Fender MIM: definieer 'slechter'

[Muchachooo]

Goeiemorgen allemaal!

Ik ben de laatste tijd erg veel aan het kijken naar een nieuwe Strat.
Heb er al eentje, maar dat is een 2000 Squier Affinity, en die hou ik alleen omdat het 'mijn eerste gitaar' is. Had overwogen hem te gaan upgraden, maar gezien de kwaliteit van de body kan ik denk ik beter een nieuwe aanschaffen.

Nu is mijn vraag: Op welke gebieden zijn de MIM strats inferieur aan de USA strats?

Het idee is dat deze strat toch een gitaar is waar ik veel op ga spelen en waar ik lang mee wil doen. Ook wil ik geen gitaar kopen die duidelijk 'minder' is dan mijn huidige main gitaar, een Gibson LP Studio.

Dus kortom: Zou het aanschaffen van een MIM strat voor mij een goede optie zijn of kan ik beter kijken naar een USA? En waarom dan?

[rufus]

Goeiemorgen allemaal!

Nu is mijn vraag: Op welke gebieden zijn de MIM strats inferieur aan de USA strats?

Ook wil ik geen gitaar kopen die duidelijk 'minder' is dan mijn huidige main gitaar, een Gibson LP Studio.

Dus kortom: Zou het aanschaffen van een MIM strat voor mij een goede optie zijn of kan ik beter kijken naar een USA? En waarom dan?

Er zijn goeie en slechte mim strats, alsook goeie en slechte usa strats. Ik zou gewoon testen, en voelen en horen hoe usa's en mim's zich verhouden tov elkaar.

Een usa zal meestal betere hardware hebben, hoewel een classic player mim toch ook heel deftig is.

Trouwens je huidige main gitaar, zou wel nog ééns kunnen onderdoen voor sommige mim's. Versta me niet verkeerd, ik heb ook een studio en vind het een goeie gitaar. Ik heb ook een squier strat, heb ze beiden laten afstellen door een vakman. De gitaar van 300 euro z'n topkam was te diep uitgesneden, de gitaar van 1000 euro ook dus ik zou me niet vastpinnen op prijs of mim, usa etc. als het over kwaliteitscontrole en afstelling uit de fabriek komt.
Gewoon testen, en gaan voor wat het beste voelt, kan je ermee leven dat er mim op de kop van je gitaar staat of zou het je storen? Een vraag die je jezelf moet stellen.
Er zijn trouwens nog merken die strats maken, alles testen in je prijsbereik is de boodschap.

[barno]

belangrijkste verschil is de subjectieve mojo van het label USA.

verder hangt het ervan af over welke periode we spreken. Er zijn jaren geweest waarin de jappen zonder uitzondering beter waren dan de yanks. tot op het punt waarop fender usa bijna in een depressie sukkelde omdat de jappen zo goed waren.

[geert1976]

Dit kan weer leuke discussies opleveren:)

Een standaard MIM Strat is minder goed dan een standard USA Strat.

Qua afwerking vind ik de MIM exemplaren ook iets minder.

Ik heb laatst een Fender Deluxe Player Strat gekocht, die standaard zijn uitgerust met USA hardware (brug, trem, mechanieken) en USA elementen.

Prima gitaar, maar de potmeters en standenschakelaar zijn ronduit kut in mijn ogen, die heb ik gelijk vervangen voor USA spul.

Verder vond ik de frets ook niet naar mijn tevredenheid en die heb ik zelf opnieuw gecrownd en gepolijst en de randen van de frets bijgewerkt.
Nu is die gitaar helemaal ok.

Een MIM is voor het geld een prima gitaar, maar off the shelff niet zo goed als een USA, er is wel een prima gitaar van te maken, als je zelf lekker kunt knutselen en bereid bent om er wat in te investeren.

Bij MIM exemplaren wil er verschil in zitten qua afwerking, goed kijken en testen dus.

