prachtige archtop slechte toon

[jan_bervoets]

dag beste muzikanten .


ik had een vraagje omtrent mijn nieuwe aankoop . ik heb net een nieuwe heritage h575 aangeschaft

( een es 175 maar met een carved solid top)

prachtige gitaar . alleen krijg geen lekkere jazz toon hij klinkt wat hars en met te veel bas .

hoe kan ik dit oplossen ? ik heb al iets opgevangen dat je de pickup kunt verlagen , nieuwe pickup? gaan flatwounds helpen ?

alvast bedankt ! groetjes jan

[Aca Ilic]

kun je niks aan doen, gewoon het feit accepteren dat aan leuke gitaar een slecht geluid kan kleven....

[BasHermus]

Heritage zet af fabriek de pickups meestal veel te hoog. Maar maakt wel heel erg goede gitaren, dus het zou me verbazen las je er heel veel aan zou moeten veranderen.

Dus ik zou sowieso beginnen met het verlagen van de pickups. Dat zal waarschijnlijk al voor een deel helpen.


Voor een echt 'klassiek' jazz geluid moet je eigenlijk wel flatwounds hebben, 011's of dikker, en de toonknop een klein beetje dichtdraaien.
Ik kan snaren van Thomastik aanraden. Heel erg fijne snaren voor Jazz. Klinken mooi warm en gearticuleerd. En de dikkere sets zijn ook niet zo stug.

Hollow bodies hebben overigens de neiging om boomy te klinken, dus de bass-knop op je versterker wat verder dichtdraaien dan bij je solid body is wel aan te raden.

Wat voor pickups heb je er trouwens op zitten...?

[terrasbeest]

Ik heb een stuk of vijf van die archtops ( geen Heritage). Dat de pickups te hoog staan kan natuurlijk ook best , maar mijn ondervinding is dat je versterker ook belangrijk is. Elke archtop heeft gewoon een heel andere klank, dat kan enorm verschillen.
Na enorm veel centen te hebben uitgegeven, ben ik uiteindelijk bij een Roland Cube 80 uitgekomen,en daarmee krijg ik bij elke gitaar een prima klank.

Géén gain, géén bas, géén treble. Regel je klank met je versterker, niet met je gitaar.Indien het kan : begin met alle EQ's op je versterker op nul.
Ook snaren zijn belangrijk, voor sommige gitaren gebruik ik TI, voor andere D'Adarrios ( flats).

[Tupelo]

Beetje bas zal er wel bij horen, wen daar maar aan. :)

Verder alles dat al gezegd is en weinig meer... zou eens beginnen met je eigen snaren kiezen.
Wat zit er nu op..?

[vulvasonic]

Een goede archtop koop je voor je leven. En Heritage hoort thuis in het rijtje merken die je niet mag overslaan bij je zoektocht naar de perfecte jazzvibe. Maar..., heb je de gitaar wel getest? Een dergelijke gitaar koop je toch niet op de gok. Of waren de omstandigheden waarin je hebt getest niet te vergelijken met je huidige omstandigheden? En zo ja, wát was er dan anders? Andere versterker wellicht?

Ik probeer een beetje mee te denken en tegelijkertijd verbaas ik me een beetje. Zelfs na uitgebreid testen in de winkel (dezelfde gitaar dus, geen ander exemplaar) kan het zijn dat het zijn dat je op ervaring moet 'gokken'. En dat gokken kan, ondanks de nodige ervaring, verkeerd uitpakken. Is zoiets gebeurd, of heb je je gitaar echt ongehoord en ongezien gekocht?

[EuroCinema]

Geef eens een referentie van wat jij een goede jazztoon vindt?

[Little Jay]

"hars en teveel bas"

(hars afgeleid van het Engelse "harsh" neem ik aan :-)

Stap 1: de gitaar:
Voordat je aan vervanging van de pickups denkt eerst maar eens kijken wat je kan bereiken met wat je al hebt. Ik zou wel inderdaad minstens 0.011 flatwounds erop leggen. Ik prefereer zelf 0.012 bij de Gibson scale (24.75"). Qua snaren gebruik ik zelf Thomastik Infield of D'Adario Chromes. Die laatste zijn iets brighter en voelt iets strakker, het is maar wat je prefereert.

