Nirvana - Nevermind [Archief]

EuroCinema

22 april 2010, 14:52

Ik zat er qua muzieksmaak middenin toen-ie uitkwam, volgde al een paar jaar hun inspiratiebronnen (Pixies etc.), was op Pukkelpop toen ze daar speelden en... ik vond en vind het knappe liedjes, sterke frontman, maar ik hoor niet waarom dit nou top 10 aller tijden werk zou moeten zijn. Ik ben de eerste die toegeeft dat het wel aan mij zal liggen, maar ik vond en vind het gewoon minder spannend en minder tegendraads dan hun voorgangers, toch zeg maar de top 40 versie van een underground sound.

Pearl Jam's eerste vond ik een paar mooie nummers hebben, maar heel lelijk geproduceerd, zo macho rock-achtig met die opgeblazen drums. Grappig genoeg las ik een tijdje terug dat zijn er ook altijd zo over dachten en hem nu eindelijk gereissued hadden met de sound die zij wilden. Die clip van Alive, waar Eddie "toevallig" door 5 verschillende camera's gevolgd wordt als-ie "spontaan" omhoog klimt en in het publiek duikt :seriousf:, dat was er wel een beetje over he?

Steven Otto

22 april 2010, 15:24

Nevermind :ok:

Nirvana was voor mij de rede om gitaar te leren spelen.

ElectricWizard

22 april 2010, 20:30

Ja erg goeie plaat, maar toch wel iets overrated vind ik.
En ik heb em gewoon zo vaak geluisterd dat ik hem echt nooit meer luister :P.

tillens

22 april 2010, 21:01

Tja, dan ben ik waarschijnlijk een van de weinigen die die plaat dus absoluut niet tof vindt. Ik heb nog ergens dat hele bekende singeltje liggen ;)
maar nooit meer geluisterd...
heb ook die tweede plaat en derde plaat maar het heeft me nooit geraakt.

caliban

22 april 2010, 21:20

Ik vind het super, alleen rond mijn 14 jaar te veel geluisterd..

Luke-wannabe

23 april 2010, 00:31

Dit is tof! Hoe het gemixed is enzo.
http://www.youtube.com/watch?v=ErcJ2kUC4Wg&feature=PlayList&p=1C7073739DF9D32D&playnext_from=PL&playnext=1&index=12

Heel interessant.

caliban

23 april 2010, 10:43

Er is een film over dit met alle nummers van op Nevermind denk ik..

Brent Ray Vaughan

23 april 2010, 13:29

Er is een film over dit met alle nummers van op Nevermind denk ik..

Klopt: heb hem ooit gedownload;nirvana neverind classic album. Wel leuk om te zien (horen eigenlijk)

marc_o

23 april 2010, 15:06

Blijft een prachtalbum.
Was ook gewoon een heerlijke tijd, de opkomst van de Grunge, je wist gewoonweg niet wat je het eerst op moest zetten, alles was te gek en je kon alles zo meespelen....goede tijden op het podium, weet ik nog.
Ik was zwaar fan van Nirvana en vind het nog altijd te gek.

Andere favoriet die lekker weer in de CD speler van mijn auto zit is:

Alice in Chains - Dirt

Daan_B

23 april 2010, 17:02

Alice in Chains - Dirt

Ook heel cool inderdaad! Hun debuut is ook zeker niet slecht.

Luke-wannabe

24 april 2010, 12:19

Er is een film over dit met alle nummers van op Nevermind denk ik..
Die moet ik dan ook maar eens downloaden! Cool!

caliban

24 april 2010, 14:44

Die moet ik dan ook maar eens downloaden! Cool!

Die classic album films zijn over heel wat platen gemaakt, dacht ook Black Album en zo. Cool in ieder geval!!

D-string

1 mei 2010, 14:19

Ik heb een 2 maanden geleden ook de dvd Classic_Albums:_Nirvana_-_Nevermind (http://en.wikipedia.org/wiki/Classic_Albums:_Nirvana_-_Nevermind) gekeken. Sindsdien heb ik deze cd + de mtv unplugged nummers weer op mijn mp3 speler staan.