Het voordeel van een USA exemplaar is wel de betere "restwaarde"

Fender heeft trouwens legio modellen met diverse specificaties en geluidskarakter, goed testen dus:ok:

[geert1976]

belangrijkste verschil is de subjectieve mojo van het label USA.

verder hangt het ervan af over welke periode we spreken. Er zijn jaren geweest waarin de jappen zonder uitzondering beter waren dan de yanks. tot op het punt waarop fender usa bijna in een depressie sukkelde omdat de jappen zo goed waren.

Inderdaad de E serie van 84-87, die waren erg goed.
Vergeet trouwens ook niet de Squier JV en SQ serie, maar die overstijgen de prijs van een 2e hands USA exemplaar al

[rufus]

Dit kan weer leuke discussies opleveren:)



Dit dacht ik ook toen ik de topictitel las.:soinnocent:

[Hendriks]

Hm , gisteren op de tele-meeting was er een MIM tele uit begin jaren 90 , was niet slecht , helemaal niet slecht , sterker nog , kon zich meten met de de veel duurdere en ik ben vast niet de enige die daar zo over denkt.

[Muchachooo]

Er zijn trouwens nog merken die strats maken, alles testen in je prijsbereik is de boodschap.
klopt, hoorde laatst iemand vol lof over een Vintage V6 Strat.

Het is jammer dat het een beetje buiten mijn prijsbereik ligt, anders zou ik naar een Haar gaan kijken...

[guitarnijboer]

Ik weet niet waar het aan ligt maar ik vind MIM en CIJ strats vaak anders aanvoelen dan USA strats. Het voelt alsof er iets anders is met het hout. Niet qua vorm of zo maar dichtheid / zwaarte van het hout en/of de resonantie van het hout. MIM halzen voelen voor mij altijd een alsof ze gemaakt zijn van lichter minder stijf hout, wat ik niet lekker vindt. Daarnaast heb ik ook wel eens de indruk dat de mexicaanse en japanse pickups niet echt denderend zijn. Ik heb eens een oude japanner gehad met van die ceramische strippen achterop de PU's als magneet en van die pietepeuterige potmeters en plastic switch.

Natuurlijk kun je alles upgraden, maar uiteindelijk ben je dan goedkoper uit met een USA standaard strat. Maar dat is mijn mening.

Ik heb trouwens laatst op een USA John Mayer sig. gespeeld die precies aanvoelde als een mexicaan. Het ding had ook een erg slechte afwering van de frets wat je niet zou verwachten bij zo'n gitaar. Omgekeerd zul je dus waarschijnlijk ook wel eens een Mexicaan tegenkomen die boven de rest uitsteekt.

[kevervolks]

Ik heb zelf nu ongeveer 2,5 jaar een Classic Player MIM strat en ben er echt super blij mee.

Speelt beter dan menig Amerikaanse strat mede dankzij de modere features zoals 12'' radius en 2 point tremolo (ontstemt niet!)

De verschillen zijn echter wel te merken in andere dingen zo merk ik dat de frets van zachter metaal zijn dan de Amerikaanse strats, zo zijn mijn frets eigenlijk al aan vervanging toe!! Ook is er bespaard op de potmeters welke nauwelijks weerstand bieden wat goedkoop aanvoelt.

Als ik jou was zou ik gewoon een MIM kopen want het verschil is echt te verwaarlozen, potmeters kun je vervangen, dan blijft alleen de mindere kwaliteit frets over....

[Lodedsvd]

Je kan ook kijken naar een tweedehands MIJ als je niet zo veel wil uitgeven, ik heb voor mijn strat onder de 400 betaald

[Eko]

Er zijn inderdaad verschillen tussen de fabrieken in beide landen. Bij geen van beiden wordt exact dezelfde gitaar gebouwd. Fender is daar heel goed in. De lakken verschillen, of de gebruikte hardware , bij anderen weer de specificaties , ga er maar aan staan.
Veel hangt af van je voorkeur en je portemonnee. Als je goed kiest, kies je met je oren. Maar weinigen doen dit echt. De meesten gaan voor naam en restwaarde. Heb ik ook gedaan , geen zorgen.
Nu ik een rijtje strats heb staan kun je echt verschillen horen. De meest briljant klinkende strat , zowel onversterkt als versterkt , is trouwens bij mij een MIM. Het is een Jimmi Vaughn strat. Wel wennen aan de V-hals. De schakeling met een open middle pick-up is heel goed gevonden.

