Speeddemon
9 oktober 2010, 21:50
Vanmiddag op deze prachtige dag eens afgereden naar GuitarKing in Boekel om eens wat amps te testen.
Gewapend met mijn meest veelzijdige gitaar - Ibanez S540FM TTS met 3x DiMarzio's=Air Norton neck, FS-1 mid en Super Distortion brug + coiltap op FS-1 en AN - stapte ik binnen en zag gelijk een leuke verrassing: er hing een witte Charvel So-Cal, die sprekend lijkt op Adrian Smith's originele gitaar. Laat ik nou in een Maiden-tribute spelen en half-actief op zoek zijn naar zoiets...dus die moest ook nog getest worden.
Het verhaal: ik zoek een klein(er) alternatief voor 'club-gigs', aangezien m'n Engl Invader 100 (+/- 40kg in flightcase met dubbele bodem) met Engl 4x12 (56kg!!!) niet altijd even praktisch qua formaat, gesjouw etc. is.
Vereisten: minimaal 2 kanalen. Goed clean en goede high gain sounds, fx-loop, niet te groot (max 2x12").
Ik had nog nooit eerder een Blackstar versterker getest, dus ik ging er volledig open-minded in, al verwachtte ik eigenlijk een niet al te spannend gain kanaal, aangezien ik al jaren Engl's glorie gewend ben.
Blackstar HT40 Club
40W, 2 kanaals, 1x12", onboard (digitale) reverb en voice-switches per kanaal voor boutique/modern.
Clean: niet sjlecht! Die voice-switch maakt heel veel uit! Kan er heerlijk sprankelend clean, ontzettend Amerikaans breed, warm clean, clean met een randje, of zelfs (met gain voluit) milde AC/DC klanken uit halen.
OD: WOAH! :crazyhappy: Ik was eigenlijk van plan deze maar effe snel te testen, zodat ik snel door zou kunnen naar de grotere jongens, maar voor ik het wist heb ik een kwartier staan spelen en genieten. Uiteraard ook continue tweakend. Ik had zelfs 'publiek'; deze man stond ook vol ongeloof te kijken wat voor geweld er uit een 1x12 komt. Tot en met latere Priest/Iced Earth haalde ik er zonder al te veel problemen uit. Voor death/black/grind komt ie misschien gain (of meer een specifiek gain) te kort, maar dat maakte me niets uit. Je moet er ook geen Metallica-Black Album sound uit verwachten; daar blijft het een 1x12 voor met relatief veel mid en een dergelijke sound vereist ook meer 'surgical EQ'. Niettemin kon ik hier een heerlijke pot (80's/90's) metal mee staan stampen. De 'vintage' voice mode van het OD kanaal klinkt wat losser -te los voor strakke thrash-, maar is zeer geschikt voor classic rock. Bij vlagen haalde ik er zelfs een benadering van de Brown sound uit (al hielp het dat ik "Unchained" speelde :punk: ).
Conclusie: zeer veelzijdig en lekker, al hoor je wel dat het overdrive kanaal ietsje minder open/complex klinkt dan een meer high-end versterker. Ik mis ook wat functionaliteit (2e master of solo-boost, schakelbare fx-loop), maar dat wist ik van te voren. De galm is leuk, maar overtuigt niet echt.
Blackstar HT60 Soloist
60W, 2 kanaals + boost, 1x12". Even groot als de HT40.
Verschil met de HT40 is dat deze een presence knop heeft in de master sectie, de regelbare boost (die afhankelijk van een switch aan de achterkant OFWEL op beide kanalen werkt, ofwel als een soort 3e "Lead" kanaal fungeert), een OD Body voice-knop in de master sectie, en een 4-voudige footswitch (Clean, OD, Boost, Reverb) ipv de 2-voudige (Channel, Reverb) van de HT40.
Qua klank komt hij aardig overeen met de HT40, op een paar punten na:
-de gain range van het OD kanaal is heel anders. Van 0 tot 5 een redelijk scala aan low tot mid gain klanken, van 5 tot 6 schakelt ie heel snel naar een soort classic high gain, van van 6 tot 10 blijft ie mondjesmaat gain toevoegen. Ik weet niet of dit de bedoeling was, of een verkeerd gekozen potmeter, maar ik vind het wel fijn; te meer omdat de low/mid gain settings veel profijt hebben van de boost, die niet alleen volume, maar ook wat gain/push toevoegt.
-Ik heb wel meer moeite het laag-mid strak te krijgen. Daar waar het bij de HT40 heel snel gaaf klonk (denk aan Gary Moore-Oh Pretty Woman), wil deze soms nog wat te los klinken. Veel tweaken geblazen dus, maar het lukt wel.
