het mahonie-mysterie

[Orpheo]

Beste forumleden,

al een tijd zit ik na te denken over hout en hun tone, en hoe dat nu precies samengaat. Waarom klinkt esdoorn fel? (of klinkt esdoorn uberhaupt fel?) idem voor mahonie...

laten we even 2 aannames maken, for the sake of argument.

1: mahonie klinkt warm, smooth, en heeft de nadruk op het laag en midlaag.
2: esdoorn klinkt fel, bijtend, en heeft de nadruk op het hoog en midhoog.

okidoki.

een gitaar, volledig van mahonie, zou dus warm moeten klinken. toch?

Praktijk: laten we eens een volledig mahonie gitaar nemen, nee, meerderen. De SG, de gibson lp studio faded, de gibson LP custom '57 reissue. de custom heeft een ebben toets (ala esdoor, dus fel), de faded is halfhol, de sg is massief mahonie.

de sg klinkt desalniettemin het felst van allen, en custom het minst fel, ondanks die ebben toets.

een gibson LP special klinkt ook fel en strak en scheurend, met toch wat meer laag dan de sg.

hoe zit dat dan? Een les paul zou het beste van mahonie en esdoorn combineren; felle van de esdoorn top, het warme van de mahonie, maar blijkbaar is een mahonie body helemaal niet zo warm als dat we denken. Immers, een mahonie lp special heeft een even dik body als de back van een carved top les paul. Je zou dus denken dat de maple top de boel nog feller en helderder en scheller maakt, maar blijkbaar werkt dat niet zo.

dat noem ik het mahonie-mysterie (of mahonie paradox).

als we een mahonie slab gitaar fel noemen, waarom is een mahonie/maple carved top dan warmer?

Andersom: George Lynch heeft een signature gitaar; maple body, maple neck, ebben toets, redelijk fel pickupje. Toch klinkt die gitaar superstrak, enorm veel laag, en veel mids. nee, die pickup is niet mid heavy... Zitten we dan fout, met het idee dan mahonie warm, en esdoorn fel is?

[humbucker]

De invloed van het hout is gewoon kleiner als je denkt ;)

[Maleco]

Op zich vind ik mijn mahonie gitaar warmer klinken dan m'n andere.
Acoustisch hoor ik het verschil wel

Misschien zou je de electronica op die gitaren gelijk moeten stellen.
Gelijke, neutrale pickups. Dezelfde pots e.d.

Ik gok ook maar wat natuurlijk :)

[nickofzo]

lig het dan niet aan de vorm en dikte van de body? of praat ik nu chinees?..

[Orpheo]

lig het dan niet aan de vorm en dikte van de body? of praat ik nu chinees?..

ah, close :) de body back van de lp standard is even dik als de body van de LP special...

blijkbaar is er dus een verhouding bodydikte en houtsoorten, als 't gaat om de tone. en totaal oppervlak natuurlijk ook. een steinberger met z'n miniatuurbody klinkt minder breed dan een strat. een sg, explorer en V klinken alle 3 anders van elkaar, ondanks zelfde hout en zelfde pups; puur massa en oppervlak dus dat het verschil maakt.

[Chris Winsemius]

Voor de tigste keer: hout is een organisch materiaal dus iedere plank/gitaar klinkt anders.

Ik ken warme SGs en ook felle SGs ondanks precies dezelfde specs op papier...

[rijsberman]

Wat onze Vleutense amp wizzard zegt.

[Daan_B]

Voor de tigste keer: hout is een organisch materiaal dus iedere plank/gitaar klinkt anders.

Ik ken warme SGs en ook felle SGs ondanks precies dezelfde specs op papier...

Mijn SG is erg warm in de neck, in de bridge is ze inderdaad erg fel.

[Daan_B]

ah, close :) de body back van de lp standard is even dik als de body van de LP special...

blijkbaar is er dus een verhouding bodydikte en houtsoorten, als 't gaat om de tone. en totaal oppervlak natuurlijk ook. een steinberger met z'n miniatuurbody klinkt minder breed dan een strat. een sg, explorer en V klinken alle 3 anders van elkaar, ondanks zelfde hout en zelfde pups; puur massa en oppervlak dus dat het verschil maakt.

Ik geloof dat de Explorers en V's pickups met meer output hebben dan de SG std.

[bass blom]

Wat onze Vleutense amp wizzard zegt.

precies, maak twee gitaren tot op de micrometer gelijk van gelijke houtsoorten en je zal toch twee verschillende gitaren horen.

[Liquid_Metal]

De invloed van het hout is gewoon kleiner als je denkt ;)

Yep, als je erover na gaat denken wordt de invloed kleiner :cooler:.
Sorry, ik kon het niet laten.

Voor zover ik heb begrepen is een hals van esdoorn erg transparant en daardoor komt de nadruk te liggen op de body. Als die bv van mahonie is, hoor je dat erg goed en het maple van de hals komt minder voor in de toon.

Ik ben het er wel mee eens dat elk stuk hout anders is, maar dat zou een nuance moeten zijn. In ieder geval zouden twee willekeurige stukken mahonie altijd meer op elkaar moeten lijken dan op een willekeurig stuk esdoorn. Dus denk ik dat dat scherp/warm genuanceerd is. Misschien is Orpheo wel zo ver doorgeschoten dat ie nu álles hoort in een toon :).

[Ezyduck]

Orpheo, volgens mij heb je zelf eens eerder gepost dat het hout van de hals en toets van meer invloed is dan het hout van de body. Dat klonk mij logisch in de oren. Het grootste deel van de snaar resoneert over de toets en slechts een derde boven de body.

[Orpheo]

@liquid metal: neuh, tis niet zo dat ik me dit pas gister bedacht ;) ik zat al langer met dat in mijn hoofd. net zoiets als 'waaorm klinkt mijn koa/walnut LP als een les paul-on steroids'. waar zit 'm dat in? vind ik een legitieme vraag. maakt bodyhout dan echt zo weinig uit? zijn brug en hals dan zoveel belangrijker?

dat hout exemplarisch is, akkoord. maar mahonie heeft altijd bepaalde kenmerken in tone, en dat komt door de structuur van het hout, vergeleken bij andere houtsoorten. mahonie is veel egaler van structuur dan bijvoorbeeld essen. dat heeft echt dikke nerven die harder zijn dan het tussenliggende deel. esdoorn heeft dat alweer minder dan essen, basswood veel minder, mahonie ook veel minder, maar wenge heeft dat dan weer wel meer...

ik vind het nadenken en filosoferen over hout een behoorlijk legitieme besteding van tijd; nadenken over waar je tone vandaan komt lijkt mij een belangrijk onderdeel van het gitaarspelen?

