Noteren van akkoorden

[GlobalWarming]

Mensen,

Hoe noteer je een akkoord op papier, dat goed klinkt op gitaar maar niet bestaat?

Dit is hetgeen wat ik speel, tokkelende, het is maar een klein stukje uit een lied maar ik weet niet hoe ik dit moet noemen. Heb al gezocht via http://www.guitarchordsmagic.com/guitar-chord-finder.html en die zegt dat het een G5 is klopt dat wel?

(drop D-tuning)

D---5-----------------------
A---------------------------
D---------------------------
G-----0--0------------------
B------3--------------------
E---------------------------

Bij de deze vind ik zelfs niets ...


D---4-----------------------
A---------------------------
D--------4-----------------
B------2---2----------------
G---2-----------------------
E---------------------------

[TimS]

Die bovenste is alleen een G en een D, dus dat klopt wel.

Onderste is gewoon een F#m: F#, G# en A.

Je hebt het trouwens ondersteboven genoteerd, hoge E hoort bovenaan te staan.

[GlobalWarming]

Die bovenste is alleen een G en een D, dus dat klopt wel.

Onderste is gewoon een F#m: F#, G# en A.

Je hebt het trouwens ondersteboven genoteerd, hoge E hoort bovenaan te staan.

Je hebt gelijk, maar je snapt mij wel, wat moet je doen als je met 2 verschillende F#m zit ? F#m1 en F#m2 benoemen?

[TimS]

Als je speciale vormen van een akkoord wilt gebruiken zet je die meestal met naam en vingerzetting bovenaan de tabulatuur. Geen idee hoe je dat moet doen met meerdere versies van hetzelfde akkoord binnen een liedje, je zou dan eventueel die schema's ipv boven het liedje gewoon in het liedje kunnen zetten. Of inderdaad een "versienummer" er bij zetten. Ik zou er overigens geen cijfers achter zetten, dan krijg je ineens een heel ander akkoord ;)

[EuroCinema]

Je hebt gelijk, maar je snapt mij wel, wat moet je doen als je met 2 verschillende F#m zit ? F#m1 en F#m2 benoemen?

In een akkoordenschema benoem je verschillende liggingen niet, omdat het nog steeds hetzelfde akkoord is. (En omdat er zo enorm veel manieren zijn om een akkoord te spelen, is het ook geen doen om die allemaal een naampje te geven). Je kunt eventueel wel spreken van de eerste omkering of tweede omkering maar jouw akkoorden hier hebben gewoon de eerste noot van de ladder in de bas, dus daarvan is heen geen sprake. Gewoon F#m schrijven dus.

[GlobalWarming]

maar dan weet ik niet meer welke F ik moet nemen, of hoe ik hem moet nemen ... die F#m kan ik toch op verschillende plekken en manieren nemen?

[-=JEROEN=-]

Wat bedoel je met "als je met 2 verschillende F#m zit"?

F#m is trouwens fis - a - cis.

[aaronstonebeat]

Een mogelijkheid is om noten te leren lezen en schrijven. Het is veel minder moeilijk dan veel mensen denken en je kunt heel exact noteren wat er gespeeld moet worden.

Ik heb wel eens de indruk dat mensen halsstarrig weigeren notenschrift te leren omdat het moeilijk zou zijn en zich intussen wel een kramp werken om tabs te schrijven. Ik vind tabs een heel gebrekkig en onoverzichtelijk systeem: je kunt er geen ritme mee schrijven (tenzij je er weer een half notenschrift van maakt) en het wordt snel een oerwoud van cijfertjes. Het heeft eigenlijk alleen betekenis als je al weet hoe het stuk dat er staat moet klinken.
Benoeming van akkoorden met cijfers en letters heeft ook absoluut beperkingen; maar als je die kent, is het een heel handige vorm van 'steno'.

Als je in noten leert denken, word je je, naar mijn idee, veel bewuster van wat je speelt.