-De presence knop is zeer welkom, om het hoog onder controle te houden. Zo klinkt treble open+presence dicht anders dan treble dicht+presence open. Dit is juist voor een OD kanaal een dosis extra tone-shaping, die handig is.
Conclusie: iets minder eenvoudig dan de HT40, maar wel met nuttige toevoegingen. Klanktechnisch behoorlijk vergelijkbaar, al geef ik deze dan de voordeel van de twijfel, vanwege meer tone-shaping mogelijkheden.
Egnater Renegade 2x12 Combo
Op papier bijna mijn ideale back-up amp:
-2 kanalen
-2x12" (65W)
-ontzettend veel tone-shape mogelijkheden
-schakelbare fx-loop
-reverb apart per kanaal instelbaar
Het cleane kanaal biedt veel 'tweak'...misschien zelfs iets te veel.
Beide kanalen hebben switches voor Tight/Deep, Bright/Normal, 18W/65W (al vind ik het effect van deze niet heel erg hoorbaar) en een volledige eigen 3 bands EQ ÉN een regelbare tube-mix (EL84 tot 6L6). Tja, what more do you need?
Overdrive kanaal is ook erg o.k., al kost het me hier meer moeite om een strakke, niet té moderne metalsound uit te krijgen. Alles blijft enigzins braaf en de versterker is duidelijk wat meer op een 'classic' publiek gericht.
Terug inpluggend in de HT40 valt me nog iets op: de 2x12-heid van de Egnater valt eigenlijk niet zo op. Dus die Blackstars doen iets goed!
Ik denk dat ik puur voor in de studio wel de Egnater zou prefereren, omdat je veel meer kan tweaken, zonder dat het overigens een karakterloze amp is (wat een aantal 'jack of all trades, master of none' amps wel hebben).
Met m'n bands speel ik voornamelijk hard rock/metal, met daarnaast classic rock. Zou ik nou voornamelijk classic rock/blues rock spelen met af en toe hard rock, zou de Egnater het misschien ook wel winnen van de Blackstars, waarmee ik overigens niet wil zeggen dat de Blackstars niet een lekker potje bluesrock kunnen wegzetten. Gain niet te hoog, Strat erbij en you're good to go.
Conclusie:
Hij is absoluut niet slecht, maar ik had er iets meer van verwacht, gezien de mogelijkheden. Overall klinkt ie iets losser/meer vintage, maar ook complexer (qua klank dan, dus positief bedoeld!) dan de Blackstars.
Apart het vermelden waard vind ik de Reverb. Die vond ik WAANZINNIG GOED klinken. Van subtiel tot dikke surf, zonder probleem. (Die 'washy' surf-galm is uit de Blackstars eigenlijk niet zo goed te krijgen...daar blijft ie te mild voor, zelfs in "Bright Reverb" mode). Prijs is ook een flink stuk hoger, dus dat alles in acht genomen, legt ie het toch af tegen de Blackstars.
Egnater Rebel 30 1x12 Combo
30W (maar regelbaar naar 1W!), 1x12, 2 kanaals.
Snel de verschillen met de Renegade:
geen 18/65W switches meer, maar een draaiknopje PER KANAAL voor 1 tot 30W. Een overall Tube-mix knop (dus voor beide kanalen);
Clean kanaal heeft alleen Volume, Bass en Treble. Wel hebben beide kanalen de tight/deep en bright/normal switches. Reverb pots zitten op de achterkant en er zijn geen 2e master, presence en density pots meer.
Klank: Op zicht best o.k. en nog relatief groot, maar deze schiet wel te kort qua high-gain. Je haalt er wel Maiden en oude Priest uit, maar daar blijft het ook zo'n beetje bij. Ik zou nog graag wat reserve hebben... neem nou de lekkere intro sound van Vengeance's "Take it or leave it" : http://www.youtube.com/watch?v=_EpyU49IELo&feature=fvw
dat gaat je dus niet lukken met de Rebel 30.
Conclusie: leuke amp, mits je focus meer op (classic) rock dan metal ligt.
Disclaimer: Ik speel geen 7 snarige gitaren, geen drop-C ongein, geen emo-screamo-nu-metal crap. Dus als ik op zoek ben naar een goeie metal-sound, dan zijn m'n benchmarks eerder Primal Fear (http://www.youtube.com/watch?v=JcrH48BYdXc), Kreator, Exodus, Iced Earth en diverse 80's bands (Priest, Maiden, Dio, Lääz Rockit, Mercyful Fate...), ipv Slipknot ofzo.