[Nielsje]

Orpheo, volgens mij heb je zelf eens eerder gepost dat het hout van de hals en toets van meer invloed is dan het hout van de body. Dat klonk mij logisch in de oren. Het grootste deel van de snaar resoneert over de toets en slechts een derde boven de body.

Sorry, maar dit is de grootste onzin die ik ooit heb gelezen. "het grootste deel van de snaar resoneert over de toets en slechts een derde boven de body"?!?!?!?

Volgens mij raakt een snaar op de punten de gitaar: bij de brug, en bij de fret, danwel topkam. En dan gaat echt je hele gitaar trillen. Niet maar een derde van je body hoor...

Verder belooft het natuurlijk een prachtig topic te worden, ben benieuwd!

[aaronstonebeat]

Orpheo, volgens mij heb je zelf eens eerder gepost dat het hout van de hals en toets van meer invloed is dan het hout van de body. Dat klonk mij logisch in de oren. Het grootste deel van de snaar resoneert over de toets en slechts een derde boven de body.


Sorry, maar dit is de grootste onzin die ik ooit heb gelezen. "het grootste deel van de snaar resoneert over de toets en slechts een derde boven de body"?!?!?!?

Volgens mij raakt een snaar op de punten de gitaar: bij de brug, en bij de fret, danwel topkam. En dan gaat echt je hele gitaar trillen. Niet maar een derde van je body hoor...

Verder belooft het natuurlijk een prachtig topic te worden, ben benieuwd!

Toch zit er wel iets in. Beschouw de snaren als de pees en de combinatie hals/body als de boog; dan vormt de hals toch 2/3 tot 3/4 van de boog. Daarbij is de hals zo dun dat hij kan buigen en strekken onder de snaarspanning. De body is in vergelijking daarmee zeer star; de akoestische eigenschappen van de body zullen meer te maken hebben met de massa, de dichtheid en de hardheid van het hout dan de vervormingseigenschappen onder spanning.
Denk ik dan hardop ;)

Altijd eindeloos interessante materie :ok:

[Orpheo]

Toch zit er wel iets in. Beschouw de snaren als de pees en de combinatie hals/body als de boog; dan vormt de hals toch 2/3 tot 3/4 van de boog. Daarbij is de hals zo dun dat hij kan buigen en strekken onder de snaarspanning. De body is in vergelijking daarmee zeer star; de akoestische eigenschappen van de body zullen meer te maken hebben met de massa, de dichtheid en de hardheid van het hout dan de vervormingseigenschappen onder spanning.
Denk ik dan hardop ;)

Altijd eindeloos interessante materie :ok:

dat is zeker wel waar. Oh ja, aaron, ik gooi er zo effe een PM tegen aan, jou kant uit. ga je leuk vinden.

[HaroldA]

Dat van de hals zou je toch makkelijk kunnen testen met die "budget" gitaartjes van Warmoth of Fender? :ok:

Daarbij is de hals geschroefd en kun je dus makkelijk van hals wisselen...

[Nielsje]

Toch zit er wel iets in. Beschouw de snaren als de pees en de combinatie hals/body als de boog; dan vormt de hals toch 2/3 tot 3/4 van de boog. Daarbij is de hals zo dun dat hij kan buigen en strekken onder de snaarspanning. De body is in vergelijking daarmee zeer star; de akoestische eigenschappen van de body zullen meer te maken hebben met de massa, de dichtheid en de hardheid van het hout dan de vervormingseigenschappen onder spanning.
Denk ik dan hardop ;)

Altijd eindeloos interessante materie :ok:

Daar heb je natuurlijk gelijk in. Maar, derhalve zou dus de klankeigenschap moeten veranderen op het moment dat je een open Em pakt, of een octaaf hoger hem barré speelt. Dat die klank anders is, hoort iedereen, maar is dat dan puur en alleen vanwege het hout?

Wat ik me hier parallel aan afvraag: waarom zou je willen weten wat nou precies voor de klankcombinatie zorgt? En stel dat je het weet, dan kan je er nog niets mee, want reproduceren (danwel produceren naar eigen smaak) wordt lastig vanwege de variatie die in hout te vinden is.

[Orpheo]

Daar heb je natuurlijk gelijk in. Maar, derhalve zou dus de klankeigenschap moeten veranderen op het moment dat je een open Em pakt, of een octaaf hoger hem barré speelt. Dat die klank anders is, hoort iedereen, maar is dat dan puur en alleen vanwege het hout?

Wat ik me hier parallel aan afvraag: waarom zou je willen weten wat nou precies voor de klankcombinatie zorgt? En stel dat je het weet, dan kan je er nog niets mee, want reproduceren (danwel produceren naar eigen smaak) wordt lastig vanwege de variatie die in hout te vinden is.

omdat het te weten is. het mysterie zit opgesloten in de noten en het hout, en het is leuk om erover na te denken.

@haralda: klopt heb ik ook al eens gedaan. en het verschil tussen bodyhout valt dan plots inderdaad reuze mee. alleen nuanceverschillen.

[Puerco]

Vergeet niet dat er vele soorten mahonie (http://en.wikipedia.org/wiki/Mahogany) bestaan zoals cubaans (Swietenia mahagoni (http://en.wikipedia.org/wiki/Swietenia_mahagoni)), honduras (Swietenia macrophylla (http://en.wikipedia.org/wiki/Swietenia_macrophylla)), kaya, sipo en nog anderen elk met hun eigen dichtheid en structuur en hun eigen klank.
Ook zijn er vele soorten maple (http://en.wikipedia.org/wiki/Maple), geloof iets van 125 soorten variërend van grote bomen tot kleine struiken waarvan de meeste in Azië voorkomen ook elk met hun eigen eigenschappen die per soort nog sterk kunnen variëren afhankelijk van waar zo een boom gegroeid is, welke grond, temperatuur en leeftijd etc.
Naast de gebruikte houtsoort spelen de totale massa van de gitaar in verhouding tot de vorm en oppervlakte natuurlijk een rol (zo een dunne SG klinkt feller maar ook minder vet dan een dikke zware LP).
Daarbij ga je dan nog verschillende houtsoorten met hun eigen massa, hardheid en klank combineren in zowel de hals als de body met verschillende constructiemethodes en wetende dat elke plank al komt het van dezelfde boom anders klinkt (een stuk hout van onder aan de stam is heel anders dan wat hoger op de stam groeide). Dan maakt het nog een groot verschil of een boom in de zomer (groei) of winter (rust)gerooid is.
Verder dan algemene richtlijnen ga je hier niet komen, er zijn teveel variabelen.

