Gibson Fender etc

[bernhardus]

Dit is eigelijk meer een vraag voor de wat oudere gitaarnetters onder ons.

Mijn vraag is: Zijn Gibsons en Fenders altijd al zo duur geweest?

Ik weet dat de meerderheid onder ons, het geld wel over heeft voor een mooie gitaar. Maar alsnog 2000 euro/dollar voor bijv een gibson les paul, ik kan me gewoon niet voorstellen dat men dit er vroeger ook voorbetaalde...

mvg,

Bernhardus

[Ferraririk]

in 1959 kost een nieuwe gibson les paul 200-250$

nu betaal je voor een 59' les paul meer dan 2 ton.

[allochthomas]

200-250 was veel in die tijd. 2 ton? denk maar eerder aan 500k-750k nu

[Dancing Lobster]

*Lobster fluistert iets met inflatie enzo* :sssh:

[marco v]

Vroegah kocht je een rolletje drop voor een halve cent,
tijden veranderen, salaris ook.

[GlobalWarming]

Ik vind dat Gretsch altijd dure gitaren heeft, maar ze zijn wel mooi.


However, it was his purchase three years later, of a 1961 Fender Stratocaster for £100 that became his primary instrument most associated with him for the span of his lifetime.[

van wikipedia gehaald ...

[Ferraririk]

200-250 was veel in die tijd. 2 ton? denk maar eerder aan 500k-750k nu

hm 2 ton is toch 200k?

en echt 500k-750k is wel superveel, ik dacht dat ik ergens 200k had gelezen

[Luke-wannabe]

Vraagprijs is iets anders dan het er ook werkelijk voor krijgen, heh!

[aaronstonebeat]

Ik meen dat al die ES-modellen het nummer in de type-aanduiding kregen omdat het de toenmalige verkoopprijs was.

Fender was de Ford van de gitaarbouw: zoeken naar een manier om gitaren zo goedkoop mogelijk aan de lopende band te produceren en met schroefbare halzen zodat die desgewenst makkelijk te vervangen zouden zijn.

[Pepe]

Relatief naar een gemiddeld maandinkomen gerekend zijn de prijzen ongeveer gelijk gebleven sinds de jaren zeventig voor een standard usa strat of Les Paul.

[signsofzodiac]

Ik meen dat al die ES-modellen het nummer in de type-aanduiding kregen omdat het de toenmalige verkoopprijs was.

Fender was de Ford van de gitaarbouw: zoeken naar een manier om gitaren zo goedkoop mogelijk aan de lopende band te produceren en met schroefbare halzen zodat die desgewenst makkelijk te vervangen zouden zijn.

Fenders waren toentertijd ook al niet spotgoedkoop. Er staat iets over in het grote Fender-boek van Tony Bacon , zal eens kijken of ik het kan vinden.

EDIT: de Esquire kostte in 1950 $140 + $40 voor de koffer. De broadcaster kostte eind 1950 $170 wat op hetzelfde niveau zat als de ES-175 van Gibson die $175 moest opbrengen. "In today's money that would be equivalent to about $1400, underlining the fact that these were not cheap guitars. The most basic new hollow-body electric from a budget brand such as Silvertone could be had for around $45 ($380 in today's money)." De telecaster zou in 1951 $190 gaan kosten ex koffer van $40. De Stratocaster had in 1954 een prijskaartje van $249.50 zonder koffer, wat tegenwoordig $1900 zou zijn.

EDIT 2: leuk feitje: Fender verkocht naar de meest nauwkeurige schatting 720 strats in 1954+1955 en 1027 esquires + telecasters.

[marc_o]

Nu vind ik Gibsons wel duur hoor.
Ik kocht in 1993 een aantal Les Paul standaards (5 stuks) en die kostte me toen 2000 gulden per stuk, en een wijnrode zelfs maar 1900 gulden. Nu kun je dat onmogelijk omrekenen naar euro's, maar ze waren wel een heel stuk goedkoper. Rond die tijd betaalde je voor een strat rond de 1100 of 1200 gulden (was een serie met meegespoten kop.) Zat dan geen koffer bij, was in de vorige Feedback Rotterdam.