@ Jeroen:
Volgens mij bedoelt hij de laagste fis en de fis een octaaf hoger.

[Portel]

Ik werk vaak met akkoordenschema's, en als ik dan een akkoord moet noteren dat ik niet ken, krijg je zoiets:

"Akkoorden: | A | x79787 | C#m | G |"

(x79787 is in de vorm van EADGBE. Dikke E wordt dus niet gespeeld (x))


Volgens mij bedoelt hij de laagste fis en de fis een octaaf hoger.

Dan zou je de F# toch F# kunnen noemen, en de F# die een octaaf hoger is F#'?

Zo doe ik dat dan ook weer. Een accentje erboven betekent (bij mij) óf een octaaf hoger, óf op een andere manier dan dat ik gewend ben. (En dan schrijf/teken ik er vaak boven/naast hoe die dan gespeeld moet worden)

[EuroCinema]

maar dan weet ik niet meer welke F ik moet nemen, of hoe ik hem moet nemen ... die F#m kan ik toch op verschillende plekken en manieren nemen?

Dat is het punt. Je kunt een F#m op tientallen manieren spelen, maar het blijft een F#m.

[terrasbeest]

Een mogelijkheid is om noten te leren lezen en schrijven. Het is veel minder moeilijk dan veel mensen denken en je kunt heel exact noteren wat er gespeeld moet worden.

Ik heb wel eens de indruk dat mensen halsstarrig weigeren notenschrift te leren omdat het moeilijk zou zijn en zich intussen wel een kramp werken om tabs te schrijven. Ik vind tabs een heel gebrekkig en onoverzichtelijk systeem: je kunt er geen ritme mee schrijven (tenzij je er weer een half notenschrift van maakt) en het wordt snel een oerwoud van cijfertjes. Het heeft eigenlijk alleen betekenis als je al weet hoe het stuk dat er staat moet klinken.
Benoeming van akkoorden met cijfers en letters heeft ook absoluut beperkingen; maar als je die kent, is het een heel handige vorm van 'steno'.

Als je in noten leert denken, word je je, naar mijn idee, veel bewuster van wat je speelt.

@ Jeroen:
Volgens mij bedoelt hij de laagste fis en de fis een octaaf hoger.

Helemaal mee eens. Zelfs het benoemen van akkoorden met letter en cijfers is een ' modern' fenomeen, op een klassieke partituur worden akkoorden gewoon weergegeven als Noten op een Notenbalk, en dat is toch meestal niet de eenvoudigste muziek.

Het is gewoon ERG gesteld met wie nu een instrument wil leren spelen : er wordt hen bijgebracht dat toonladders en akkoorden iets is uit het verleden is en er is geen fatsoenlijk alternatief bedacht.
Zolang dat niet voorhanden is , is enige basiskennis van toonladders en akkoorden een vereiste, en muziek ' schrift' een bonus.
En dat zal wel voor eeuwig en altijd zo blijven.

[GlobalWarming]

Dat is het punt. Je kunt een F#m op tientallen manieren spelen, maar het blijft een F#m.

maar als je alleen maar bepaalde delen van dat akkoord tokelt kan het wel verschillend zijn waar je het neemt ... en aan noten leren begin ik niet, ik zie dan door het bos de bomen niet meer.

[aaronstonebeat]

Da's dus precies de misvatting naar mijn idee. Ik zeg: je gaat veel beter zien met wat voor bos je te maken hebt doordat je weet wat voor bomen erin staan.

Helaas, onbekend maakt onbemind :(

EDIT:

Overigens is de uitdrukking 'door de bomen het bos niet meer zien' ;)

[-=JEROEN=-]

Ben nooit zo'n voorstander geweest van welke notitie dan ook. Neem het meeste wat ik verzin op en kan het dan later terug luisteren als ik het even niet meer weet. Geen enkel schrift kan de manier waarop ik het speel omschrijven (slechts benaderen).