Op de DVD staat ook een interview met de jongen van de CD hoes. Het is toch een link die hij de rest van zijn leven mee neemt (want volgens mij kent iedereen deze hoes).

http://interpretivist.files.wordpress.com/2009/03/nirvana_nevermind_front.jpg

yhcmarc

3 mei 2010, 10:55

Nevermind is een hele coole plaat, maar In utero vind ik eigenlijk veel gaver.

marc_o

3 mei 2010, 10:57

Nevermind is een hele coole plaat, maar In utero vind ik eigenlijk veel gaver.

Klopt, daar staan echt pareltjes op, man, wat was ik zuur dat de show in Ahoy niet doorging....wat was er ook alweer....oh ja, kurt ging loophappen...

bat

7 mei 2010, 10:29

Op de DVD staat ook een interview met de jongen van de CD hoes. Het is toch een link die hij de rest van zijn leven mee neemt (want volgens mij kent iedereen deze hoes).
Ik zou die gast echt niet herkennen, hij is wel een beetje veranderd sinds die foto... ;)

Nevermind was ook voor mij een iconische plaat. Ik hoorde de plaat voor het eerst op een feestje en was meteen helemaal om. Niet lang daarvoor was ik nog helemaal into death metal, maar toen dat hilarische vormen begon aan te nemen (het werd mij teveel een spelletje wie het onverstaanbaarst kon grunten) ben ik meer en meer gaan luisteren naar dat nieuwe geluid uit de States. Kan me nog levendig herinneren dat er een clipje van Mother Love Bone met enige regelmaat op Super Channel werd gedraaid (daar durvden ze dit soort muziek wel aan in tegenstelling tot op MTV). En toen kwam Nevermind dus. Enfin, klaar, om. Mijn hart bleef wel bij de metal, maar dat was qua gitaarspel toch wat te hoog gegrepen voor me destijds. Dit kon ik wel spelen en het klonk ook nog eens erg gaaf. Nauwelijks een maand nadat ik voor het eerst Smells Like Teen Spirit hoorde zat ik ook in een bandje...

Nu luister ik er nog wel eens naar. Niet het hele album, lang niet alles vind ik even goed. Smells Like Teen Spirit blijft wel hét nummer dat deze muziekstroom naar het grote publiek bracht en is eigenlijk ook zo'n beetje de themesong voor mijn generatie.

Het duurde overigens allemaal niet eens zo heel erg lang. Na een jaar of twee was het verval al zichtbaar, toen Metallica en dergelijke ook ineens "alternatief" werden en aan de andere kant er steeds meer echt commerciele bands kwamen die een gestroomlijnde versie van Grunge tot stadionproporties wist op te blazen. Allemaal met Eddie Vedder achtige zangers, of eigenlijk tot in verre karikatuur doorgezette versies daarvan. Tot en met de "ik moet poepen" zangstem van Nickelback nu.

In Utero vond ik helemaal niks, veel te gepolijst en bedacht, het miste de rauwheid van Nevermind. Eigenlijk vind ik Bleach echter de beste plaat van Nirvana, hoewel dat artestiek natuurlijk de minst interessante plaat is.

Baker

7 mei 2010, 11:03

Herkenbare verhalen allemaal.

Ik heb hem laatst ook nog eens geluisterd, en inderdaad, het blijft een geniale plaat. Destijds was ik ook into metal. Metallica dat we via via op bandjes aan elkaar doorgaven. dat soort dingen. Op MTV zag je alleen Poison, Ugly Kid You en andere commerciele troep.

