Orpheo
25 september 2010, 12:08
Ik heb bij mijn meest recente warmothproject een setje topkamvijlen en 3 messing topkamblanks gekocht, om eens te spelen met topkammetjes maken. Ik heb er nu 3 gemaakt, en ik wil eigenlijk wel mijn ervaringen posten.
Je begint met een blok messing, dat zelfs op de meest brede hals past. kwestie van aftekenen, afzagen, en bijslijpen, tot ie breed genoeg is. je krijgt een vierkant blokje, en daar wil je geen topkam van hebben. de bovenkant moet een schuine zijde krijgen, de snaar moet zo min mogelijk schuiven over materiaal. dus dat heb ik ook gedaan.
Daarna ben ik de gitaar gaan besnaren, zodat ik direct kan zien of de spacing klopt, en of de snaar niet van de toets aflazert :P de hoge E deed ik als eerste, de lage E daarna. En dan is het een kwestie van afmeten, en vijlen. Eerst zodat ie niet eruit glipt natuurlijk, en pas als de spacing klopt, dieper. De topkam dus ook nog niet op hoogte maken (onderkant afvijlen, of van de bovenkant of weet ik t). als je mis gaat met de spacing, dan kan je je foutjes van de bovenkant afhalen (dus de topkam word de facto lager!) en dan kan je nog een keer beginnen. hoe ondieper je de gleufjes maakt, hoe vaker je dus opnieuw kan beginnen ;) als je het goed doet, doe je het dus in een keer.
Ik had deze methodiek ook pas na de derde keer door :P
maar goed, het vijlen zelf. het punt waar de snaar de topkam verlaat, richting de brug, is cruciaal. dat moet het allerhoogste punt zijn, voor 2 redenen. 1: je intonatie. de brug en frets staan zo gepositioneerd dat ze uitgaan van een startpunt,en dat is direct het eind van het fretboard. Goed vijlen dus! Alles NA die rand moet LAGER. echt, een stuk lager, en breder. het begeleid de snaar richting de stemsleutel.
vijl dus ook van het fretboard richting de tuners, in de richting van de snaar. en ook natuurlijk al gelijk onder de juiste hoek.
Als de begeleidgroef klaar is, kan je je focussen op de actie. Dit is een smaakkwestie, net als de spacing overigens. Mijn voorkeur is dat de lage snaren hoger liggen, en de hoge snaren lager. Ik ben nogal een houthakker op de lage snaren, dus als de actie daar al laag is, moet de brug raar schuin staan, en ik ben daar geen fan van. De hoge snaren mogen wat lager, zodat snelle pulloffs makkelijker gaan op de lagere frets.
Warmoth was zo vriendelijk om de halzen kaarsrecht afgesteld af te leveren, dus nu de snaren erop liggen, is de actie voor mij perfect.
Qua spacing ben ik makkelijk, ik wil redelijk gelijke afstanden tussen alle snaren, maar vooral dat de afstanden tussen de onderste 4 snaren gelijk is. Daar pak ik de meeste akkoorden namelijk! Je kan compenseren voor foute spacing door de zadels in te vijlen, maar dan heb je nog steeds gedoe bij de lage frets. Ik zou dus liever hebben dat de zadels niet lekker uitgelijnd zijn, dan de topkam.
Hoe weet je nu of je topkam goed gevijld is? Eigenlijk is dat heel simpel. Als je bij het stemmen niet constant 'ping ping' hoort. de snaar springt dan door de topkam, in plaats van glijden. Je hebt 't ook goed gedaan als ie niet op de topkam breekt. zeker met een goedje als messing kan dat nogal pittig zijn, omdat dat metaal is, en bramen dus makkelijk onstaan. Grafiet is heel vriendelijk, dat doet geen hol qua bramen, maar messing is een bitch. Die tweede test moet de praktijk bij mij uitwijzen, ghehe, dus dat zie ik nog wel :P
Waarom ik dit eigenlijk post? nou, omdat ik denk dat je je gitaar heel persoonlijk kunt maken, door je eigen topkam te vijlen. Het is gewoon een stapje verder dan pickups en tuners wisselen. Ik zag er als een berg tegenop, maar omdat deze halzen een rare breedte hebben, en ik er geen topkammen voor kon vinden (in een schappelijke prijsrange!) heb ik dus besloten dan maar zelf die krengen te maken! Bij warmoth zou ik 25E per stuk kwijt zijn, dus 75E voor 3 topkammen! Ik heb nu voor 40 eurootjes de vijlen en de topkammen; veel schappelijker! wel meer kans op problemen, maar dat viel dus reuze mee.
De weg is nu open voor creatieve topkammen! ziricote topkammetjes, ebben, bakeliet, aluminium, joh noem 't op, het kan.