Verder is mijn ervaring dat als je het dan toch op wil schrijven, de voor jou eenvoudigste manier het best werkt.

[EuroCinema]

maar als je alleen maar bepaalde delen van dat akkoord tokelt kan het wel verschillend zijn waar je het neemt ...
Klopt. Eventueel kun je dan benoemen welke noot weggelaten wordt. Je ziet weleens "no 5th" bij een akkoord staan bijvoorbeeld.* Maar dat doe jij hier niet. Je speelt alle noten van de F#mineur.



en aan noten leren begin ik niet, ik zie dan door het bos de bomen niet meer.

12 noten, meestal verdeeld in laddertjes van 7 en akkoorden van 3 of 4... best te overzien toch? Ik kan ook niet in 1 keer van papier spelen, maar het is toch wel erg fijn om niet van tab afhankelijk te zijn als je met andere instrumentalisten samenspeelt.

Verder: wijze woorden van jeroen. Als je het voor jezelf wilt vastleggen, doe dat dan op die manier die voor jou het beste werkt. Maak desnoods een filmpje met je webcam, kun je precies zien hoe je het deed.

(* Vind ik ook al raar eigenlijk. Als rocker laat je vaak de 3 weg, als jazzer speel je vaak alleen de 3 en de 7, als je dat er nog bij moet schrijven gaat het sowieso niks worden met zo'n stuk - denk ik dan.)

[GlobalWarming]

(* Vind ik ook al raar eigenlijk. Als rocker laat je vaak de 3 weg, als jazzer speel je vaak alleen de 3 en de 7, als je dat er nog bij moet schrijven gaat het sowieso niks worden met zo'n stuk - denk ik dan.)

Hoe bedoel je kan je effe niet meer volgen met wat je daar zegt?

[EuroCinema]

Welke liggingen en varianten op akkoorden gespeeld worden, hangt erg af van stijl en genre. Stel, een hardrockband, en een jazzband maken allebei een eigen versie van een rock n roll klassieker als Johnny B Goode. De hardrocker ziet A7 staan en gooit op basis van zijn ervaring de C# en de G uit het akkoord, zodat hij een lekker strak A powerchord over heeft, bestaand uit de noten A en E (een A5 zou die site die jij raadpleegde dat noemen). De jazzer gaat voor een andere feel, die laat juist de A en de E weg, en speelt alleen de C# en de G. Allebei hoeven ze niet erbij te schrijven welke noten ze wel en niet spelen: het is logisch vanuit hun stijl.

Overigens zie je soms wel erbij staan op de hoeveelste fret het gespeeld wordt. Dan heb je alweer een extra aanwijzing.

[terrasbeest]

Hoe bedoel je kan je effe niet meer volgen met wat je daar zegt?

Reden te meer om er toch maar ff wat ' werk' van te maken.
Het is echt minder moeilijk dan wat je er je nu wss bij voorstelt.Ik heb het nu niet enkel over ' muziekschrift' of solfège, muziek is een prachtige hobby, en je kunt steeds weer stukjes aan je kennis ervan blijven bijvoegen : als je je er niet in verdiept zul je steeds weer terugvallen op dingen die je kent ( of denkt te kennen eigenlijk ) en blijf je in hetzelfde rondje draaien, en dan ben je het ineens beu, weg hobby.

Jeroen en nog anderen hebben moeite en tijd gestoken om een paar dingen op een rijtje te zetten in dit subforum, om het met de woorden van Jeroen te zeggen : lees mijn lessen eerst maar eens.

Ik durf te wedden dat het verwerven van meer inzichten zal leiden naar meer plezier in je hobby.Ga anders maar eens samenzitten met een ' echte' muzikant en let op wat die allemaal doet en kent.
Natuurlijk vraagt het een inspanning.... Ik begrijp het niet hoor..........

[aaronstonebeat]

+1 terrasbeest!

