PDA

View Full Version : Metal en hoe dat klinkt.



Han S
11 december 2010, 21:27
I’m just sick and tired of the way metal records are sounding these days. I feel like there’s this formula going on that basically has been designed to take bands that are below average and make them sound passable. The problem with that is when you have a band that’s exceptional and you put them through the formula, you don’t come out with something that sounds exceptional, you come out with something that sounds passable. It’s kind of like the great equalizer or sterilizer depending on how you look at it. I wanted to have nothing to do with that so we went for the old school organic raw approach, which is actually a much harder way to make a record – much more stressful and much more demanding on the mind and the body. But, we made it happen and it was some tough, tough work. And the other main difference is that there were no external concepts in the music or affecting the lyrics. All the Kabballah nonsense left with the member that brought it in. This is completely based one hundred percent on real life – fears, death drugs – you know the things we deal with every single day. I would call it more of an exorcism than anything else.

Het hele verhaal: http://www.metalinsider.net/interviews/daaths-eyal-levi-im-sick-and-tired-of-the-way-metal-records-sound

Solidkick
12 december 2010, 12:08
Die onderstroom is al een tijdje gaande.
Uiteindelijk gaat het er imho om dat je als muzikant je verhaal zo krachtig mogelijk vertelt.
Soms is dat rauw en puur, soms kil en klinisch (bijna fabrieksmatig).

De discussie over het oppoetsen van 2e, 3e en 4e garnituur bandjes is volgens mij al zo oud als de multitracker.

persoonlijk houd ik overigens meer van de organische aanpak.
Zowel als luisteraar als muzikant.

showband
12 december 2010, 13:22
Ik denk dat het voor nederlandse metalbands ook eens gedaan moet zijn met het oriënteren op buitenlandse regels.

We krijgen nu een buitenlandse oproep om het op de organische manier te doen. En niet meer de buitenlandse trend van de anorganische te volgen?

Fuck de rest van de wereld!

Terminus
12 december 2010, 16:45
Als hij nou namen had genoemd dan had ik misschien kunnen begrijpen over wat voor producties hij het had. Misschien denkt hij wel van bands die prima spelen dat ze rechtgetrokken zijn of andersom.
Ik kan me zelf geen voorbeeld bedenken van een band die echt groot is geworden die zijn eigen nummers nauwelijks kan spelen.

Edit: Jawel dat kan ik wel. DragonForce en Avenged Sevenfold hebben zichzelf regelmatig wat overschat. Maar in beide gevallen hoor je op de plaat ook zat foutjes, zoals hier, met de tremolo picking in het couplet. (http://www.youtube.com/watch?v=aOK1rnhatIk&feature=related)

HaroldA
12 december 2010, 17:51
Ik kan me zelf geen voorbeeld bedenken van een band die echt groot is geworden die zijn eigen nummers nauwelijks kan spelen.

Nou, ik heb wat liveopnames van Metallica van afgelopen jaar. :stop:

Overigens kunnen ze op de live DVD wel alles perfect spelen! :ok:

SEAL
12 december 2010, 18:11
DragonForce en Avenged Sevenfold hebben zichzelf regelmatig wat overschat.

gheghe... through the fire and the flames is met vijftien procent versneld, zodat het lekker snel klinkt. Live kunnen ze het niet zo snel spelen

minoin
12 december 2010, 18:42
Mooi topic Han, want ik herken de productie achter de zogenaamde formule wel een beetje. Veel bands tegenwoordig hebben een "Gothenburg"-metal achtige productie in de trend van In Flames. http://www.youtube.com/watch?v=F-744BG0kEI&feature=related

Vaak zie je zelfs bij het afspelen van een mp3'tje tijdens de instrumentale stukken een boost van de bass-range, hoge mid-range en een scoop van het mid/laagmid en het allerhoogste.
Dan komt de zang erin op de andere open gehouden frequentie gebieden. Ik vind het een knappe manier van mixen eerlijk gezegd, moet maar net klinken. Maar met een gecompressed soundje gaat het al snel klinken als In Flames.
Waarheid? Geen idee, het is slechts wat me opvalt bij de bands die ik tegenkom.

Maar niet alle nummers hoeven heel dynamisch te zijn en ik ben op zich blij met hoe het album van James LaBrie "Elements of Persuasion" klinkt:
http://www.youtube.com/watch?v=8hyziyyinEg
http://www.youtube.com/watch?v=e7c07dLGt-I
(de laatste komt niet echt tot zijn recht op Youtube, een vaag hoog gesis op de bekens...)