Totdat ineens BAM!! Daar Nirvana was.
Ik kan me tot op de dag van vandaag herinneren dat ik Smells like teen spirit op MTV zag. Ik dacht meteen: WTF?!! Dit is echt grandioos!
(Het duurde trouwens nog jaren voordat ik in de gaten had dat Teen Spirit een bekende deodorant is in de States)

In Utero vond ik ook niks. Op een paar pareltjes na (All apologies)

Ik weet ook nog dat niemand het zag zitten dat ze zouden spelen op MTV's unplugged. Zowel fans als criticasters niet. Echt iedereen was stomverbaasd toen bleek dat Nirvana ook "gewoon" prachtige luisterliedjes kon neerzetten. Die nummers van de Meat puppets waren ook echt briljant trouwens.

Volkomen parallel aan de opkomst van de Grunge was de opkomst van de Peppers. Ten, Nevermind, en Blood Suger Sex Magic.
Ik denk dat ik die drie albums samen echt duizenden keren gedraaid heb.

EuroCinema

7 mei 2010, 11:49

Hmmm dat van de Peppers weet ik niet hoor. Die waren in Nederland al erg populair voor Under the Bridge en zo.

FruscianteFan

7 mei 2010, 12:04

Bij het grote publiek ook?

ontopic: Nirvana heb ik lange tijd niet meer geluisterd. Ik begon te merken dat de muziek me ernstig verveelde. Ik ben bij RHCP blijven hangen doordat die muziek stiekem vaak nog best ingenieus in elkaar zit, bij Nirvana is het vaak toch ook écht simpel. Maar zo op zijn tijd geniet ik er intens van. Vooral het rauw-depressieve eraan, wat me in een bepaalde mood brengt. Maar bovenal die prachtige stem van Cobain.

En ik kan me nog herinneren dat ik Come As You Are meespeelde met CD (toen vond ik dat nog knap lastig). Heeft nog heel lang geduurd voordat ik erachter kwam dat dat nummer in D gestemd is.

EuroCinema

7 mei 2010, 12:26

Het grote publiek... de mensen die 3 cd's per jaar kopen misschien nog niet, maar ze kwamen wel regelmatig op de tv en de radio, stonden prominent in de muziekbladen. Uplift Mofo Party Plan was zo'n plaat die je MOEST hebben en (iets later) Higher Ground zag je erg vaak op tv. En die sokken-act kende iedereen volgens mij. Was zeker geen onbekend underground bandje of zo. "Crossover" zoals het toen heette was ook echt een fenomeen in Nederland. (Zie ook UDS, Gotcha). Einde thread-hijack ;-) Die Grungers leken wat meer uit het niets te komen, hoewel Soundgarden volgens mij al langer een semi-bekende naam was.

rijsberman

7 mei 2010, 12:35

bij Nirvana is het vaak toch ook écht simpel.

En dat is het geniale, dat minimalistische. Kijk, Guus Meeuwis is ook simpel, maar da's toch andere koek.

sjoerd5

7 mei 2010, 13:05

Maar bovenal die prachtige stem van Cobain.

.

http://www.youtube.com/watch?v=MdA2GdzRIoE

Luister eens hoe zijn stem soms overslaat.

Cobain's stem was erg goed voor dubbeltracking.

FruscianteFan

7 mei 2010, 13:05

En dat is het geniale, dat minimalistische. Kijk, Guus Meeuwis is ook simpel, maar da's toch andere koek.
Ik bedoel in dit geval niet simpel in de goede zin van het woord. Dat je in dergelijke simpele muziek zóveel kwijt kunt, dat vind ik mooi - maar dan nog vind ik Nirvana simpel in de zin van dat het me na een tijdje toch wel heel makkelijk verveelt.

Michael AE

7 mei 2010, 13:32

Het is maar net wat je verstaat onder simpel. Sommige akkoorden-schema's zijn zo ingenieus bedacht, dat het naar mijn mening niet meer onder de noemer simpel valt.

Kim Wilson

7 mei 2010, 13:36

Om na te spelen kan iets idd heel simpel zijn, maar bedenk het maar eens.

CowGuitar

7 mei 2010, 13:37

En naspelen zoals Kurt Cobain het deed is ook nog best een kunst.