[Mitch]

houtsoort van de hals
houtsoort van de body
houtsoort van de toets
dichtheid van het halshout
dichtheid van het bodyhout
vorm van de body
dikte van de body


Over de volgorde van belangrijkheid kun je emmeren, maar dit is het wel wat mij betreft. Maar eerlijk gezegd vind ik het net zo kort door de bocht als wanneer ik lees dat mensen bij EL34s aan Marshallklank denken en bij 6L6 aan Fender.

[aaronstonebeat]

Daar heb je natuurlijk gelijk in. Maar, derhalve zou dus de klankeigenschap moeten veranderen op het moment dat je een open Em pakt, of een octaaf hoger hem barré speelt. Dat die klank anders is, hoort iedereen, maar is dat dan puur en alleen vanwege het hout?

Ook als je de snaren fret, lopen ze nog steeds over de topkam en zitten ze vast in de mechanieken. Een groot deel van de trillingsenergie van de snaren zal nog steeds langs die weg de gitaar bereiken. Ik denk dat het verschil in geluid in dit geval komt doordat bij een gefrette toon het trillende deel van de snaar korter en dus relatief dikker is.


Wat ik me hier parallel aan afvraag: waarom zou je willen weten wat nou precies voor de klankcombinatie zorgt? En stel dat je het weet, dan kan je er nog niets mee, want reproduceren (danwel produceren naar eigen smaak) wordt lastig vanwege de variatie die in hout te vinden is.

Het lijkt me toch een beetje de Heilige Graal van het gitaarbouwen. We zoeken er al sinds mensenheugenis naar wetende dat we hem waarschijnlijk nooit zullen vinden. Maar al zoekende leren we voortdurend.

[Nielsje]

Ook als je de snaren fret, lopen ze nog steeds over de topkam en zitten ze vast in de mechanieken. Een groot deel van de trillingsenergie van de snaren zal nog steeds langs die weg de gitaar bereiken.

Euhm, hoe fret jij snaren, als ze nog steeds daarna trillen...? (aan de topkamzijde, wel te verstaan)
En nee, dan bedoel ik geen harmonische boventonen :)

[aaronstonebeat]

Wel, een trillende snaar wappert niet alleen heen en weer loodrecht op de riching van de snaar, de snaar wil ook afwisselend korter en langer worden; als de uitslag maximaal is, is de spanning maximaal en vice versa.

Die spanning trekt gewoon onder je frettende vingers door, voor het overgrote deel toch, naar de mechanieken.

[Nielsje]

Dat ben ik wel met je eens, maar in hoeverre merk je deze longitudinale trilling in je geluid? Als in: Je dempt wel degelijk een hoop van de snaar, blijft er dan nog iets significants over?

[aaronstonebeat]

Dat vraagt eigenlijk om een meetopstelling.
Maar ik denk met enige overtuiging dat de hele hals mee blijft doen al fret je je snaren op de allerhoogste frets.

Volgens mij heb je een top lock nodig om die trilling in de lengterichting van de mechanieken te isoleren. Dit slechts ter illustratie; met een top lock verleg je het 'probleem' een paar centimeter.

[stratie]

natuurkunde bestaat ook uit een groot gedeelte uit een ''Toeval'' Factor, een bepaalde tone hangt samen met ontzettend veel ''toevalligheden'' en je kan dat niet aan een aantan punten vastknopen. De Grootste invoelen wel natuurlijk, maar die zijn natuurlijk al een aantal keer genoemd in dit forum.

De plectrum kan al een wereld van verschil uitmaken in tone, en sound. Zo ook de hoek waarop je de snaren aanslaat. (over de tone die in je vingers zit ga ik niet beginnen;))

[Luigi]

En om maar even nog meer variabelen toe te voegen; wat te denken van de brug, cq de overbrenging van de snaartrilling naar het hout? M.i. erg bepalend.
Tone is een combinatie van zeer veel factoren...

[aaronstonebeat]

@ stratie & Luigi:

Dat is allemaal helemaal waar en ik denk dat de starter van en alle deelnemers aan deze discussie dat terdege beseffen. Maar daar ging het nu even niet over.

De eigenschappen van het hout zullen 'n zekere invloed hebben. Ik denk dat daar ook iedereen het over eens kan zijn (vragen blijven natuurlijk altijd: welke invloed en hoeveel?).

Je hebt altijd een hals en een body. Mijn stelling (en ongetwijfeld die van vele anderen) was dat de invloed van de hals dan groter is en in debat met Nielsje verdedig ik mijn mening dat de hals volledig 'meedoet' ongeacht waar op de toets je de snaren indrukt.

[mesaman]

en vergeet je oren ook niet!dat maakt ook nog een verschil!en de ruimte waar je je in bevind kan ook nog het enige beïnvloeden. nog meer nog niet genoemde variabelen?

[Orpheo]

En om maar even nog meer variabelen toe te voegen; wat te denken van de brug, cq de overbrenging van de snaartrilling naar het hout? M.i. erg bepalend.
Tone is een combinatie van zeer veel factoren...

waarom denk je anders dat ik een sg, V en explorer koos als voorbeeld. zelfde brug, zelfde hout, zelfde pickups.

[SRV2000]

@liquid metal: neuh, tis niet zo dat ik me dit pas gister bedacht ;) ik zat al langer met dat in mijn hoofd. net zoiets als 'waaorm klinkt mijn koa/walnut LP als een les paul-on steroids'. waar zit 'm dat in? vind ik een legitieme vraag. maakt bodyhout dan echt zo weinig uit? zijn brug en hals dan zoveel belangrijker?

Mischien niet direct een antwoord maar wel een vraag.
De 1 zegt dat de body belangrijk is voor een goede sound
terwijl een ander zegt dat ligt voornamelijk aan je hals....

Ik begin me steeds meer af te vragen of dat wel waar is. volgens mij is de juiste hardware en de combinatie van je gear het meest belangrijk.

Mischien niet iedereen zijn soorte muziek maar neem bijv. Muse.
Ik ben eens naar zijn optreden geweest waar hij op een strat speelt van.... ja het lijkt wel plexiglas, maar er kwam een ongelofelijk sound van zijn gitaar af.
Ik denk dat hij de juiste hardware in een combinatie van de juiste gear gebruikt.

Mischien ben ik wel een leek en kom ik met de domste vraag maar dat vraag ik me wel eens af...