Dezelfde soort mix..

Han S
12 december 2010, 19:08
Het klinkt helemaal niet verkeerd, maar het probleem is dat je elke boerenlul met een gitaar of een dumstel tegenwoordig goed kunt laten klinken dankzij de mogelijkheden van digitaal opnemen.

Er zijn producer/ergineers die geen microfoons meer op een drumstel zetten omdat ze toch alles replacen met samples, dus zijn triggers voldoende. En ik heb het al vaker gezegd, je hoort geen band meer maar een computer.

En als zo'n bandje dan moet optreden vallen ze genadeloos door de mand en vraagt het publiek zich af of dit dezelfde band is als die van de CD.

Andy Sneap zei het ook al eens, hij doet het steeds wel, maar eigenlijk vindt hij het maar niks, soundreplacer, beat detective, autotuning en copy and paste.

Vroeger klonken metal bands zeer verschillend, nu klinken er veel hetzelfde dankzij de mogelijkheden van PoTools, Nuendo, Cubase, Logic en maak de lijst zelf maar af.

Niet dat het slecht klinkt, integendeel, maar niet meer organisch en 'authentiek' zoals Henkjan zou zeggen.

Rinze
12 december 2010, 19:24
Niets nieuws onder de zon lijkt mij.

Twintig jaar geleden waren er ook al zat bands die live absoluut niet waar konden maken wat ze op plaat hadden gegooid. Met als schoolvoorbeeld inderdaad Metallica die ik begin jaren 90 drie keer heb gezien waarbij de tempi elke keer schommelden en Lars het echt niet aankon (bij Monsters Of Rock in Nijmegen moest ie achter zijn drumkit weggedragen worden). Maar ook Nederlandse bands uit die tijd vielen vaak vies door de mand, met name in de snellere genres. Het is ook heel wat anders om in de studio strak op 200 bpm te blijven zitten dan live natuurlijk.

En wat geluid betreft: er is altijd wel zo'n mode-geluid waar iedereen naar lijkt te streven. Dat was in de jaren 80 al zo en in de jaren erna kwam er steeds weer een nieuw geluid wat "in" was.

Ik denk dat het is zoals met alles: op de paar echt originele bands/muzikanten (die er ook altijd zijn) na is iedereen driftig achter trends aan het aanhollen en kopieert zich suf. Ook qua soort muziek, de meeste Nederlandse bands klinken als kopieën van Amerikaanse of Scandinavische bands. Doet iets nieuws het goed dan denkt iedereen - al dan niet onder druk van producers - "Dat moeten wij ook doen".

Terminus
12 december 2010, 20:56
gheghe... through the fire and the flames is met vijftien procent versneld, zodat het lekker snel klinkt. Live kunnen ze het niet zo snel spelen

Dat roept iedereen wel maar daar wil ik nog eerst bewijs voor zien. Dat de intro met die acoustische gitaren niet helemaal echt is wil ik graag geloven, maar aan de distortionpartijen hoor ik niets dan onmogelijk is te spelen voor een gemiddelde shredder.

guhlenn
14 december 2010, 09:17
Grappig, bij de discussie over het gebruik van triggers was het thema hetzelfde. En wat zegt ie: ik vind triggers geen probleem, zolang het maar dynamisch blijft. En dan ouwehoeren over organische sounds. Waarom triggeren als je een organische, dynamische drum sound wil ? Kletskoek :). Promotionele kletskoek. Hij heeft een album uit en moet iets te melden hebben. Luister naar fatsoenlijke metal en je hebt dat hele probleem niet. SYL heeft wat studio reports op youtube: Kiek die drummert uns goan, op z;n maaskants :)

Ik bedoel: Dragon force is de monty python van metal, inflames de britney spears. Waar hebben we het nu eigenlijk over? Dat Daath is trouwens niet verkeerd :))

interessander
14 december 2010, 10:00
Ik volg In Flames niet meer en ik weet dat er een hoop klonen zijn en halffabrikaten in de metalcore maar ik vind de eerste twee albums nog goed te pruimen hoor.

Qua triggers vind ik het vergelijk met een gitaarelement wel sterk, het is slechts een manier om een signaal op te vangen. Een zwak en inconsequent signaal moet je dan flink compressen zodat je een vlakke drumpartij krijgt maar een energieke dynamische drummer kan min of meer 1:1 overgenomen worden.

