Pijn in knokkel

[mel-aers]

Hej,,

Ik speel al langer gitaar maar zit sindskort pas op les omdat ik met mijn gitaarspel vast zat.

Nu heeft mijn gitaarleraar een andere manier aangeleerd om de plectrum vast te houden omdat ik hem niet op de juiste wijze vast hield.

Na een poos gespeeld te hebben vandaag kreeg ik ineens pijn in mijn knokkel tussen het eerste en 2e kootje van de hand.

Houd dit in dat ik de plectrum te stevig vast hou of heb ik gewoon te veel gespeeld dat mijn vinger moet wennen dat ik de plectrum anders vast hou?

[Nielsje]

Ik heb geen idee, ik ben gitarist, geen doctor.
Het zal gewoon gewenning zijn. Weet je nog dat je in het begin kramp in je poten kreeg van barré akkoorden? Dat gaat ook over, je moet gewoon de techniek leren beheersen.

[beruk]

Hej,,



Na een poos gespeeld te hebben vandaag kreeg ik ineens pijn in mijn knokkel tussen het eerste en 2e kootje van de hand.


Waar?
http://www.eorthopod.com/sites/default/files/images/hand_anatomy_bones01.jpg
Je vingers hebben kootjes, hand heeft tussenhandbeentjes.

Nielsje heeft sowieso gelijk.

[mel-aers]

BIj de wijsvinger, tussen het 2e en 3e kootje van boven,

ik denk dat ik het inderdaad gewoon rustig moet opbouwen en even aan moet wennen,

Evengoed bedankt voor de hulp.

[aaronstonebeat]

Ik had laatst pijn in mijn rechter schouder. Was heel langzaam komen opzetten, eerst wat minder lekker in bed liggen op die schouder enzo. Ik dacht al dat ik, ondanks al mijn vermeende wijsheid op het terrein, een RSI had opgelopen; dat jarenlang elke dag urenlang gitaarspelen of -bouwen uiteindelijk zijn tol ging eisen.
Eind vorige week kwam ik erachter, zo lijkt het me nu althans, dat de vork heel anders in de steel zat:

Een maand geleden hebben we een nieuwe tandarts genomen en door mijn ervaringen in het verleden met 'de beul' ben ik daar nooit gerust op. We waren eerst met z'n allen, zoon, dochter, mijn vrouw en ik, op controle geweest; en nadat we allemaal een fikse preek hadden gekregen ging ik huiswaarts met een afspraak voor afgelopen vrijdag om maar liefst vier gaatjes te laten behandelen, één in een kies waarin nog nooit geboord is.
In die maand werd de pijn in mijn schouder steeds erger; tot ik uiteindelijk met mijn rechter arm alleen nog maar gitaar kon spelen maar er geen meer kon optillen zonder pijnscheuten en spierkrampen, of een la open of een deur dicht kon trekken.

Toen ik eenmaal in de stoel zat, opende ze met 'we zouden een foto nemen'. Ik kon me niet herinneren dat dat was afgesproken, ben ook niet zo'n fan van met te laten röntgenen, maar het was alweer een paar jaar geleden sinds de laatste foto bij mijn vorige tandarts dus 'goed dan'. Toen zei ze 'ik ben toch blij dat ik die foto heb genomen want ik hoef maar één gaatje te behandelen'.

Dat heeft ze gedaan, samen met haar assistente. Het was een kies helemaal achterin en ze hebben me de bek opengetrokken dat ik me achteraf Steven Tyler voelde.
Maar het viel zo mee dat sinds die dag de pijn in mijn schouder ook bijna helemaal weg was; en nu is die nog verder weg. Geweldig! Een juk viel van mijn schouders.

Het zal best toeval kunnen zijn geweest. Zelf denk ik eerder aan een samenloop van omstandigheden. Ik dacht even dat ik iets had dat veel erger is dan wat gaatjes in mijn tanden. Die gedachte, in combinatie met een totale bitch als nieuwe tandarts, heeft me kennelijk fysiek op tilt doen slaan.

