwam als een boomerang weer terug, de nieuwe eigenaar melde dat de nek weer los was gegaan, rapport van luthier erbij. We hebben de kosten gedeeld, dat leek me redelijk maar van het geld dat ik op de nieuwprijs toelegde, mijn reparatiekosten en die gedeelde van hem had ik makkelijk NOG een Casino kunnen kopen.
Ach ja, van die dingen.

Sowieso ben ik een zakenman van niks wat gitaarverkoop betreft maar dat is een ander verhaal.

Ik ben zeker geen zeikerd over butsen maar een nieuwe gitaar, ja, die eerste is een beetje kut altijd.
RebelRelic (de naam alleen al) keek enorm raar op toen ik zei dat ik geen relic wilde op mijn Cabronita. Uiteindelijk zijn we het eens geworden bij NOS met hier en daar een miniem dingetje. Ik denk dat butsen en cracks vooral dommage is als je het zelf doet, door iemand anders is het meer collatoral damage gek genoeg.

Haha, ik ben ook geen zakenman met gitaren. Op 1 of andere manier tref ik altijd verkopers die de hoofdprijs willen en kopers die voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten.

Gewone relics is een ander verhaal inderdaad. Ik hou er persoonlijk niet zo van, maar ik vind ze over het algemeen bij Fender vaak beter klinken en spelen. Bovendien is het wel lekker om een relic te hebben bij het schrijven van songs en opnames. Ik ben namelijk nogal van het "gitaartje effe snel aan de kant zonder standaard en editten geblazen!".

Michael AE

31 december 2010, 01:46

Mijn akoestische gitaar eens om geflikkerd: mahonie hls dus: krak
Heeft nogal wat deuken in de hals, dat stoort nogal.
Heeft ook een dag in een kelder met waterschade gestaan (in de kist) viel gelukkig mee...

Strat omgeflikkerd: klaar voor een neck set job. Bleken ook haarscheuren in de lak van de body te zitten.

Valt nogal mee dus.

Ah, akoestisch. Pfff, praat me er niet van. Die dingen zijn ZO kwetsbaar.

Gelukkig niet echt horrorverhalen meegemaakt met mijn akoesten, maar ik had wel ooit een campinggitaartje met nylon snaren van 100 gulden die van de muur viel en waar gelijk het achterblad vanaf schoot. Wel jammer, want ik heb er nu geen meer en zou best eens afentoe die sound willen hebben.

Hmmm, leuk, zelfs in dit topic krijg ik nog last van GAS. :seriousf:

Pepe

31 december 2010, 02:00

Oh, een mooi horror verhaal schiet me te binnen, niet van mij maar van mijn broer. Die is een ENORME zeikerd, die voetbalde wekenlang met het plastic nog om de nieuwe bal dus dan weet je het wel.
Hij is ook driftig bovendien. Tijdens een ruzie met vriendin pakte hij zijn Ovation Adamas en hakte ermee tegen de muur. Het bovenblad plopte er zo uit. Dat maakte hem nog razender en gooide de gitaar van zich af, tegen een andere Ovation die daar weer een leuke jaap aan overhield.

Had ik al gezegd dat ie zo zuinig was op dingen?

Hendriks

31 december 2010, 08:48

Beschadigingen en speelsporen komen vanzelf doe je niets aan , maar ik ben best wel voorzichtig als met mijn spul.
Bewust relicen ben ik niet weg van.
Bij een gitaar van pak hem beet 25 jaar oud zonder speelsporen heb ik altijd wel mijn twijfels :waarom is hij nog zo netjes ? Is hij zo slecht dat er niet op gespeelt is.
Mijn AVRI uit 1989 heeft normale wear , vind ik eigenlijk wel sexy.

macwilliams

31 december 2010, 08:56

Meestal zet ik ze in de hens. Dag brengt meestal genoeg schade toe.

Rick trodat

31 december 2010, 10:16

Mijn kat liep laatst mijn strat omver ( Hij dacht dat hij in de hals kon klimmen). Eerst viel mijn gitaar en toen mijn loodzware cd rek erbovenop. Flinke deuk en lakbeschadiging.

Heel voorzichtig mijn gitaar opgeraapt, maar de gitaar was niet eens ontstemt!
Dat is nog eens een topgitaar.

Een gibson valt meestal in 3 stukken.

macwilliams

31 december 2010, 10:19

Des te meer redenen om katten te weren.