Pickup-hoogte kan zeker verschil maken in je sound. De regel is hoe lager de pickups hoe warmer en meer open je geluid wordt, hetgeen meer geschikt voor een clean-geluid is, tot het punt dat ze te laag staan en de output gewoon heel zwak wordt. Hoe dichter op de snaren hoe meer elektrisch het geluid, meer compressie, hogere output tot het punt dat ze te dicht op de snaren staan en de magneten aan de snaren gaan 'trekken'. Beetje experimenten, maar ongeveer een cm onder de snaren is gemiddeld en ok. Je zou de baskant wat lager kunnen zetten als je wat minder bas wilt.

Stap 2: de versterker:
Wat heb je voor versterker? Kwalitatief een beetje ok? (Toch wel een gitaarversterker hè? Je speelt hoop ik niet over je HiFi-installatie.... dan krijg je nooit een goede sound... niet lachen, ik heb het zien gebeuren!)

Met de meeste buizenversterkers met passieve toonregeling zet ik tegenwoordig alle toonregelaars gewoon op 10. Dat lijkt misschien extreem, maar je moet bedenken dat die toonrelaars geen frequenties toe kunnen voegen, alleen maar er uit kunnen filteren. Met alles op 10 heb je in theorie gewoon het meest natuurlijke signaal van je gitaar (de vroege versterkers hadden alleen maar een volumeknop, en toon moest je dus ook op je gitaar regelen). Zet het volume ook flink open, minstens 1/3 tot 1/2. Ik regel dan alles vanaf de gitaar: volume en toon en ik bereik daarmee naar mijn eigen gevoel veel betere resultaten dan met de toonregeling op de versterker. Ik heb een Gibson ES-333, qua elektronica vrijwel hetzelfde als de jouwe en daarop staat mijn volume meestal op 2 à 3 thuis en rond 5 à 6 op het podium. Tone staat tussen 5-7. (Ik gebruik een Fender Blues Deluxe buizenamp en eigenljk uitsluitend het hals-element van de ES-333).

Als je hiermee geen goede resultaten bereikt kun je ook eens proberen de basregelaar van de amp op 0 te zetten, mid op 10 en treble ook op 0. Met die stand krijg ik vaak uit de meest crappy transistorbakken nog wel een goede sound.

Overigens kan ik me haast niet voorstellen dat je uit een H575 geen goede sound zou kunnen halen, dus het zou best wel eens je versterker kunnen zijn die de zwakke schakel is.

Succes!

[ellisvertellis]

Heb je nog steeds een Fender twin reverb (staat in je persoonlijke info)? Een "zwakke" schakel kunnen we dit natuurlijk niet noemen... :)

[Little Jay]

H575 + Twin moet goddelijk kunnen klinken!!

[vulvasonic]

H575 + Twin moet goddelijk kunnen klinken!!

Meer dan goddelijk zelfs, zoals ik daar aan toe pleeg te voegen.

[Little Jay]

Géén gain, géén bas, géén treble. Regel je klank met je versterker, niet met je gitaar.Indien het kan : begin met alle EQ's op je versterker op nul.


ha .... ik kies dus voor exact de tegenovergestelde benadering!

(probeer het beide zou ik zeggen, gaat alleen niet lukken met een Twin, alle EQ regelaars op nul = geen geluid)

[terrasbeest]

ha .... ik kies dus voor exact de tegenovergestelde benadering!

