tostiapparaat
29 december 2010, 13:18
Omdat er in "wat is je nieuwste aanwinst" toch wel wat belangstelling voor was, en omdat ik niet veel beters te doen heb op dit moment, hier een korte review van dit pedaal.
Het gaat dus om de Blackstar HT Drive.
Dit is een overdrive pedaal met een ECC83 buis.
De buis wordt beschermd door een stevige metalen behuizing en het apparaat weegt ruim een kilo in totaal.
Verder is het natuurlijk true bypass en het heeft een emulated speaker output zodat je het direct op de mixer/opnameapparaat/eindversterker/whatever kunt aansluiten
De test die ik ga doen slaat steeds terug op een vast patroon, ik leg uit waar de regelaars op staan, ik noem een liedje waarbij het geluid na mijn mening mooi klinkt, en ik doe de test met twee akkoorden die ik zelf erg mooi vind, weliswaar misschien iets minder geschikt zijn voor dit soort geluiden maar waar mijn digitale versterker toch wel wat moeite mee had: C#/Dbm7 en G#/Abm7
Dit is een test van de settings die achterop het boekje staan:
Met de gain op 9 uur, tone op 1 en level op 3 uur, krijg je een, volgens de handleiding "valve boost" mijn ervaring hiervan is, als je je versterker clean hebt staan en je zet het pedaal aan, dan krijg je een leuk geluid met een randje, maar wel clean genoeg om akkoorden nog mooi weer te geven, zelfs een C#/Dbm7 en een G#/Abm7, die mijn digitale versterker toch niet zo mooi deed weergeven bij een dergelijk geluid. Bij dit geluid was ik geneigd om Johnny B Goode te gaan spelen, wat erg leuk klonk.
Met de gain op ongeveer 11 uur, tone op 11 en level op 12 uur krijg je een mooie klassieke crunch, die me meteen aan iets als purple haze liet denken,
De akkoorden zijn nog goed herkenbaar, hoewel ze een beetje modderig worden.
Gain op 3 uur, tone op 1 en level op 12, hot drive. Crazy Train of Burn van Deep Purple, wauw. De akkoordentest: Tegenover een normale C#/Db mineur klinkt C#/Dbm7 toch mooier en herkenbaarder, maar akkoorden zijn enigszins onherkenbaar met zoveel drive, wat niet meer dan logisch is vind ik.
Nu een eigen geluid, kijken hoever dit ding kan.
Gain en level helemaal open, tone op 12 uur. Thunderstruck, In my time of Dying en Kashmir gaan ook nog prima.
Kortom, ik ben tevreden.
Deze test is gedaan op een Les Paul met humbuckers van wilkinson. Op een Line 6 Spider versterker, 12 inch speaker, clean kanaal op de neutrale stand.
Ik heb sinds ik dit pedaal heb de regelaars op de versterker niet meer aangeraakt.
Als er nog vragen zijn hoor ik dat graag
Het gaat dus om de Blackstar HT Drive.
Dit is een overdrive pedaal met een ECC83 buis.
De buis wordt beschermd door een stevige metalen behuizing en het apparaat weegt ruim een kilo in totaal.
Verder is het natuurlijk true bypass en het heeft een emulated speaker output zodat je het direct op de mixer/opnameapparaat/eindversterker/whatever kunt aansluiten
De test die ik ga doen slaat steeds terug op een vast patroon, ik leg uit waar de regelaars op staan, ik noem een liedje waarbij het geluid na mijn mening mooi klinkt, en ik doe de test met twee akkoorden die ik zelf erg mooi vind, weliswaar misschien iets minder geschikt zijn voor dit soort geluiden maar waar mijn digitale versterker toch wel wat moeite mee had: C#/Dbm7 en G#/Abm7
Dit is een test van de settings die achterop het boekje staan:
Met de gain op 9 uur, tone op 1 en level op 3 uur, krijg je een, volgens de handleiding "valve boost" mijn ervaring hiervan is, als je je versterker clean hebt staan en je zet het pedaal aan, dan krijg je een leuk geluid met een randje, maar wel clean genoeg om akkoorden nog mooi weer te geven, zelfs een C#/Dbm7 en een G#/Abm7, die mijn digitale versterker toch niet zo mooi deed weergeven bij een dergelijk geluid. Bij dit geluid was ik geneigd om Johnny B Goode te gaan spelen, wat erg leuk klonk.
Met de gain op ongeveer 11 uur, tone op 11 en level op 12 uur krijg je een mooie klassieke crunch, die me meteen aan iets als purple haze liet denken,
De akkoorden zijn nog goed herkenbaar, hoewel ze een beetje modderig worden.
Gain op 3 uur, tone op 1 en level op 12, hot drive. Crazy Train of Burn van Deep Purple, wauw. De akkoordentest: Tegenover een normale C#/Db mineur klinkt C#/Dbm7 toch mooier en herkenbaarder, maar akkoorden zijn enigszins onherkenbaar met zoveel drive, wat niet meer dan logisch is vind ik.
Nu een eigen geluid, kijken hoever dit ding kan.
Gain en level helemaal open, tone op 12 uur. Thunderstruck, In my time of Dying en Kashmir gaan ook nog prima.
Kortom, ik ben tevreden.
Deze test is gedaan op een Les Paul met humbuckers van wilkinson. Op een Line 6 Spider versterker, 12 inch speaker, clean kanaal op de neutrale stand.
Ik heb sinds ik dit pedaal heb de regelaars op de versterker niet meer aangeraakt.
Als er nog vragen zijn hoor ik dat graag