FruscianteFan

7 mei 2010, 14:30

Om na te spelen kan iets idd heel simpel zijn, maar bedenk het maar eens.
Dat is niet eerlijk, want ik kan geen Nirvana (of in mijn geval John Frusciante)-schema's 'bedenken' omdat ik dan meteen iets rip. Dus het zou zomaar kunnen zijn dat ik dergelijke catchy dingetjes zelf ook had kunnen bedenken, maar dat ik dat nu uit de weg ga omdat ik niet teveel wil (of zelfs mag) lijken op mijn idolen. Al moet ik zeggen dat ik me over het algemeen beperk tot gitaarspel.

Aan de andere kant ben ik wel weer ontzettend trots op de muziek die ik tot nu toe, in bands of zelf, heb gemaakt.

En naspelen zoals Kurt Cobain het deed is ook nog best een kunst.
Maar dát is een verkeerde benadering: Kurt zou ook mijn muziek niet zo kunnen spelen zoals ik het doe, maar dat maakt mij nog niet beter. Serieus, niemand speelt gitaar zoals ik (althans, daar lijkt het sterk op) en dat maakt me uniek, maar nog niet bijzonder. Sterker nog, ik ben blij dat ik op gitaar niet zo klink als Kurt Cobain.

allochthomas

7 mei 2010, 18:15

Heb zelf nooit echt iets gehad met nirvana, maar een tijdje terug toch maar eens de moeite genomen om nevermind eens goed te beluisteren. Het is moeilijk uit te leggen, maar er hangt een sfeertje om de plaat heen. Iets wat je niet kan horen of zo snel kan voelen maar wel in je onderbewuste aanwezig is.

CowGuitar

7 mei 2010, 18:27

@Frusciantefan: Je heb naar mijn idee helemaal gelijk, maar het verschil is dat jij niet bekend ben en zij wel, dus blijkbaar zit er toch wel verschil in.

Luister eens naar de gitaarsolo's van bijvoorbeeld In Bloom of Verse Chorus Verse. Het is simpel en makkelijk gespeeld, maar de notenkeuze en sound vind ik prachtig gedaan en niet zo één twee drie na te doen.

FruscianteFan

7 mei 2010, 18:32

@Frusciantefan: Je heb naar mijn idee helemaal gelijk, maar het verschil is dat jij niet bekend ben en zij wel, dus blijkbaar zit er toch wel verschil in.
Ik ben ervan overtuigd dat dat niet ligt aan de kwaliteit van de muziek. Waarmee ik niet per se zeg dat mijn band beter is dan Nirvana (wat ik eigenlijk wel vind), maar dat dat er niet zoveel mee te maken heeft.

Performance is natuurlijk wel weer iets anders.

Luke-wannabe

7 mei 2010, 18:40

Haha meen je dat, Fruscifan? Over Nirvana tov jouw band?

FruscianteFan

7 mei 2010, 19:19

Ik ben meer fan van mijn band dan van Nirvana, ja.

edit: is het zo vreemd? IMO heeft muziek maken geen enkele zin als je niet verliefd bent op de de muziek die je maakt.

movo.

7 mei 2010, 19:22

Smaken verschillen zeggen we dan :)

Nevermind heeft zoals allochthomas een bepaalde sfeer. Die kun je niet beschrijven maar hij is er op een of andere manier. Maar er zijn meerdere albums die zoiets hebben.

Tho

7 mei 2010, 19:56

Dat is niet eerlijk, want ik kan geen Nirvana (of in mijn geval John Frusciante)-schema's 'bedenken' omdat ik dan meteen iets rip. Dus het zou zomaar kunnen zijn dat ik dergelijke catchy dingetjes zelf ook had kunnen bedenken, maar dat ik dat nu uit de weg ga omdat ik niet teveel wil (of zelfs mag) lijken op mijn idolen. Al moet ik zeggen dat ik me over het algemeen beperk tot gitaarspel.