Vergelijk het eens met bijvoorbeeld een acteur: een groot deel van je werk is het voordragen van teksten, maar je kiest ervoor analfabeet te blijven. Je blijft afhankelijk van anderen die het je voordoen of misschien ontwikkel je wel een omslachtig fonetisch systeem om al die klanken te noteren. Kennis van het alfabet, spelling en grammatica maken in dat geval het leven veel en veel makkelijker.
En je hoeft het maar één keer te leren. Eigenlijk is het niet ingewikkelder dan de verkeersregels.

[GlobalWarming]

Ik wil best bijleren, als jullie insinueren dat ik dat niet wil, zitten jullie ernaast.
Ik ken de basis, de rest komt vanzelf wel maar ik ga niet graag een topic doorlezen of theorie en wetend dat ik het daarna gewoon vergeet, ik leer meer over tijd. Ik betwijfel trouwens ook ten sterkste dat alle bekende gitaristen de theorie kennen die jullie kennen. Er zijn nu eenmaal mensen die het uit hun eigen hebben geleerd. Dat is niet hetgeen wat ik wil, maar ik wil ook niet een theorie snobje worden.

Een voorbeeld: Iemand die goed is in theorie lassen is nog niet goed in de praktijk lassen. Daarvoor heb je oefenen nodig en ervaring. Theorie is een goede basis natuurlijk en heb je nodig maar ga je er niet op vast happen.

[heinz3110]

Een voorbeeld: Iemand die goed is in theorie lassen is nog niet goed in de praktijk lassen. Daarvoor heb je oefenen nodig en ervaring. Theorie is een goede basis natuurlijk en heb je nodig maar ga je er niet op vast happen.

Tja, een papieren timmerman maakt nog geen timmerman, zou je dan kunnen zeggen. Maar dat betekent nog niet dat het daarmee overbodig word...

Theorie moet je ook een beetje oefenen, en het is verdomde handig om het niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen te gebruiken als extra communicatie. Het gaat er dan natuurlijk niet om dat je ALLES moet weten... maar datgene wat het meest praktisch is. Akkoorden benoemen bijvoorbeeld. :)

[aaronstonebeat]

Ik bedoelde ook dat de acteur in mijn voorbeeld ervoor kiest analfabeet te blijven (ondanks dat ik 'je' zei); en het was een vergelijking. Die acteur hoeft in zijn stijl van acteren of de stukken die hij speelt (of mogelijk zelfs de stukken die hij bedenk) zich niet te laten leiden door alfabet, spelling of grammatica; het is gewoon een verdomd handig hulpmiddel.

En natuurlijk zijn er geweldige muzikanten die alles puur op hun gehoor doen en geen enkele theorie, notatie of advies nodig hebben.

[terrasbeest]

Er valt natuurlijk wel iets te zeggen voor ' het zonder theorie kan het ook'/bekende gitaristen' idee.
Diegenen die daar in geslaagd zijn hadden natuurlijk wel een pak talent, een fantastisch gehoor en veel muzikale inteligentsie. Ook wisten zij zich te omringen met mensen die ' het' wel wisten, bandleden of producers, denk maar aan George Martin en de Beatles.

Wat betreft het gebruik van Tabs- want daar is het hier uiteindelijk toch op uitgekomen- is het natuurlijk de vraag wat iemand die een ander instrument speelt dan moet doen. Tabs bestaat bij mijn weten alleen voor gitaar en mogelijk voor aanverwante instrumenten.

Gitaar is niet enkel het populairste instrument van de laatste paar honderd jaar, het is ook makkelijk om er eenvoudige dingen mee te spelen.' Iedereen' zou het kunnen. Dus dan zijn tabs handig.
Als je echter de uitdaging aangaat om er beter op te worden dan ' iedereen', dan moet je ook de uitdaging aangaan om een stapje meer te zetten.

Dat doe je niet door wat op Gitaarnet rond te hangen, dat is hetzelfde als naar de kroeg gaan.
Als je op dit subforum een vraag stelt, krijg je meestal een ernstig en goed bedoeld antwoord. Dat is mijn ervaring.
Theoriesnob , moi ???????