Nu ze me echt een keer onder handen heeft genomen, denk ik heel anders over haar :lovelove:

[govertguitar]

Ik had laatst pijn in mijn rechter schouder. Was heel langzaam komen opzetten, eerst wat minder lekker in bed liggen op die schouder enzo. Ik dacht al dat ik, ondanks al mijn vermeende wijsheid op het terrein, een RSI had opgelopen; dat jarenlang elke dag urenlang gitaarspelen of -bouwen uiteindelijk zijn tol ging eisen.
Eind vorige week kwam ik erachter, zo lijkt het me nu althans, dat de vork heel anders in de steel zat:

Een maand geleden hebben we een nieuwe tandarts genomen en door mijn ervaringen in het verleden met 'de beul' ben ik daar nooit gerust op. We waren eerst met z'n allen, zoon, dochter, mijn vrouw en ik, op controle geweest; en nadat we allemaal een fikse preek hadden gekregen ging ik huiswaarts met een afspraak voor afgelopen vrijdag om maar liefst vier gaatjes te laten behandelen, één in een kies waarin nog nooit geboord is.
In die maand werd de pijn in mijn schouder steeds erger; tot ik uiteindelijk met mijn rechter arm alleen nog maar gitaar kon spelen maar er geen meer kon optillen zonder pijnscheuten en spierkrampen, of een la open of een deur dicht kon trekken.

Toen ik eenmaal in de stoel zat, opende ze met 'we zouden een foto nemen'. Ik kon me niet herinneren dat dat was afgesproken, ben ook niet zo'n fan van met te laten röntgenen, maar het was alweer een paar jaar geleden sinds de laatste foto bij mijn vorige tandarts dus 'goed dan'. Toen zei ze 'ik ben toch blij dat ik die foto heb genomen want ik hoef maar één gaatje te behandelen'.

Dat heeft ze gedaan, samen met haar assistente. Het was een kies helemaal achterin en ze hebben me de bek opengetrokken dat ik me achteraf Steven Tyler voelde.
Maar het viel zo mee dat sinds die dag de pijn in mijn schouder ook bijna helemaal weg was; en nu is die nog verder weg. Geweldig! Een juk viel van mijn schouders.

Het zal best toeval kunnen zijn geweest. Zelf denk ik eerder aan een samenloop van omstandigheden. Ik dacht even dat ik iets had dat veel erger is dan wat gaatjes in mijn tanden. Die gedachte, in combinatie met een totale bitch als nieuwe tandarts, heeft me kennelijk fysiek op tilt doen slaan.

Nu ze me echt een keer onder handen heeft genomen, denk ik heel anders over haar :lovelove:

Het zal wel aan mij liggen, maar ik zie de link tussen je kies en je schouder niet :P

[aaronstonebeat]

Het zal wel aan mij liggen, maar ik zie de link tussen je kies en je schouder niet :P

Welnu, mijn eigen vermoeden is dat ik me onbewust dermate druk heb gemaakt over mijn nieuwe tandarts dat ik er pijntjes van kreeg. Er was geen aanwijsbare oorzaak; ik was niet gevallen, had geen rare bewegingen gemaakt, had me niet vertild etc.

Nogmaals, het kan toeval zijn; maar het een het ander viel wel opvallend samen in de tijd. En ik zal vast de eerste niet zijn die fysiek ongemak ervaren heeft door iets dat tussen de oren zit.

Ik wil ook niet beweren dat bij mel-aers wel hetzelfde aan de hand zal zijn; alleen maar dat dingen niet altijd zijn wat ze lijken.

[hansvoren]

Hej,,

Ik speel al langer gitaar maar zit sindskort pas op les omdat ik met mijn gitaarspel vast zat.

Nu heeft mijn gitaarleraar een andere manier aangeleerd om de plectrum vast te houden omdat ik hem niet op de juiste wijze vast hield.

Na een poos gespeeld te hebben vandaag kreeg ik ineens pijn in mijn knokkel tussen het eerste en 2e kootje van de hand.

Houd dit in dat ik de plectrum te stevig vast hou of heb ik gewoon te veel gespeeld dat mijn vinger moet wennen dat ik de plectrum anders vast hou?

Zal zeker te maken hebben met de nieuwe manier waarop je het plectrum vasthoudt. Hoeveel uur per dag oefen je?