(probeer het beide zou ik zeggen, gaat alleen niet lukken met een Twin, alle EQ regelaars op nul = geen geluid)

Er zijn al oorlogen gevoerd over hoe je de beste jazz tone kan krijgen:makeup:

Zelf heb ik een Blues Deluxe en een Blues Junior gehad.Ik heb ergens ( uitgeleend, aan wie?) nog een Sessionette 75. Heb nog een AER gehad...de Roland 80 bevalt me het beste. Heb laatst ook Koch gehoord bij Max , vond ik ook niks.
Alle ' echte' jazz gitaar amps zijn tegenwoordig solidstate, maar in ons oude continent minder makkelijk te vinden. ( Foulds in Derby heeft er wel een paar )

[vulvasonic]

ha .... ik kies dus voor exact de tegenovergestelde benadering!

(probeer het beide zou ik zeggen, gaat alleen niet lukken met een Twin, alle EQ regelaars op nul = geen geluid)

En dan zit ik precies tussen jullie in. Ik zet alle toonregelaartjes (op de versterker dan) precies in het midden. Ik zoek vervolgens naar een zo neutraal mogelijk geluid. Een geluid dat als startpunt moet dienen voor wat ik met de gitaar/versterker-combi wil. En dat doe ik uiteraard door de toonregeling te tweaken, net zolang tot ik het felst bruikbare geluid heb. Daarna, voor de echte jazztone, schakel ik de gitaar op het halselement en draai de toonregelaar daarvan een beetje dicht. Als alles goed gaat hou ik een mooi, vol geluid met genoeg attack over, zonder dat het wollig wordt.

Dit alles gezegd hebbende, ik ben geen jazz-purist en ik hou van veel midden. Het echte bebop-geluid, met name gedefinieerd door hen van ná de bebop-generatie, vind ik echter prachtig om te horen, zolang er iemand mee speelt met de bagage dat nodig is om daadwerkelijk die pure tone te maken. Meestal ben ik dat niet zelf, tenzij het een gemoedelijk blues-randje mag hebben. :D

[Tupelo]

Mijn Höfner gedraagt zich ook verrassend goed op mijn Cube 20X.
Op mijn AC30 klinkt het ook lekker, maar minder mellow, dan kan het wel wat chorus gebruiken.

Niettemin, (Silverface ?) Twin Reverb...
http://loudlibrarian1965.files.wordpress.com/2008/06/drooling-homer1.gif

Ennuh doorgaans draai ik er dik bas in juist... laatste tijd wat meer met het midden aan het experimenteren.

[Rinze]

Wat voor elementen zitten in die gitaar? Staat er niet bij op de Heritage-site. Kan ook veel uitmaken, ze gebruiken bij Heritage vrij vaak SD 59s, die zijn wat hollig in het midgebied.

Verder: goeie snaren, goeie afstelling (voor een toon met minder hoog en laag de hals wat holler), elementen inderdaad niet te hoog. En de versterker is natuurlijk ook belangrijk..

Wat kenmerkt een goed jazzgeluid eigenlijk (ik als barbaar hoor voornamelijk een soort wolligheid ;))?

[terrasbeest]

Zelf ben ik er geen voorstander van om de tone knop dicht te draaien, ik geef liever wat ' donker' via de amp.Bij m'n GB10 bvb.
Het valt me op dat die donkere tone bij de nieuwe generatie gitaristen wat aan het verdwijnen is. Ik hou wel van die mooi gedefinieerde, pure klanken à la Bireli bvb.

[vulvasonic]

Zelf ben ik er geen voorstander van om de tone knop dicht te draaien, ik geef liever wat ' donker' via de amp.Bij m'n GB10 bvb.
Het valt me op dat die donkere tone bij de nieuwe generatie gitaristen wat aan het verdwijnen is. Ik hou wel van die mooi gedefinieerde, pure klanken à la Bireli bvb.

Je moet heel voorzichtig zijn met het dichtdraaien van de tonepot. De scherpte moet er af, maar de definitie moet blijven. Het hoog moet er iets 'ronder' van worden, maar het laag mag niet aan helderheid inleveren. :D

Ik hou van het geluid van Wes Montgomery, maar die speelde ook met de eeltlaag van z'n duim, dus da's lastig vergelijken. Verder kan ik kwijlen van het geluid van Pat Metheny, al wil het bij hem in het laag nog wel eens wat te wollig worden.