[EuroCinema]

Ik betwijfel trouwens ook ten sterkste dat alle bekende gitaristen de theorie kennen die jullie kennen. Er zijn nu eenmaal mensen die het uit hun eigen hebben geleerd. Dat is niet hetgeen wat ik wil, maar ik wil ook niet een theorie snobje worden.

Klopt, maar het is wel alles of niks. Geen theorie kennen is prima, een goede kennis van theorie ook. Maar een klein beetje, dat werkt alleen maar frustrerend en beperkend. Dan krijg je mensen die denken dat bepaalde dingen "moeten" van de theorie, of die gefrustreerd raken omdat ze het steeds net niet vatten. En bij die halve kennis hoort ook juist dat snobsgedrag alsof de ene ladder beter zou zijn dan de andere. De conservatorium geschoolde muzikanten die ik ken, spelen allemaal graag een lekker simpele partij als dat in de muziek past. Voor hun is blues pentatonisch net zo "makkelijk" als melodisch mineur op de vijfde trap, omdat ze de boel beheersen, snap je?

[GlobalWarming]

Ik ben al blij dat ik A B C D E F G ken. (dat even terzijde)

Als theorie nu zo gemakkelijk te leren is, waarom bestaat er dan conservatorium?
In België geraak je er niet binnen zonder toelatingsexamen, ik weet niet hoe dat zit in Nederland. De opleiding duurt toch wel een paar jaar denk ik dus dat betekent dat het niet op één, twee, drie geleerd is. Ik vraag mij trouwens ook af hoeveel van de afgestuurde op conservatorium echt aan de bak geraken in een bekende groep en het maken als gitarist, maar dan dwalen we af van de discussie.

Ik zou maar al te graag theorie leren maar ik heb het al bekeken, in die mooie topics van jullie, toch snap ik er niets van. Ik zal er mij binnenkort wel eens in verdiepen, want jullie hebben gelijk, het is echt handig.

[terrasbeest]

Just Do It.

Anders neem les, mogelijkheden zat in A'pen toch?

[heinz3110]

Ik ben al blij dat ik A B C D E F G ken. (dat even terzijde)

Als theorie nu zo gemakkelijk te leren is, waarom bestaat er dan conservatorium?

.

Ik denk dat conservatorium toch iets meer is dan alleen maar theorie te leren....

Theorie is ook relatief makkelijk, maar je hoeft niet alles meteen te leren!
Leer datgene wat je het meest nodig hebt, "eet wanneer je honger hebt", dan leer je het makkelijkst.

[EuroCinema]

Als theorie nu zo gemakkelijk te leren is, waarom bestaat er dan conservatorium?
In België geraak je er niet binnen zonder toelatingsexamen, ik weet niet hoe dat zit in Nederland. De opleiding duurt toch wel een paar jaar denk ik dus dat betekent dat het niet op één, twee, drie geleerd is. Ik vraag mij trouwens ook af hoeveel van de afgestuurde op conservatorium echt aan de bak geraken in een bekende groep en het maken als gitarist, maar dan dwalen we af van de discussie.

Om theorie te leren hoef je daar niet heen, ik heb gewoon de theoriecursus van de lokale muziekschool gevolgd en prive-(jazz)gitaarles.
Verder... conservatorium doen mensen niet omdat ze bekend willen worden, daar heb je X-Factor en Big Brother en zo voor ;). Maar vergis je er niet in hoeveel van de (ingehuurde) bandleden bij grotere acts "stiekem" geschoolde muzikanten zijn: dat zijn er veel. Een heel groot deel kan sowieso wel zijn brood verdienen met muziek, vaak ook door les te geven, maar daar zijn ze dan ook voor opgeleid. Maar ik denk dat muzikanten die het tegenwoordig het willen "maken" (in de zin van rock spelen in voetbalstadions) naar de pop/rockacademies gaan.