Live hoor en zie je dit goed terug, ik was bijvoorbeeld een paar jaar geleden bij Morbid Angel en Zyklon. De drummer van laatsgenoemde "aaide" de blastbeats over zijn drumstel zoals zoveel moderne metaldrummers, en het gevolg was strak maar saai. Pete Sandoval van MA had ook triggers, maar klonk veel energieker en krachtiger. Hij kan het dan ook prima zonder triggers, luister maar naar World Downfall van terrorizer, een heerlijk rauw album.

Ik vind drummers over het algemeen een feest om naar te kijken, maar dan moeten ze er zelf ook wel zichtbaar plezier in hebben en niet in een of andere verkrampte houding met minimale spierbelasting een of andere hyperblast-recordpoging doen.

De drummer waar in het interview over wordt gesproken is trouwens Kevin Talley, die mept ook alsof zijn leven er vanaf hangt, vooral als hij bij Slayer auditie doet :) : http://youtu.be/3-eH5AYV83I

guhlenn
14 december 2010, 10:02
Pete Sandoval van MA had ook triggers, maar klonk veel energieker en krachtiger. Hij kan het dan ook prima zonder triggers.

Dat bedoel ik. Waarom triggeren als je een organisch geluid wil?

interessander
14 december 2010, 10:10
Ik denk dat Pete Sandoval niet per se een organisch geluid wil hoor.

En wellicht slaat het organisch meer op het bereik qua aanslaggevoeligheid binnen de partij, hangt ook van de gebruikte module af natuurlijk.
Live is triggeren ook een vorm van gemak, altijd je eigen drumsound en geen gezeik met feedbackende toms etc.

new deep
19 december 2010, 12:36
Interessant stuk! de nieuwe Daath klinkt zeker goed qua productie, alleen vind ik de songs niet bovengemiddeld van kwaliteit.

Verder een paar recente platen die niet in de zin uit het artikel niet een standaard (soms overgeproduceerd) klinken waardoor de band toch op haar manier uniek klinkt;

-Kvelertak-Kvelertak; een soort rock n roll meets Noorse folklore meets black metal, erg catchy zodat je er bijna vrolijk van zou worden tegelijkertyd erg rauw!

Verder zijn de laatste Death Angel, Cephalic Carnage, Armored Saint en Flotsam & Jetsam naar mijn idee erg naturel en dynamisch geproduceerd.
De laatste Armored Saint (La raza) klinkt ook waanzinnig. Hier wat over het opname proces;

"Vera comments on the unique recording process for "La Raza": "We used nothing but analog gear, most of which was custom-built by Rupert Neve for Bryan Carlstrom. We hit every signal (drum mics, guitars, vocals) with custom or vintage analog gear before recording into Pro Tools. We even used rare vintage amps for most of the guitar overdubs. At mix time, we mixed on an SSL 4000E console and went to a one-inch tape reel (one of only two on the West Coast) for our final masters. Uh…you DO know what tape is, don't you?

"What does this all mean? It means we spit in the ear of the age of the mp3, teenie, tiny ear bud listening culture that has turned its back on what it means to experience music. This record is FAT. We mean, obese! Full-on cardiovascular failure stuff! Old school, baby!"

Vera previously stated about ARMORED SAINT's new LP, "The result is just amazing, and I may be hasty when I say that this may be our best record ever. But all dopes in bands say that right? Well, this time I think it's true and although my reasons may be purely personal, I still deem it truth. The songs are great and it sounds great."


http://www.roadrunnerrecords.com/blabbermouth.net/news.aspx?mode=Article&newsitemID=136245

Terminus
19 december 2010, 21:19
Ik moet zeggen dat die plaat van Armored Saint nu ik even snel aan het luisteren ben (in lage kwaliteit YouTube, dat wel) inderdaad vet klinkt, of dat aan het analoge werk ligt weet ik niet. Al twijfel ik een beetje over of het echt 100% analoog is, die snare lijkt op iets van 1:25 bijvoorbeeld van Left Hook From Right Field getriggerd, op de fills hoor je het een beetje. Volgens mij hebben ze het op dezelfde manier gedaan als bij Reroute to Remain van In Flames (geweldige mix IMHO) en Brand New Eyes van Paramore gedaan, met een hele korte sample van een snare die flink hard word aangeslagen door veel compressie die bovenop de originele snare zit. Zo kom je met wat minder 'prikkende' snares beter door de mix heen zonder ze harder te hoeven zetten.