Aan de andere kant ben ik wel weer ontzettend trots op de muziek die ik tot nu toe, in bands of zelf, heb gemaakt.

Maar dát is een verkeerde benadering: Kurt zou ook mijn muziek niet zo kunnen spelen zoals ik het doe, maar dat maakt mij nog niet beter. Serieus, niemand speelt gitaar zoals ik (althans, daar lijkt het sterk op) en dat maakt me uniek, maar nog niet bijzonder. Sterker nog, ik ben blij dat ik op gitaar niet zo klink als Kurt Cobain.

Ik ben het helemaal met de rest eens, maar zodra jij legendarisch bent vanwege je muziek neem ik alles terug

EuroCinema

7 mei 2010, 20:31

@Frusciantefan: Je heb naar mijn idee helemaal gelijk, maar het verschil is dat jij niet bekend ben en zij wel, dus blijkbaar zit er toch wel verschil in.

Tsja, je kunt ook bekend worden door in de Gouden Kooi door je eigen kots te rollen. Zegt op zich niet zoveel wat mij betreft.

FruscianteFan

7 mei 2010, 20:37

Ik ben het helemaal met de rest eens, maar zodra jij legendarisch bent vanwege je muziek neem ik alles terug
Dit vind ik wel heel flauw.

Mijn band werkt lang niet zo hard als zou moeten. We hebben pas twee keer opgetreden, we laten heel veel steekjes vallen, moeten nog op zowat alle gebieden beter worden en de boel strakker regisseren, en eigenlijk gewoon meer investeren.

Ik zeg ook niet dat Nirvana als band minder goed was dan mijn band (integendeel, wij zijn vaak nog best slordig enzo). Ik zeg alleen dat ik méér kan genieten van onze eigen nummers dan van Nirvana, en in die zin mijn band beter vind. En laten we wel wezen, ik zit niet in mijn band om in een band te zitten, ik zit in een band om muziek te maken waar ik trots op ben, en als het goed is hebben we met zijn allen de ambitie om op termijn een beetje bekend te worden.

Ik heb ontzettend veel bewondering voor Nirvana, daar niet van. Maar moet ik per se legendarisch zijn om mijn eigen werk nóg meer te mogen bewonderen dan het werk van Nirvana? Trouwens, de vergelijking tussen onze muziek en die van nirvana is gewoon heel krom.

edit: door dit topic ben ik wel weer wat nirvana gaan luisteren, blijft toch prachtig.

Kim Wilson

7 mei 2010, 20:43

Ik heb ontzettend veel bewondering voor Nirvana, daar niet van. Maar moet ik per se legendarisch zijn om mijn eigen werk nóg meer te mogen bewonderen dan het werk van Nirvana?
Nou, dat je eigen muziek meer jouw smaak is, kan ik me best voorstellen. Maar een beetje meer waardering voor wat Nirvana heeft gemaakt is helemaal niet erg. Ik heb een hoop muziek gehoord wat totaal niet mijn smaak is, maar waar ik wel bewondering en respect voor heb. Zo ook Nirvana. Het is niet zozeer mijn ding, maar op Nevermind staan zo her en der toch echt wel bijzondere stukjes muziek.

FruscianteFan

7 mei 2010, 20:49

Heb ik dan ooit gezegd dat ik geen waardering heb voor Nirvana?

Ik heb fucking veel waardering voor Nirvana en het is zelfs wel mijn smaak.

soup

7 mei 2010, 21:05

Wat een discussie ... imho een beetje belachelijk wat er wordt gesuggereerd maar goed.