[FruscianteFan]

Ik wil best bijleren, als jullie insinueren dat ik dat niet wil, zitten jullie ernaast.
Ik ken de basis, de rest komt vanzelf wel maar ik ga niet graag een topic doorlezen of theorie en wetend dat ik het daarna gewoon vergeet, ik leer meer over tijd. Ik betwijfel trouwens ook ten sterkste dat alle bekende gitaristen de theorie kennen die jullie kennen. Er zijn nu eenmaal mensen die het uit hun eigen hebben geleerd. Dat is niet hetgeen wat ik wil, maar ik wil ook niet een theorie snobje worden.

Een voorbeeld: Iemand die goed is in theorie lassen is nog niet goed in de praktijk lassen. Daarvoor heb je oefenen nodig en ervaring. Theorie is een goede basis natuurlijk en heb je nodig maar ga je er niet op vast happen.
Je zult versteld staan hoe ontzettend fijn het is is om wat theorie door te lezen, gewoon af en toe een beetje, en dat eens een keer toe te passen in je gitaarspel. Ik merk het in mijn bands heel erg, want daar werk ik samen met muzikanten die veel meer theorie kennen dan ik (en al dan niet op een conservatorium zitten), maar ook met muzikanten die veel minder theorie kennen. Om de andere gitarist van mijn band duidelijk te maken dat zijn partij Gm, F, Eb, D is, moet ik het hem voordoen. De grepen laten zien, en het hem zeggen als hij op de verkeerde snaar zit. Hij is geen slecht gitarist, maar hij kent zijn instrument veel minder. Als ik daarentegen met de toetsenist overleg over of hij nou wel of niet een terts of septiem moet spelen, weten we allebei waar we het over hebben. En we zijn allebei niet zo'n theorie-snob, maar het is toch verrekte handig om te weten hoe akkoorden zijn opgebouwd, en waarom een Cmaj7 in de ene reeks nou wel klinkt en in de andere niet.

En dan is het dus niet zo dat wij ons helemaal vastklampen aan theorie. Sterker nog, 9 van de 10 keer hoeven we elkaar helemaal niet uit te leggen welke akkoorden we spelen.

[EuroCinema]

Een voorbeeld: Iemand die goed is in theorie lassen is nog niet goed in de praktijk lassen. Daarvoor heb je oefenen nodig en ervaring. Theorie is een goede basis natuurlijk en heb je nodig maar ga je er niet op vast happen.

Ik wil daar toch nog iets over zeggen. Volgens mij schets je hier een denkbeeldig "gevaar" dat in praktijk niet voorkomt. Ik heb nog nooit een muzikant ontmoet die heel goed was in theorie, maar niet goed kon spelen.

Het zijn ook geen gescheiden onderdelen. Gaandeweg raken theorie, ervaring en instrumentbeheersing versmolten tot 1 geheel. "Ladder X past over akkoord Y" is abstract, maar na een tijdje weet je wat voor loopjes je kunt maken met die ladder, in welk soort nummer die fijn werken, op welke positie op de hals je zo'n loopje lekker vindt spelen, met wat voor sound het tot z'n recht komt en ook nog of het iets is om je solo mee naar een hoogtepunt te brengen, of meer iets voor een opening of halverwege.

[gorgasm]

zo "makkelijk" als melodisch mineur op de vijfde trap
knoppie dan bedoel je op G7 Dmelodisch mineur spelen?

[EuroCinema]

Yep, en dan heb je de noten van G lydian dominant te pakken, met het verschil dat je anders fraseert als je vanuit Dm denkt. Maar dat was maar even een voorbeeld.

[gorgasm]

ik volg het deel niet dat je anders zou gaan fraseren?
je scale heeft toch nix met je frasering te maken?

[EuroCinema]

ik volg het deel niet dat je anders zou gaan fraseren?
je scale heeft toch nix met je frasering te maken?