[GlobalWarming]

Wordt er nu ook niet meer door slecht betaalde Mexicanen gemaakt en door machines, dit is maar een vraag want ik weet niet hoe het in de werkelijkheid is, maar tegenwoordig moet alles zo snel mogelijk en goedkoop mogelijk.

Vroeger werd er nog "liefde" ingestoken en waren de gitaren goedkoper.
Nu moet het snel en goedkoop en zijn de gitaren duurder.

Vind het een beetje raar, ...

[Mitch]

Relatief naar een gemiddeld maandinkomen gerekend zijn de prijzen ongeveer gelijk gebleven sinds de jaren zeventig voor een standard usa strat of Les Paul.

En zo is het. Ik heb er al veel topics over gelezen,zowel Europese als Amerikaanse en hier komt het elke keer op neer.

[Midwolda]

Gewoon, inflatie.
Ik kocht in 1976 m'n eerste elektrische gitaar, een 74'er Ibanez 2350 Les Paul Custom,
vintage white met goudkleurige hardware, van de eerste eigenaar, voor 300 gulden.
Dat was toen voor mij een hele bult geld (ik was toen 16).
Die heb ik in 2002 verkocht voor 650 euro (x 2,2 = 1430 gulden).
En als ik 'm nu op MP voorbij zou zien komen zou ik 'm zo weer terugkopen voor nog meer.
Maar ja, in dat geval ben ik dan "de gek die het er voor geeft".

Zo'n zelfde verhaal heb ik trouwens ook nog over een Ibanez ES-175 uit 1975.
In 1977 gekocht voor 250 gulden, in 1989 verkocht voor (ik meen) 700 gulden.
Die gitaren worden echt niet beter in de loop der tijd, maar je geld wordt minder waard.

[marc_o]

Nou, dat denk ik niet. Het zal voor een hoop gemiddelde producten wel opgaan, maar wat Gibson met de catalogusprijzen heeft gedaan over de jaren is onevenredig.
Bij Fender klopt het wel wat meer, heb ik het idee.

[peter_heijnen]

Er is een grote winst geboekt tov vroeger. Je kunt nu voor relatief weinig geld echt heel ruim kiezen uit kwalitatief heel redelijke gitaren, versterkers, en randgebeuren. Voor de grote namen betaal je nog steeds, net als vroeger.

[signsofzodiac]

Als je naar de voorbeelden uit de Bacon-bijbel kijkt zou je kunnen stellen dat de USA strats wat goedkoper zijn geworden sinds de 50's. American Deluxes en de Vintage Reissue, met koffer, zijn goedkoper nu dan de $1900 ex koffer voor een '54 strat. En of je de consistentie en kwaliteit uit die beginjaren mag vergelijken met de Custom Shop betwijfel ik.

De Gibson-prijzen zijn naar mijn mening volledig doorgeslagen, naar mijn gevoel vooral tijdens een aantal dure dollar tijdperken (prijzen in de winkel SCHOTEN omhoog, maar gingen niet naar beneden toen de dollar weer goedkoper werd). Dat is het echter niet alleen, dat zou niet de schuld van Gibson zijn, de suggested retail prices zijn echter ook schrikbarend hoog. Ik weet niet genoeg over die MSRP's door de jaren heen om wat te zeggen over de lijn daarin, maar $3900 voor een Les Paul Standard is bezopen en kan niet slechts op inflatie afgeschoven worden. Zelfde geldt voor een $5500 Les Paul Custom.

[G.G.]

Nou, dat denk ik niet. Het zal voor een hoop gemiddelde producten wel opgaan, maar wat Gibson met de catalogusprijzen heeft gedaan over de jaren is onevenredig.
Bij Fender klopt het wel wat meer, heb ik het idee.

