welke humbucker voor epi lp? strak en tone

[Jimwoud]

Hallo allemaal,

Ik heb nu een tijdje een steve's special(brug) en een air norton(neck) in mn epi LP zitten. De Air Norton bevalt wel, maar de steve's special niet.

Ik vind hem te vlak en iets te hifi en scooped. Ik speel voornamelijk rock/metal. Maar wil toch een wat muzikalere tone hebben, maar het moet wel strak klinken. Wat zou goed icm de air norton zijn? Sound mag ook iets meer vintage zijn, maar moet wel echt strak zijn en goed voor metal zijn(geen hele moderne shit)

Hoor graag,

bedankt Jim

[Speeddemon]

Ik ga even van het volgende uit:
je hebt een Les Paul, maar van Epiphone. Body kan dus ook iets anders dan van mahonie zijn (alder bijvoorbeeld). Voor 't gemak toch maar even van mahonie uitgaan; dus je hebt een aardig dotje (laagmid) in je sound.
Dus een Tone Zone o.i.d. zou een afrader zijn. Ik zoek zelf hetzelfde qua sound, maar in een Alder Superstrat met maple neck en floyd rose (dus ik kan die dot laag/laagmid wel gebruiken).
Daar waar ik morgen een Breed Bridge ga installeren, vanwege de verwachtingen (veel mid en behoorlijk wat laag, maar strakker dan de Tonezone, genoeg output, maar met een wat meer vintage karakter, o.a. door de alnico V magneet, ipv de vaak vlakker klinkende ceramische magneten), zou ik jou iets soortgelijks, maar met minder laag(mid) aanraden:
de Norton.

Op een gedeelde 2e plaats (afgaande op flink wat research en de Dimarzio site):
Evo 2 & Super Distortion. Beide ceramische magneten, I know...maar toch.

Dan nog 2 opties, mochten bovenstaande te weinig laag bevatten:
Breed Bridge en Air Zone.

Allen qua output een goeie match voor de Air Norton (neck); een PAF Pro in de brug bijv. zou te weinig output hebben.

[Cerberus]

Beetje mijn ervaring van (brigde) humbuckers in mijn epi lp:

In mijn les paul (alder) heb ik naast de standaard brughumbucker een paf pro, super distortion geprobeerd en nu een seymour duncan jeff beck.
Paf pro klonk lekker voor low gain blues/rock maar net te weinig output en teveel mid, beetje morrelig.
Ik vond die super distortion ook weer te veel mids hebben en niet echter helder klinken, wel lekkere output
Nu met de JB ben ik wel redelijk tevreden, hoge output en goeie balans in het midden/laag en iets meer hoog (bite) en strakker dan andere paf-achtige die ik heb gehoord. Hoewel veel mid bij een lp hoort ben ik er zelf niet zo heel erg kapot van.

[TimoSomers]

Super distortion !!
Te moe om het goed te onderbouwen, maar: retestrak en duidelijk en dik en ballen maar niet modderig of te hifi .

[Speeddemon]

Super distortion !!
Te moe om het goed te onderbouwen, maar: retestrak en duidelijk en dik en ballen maar niet modderig of te hifi .
Absoluut waar, maar waar ik zelf vanwege de SD in m'n Charvel So-Cal achter kom, is dat ie toch best vlak klinkt; de bite van ceramische magneten werkt niet in elke gitaar even goed. Ik heb vaak gelezen dat de Breed redelijk lijkt op de SD, met de volgende verschillen:
-dynamischer en gebalanceerder van klank (alnico v)
-meer vintage/PAF edoch 'on steroids' voiced
-iets strakker laag, met meer mid-focus.
-iets minder output (kan ie best lijen, want de SD is een behoorlijke bruller=gaat bij mij ook standaard een mm of 2 verder vanaf de snaren dan de meeste andere elementen (Duncan Distortion daargelaten))