Radio friendly unit shifter blijft mijn lievelingsnummer

http://www.youtube.com/watch?v=FnJYhklfb00

EuroCinema

8 mei 2010, 10:07

I'm with FruscianteFan. Al die rockers uit het verleden staan wel op extreem hoge voetstukken. Dat heeft absoluut te maken met muzikale kwaliteit. Maar óók met jeugdsentiment en het "de-eerste-de-beste effect" (je eerste muzikale helden houden een buitenproportionele plek in je hart). Dat is superslecht voor muzikale ontwikkeling. Veel jazzmuzikanten dragen de loden last mee dat hun stijl is ontwikkeld door een reeks Onnavolgbare Genieen. Met heel veel studie mag je dan eventueel op jouw bescheiden manier die traditie in stand houden. Maar dan moet je wel heel veel stempeltjes van goedkeuring verzamelen en 1 op de 3 dingen die je doet "tribute to..." noemen. Lijkt me niet wenselijk om het met rock ook zover te laten komen. Dan liever een beetje attitude! Maareh: dan ook er vol voor gaan en geen excuses! De wereld is bezaaid met muzikanten die in hun eigen hoofd headliner op Pinkpop hadden kunnen zijn "als..als..als".

FruscianteFan

8 mei 2010, 11:43

marc_o

8 mei 2010, 15:31

Ik zou het niet eens echt attitude willen noemen, eigenlijk. Dan denk ik meteen aan dat ik letterlijk zou zeggen dat mijn band gewoon beter is dan Nirvana, wat absoluut niet zo is. Ik denk ook niet dat mijn band zo groot zal worden als Nirvana. Maar als ik zeg dat een nummer als Pennyroyal Tea eenvoudig in elkaar zit in die zin dat het simpele akkoordenschema's zijn enzo, dan vind ik het vreemd dat mensen het alsnog uniek vinden dat iemand zoiets schrijft. Met zo'n houding erken je jezelf als muzikant gewoon niet, denk ik.

* <=== Plank............................................. .................................................. .................................................. ........................... Jij slaat hier ====> *
Wat heeft een akkoordenschema nou in godsnaam te maken met al dan niet uniek zijn als nummer?
Ik ben wel benieuwd naar werk van jouw band.

FruscianteFan

8 mei 2010, 16:22

Je snapt helemaal niet wat ik zeg.

De meeste nummers van Nirvana zitten simpel in elkaar, toch? Lekkere akkoorden, catchy melodieën, voorspelbare structuur. Dat zijn, denk ik, níet de elementen die Nirvana zo uniek maken. Het gaat om de invulling ervan, de rauwe stem, de energie, de teksten (nouja, ook niet altijd - "I find it hard/it's hard to find/well whatever/nevermind", maar vaak wel). Die invulling bewonder ik. Daarnaast bevalt catchy me meestal wel. Maar ik merk wel dat ik er niet teveel naar moet luisteren. Gister lekker meegespeeld, vandaag ben ik alweer verveeld door de nummers van In Utero. Nevermind doet het beter.

Normaalgesproken laat ik graag muziek van mij en van mijn band horen, maar volgens mij zou dit een heel slechte timing zijn.

En, volgens mij kan ik het niet genoeg herhalen: ik hou van Nirvana, ik heb enorm veel bewondering voor die band en ik wou dat ik Kurts stem had. En dat meen ik.

bat

8 mei 2010, 16:28

Alsjeblieft, kappen nou met zeiken over en door FruscianteFan. :mad:

Nirvana - Nevermind dus, graag.

TDZH

8 mei 2010, 17:36

Nirvana is mijn favoriete band.
Ik speel nu bijna een jaar gitaar (Over een paar maanden) en het is heel fijn om wanneer je begint met spelen al geleik (Niet binnen een week uiteraard maar wel al vrij snel) nummers van je favoriete band te kunnen spelen. Maakt het leren een stuk leuker:)

Wat ik ook zo cool vind aan Nirvana is dat er je alle instrumenten in de band goed en duidelijk hoord. In heel veel band word bijv. de basgitaar nouwelijks gewaardeerd en heel zacht gezet, bij Nirvana staat de bas lekker hard en krijgt het ook z'n waardering. Het is zelfs een groot deel de 'Nirvana Sound'

Geweldige band:ok:

gr Tomas