View Full Version : Absurd dure wens plus 2 vragen
vulvasonic
21 mei 2010, 23:24
Beste acoustische staalsnaarplukkers,
Ik speel al bijna 29 jaar electrisch gitaar en ondanks het feit dat ik altijd gek ben geweest van iemand als (bijvoorbeeld) Neil Young, heb ik nooit geďnvesteerd in een goede acoustische staalsnaar. Sterker, ik heb vele acoustische liedjes geschreven op 'Spaanse' gitaren, maar ik heb altijd ingezet op het vervolmaken van mijn setup en het perfectioneren van mijn vaardiheden op de electrische gitaar.
Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan en de wens om mijn acoustische mupkes te vereeuwigen dringt zich steeds nadrukkelijker op.
Ik wil dus een goede acoustische staalsnaar, maar ik twijfel nog heel erg om een aantal zaken. Mijn eisen mbt de kwaliteit zijn betrekkelijk hoog. Ik heb geen rooie cent, dus ik zal minimaal twee van mijn zeer geliefde electrische planken moeten verkopen om mijn verse droom te kunnen bekostigen.
Mijn eerste probleem is dat ik een ongegeneerde merkengeilheid bezit. En mijn grootste droom op dit moment is de overbekende Gibson J-45 Standard VS, omdat deze niet alleen geschikt is voor het Neil Young-achtige werk, maar omdat het ook goed klinkt bij fingerpicking. De meeste Martins (mijn andere liefde op dit gebied) lijken zich daar iets minder goed voor te lenen (verbeter me als ik uit m'n nek zit te zwammen!!!).
Eerst even de bekende foto:
http://guitarsdeals.com/wp-content/uploads/2010/01/68237_l.jpg
En vervolgens enkele brandende vragen:
• Deze versie van de J-45 heeft een LR Baggs (schrijf ik het goed?) systeempje. Wel zo handig. Maar gaat dit niet ten koste van de acoustische kwaliteiten van de gitaar?
• Is de iets goedkopere Songwriter serie van Gibson wellicht beter geschikt voor wat ik wil (en zo ja waarom?)?
• Zijn er (ik moet het tóch vragen) goedkopere alternatieven of klonen op de markt die in kwaliteit te vergelijken zijn, als het dan toch per se via een elementje of piezosysteem via een acoustisch gitaarversterkertje moet worden uitversterkt?
• Ben ik VOLLEDIG van de pot gerukt?!?!?!
En dan de laatste, naar mijn idee vrij aparte vraag:
• Veel van de nummers die ik wil gaan spelen heb ik geschreven in en periode dat mijn stem wat soepeler was. Mijn toonbereik qua zang is gezakt. De nummers zitten echter vol met open snaarwerk en lenen zich er niet voor om te transponeren (althans niet naar omlaag). Is het mogelijk een fatsoenlijke acoustische gitaar een hele toon omlaag te stemmen, zonder dat het onmogelijk wordt de gitaar octaafzuiver te houden. M.a.w., zal dit ten koste gaan van de intonatie, of is dit met een weinig experimenteren met snaardiktes en een draai aan de stelpen wel te realiseren?
Veel vragen dus. Maar ik ben serieus. Echter, ik ben ook weer niet stronteigenwijs. Ik geniet evenveel van mijn aangepaste strat van 500 gulden (in die tijd hadden we nog guldens) dan van mijn 3700 gulden kostende Gibson ES-347. Dus als een, middels piezo uitversterkte, acoustische gitaar van €400,- , eventueel met behulp van een exciter en een goed versterkertje, een geluid oplevert dat in de oren van de massa niet of nauwelijks onder doet voor een Gibson of Martin van rond de €1600,-/€1800,- ,dan ben ik daar vast niet ongevoelig voor. :)
Bij voorbaat dank!!! :cheerup:
johantipker
21 mei 2010, 23:45
Ik zou niet zoveel geld in 1 gitaar steken...
(maar ik heb hier dan ook 5 kids rondlopen)
Je hebt al hele goede ac gitaren voor vanaf 400 euro
Ik heb zelf wel eens op een Ayers gitaar in die prijsklasse gespeeld en die was fantastisch!
Het best bewaarde geheim van een goeie western gtr sound: (een gitaar van redelijke kwaliteit +) krakend verse snaren.
Als je veelt klooit met verschillende stemmingen ben je met 3 goedkopere ac gtr-ren nog een stuk voordeliger uit dan met die Gibson...:ok
Qua investering is die Gibson het misschien juist wel weer gaaf...
Worden dit soort gitaren in de loop der jaren niet steeds meer waard?
Deze gozert speelt (http://www.youtube.com/watch?v=Xjt5RMzK1OY&feature=related) leuk op een DV series van Guild (ook geyl) deze lijkt niet meer in de handel maar de DV serie doet ongeveer 900 euro. Hoef je maar een gitaar te verkopen.
Hier een filmpje van een vent op een D40 (http://www.youtube.com/watch?v=UY3GrNoi-bs)1600 euro altijd nog goedkoper dan die bizar geprijsde Gibson (wel een terechte natte droom, dat wel). Geluid van de filmpjes zijn goed genoeg om enigzins een beeld te krijgen van de gitaren.
Ook zeer fijn: Larrivee d-03 (http://www.youtube.com/watch?v=ChQe84rcxjw&feature=related) 1200 euro. Maar is wellicht niet helemaal jouw kopje thee
vulvasonic
22 mei 2010, 00:44
De J-45 Standard is maar 59 euro duurder (bij Thomann, 99 bij Feedback) dan die Martin. Alle input is welkom. Ik ken ook een gozer die voor zijn optredens een 'kunsstof'(?) electro-acoustische Martin meezeult. Hij vindt dat dat in live situaties vrijwel net zo goed klinkt als zijn peperdure Martin thuis bij 'm op de bank. En dan heb ik het over een Martin van rond de 500 euri.
Ervaring met die dingen? :)
En ja, je gaf het zelf ook weer aan, ik ben merkengeil. Al mijn helden spelen op Martins en Gibsons. Ik zie mezelf er al helemaal staan. :seriousf:
Als linkspoot ben ik ernstig beperkt in ervaring met verschillende gitaren, maar ik heb me idd wel eens vergrepen aan RH Guild D40. Ik vond de in prijs vergelijkbare Martins me minder aanspreken. gelijkertijd gedemonsteerd door Kees Dee, toen ik even zat te pingelen (die me niet uitlachte..:ok:).
LaurentB
22 mei 2010, 01:03
Dure gitaren KUNNEN veel beter zijn dan de middenklassers, maar test dit wel grondig, met name bij Gibsons. Ik heb eens zo een bij Feedback zien hangen die een heel dode klank had, die niet alleen met de snaren te maken had, maar veel later een die wél goed klonk.
Kwa merkengeilheid, de Gibson Mark serie uit de seventies is "the one that got away". Niks mis met de gitaren maar ze liepen een beetje vooruit met hun sound. Op ebay kom ik ze af en toe tegen, 4 a 500 euro, dan heb je het wel gehad.
Ik heb sinds eind zeventig nog steeds een Ovation en hoewel het pickup systeem hopeloos verouderd is, je krijgt er al geen batterij ingepropt zonder alle snaren er af te halen, prefeer ik het geluid boven de dure Lowden, Yari en Stevenson (Stephenson?) van mijn broer. Maar hij niet natuurlijk. Hij heeft ook een Ovation Adamas dus hij heeft niks tegen het merk.