Benson, ook leuk. Wel allemaal gasten die behoorlijk clean speelden. Ik hou ook ongelofelijk veel van het geluid van John Scofield, maar die past ook helemaal niet in dit rijtje. Nou vraag ik me af wat Metheny dan wel in het rijtje met Benson en Montgomery doet... :eek:

[Fisherman]

Je moet heel voorzichtig zijn met het dichtdraaien van de tonepot. De scherpte moet er af, maar de definitie moet blijven. Het hoog moet er iets 'ronder' van worden, maar het laag mag niet aan helderheid inleveren. :D

Ik hou van het geluid van Wes Montgomery, maar die speelde ook met de eeltlaag van z'n duim, dus da's lastig vergelijken. Verder kan ik kwijlen van het geluid van Pat Metheny, al wil het bij hem in het laag nog wel eens wat te wollig worden.

Benson, ook leuk. Wel allemaal gasten die behoorlijk clean speelden. Ik hou ook ongelofelijk veel van het geluid van John Scofield, maar die past ook helemaal niet in dit rijtje. Nou vraag ik me af wat Metheny dan wel in het rijtje met Benson en Montgomery doet... :eek:



Mario, you lost me here.....:soinnocent:

Wist niet dat jij dit kan waarderen, ik dacht echt dat jij zo'n podiumbeest :blast: bent?

John Scofield joetjoepie:
http://www.youtube.com/watch?v=T0al0A81NNs&feature=related

[terrasbeest]

Je moet heel voorzichtig zijn met het dichtdraaien van de tonepot. De scherpte moet er af, maar de definitie moet blijven. Het hoog moet er iets 'ronder' van worden, maar het laag mag niet aan helderheid inleveren. :

Ist ook helemaal niet in dit rijtje. Nou vraag ik me af wat Metheny dan wel in het rijtje met Benson en Montgomery doet... :eek:

1- Mee eens.
Zoiets bedoel ik daarmee :
http://www.youtube.com/watch?v=SbkE7c-YAFU

2- Dat vraag ik me ook al jaren af.....een Jazz- ' bard'. Jakkes.:stop:

[EuroCinema]

Metheny heeft wel zijn briljante momenten gehad, vooral als je er een gigant als Pastorius of Coleman tegenover zet hoor je opeens wat die man kan. Wat dat betreft past-ie wel mooi in 1 rijtje met Benson, die ik persoonlijk nog wel wat beter vind, maar die dat ook al jaren niet of nauwelijks meer laat horen, en Montgomery die op zijn allerlaatste werk nauwelijks meer dan een themaatje mocht spelen voordat het orkest erin kwam schetteren.

Maar anyway... er is wat mij betreft 1 iemand die geweldig wegkomt met zo'n 70's toon-op-nul+polytone-sound en dat is Martino. Verder moet je dat echt niet meer doen anno 2010 en zijn de meeste jazzers gelukkig ook wel weer bij zinnen gekomen. De sounds uit de "gouden" jaren 50 en 60 waren immers ook een stuk helderder en punchier: Burrell op Midnight Blue bijvoorbeeld, of Grant Green. Niks wolligs aan.

Vandaar ook mijn vraag (die de TS nog niet beantwoord heeft): wat noem je dan een goeie jazzsound?

Daarnaast nog wat overwegingen en open deuren:
- volume een stukje dicht warmt een gitaar soms mooier op dan toon dicht
- de knoppen op je amp zitten er niet voor niks, schroom niet om inderdaad de mids bijvoorbeeld wagenwijd open te zetten.
- wat je speelt en hoe je het speelt (aanslag en frasering) maken uiteindelijk voor 75% een jazzsound, plectrum en snaren dragen ook fors bij en de rest zijn dan min of meer de finesses.
- Echter: de SD 59's in een Heritage hebben inderdaad een dip in de mids, en een twin, hoe gaaf ook, heeft ook een dipje in de mids en da's geen geweldige combi, heb ik ook ervaren. Knoppen draaien wil best helpen, een setje Gibson classic 57s (zoals ik nu in mijn Heritage heb) ook.