[aaronstonebeat]

Ik vond deze (en die zal het vast niet zijn geweest):

http://www.strat-central.com/pics/strats/to1965/lucite.jpg

Voor het eerst tentoongesteld in 1957. Weegt 18 lbs, ruim 8 kg. Ik weet niet of er ooit serieus op is gespeeld.
Hier (http://www.stratocastertalk.com/showthread.php?t=1727) iets meer erover.

Waarom zouden andere materialen niet ook prima kunnen klinken?

Maar terug naar het mahonie-mysterie. Als ik ooit gelegenheid zou hebben, lijkt het me geweldig om eens een uitgebreid experiment te doen. Een gitaar bouwen met een reeks verschillende bodies en ze dan één voor één zorgvuldig opnemen.
Steeds alleen maar de body verwisselen, alles overzetten. Bespelen op een reeks versterkers met verschillende instellingen die gedurende het experiment niet veranderen, ook niet de microfoonopstellingen en opname-instellingen. Zelfde kabels natuurlijk. Alles ceteris paribus.
Wellicht ook een paar bodies die identiek lijken: zelfde houtsoorten en maten.

Dan dezelfde exercitie met verschillende halzen.

In principe zou je dat met elk onderdeel kunnen doen. Zeer omslachtig, tijdrovend en kostbaar ongetwijfeld. Maar als er verschillen zijn, zou je die zo hoorbaar moeten kunnen maken.

Natuurlijk kun je met de geluidsapparatuur een gigantische invloed uitoefenen. Met de juiste spullen en de juiste mensen denk ik dat je dicht in de buurt kunt komen van uit elke gitaar elk gewenst geluid te halen.
Maar ik zou inschatten dat we het hier proberen te hebben over de 'kale' geluidseigenschappen van de gitaar.

PS

Ik denk dat er verschillen hoorbaar zullen zijn; en ik denk dat de verschillen niet zo groot zullen zijn.

[Michael AE]

Dan moet je ook alles met computer achtige precisie in elkaar kunnen zetten, want anders zijn er TGP-achtige nerds die er aan gaan twijfelen.

...en zo is er altijd wel iets te zeiken en te "bewijzen".

Ik pak altijd een gitaar waarvan ik een verwachting heb hoe hij zou moeten klinken. Komt dat in de buurt van wat ik hoop en resoneert het lekker, dan ben ik blij. Komt het dichter in de buurt dan de rest van de gitaren die ik geprobeerd heb, dan is het nog beter.

Krijg ik vervolgens iets in mijn handen dat helemaal niet als een archetype hoort te klinken, maar het klinkt wel fantastisch, dan koop ik het. Kom ik een gitaar tegen die nog meer dat unieke geluid heeft, dan koop ik die.

Etc. etc. etc.

Natuurlijk is het heel leuk om er over na te denken en om dingen te gaan testen, maar sound is geen exacte wetenschap. Het feit dat je oren elke dag iets anders lijken te horen bevestigd dat gegeven alleen maar. Ik heb nog nooit een wetenschappelijk bewezen iets gehoord dat in mijn optiek een betere gitaar "garandeert". Integendeel. De meeste wetenschappelijke verhalen roesten me aan mijn reet.

....maaaaarrrrrr, hoe sceptisch ik ook ben, ik ben best benieuwd naar zo'n onderzoek. Ik ga nog steeds LUISTEREN naar een gitaar voordat ik hem koop en niet alleen de specs bekijken en geloven op de wetenschap, maar volgens mij kun je best wat coole dingen te weten komen.

Heeft John Suhr dit niet allemaal al gedaan, trouwens? (Volgens mij wel, maar helaas vind ik zijn gitaren nog steeds verschrikkelijk.)

[aaronstonebeat]

Momentsleutels ed voor alles wat aangedraaid moet worden natuurlijk. Ceteris paribus!

Het object van onderzoek is gigantisch complex, hoe simpel een gitaar ook lijkt. En echt wetenschappelijk bewijs zal het niet opleveren (als het ooit al ervan komt ;). Maar wel iets dat volgens mij enkele bruikbare vergelijkingen zou leveren.

Je kunt praktisch ook nooit alle combinaties testen. Maar Orpheo heeft de vraagstelling aardig beperkt, dus dat maakt het alweer een stuk overzichtelijker.

Feit is dat akoestische bouwers hun hout vaak uitgebreid beluisteren alvorens het te selecteren en ook tijdens de bouw blijven kloppen om in de gaten te houden hoe eea zich ontwikkelt.
Dat je je als elektrisch bouwer op eenzelfde manier interesseert voor je grondstoffen vind ik volstrekt begrijpelijk, meer dan dat.

Voor mij is eigenlijk de directe opbrengst van dit soort discussies het feit dat ik me voor de zoveelste keer probeer voor te stellen wat er allemaal gebeurt in een gitaar, aangevuurd door opmerkingen van andere deelnemers. Proberen daar een zo breed en diep mogelijk beeld van te krijgen. Ook door gedachte-experimenten.

Einstein is op die manier op zijn ideeën over fotonen en relativiteit gekomen. Wie weet waar dit toe leidt bij deze of gene.

[aaronstonebeat]

Nog niet moe en het laat me even niet los :)

Toen ik lang geleden begon te denken over het verschil tussen akoestische en elektrische gitaren dacht ik dat een akoestische juist zo goed mogelijk moest meetrillen met de snaren en dat een elektrische zo hard, zwaar en stijf mogelijk zou moeten zijn, zodat de snaren zo min mogelijk van hun trillingsenergie in de gitaar verliezen en maximaal signaal in de elementen kunnen opwekken.

Nogal een misvatting, denk ik nu. Geen enkele gitaar is oneindig zwaar en star. 5 Kilo is voor de meesten al ver erover. We hebben dus met een reëel object te maken. En elk object, weten we (of het nu een planeet, een stoeptegel, een ei, wat dan ook is), heeft een specifieke resonantiefrequentie: een grondfrequentie en boventonen, harmonischen daarvan. Als het object onder te verdelen is in delen die ten opzichte van elkaar kunnen bewegen, zijn er wellicht meer gebieden en interferenties te onderscheiden.
Elk object resoneert op specifieke frequenties en daar wil je bij een gitaar, akoestisch of elektrisch, gebruik van maken. En ik stel me zo voor dat het 't liefst zo uitkomt dat het resoneren prettig overeenkomt met het bereik van het instrument; dat daar geen hinderlijke pieken en dalen in zitten.