Maar goed, zo sexy als Ovation was, zo belegen is het nu. Ik zou, moest ik maar 1 akoestische gitaar mogen hebben, absoluut voor een Gibson gaan, een J45, een J200, Dove of Blues Master. Over 30 jaar pak je nog zoiets met liefde op.
vulvasonic
22 mei 2010, 11:44
Jij bent al net zo gestoord als ik. :D
Had jij niet laatst een DS strat verkocht voor €1800,- (wink wink). Dat zijn de gangbare prijzen voor een DS, toch? ;)
Er zit een gitaarboer in Limburg die single handed de prijzen voor een DS boven de 2000 wil trekken maar vooralsnog zie ik de kopers daar niet in volgen.
Ik heb de zwarte een tijdje voor 1100 op gitaarmarkt gehad maar nauwelijks animo. Het is een goeie tijd om te verkopen, rond deze tijd komt het vakantiegeld binnen.
Nog over akoestische gitaren, op zo'n forum kom je snel in haarkloverijen van gitaren die in winkels met elkaar vergeleken worden en dan is er een winaar enzo...
Da's mooi maar thuis gaat het niet om winnaars. De enige factor die daar geld is of je die gitaar voorbij kan lopen zonder er even een riedel op moeten spelen.
In feite geldt dat ook voor elektrische gitaren natuurlijk.
LaurentB
22 mei 2010, 12:15
Dat laatste vind ik een mooi criterium! Aanvullend criterium kan dan nog zijn dat je hem vervolgens ook niet weg kunt leggen.
vulvasonic
22 mei 2010, 12:26
Er zit een gitaarboer in Limburg die single handed de prijzen voor een DS boven de 2000 wil trekken maar vooralsnog zie ik de kopers daar niet in volgen.
Ik heb de zwarte een tijdje voor 1100 op gitaarmarkt gehad maar nauwelijks animo. Het is een goeie tijd om te verkopen, rond deze tijd komt het vakantiegeld binnen.
Nog over akoestische gitaren, op zo'n forum kom je snel in haarkloverijen van gitaren die in winkels met elkaar vergeleken worden en dan is er een winaar enzo...
Da's mooi maar thuis gaat het niet om winnaars. De enige factor die daar geld is of je die gitaar voorbij kan lopen zonder er even een riedel op moeten spelen.
In feite geldt dat ook voor elektrische gitaren natuurlijk.
Dat is zo. Vandaar dat ik ook de Gibsons en de Martins noem. Ik heb ooit een schitterende Ibanez gehad. Ik speelde er echter nooit op. En niet zozeer omdat er Ibanez op stond, maar ze 'zat' me gewoon niet lekker.
Voor wat betreft de DS'jes. Ik wil in gaan zetten op 1200. Ik denk ook dat dit nu de gangbare prijs is, al blijft het lastig om 'm voor dat geld te verkopen. De dealers verkopen ze echter al jaren voor 1600 en dat bedrag is inmiddels gestegen naar 1800 tot (inderdaad - soms) zelfs 2000.
En verder overweeg ik mijn Gibson Les Paul Standard Lite DC te verkopen. Ik moet nog even zoeken naar de marktwaarde. Er zijn veel vergelijkbare modellen gemaakt. De nieuwprijs toen lag ergens tussen de 1700 en 1800.
Maar ze zullen beide een leegte achterlaten. Vandaar dat ik de optie open blijf houden om het goedkoper te houden, in de hoop dat ik maar 1 gitaar hoef te verkopen.
Had ik het geld maar 'gewoon'. :sneaky:
Een Gibson Hummingbird of J45 zit rond de 1700. Met een beetje geduld kan je zoiets voor 1000 van Ebay vissen, je HOEFT niet nieuw te kopen natuurlijk.
In dat geval kan je volstaan met afscheid van 1 gitaar.
Afscheid is vaak erger van te voren dan daarna maar je moet er even doorheen als je wat anders wil.
Ik heb wel eens op een J45 gespeeld, prima gitaartje! Qua fingerstyle zou je met een kleinere Martin ook goed uit de vingers kunnen (dus een OM achtig model ipv een dreadnought) maar als je sowieso al het beeld van die Gibson hebt zou ik ze igg serieus proberen. Als je nieuw koopt ga dan naar een zaak met voldoende keus zodat je ze ook naast elkaar kunt proberen.
Qua fingerstyle en Martins, waar je een beetje op moet letten is dat de gitaar voor fingerstyle beter niet te boomy is, terwijl dat voor slag juist wel mooi kan zijn. Vandaar dat je meestal de kleinere modellen ziet. Maar goed, alles kan http://www.youtube.com/watch?v=0i3vHJe-r1k&feature=related Als je ook met lagere stemmingen wilt werken kan een grote kast wel een voordeel zijn trouwens.
Over de invloed van de pickup op het akoestische geluid zou ik me niet druk maken, tenzij je fanatiek genoeg bent om ook voor elke take een nieuw setje snaren op te zetten ;) De invloed van het spelen op de snaren doet aanzienlijk meer met je sound. (net als keuze van plectrum, duimplectrum, nagels/geen nagels)
vulvasonic
22 mei 2010, 15:42
Dank je Harald, duidelijke taal!
Ik sta al uren op het punt om naar de Max Guitar Store in Nijmegen te gaan (nota bene nog nooit geweest!). Ze hebben daar een vrij ruime collectie Martins en Gibsons, dus ik sta echt te popelen. Maar nu heeft mijn buurman m'n auto geleend en hij is nog steeds niet terug, verdomme. En het is al kwart voor vier!!! :sneaky:
Dat wordt het niet meer Vulv.....:mad:
grayfink
22 mei 2010, 15:49
En hoe ver is het op de fiets dan?
vulvasonic
22 mei 2010, 15:58
En hoe ver is het op de fiets dan?
Vijftig minuten, maar met mijn conditie..... anderhalf uur, zoiets? :D
grayfink
22 mei 2010, 16:00
Ik wist niet dat Nijmegen zo groot was.:chicken:
loose-fur
22 mei 2010, 16:35
I buy guitars mainly to remember something by. If I'm enjoying a place, I will try to find an old guitar in that area, and that will always remind me of when I was there. The way it sounds is the way I sounded when I was there. I've written a lot of songs on a Martin D-18 that I really like, and I stole that out of [manager] Elliot Roberts' office. I always think of Elliot's office whenever I play it. And there are other reasons to buy guitars. You can buy them because they're classics. I collect 'em, so I'll buy an Explorer or a Flying V or a Black Falcon or a White Falcon just because that's what it is. But I got those now, so I don't need those anymore. Material things are becoming less and less relevant to me, so I'm not contingent to buy guitars.
Neil Young.
Tee.
LaurentB
22 mei 2010, 16:38
I buy guitars mainly to remember something by. If I'm enjoying a place, I will try to find an old guitar in that area, and that will always remind me of when I was there. The way it sounds is the way I sounded when I was there. I've written a lot of songs on a Martin D-18 that I really like, and I stole that out of [manager] Elliot Roberts' office. I always think of Elliot's office whenever I play it. And there are other reasons to buy guitars. You can buy them because they're classics. I collect 'em, so I'll buy an Explorer or a Flying V or a Black Falcon or a White Falcon just because that's what it is. But I got those now, so I don't need those anymore. Material things are becoming less and less relevant to me, so I'm not contingent to buy guitars.