Een gibson zit wel een stuk gecompliceerder in elkaar dan een fender. Mogelijk zit daar de scheefgroei in, manuren, die relatief duur zijn geworden?

Aan de andere kant: tegenwordig wordt alles met cnc gefreesd, dus nu kan een aap ook een gibson inelkaar zetten (vroeger kon een aap alleen een fender assembleren).

[signsofzodiac]

Net even de oude prijslijsten van Gibson bekeken: een Les Paul met maple top kostte in 1959 $247.50 en de koffer nog eens $42.50. Bijna exact hetzelfde dus als een Strat in '54. Duurder om te produceren was hij dus niet, of Gibson nam toen genoegen met een lagere winstmarge.

Het zou uiteraard bijzonder interessant zijn om nou eens de daadwerkelijke productiekosten van een hedendaagse Strat en een les Paul Standard te zien inclusief afschrijving op investeringen in bijvoorbeeld CNC-machines uiteraard als die er nog niet uit zijn ;).

[episua]

Vergeet daarbij ook niet dat de winkels vroeger de gitaren voor de adviesprijzen verkochten. Ze gingen zowiese maal 2. Dat is tegenwoordig echt niet meer zo. In de USA houden ze bv de Gibson prijzen wel hoger.

[peter_heijnen]

Net even de oude prijslijsten van Gibson bekeken: een Les Paul met maple top kostte in 1959 $247.50 en de koffer nog eens $42.50. Bijna exact hetzelfde dus als een Strat in '54. Duurder om te produceren was hij dus niet, of Gibson nam toen genoegen met een lagere winstmarge.
Apen waren vroeger hardstikke duur.

[GlobalWarming]

Apen waren vroeger hardstikke duur.

Apen :???:

[Mitch]

Apen :???:

...Aan de andere kant: tegenwordig wordt alles met cnc gefreesd, dus nu kan een aap ook een gibson inelkaar zetten (vroeger kon een aap alleen een fender assembleren).
Monkey say, monkey do

[soup]

200-250 was veel in die tijd. 2 ton? denk maar eerder aan 500k-750k nu
Heb je echt al eens prijzen gezien of lul je nu maar wat? Het meeste wat ik heb gezien is 200k en die raken al amper verkocht.


En van die '59 LP's zitten er nog altijd tussen die niet SUPER zijn zoals iedereen van ze verwacht.



De duurste die ik nu vind is eentje uit 59 voor 350k en dus echt ver onder jouw 500-750.

[Cageman]

Heb je echt al eens prijzen gezien of lul je nu maar wat? Het meeste wat ik heb gezien is 200k en die raken al amper verkocht.


En van die '59 LP's zitten er nog altijd tussen die niet SUPER zijn zoals iedereen van ze verwacht.



De duurste die ik nu vind is eentje uit 59 voor 350k en dus echt ver onder jouw 500-750.

paar dagen terug nog een topic over eentje van 750k, was eerst 1 miljoen, is belachelijk natuurlijk, magoed.

http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=136781

[grayfink]

Ik heb in '92 of '93 een USA standard strat zonder koffer gekocht voor 1500 gulden. (680€) Die prijzen zijn dus procentueel niet veel gestegen. Dat was toen zo'n beetje een maandloon voor mij. Nu kan ik ongeveer twee kopen van mijn maandloon. (Als het niet allemaal opging aan vaste lasten:chicken:)
Gibson was in die tijd voor mij helemaal onbetaalbaar. Een standaard LP is al heel lang ongeveer twee keer zo duur als een standaard Fender. Daarin is allemaal niet zo veel veranderd.
Wat wel heel erg is veranderd is de lowbudget markt. Toen ik begon (begin jaren 80) kon je bijvoorbeeld als beginner een Hondo II kopen voor 4 of 500 gulden en dat was pure bagger. Nu komt Wietse wellicht vertellen dat het hele goede gitaren zijn met DiMarzio's etc., maar sorry Wietse, het was en is bagger, pure bagger.
Tegenwoordig koop je voor 400€ echt prima Aziatische gitaren. (Ik ga er even vanuit dat 400€ vergelijkbaar is met 400 gulden toen.).
Ik heb o.a. een PRS SE (400€ tweedehands) en een Ibanez Artcore (339 nieuw) en dat zijn erg goede gitaren.