Dat zou wel te meten zijn ook, denk ik. Over Tesla gaat het verhaal dat hij ooit een gebouw (zijn hotel geloof ik) bijna heeft laten instorten door op zijn kamer te experimenteren met een trilapparaatje, niet eens zo gek groot, dat tegen een strategisch gekozen balk was gemonteerd. Sommigen zeggen dat het verhaal overdreven is, maar het illustreert wel een punt. Zo is er ooit de beroemde brug 'Galloping Gerty (http://www.youtube.com/watch?v=P0Fi1VcbpAI)' geweest; bij de contructie in 1940 was geen rekening gehouden met dit verschijnsel en al na een paar maanden stortte de brug in nadat die heftig in trilling was gebracht door een lichte wind. Sindsdien wordt daar bij alle bouwwerken rekening mee gehouden. Soldaten marcheren niet op bruggen.
Ik zag laatst de Mythbusters op een grote stalen brug hetzelfde principe testen, met succes. Hele grote brug, heel klein trillertje; maar als het op de juiste plaats de juiste frequentie heeft, galmt dat meetbaar door de hele constructie.

Zo ook bij een gitaar, zeker een met snaren erop

Al redenerend kan de conclusie alleen maar zijn dat alles aan het instrument invloed heeft op de resonantiefrequentie. Een hele grote kop of een kleine. Een kleine maar dikke body of dezelfde hoeveelheid materiaal maar dan 'uitgestreken' zodat er lange punten aanzitten; eventuele holtes. En natuurlijk alles dat eraan zit. Tot het kleinste onderdeeltje heeft elk zijn eigen frequentie en alles samen vormt het een systeem met specifieke resonantie-eigenschappen.

Ik zou me een meetprocedure kunnen voorstellen, met de voorbeeldgitaren. Een soort regelbare vibrator van 20-20.000 Hz en wat kleine contactsensoren. Wat apparatuur die frequenties en amplitudes registreert.
Als 'Ding an sich', los hangend of staand en ook terwijl je met de frethand dingen grijpt; en ook terwijl je de gitaar vast hebt.

Ik denk maar hardop. Lijkt me niet onmogelijk, toch niet als je natuurkunde studeert. Op zijn minst zou je zo een idee krijgen of er op die manier verschillen in kaart zijn te brengen, en of die informatie zinvol of bruikbaar is. Misschien blijkt het dan al een heilloze weg; misschien vind je iets leuks.

Zo, nu slapen

[Cocobolo]

Hele interessante kost, aaron! Ik vind het erg leuk om te lezen maar heb hier onvoldoende kennis/achtergrond voor om een zinvolle bijdrage te leveren.

Met het gevaar dat ik me belachelijk maak (helaas, dat moet dan maar), wil ik toch even iets van me aftypen waar jij wellicht weer iets mee kunt en mogelijk iets uit kunt afleiden m.b.t. toepassing in een gitaar :
ik heb hier een boel honduras rosewood latjes. Het is een partij latjes die van een xylophoon-bouwer zijn geweest. Ik heb ze in veel verschillende lengtes. Als je er op klopt dan verschillen uiteraard de onderlinge toonhoogtes die je hoort. Ik hou de latjes dan losjes tussen duim en wijsvinger (op het smalle deel). Als ik de latjes op die manier zeg maar halverwege vasthou, dan hoor ik de toon maar die slaat bijzonder snel dood. Als ik zo het hele latje af ga dan is er een soort ideaal punt (komt heel precies) waar ik mijn vingers moet houden en waarbij de klank echt een gigantisch verschil maakt. Het lijkt dan wel een gong. Geweldig mooi om te horen! Nou vind iedereen dat wellicht heel vanzelfsprekend, maar ik vraag me dus af of de gitaarbody op dezelf demanier zou kunnen werken: stel dat de brug precies op dat ideale punt zou kunnen zitten, dan zou je dat toch moeten merken in de klank denk ik. Maar de brugpositie is vast (bij een bepaalde scale). Dus dan vraag ik me af of je door de vorm van de body dat ideale punt zou kunnen verschuiven richting de brug?
Nou ja, brand me maar af, dit is met mijn lekenverstand de richting waarin ik denk en waarbij ik me iets kan voorstellen m.b.t. die resonantiefrequentie enzo :soinnocent: Pluizen jullie het even uit, dan ga ik intussen fijn iets bouwen "op de gok" ;)

[no 1 hops]

@ASB
je zou zo'n test wel kunnen uitvoeren maar uiteindelijk brengt het je niet ver.
waarom?
omdat elke stuk hout anders is, dus de resonantie zal verschillen zelf bij een zelfde type gitaar.
voorbeeld, grenen bed uit vloerdelen.
planken waren even oud, uit een partij en toch klonken verschillend als je er tegen aan klopte.

als je dan ook nog meeneemt dat hout te maken kan hebben met valbreuk, dan verandert de resonantie helemaal


even een dwarsstraat wat betreft materiaal.
heb gehoord dat een piano (vleugel) die gemaakt was van glas een super projectie had, over het gewicht zullen we het maar niet hebben ;-)

[rijsberman]

Toen ik lang geleden begon te denken over het verschil tussen akoestische en elektrische gitaren dacht ik dat een akoestische juist zo goed mogelijk moest meetrillen met de snaren en dat een elektrische zo hard, zwaar en stijf mogelijk zou moeten zijn, zodat de snaren zo min mogelijk van hun trillingsenergie in de gitaar verliezen en maximaal signaal in de elementen kunnen opwekken.

Nogal een misvatting, denk ik nu. Geen enkele gitaar is oneindig zwaar en star. 5 Kilo is voor de meesten al ver erover. We hebben dus met een reëel object te maken. En elk object, weten we (of het nu een planeet, een stoeptegel, een ei, wat dan ook is), heeft een specifieke resonantiefrequentie: een grondfrequentie en boventonen, harmonischen daarvan. Als het object onder te verdelen is in delen die ten opzichte van elkaar kunnen bewegen, zijn er wellicht meer gebieden en interferenties te onderscheiden.
Elk object resoneert op specifieke frequenties en daar wil je bij een gitaar, akoestisch of elektrisch, gebruik van maken. En ik stel me zo voor dat het 't liefst zo uitkomt dat het resoneren prettig overeenkomt met het bereik van het instrument; dat daar geen hinderlijke pieken en dalen in zitten.


Je verkeert in goed gezelschap. Les Paul vertelde in een interview, dat hij ook veronderstelde dat het verschil zo lag en een zo stijf mogelijke constructie probeerde te maken. Waarin het materiaal van ondergeschikt belang was, want toch stijf.