Neil Young.
Tee.
Lekkere figuur, die Neil Young. Martins uit kantoren stelen...
grayfink
22 mei 2010, 16:54
In de context van dit topic slaat het als een tang op varken.
Niet dat ik iets zinnigs kan bijdragen, ik heb alleen ervaring met goedkope barrels. Al heb ik het geld er wel voor, ik heb het er niet voor over.
Ik snap Vulvasonic ook niet, wat is er mis met een Yamaha'tje of i.d. van 300€.:???:
LaurentB
22 mei 2010, 16:57
In de context van dit topic slaat het als een tang op varken.
Niet dat ik iets zinnigs kan bijdragen, ik heb alleen ervaring met goedkope barrels. Al heb ik het geld er wel voor, ik heb het er niet voor over.
Ik snap Vulvasonic ook niet, wat is er mis met een Yamaha'tje of i.d. van 300€.:???:
Ga maar eens een paar gitaren van tegen de 2000 euro testen, dan kom je daar wel achter (zitten ook mindere tussen, maar niet allemáál). Is wel frustrerend overigens als je ze op dat moment niet kunt veroorloven.
[quote=grayfink;2377742 Al heb ik het geld er wel voor, ik heb het er niet voor over.[/quote]
Exactly, je geeft het uit aan andere dingen.. een nieuwe model grasmaaier bijvoorbeeld.. ik zeg maar wat. Ook leuk trouwens. Een nieuwe grasmaaier. Maar misschien iets voor het grasmaaier forum?
grayfink
22 mei 2010, 17:21
Mijn ouwe grasmaaier doet het nog prima.
Eigenlijk heb ik nergens geld voor over.:chicken:
@LaurentB, ik denk het eigenlijk niet, ik ben maar een erg middelmatig gitarist en ik geloof niet dat mijn gehoor er scherp genoeg voor ontwikkeld is.
Ik heb één dure gitaar (LP standard) en een stuk of wat van een paar honderd euro, zo groot vind ik de verschillen niet in kwaliteit. In geluid wel.
Maar zoals Pepe al terecht opmerkte, wat ik vind is niet relevant en ik hoor niet in dit topic thuis. Sorry.
LaurentB
22 mei 2010, 17:23
Mijn ouwe grasmaaier doet het nog prima.
Eigenlijk heb ik nergens geld voor over.:chicken:
@LaurentB, ik denk het eigenlijk niet, ik ben maar een erg middelmatig gitarist en ik geloof niet dat mijn gehoor er scherp genoeg voor ontwikkeld is.
Ik heb één dure gitaar (LP standard) en een stuk of wat van een paar honderd euro, zo groot vind ik de verschillen niet in kwaliteit. In geluid wel.
Maar zoals Pepe al terecht opmerkte, wat ik vind is niet relevant en ik hoor niet in dit topic thuis. Sorry.
Je kunt een middelmatige gitarist zijn maar evengoed goeie oren aan je hoofd hebben, hoor :)
grayfink
22 mei 2010, 17:25
Als ik betere oren had, was ik ook een betere gitarist.:ok:
FruscianteFan
22 mei 2010, 17:41
Vijftig minuten, maar met mijn conditie..... anderhalf uur, zoiets? :D
Volgens mij fiets ik er vanuit Overasselt naar de stad zo'n 50 minuten over. Het zal een 20 minuten zijn om in Nijmegen aan te komen. Beetje doorfietsen, kun je best in een half uur in de stad zijn.
vulvasonic
22 mei 2010, 17:52
Ik kom net terug van Max Guitar Store Nijmegen en een hele nieuwe wereld is voor me open gegaan. Ik heb er veel gitaren getest. Als eerste een gelamineerde Gibson van €650,- Viel uiteraard wat tegen. Daarna meteen door naar de J-45. En dat ding klonk iets donkerder, maar ik was er zeker niet (meteen) kapot van.
Vervolgens heb ik van alles geprobeerd en ik ontwikkelde zowaar een bepaald gevoel voor kwaliteit. Heel wonderlijk. Na wat heen en weer geschuif bleek de J-45 weldegelijk de gitaar met de beste balans tussen hoog en midden en laag, maar de goedkope Gibson vond ik zeker niet slecht.
Eigenlijk viel 1 gitaar me wat tegen. Was ook maar €450,- Maar het leek of alle frequentiegebieden elkaar in de weg zaten. Het klonk wat rommelig.
Twintig minuten later wordt juist die gitaar verkocht en de eigenaar baalde daar zichtbaar zelfs een beetje van, want het was de laatste die ze hadden en hij was er erg mee in z'n nopjes.
Enfin, ik vertel hem mijn verhaal en wat mijn bevindingen waren en blablabla. Pakt die gozer eerst de goedkope Gibson, begint er op te spelen en het ding klonk kut. Vervolgens haalt ie de zojuist verkochte gitaar van 400 nogwat uit de doos, doet wederom zijn ding en produceert doodleuk een PRACHTIG VOL acoustisch gitaargeluid.
Wat is het geval (en dat had ik moeten weten, want ik heb om exact dezelfde reden mijn electrisch gitaarspel ooit aangepast), hij slaat gewoon veel harder aan!
Ik ben een acoustische homo van de meest mieterige soort!
M.a.w., dit is een hele nieuwe wereld voor me en ik doe er verstandig aan eerst eens goed te werken aan mijn technieken en gedurende die periode veel te testen, alvorens mezelf een gitaar aan te schaffen dat alleen goed klinkt voor een zaal vol Nancies. :eek:
Wordt vervolgd...
:(
FruscianteFan
22 mei 2010, 17:55
Niks mis met zacht spelen toch?
LaurentB
22 mei 2010, 17:57
Nou, en dus ook uitzoeken hoe je erop WIL gaan spelen. Als je rustig wil fingerpicken heb je een snel aansprekende gitaar nodig die bij hard aanslaan misschien wat rommelig klinkt. Maar het kan ook zijn dat sommige gitaren bij flink strummen aardig klinken, maar dat er bij een subtielere aanslag niks uitkomt.
vulvasonic
22 mei 2010, 18:02
Niks mis met zacht spelen toch?
Nee zeker niet. Maar er is een verschil tussen hard en hard. Een bepaalde manier van aanslaan. Als je het goed doet, krijg je een veel groter dynamisch bereik.
Vergelijk het met de snareslag van een drummer. Je kunt kneiterhard slaan vanuit de polsen en vanuit daar alles controleren. Je kunt ook (wat veel drummers doen) alle kracht uit de schouder laten komen. Harder dan bij die eerste techniek wordt het niet en je wordt er alleen maar erg moe van.
Het is echt een kwestie van zoeken naar de juiste techniek om het beste uit een instrument te halen.
LaurentB
22 mei 2010, 18:06
(...)
Het is echt een kwestie van zoeken naar de juiste techniek om het beste uit een instrument te halen.
Dat is iets wat zeker is. Ik moet b.v. altijd heel erg omschakelen als ik van staalsnarig naar nylon schakel. je hebt echt een andere aanslag nodig om een goed geluid te krijgen.
FruscianteFan
22 mei 2010, 18:31
Nee zeker niet. Maar er is een verschil tussen hard en hard. Een bepaalde manier van aanslaan. Als je het goed doet, krijg je een veel groter dynamisch bereik.