Han S
19 december 2010, 21:56
Je weet niet wat ze binnen ProTools hebben gedaan, want je kunt mooi zeggen dat je met analoge apparatuur hebt opgenomen, maar dat zegt mij verder niks want analoog kan ook helemaal kut klinken als je niet weet hoe je een goede opname maakt.

En die snare laten knallen deden we begin jaren 90 al met midi en een sample uit een Alesis D4. Gewoon een oude Atari met Cubase, een SMPTE to MTC convertertje, de snare vanaf tape in Cubase triggeren en dat spoortje een klein stukje verplaatsen om de traagheid van midi te compenseren. De snare sample aan de echte snare toevoegen en knallen geblazen, is niks geheimzinnigs aan.

new deep
19 december 2010, 22:33
Analoog zegt natuurlijk ook niet alles (zeker niet icm Protools) maar heb je die plaat al geluisterd? :)

Solidkick
20 december 2010, 19:30
@New Deep: daar noem je ook wel een zwikje ouwe rotten natuurlijk :ok:

Deze vond ik laatst terug en online gezet: Methusalem (http://hotwiel.blogspot.com/2010/12/archief-methusalem-2008-cd-preproductie.html)
Nix geen edits (behalve vox), ook geen clicktrack. Gewoon blazen. :rockon:
mix is nogal ruw maar ja, het was dan ook nog niet voor het eggie en :D

new deep
20 december 2010, 22:53
Cool man, ja inderdaad ouwe rotten... het lijkt nog als vorige maand .. anyway we're getting old.


Arno Krabman, die viel mij vooral op als producent van Dejafuse.
Toen ik laatst eens naar Concerto ging in Amsterdam om een nieuwe hifi set te gaan overwegen nam ik behalve oa. mijn (non-metal alert :) ) Adam-F, Steely Dan, joe Jackson, Rhode Trip (Slide 5, gave acid jazz) en Blue Note cd's (Juri van Gelder remixes) dus de cd van Dejafuse mee.
Deze was me positief opgevallen wegens het organische, transparante en ook beukende geluid.

Daar op de Naim Unity, viel de productie zeker niet tegen vergeleken met mijn andere favorieten. :rockon:

Solidkick
25 december 2010, 21:29
anyway we're getting old.


too old to die :rockon:

Kek aparaatje die Naim Unity!
deze Adam-F (http://www.myspace.com/adamfenton) ?

new deep
25 december 2010, 23:50
:) inderdaad, zijn debuut Colours is nog steeds een heel gaaf geproduceerde plaat. Alhoewel ik zeker hiphop kan waarderen, is dat debuut geheel iets anders met veel fender Rhodes ed.

Die Naim Unity is zeker een gaaf apparaatje maar ik ben er nog niet uit.

Ok back on topic; Hoe metal hoort te klinken... :rockon:

Terug naar Krabman in de studio met Bill Steer en Firebird;

http://www.youtube.com/watch?v=GT5kS4hc9lo

check de groove op 8:19..

Han S
26 december 2010, 11:39
Die groove is niks mis mee, goede drummer, maar een heel simpele partij op dat moment. Je hoort ook dat hij even verderop voor de click zit, maar zich daardoor niet van de wijs laat brengen. Wat mij het meest stoort aan dit soort filmpjes is het belachelijk slechte camerawerk, je wordt er duizelig van.

Maar dat heeft weer niks met de muziek te maken.

Madcow
26 december 2010, 12:14
Ik ben van ableton terug gegaan naar cassettes. :ok:

Solidkick
26 december 2010, 21:11
Firebird


Ja, te gekke gitarist (en band). En goed naar Leslie West geluisterd. Juniors rocken het hardst :ok:
Filmpje geeft een leuk inkijkje in de werkwijze.

new deep
2 februari 2011, 22:32
Ik vind dit wel een goed topic, dus vandaar;

Nog meer tips/voorkeuren in lijn met dit topic??

Arvoitus
2 februari 2011, 23:35
Hoe jammer het ook is, ik heb liever een goed klinkende opname die ge-edit is met samples en triggers dan een slechte klinkende opname die origineel is.