[Little Jay]

Classic 57s heb ik ook in m'n ES333 en die vind ik way better dan de SD 59 (die heb ik in m'n Sheraton)!

Maar probeer 't eens: alles op de amp op 10 (EQ) en toon regelen op de gitaar met volume- en toonknop. Je zult versteld staan......

[vulvasonic]

Mario, you lost me here.....:soinnocent:

Wist niet dat jij dit kan waarderen, ik dacht echt dat jij zo'n podiumbeest :blast: bent?

John Scofield joetjoepie:
http://www.youtube.com/watch?v=T0al0A81NNs&feature=related

Mijn hart (en mijn kwaliteit) mag dan bij de rock liggen, maar er zijn zoveel genres waarin het barst van de goede gitaristen. Rock 'n roll, country, jazz, fusion, in al die genres zitten gitaristen om de vingers bij af te likken. En sommige jazzgitaristen zijn zo waanzinnig goed dat het verder gaat dan adoratie. Enkele albums van John Scofield (vooral 'Still Warm', 'Electric Outlet' en 'Blue Matter') heb ik helemaal grijs gedraaid, evenals de eerste drie albums van Mike Stern (Upside Downside heb ik nog op mijn examen gespeeld) en 'Letter From Home' van Pat Metheny.
Scofield raakt me. Alles wat hij doet lijkt magisch. Pat Metheny heeft van alle gitaristen wellicht het beste gevoel voor harmonie en melodie. Da's pure perfectie. Bijna eng. Jeff Beck hoort niet echt thuis in dit rijtje, maar ook hij weet me als geen ander te beroeren met z'n spel.

Van de oude garde is het vooral de sfeer van de tijd en de impact van hun pionierswerk dat mij aanspreekt. Denk ook aan Charlie Christian. Dit soort muziek brengt me in een bepaalde sfeer die ik erg prettig vind, maar daar luister ik op een andere manier naar als de wat modernere jongens.

Ik heb ook een enorme bewondering voor iemand als Scott Henderson met zijn Tribal Tech. Ik ben ooit bij een clinic van hem geweest. Zijn aanpak en zijn ideeën spraken me enorm aan. Het is bovendien een zeer aimabel mens.

Ik weet, ik ga een beetje off-topic hiermee. Tegelijkertijd geeft het aan (het is tenslotte niet eens een uitgebreide opsomming) dat er veel definities te bedenken zijn als je het hebt over het ideale jazzgeluid. Het is maar net wat je zoekt. :)

[Fisherman]

Mijn hart (en mijn kwaliteit) mag dan bij de rock liggen, maar er zijn zoveel genres waarin het barst van de goede gitaristen. Rock 'n roll, country, jazz, fusion, in al die genres zitten gitaristen om de vingers bij af te likken. En sommige jazzgitaristen zijn zo waanzinnig goed dat het verder gaat dan adoratie. Enkele albums van John Scofield (vooral 'Still Warm', 'Electric Outlet' en 'Blue Matter') heb ik helemaal grijs gedraaid, evenals de eerste drie albums van Mike Stern (Upside Downside heb ik nog op mijn examen gespeeld) en 'Letter From Home' van Pat Metheny.
Scofield raakt me. Alles wat hij doet lijkt magisch. Pat Metheny heeft van alle gitaristen wellicht het beste gevoel voor harmonie en melodie. Da's pure perfectie. Bijna eng. Jeff Beck hoort niet echt thuis in dit rijtje, maar ook hij weet me als geen ander te beroeren met z'n spel.

Van de oude garde is het vooral de sfeer van de tijd en de impact van hun pionierswerk dat mij aanspreekt. Denk ook aan Charlie Christian. Dit soort muziek brengt me in een bepaalde sfeer die ik erg prettig vind, maar daar luister ik op een andere manier naar als de wat modernere jongens.