Vergelijk het met de snareslag van een drummer. Je kunt kneiterhard slaan vanuit de polsen en vanuit daar alles controleren. Je kunt ook (wat veel drummers doen) alle kracht uit de schouder laten komen. Harder dan bij die eerste techniek wordt het niet en je wordt er alleen maar erg moe van.
Het is echt een kwestie van zoeken naar de juiste techniek om het beste uit een instrument te halen.
Ik heb meer verstand van strummen dan van drummen ;)
johantipker
22 mei 2010, 19:52
Nee zeker niet. Maar er is een verschil tussen hard en hard. Een bepaalde manier van aanslaan. Als je het goed doet, krijg je een veel groter dynamisch bereik.
Vergelijk het met de snareslag van een drummer. Je kunt kneiterhard slaan vanuit de polsen en vanuit daar alles controleren. Je kunt ook (wat veel drummers doen) alle kracht uit de schouder laten komen. Harder dan bij die eerste techniek wordt het niet en je wordt er alleen maar erg moe van.
Het is echt een kwestie van zoeken naar de juiste techniek om het beste uit een instrument te halen.
Een western gitaar heeft een groot dynamisch bereik, je kunt er mee fluisteren maar ook mee rocken...
Wegenpicks (http://www.wegenpicks.com) willen ook wel helpen
Dat is iets wat zeker is. Ik moet b.v. altijd heel erg omschakelen als ik van staalsnarig naar nylon schakel. je hebt echt een andere aanslag nodig om een goed geluid te krijgen.
Als ik een tijdje geen klassiek gespeeld heb kost me dat gewoon een dag of twee! Vroeger speelde ik die stijlen veel meer naast elkaar. Toen kon ik moeiteloos switchen.
Het is idd. vooral een techniek verhaal. Ik zie bij leerlingen wel eens dat ze nauwelijks volume uit hun duim kunnen halen bij tokkelen. Lijkt wel alsof ze de snaren zowat missen. Handhouding, en hoek van aanslag zijn enorm bepalend voor je toon. Ook of je de snaren aait, of er zowat doorheen wilt rammen.
vulvasonic
23 mei 2010, 00:19
Ik vind het allemaal toch wel wat hoor. Als ik kies voor 'zekerheid' in de vorm van een J-45, zal ik daar twee van mijn drie meest kostbare gitaren op in moeten leveren. Dan ga ik er van uit dat ik er ook nog wel een Fishman (-achtig) element bij kan krijgen. Maar dan ben ik er nog niet, want dan zal er ook nog een versterker bij moeten. En dan kan ik onmogelijk genoegen nemen met een inferieur bakkie. Ik zal ongetwijfeld zeer blij zijn met de gitaar, maar het moeten missen van twee prachtige electrische planken zal me absoluut een keer op gaan breken.
Helaas heb ik geen Martins kunnen testen. MGS Nijmegen levert ze niet. Dat schijnt te maken te hebben met een belachelijk soort van exclusiviteitsdeal die Martij probeert te bedingen bij hun afnemers, vergelijkbaar met de poging enige tijd terug van Gibson, om alleen te leveren aan winkeliers die bereid zijn 30% van hun aanbod uit de Gibson stal aan te bieden.
Ik ben echter zeer benieuwd naar de goedkope electro-acoustische Martin serie. Als zo'n gitaar voldoet aan mijn eisen, kost me dat maar 1 gitaar en dan hou ik nog geld over voor een heel behoorlijke versterker.
Ik moet eerlijk tegenover mezelf wezen en realistisch blijven. Kijk, voor mezelf, dus thuis op de bank een beetje wegpielen en liedjes schrijven, heb ik aan een leuke, goed bespeelbare gitaar van een paar honderd euro meer dan genoeg. Ik kan prima leven met een minder geluid, zolang ik er maar lekker mijn ding mee kan doen.
Ik zou het dus alleen doen voor de kwaliteit van het geluid bij optredens. Maar gezien het feit dat ik nog niets heb, behalve een paar mooie plannen voor de toekomst, zal ik met een aan zekerheid grenzende waarschijnlikheid in eerste instantie die kwaliteit moeten zien over te brengen in de krappe hoekjes van rumoerige kroegen, waar er hoogstwaarschijnlijk weinig over zal blijven van de subtiliteiten van mijn werk.
Moet ik vrezen dat ik voor het eerst in lange tijd het slachtoffer ben geworden van een zeer agressieve vorm van GAS?
Aan de andere kant, ik heb hooguit drie of vier keer eerder zo'n enorme GAS attack meegemaakt. Het waren dromen die ik nooit kon verwezenlijken. Ditmaal heb ik voor het eerst de kans, zij het niet zonder offers, om een droom te verwezenlijken.
Wat is wijsheid?
Ja, ik weet dat het uiteindelijk MIJN beslissing moet zijn en dat niemand anders die beslissing voor mij kan nemen. Maar toch, wat zouden jullie doen?
:nervous:
Midwolda
23 mei 2010, 00:47
Ik zou in ieder geval niet met een Gibson J-45 in een krap hoekje van een rokerige kroeg gaan zitten.
Afgezien van de kans op schade blijft er van je geluid ook niet veel over.
Gewoon beginnen op iets betaalbaars, er is zat goed spul voor een paar honderd euro.
Ik doe het al jaren op een near-mint Eko Ranger... it gets the job done.
Nog wat anders: een J-45 is natuurlijk top of the bill als het om akoestische gitaren gaat.
Maar is-ie dat nog steeds als je het geluid gaat uitversterken?
Zijn er niet gitaren die meer semi-akoestische kwaliteit hebben?
rijsberman
23 mei 2010, 00:52
Moet ik vrezen dat ik voor het eerst in lange tijd het slachtoffer ben geworden van een zeer agressieve vorm van GAS?
Retorische vraag, lijkt mij. :cheerup:
grayfink
23 mei 2010, 01:01
Discaimer: Ik zit in een andere situatie en heb een heel ander perspectief waardoor mijn advies per definitie waardeloos is.
Niettemin, het gaat om het geluid op het podium? Wanneer gebruik je de gitaar op een podium? Toch niet met de Fresia's? Daarbij ben ik juist van mening dat het geluid op een podium niet zo heel nauw luistert, op 100+ decibel zijn de meeste nuances wel weg. In een studiosituatie is het een ander verhaal, maar daar neem je niet op via een piëzoelementje maar gewoon via een goede microfoon.
Is een acoustische versterker trouwens wel echt nodig? In mijn bandje (laag niveau, dat wel) gaat de elektro-acoustische gitaar via een DI rechtrstreeks de PA in, zelfs op de wat grotere optredens met ingehuurd geluid. Dat gaat altijd wel goed.
Aangezien je elektrisch geörienteerd bent en je je het acoustische spel nog eigen moet maken zou ik eerst gaan voor een gewoon goede gitaar van een paar honderd euro. Die zijn er zat, alleen staat er dan op het merkje Yamaha of Ibanez bijvoorbeeld.
Op die manier hoef je alleen maar een van je minder geliefde gitaren te verkopen en hou je nog geld over voor een dagje Burgers Zoo of zo.
Maar goed, wie ben ik.
vulvasonic
23 mei 2010, 01:15
Nog wat anders: een J-45 is natuurlijk top of the bill als het om akoestische gitaren gaat.
Maar is-ie dat nog steeds als je het geluid gaat uitversterken?
Zijn er niet gitaren die meer semi-akoestische kwaliteit hebben?