Wat betreft de positieve punten van de SD, die Timo aanhaalde, kan ik ook bevestigen, aangezien de SD een ToneZone verving.
ToneZone klinkt in alder/elzen best o.k., maar heeft een wat moderne klank (hoorbaar) en een lekkere hoeveelheid laag, maar een laag wat iets minder strak is. Volgens de DiMarzio tone-charts is de Bass/Middle/Treble van de Tonezone 8.5/8.5/5 en die van de Super D 8/7.5/5.5 en dat is nog enigzins mild gezegd. Het klank-karakter is namelijk ook anders en mede daardoor durf ik zeker wel een Super D in een mahonie Les Paul te gooien, maar een Tone Zone niet (=modder city).
In die lijn doorgerekend zou een D-Sonic of CrunchLab misschien ook nog interessant zijn, alleen kom je er minder snel aan.

Mocht je dus een Elzen body hebben, zou het zo maar kunnen zijn dat je de Breed bridge interessanter vind.
Als het goed is, ligt ie er vanmiddag in, dus ik kom zeker verslag doen dan.

Btw, als je een zwarte Super D zoekt, check Marktplaats effe. ;)

[Orpheo]

ik ben geen fan van dimarzio's, ze klinken mij wat te slap, niet dynamisch genoeg. is een manke van dimarzio's in het algemeen denk ik? dus ik adviseer de duncan custom5, en als 't nog wat strakker en warmer moet, de alternative 8

[Speeddemon]

ik ben geen fan van dimarzio's, ze klinken mij wat te slap, niet dynamisch genoeg. is een manke van dimarzio's in het algemeen denk ik? dus ik adviseer de duncan custom5, en als 't nog wat strakker en warmer moet, de alternative 8
Die Alternative 8 en Custom (5) ben ik nog benieuwd naar ja. Al lees ik dat de Custom5 meer in het straatje van de Steve's Special zit, waar de TS juist van weg wil. Dan zou een JB nog een goeie optie zijn (of, mits het een mahonie Les Paul is, een Custom Custom SH-11).

Ik las laatst een mooie omschrijving over het verschil tussen Duncans en Dimarzios:
"DiMarzio can make a guitar do, what it won't do from itself. Duncan just makes it better, what the guitar already does".

Kan me hier tot op zekere hoogte wel in vinden. Niettemin hebben beide bedrijven interessante pickups, maar persoonlijk vind ik dat Dimarzio absoluut wint qua neck-pickups, wat betreft hetgeen IK zoek.
Zou Duncan een goed alternatief hebben voor een Air Norton of Breed neck (Evo neck is nog enigzins vergelijkbaar met een Duncan Distortion neck) (ik bedenk me ineens dat een Duncan '59 neck met een alnico V of VIII magneet best wel eens iets zou kunnen zijn!), zou ik weer wat vaker Duncan overwegen.

[Orpheo]

Die Alternative 8 en Custom (5) ben ik nog benieuwd naar ja. Al lees ik dat de Custom5 meer in het straatje van de Steve's Special zit, waar de TS juist van weg wil. Dan zou een JB nog een goeie optie zijn (of, mits het een mahonie Les Paul is, een Custom Custom SH-11).

Ik las laatst een mooie omschrijving over het verschil tussen Duncans en Dimarzios:
"DiMarzio can make a guitar do, what it won't do from itself. Duncan just makes it better, what the guitar already does".

Kan me hier tot op zekere hoogte wel in vinden. Niettemin hebben beide bedrijven interessante pickups, maar persoonlijk vind ik dat Dimarzio absoluut wint qua neck-pickups, wat betreft hetgeen IK zoek.
Zou Duncan een goed alternatief hebben voor een Air Norton of Breed neck (Evo neck is nog enigzins vergelijkbaar met een Duncan Distortion neck) (ik bedenk me ineens dat een Duncan '59 neck met een alnico V of VIII magneet best wel eens iets zou kunnen zijn!), zou ik weer wat vaker Duncan overwegen.

voor de muziek die wij maken maakt duncan geen goede halspups, agreed. maarrrrr....ze hebben wel de losse onderdelen waardoor je opeens wel geweldige halspups kunt hebben!

ik ben in de hybridwereld gedoken, ergens in 2008, en heb daar geen seconde spijt van gehad. paar toffe hybridsetjes: fullshred/duncan distortion (met de a5 in d ehals, hoewel a8 NOG lekkerder is!, en de dikke ceramische in de brug). de jb/jazz hybrid, met 2x a8, en een extra spoel onder de brugpup voor wat extra power (ja, weird, maar klinkt geweldig).


de fs/dist hybrid is heel strak, vet, dynamisch, lekkere harmonics. soort-van air norton on the rocks. in de brug is ie ja, super. ken geen enkel element dat erop lijkt, hooguit de bill lawrence l500 XL.

de duncan custom5 is overigens imho in een LP niks als de steve's special. de custom5 is een smerige paf :P beetje als de burstbucker, maar dan niet zo neuzig.

De jb/jazz hybrid heeft dat vloeiende van de jb, en dat preciese van de jazz, en in een heel fijne combo. het nare van beiden is weg, alleen het goede van beiden houd je over.

de custom/59 hybrid is overigens ook onwijs lekker! voelt aan als een paf, maar hoe meer je je amp crankt, hoe strakker de boel word. enorm lekkere balans, tis een van m'n favo pickups, zeker in de gitaar waar ik 'm in heb zitten. ken werkelijk geen gibson die aan die tones kan tippen (R9, R8 bedoel ik dan, dit is namelijk een van de weinige LP's die ik heb die niet gebaseerd of geinspireerd is op een LP custom :P )

duncan maakt gewoon geweldige spoelen, maar geen hybrids, wat dimarzio dus WEL doet. duncan Mag ze niet maken, omdat dimarzio daar een octrooi op heeft, en duncan's zouden dan plots tig keer duurder worden.

ik heb ook een fullshred/distortionNECK variant, en ook een distortion/distortionNECK hybrid, en die heb ik als setje in een gitaar, met de eerste in de brug. die halspup is volvet met wat haar op z'n tanden. beetje als de alnico2pro, alleen dan wat strakker en gedefinieerder. de brugpup is een wat ranzigere JB, maar dan met IETS minder output en niet die 'rare' spike in het hoog. gesplit krijg je op de brug bijna een tele-twang, en mid en hals krijg je wat stratty, quacky sounds.

On a sidenote: BKP bouwt overigens ook geen hybrids (aka: 2 asymmetrische spoelen, ongelijke draad, ongelijke weerstand), en haalt z'n koper bij dezelfde leverancier als duncan. Wizard pickups doet WEL hybrids, en haalt z'n koper heel ergens anders vandaan, zijn koper word gemaakt/getrokken naar zijn specs.

over toffe halspups gesproken: ik ben helemaal verslingerd aan de dimetime van dean. dat is een opgefokte PAF, echt waanzinnig lekker en dynamisch. De hands without shadows is ook super. die is heel vet en dik, als een superdistortion, maar hij heeft wel die precisie van de jazz.

de michael schenker-halspup is lekker, maar niet bijzonder. de schenkerbrugpup daarentegen, brengt iedere keer een glimlach op m'n gezicht. grandioos element. superdistortion meets JB.

De stagmag in de hals werkt trouwens ook lekker. gesplit is het echt een singlecoil, met die irritante brom. in serie is ie ook lekker vet, met wat meer 'honkyness' in het mid, beetje 'hollow'. werkt ook heel lekker, in combinatie met de PATB2+ (homebrew pickup, is gewoon de PATB2 met een dubbeldikke ceramische magneet).

[Jimwoud]

Bedankt heren,

Super Distortion moet ik eigenlijk gewoon eens geprobeerd hebben. Ik heb nu een 7snaar te leen daar zit volgens mij een D sonic(petrucci ding toch?) in en die klinkt wel lekker helder en strak. Maar dat is een totaal andere gitaar. mijn epi LP is mahonie.

Die breed klinkt ook wel interessant. Ik ga alle genoemde suggesties even checken.

Kan ik ook een duncan in mn brug plaatsen of zit je dan met fase verschillen?

[Orpheo]

Bedankt heren,

Super Distortion moet ik eigenlijk gewoon eens geprobeerd hebben. Ik heb nu een 7snaar te leen daar zit volgens mij een D sonic(petrucci ding toch?) in en die klinkt wel lekker helder en strak. Maar dat is een totaal andere gitaar. mijn epi LP is mahonie.

Die breed klinkt ook wel interessant. Ik ga alle genoemde suggesties even checken.

Kan ik ook een duncan in mn brug plaatsen of zit je dan met fase verschillen?

je kan natuurlijk een duncan erin prakken. als je een faseverschil hoort als je de pups tegelijk aan hebt, moet je (bij duncan) groen en zwart omdraaien. zwart dus op aarde, groen op hot. 3 minuutjes soldeerwerk.

[Speeddemon]

@JimWoud: Duncan heeft standaard hot op de zwarte draad. DiMarzio heeft hot (IMHO logischer) op de rode draad. Ik heb zelf een aantal DiMarzio/Duncan HH sets gebruikt, zonder problemen.

@Oprheo: jouw omschrijving van de Custom/59 hybrid in de hals komt aardig overeen met wat de Breed Neck me biedt in m'n Charvel So-Cal.

Is m'n 2e pup-wissel in de hals-positie.
-Origineel zat er een Evo neck in:
Ontzettend goed gedefinieerd, mooie mids, maar laag en laag-mid mocht wat organischer en vetter/smeuïger. Erg veel hoog wel in een alder/maple combi. Zal wat mooier balanceren in een mahonie Les Paul, verwacht ik zo.
Harmonics kwamen ontzettend goed door, soms te goed. Het is een hele directe pickup; directer dan een PAF Pro neck, maar wel vergelijkbaar qua sound.

-toen een Air Norton erin:
Een stuk meer dat organische wat ik zocht. Smeuïgheid (zeg maar de liquid PAF tone) kon nog iets beter, maar was al een flinke verbetering t.o.v. de Evo. Het hoog was ook iets rustiger, al reageerde ie duidelijk dynamisch op je aanslag. Dus allerminst een doffe pickup. Ik miste wel ieeeeetsje aan output en laag-vetheid, dus...

-Breed neck.
Hoppa. Done. Ik heb een floyd rose-equipped alder/maple superstrat bijna als een Les Paul doen klinken, met meer kloten/haar op z'n tanden. :ok:
De Air Norton klinkt wat opener/rustiger, maar dat hoefde van mij niet eens zo zeer.

Die Schenker pups, zijn dat Dean elementen? Los te koop?

[Orpheo]

Ja, die schenkers zijn van dean, en los te koop.ongeveer 50 piek per pickup, als je mazzel hebt met de wisselkoers, zoals ik had, Haha.

[TimoSomers]

Absoluut waar, maar waar ik zelf vanwege de SD in m'n Charvel So-Cal achter kom, is dat ie toch best vlak klinkt; de bite van ceramische magneten werkt niet in elke gitaar even goed. Ik heb vaak gelezen dat de Breed redelijk lijkt op de SD, met de volgende verschillen:
-dynamischer en gebalanceerder van klank (alnico v)
-meer vintage/PAF edoch 'on steroids' voiced
-iets strakker laag, met meer mid-focus.
-iets minder output (kan ie best lijen, want de SD is een behoorlijke bruller=gaat bij mij ook standaard een mm of 2 verder vanaf de snaren dan de meeste andere elementen (Duncan Distortion daargelaten))

Wat betreft de positieve punten van de SD, die Timo aanhaalde, kan ik ook bevestigen, aangezien de SD een ToneZone verving.
ToneZone klinkt in alder/elzen best o.k., maar heeft een wat moderne klank (hoorbaar) en een lekkere hoeveelheid laag, maar een laag wat iets minder strak is. Volgens de DiMarzio tone-charts is de Bass/Middle/Treble van de Tonezone 8.5/8.5/5 en die van de Super D 8/7.5/5.5 en dat is nog enigzins mild gezegd. Het klank-karakter is namelijk ook anders en mede daardoor durf ik zeker wel een Super D in een mahonie Les Paul te gooien, maar een Tone Zone niet (=modder city).
In die lijn doorgerekend zou een D-Sonic of CrunchLab misschien ook nog interessant zijn, alleen kom je er minder snel aan.

Mocht je dus een Elzen body hebben, zou het zo maar kunnen zijn dat je de Breed bridge interessanter vind.
Als het goed is, ligt ie er vanmiddag in, dus ik kom zeker verslag doen dan.

Btw, als je een zwarte Super D zoekt, check Marktplaats effe. ;)

Je hebt gelijk, het ligt heel erg aan het hout en aan de gitaar.
Ik ging er dan ook van uit dat de Epi een groot blok mahonie is.
Zo niet dan wordt een SD misschien schel/dunnig.
Maar in een dik blok mahonie vind ik de Super distortion echt een waanzinnig element. (Zeker ook gezien wat de TS zoekt).

[Speeddemon]

Zoals beloofd (wel 1,5 dag later) mijn bevindingen van de Breed bridge.
Ik ben er vanavond pas aan toegekomen hem erin te gooien. Voorlopig alleen nog thuis kunnen testen, maar wel direct kunnen A/B-en met 2 verschillende gitaren (een Les Paul Custom met GFS Crunchy PAF bridge en een Hamer Californian met een Duncan JB bridge).
Die Hamer is een superstrat type, maple neck, rosewood toets. Body was alder, meen ik; kan ook mahonie zijn geweest (ik twijfel, aangezien de JB best dik klinkt in die gitaar, wat ik me nauwelijks kan voorstellen van de combi alder+JB).

Anyway, de Breed bridge doet idd een aardige gooi m'n Charvel superstrat meer als een Les Paul te laten klinken, maar met iets meer strakheid en scheur (zonder 'overpowering' te zijn, wat de Super Distortion wel is, was ie even hoog afgesteld als de Breed nu (2 à 3mm van de snaren) ).
Ik vind hem zeker niet een te mild hoog hebben, zoals wel eens beweerd wordt. Het is -zoals ook gezegd wordt- een heerlijk gebalanceerd element. Douwt goed, mooi, rijk mid-gebied. Toch die vintage PAF klank, maar scheuren doet ie (meer dan m'n Les Paul, waar die Crunchy PAF zeer close is met een Duncan JB). Ik vind de Breed iets strakker in het laag dan de Duncan JB in de Hamer; uit ervaring weet ik dat de JB heel nauw luistert qua gitaar, want hij kan zo maar honky/icepicky zijn, of vettiger. Hij is allesbehalve icepicky in die Hamer, dus da's een goeie match; toch klinkt de Breed strakker in het laag, hoewel hij zeker niet MINDER laag heeft. Een Evo of Duncan Distortion hebben wel duidelijk minder laag.

Woensdag effe op oorlogssterkte checken, maar vooralsnog ben ik tevreden. Beetje jammer dat ik nou zo'n volledige Steve Vai-set heb. Heb weinig met zijn spel; geef mij maar Randy Rhoads, Slash, Angus Young, EVH, Adrian Smith, Warren DeMartini, Akira Takasaki en George Lynch. 80's rule! :seriousf:

[Jimwoud]

Bedankt voor de review, wat verwacht je ervan in een LP?