Meerdere takes, samples, quantizen, etc. Het zijn gewoon manieren om een nummer goed te laten klinken, de ene band heeft het meer nodig dan de andere.

interessander
2 februari 2011, 23:54
Hoe jammer het ook is, ik heb liever een goed klinkende opname die ge-edit is met samples en triggers dan een slechte klinkende opname die origineel is.

Meerdere takes, samples, quantizen, etc. Het zijn gewoon manieren om een nummer goed te laten klinken, de ene band heeft het meer nodig dan de andere.

Zeker, maar de band die het het hardste nodig heeft valt live dan toch door de mand. (of ze moeten playbacken)
Andersom kan ook, Immolation heeft een goede live reputatie maar steevast een slechte productie van hun albums.

Inhakend op een bepaald soort productie die een trend wordt vind ik het wel grappig om te zien dat veel bekende sounds niet per se door één band worden gekenmerkt maar vaak door een studio of de producer die duidelijk hun stempel drukken op de muziek in dat tijdperk. Zo heb je typische amerikaanse death metal Morrisound albums en de beroemde Sunlight studio sound bijvoorbeeld. En verder natuurlijk bekende namen zoals Colin Richardson, Andy Sneap en Devin Townsend maar ook bijvoorbeeld Mieszko van Nasum. Bands werken samen met die ene producer of studio voor die bepaalde sound of techniek die vaak bij het specifieke genre past.

guhlenn
3 februari 2011, 08:57
Meerdere takes, samples, quantizen, etc. Het zijn gewoon manieren om een nummer goed te laten klinken, de ene band heeft het meer nodig dan de andere.

HEt zijn manieren om een slechte band goed te laten klinken. Daar zit het pijn punt. Als het je niet kan schelen, dan is dat geen punt, maar ik meen wel een verschil te horen. Dat kan natuurlijk suggestie zijn en dergelijke. Maak je je ook niet druk als een zanger playbacked? Uiteindelijk maakt dat ook niet uit he? Waarom niet gewoon een cd aanzetten bij een optreden?

Liquid_Metal
3 februari 2011, 09:54
Goed verhaal! Wij willen over niet al te lang een EP gaan opnemen bij een studio die daar kaas van gegeten heeft, want nu doen we de opnames zelf en wordt er gewoon een hoop vergeten. Maar we willen niet ondergesneeuwd worden en 'zoals iedereen' klinken.

Han S
3 februari 2011, 10:08
Hoe jammer het ook is, ik heb liever een goed klinkende opname die ge-edit is met samples en triggers dan een slechte klinkende opname die origineel is.

Meerdere takes, samples, quantizen, etc. Het zijn gewoon manieren om een nummer goed te laten klinken, de ene band heeft het meer nodig dan de andere.

Hoe jammer het ook is (commercieel gezien), maar ik doe er niet aan mee. Ik ga voor de organische aanpak, een band laten klinken als een band waarbij de muzikanten elkaar inspireren en emotioneren en waarbij ik van onder tot boven onder de kippenvel zit en de hele tijd brokken zit weg te slikken.

Dat gebeurt niet zo vaak, maar als het gebeurt dan brandt het rode lampje op de recorder en staan de spoelen rustig te draaien. Dat is de reden waarom ik dit vak heb gekozen en niet om naar een scherm te staren en al die rotzooi proberen in goede banen te leiden.

Als een band niet in staat is om samen iets te creëren waar mensen van huiveren en emotioneel geraken, dan hebben ze bij mij niets te zoeken.

En zo wil ik het blijven doen tot ik er dood bij neerval.

skanky
3 februari 2011, 11:13
Als een band niet in staat is om samen iets te creëren waar mensen van huiveren en emotioneel geraken, dan hebben ze bij mij niets te zoeken.

En zo wil ik het blijven doen tot ik er dood bij neerval.

Daarom is het goed dat bands kunnen kiezen in wat voor studio ze willen opnemen. Bij sommige muziekstijlen/bands past het "over"geproduceerde en bij andere wil je juist dat organische. Zo hoop ik dat technici als Han er altijd zullen zijn, dat de keus altijd aanwezig is.

Han S
3 februari 2011, 15:18
Ik hoop het ook man, het heeft weinig met de muzieksoort te maken hoor, bij blues kan ik helemaal stuk gaan, bij soul kan ik duizelig worden en bij snoeiharde metal kan ik ook hevig in de emoties schieten.

Zo had ik de metalband Mag 11 met Rick Ambrosius en die namen een nummer op dat gaat over een soldaat die aan het front vecht en geraakt wordt. Hij droomde van roem en heldendom, maar ligt daar in het veld en voelt zijn benen niet meer.