Dat is dus ook de vraag die ik me steeds stel. Met een geweldig element en een peperdure AER versterker zal het vast wel lukken om de natuurlijke kwaliteiten van zo'n gitaar te benaderen. Maar met dergelijke middelen kun je van een aardige middenklasser ook een topgeluid maken, dus waar lullen we over (behalve het feit dat zo'n AER toch buiten mijn bereik ligt)?
Ik weet dat Takamine bekend staat (stond?) om haar mindere acoustische kwaliteiten, maar dat ze uitversterkt tot de betere behoren. Da's geen persoonlijk opgedane kennis, maar dit soort verhalen heb ik regelmatig gelezen en gehoord. Die Takamines zijn alleszins betaalbaar, maar ik vind ze afgrijselijk. Het zijn geen gitaren die me uitnodigen om er eentje lekker beet te pakken en er op te rammelen.
Seagul, nog zo'n ramp. Vanmiddag ook nog enkele Taylors in m'n klauwen gehad, maar die hebben een bepaalde feel die niet de mijne is.
Mijn zoektocht is nog lang niet voorbij. Misschien ben ik al reuze blij met een Martin DX - 1R (€650,-). Versterkertje erbij. Zou het toereikend zijn?
Ik denk het haast wel. Het gebrek aan laag is tot op zekere hoogte best op te vangen met de EQ van de versterker. Er zal ongetwijfeld een hoorbaar verschil zijn, maar of de doorsnee mens in een doorsnee kroeg daar nou om zal gaan janken....., nee toch?
Als ik er gewoon het geld voor zou hebben en er geen gitaar (of 2) voor in zou moeten ruilen, was het een stuk eenvoudiger. Eenvoudig is het leven echter allang niet meer. ;)
Je neemt het te zwaar.
Jarenlang heb ik een goedkope Yamaha voor live gebruikt, nu gebruik ik een poepdure Martin -niet van mij- waar een pieze is ingebouwd. Moraal, een goedkope gitaar met goeie pickup klinkt veel beter dan een goeie gitaar met goedkoop pickupje.
Voor 150 euro koop je een gitaar voor live werk. Hij mag eens omvallen, er mag bier over, hij ziet er uit als een gitaar en klinkt ook zo.
Heel fijn.
Maar thuis hangt die mooie jongen van Gibson, dat is geen tool, daar speel je voor je plezier op.
En een amp, dat heb je toch niet nodig? Dat gaat ALTIJD over een zang of PA. Net zoals alle dingen behalve elektrieke gitaren.
vulvasonic
23 mei 2010, 01:42
@Grayfink; Ik ga het ding niet gebruiken voor de Fresia's, behalve voor radiowerk als dat nodig is.
Ik zal 'm ook niet gaan gebruiken in het geval dat de band Vulvasonic weer zou gaan spelen.
Ik ben met twee dingen bezig. Binnenkort ga ik met Skiets enkele acoustische nummers opnemen. Eigen werk. Als dat goed uitpakt, zit er een kans in dat ik de opnames ga gebruiken om een nieuwe band te formeren rond dit concept. In de praktijk zal dat dan een band worden met ingetogen muziek dat voor een belangrijk deel acoustisch zal zijn, aangevuld met wat subtiel electrisch gitaarwerk.
Het tweede project is weer iets heel anders. Ik wil mezelf in het diepe gooien en samen met een andere gitarist/zanger een duo vormen (en misschien ook wel helemaal alleen.....), waarmee we eenvoudige liedjes gaan spelen, wel zelf geschreven, maar waar de nadruk moet komen te liggen op komisch bedoelde, Nederlandstalige teksten. Een taak die ik zeer serieus neem. Hoe dit zich zal gaan ontwikkelen en wat het precies moet worden is nog niet helemaal helder. Het zal in ieder geval meer de theaterkant op gaan. En tsja, dat is een heel andere discipline natuurlijk. Het moet alles worden of niks.
Het kan nog alle kanten op, maar denk aan een Nederlandse uitvoering van Stephen Lynch, maar dan met een geheel ander stemgeluid en een meer op de actualiteiten ingesteld repertoire.
Wat het ook worden zal, ik heb in beide 'projecten' evenveel zin en de uitdaging is er ook naar.
Met alle respect voor de mensen die het nog steeds doen, maar ik voel me met m'n 42 jaar echt te oud worden om de rockheld uit te blijven hangen. Het moet een keer afgelopen zijn. En dan hoor ik meteen weer iedereen roepen "en Keith dan, of Neil Young?!?!". Tuurlijk, maar die hadden al een zekere bekendheid voor ze mijn leeftijd bereikten. :D
Dit is overigens niet de reden om nu ineens acoustisch te gaan hoor. Het speelt echter wel mee in mijn achterhoofd. :)
vulvasonic
23 mei 2010, 01:52
@Pepe; ik denk dat je helemaal gelijk hebt. Ik wil me alleen nog heel even vastklampen aan die droom. De droom die Gibson J-45 heet, met haar mooie ronde schouders, en die diepe vintage sunburst.
In bovenstaand verhaal liet ik de naam Stephen Lynch al vallen. Als ik hem zie, dan denk ik aan vroeger, toen ik net zo'n gitaar wilde als Angus Young, of later, toen ik gek werd als ik Roy Buchannan z'n afgeragde Tele zag betoveren. Met mijn huidige ideeën, zie ik Lynch en dan weet ik; dat wil ik ook! :D
bass blom
23 mei 2010, 09:35
42 te oud voor rockheld? :chicken:
Qua versterkt geluid is de kwaliteit van de pickup bepalend. De gitaar is zowat ondergeschikt. Het moet er uiteraard wel eentje zijn waar je met plezier op speelt. En voor kleine kroegjes kun je je afvragen of je een echt mooie gitaar wilt meenemen. Dat hangt een beetje van je houding tov natural relic af.
Qua sound in een klein kroegje, als je in je eentje bent met een akoestische gitaar speelt heb je een heel andere dynamiek dan als je met een band speelt (die vaak weinig tot geen dynamiek gebruiken). Ellende is dat rusten in je muziek dat ook echt zijn, en zachte passages zijn ook echt zacht. Voor singersongwriter materiaal met veel slag valt het allemaal wel mee, maar fingerstyle moet al snel hard om enigzins boven het publiek en de koffiemachine uit te komen. De echte subtiliteiten vallen al snel weg in zo'n situatie. Daarvoor kun je met een betaalbaar werkpaard volstaan. Het voordeel van een gitaar waar de pickup al in zit als je hem koopt is dat je weet wat je krijgt. Koop je een gitaar waar je een pickup in laat zetten is het altijd afwachten wat het wordt. Soms is de gitaar goed, de pickup eigenlijk ook, maar is de combinatie simpelweg niet optimaal.
In principe kun je een fatsoenlijke e-akoestische gitaar gewoon via een DI inprikken op een zanginstallatie. De kwaliteit van de zanginstallatie is dan bepalend voor het resultaat. Een amp is dus feitelijk optioneel. Ik vind het zelf wel altijd fijn thuis wat versterkt te spelen voordat ik weer versterkt optreed. Als ik akoestisch op hoog volume versterk durf ik vaak niet meer voluit aan te slaan. Moet er altijd even aan wennen.
grayfink
23 mei 2010, 09:53
Kijk, dat is weer een boel informatie die ik eerst niet had. :)
Ik vind 42 ook niet te oud trouwens, maar dat komt misschien omdat ik net zoals Bass Blom ook geriatrisch uitgedaagd ben.:chicken:
Het lijkt het meest op een aanval van enorme GAS. Je bent in je hoofd al helemaal aan het rekenen hoe je deze droom uit kunt laten komen. Mijn ervaring is dat er altijd weer een nieuwe droom opkomt, maar dat is jou ongetwijfeld ook bekend.