De resonantie van een object wordt o.m. bepaald door zijn stijfheid en massa. Zwaarder betekent een lagere eigenfrequentie, stijver een hogere. Verder is de interne demping van een materiaal van belang. Het ene materiaal blijft langer natrillen dan het andere, omdat er bij het trillen energie verloren gaat. Beuken schijnt veel energie op te nemen bij het trillen en zou daarom minder geschikt zijn als 'toonhout'.

Verder dempt de cel/vezel structuur van hout verschillend voor verschillende frequenties. Dit zal invloed hebben op heldere/donkere klank.

Hoe en wat precies is natuurlijk prima te meten en uit te rekenen. Als ze de trillingen en resonanties in een Airbus A380 kunnen uitrekenen, moet dat in een gitaar ook lukken. Alleen zal dat, door de variantie in hout, zo weinig zeggen over een individueel exemplaar. En dan heb je er niet zoveel meer aan....

[Pirate]

Je verkeert in goed gezelschap. Les Paul vertelde in een interview, dat hij ook veronderstelde dat het verschil zo lag en een zo stijf mogelijke constructie probeerde te maken. Waarin het materiaal van ondergeschikt belang was, want toch stijf.

De resonantie van een object wordt o.m. bepaald door zijn stijfheid en massa. Zwaarder betekent een lagere eigenfrequentie, stijver een hogere. Verder is de interne demping van een materiaal van belang. Het ene materiaal blijft langer natrillen dan het andere, omdat er bij het trillen energie verloren gaat. Beuken schijnt veel energie op te nemen bij het trillen en zou daarom minder geschikt zijn als 'toonhout'.

Verder dempt de cel/vezel structuur van hout verschillend voor verschillende frequenties. Dit zal invloed hebben op heldere/donkere klank.

Hoe en wat precies is natuurlijk prima te meten en uit te rekenen. Als ze de trillingen en resonanties in een Airbus A380 kunnen uitrekenen, moet dat in een gitaar ook lukken. Alleen zal dat, door de variantie in hout, zo weinig zeggen over een individueel exemplaar. En dan heb je er niet zoveel meer aan....

even mijn mening (ookal weet ik er niet zo veel van)
heb je bij zon vliegtuig ook al niet dat er verschillen in de zelfde stukken staal zitten?

en ik denk dat het lastig is om de verschillen tussen het hout te vinden, want je hebt dan mensen nodig die er veel verstand van hebben, maar die mensen moeten ook open staan voor nieuwe dingen, zodat ze niet dingen horen die er niet zijn omdat ze verwachten dat die er zijn.

interesant topic deze ga ik een beetje volgens denk ik
:strat:

[aaronstonebeat]

Het veronderstelde individuele van elk stuk hout, ook van dezelfde soort, geeft absoluut extra complicaties. Maar ook dat lijkt me tot op zekere hoogte meetbaar. Als je nu die testgitaar zou voorzien van een hele reeks 'identieke' bodies (zelfde houtsoort, zelfde vorm, zelfde gewicht) dan zou je de meetresultaten daarvan kunnen vergelijken met andere combinaties (zelfde vorm maar andere houtsoorten).

Dat zou een begin van een indruk kunnen geven of de individuele verschillen bij gelijk hout vergelijkbaar zijn met, of kleiner of groter dan de variaties tussen verschillende houtsoorten.
Net als eerder zou je eerst wat verkennende metingen kunnen doen om in te schatten of zulke metingen überhaupt vatbaar zijn voor zinvolle interpretatie.

@ Cocobolo:

Stijn K. heeft me op dgbm voorgedaan hoe (en vooral waar) hij een plank vasthoudt om de klank te beoordelen. Toen viel bij mij weer eens kwartje:
je moet zoeken naar een 'knoop' om het hout beet te pakken.

Resonanties zijn 'staande' golven. Dwz dat buiken en knopen zich steeds op dezelfde plaats bevinden; anders dan bij 'lopende' golven waarbij die zich voortdurend verplaatsen.

Ik vermoed dat dat inzicht ook bij de bouw praktisch toepasbaar is (zonder ervan uit te willen gaan dat het makkelijk zal zijn).

Voor de duidelijkheid: ik zit nog steeds hardop te denken. Wil niet de indruk wekken te 'verkondigen'.

Natuurkundige ideeën zijn exact. Maar de realiteit is altijd gigantisch complex. Bij toegepaste natuurkunde en experimenten moet je steeds grenzen bepalen waarbinnen je je resultaten betekenisvol acht.

[rijsberman]

Vrij ophangen aan een touwtje gaat ook prima, voor de resonantie.

@Pirate: staal, aluminium en zeker het de soorten die ze in een vliegtuig gebruiken, zijn bijzonder homogeen binnen nauwe specificatie geproduceerd. Een alu object is dus heel goed identiek te produceren. Dat geldt voor materialen als Glare, een alu/glasvezel-laminaat waar de romp van een A380 van gemaakt is. Heel voorspelbaar allemaal.

Hout heeft van stuk tot stuk verschillende dichtheden (tot orde grootte 20% verschil binnen een houtsoort), als gevolg van regen, zon en temperaturen tijdens de groei. Wind op de boom maakt ook nog uit. Verder zitten er ook nog noesten in en maakt het uit of het boven of onder uit de boom of bij een tak vandaan komt. Dat heeft invloed op de (variatie in) vezelrichting en -dikte. Zwaar belaste bomen maken ander hout dan bomen die uit de wind staan. Bodemsamenstelling en aanwezige voedingstoffen maakt ook nog wat uit. Een te beperkte aanwezigheid van bepaalde mineralen of metalen heeft bijvoorbeeld invloed op de groei van het hout.

Als je er even over nadenkt is het eigenlijk verwonderlijk dat twee stukken hout van dezelfde soort nog zoveel op elkaar lijken! :)

Dus, je kunt het voor een specifieke gitaar best aardig uitrekenen. Maar zal het voor een volgende, identiekgebouwde weer anders zijn. Hierdoor is het voorspellende gehalte van zo'n berekeing erg laag. Niet voor niets is het in de gitaarbouw zo belangrijk dat een vakman een goed stuk hout uitkiest en er zijn bouw op aanpast (dikte van de top, bracing en dikte e.d.) om een écht geniaal klinkende gitaar te krijgen.

[jemke]

resonantie is erg vorm en dikteafhankelijk!

http://www.youtube.com/user/guitargourmet#p/u/13/QSbjCfK5Iq8

Check vanaf minuut of 2 en luister. Same wood, same impuls.

[crapton]

De kleur van de pot knoppen heeft meer invloed dan het hout. Idem isolatie van de draadjes, dit moet nl. geen plastic zijn maar ouderwets geweven. Doet wonderen voor je tone man!!