En dan zingt Rick 'I'll kill for my country, I'd die for this land, but never thought I'd be a victim myself'. En dan kun je mij dus bij elkaar vegen.

Of die soulband die een nummer doen van Otis en we besluiten om dat in een keer te doen. Iedereen raakt tijdens het spelen geëmotioneerd, de gitarist zit in tranen te spelen en de saxofonist perst er een solo uit waar je de bibbers van krijgt. En dat gebeurt echt niet als je op een click alles om de beurt gaat doen hoor.

Toen we gingen luisteren hebben we er wel weer hartelijk om gelachen. Wat was dat nou Karel? Moet ik een dweiltje halen? Ja, GVD, heb je dat mokkel horen zingen dan? Dat is toch echt niet normaal meer hoor.

En zo wil ik het altijd blijven doen, niet dat ik geen overdubs wil maken, dat gaat vaak ook prima, maar het gaat mij primair om de muziek en dat is het allerbelangrijkst en al dat technische geneuzel doet er minder toe. Hoe je het doet doe je het, maar als je maar muziek maakt wat de mensen iets doet.

Liquid_Metal
3 februari 2011, 17:53
Ik hoop het ook man, het heeft weinig met de muzieksoort te maken hoor, bij blues kan ik helemaal stuk gaan, bij soul kan ik duizelig worden en bij snoeiharde metal kan ik ook hevig in de emoties schieten.

Zo had ik de metalband Mag 11 met Rick Ambrosius en die namen een nummer op dat gaat over een soldaat die aan het front vecht en geraakt wordt. Hij droomde van roem en heldendom, maar ligt daar in het veld en voelt zijn benen niet meer.

En dan zingt Rick 'I'll kill for my country, I'd die for this land, but never thought I'd be a victim myself'. En dan kun je mij dus bij elkaar vegen.

Maar gaat het dan om de tekst, de muziek, de mix of het totaalplaatje?
Als ik het zo lees doet het me namelijk emotioneel vrij weinig. Poezie kan ik interessant vinden en er kan een emotie aan gekoppeld worden, maar ik wordt veel meer geraakt van instrumentale stukken. Als daar dan ook nog zulk soort zang bij zit heb ik het inderdaad ook.

Han S
3 februari 2011, 19:17
Het gaat om het totaalplaatje en dat is soms perfect. De muziek die je hard raakt en de tekst die er nog een schep bovenop doet omdat het helemaal in overeenstemming is met de melodie en/of de power van het spul.

Mag 11 was een hardstikke goede band, geweldige drummer, geweldig gitaarwerk, dijk van een bassist en dat die nummers. Veils of war heette dat nummer en op de helft van het nummer hoor je gewoon dat die soldaat sterft. Er valt dan even een stilte en dan gaat het in een langzaam tempo verder met een hardverscheurende solo.

En dat is dus snoeiharde metal die ook nog ergens over gaat. Helaas bestaat de band niet meer, maar ik heb de 24 sporen tapes nog in het archief.

ShredTallicA
3 februari 2011, 20:08
Vergeet niet dat muziek ook nog meer kan dan je alleen ontroeren, je kan je er boos om maken, je leeg voelen vanbinnen, spontaan in tranen uitbarsten, enorm vrolijk worden enzovoorts.
Wat imo een goede (metal)band maakt is de kunst van het creëren van een sfeer die je raakt (op wat voor manier dan ook). Uiteraard kun je die sfeer ook compleet weglaten, waardoor een koud en leeg stuk overblijft, zoals Meshuggah doet. :ok:

Ik hoop dat ik ook maar enigszins duidelijk ben :dontgeti:

Liquid_Metal
3 februari 2011, 22:08
Vergeet niet dat muziek ook nog meer kan dan je alleen ontroeren, je kan je er boos om maken, je leeg voelen vanbinnen, spontaan in tranen uitbarsten, enorm vrolijk worden enzovoorts.
Wat imo een goede (metal)band maakt is de kunst van het creëren van een sfeer die je raakt (op wat voor manier dan ook). Uiteraard kun je die sfeer ook compleet weglaten, waardoor een koud en leeg stuk overblijft, zoals Meshuggah doet. :ok:

Ik hoop dat ik ook maar enigszins duidelijk ben :dontgeti:

Yep, en ik ben het daar ook mee eens. Ik vind Meshuggah vet juist omdát ze zo emotieloos zijn. Het is gevoelloos beuken.
Dat is iets dat ik niet altijd kan waarderen. Maar naar veelzijdige metalbands zoals Dream Theater, Ayreon en Pain of Salvation kan ik eigenlijk altijd wel luisteren.