Wat die plannen voor akoestisch muziek maken betreft: je kunt nog altijd zo'n duur ding kopen als het goed gaat met die plannen. Zoals je al schrijft krijg je vast spijt van de verkoop van die twee mooie planken.
Ik ken de dilemma's wel als WAO/bijstandsfiguur met een zwak voor gitaarporno. Bij mij is het trouwens zo dat ik mijn duurste gitaren helemaal niet gebruik. Een gaat er dus ook weg, de andere mag niet weg omdat mijn dochters de kleur zo mooi vinden ;)
De enige reden die ik kan bedenken om zo'n duur ding te kopen is dat je er inderdaad niet van af zou kunnen blijven, elke keer dat je er voorbij loopt. Maar dat kan in mijn ervaring net zo goed met een cheapo..
Tenslotte is het bij mij zo (weet niet hoe dat bij anderen zit) dat GAS een soort van vlucht is, als ik me niet goed voel dan biedt GAS een uitweg om te dromen: als ik maar die gitaar heb.. Niks mis mee als je er niet te ver in gaat, maar net als met elke verslaving is het zo dat hoe meer je eraan toegeeft, des te sterker het weer terugkomt.
En 42 is helemaal niet oud, zolang het rocken goed voelt..
Zoals Zappa tegen de Veronica journaliste zei, die vroeg of hij niet vond dat hij langzaam te oud werd voor het optreden met een rockband
"mevrouw, ik doe dit werk al 25 jaar, en weet inmiddels hoe ik een goede show moet neerzetten..."
En je kunt ook altijd nog blues gaan spelen. Dan hoor je gewoon weer bij de jonge garde :D
Midwolda
23 mei 2010, 11:39
Hee, da's cool! Ik ben bijna 50 en begin net door te krijgen wat een bluesladder is...
Halleluja, er is nog hoop!
tillens
23 mei 2010, 11:58
@Pepe; ik denk dat je helemaal gelijk hebt. Ik wil me alleen nog heel even vastklampen aan die droom. De droom die Gibson J-45 heet, met haar mooie ronde schouders, en die diepe vintage sunburst.
In bovenstaand verhaal liet ik de naam Stephen Lynch al vallen. Als ik hem zie, dan denk ik aan vroeger, toen ik net zo'n gitaar wilde als Angus Young, of later, toen ik gek werd als ik Roy Buchannan z'n afgeragde Tele zag betoveren. Met mijn huidige ideeën, zie ik Lynch en dan weet ik; dat wil ik ook! :D
Vulv, held! jou zien spelen op een acoustic doet mij al deugd! dan even over de praktijk.. een akoestische die en goed akoestisch klinkt en uitversterkt ook dat is een uitdaging en denk zelfs dat die gibson dat niet gaat doen.. Het is een reis voor je maar in Den Haag bij Rock palace hebben ze een behoorlijke collectie Martin's vanaf de d16 tot aan twee van die poepsjeike OM-28 modellen waar je met gemak twee van die j45's kan kopen. Ik zelf heb ook al heel lang een martin op het verlanglijstje staan, de hd 28. Ik heb op dit moment een jumbo van yamaha, de ljx6c, die ook weg mag, maar voordat je bareugh gaat roepen; uitversterkt een van de toffere gitaren die er wat mij betreft zijn, door een twee weg mic systeem. Een piezo en een soort van lr baggs mic die je zelf in het klankgat kan verstellen. en een weggewerkte eq. aantal keren op een podium gestaan met die gitaar, en voor het strummen gewoon heel vet bombastisch geluid. ook een keer een gig gedaan met alleen de pianist erbij die alleen zijn wurlitzer had, deden we een heel klein finkerpickin' achtig liedje... vol en bassig, met net mooi hoog erin, zonder ergens iel te worden. akoestisch klinkt ie gewoon rond, en nergens dat je denkt van cheap ass, terwijl ie dat met 800 eurie niet is eigenlijk. zeker een optie...
bij fellowship of acoustics hebben ze ook een shitload aan gibsons en martins misschien daar ook eens kijken.
Natuurlijk is GAS escapisme maar de hond uitlaten is escapisme, vliegtuigen spotten is escapisme, een appeltaart bakken....goed beschouwd zijn er maar weinig dingen die GEEN escapisme zijn.
Kwa leeftijd, het heeft te maken met energie die je uitstraalt, dat moet een beetje in verhouding zijn met wat je doet op een podium. Ik zie soms een 20 jarige die al te oud is voor rock'n roll wat dat betreft. De jurk mag zo langzamerhand aan de wilgen, dat wel, maar zolang de leren broek nog past... Een goeie graadmeter.
Ik zeg, ga voor de J45, elke andere gitaar blijft knagen en het leven is te kort voor calvinistisch getob.
Bij Neil Young denk ik toch gelijk aan een Martin D-45.
Even terugschakelen naar de betaalbaardere variant en dan kom ik bij een Martin D-35, moet onder de 2000,- te vinden zijn.
Ik heb mij er zelf mee verwend en ik moet zeggen: het verschil met gitaren van rond de 500,- vind ik toch wel heel erg groot.
De Martin knalt, schreeuwt, is dan weer lief en zacht en altijd op en top bespeelbaar.
vulvasonic
23 mei 2010, 18:44
Bij Neil Young denk ik toch gelijk aan een Martin D-45.
Even terugschakelen naar de betaalbaardere variant en dan kom ik bij een Martin D-35, moet onder de 2000,- te vinden zijn.
Ik heb mij er zelf mee verwend en ik moet zeggen: het verschil met gitaren van rond de 500,- vind ik toch wel heel erg groot.
De Martin knalt, schreeuwt, is dan weer lief en zacht en altijd op en top bespeelbaar.
Ik geloof je op je woord. Ik heb even naar de nieuwprijzen gekeken van de D-45 en de D-35, maar dan zit je ook in een prijsklasse die de kosten van 22 jaar auto rijden (in mijn geval) ver overstijgen. Voor dat geld mag je ook wel een aardig geluidje verwachten. :D
Nee, 1600/1700 is mijn limiet. En eigenlijk kan dat al niet.
Het knaagt nog wel, maar ik moet eerst maar eens goed gaan rekenen en realistisch gaan kijken naar mijn mogelijkheden en mijn doelen op de korte en lange termijn.
Ik ben in ieder geval van plan om dinsdag of donderdag nog wat gitaren te testen. Ik heb meer tijd nodig om te ontdekken hoe ik mijn stijl het beste kan omzetten in een zo dynamisch mogelijk gebruik van dit voor mij toch nieuwe instrument, vervolgens zal ik mijn oren moeten laten beslissen en dan moet ik maar een keertje kijken hoeveel het me allemaal daadwerkelijk waard is. :)
Tot zover, iedereen ontzettend bedankt voor de vaak zeer nuttige bijdrage aan dit topic. En mijn excuses aan eenieder voor mijn wat overmoedige insteek. :D
Advies blijft uiteraard van harte welkom! :ok:
Seagull bevalt mij perfect voor fingerstyle. Slag / strumming gaat absoluut niet ,maar het kan ook aan m'n snaren liggen.