Scale niet, denkwijze wel.Speel maar eens een lick rond eenCmaj7 arpeggio tegen een Am akkoord. Of een Em pentatonisch lick over een Am akkoord. Allemaal noten die gewoon in de Am ladder zitten. Toch organiseer je ze heel anders als je vanuit een andere, verwante toonaard denkt.

Playing on the upper chord structures noemt men dat: je benadrukt de 7 en de 9 van het akkoord. Wes Montgomery was hier meester in: een G6 aftekenen tegen een Dm7, zo diatonisch als het maar kan en toch een heel andere klankkleur.

Nu naar melodisch mineur op de V: de grap zit hier in hoe je die b5/#4 gebruikt. Laten we eerlijk zijn: die blue note wordt enorm vaak in dezelfde soort frasen op dezelfde manier gebruikt. Het wordt al snel een cliche (niks mis met een mooi cliche trouwens, maar goed).

Denk je vanuit Dm melodisch, dan behandel je diezelfde noot opeens heel anders. Zo zal een jazzgitarist een frase in Dm vaak beginnen met de noten e-c#-d. (Grant Green doet dit vaak bijvoorbeeld). Vanuit D denkend heel gewoon, vanuit G7 denkend nog best een fris klankje.

Dit is ook een manier om je rockcliches een tweede leven te geven. Speel je Em penta-licks eens over D mineur voor een coole dorische sound, of speel B mineur blues licks over Cmaj7 voor een lydische sound. Dit geldt ook allemaal voor akkoorden trouwens. Je standaard Em barre akkoord wordt heer sfeervol en jazzy als je het tokkelt tegen een Am of C begeleiding. En zo zijn we weer bij het begin (nut van theorie): met een beetje kennis kun je datgene wat je al kan op heel veel manieren toepassen.

[andyv]

Dat is het punt. Je kunt een F#m op tientallen manieren spelen, maar het blijft een F#m.

Als je een F#m speelt met de root op snaar 6 (grote barré) en je speelt hem met de root op snaar 5, hoger op de nek (kleine barré), dan gebruik je wel noten van een octaaf hoger.

Dus de noten zijn wel dezelfde wat van beide een F#m maakt, maar de "tonen" niet. Het klinkt m.a.w. anders, dus volledig equivalent zijn ze niet.

Andy

[aaronstonebeat]

Als je een F#m speelt met de root op snaar 6 (grote barré) en je speelt hem met de root op snaar 5, hoger op de nek (kleine barré), dan gebruik je wel noten van een octaaf hoger.

Dus de noten zijn wel dezelfde wat van beide een F#m maakt, maar de "tonen" niet. Het klinkt m.a.w. anders, dus volledig equivalent zijn ze niet.

Andy

Functioneel inderdaad hetzelfde maar het klinkt anders; hetzelfde verhaal kun je ophangen voor de verschillende liggingen: grond-, terts-sext- of kwart-sextligging en de nauwe en de wijdere liggingen. Elk akkoord kent vele verschijningsvormen, en dan heb ik het nog niet eens over toegevoegde of weggelaten tonen.
Reden temeer om je een beetje van het notenschrift bewust te zijn. Natuurlijk kun je die dingen ook anders noteren maar in mijn ervaring wordt het er alleen maar omslachtiger van.

[-=JEROEN=-]

Ik durf zelfs te beweren dat het ook functioneel anders is! Als je het akkoord hoog op de hals speelt, beïnvloed dit ook hoe bijv de solo of melodielijn klinkt, tov van jouw voicing (waar en hoe je een akkoord speelt).

Ik heb wel eens een notitie methode gevonden waar ze voicings op een eenvoudiger manier dan de klassieke manier (C 4/6 ligging bijv) noteerde, maar toen snapte ik nog niet veel van akkoorden en al helemaal niets over harmonie. Heb het daarna nooit meer terug weten te vinden. Ooit van gehoord iemand?