[Steven Otto]

En tonechambers in je snaren!

[D3nnis]

Stijn K. heeft me op dgbm voorgedaan hoe (en vooral waar) hij een plank vasthoudt om de klank te beoordelen. Toen viel bij mij weer eens kwartje:
je moet zoeken naar een 'knoop' om het hout beet te pakken.

Zou deze eigenfrequentie veel uitmaken in de uiteindelijke klank van een gitaar?
Ik bedoel, als je er met je snaartrillingen gigantisch vandaan zit zeg maar, zou de invloed dan nog steeds erg groot zijn, of niet?
Ik moet toch eens een boek over akoestische instrumentenbouw kopen, daar staat vast het een en ander in.

Voor wat betreft het testen van verschillende body's, een test van 2 planken uit dezelfde boom, hetzelfde stuk, maar de ene dosse gezaagd, en de andere kwartiers, dat lijkt mij interessant. Kwartiersgezaagd is stijver, en zou dan een andere klank op moeten leveren. Of dat bij een body nog invloed heeft ten opzichte van de veel slappere hals....geen idee.
En dan nog....de hals staat eigenlijk voorgespannen, met de trussrod als tegenwerkende kracht. Ben dan ook nog wel benieuwd naar het verschil tussen een aangespannen trekstang, en een trekstang die los staat (het juiste neck relief dan in de frets/toets geschuurd of zo), waarbij de hals misschien wel vrijer kan bewegen?

[aaronstonebeat]

resonantie is erg vorm en dikteafhankelijk!

http://www.youtube.com/user/guitargourmet#p/u/13/QSbjCfK5Iq8

Check vanaf minuut of 2 en luister. Same wood, same impuls.

Mooi interview! Paul RS neemt zijn hout kennelijk serieus.

Hij noemt verschillen tussen stukken van dezelfde soort, maar ziet er kennelijk ook heil in zijn materiaal naar soorten in te delen.

Same wood, same impuls. Deels waar; maar niet the same spot.

[aaronstonebeat]

Zou deze eigenfrequentie veel uitmaken in de uiteindelijke klank van een gitaar?
Ik bedoel, als je er met je snaartrillingen gigantisch vandaan zit zeg maar, zou de invloed dan nog steeds erg groot zijn, of niet?
Ik moet toch eens een boek over akoestische instrumentenbouw kopen, daar staat vast het een en ander in.

Ik neig steeds meer ernaar te denken van wel. Een gitaar in standaardstemming met 22 frets heeft een bereik van ongeveer 82,5 tot 1175 HZ, en dan heb ik het nog niet over boventonen. Het lijkt me uitzonderlijk als een stuk hout een hoorbare toon produceert dat die dan niet ergens binnen dat bereik valt.


Voor wat betreft het testen van verschillende body's, een test van 2 planken uit dezelfde boom, hetzelfde stuk, maar de ene dosse gezaagd, en de andere kwartiers, dat lijkt mij interessant. Kwartiersgezaagd is stijver, en zou dan een andere klank op moeten leveren. Of dat bij een body nog invloed heeft ten opzichte van de veel slappere hals....geen idee.
En dan nog....de hals staat eigenlijk voorgespannen, met de trussrod als tegenwerkende kracht. Ben dan ook nog wel benieuwd naar het verschil tussen een aangespannen trekstang, en een trekstang die los staat (het juiste neck relief dan in de frets/toets geschuurd of zo), waarbij de hals misschien wel vrijer kan bewegen?

Een truss rod zal ook vast een invloed hebben; wijze van zagen ook. De vraag hier, en bij alle andere onderdelen is welke (maakt resonantiefrequentie hoger of lager?) en in welke mate.

[jemke]

Same wood, same impuls. Deels waar; maar niet the same spot.

Klopt, dat is wat ik wou bewijzen. Elke geometrische afwijking tussen 2 gitaren beïnvloed de sound. en dit staat los van variatie tussen het hout onderling.

[aaronstonebeat]

Klopt, dat is wat ik wou bewijzen. Elke geometrische afwijking tussen 2 gitaren beïnvloed de sound. en dit staat los van variatie tussen het hout onderling.

Het ontgaat me een klein beetje wat je nu precies bedoelt.

Maar hoe dan ook, ik meen een zekere consensus te ontwaren dat de invloed van het hout bij een elektrische gitaar klein is; en voor zover waarneembaar, hoogst onvoorspelbaar.

Ik kan het daar ook nog mee eens zijn. Ik heb een aantal gitaren gebouwd en sommige daarvan worden door meerdere mensen gewaardeerd, qua bespeelbaarheid en klank, ondanks dat ze in feite vnl uit afval zijn gemaakt; zij het uit kwaliteitsafval hier en daar.

En toch denk ik dat Orpheo een zeer interessant en deels oplosbaar vraagstuk te berde heeft gebracht. Het feit dat het om een kleine en tegelijk grillige invloed gaat, betekent niet dat we er geen vat op kunnen krijgen.

Het zal niet meevallen; het zal pijn, moeite en een hoop geld kosten. Maar mij lijkt het niet onmogelijk om uiteindelijk in staat te zijn op voorhand te kunnen inschatten of een bepaald stuk essen bijvoorbeeld qua eigenschappen meer op een stuk mahonie lijkt of andersom, of dat er toch specifieke (met een zekere marge) eigenschappen aan bepaalde houtsoorten toe te kennen zijn.

Daarbij lijkt mij: om 'echt' het geluid van de gitaar te horen, moet je met een zo clean mogelijk geluid luisteren; liefst met elementen die niet teveel output hebben.
Met de knoppen op je apparatuur kun je, zeker tegenwoordig, allle kanten op.

[no 1 hops]

mogen we dan ook de conclusie trekken dat de hele vintage hype niks anders dan opgeblazen lucht is.

de productie van die tijd zorgde voor nogal wisselingen in kwaliteit van productie.
neem bv al de ongelijke windingen van pickup spoelen, waarschijnlijk verschillende kwaliteit van magneten en dan ook nog de selectie van hout die toen vanwege de overdaad van beschikbaar hout niet zo kritisch was als nu.

ergens klopt die combinatie, bv de blacky van clapton of die lp van peter green maar soms zijn de ingrediënten dermate anders dat je een totaal anders klinkend instrument krijgt

[aaronstonebeat]

Conclusies lijken me vooralsnog bijna niet te trekken. Nogmaals, ik denk maar hardop en probeer me voor te stellen hoe je er iets aan zou kunnen onderzoeken.