[e!]

...Als je goed kiest, kies je met je oren...
..en je ogen, maar vooral je gevoel! Belangrijkste is om er veel te proberen ook in prijsklassen boven en onder je budget, uit alle productielanden. Dan gaan je vanzelf dingen opvallen.

Ik heb zelf op Whoppers, Taco's en Sushi's bespeeld. De duurdere USA's waren prima, maar de goedkopere highway Strat vond ik bagger. Verschillende Mexicanen bespeeld, maar geen bekoorlijke gevonden. De exemplaren die ik in handen heb gehad voelden idd. wat gammel/goedkoop, maar ik zou ze nu nog steeds niet blind uitsluiten. Uiteindelijk gevallen voor de op dat moment in mijn ogen afzichtelijke Japanse Paisley Blue Flower Strat, waar ik in eerste instantie alleen op ging spelen, omdat wel eens wilde horen hoe dat lelijke ding klonk. Dat was dus liefde op het eerste gehoor... en gevoel! ...en stiekem vind ik 'em inmiddels ook erg cool :soinnocent:

Later eens een SD Cool Rails in brugpositie gezet en de potjes vervangen. Topgitaar! Was langzaam aan ook steeds verder afgeprijsd van rond de 1000 naar uiteindelijk € 444,-. Dat plus onderdelen dus zo'n € 600,- en is een absolute topgitaar.

Oor, oog en hart dus en het geduld om te wachten tot je een gitaar vind die je met volle overtuiging koopt. Dat voel je vanzelf. Productieland is daarin geen factor van belang.

[beruk]

Nu is mijn vraag: Op welke gebieden zijn de MIM strats inferieur aan de USA strats?

Mijn ervaring: de elementen: geen ballen, geen definitie.. Met een highway one zit je al een stuk beter. Heb zelf een MiM, ik heb er hot noiseless pickups in laten zetten, wereld van verschil. Op termijn zou ik er een nieuwe tremolo unit in willen zetten, maar ik weet niet helemaal zeker of dit in klank geweldig veel winst geeft.
Ik ben blij met mijn gitaar zoals ie nu is..

[e!]

Mijn ervaring: de elementen: geen ballen, geen definitie..
Ja, heb ik ook ervaren. Mijn Jap klonk direct goed. Brug humbucker was n smaakkwestie. Clean vind ik stock beter, maar was vooral voor overstuurde sounds. Vind brug+middenstandje clean nu ook wat minder.

Verder vond ik de electronica in t algemeen wat zwak, alsook de tremolo. Halsafwerking was wat lomp, waardoor hij ook niet zo lekker speelde. De gitaar resoneerde ook niet lekker. Probeer n gitaar altijd even onversterkt. Dan krijg je een goeie indruk van de resonantie en sustain. Een goeie gitaar 'zingt'. Als je 'em goed tegen je lichaam houdt tijdens het spelen, dan voel je dat ook in je borstkas. Dat miste die Mex Strats die ik heb geprobeerd (!).

[vulvasonic]

Mijn mening; de betere Mexicanen komen doorgaans uit de Classic Serie en dat zijn heel andere gitaren dan de American Standards of de Deluxe Series. Kwalitatief zijn die Amerikanen (m.u.v. de Highway serie, waartussen goede en minder goede exemplaren zitten) vrijwel perfect. Maar nogmaals, ze spelen en klinken ook echt anders. Als het niet 'jouw ding' is, kan het goed zijn dat je een voorkeur hebt voor de totaal andere feel en klank van de Classic. Als je deze serie wil vergelijken met iets Amerikaans, vergelijk het dan met de AVRI (American Vintage Reissue). In de basis dezelfde gitaren, maar met betere hardware, betere afwerking en (naar je mag aannemen) beter hout. Maar ook 2,5 x zo duur.