Gewapend met mijn meest veelzijdige gitaar - Ibanez S540FM TTS met 3x DiMarzio's=Air Norton neck, FS-1 mid en Super Distortion brug + coiltap op FS-1 en AN - stapte ik binnen en zag gelijk een leuke verrassing: er hing een witte Charvel So-Cal, die sprekend lijkt op Adrian Smith's originele gitaar. Laat ik nou in een Maiden-tribute spelen en half-actief op zoek zijn naar zoiets...dus die moest ook nog getest worden.
Het verhaal: ik zoek een klein(er) alternatief voor 'club-gigs', aangezien m'n Engl Invader 100 (+/- 40kg in flightcase met dubbele bodem) met Engl 4x12 (56kg!!!) niet altijd even praktisch qua formaat, gesjouw etc. is.
Vereisten: minimaal 2 kanalen. Goed clean en goede high gain sounds, fx-loop, niet te groot (max 2x12").
Ik had nog nooit eerder een Blackstar versterker getest, dus ik ging er volledig open-minded in, al verwachtte ik eigenlijk een niet al te spannend gain kanaal, aangezien ik al jaren Engl's glorie gewend ben.
Blackstar HT40 Club
40W, 2 kanaals, 1x12", onboard (digitale) reverb en voice-switches per kanaal voor boutique/modern.
Clean: niet sjlecht! Die voice-switch maakt heel veel uit! Kan er heerlijk sprankelend clean, ontzettend Amerikaans breed, warm clean, clean met een randje, of zelfs (met gain voluit) milde AC/DC klanken uit halen.
OD: WOAH! :crazyhappy: Ik was eigenlijk van plan deze maar effe snel te testen, zodat ik snel door zou kunnen naar de grotere jongens, maar voor ik het wist heb ik een kwartier staan spelen en genieten. Uiteraard ook continue tweakend. Ik had zelfs 'publiek'; deze man stond ook vol ongeloof te kijken wat voor geweld er uit een 1x12 komt. Tot en met latere Priest/Iced Earth haalde ik er zonder al te veel problemen uit. Voor death/black/grind komt ie misschien gain (of meer een specifiek gain) te kort, maar dat maakte me niets uit. Je moet er ook geen Metallica-Black Album sound uit verwachten; daar blijft het een 1x12 voor met relatief veel mid en een dergelijke sound vereist ook meer 'surgical EQ'. Niettemin kon ik hier een heerlijke pot (80's/90's) metal mee staan stampen. De 'vintage' voice mode van het OD kanaal klinkt wat losser -te los voor strakke thrash-, maar is zeer geschikt voor classic rock. Bij vlagen haalde ik er zelfs een benadering van de Brown sound uit (al hielp het dat ik "Unchained" speelde :punk: ).
Conclusie: zeer veelzijdig en lekker, al hoor je wel dat het overdrive kanaal ietsje minder open/complex klinkt dan een meer high-end versterker. Ik mis ook wat functionaliteit (2e master of solo-boost, schakelbare fx-loop), maar dat wist ik van te voren. De galm is leuk, maar overtuigt niet echt.
Blackstar HT60 Soloist
60W, 2 kanaals + boost, 1x12". Even groot als de HT40.
Verschil met de HT40 is dat deze een presence knop heeft in de master sectie, de regelbare boost (die afhankelijk van een switch aan de achterkant OFWEL op beide kanalen werkt, ofwel als een soort 3e "Lead" kanaal fungeert), een OD Body voice-knop in de master sectie, en een 4-voudige footswitch (Clean, OD, Boost, Reverb) ipv de 2-voudige (Channel, Reverb) van de HT40.
Qua klank komt hij aardig overeen met de HT40, op een paar punten na:
-de gain range van het OD kanaal is heel anders. Van 0 tot 5 een redelijk scala aan low tot mid gain klanken, van 5 tot 6 schakelt ie heel snel naar een soort classic high gain, van van 6 tot 10 blijft ie mondjesmaat gain toevoegen. Ik weet niet of dit de bedoeling was, of een verkeerd gekozen potmeter, maar ik vind het wel fijn; te meer omdat de low/mid gain settings veel profijt hebben van de boost, die niet alleen volume, maar ook wat gain/push toevoegt.
-Ik heb wel meer moeite het laag-mid strak te krijgen. Daar waar het bij de HT40 heel snel gaaf klonk (denk aan Gary Moore-Oh Pretty Woman), wil deze soms nog wat te los klinken. Veel tweaken geblazen dus, maar het lukt wel.