Het fijne aan messing is dat dat redelijk zacht spul is, en lekker helder klinkt. Het geeft iets meer snap. Ik weet niet of de enorme sustain van m'n nieuwe gitaren ook te wijten valt aan de topkammen, maar ik weet wel dat ze mét topkammetjes enorm lang nazingen.
Je begint met een blok messing, dat zelfs op de meest brede hals past. kwestie van aftekenen, afzagen, en bijslijpen, tot ie breed genoeg is. je krijgt een vierkant blokje, en daar wil je geen topkam van hebben. de bovenkant moet een schuine zijde krijgen, de snaar moet zo min mogelijk schuiven over materiaal. dus dat heb ik ook gedaan.
Daarna ben ik de gitaar gaan besnaren, zodat ik direct kan zien of de spacing klopt, en of de snaar niet van de toets aflazert :P de hoge E deed ik als eerste, de lage E daarna. En dan is het een kwestie van afmeten, en vijlen. Eerst zodat ie niet eruit glipt natuurlijk, en pas als de spacing klopt, dieper. De topkam dus ook nog niet op hoogte maken (onderkant afvijlen, of van de bovenkant of weet ik t). als je mis gaat met de spacing, dan kan je je foutjes van de bovenkant afhalen (dus de topkam word de facto lager!) en dan kan je nog een keer beginnen. hoe ondieper je de gleufjes maakt, hoe vaker je dus opnieuw kan beginnen ;) als je het goed doet, doe je het dus in een keer.
Ik had deze methodiek ook pas na de derde keer door :P
maar goed, het vijlen zelf. het punt waar de snaar de topkam verlaat, richting de brug, is cruciaal. dat moet het allerhoogste punt zijn, voor 2 redenen. 1: je intonatie. de brug en frets staan zo gepositioneerd dat ze uitgaan van een startpunt,en dat is direct het eind van het fretboard. Goed vijlen dus! Alles NA die rand moet LAGER. echt, een stuk lager, en breder. het begeleid de snaar richting de stemsleutel.
vijl dus ook van het fretboard richting de tuners, in de richting van de snaar. en ook natuurlijk al gelijk onder de juiste hoek.
Als de begeleidgroef klaar is, kan je je focussen op de actie. Dit is een smaakkwestie, net als de spacing overigens. Mijn voorkeur is dat de lage snaren hoger liggen, en de hoge snaren lager. Ik ben nogal een houthakker op de lage snaren, dus als de actie daar al laag is, moet de brug raar schuin staan, en ik ben daar geen fan van. De hoge snaren mogen wat lager, zodat snelle pulloffs makkelijker gaan op de lagere frets.
Warmoth was zo vriendelijk om de halzen kaarsrecht afgesteld af te leveren, dus nu de snaren erop liggen, is de actie voor mij perfect.
Qua spacing ben ik makkelijk, ik wil redelijk gelijke afstanden tussen alle snaren, maar vooral dat de afstanden tussen de onderste 4 snaren gelijk is. Daar pak ik de meeste akkoorden namelijk! Je kan compenseren voor foute spacing door de zadels in te vijlen, maar dan heb je nog steeds gedoe bij de lage frets. Ik zou dus liever hebben dat de zadels niet lekker uitgelijnd zijn, dan de topkam.
Hoe weet je nu of je topkam goed gevijld is? Eigenlijk is dat heel simpel. Als je bij het stemmen niet constant 'ping ping' hoort. de snaar springt dan door de topkam, in plaats van glijden. Je hebt 't ook goed gedaan als ie niet op de topkam breekt. zeker met een goedje als messing kan dat nogal pittig zijn, omdat dat metaal is, en bramen dus makkelijk onstaan. Grafiet is heel vriendelijk, dat doet geen hol qua bramen, maar messing is een bitch. Die tweede test moet de praktijk bij mij uitwijzen, ghehe, dus dat zie ik nog wel :P
Waarom ik dit eigenlijk post? nou, omdat ik denk dat je je gitaar heel persoonlijk kunt maken, door je eigen topkam te vijlen. Het is gewoon een stapje verder dan pickups en tuners wisselen. Ik zag er als een berg tegenop, maar omdat deze halzen een rare breedte hebben, en ik er geen topkammen voor kon vinden (in een schappelijke prijsrange!) heb ik dus besloten dan maar zelf die krengen te maken! Bij warmoth zou ik 25E per stuk kwijt zijn, dus 75E voor 3 topkammen! Ik heb nu voor 40 eurootjes de vijlen en de topkammen; veel schappelijker! wel meer kans op problemen, maar dat viel dus reuze mee.
De weg is nu open voor creatieve topkammen! ziricote topkammetjes, ebben, bakeliet, aluminium, joh noem 't op, het kan.
Het fijne aan messing is dat dat redelijk zacht spul is, en lekker helder klinkt. Het geeft iets meer snap. Ik weet niet of de enorme sustain van m'n nieuwe gitaren ook te wijten valt aan de topkammen, maar ik weet wel dat ze mét topkammetjes enorm lang nazingen.