Ik heb ook een enorme bewondering voor iemand als Scott Henderson met zijn Tribal Tech. Ik ben ooit bij een clinic van hem geweest. Zijn aanpak en zijn ideeën spraken me enorm aan. Het is bovendien een zeer aimabel mens.

Ik weet, ik ga een beetje off-topic hiermee. Tegelijkertijd geeft het aan (het is tenslotte niet eens een uitgebreide opsomming) dat er veel definities te bedenken zijn als je het hebt over het ideale jazzgeluid. Het is maar net wat je zoekt. :)

Marioooo

Ach, ik ken je verder ook helemaal niet, heb wat filmpjes van je gezien in je "rock 'n' roll" tijd met Vulvasonic en heb natuurlijk het Explorer avontuur met je beleefd, maar wat ik wel weet is dat je verdomd goed kan spelen.:ok:

Zelf heb ik, naast natuurlijk bepaalde "rock" ook affiniteit met traditionele Ierse muziek en vooral de emotie die daarin ligt.


Had je nou zelf ook een hollowbody naast je DC?

Greetings from de Achterhoek! :ok:

[vulvasonic]

Marioooo

Ach, ik ken je verder ook helemaal niet, heb wat filmpjes van je gezien in je "rock 'n' roll" tijd met Vulvasonic en heb natuurlijk het Explorer avontuur
met je beleefd, maar wat ik wel weet is dat je verdomd goed kan spelen.:ok:

Zelf heb ik, naast natuurlijk bepaalde "rock" ook affiniteit met traditionele Ierse muziek en vooral de emotie die daarin ligt.


Had je nou zelf ook een hollowbody naast je DC?

Greetings from de Achterhoek! :ok:

Alleen een semi hollow (ES 347). Perfect voor vrijwel alle stijlen. :)

http://img.photobucket.com/albums/v227/vulvasonic/Guitars%20and%20gear/GitaarFamilie.jpg

http://img.photobucket.com/albums/v227/vulvasonic/Mario%20di%20Snario/ZCmario01.jpg

http://img.photobucket.com/albums/v227/vulvasonic/Guitars%20and%20gear/MarioMaassen.jpg

[Fisherman]

Alleen een semi hollow (ES 347). Perfect voor vrijwel alle stijlen. :)

http://img.photobucket.com/albums/v227/vulvasonic/Guitars%20and%20gear/GitaarFamilie.jpg




:o:o:o tjeemig de peemig, is dat je huidige collectie ????? :o:o:o
wow!

[vulvasonic]

:o:o:o tjeemig de peemig, is dat je huidige collectie ????? :o:o:o
wow!

Yep, minus Fender Music Master. Maar mijn laatste aanwinst dateert alweer van een jaar of 8 geleden (en daarvoor stond ik zelfs nóg langer droog). Het begint weer te kriebelen...

[Fisherman]

Yep, minus Fender Music Master. Maar mijn laatste aanwinst dateert alweer van een jaar of 8 geleden (en daarvoor stond ik zelfs nóg langer droog). Het begint weer te kriebelen...

Je bedoelt de MusicMaster BASS???
En waar heb je kriebelgas voor dan? Mogen wij dat weten? ;)

[vulvasonic]

Je bedoelt de MusicMaster BASS???
En waar heb je kriebelgas voor dan? Mogen wij dat weten? ;)

Nee, ik bedoel de Fender Musicmaster gitaar, die had ik van iemand geleend. Ik heb maar 1 bas, een HYUNDAI Precision bass. Dat goudkleurige geval achter de Maya SG. Kloteding. Het lijkt allemaal heel wat, maar eigenlijk zijn alleen de 3 strats, de 2 teles en de 2 Gibsons goed genoeg. :D

Ik gas vooral op een goede acoustische gitaar. En verder op alles wat ook maar een beetje de moeite waard is. En da's vrij veel. :stop:

[Tupelo]

Sjees ja man, hoort er wel bij vind ik... een leuke archtop of dreadnought; hoe red je het zonder ? :dontgeti: