PDA

View Full Version : Review; Boss DD-20 vs Line 6 DL4



Chroxy
16 juli 2010, 21:29
afgelopen 2 jaar heb ik naast mijn Ibanez ad-9 de Line 6 dl-4 in mijn pedalenkist gehad. Dit omdat ik in mijn band met veel delay speel en simpelweg moet beschikken over een tap en meerdere presets; ene keer meer modulatie, andere keer lange delays, volgende moment weer korte ritmische 'u2' delays etc..

Anyway, na 2 jaar gebruik begint een en ander toch te kriebelen, ik heb altijd een haat / liefde verhouding gehad met de line-6 en voor mijn gevoel kon het beter..

Dus heb ik een Boss DD-20 gekocht.. maar hoe klinken ze nu naast elkaar?

Mijn mening;

Opties
De line-6 lijkt op het eerste oog meer opties en mogelijkheden te hebben. 3 presets/1 taptempo, uit te breiden met een expressie pedaal om zo 6 sounds aan je voeten te hebben, echter blijf je beperkt bij de 3 presets die je maar kan kiezen waarbinnen het expressiepedaal sounds kan veranderen. Daarnaast tal van presets, gebaseerd op de meest gebruikte en bekende tape/analog/delay pedalen van afgelopen tig jaren.

Echter bij een betere blik kan de Boss DD-20 meer; zo heb je daar 4 presets en de manual mode. Ondanks ze niet allemaal onder een handige knop zitten, zoals bij de Line 6, kun je met een extra pedaaltje snel switchen tussen de presets en met de Boss zelf tappen.

De line 6 heeft dus meer delay - modussen waar je uit kan kiezen, maar op de auto-swell na zijn ze allemaal na te doen door de Boss.

Tap
Dit kan bij beide pedalen. Nadeel vand e Line 6 is, dat tappen alleen mogelijk is wanneer het pedaal al aanstaat. Het is dus niet mogelijk om snel even het tempo te tappen om daarna het pedaal, direct in het goede tempo, aan te zetten.. Bij de Boss DD-20 is dit wel het geval. Ook is het spelen met ritme wat moeilijker bij de Line-6. Alles wat je tapt is in kwart-noten, op de ritmische delay modus na. Dit betekend dus, als je een modulated delay sound wil (EH MMX) en je tapt graag op kwarten.. je het wat moeilijker krijgt. De boss is daarnaast op ritme gebied uitgebreider in te stellen met de dotted eight ritmische delay, oftewel de 'u2' delay, die de line 6 niet heeft. Daarnaast is dus het delay, triolen, kwarten, hele, halve noten op iedere modus bij de Boss aan te passen, terwijl bij de Line 6 ej dit alleen bij de ritmische modus kan.

Sound
Persoonlijk was mijn bezwaar tegen de Line-6 altijd dat het keiharde delays waren. Oftewel, je slaat aan en je krijgt keihard; 'delay' 'delay', zonder dat het sferisch werd.. en juist dat zocht ik en lukte me niet ondanks uren stoeien met de andere presets en de mix van het pedaal.

De Boss klinkt vele malen beter hierin. Wanneer door/met de delay speelt, mixt het vele malen beter met je spel, dan bij de Line-6. Minder harde delays hier en het komt mij wat natuurlijlk over om zo ritmische delay-stukjes in mijn muziek te stoppen.

De line-6 staat ook berucht om zijn tonesuck en hoewel ik het nooit als enorm storend ervaren heb; ik speel immers met 15 pedalen, suck is altijd aanwezig, vond ik de volume-drop altijd een enorm minpunt. De boss suckt ook een beetje, moeilijk om te horen wie meer suckt, maar de volumedrop is bij de Boss niet aanwezig, wat mij een blijer persoon maakt.


Gebruiksvriendelijkheid
De line 6 scoort hier wat hoger. Wil je een sound onder knop 3, is dit zo geprogrammeerd. Wil je bijvoorbeeld de depth van je modulated delay aanpassen op de Boss, moet je iets dieper het pedaal in graven. Geen rocketscience, maar iets minder plug&directe play van de Boss tegenover de Line 6.

Conclusie
Al met al, vanwege de betere mix tussen delay en origineel signaal, wanneer je met de delay aan het spelen bent, de extra presets en het ontbreken van een volume-drop .. kies ik voor de Boss.

Mitch
17 juli 2010, 10:40
Goede review, dank daarvoor! Mijn ervaring is overigens niet anders. Met de uitzondering dat het qua tonesuck wel meevalt. Ja, de L6 wel wat, maar de DD20 nul komma nul als je een gemiddelde pedalen setup hebt (dus met misschien een paar true bypass én gebufferde pedalen). Ook direct ingeplugd als enige pedaal kon ik er geen klankverandering in ontdekken.
Maar goed, zeker de analoge en tape delay settings zijn erg prettig. En vanuit praktisch oogpunt scoren de grote voetpedalen ook punten bij mij.

Sinner
17 juli 2010, 11:09
Dank voor deze nuttige duidelijke en goed beargumenteerde review.

Ik heb nooit begrepen waarom de dl4 en veel andere tapdelays alleen in kwarten werken. Ik gebruik dotted8 het meest en dat zit bijv wel op de echopark (mijn backup) en de Nova delay.

Mitch
17 juli 2010, 11:10
En de DD20 :ok:

Paulusstrat
17 juli 2010, 14:17
he bah moet ik weer me dl4 verkopen:P.

Chroxy
17 juli 2010, 22:56
bedankt voor de reacties!

Voor mij was het idd duidelijk; line 6 weg en DD-20 houden, maar wel met extra pedaaltje om te taptempo'en, om zo alle opties te kunnen gebruiken.

Tonesuck heb ik trouwens 'gevonden' door te testen met de volgende opstelling:
gitaar -> Korg DT-10 -> Whammy -> TB Wah -> TB Screamer -> bypassbox (line 6 of DD-20 erin) -> splitter -> Vox en Marshall

Bypass box aan of uit maakte een licht hoorbaar verschil; let wel, op repetitievolume, thuis.. dit valt volledig weg in bandgebruik :).. geen grote koeien dus

@ mitch, moet trouwens zeggen dat ik vaker op het forum had gelezen dat je de DD-20 beter vond.. en je hebt helemaal gelijk gekregen, fijne smaak heb je

Mitch
18 juli 2010, 20:17
Dank u, grootvizier! Ik heb de veelzijdigheid later ingeruild voor de 'altijd goed' sound van een Deluxe Memory Man, maar ik heb de DD20 nog steeds en heb 'm jarenlang gebruikt als stereo delay voor bovenop mijn synth. Komt die handmatige tap tempo knop die erop zit ineens prima van pas :)