jazzstandard ingespeeld: Stella By Starlight

[Little Jay]

Een vreselijk moeilijk nummer vind ik het altijd, dus maar eens de uitdaging uitgegaan en Stella By Starlight ingespeeld over een Aebersold begeleidingstrack.
De piano heb ik weggemixt, om een wat opener gitaar-trio-geluid te krijgen.

http://www.myspace.com/jasperkuper/music/songs/Stella-By-Starlight-77325925

Ingespeeld op m'n Gibson ES-333 door een Fender Blues Deluxe opgenomen via een SM58.

Shoot!

[Bosch]

Het is weer heerlijk gespeeld!

Zelf wijk ik altijd voor dit soort standaard standards.

Eerste paar noten (improv) vind ik niet zo sterk, maar daarna volgt gelijk het verfijndere werk en houd het mijn aandacht lang vast. Na een tweede luistersessie viel mij wel op dat je blijft hangen in een bepaalde dynamiek. Het is easy going maar nooit brutaal, heftif of gemeen. Misschien zou dat wel een soort aanvulling kunnen zijn: om voor de dynamiek af en toe wat groffer, ruwer te spelen. Snap je wat ik bedoel?

Maar begrijp me verder goed, vet gespeeld, ga ik vandaag nog een paar keer luisteren!

We gaan een keer samen zo'n backing inspelen!!!

[Little Jay]

Ja ik denk dat ik wel begrijp wat je bedoeld. Heeft er toch mee te maken dat ik het een lastig schema vind denk ik. Ik moet voortdurend nadenken waar ik ben en wat er gaat komen en ben nog niet in staat "er overheen" te spelen en écht los te gaan, klopt absoluut. Misschien nog gewoon 643 keer doen op jamsessies en dan lukt 't wel......

Ik had ook nog geëxperimenteerd met een vrij ingespeeld gitaarintro (chord-melody), maar het is toch lastig om dan de backing goed te laten beginnen.....

He samen een backing inspelen is een goed idee!

[samthegreat4]

Hey, leuk om weer een jazz inzending te zien!
Fijn om naar te luisteren, lekker easy going gespeeld (maar zo is Stella ook gewoon). Enige vlak waarop ik misschien iets kan aanmerken is dat, je in de solo's soms een beetje zelfvertrouwen mist. Dat zelfvertrouwen hoor je dan wel weer goed terug in het hoofdthema. Als je je hebt bedacht het te gaan doen, gewoon doen :p.

En over die backingtrack, deze jazzpianist wil ook wel van de partij zijn (ik weet niet in hoeverre jullie een piano erbij willen).

[terrasbeest]

Ik ben het wel eens met de ' kritieken', hopelijk mag de mijne er nog bij.
Wat betreft de dynamiek. De backing track is niet uitnodigend voor/ heeft zelf weinig dynamiek, dat is een punt waar je het van je eigen inbreng moet hebben, dat is nu eenmaal vervelend aan backing tracks: ze spelen niet mee.

Wat ik weinig terug hoor is de melodie van het nummer, eens de improv bezig is.De melodie en de akkoorden zijn het bindmiddel van een improvisatie, anders gaan je geïmproviseerde lijnen uit de context van het nummer, en heb je geen samenhang meer, het worden losse ' stukjes'.
Vandaar mogelijk ook de verwijzing naar een ' lastig schema ', de melodie lijkt wel vergeten.

Wat ook helpt ( IMO) zorgen voor dynamiek, is er op tijd en stond een bluesy lick tussengooien : iets wat ik onthouden heb van de ' An evening with Joe Pass' DVD, dat breekt de dingen open.Mss is het ook dat wat Bosch bedoelde met groffer/ruwer.
Ik zou het trouwens interessant vinden om te weten HOE jullie beiden besluiten een nummer aan te pakken, de analyse dus.

Keep m coming.