Wat was die gitaar van 450 euro dan die zo goed klonk?
Ik ben erg benieuwd naar je beslissing vulva.
Soms denk ik er ook aan om zo'n mooie akoestische Gibson/Martin/.... te kopen maar ze blijven ontzettend duur en dan zou ik er denk ik spijt van hebben dat ik het niet aan een elektrische gitaar heb uitgegeven omdat dat mijn ding blijft.
Welke gitaren ben je dan eigenlijk van plan te verkopen?
vulvasonic
25 mei 2010, 00:01
Ik ben erg benieuwd naar je beslissing vulva.
Soms denk ik er ook aan om zo'n mooie akoestische Gibson/Martin/.... te kopen maar ze blijven ontzettend duur en dan zou ik er denk ik spijt van hebben dat ik het niet aan een elektrische gitaar heb uitgegeven omdat dat mijn ding blijft.
Welke gitaren ben je dan eigenlijk van plan te verkopen?
Ik heb min of meer hetzelfde gevoel. Electrisch gitaar is mijn ding.
De twee gitaren die ik overweeg te verkopen zijn mijn 1982 Fender 'Dan Smith' non-trem Stratocaster in Sienna Sunburst en/of mijn Gibson Les Paul Standard Lite DC.
De strat gebruik ik vrijwel nooit op het podium, maar thuis is het de gitaar die ik voortdurend in m'n klauwen heb. Ik ben niet kapot van het geluid (single coil), maar met een DiMarzio Tone Zone S in de brug zou het de rol kunnen gaan vervullen van de Les Paul DC, die momenteel fungeert als back up voor mijn telecaster. Het is een waanzinnig lekkere gitaar met een ongelofelijk mooi geluid. Ik pak echter toch altijd weer de Tele en aangezien ik eigenlijk nooit snaren breek en een hekel heb aan het wisselen van gitaren tijdens optredens, ligt de schoonheid feitelijk onbespeeld, eeuwig in de gitaarflightcase.
De Gibson is eigenlijk de betere van de twee, maar wordt het minst gebruikt. De Fender gebruik ik om een beetje op te pielen, thuis op de bank. Deze gitaar heeft echter een grotere emotionele waarde. Het was mijn eerste serieuze gitaar en ze is al 27 jaar bij me. Ik ken elk verhaal achter iedere buts en elk schrammetje.
Gotverrrrr..., was ik maar gewoon rijk. :sneaky:
@Blend; ik weet het niet meer. Maar daar kom ik deze week wel weer achter.
LaurentB
25 mei 2010, 00:07
Oeh, zo'n eerste goede gitaar die je al zo lang hebt; die zou ik niet snel wegdoen omdat die emotionele waarde onvervangbaar is.
ik heb zo'n relatief cheapo martin te koop, erg goede gitaar, zeker voor op podium maar ik doe ze dus weg omdat ik, als ik ooit het geld heb, toch een J45 of een Bluesking wil. Heb ze vier jaar gehad maar het is blijven knagen omdat het het net niet was. dus, wat pepe zegt, koop je droomgitaar, mijn ervaring is dat er bij acoustische gitaren eigenlijk geen compomissen kunnen gesloten worden.
paulusdeBKB
25 mei 2010, 01:05
Vulva, ik hoor / lees mensen niet vaak negatief over Seagull (heb er zelf eentje en ben er best tevreden over). Wat staat je zo tegen aan dat merk?
rickert
25 mei 2010, 01:10
Seagull maakt hele goede gitaren, maar de "feel" moet je maar net liggen, zoals eerder gezegd. Ik heb er 1 gehad en dacht dat het gewoon wennen was, maar soms ligt een gitaar je gewoon niet.
vulvasonic
25 mei 2010, 01:38
Vulva, ik hoor / lees mensen niet vaak negatief over Seagull (heb er zelf eentje en ben er best tevreden over). Wat staat je zo tegen aan dat merk?
Mijn baas heeft er eentje. Het model weet ik niet meer, maar het was er eentje van rond de 900 euro meen ik. Ik heb het ding een tijdje te leen gehad, maar het ding lag me totaal niet. Ik heb op gitaartjes gespeeld van 200 euro waar ik niet van af kon blijven. Die Seagull liet ik vaak gewoon staan. Ik had er echt helemaal niks mee.
Het ZOU kunnen dat het iets met de dikte van de snaren te maken heeft gehad. Op de electrische gitaar hou ik van weerstand en ik gebruik dan ook dikke snaren. Vind ik prettig.
Ondanks mijn geringe ervaring met acoustische gitaren, heb ik het gevoel dat ik juist meer gebaat ben bij een (relatief) dun setje snaren. Het moet allemaal soepel en makkelijk gaan. De Seagull was voorzien van dikke (en zeer oude) snaren. Het deed zeer aan m'n vingers en het geluid was doods.
En (eerlijk is eerlijk) de uitstraling deed het 'm ook niet voor mij. Met die rare, smalle kop en die potsierlijke inlay....
Het voelde helemaal niet alsof ik op een acoustische gitaar bezig was.
Ik heb inmiddels al wel besloten dat ik voor een goedkopere optie ga en dat ik mijn Fender houd. Voor het geld wat ik voor de Gibson kan krijgen moet ik een goede electro-acoustische gitaar kunnen kopen.
vulvasonic
25 mei 2010, 01:57
ik heb zo'n relatief cheapo martin te koop, erg goede gitaar, zeker voor op podium maar ik doe ze dus weg omdat ik, als ik ooit het geld heb, toch een J45 of een Bluesking wil. Heb ze vier jaar gehad maar het is blijven knagen omdat het het net niet was. dus, wat pepe zegt, koop je droomgitaar, mijn ervaring is dat er bij acoustische gitaren eigenlijk geen compomissen kunnen gesloten worden.
Jammer dat je niet in de buurt woont. Ik had je DM graag willen testen.
Ik ben sowieso erg benieuwd naar de goedkopere electro-acoustische Martins. Ik hoor er over het algemeen redelijk positieve verhalen over.
Kom je toevallig volgende week in de buurt van Nijmegen? :D
Jammer dat je niet in de buurt woont. Ik had je DM graag willen testen.
Ik ben sowieso erg benieuwd naar de goedkopere electro-acoustische Martins. Ik hoor er over het algemeen redelijk positieve verhalen over.
Kom je toevallig volgende week in de buurt van Nijmegen? :D
speel binnenkort aantal keren in NL ma niks echt in de buurt. mocht je een excursie ondernemen naar Belgenland, altijd welkom
vulvasonic
25 mei 2010, 23:20
Oeh, zo'n eerste goede gitaar die je al zo lang hebt; die zou ik niet snel wegdoen omdat die emotionele waarde onvervangbaar is.
Mede door bovenstaande post had ik EINDELIJK besloten dat ik dan maar mijn Gibson Les Paul Standard Lite DC moest gaan verkopen, vertel ik het mijn dochtertje, begint ze onbedaarlijk te janken.
Ik heb ooit tegen haar gezegd dat ze die gitaar mocht hebben als zevlater serieus gitaar wilde leren spelen. Leek me destijds het best bij haar passen en in de loop der jaren heeft ze die gitaar blijkbaar al helemaal tot haar eigen favoriete gitaar gebombardeerd.