Rinze

31 december 2010, 10:27

Alleen mijn oude Fender Lead I is nogal beschadigd. Die heb ik ook al 27 jaar en veel mee opgetreden, dus niet zo gek. Hij is een keer op de kop gevallen, hals even recht slaan en stemmen was niet eens nodig. Ben ook een keer op een donker podium met veel drank op op de hals gaan staan terwijl ie in de koffer lag. Niks aan te zien. De body is helemaal verkleurd (slechte lak bij F in die tijd), da's niet erg maar vervelend is wel dat de hals dermate versleten is dat ie raar aanvoelt. Nieuwe frets zullen wel iets helpen maar de hals voelt ook raar. De toets is aan de zijkanten voor een groot deel weggesleten.

O ja: zo'n ouwe gitaar waar van alles mee gebeurd is, dat ziet er dus totaal anders uit dan een relic job :eek:

Voor de rest zien mijn gitaren er netjes uit, de afgelopen 15 jaar weinig opgetreden en ik ben er redelijk zuinig op. Merk nu wel na een paar optredens al dat er meer krassen in de lak komen.

tidalwave_sideburns

31 december 2010, 11:07

Ik had mijn gitaar in de oefenruimte laten staan, waarna het flink heeft geregend en er een flinke hoeveelheid water in onze oefenruimte is gekomen. Schimmel en roest, niet fijn. M'n elementen zijn helemaal groen uitgeslagen. Ze doen het nog wel, maar het is echt jammer.

barno

31 december 2010, 11:10

Ik ben nogal "sletig" met gitaren. voor mij zijn het gewoon gebruiksvoorwerpen. de meeste zijn tamelijk tot zwaar beschadigd qua lak. Fenders zijn oer, dat gaat gewoon nooit stuk. en gek genoeg heb ik ook een ES 135 die de reputatie van gibson (oeps gevallen: neckcrack for sure) niet waarmaakt: ding viel al talloze keren maar is nog pico bello.

twee contrabasverhalen van vrienden:

eentje had zijn cbas met vol bovenblad onder het podium gestashed (niet slim, maar soit). de gitarist van het voorprogramma trapte los door het bovenblad omdat hij in de donkerte dacht dat het trapje was ...

onze bassist reed ooit met zijn auto over de hals van zijn contrabas nadat ie dacht dat hij ze al had ingepakt terwijl ze nog gewoon naast de auto lag...

johanb

31 december 2010, 11:25

Als je de relic zelf doet vind ik het niet zo erg.Maar bv ik heb een seagull 12 snaar gehad met ceder bovenblad zonder lak .Een ander trekt hem lomp voorover inplaats van omhoog uit de standaard.Twee diepe kuilen van de standaard in het bovenblad.geen relic maar gewoon erg lelijk.

Flipkoos

31 december 2010, 11:26

Dit topic kan echt niet zonder foto's!!!!!!!

geert1976

31 december 2010, 11:35

oh ja, bloopers met gitaren, daar heb ik ook helaas ervaringen mee.

Mijn Triumph Westerngitaar bijvoorbeeld; die had ik al drie keer gelijmd (hals, hiel, bodydelen), zag er niet meer uit, maar dat ding speelde zo lekker, enfin, op een ochtend kreeg mijn kat het op de heupen en stootte de gitaar omver.
De gitaar viel gelijk weer in twee stukken en de headstock brak voor een tweede keer af, einde oefening dus, jammer die gitaar was 20 jaar in mijn bezit.
Deed mij erg veel pijn en ik kan nergens meer een dergelijke gitaar vinden (wie er eentje heeft meld je aub, ben nog steeds zoekende naar een vervangend exemplaar)

Ik heb een Gibson LP die 2 dagen lang in een ondergelopen kelder heeft gelegen, gevolg, lak is krakkelee feest en elke week brokkelt er wel weer een stukje extra af.

Oude Fender uit 1979 die ik vroeger gebruikte, viel ook altijd in de prijzen.
Ik wilde vroeger nog wel eens rare toeren uithalen met een optreden, echter het gebeurde wel eens dat de gitaarband losschoot en de Fender weer eens op de grond klapte, gevolg lakschades, deuken etc., oh ja, de lak van dat ding kon niet goed tegen bier:soinnocent:

Heb ooit ook wel eens een Memphis LP gehad, had hem 's-middags gekocht, perfect ding, eenmaal in de oefenruimte, zet ik hem netjes in de standaard, wel ingeplugd in de amp...., blijft ik met mijn voet achter de kabel hangen, ding flikkert voorover uit zijn standaard, headcrack....

zoonchild

31 december 2010, 11:54

Tijdens een repetitie met een hardrock bandje in de jaren 80 hadden wij de gewoonte om bij bepaalde nummers onze gitaren over onze schouders te gooien. (a la Cinderella en consorten) Ging goed totdat een van de schroeven van de straplocks eruit vloog. Gevolg: crack van punt van headstock tot aan locking nut. Heb dat daarna NOOIT meer gedaan. ;-)

zoon van Piet

31 december 2010, 12:11

Oorspronkelijk geplaatst door TimoSomers
Mijn pa heeft eens een originele witte fender strat uit 63 gefreesd, met zoutzuur overgoten, gescaloped, humbuckers ingedaan, floyd opgezet, uitgezaagd, ingekleurd tot er een gigantisch gat in de body zat en de rest weet ik niet (weggeflikkerd?)

Poeh, als hij dat geweten had!

Heel veel mensen zullen dit verhaal lezen en je vader het liefst willen wurgen, maar tegenwoordig modificeert men zijn strat bij het leven en denkt men er ook niet aan wat er in de toekomst met deze gitaren gaat gebeuren.

Wel zonde dat hij die gitaar niet meer heeft, zeg! Cool verhaal.

Ach.. ik heb destijds ook de beitel in een L-serie gitaar gezet, om er DiMarzio's in te kunnen flikkeren. Dat was toen gewoon de trend, en ik deed lekker mee.. later nog eens onderhanden genomen om er P90's in te pleuren. Nooit spijt gehad, heb het ding nog steeds..
en om mij daarvoor op te hangen? ;)

Puur natuur relics heb ik genoeg..gibson j45 met 5x kopbreuk, craquelé all over en tot vaalbruin vergane sunburst.. Lserie jaguar met gespschade tot op het hout.. Guild 12snaar waar de cowboyakkoorden in uitgesleten zijn van 1000-en uren speelplezier.. verder een hoop gitaren met halsbreuken, verfbarsten, verwrongen tuners, ingesleten frets en zo..
vreemd genoeg ziet mn strat+ na 15 jaar intensief gebruik er nog steeds uit als nieuw. Pantserlak?

zoon van Piet

31 december 2010, 12:30

Dit topic kan echt niet zonder foto's!!!!!!!

helemaal mee eens!

dus een plaatje van mn zelfverhoerde L-serie Mustang, ik zie nu dat ik vergat het kotsum-made slagplaatje en driestandenschakelaar te vermelden, evenals de stuk of vijf verschillende laklagen ( waaronder zilver! )..
Hang mij maar op!
http://img3.imageshack.us/img3/7379/img0032cqa.jpg

lollol

31 december 2010, 12:39

Ik heb nooit echt iets heel ergs gehad (Heb in 2,5 jaar dan ook alleen maar 2 strats gehad:ok:)
Maar ik heb mijn pacifica wel een paar keer laten vallen (ergste schade was last van mijn teen:makeup:)
En 1 keer viel hij van mijn standaard zo met de kop tegen de tv aan. (beeldbuis) Toen zat er alleen een krasje op mijn tv:dontgeti:

RockinRein

31 december 2010, 13:23

Niet heel veel bijzonders, beetje de standaart dingen van een 10 (gokje) oude gitaar. 6 jaar geleden 2e hands gekocht, en ben er zelf ook niet altijd voorzichtig mee :soinnocent:

Paar deukjes en krassen, en de gebruikjelijke plectrum krassen (geen slagplaat) en rond mn volume knop ook wel wat krassen. helaas ook een paar putjes in mn hals, maar voor zn leeftijd valt het nog mee! En kwam er laatst ook achter dat hij fretwear begint te krijgen... maar hij speelt er niet minder om!

mrweird

31 december 2010, 14:51

Hij is een keer op de kop gevallen, hals even recht slaan en stemmen was niet eens nodig.