[geert1976]

Ik heb in '92 of '93 een USA standard strat zonder koffer gekocht voor 1500 gulden. (680€) Die prijzen zijn dus procentueel niet veel gestegen. Dat was toen zo'n beetje een maandloon voor mij. Nu kan ik ongeveer twee kopen van mijn maandloon. (Als het niet allemaal opging aan vaste lasten:chicken:)
Gibson was in die tijd voor mij helemaal onbetaalbaar. Een standaard LP is al heel lang ongeveer twee keer zo duur als een standaard Fender. Daarin is allemaal niet zo veel veranderd.
Wat wel heel erg is veranderd is de lowbudget markt. Toen ik begon (begin jaren 80) kon je bijvoorbeeld als beginner een Hondo II kopen voor 4 of 500 gulden en dat was pure bagger. Nu komt Wietse wellicht vertellen dat het hele goede gitaren zijn met DiMarzio's etc., maar sorry Wietse, het was en is bagger, pure bagger.
Tegenwoordig koop je voor 400€ echt prima Aziatische gitaren. (Ik ga er even vanuit dat 400€ vergelijkbaar is met 400 gulden toen.).
Ik heb o.a. een PRS SE (400€ tweedehands) en een Ibanez Artcore (339 nieuw) en dat zijn erg goede gitaren.

Nee ik om effe de hoek om.

Er waren Hondo's die bagger waren, maar de duurdere (met Dimarzio's) versies waren best ok en beter dan die Chinese gitaren die je nu voor rond de E 400,00 koopt.

En niet te vergeten Matsumoku planken, die rammen de meeste bamibal gitaren naar de andere wereld:ok:

PRS SE zijn best goed, maar geef ze niet een te harde tik want dan dondert je complete hals eruit.

[Mitch]

Ik dacht al: wanneer komt de matsumookeens-politie? :D
Het verschil is dat je destijds slechte kopieën had en duurdere kopieën en dat die laatste nu erg gehyped worden omdat ze beter zouden zijn dan moderne kopieën. Toch is dat vergelijk niet helemaal eerlijk: het was destijds een duurdere kopie. Vergelijk die dan ook met een hedendaagse duurdere kopie of alterantief model. Het ging in dit topic namelijk om financiële waarde, niet de eeuwige prijs/kwaliteit discussie.

[bass blom]

de 59 bursts zijn zo duur omdat er maar een stuk of 1200 gemaakt zijn.
verder wat pepe zegt.

[Kingfisher]

Ik heb mijn Strat Plus nieuw gekocht in 1992 voor 40.000 frank, 1.000€. Dat was een flink maandloon. Gibsons waren ongeveer 50% duurder. Maar mijn eerste gitaar was een Fender Squier van 12.000€, en ik speel er nog graag op: goeie nek en een echt scheurbeest. Wel weinig subtiel.

Maar wat zou ik graag nu beginnen: goede gitaren voor een basisprijs, multi-effects via de PC, leuke kleine versterkers. Wij moesten het doen met een Marshall 8240 (klinkt bagger op scheur) en een Zoom 9001. Van een Roland GP16 konden we alleen maar dromen.

Oh ja, en we gingen ook elke dag 10km te voet naar school. Door de regen. Op één boterham met reuzel.

[signsofzodiac]

Maar mijn eerste gitaar was een Fender Squier van 12.000€, en ik speel er nog graag op: goeie nek en een echt scheurbeest. Wel weinig subtiel.

Sodeju, voor dat geld mag het ook wel de beste Squier ooit zijn :D

[Kingfisher]

http://blogs.sltrib.com/tv/uploaded_images/SimpsonDoh-708615.jpg