En dan de eeuwige dooddoener; erop uit en zelf testen. Zoveel mogelijk. En probeer alle varianten aan een serieuze test te onderwerpen. Laat je verrassen, of laat je vooroordelen bevestigen. Het maakt niet uit, als je je maar niet laat misleiden door allerlei irrelevante bijkomstigheden. Een strat moet bij je passen als je hand om je jongeheer.

Succes!

[barno]

Heb zelf ooit twee MIM's gehad en die waren heel goed en zowel qua feel als qua sound (eentje na pup wissel) voor mij even goed als usa stuff; Een Jimmie Vaughan strat die stock gewoon heel goed is. En een Muddy Waters tele, waarvan ik de pups heb vervangen (ik vind de stock pups op usa tele's meestal ook niks).

afwerking van MIM: die twee gitaren waren prima. mss is de gemiddelde taco minder secuur afgewerkt dan usa maar guess what: I don't care for afwerking... echt niet. als de feel en klank goed is, is het allang goed voor mij :)

[EuroCinema]

Ik heb een USA tele, een Japanse tele en een Mexicaanse tele alledrie veelvuldig bespeeld door de jaren heen. De Mexicaan is de enige die niet van mij was (ik ben dus vrij objectief), en die beviel me toch het beste. De classic player Jazzmaster is een heel andere gitaar dan z'n Amerikaanse en Japanse neefjes, dus dat is lastig vergelijken op kwaliteit. Maar ook bij dit model sprak de Mexicaan mij het meeste aan.
Ik heb de verschillen weleens zien omschrijven als: Fender USA - made by Mexicans in California / Fender Mexico - Made by Mexicans in Mexico. Als je dan ook nog weet dat bepaalde Mexicaanse modellen met Amerikaanse hardware worden gemaakt, is duidelijk dat de verschillen niet enorm zijn. Voor de chauvinistische Amerikanen is "made in the USA" natuurlijk heel gewichtig, zelf heb ik er minder mee.
Als laatste punt (is vaker opgemerkt): Leo Fender's geniale idee was om gitaren te ontwerpen die aan een lopende band gemaakt konden worden. Daarom heeft-ie bijvoorbeeld uitgefreesde bodies met een slagplaat erop en geschroefde halzen gebruikt. Briljant! Dit betekent ook dat zo'n model minder afhankelijk is van ouderwets vakmanschap dan bijvoorbeeld een archtop of klassieke gitaar. Het is dus niet zo gek dat er prima goedkopere tele's en strats bestaan!

[Kim Wilson]

Hm , gisteren op de tele-meeting was er een MIM tele uit begin jaren 90 , was niet slecht , helemaal niet slecht , sterker nog , kon zich meten met de de veel duurdere en ik ben vast niet de enige die daar zo over denkt.
Je bedoelt die van (zoonvan)JohanB? Die was idd erg goed. Mijn Baja is ook een Mexicaan, en die werd ook niet weggevaagd door de anderen.

[stikel]

Heb ooit drie soorten Fender tele's gehad. MIM, Koreaan (Koa uitvoering) en een Highway. De USA vond ik de minste, de Koa had de beste pups (SD) en de mooiste afwerking. De MIM's de beste overal kwaliteit, vooral voor het geld (ongeveer 200 a 250 dollar, tweedehands, maar als nieuw uit de USA). Heb nu ook enigszins GAS voor een MIM. De Blacktop Jazzmaster. Het feit dat het een MIM is maakt mij echt niet uit.

[guitarkid]

Een strat moet bij je passen als je hand om je jongeheer.


Vulv jongen, zulke grote gitaren moeten nog gemaakt worden.... :seriousf:

Gr. C.

[e!]

Vulv jongen, zulke grote gitaren moeten nog gemaakt worden.... :seriousf:
Heje zulke grote hande dan.. ?

:soinnocent:

[guitarkid]

Heje zulke grote hande dan.. ?

:soinnocent:

Ook....! ;)

[e!]

http://images3.wikia.nocookie.net/__cb20070828144242/muppet/images/8/8d/Sweetumssong.jpg