-De presence knop is zeer welkom, om het hoog onder controle te houden. Zo klinkt treble open+presence dicht anders dan treble dicht+presence open. Dit is juist voor een OD kanaal een dosis extra tone-shaping, die handig is.
Conclusie: iets minder eenvoudig dan de HT40, maar wel met nuttige toevoegingen. Klanktechnisch behoorlijk vergelijkbaar, al geef ik deze dan de voordeel van de twijfel, vanwege meer tone-shaping mogelijkheden.
Egnater Renegade 2x12 Combo
Op papier bijna mijn ideale back-up amp:
-2 kanalen
-2x12" (65W)
-ontzettend veel tone-shape mogelijkheden
-schakelbare fx-loop
-reverb apart per kanaal instelbaar
Het cleane kanaal biedt veel 'tweak'...misschien zelfs iets te veel.
Beide kanalen hebben switches voor Tight/Deep, Bright/Normal, 18W/65W (al vind ik het effect van deze niet heel erg hoorbaar) en een volledige eigen 3 bands EQ ÉN een regelbare tube-mix (EL84 tot 6L6). Tja, what more do you need?
Overdrive kanaal is ook erg o.k., al kost het me hier meer moeite om een strakke, niet té moderne metalsound uit te krijgen. Alles blijft enigzins braaf en de versterker is duidelijk wat meer op een 'classic' publiek gericht.
Terug inpluggend in de HT40 valt me nog iets op: de 2x12-heid van de Egnater valt eigenlijk niet zo op. Dus die Blackstars doen iets goed!
Ik denk dat ik puur voor in de studio wel de Egnater zou prefereren, omdat je veel meer kan tweaken, zonder dat het overigens een karakterloze amp is (wat een aantal 'jack of all trades, master of none' amps wel hebben).
Met m'n bands speel ik voornamelijk hard rock/metal, met daarnaast classic rock. Zou ik nou voornamelijk classic rock/blues rock spelen met af en toe hard rock, zou de Egnater het misschien ook wel winnen van de Blackstars, waarmee ik overigens niet wil zeggen dat de Blackstars niet een lekker potje bluesrock kunnen wegzetten. Gain niet te hoog, Strat erbij en you're good to go.
Conclusie:
Hij is absoluut niet slecht, maar ik had er iets meer van verwacht, gezien de mogelijkheden. Overall klinkt ie iets losser/meer vintage, maar ook complexer (qua klank dan, dus positief bedoeld!) dan de Blackstars.
Apart het vermelden waard vind ik de Reverb. Die vond ik WAANZINNIG GOED klinken. Van subtiel tot dikke surf, zonder probleem. (Die 'washy' surf-galm is uit de Blackstars eigenlijk niet zo goed te krijgen...daar blijft ie te mild voor, zelfs in "Bright Reverb" mode). Prijs is ook een flink stuk hoger, dus dat alles in acht genomen, legt ie het toch af tegen de Blackstars.
Egnater Rebel 30 1x12 Combo
30W (maar regelbaar naar 1W!), 1x12, 2 kanaals.
Snel de verschillen met de Renegade:
geen 18/65W switches meer, maar een draaiknopje PER KANAAL voor 1 tot 30W. Een overall Tube-mix knop (dus voor beide kanalen);
Clean kanaal heeft alleen Volume, Bass en Treble. Wel hebben beide kanalen de tight/deep en bright/normal switches. Reverb pots zitten op de achterkant en er zijn geen 2e master, presence en density pots meer.
Klank: Op zicht best o.k. en nog relatief groot, maar deze schiet wel te kort qua high-gain. Je haalt er wel Maiden en oude Priest uit, maar daar blijft het ook zo'n beetje bij. Ik zou nog graag wat reserve hebben... neem nou de lekkere intro sound van Vengeance's "Take it or leave it" : http://www.youtube.com/watch?v=_EpyU49IELo&feature=fvw
dat gaat je dus niet lukken met de Rebel 30.
Conclusie: leuke amp, mits je focus meer op (classic) rock dan metal ligt.
Disclaimer: Ik speel geen 7 snarige gitaren, geen drop-C ongein, geen emo-screamo-nu-metal crap. Dus als ik op zoek ben naar een goeie metal-sound, dan zijn m'n benchmarks eerder Primal Fear (http://www.youtube.com/watch?v=JcrH48BYdXc), Kreator, Exodus, Iced Earth en diverse 80's bands (Priest, Maiden, Dio, Lääz Rockit, Mercyful Fate...), ipv Slipknot ofzo.