Gelamineerde hals

[Yoshida]

OK Eltjo heeft mijn hoofd aan het werk gezet. :)
Zijn wens is een stugge hals met veel sustain en toonbehoud, die toch zijdelings speling heeft zodat je een chorus toe kan voegen. Oftewel: stugheid in de lengterichting, flexibel zijdelings.

Ik heb tevens een interesse voor Japanse zwaarden. Zie onderstaand.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c4/Katana_brique.png/420px-Katana_brique.png

Uitgaande van een gelamineerde hals en met bovenstaand schema in gedachten zou je dus in de rug een uiterst stugge houtsoort kunnen gebruiken met een uitsparing voor de trussrod. Voorbeeld esdoorn of ebben. Dit zou geflankeerd kunnen worden door een taaie houtsoort, met aan de zijkanten een zachte soort die ook makkelijk bewerkbaar is (toch belangrijk voor het vormen van de headstock en tuners).

In hoeverre zou deze methode meerwaarde hebben? Wie helpt mij om deze puzzel op te lossen. Ik hoop echt dat hier iets nuttigs uit komt waar iedereen wat aan heeft.

[Zjef]

Interessante visie! Vooral omdat ik zelf redelijk vertrouwd ben met het maken van messen en zwaarden. Maar ik vraag me af in hoeverre hout met een lijmnaad vergelijkbaar is met de nanostructuren bij een damast verbinding.

[Yoshida]

Interessante visie! Vooral omdat ik zelf redelijk vertrouwd ben met het maken van messen en zwaarden. Maar ik vraag me af in hoeverre hout met een lijmnaad vergelijkbaar is met de nanostructuren bij een damast verbinding.

Niet, maar je mag wel uit gaan van een schijfwerking die over 1 as wat minder stabiliteit biedt.

Kort gezegd komt het neer op een compositie van houtsoorten, die niet of nauwelijks voor- of achterwaarts meegeeft maar wel over de breedte.

[Zjef]

Laminaten zullen sowieso stabieler zijn, maar ik ben niet overtuigd van een vergelijking met (Japanse) zwaarden.
Ik vermoed dat om effect te hebben bij een gitaar nek, je een zeer smalle harde zone nodig hebt ten opzichte van brede, taaie buitenzijden. Daarbij zou ik vermoeden dat de bovenkant van de nek (waar de toets tegenaan zit) na verloop van tijd hol komt te staan in de dwarse richting. Wat op zich wel weer te compenseren valt door een relatief dikke harde toets te gebruiken, wat dan weer de flexibiliteit niet ten goede komt.
Als ik er zo over denk, vermoed ik dat het vooral de toets is die roet in het eten komt strooien.

Bij een gelamineerde nek zoals in de foto hier onder bv. Is mahonie toch ook relatief 'zacht' in vergelijking met de middenste esdoorn en pallisander (?) strook. En toch is dit waarschijnlijk een zeer stabiele nek in alle richtingen.

http://www.acousticmasters.com/OlsonLaminatedhead.gif

[D3nnis]

In de breedterichting van de hals, is de hals toch sowieso stijver, ongeacht of je nu harder / stijver hout gebruikt of niet? De hals is altijd stukken breder dan dat ie dik is, en die breedtemaat maakt hem in die richting stijf, mits het 1 geheel is. Als de hals in de breedterichting slap moet zijn, dan zouden de verschillende delen (zoals op het plaatje in de foto van Zjef), ten opzichte van elkaar moeten kunnen bewegen...toch?

[Yoshida]

Bij een elektrische gitaar speelt de trussrod ook nog mee. Hoe dit constructief werkt weet ik niet.
Het is waarschijnlijk een terechte constatering dat de toets over de breedte veel stugheid oplevert. En tevens dat door te lijmen, een belangrijk deel van de flexibiliteit verloren gaat. Mijn idee is dat door een constructie als bovenstaande hals (prachtig voorbeeld trouwens) meer compromissen genomen kunnen worden.

Ik wil in eerste instantie kijken of mijn logica klopt, los van het feit dat dit natuurlijk een mooi excuus is om te spelen met verschillende houtsoorten ;)