[Pepe]

Ik weet niks van hout, dat ten eerste.
Maar zet een P90 op een Melodymaker en dan is het precies een junior behalve de dikte van de body.
Ik heb dat al een paar keer gedaan en de Melodymaker klinkt ten alle tijde hetzelfde maar dunner.

Zet bovenop een junior een esdoorn top en je hebt een goldtop, Het verschil tussen beide gitaren hoor je gelijk terug, een gecompliceerder geluid met meer hoge boventonen door de top ten faveure van het open mid en rafelige randje van de junior.

Generaal dan he, we weten allemaal hoe juniors en goldtops klinken maar en zijn altijd uitzonderingen.

Antonio Torres heeft tal van dit soort experimenten gedaan. Hij bouwde ooit een gitaar van papier machee die goed klonk omdat de top wel van goed hout was.

[D3nnis]

Maar hoe dan ook, ik meen een zekere consensus te ontwaren dat de invloed van het hout bij een elektrische gitaar klein is; en voor zover waarneembaar, hoogst onvoorspelbaar.


hmmm....dat betwijfel ik, eerlijk gezegd.
In mijn geval:
gitaar 1: elzen body, geschroefde esdoorn hals, palissander toets, stemknopjes 4 boven, 2 onder, graphtech topkam.
gitaar 2: mahonie body met esdoorn top, gelijmde esdoorn hals, palissander toets, stemknopjes 4 boven, 2 onder, graphtech topkam. Elektronica identiek aan gitaar 1.
En toch klinkt de gitaar 2 in grote lijnen als de mahonie gitaar die iedereen kent, en gitaar 1, als de elzen gitaar die iedereen kent...dus in mijn beleving is het (body) hout toch een belangrijke factor. Eerlijk gezegd veel meer dan ik van te voren dacht!


mogen we dan ook de conclusie trekken dat de hele vintage hype niks anders dan opgeblazen lucht is.

Daar ben ik het wel mee eens. Vroeger werden er zowel goede als klotegitaren gebouwd, en dat is nu nog steeds zo. Alleen de meeste klotegitaren van vroeger liggen wellicht al in de vuilnisbak...



de productie van die tijd zorgde voor nogal wisselingen in kwaliteit van productie.


Ja, misschien wel maar een elektrische gitaar is eigenlijk sowieso niet goed. Als je die in een hifi versterker inplugt, klinkt het nergens naar, dus eigenlijk is de bron al slecht.
Misschien zorgen die scheef gewikkelde elementen of weet ik veel wat, juist wel voor het geluid dat we zoeken, terwijl dat wellicht slechter is dan een perfect gewikkeld element.

Ik denk dat het komt omdat "wij gitaristen" een verkeerd referentie-geluid hebben om het zo te zeggen.Al die goede gitaristen van vroeger met hun gammele gitaren+versterkers, wat we nu zo fantastisch vinden klinken...
Stel nou, dat al die knakkers op digitale versterkers hadden gespeeld, en er nu een slimmerik was gekomen en een buizengitaarversterker had gebouwd....had het best kunnen zijn dat iedereen dat digitale ding wilde blijven horen.

Maar ik geloof dat dit niet meer over het mahonie mysterie gaat :-)

[aaronstonebeat]

hmmm....dat betwijfel ik, eerlijk gezegd.
In mijn geval:
gitaar 1: elzen body, geschroefde esdoorn hals, palissander toets, stemknopjes 4 boven, 2 onder, graphtech topkam.
gitaar 2: mahonie body met esdoorn top, gelijmde esdoorn hals, palissander toets, stemknopjes 4 boven, 2 onder, graphtech topkam. Elektronica identiek aan gitaar 1.
En toch klinkt de gitaar 2 in grote lijnen als de mahonie gitaar die iedereen kent, en gitaar 1, als de elzen gitaar die iedereen kent...dus in mijn beleving is het (body) hout toch een belangrijke factor. Eerlijk gezegd veel meer dan ik van te voren dacht!

Ik probeer een beetje samen te vatten wat ik zoal lees. Volgens jou zou TS dus toch een punt hebben.
Dat denk ik eerlijk gezegd ook; alhoewel bij een elektrische gitaar de invloed veel minder hoorbaar zal zijn dan bij een akoestische.

Mijn inschatting: geen hele grote, maar wel hoorbare verschillen.

Ook een beetje mijn inschatting: als iemand een standpunt inneemt, komt er tegengas; maakt niet uit wat het standpunt was ;)



Ja, misschien wel maar een elektrische gitaar is eigenlijk sowieso niet goed. Als je die in een hifi versterker inplugt, klinkt het nergens naar, dus eigenlijk is de bron al slecht.
Misschien zorgen die scheef gewikkelde elementen of weet ik veel wat, juist wel voor het geluid dat we zoeken, terwijl dat wellicht slechter is dan een perfect gewikkeld element.

Sta mij toe het hiermee (eerste deel) grondig oneens te zijn. Als je een gitaarversterker als een hifi wil gebruiken, klinkt dat ook nergens naar. Het zijn twee verschillende dingen, gebouwd voor verschillende doeleinden.

Ik denk wel dat inderdaad veel mensen zg. 'scatterwound' elementen beter vinden klinken (metal heads daargelaten) dan bv. de perfect gewikkelde EMG's. En ik denk dat dat te maken heeft met de geringere parisitaire capaciteit bij handgewonden elementen.


... Al die goede gitaristen van vroeger met hun gammele gitaren+versterkers, wat we nu zo fantastisch vinden klinken...
Stel nou, dat al die knakkers op digitale versterkers hadden gespeeld, en er nu een slimmerik was gekomen en een buizengitaarversterker had gebouwd....had het best kunnen zijn dat iedereen dat digitale ding wilde blijven horen.

Mogelijk, maar mij lijkt het onwaarschijnlijk. Zo gammel zijn die versterkers al meer dan een halve eeuw niet meer. En nogmaals, ze zijn met opzet zo gebouwd als het geval is; nl. om gitaargeluid weer te geven.

Aanvankelijk werden versterkers gebouwd voor een clean begeleidingsgeluid in bigbands en jazzorkesten. Totdat freaks als Dick Dale de volumeknop het liefst tot 20 wilden laten gaan en oa Leo Fender hard aan de slag ging om de versterkers geschikt te maken voor dat pas ontdekte rockgeluid.


Maar ik geloof dat dit niet meer over het mahonie mysterie gaat :-)

Het heeft allemaal met elkaar te maken. Dat maakt het erg lastig een deelgebied te isoleren.
Ik blijf vinden dat het toch zinvol is.