Arvoitus
3 februari 2011, 23:24
HEt zijn manieren om een slechte band goed te laten klinken. Daar zit het pijn punt. Als het je niet kan schelen, dan is dat geen punt, maar ik meen wel een verschil te horen. Dat kan natuurlijk suggestie zijn en dergelijke. Maak je je ook niet druk als een zanger playbacked? Uiteindelijk maakt dat ook niet uit he? Waarom niet gewoon een cd aanzetten bij een optreden?
Maar waar ligt de grens? Moet je in de studio meteen de eerste keer alles loeistrak erop hebben zitten? Want eigenlijk is een liedje opdelen in verschillende stukken en die een voor een opnemen ook oneerlijk (want dat hebben ze live ook niet), en zijn meerdere takes opnemen ook een manier om een (slechte) band beter te laten klinken.
Dit zijn allemaal dingen die de uiteindelijke prestatie op de CD beïnvloeden.
Waarom is dat wel geoorloofd, maar het gebruik van triggers, samplen of quantizen niet?

Bij dit stukje muziek is de drum natuurlijk duidelijk ge-edit:
http://www.youtube.com/watch?v=QcsM9eiZHaM

Maar live klinkt dat nog best ok:
http://www.youtube.com/watch?v=TuAat50tL80

Daarnaast is live totaal iets anders, live wil ik een stel langharige gekken zien losgaan op het podium terwijl ik een biertje in mijn hand heb en de mensen van me moet afduwen. Dat een band live niet helemaal strak is, of een solo niet helemaal 100% correct speelt of een zanger die zijn tekst vergeet boeit me niet. Het gaat me om de live ervaring.

muziekschuur
4 februari 2011, 00:10
Vergeet niet dat we halverwege de hegemonie van de "producers" zitten, op weg naar eigen producties door muzikanten van A-Z direct naar I-tunes.

Ik denk dat de komende jaren leuk gaan worden. Waarom? In het echie spelen is de plek waar je voor 50% je boterham moet gaan verdienen. En de manier om dat te doen zal anders worden dan tot nog toe.

Daar zullen nieuwe Queen's en andere wonderbands en eenlingen uit opstijgen. Het kaf zal altijd van het koren gescheiden worden. Milli Vanilli is niets nieuws.

guhlenn
4 februari 2011, 09:28
Maar waar ligt de grens?

Dat zla je zelf moeten bepalen :). Je weet het als je erover heen gaat. Jij kiest een extreem voorbeeld en dan is het makkelijk kiezen: dat gaat te ver. Maar, dat ligt er maar net aan wat je wilt en wilt bereiken.

interessander
4 februari 2011, 10:33
Op zich een extreem voorbeeld, maar Tim Yeung is zeker geen slechte drummer, ik heb live veel slechtere voorbeelden gehoord (klinkt wel als een typemachine maar dat kan ook deels aan de camera liggen). Hier nog eentje waar je hoort dat de double bass net niet helemaal lekker loopt http://youtu.be/eyDPBzPxVkA Maar bij deze muziek op plaat past het over the top strakke drumwerk ook beter.

interessander
4 februari 2011, 11:00
Hier een voorbeeld waar een productie een nummer naar mijn mening behoorlijk kan verkloten.

Hier het origineel van Terrorizer uit 1989, duidelijk geen al te beste productie en duidelijk geen getriggerde of rechtgetrokken drums maar het drumwerk zelf is wel behoorlijk over the top, enorm energiek. http://youtu.be/OjviWgLQLe4

En hier een cover van Vader met een moderner metal geluid http://youtu.be/NOORcbVOojI

Niks tegen Vader trouwens en live zijn ze ook te gek, maar in dit geval vind ik het origineel ondanks het minder strakke spel en productie een stuk beter.

StephSands
4 februari 2011, 11:52
Twaanggeewlllll......

Ligt er ook aan wat voor metal je gebruikt, alu klinkt bv anders dan koper.