Dat heb ik ook al 's gehad toen de band los schoot van m'n ouwe ibanez jaren geleden. Whammmes op de betonnen vloer en op mijn tenen. Toen zat de hals scheef in de neckpocket, zo scheef dat de hoge E vanaf de 14 fret naast de hals zat... Knietje tegen de gitaar, fikse ruk aan de hals en verder spelen maar.. (ik moest wel even stemmen daarna..)

wietse

31 december 2010, 15:19

afgelopen zomer nog, stond op een rommelmarkt te verkopen was nog aan het uitladen, alle gitaren netjes rechtop tegen m'n karretje gezet vordat ik ze uit de gigbag haalde.
was er 1 omgevallen maar omdat de markt op een grasveld was niks gemorken tot ik achteruit stap en opeens gekraak onder mijn voet hoor, daar stond ik dus met m'n 140+ kilo boven op de hals van een oude melody, kop er finaal af, hals in de lengte gescheurd, einde oefening, ik kan veel repareren maar dit was te gortig.
die melody rustte trouwens een vloek op, ook al een keer mee op de plaat gegaan op een stuk ijs toen ik hem uitlaadde voor een rommelmarkt, groot stuk lak achterop er af gesprongen.

ook een keer gehad dat ik lekker op de bank lag te pitten en er opeens iets langs m'n hoofd suisde, daar kwam dus een gitaar naar beneden, de muurhaak was losgekomen, sindsdien alleen merk pluggen geen goedkope shitdingen meer voor mij.
scheelde trouwens niet veel of ik had ook een zeer hoofd gehad, gitaar mankeerde eigenlijk niks (ESP strat) alleen een deukje.

ieme

31 december 2010, 15:58

Halsbreuk van mijn Gibson lp custom in zeer smaakvol wit sneuvelde live toen ik hem na whole lotta rosie iets te enthousiast om m'n pedalboard gegooid had...

allochthomas

31 december 2010, 16:01

De flinterdunne lak van mijn hw1 strat begint al aardig wat slijtage plekken te vertonen. Verder zitten er ook de nodige butsen in. Ik ben niet erg zuinig op mijn strat(ik ga er natuurlijk niet mee lopen gooien) want ik vind dat een strat er afgeracht uit moet zijn:blast:

ieme

31 december 2010, 16:06

Ik koop dan ook nooit nieuwe gitaren, daar moet ik voorzichtig mee zijn enz enz... En ik vind altijd oude gitaren, als e nu goed klinken, dan doen ze dat volgend jaar nog steeds, met gloed nieuwe gitten weet je dt niet...

bat

31 december 2010, 16:55

Gitaren zijn voor mij deels ook gewoon gereedschap. Natuurlijk is het eerste krasje of deukje altijd even zuur, maar het hoort er ook gewoon wel een beetje bij. Dientengevolge is geen van mijn gitaren zonder beschadigingen.

Horrorverhalen... mowoach. Die keer dat we een bak koffie zaten te drinken net buiten de oefenruimte en de drums hoorden. Raar, want iedereen zat koffie te drinken. Bleek mijn net nieuwe tele toch niet zo stabiel te hebben gestaan op die stoel. Die was dus tegen het drumstel gevallen, met als gevolg een flinke hap uit de lak. Geen foto's helaas, de gitaar nog helaaser ook niet meer in mijn bezit.

Och en begin dit jaar heb ik deze wel gemeld hier op het forum meen ik, in het kleine ergenissen topic: gevalletje knullig laten vallen.

http://home.planet.nl/~flier097/chips.jpg

guitarkid

1 januari 2011, 09:12

Beetje pech en veel mazzel... Na afloop van een optreden met een een allroundcombo de zang-installatie aan het afbreken en de speakerkabel aantrekken in de veronderstelling dat die al los was van de box. Nee dus en die valt met statief en al dwars door een vrij goedkope akoestische gitaar, die toen rijp was voor het grof vuil. Naast die gitaar stond een 1973 Fender Stratocaster..... Daar was niets mee aan de hand.
Veel mensen daar waren verbaasd dat we allemaal zo luchtig reageerden op de schade aan die goedkope gitaar.... ;)
Tot we het uitlegden!

Gr. C.

Mitch

1 januari 2011, 12:48

Een min-of-meer relic maar zeker een dikke blooper is de manier waarop ik voor een zeer schappelijke prijs aan mijn Junior ben gekomen. Een bekende zangeres koopt dat ding nieuw bij de winkel maar merkt na een dagje spelen dat de topkam stroef is dus die gaat terug naar de winkel en de knul bij de balie zegt er wel eventjes een andere in te zetten. Die zet dus losjes een schroevendraaier tegen de zijkant, geeft er een knal met de hamer op en slaat zo een barst in de hals, onder de toets :D De zangeres kreeg een andere gitaar, het schadegevalletje werd gerepareerd en zo kwam ik aan een übercoole en voor mij perfecte slaggitaar.