Krijgen we dát weer!!!
Ze kan trouwens iedere gitaar van me krijgen die ze maar wilt. Maa ze wilt DIE gitaar en geen andere.
:roll:
Man, wat kan het leven moeilijk zijn voor een mens met simpele verlangens. :eek:
rickert
25 mei 2010, 23:32
Notitie aan mijzelf: Nooit dat soort dingen aan mijn toekomstige kids beloven:D! Wat een gedoe man, het zit weer niet bepaald mee!
tillens
25 mei 2010, 23:39
At Vulva: hoeveel haast heb je eigenlijk met je zoektocht.. verkoop nooit een gieter als je nu al weet dat je godsgruwelijk hartzeer er aan over houd. . kortom is het niet mogelijk om stuk te sparen.. je hebt net ook je feriengeld bekommen dus dat is ook weer een meevaller toch?
vulvasonic
26 mei 2010, 00:59
At Vulva: hoeveel haast heb je eigenlijk met je zoektocht.. verkoop nooit een gieter als je nu al weet dat je godsgruwelijk hartzeer er aan over houd. . kortom is het niet mogelijk om stuk te sparen.. je hebt net ook je feriengeld bekommen dus dat is ook weer een meevaller toch?
Ha, nee!
Ik heb torenhoge schulden en daar ben ik voorlopig niet van af. Verkopen en/of ruilen is mijn ENIGE optie als ik acoustisch wil. :)
... ze mag de gitaar hebben die je ervoor terug koopt, die wordt nog mooier.
Het gaat niet om de Gibson maar om het idee maar.... wel een reden dat het weer een Gibson wordt natuurlijk.
vulvasonic
26 mei 2010, 01:19
... ze mag de gitaar hebben die je ervoor terug koopt, die wordt nog mooier.
Het gaat niet om de Gibson maar om het idee maar.... wel een reden dat het weer een Gibson wordt natuurlijk.
Vertel dat maar aan mijn dochter! :seriousf:
Ik heb vandaag trouwens nog even zitten zoeken naar de waarde van mijn Les Paul. En dan lees je zoveel extreem positieve verhalen over dat ding (die ik herken uit mijn eigen ervaringen) en je ziet de foto's van het ding met haar prachtige vormen (waarvoor ik als een baksteen gevallen ben)...., man wat kan GAS dan vervelend zijn. :D
bass blom
26 mei 2010, 08:10
het is dat ik net die gruwelijk mooie en ubervette HCS custom heb, anders had ik die DC met liefde van je over genomen.
voordat ik over je dochter las..
:grouphug:
paulusdeBKB
26 mei 2010, 09:26
zoektocht.. verkoop nooit een gieter als je nu al weet dat je godsgruwelijk hartzeer er aan over houd.
Probleem met dit advies (hoewel ik het zelf ook in de praktijk breng) is dat je na verloop van tijd met een rack vol gitaren zit, waar je er in de praktijk maar 1 of 2 regelmatig van gebruikt.
Verkoop anders gewoon je Tele! Gibson voor de optredens (en later voor je dochter) en Fender voor thuis (al werkt dat ook prima voor gigs, toch?).
Succes!
its_me_leon
26 mei 2010, 15:27
Dit zou een koopje kunnen worden:
http://cgi.ebay.de/Gibson-J45-True-Vintage-J-45-Vintage-Style-Case-Top-/180510182910?cmd=ViewItem&pt=Gitarren&hash=item2a073ecdfe
;)
Dit zou een koopje kunnen worden:
http://cgi.ebay.de/Gibson-J45-True-Vintage-J-45-Vintage-Style-Case-Top-/180510182910?cmd=ViewItem&pt=Gitarren&hash=item2a073ecdfe
;)
Als je in Duitser bent ja...
vulvasonic
26 mei 2010, 22:35
Probleem met dit advies (hoewel ik het zelf ook in de praktijk breng) is dat je na verloop van tijd met een rack vol gitaren zit, waar je er in de praktijk maar 1 of 2 regelmatig van gebruikt.
Verkoop anders gewoon je Tele! Gibson voor de optredens (en later voor je dochter) en Fender voor thuis (al werkt dat ook prima voor gigs, toch?).
Succes!
Zo'n gigantische collectie heb ik niet hoor. Ik heb zes podiumwaardige gitaren, waarvan er minimaal twee altijd in de truck liggen en twee paraat staan voor andere gelegenheden (kleinere optredens, gigs met andere bandjes, studiospul en repetities). En dat wissel ik soms een keertje af.
De Tele verkoop ik trouwens sowieso niet. Die gitaar is zo perfect in balans, zo enorm veelzijdig, goed afgesteld, lekkere no-nonsense plank, warm clean, brute grom, blijft altijd perfect op stemming en als ik 'm verkoop mag ik blij zijn als ik er €800,- voor krijg. Dus neeeeeeeee, dat gaat 'm niet worden.
Als mijn Contemporary strat met 1 humbucker genoeg zou opleveren, dan ging die eruit. Maar die levert veel te weinig op, zeker voor wat ze eigenlijk waard zou moeten zijn.
Ik moet gewoon ophouden met zeiken. Ik doe het, of ik doe het niet. Als ik het doe, dan moet er een gitaar weg, simpel zat. Voor meer kwaliteit zal ik meer moeten verkopen.
Ik ga gewoon wat gitaren uitproberen en kijken hoe gek ik word.
In mijn hoofd begin ik mijn eisen al behoorlijk naar beneden toe bij te stellen, temeer daar ik me ervan bewust ben dat het zeker nog een jaar duurt voor ik zover ben om te gaan optreden, tenzij het heel gek loopt. Tot die tijd kan een simpel gitaartje me al heel blij maken. Ik vind het heerlijk om wat te blčren en te kampvureluren. Ik zie wel hoe het loopt. :)
paulusdeBKB
27 mei 2010, 10:19
Gezonde insteek. Ik had twee jaar terug ook zo'n episode: moest per se een nieuwe strat, bij voorkeur een mooie Amerikaanse, signature, custom shop whatever. Gezocht en gespeeld, geGASd en vergeleken en uiteindelijk naar huis met een MIM Classic Player in Shoreline Gold. Prima plank voor het geld hoewel zeker geen topklasse instrument, maar het scheelt wel bijna 2000 euro met een top-of-the-bill gitaar. Daar kan ik mijn gezin ruim een maand op draaien!
Jammer dat je niet in de buurt woont. Ik had je DM graag willen testen.
Ik ben sowieso erg benieuwd naar de goedkopere electro-acoustische Martins. Ik hoor er over het algemeen redelijk positieve verhalen over.
Kom je toevallig volgende week in de buurt van Nijmegen? :D
Hallo Vulvasonic,
Heb je net een privebericht gestuurd...
Greetz,
Han.
DavyTheIncredible
31 mei 2010, 11:20
Ik heb torenhoge schulden en daar ben ik voorlopig niet van af. Verkopen en/of ruilen is mijn ENIGE optie als ik acoustisch wil. :)
Dan snap ik echt niet dat je per sé zo'n dure gitaar wil ... In de prijsklasse van 500-1000€ zal je toch ook wel een goed klinkende gitaar vinden? Hoeveel meer speelplezier gaat die duurdere gitaar je geven denk je?
Hopelijk ga je niet deze richting uit :
http://en.wikipedia.org/wiki/Buyer's_remorse
Powered by vBulletin® Version 4.1.10 Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.