:hippie:

LaszloVersteeg
4 februari 2011, 13:17
Het gaat om het totaalplaatje en dat is soms perfect. De muziek die je hard raakt en de tekst die er nog een schep bovenop doet omdat het helemaal in overeenstemming is met de melodie en/of de power van het spul.

Mag 11 was een hardstikke goede band, geweldige drummer, geweldig gitaarwerk, dijk van een bassist en dat die nummers. Veils of war heette dat nummer en op de helft van het nummer hoor je gewoon dat die soldaat sterft. Er valt dan even een stilte en dan gaat het in een langzaam tempo verder met een hardverscheurende solo.

En dat is dus snoeiharde metal die ook nog ergens over gaat. Helaas bestaat de band niet meer, maar ik heb de 24 sporen tapes nog in het archief.

Nou maak je me dus wel heel erg benieuwd naar dat nummer:dontgeti:
Staat het op youtube ofzo? (kan nu niet kijken op m'n werk) Of alleen in jou archief?

Han S
4 februari 2011, 14:13
Je kunt het alleen bij mij komen luisteren. Ik zal ook nooit muziek zonder toestemming op het net posten.

Terminus
4 februari 2011, 14:17
Hier een voorbeeld waar een productie een nummer naar mijn mening behoorlijk kan verkloten.

Hier het origineel van Terrorizer uit 1989, duidelijk geen al te beste productie en duidelijk geen getriggerde of rechtgetrokken drums maar het drumwerk zelf is wel behoorlijk over the top, enorm energiek. http://youtu.be/OjviWgLQLe4

En hier een cover van Vader met een moderner metal geluid http://youtu.be/NOORcbVOojI

Niks tegen Vader trouwens en live zijn ze ook te gek, maar in dit geval vind ik het origineel ondanks het minder strakke spel en productie een stuk beter.

Sorry hoor maar die gast van Terrorizer speelt die redelijk simpele Fills zo slordig dat Lars Ulrich Gene Hoglan lijkt (Gene Hoglan wordt op de meeste SYL platen niet strakgetrokken overigens, hij is echt zo strak). Die energie zit er zeker in en het nummer gaat er niet hard op achteruit . Ik vind de drums bij Vader in dit geval ook niks. Die snare klinkt gewoon totaal niet natuurlijk. Ook spelen ze het langzamer dan het origineel, dan verlies je sowieso energie.(Die bass sound is daarentegen IMO geweldig in tegenstelling tot het origineel)

Overigens vind ik Tim Yeoung een behoorlijk goede drummer die naar mijn mening iets te veel geilt op blastbeats. En met iets te veel bedoel ik dat hij bijna niet anders doet.

interessander
4 februari 2011, 14:35
Sorry hoor maar die gast van Terrorizer speelt die redelijk simpele Fills zo slordig dat Lars Ulrich Gene Hoglan lijkt (Gene Hoglan wordt op de meeste SYL platen niet strakgetrokken overigens, hij is echt zo strak). Die energie zit er zeker in en het nummer gaat er niet hard op achteruit . Ik vind de drums bij Vader in dit geval ook niks. Die snare klinkt gewoon totaal niet natuurlijk. Ook spelen ze het langzamer dan het origineel, dan verlies je sowieso energie.(Die bass sound is daarentegen IMO geweldig in tegenstelling tot het origineel)

Overigens vind ik Tim Yeoung een behoorlijk goede drummer die naar mijn mening iets te veel geilt op blastbeats. En met iets te veel bedoel ik dat hij bijna niet anders doet.

Het was ook meer een reactie op wat Arvoitus zei over de productie. Ik vind de originele versie van Terrorizer gewoon veel lekkerder, ongeacht de strakheid van de drums of de productie. En hij kan het wel hoor, "die gast" van Terrorizer is Pete Sandoval (http://youtu.be/zbPSR7rAdxI), iets bekender van zijn latere band Morbid Angel natuurlijk.

guhlenn
4 februari 2011, 16:30
(Gene Hoglan wordt op de meeste SYL platen niet strakgetrokken overigens, hij is echt zo strak).

VAn de new black van SYL is een making off video op youtube. Die gast is goed! Korotm: het kan wel.

LaszloVersteeg
4 februari 2011, 18:58
Je kunt het alleen bij mij komen luisteren. Ik zal ook nooit muziek zonder toestemming op het net posten.

Bovenkarspel, dorp in west friesland...
4 uur treinen ong? haha

Maar je hebt wel gelijk over zonder toestemming op het net posten, zou ik ook noooit doen.