Een angstig moment voor een forumlid was toen mijn De Gier Custom in zijn home studio stond en die in een onverhoeds ogenblik plat voorover viel. Hij vreesde voor een head crack, maar De Gier heeft een iets andere manier van bouwen dan Gibson, ghehehe..... niks aan de hand dus.

Een wat minder vrolijk verhaal is dat van mijn Jazzmaster. Toen ik een ex-vriendin de bons had gegeven wilde ze even een moment alleen om haar spullen te pakken. Die gebruikte ze echter vooral om schade aan te richten, met de nadruk op mijn Jazzmaster. Trem kapot getrapt, met een mes de body, pickup kapjes, slagplaat en hals bewerkt inclusief schade aan de nét uitgevoerde fretjob en nee, dat was bepaald niet cool relic en nee, daar heb ik geen foto's van gemaakt. Het was überhaupt niet cool maar uiteindelijk heeft De Gier zeer, zeer vakkundig alle grote sporen uitgewist, heeft de body een refinish gehad in nitro en zie je er nu van een afstandje helemaal niks meer van.

guitarkid

1 januari 2011, 12:56

Toen ik een ex-vriendin de bons had gegeven wilde ze even een moment alleen om haar spullen te pakken. Die gebruikte ze echter vooral om schade aan te richten, met de nadruk op mijn Jazzmaster......

Kijk, je vriendin de bons geven, da's één ding, maar om je ex-vriendin alsnog een keer de bons te geven, da's wel heftig.... ;)

Gr. C.

Mitch

1 januari 2011, 13:07

Grammarpolice for the win :roll:

Pepe

1 januari 2011, 13:09

Kijk, je vriendin de bons geven, da's één ding, maar om je ex-vriendin alsnog een keer de bons te geven, da's wel heftig.... ;)

Gr. C.

In dat licht bezien kom je er NOG goed vanaf!

guitarkid

1 januari 2011, 13:11

Grammarpolice for the win :roll:

Hey Mitch. Je begrijpt me wel, he? Maar wel een kloten-ervaring, als je je gitaar dan in dergelijke staat aantreft!
Top dat de Gier 'm weer zo voor elkaar heeft gekregen. Wel een gitaar met een verhaal!

In dat licht bezien kom je er NOG goed vanaf!

:)

BTW. de beste wensen voor jou en natuurlijk verder iedereen!

Gr. C.

guitarguru

1 januari 2011, 14:48

Heb ook een vriendinnetje gehad, die nogal heetgebakerd uit de hoek kon komen, en ooit een akoestische gitaar finaal aan puin sloeg in de woonkamer :soinnocent:

Verder was ik vroeger ook nogal overbezorgd om mijn gitaren. Toen mijn splinternieuwe Patrick Eggle Berlin Pro een deuk opliep, door een ander veroorzaakt op een jamsessie, heb ik bij een muziekwinkel een rapportje op laten maken, omtrent het waardeverlies. Via een vriend 's verzekering toen 500 gulden teruggekregen.......
Tegenwoordig zit ik er niet meer zo mee. Alhoewel ik nogal eens gitaren, versterkers etc. verkoop en inruil. Dan wordt er door de koper altijd gezeurd over aanwezige onvolkomenheden... :(

zoon van Piet

1 januari 2011, 15:16

Die vrouwen van jullie zijn wel gevaarlijk, zeg! Ik heb die ervaring gelukkig nooit gehad.. maar herinner me wel dat een vriend ooit ruzie met de meid had, waarbij zij zijn gitaar greep.. waarop hij doodkalm vertelde dat hij haar nooit een haar zou krenken, tenzij zij zijn gitaar iets aan zou doen..

en soms, héél soms ..... zijn vrouwen voor rede vatbaar! ;)

minder leuk, maar toch wel lachen, was dat een andere gitarist ooit moest toezien hoe zijn dolle ex zijn zeldzame Burns Flyte (http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:igKr3zwjdXpphM:http://img.photobucket.com/albums/v118/turquoisemoleeater/guitars/BurnsFlyte.jpg&t=1) van een hoog uit het raam lanceerde, onder het motto 'kijken of dat ding echt kan vliegen!'

Dennis4all

1 januari 2011, 15:55

Mijn akoestische aria gemold door mijn kat. Hij had zich verschrokken en liep de gitaar om.
Gevolg: de headstock in tweeën. Maar laten repareren en heb ik nu nog :cheerup:

Diezelfde gitaar heeft blutsen en putsen opgelopen door mijn zoontje :(
Ach het heeft wel een aparte geschiedenis voor mij :)